De rucola op de dijk bloeit ook weer, ik vind dat zulke mooie bijzondere bloemetjes met die geaderde blaadjes, daarvan komen nog wel meer foto's komende zomer.
We konden weer lekker uitslapen vanmorgen, kwart over acht klaarzitten is net iets anders dan om die tijd je bed uitkomen als net de klok verzet is.
We deden een rondje vanmorgen al is er bijna niet op de Veerdijk te komen en dat duurt nog tot de bouwvak zeggen ze. Het heermoes komt ook weer op. Zo in het begin vind ik ze nog wel iets grappigs hebben. Ik weet nog goed toen ik ze voor het eerst zag nog niet niet eens zo heel lang geleden en niet wist wat het was, nu vergeet ik het nooit meer, of ik moet dement worden dat kan natuurlijk.
Verder zeemde ik de ramen klaar en deed eens iets in de 'tuin', het longkruid bloeit en ik heb zelfs anemoontjes, meegekomen met andere stekken denk ik maar wel heel erg leuk natuurlijk.
Vanmiddag in de regen een rondje Schraphage, Didi had er zin in en het rook heerlijk fris, ik denk dat de boeren er ook wel blij mee waren.
Zo en nu de rest van het weekend lekker kleuren, wat voor weer het ook wordt.
Kijk. Klaar. Jullie zien zo misschien geen verschil maar wij wel hoor, het lijkt er zelfs binnen schoner door, of zou dat komen doordat ik de ramen gezeemd heb. Voor de tweede keer zo lang we er wonen dus dat is niet overdreven.
De schilder heeft alles netjes opgeruimd, vlekjes en dingetjes weg, het is prachtig we zijn erg tevreden. De banner mag zodoende nog een tijdje blijven hangen voor wat extra reclame, want op later leeftijd nog voor jezelf moeten beginnen valt ook niet mee.
Even boodschappen op Scharendijke, het was gezellig in de winkel de PLUS rules. Daarna nog even naar het tuincentrum voor een bloemetje en gewoon even neuzen. Er was niets onweerstaanbaars dus ik kwam behalve met een bloemetje voor mijn bezoekje daarna, voor mezelf alleen met een afgeprijsde pot thuis. Potten kan je nooit genoeg hebben en vorig jaar zijn er een paar gebroken, al is deze meer voor binnen.
Een bezoekje bij een herstellende patient, Didi kreeg er een heerlijk botje, dat wist ze eerst nog niet, maar na wat later een voorzichtig beginnetje moest het ook in één keer op. Dat kreeg ze tijdens de visite niet voor elkaar dus thuis weer rustig verder.
Het schilderwerk is klaar en het ziet er nu al supernetjes uit. Twee lagen verse verf zijn er aangebracht, dat blijft voorlopig wel even netjes.
Morgen komt hij nog om de boel op te ruimen, de verfspatjes die hij gemorst heeft schoon te maken, plus de oude verfmorsels van de eerste schilder er ook af te halen zodat het er mooi strak uitziet en omdat hij dan toch op die ladder staat maakt hij gelijk de goten schoon, want daarin ligt ook nog een laag esdoorn helicopters. Dat is fijn, wie wil er nu niet zo'n schilder.
Regenachtig en koud vanmorgen, gelukkig werd het snel droog.
Vanmiddag een fijne wandeling in de wind. Het fluitekruid is in aantocht, wat zal het weer mooi zijn in de bermen binnenkort.
Ik doe er gelijk nog een logje achteraan, gewoon omdat ik zo lekker zit te gloeien van de zon, me relaxed voel en even iets kwijt wil.
De laatste dagen was er ergernis. Het is niet altijd even makkelijk allemaal.
Didi blaft, af en toe, en omdat we alles al geprobeerd hadden dacht ik, vroeg ik eens advies bij haar.
Het kan ook zijn dat ik het te snel wil en je moet het ook wel samen doen. Als ik niet reageer op haar geblaf en Joop komt op hoge poten dat ik er iets aan moet doen werkt het niet.
En eigenlijk valt het allemaal best mee. Het zijn de buurvrouwen waar ze het sterkst op reageert, als ze weggaan en weer thuiskomen met hun hondjes en sommige andere honden, of lawaaiige kinderen. Nu hebben we afgesproken niet meer te reageren. Maar net doen of er niets gebeurt is best moeilijk als je schrikt. Want dat is het, we schrikken er zo van.
En er staan snoepjes voor als ze rustig is en niet reageert op dingen die buiten gebeuren. Zo moet het lukken.
Verder moeten jullie maar niet teveel aantrekken van mijn gezeur over Joop, maar ik wil erg graag dat hij net zo gelukkig is als ik. Dat hij niet de hele dag uit verveling zit te Candy Crushen en alleen maar een rondje snelwandelt. Hij vindt het prima allemaal en sloft lekker op zijn sloffen door de kamer.
Dat brengt mij bij het volgende, wat dragen jullie voor schoeisel in huis?
Ik loop 's winters op mijn sokken en nu op blote voeten, mij hoor je niet.
Zo langzamerhand komt het eind in zicht en kan ik het huis schoon gaan maken, de garageraampjes zijn nog nooit zo mooi geweest. Ik heb er een tekeningetje voor gezet.
We hebben een mooie stoep om dingen te koop te zetten, dat doen we om te beginnen maar eens met de door Joop opgeknapte brommer met het spiksplinternieuwe motorblok.
Het verkopen van dingen gaat bij ons nooit zo vlot, behalve wanneer we het gratis weggeven, dan is het zo weg, maar deze zal toch echt wat geld in het laadje moeten brengen.
Nieuwe week nieuwe kansen. We hebben er in elk geval mooi weer bij.
De schilder gaat weer verder waar hij gebleven was al was het eind van de vorige week iets minder, toen kwam er zo halfverwege de middag een veegwagen voorbij die een enorme stofwolk veroorzaakte, daar ben je dan als schilder niet blij mee, plus dat ook nog eens je verf verpest is heb ik begrepen.
Vandaag was het weer heerlijk. Joop wandelt, traint zegt hij zelf, voor een nieuw avontuur in Nepal en ik doe een rondje met het hondje en kom af en toe een blommetje tegen, verschil moet er wezen. Ik denk dat ik meer geniet, hij denkt dat in Nepal in te halen, dat hoop ik dan maar.
Toch maar even in Scharendijke boodschappen gedaan al heb ik er nu helemaal niets meer te zoeken. Het hek was dicht en ik denk dat het keukenraam gezeemd was... volgende keer AH of de Lidl misschien maar, dat scheelt sowieso kilometers.
De tulpjes in de dijk bij de camping een stukje verderop bloeien inmiddels, altijd leuk zo'n bollenwoord.
Het longkruid in mijn tuin ook, ik heb er best nog veel van meegenomen.
De nieuwe bewoners van ons huis in Scharendijke waren gisteren al druk aan het verhuizen, heel raar. We gingen nog even iets brengen en dan staat er plots iemand anders in je keuken, maar het ziet er ook wel weer gezelliger uit. Het huis leeft weer.
Vandaag genoten we van de zon. Didi is een beetje down, eet niet zo goed, maar ja dat heeft ze wel meer al ging het de laatste tijd erg goed. Nu dus weer wel en dan maak ik me toch zorgen al heeft dat natuurlijk ook totaal geen nut.
Ik heb weer een nieuw flesje CBD olie, de vorige die ik had waren niet meer te krijgen, maar op advies van hun nu weer andere iets sterkere waar ik dan ook minder van kan gebruiken. Nu ik het een week niet innam merkte ik toch verschil op meerdere fronten. Ik slaap er ook heerlijk van en ben opgewekter, misschien verbeeld ik het me ook maar hoor, we zullen zien hoe het nu weer gaat.
Hij is net als de andere te koop (behalve degene die al verkocht zijn natuurlijk), de opbrangst is voor Rita.
Geen vaste prijs, maar wel vanaf € 50 (deze afmeting) er zijn ook nog zat kleinere, te vinden bij Photobucket in de mapjes tekeningen. Links staat een menu per jaar, daar zitten de verschillende mapjes in.
Deze is A2 formaat 42 x 52,4 cm. Canson tekenpapier 180g/m2.
We waren weer een paar uurtjes in Scharendijke, met snoeischaar en een beetje roundup, want de bramen tierden welig hier en daar en nog wat ander bladgespuis. Het snoeiwerk blijft ons aandeel in de tuin, maaien mag de nieuwe bewoonster doen, we komen er wel uit samen, zo nauw luistert het ook allemaal niet, daar is het de tuin niet naar.
De dotters bloeiden al uitbundig, vorig jaar begonnen ze pas op deze dag.
En anemoontjes waren er ook, ik heb ze beiden hier nog niet gezien, maar hier hebben we weer speenkruid
De nieuwe bewoonster troffen we ook nog even.
Weer een fase verder van het huis verwijderd, zo voelt het wel en ik moest toch weer even slikken, misschien moet het ook juist wel zo zijn, langzaamaan.
Eenmaal weer thuis wandelde ik samen met mijn buurvrouw eens een rondje, we spreken elkaar niet zo vaak en toevallig liepen we samen op. Goed voor de hondjes ook allebei los en niets aan de hand, ze weten nu wat ze aan elkaar hebben.
Ons huis wordt sinds vandaag ook inclusief loods te koop aangeboden. Joop is vandaag naar de gemeente geweest voor inlichtingen voor de bouw, zodat we rekening kunnen houden met hoe wat en waar en zorgen dat er een vergunning is voor eventuele kopers, dat vergemakkelijkt de boel toch weer. We blijven meedenken en nu ons huis weer bewoont is toont dat ook weer wat vriendelijker.
Hier was de schilder weer aan het werk, wat een luxe. Ik vind dat ik het wel verdien op mijn negenenzestigste hoor, ik zou het hier ook niet meer durven zo hoog. Vorig jaar deed ik de kozijnen nog in Scharendijke. Schilderen aan mijn huis terwijl het bewoond is ga ik niet meer doen. Voorlopig zit het nog goed in de verf.
De tweede vlinder dit jaar met zijn al een beetje versleten vleugels.
We waren vroeg op, overdreven vroeg eigenlijk, ik hou daar niet zo van maar Joop had er zin in. De werkmensen van de rioleringstoestanden waren nog niet eens bezig en de schilder zou ook nog lang niet komen.
Zodoende was het een lange dag. Joop ruimde nog wat op op Scharendijke, ons huis werd nog eens getaxeerd, net of dat verandert in een jaar tijd, maar het leuke was wel dat die taxatiemevrouw met een idee kwam en ook de gemeenteboel nog eens nakeek. Soms loop je vast en denk je dat het niet anders meer kan, maar we zien nu nog een andere mogelijkheid. Het verhuren gaat zo goed als door, morgen wordt er getekend.
Als afsluiting van deze lange dag aten we een daghap bij Salud, pasta met gerookte zalm en roomsaus, ik vind dat lekker, maar ik wist eigenlijk niet dat Joop dat ook lust...
Heerlijk wakker worden weer vanmorgen met een voorzichtig zonnetje, beter dan gekletter tegen de ramen en zodoende kon de schilder ook weer verder.
Ik heb het gevraagd van het huisje en ja daar woonden een broer en een zus en ze waren best een beetje vreemd.
Sinds ik mijn link niet meer op Facebook zet, heb ik denk ik wel een kwart minder bezoekers en eigenlijk vind ik dat heerlijk. Ik kreeg bijna faalangst en het idee dat ik toch elke dag wel iets zinnigs moest schrijven, anders was het elke dag hetzelfde geneuzel waar niemand op zat te wachten, dacht ik.
Daar heb ik nu geen last meer van en ik neuzel dus lekker wat ik zelf leuk vind om te neuzelen en als iemand het de moeite vindt om te lezen of alleen maar plaatjes te kijken, prima! Iedereen is welkom maar ik voel me tot niets verplicht.
Vandaag een overdosis lam, daar wordt je op zo'n saaie maandag toch wel een beetje blij van.
Ze wilden alleen niet van die leuke gekke sprongetjes maken.
Lief waren ze wel, ze kwamen speciaal even poseren.
Het was een rommelige dag, in afwachting van dingen en puntje bij paaltje gebeurt er dan niets. En dan bedoel ik niet de schilder want het regende dus die kon niets doen. Hij repareert wel een lelijke plek in de badkamer voor ons, wat we zelf al hadden geprobeerd en wat mislukte, dat is fijn.
Verder is het halve dorp opgebroken en staat er voor ons huis een bord en een wegafsluitingshek op de oprit, de mensen rijden er gewoon langs net of de borden er niet staan en dan zie je ze een paar seconden later weer de andere kant op rijden en omdat we toch niet veel anders deden wel een soort van tijdverdrijf. Niet goed voor Didi want die werd er ook onrustig van, 'kiek alweer een Belg' en dan ging die kop weer, want als ik kiek zeg moet je kijken.
We wandelden wel een fijn rondje Didi en ik, het komt wel goed denk ik.
Joop had al eerder wat gruis gezien op het moment dat hij doortrok, te laat natuurlijk, maar dit lag er vanmiddag, dat is toch een behoorlijk steentje. Wat erbij ligt is een niet en hopelijk was dit het weer voor deze keer.
Didi is ook nog niet helemaal de oude, ze slaapt veel en als ik eens een wat groter rondje wil doen is ze het laatste stuk niet vooruit te branden, ze is duidelijk eerder moe, dus we doen het gewoon wat rustiger aan, dat vind ik ook met deze koude wind helemaal geen probleem.
Joop keek voetbal terwijl wij een rondje rond Keesje deden en als ik dan bij dit huisje kom moet ik ook altijd aan voetbal denken. Het keek uit op wat vroeger het voetbalveld was en wij zaten dan aan de dijk of liepen langs dat huisje waar dan soms iemand achter de gordijnen gluurde, ik heb geen idee wie dat was, ze was mensenschuw zeiden ze, het woord alleen al... Dat kan ik misschien ook eens aan de schilder vragen, Zonnemaire heeft voor mij best nog onopgeloste raadsels.
Eerst even naar de kapper vanmorgen. Het valt niet mee je haar te laten groeien als je dochter kapster is. Vorig weekend vond ze al dat er nu eindelijk maar eens wat van mijn lok af moest die ik eigenlijk mee wilde laten groeien. Afijn ik heb het een week aangekeken en nu is er een puntje af, ik weet het niet, ik denk dat ik hem toch maar weer laat groeien....
Het is koud vandaag en ik deed verder niet zoveel bijzonders. De natuur gaat, nu hij eenmaal is begonnen gewoon verder met ontwaken
We wandelden een rondje en dan zit mijn haar ook ineens heel anders.
De boeren zijn druk! Er wordt weer vanalles in de grond geduwd, in dit geval uien.
Ik ging even terug met Didi naar de dierenarts, ze keek en onderzocht haar nog eens goed, maar ze kon geen rare dingen ontdekken. De deuk zit er nog steeds, maar zolang er geen andere klachten bijkomen zal het wel meevallen. Soms verdwijnt de deuk en soms blijft hij, niets aan te doen verder.
De schilder was er ook weer vandaag. Het is gezellig koffiedrinken, want ja, we weten allebei dat we er waren vroeger en kennen dus ook veel dezelfde mensen, het enige verschil is dat hij hier zijn hele leven heeft gewoond en ik niet. Ik beleef/hoor nu de gemiste afleveringen Zonnemaire, lichtelijk overdreven, maar een soort van bijpraten is het wel af en toe.
Joop heeft weer een niersteen. Jaren niet meer gehad en ineens is het er dan weer, net als de jicht van een tijdje geleden. Teveel zuurkristallen het lijkt wel of ze loskomen als hij hard gaat wandelen. Hij kreeg hele enge pillen van de dokter waar hij heel raar van werd, pijnstillers, dat wel, maar hij neemt ze niet meer zegt hij want dan was de pil erger dan de kwaal, we zullen het weer beleven, fijn dat het weekend wordt.
Het zal best mooi zijn als de tulpjes een vrolijk welkom bloeien, maar ik kijk toch met weemoed terug naar het schilderachtige trapje en de bomen. De foto is van tien jaar geleden, vorig jaar zijn zowel de bomen als het trapje opgeruimd.
Het was alweer heerlijk vandaag en ik heb dan ook korte mouwen en sandalen tevoorschijn gehaald.
Het beloofde een mooie dag te worden vanmorgen en dat werd het ook. Zonnig en warm op alle fronten.
We gingen stemmen natuurlijk, voor het eerst op Zonnemaire, niet dat het er hier anders aan toe gaat maar toch en dan zit er gewoon een Scharendijkenaar achter de tafel.
Janny en Freek kwamen en we besloten eens op het strand te gaan wandelen. Janny had speciaal schoenen meegebracht voor op het strand maar die vergat ze mee te nemen, gelukkig was het op blote voeten ook goed te doen en heeft Freek altijd een schone zakdoek in zijn zak
Langs de binnenkant weer terug want het werd hoog water.
Eenmaal weer thuis konden we nog lekker even buiten in de zon en omdat Joop jarig was geweest, of was het nu omdat Janny binnenkort jarig is... trakteerden ze op een etentje bij 'op d'n Diek'
De zon van vanmorgen kroop al snel achter de wolken, de buitenstoelkussens konden weer naar binnen gehaald en de rest van de dag was het gewoon erg koud.
Ik deed het huis aan de kant en draaide wat wasjes. Silvia is ook weer naar huis, alles is weer gewoon.
Vanavond klaarde het wat op en deed ik nog snel een rondje voordat het donker werd.
Er zitten soms imposante jongens tussen de knotwilgen die grillig afsteken tegen de avondlucht.
We waren even op Scharendijke vandaag om nog wat dingen in de tuin te doen. Ik verplantte wat struiken en stekken van bomen naar de plek waar de duivenhokken hebben gestaan. Joop zaaide wat gras in en strooide een zak kunstmest uit.
De huurders kwamen ook even langs voor wat maten en nog eens te kijken, aardige mensen en zij hopen natuurlijk dat het voor langer is dan een half jaar. We zien het allemaal wel, dan is het inmiddels oktober.
De ribes bloeide en een boom vol met prachtige grote katjes, helemaal vol.
Maar als ik daar loop zie ik zoveel te doen, dat wil ik niet meer. Ik ben nu benieuwd hoe mijn rug morgen voelt na het uitspitten en weer planten van de struiken.
Hier loopt de hortensia uit, kijk eens wat een eenvoud en zo overzichtelijk ook.
Deze had ik hier nog niet geplaatst al was hij vorige week al af. Ik vind hem zelf een beetje rommelig en niet zo mooi, maar wel goed voor de potlodentest...
Rexel Cumberland Derwent Studio, ze zijn wat vettiger en harder dan de Polychromos, maar die Rexel Cumberland zal er niet meer zijn die kan ik niet meer vinden.
We wandelden, deden boodschappen en wandelden nog eens maar dan over het strand, met dit weer zou een mens gewoon blijven wandelen. Miriam kwam ook al fietsend nog even op de koffie en vanmiddag dronken we een wijntje op het terras bij de Smisse.
Het gaat nu hard in de natuur alles staat op springen en een lekker temperatuurtje, heerlijk om buiten te zijn ook.
Vanmiddag keken we even bij het ringsteken in Scharendijke, het was er druk en gezellig zoals altijd.
De familie was ook weer eens compleet, ook al gezellig.
Ik mag voortaan niet meer in de berm gaan liggen om foto's te maken zei iemand tegen me, hij was van me geschrokken. Vrouw in de berm hond zat ernaast hij vroeg zich af of hij moest stoppen om hulp te bieden maar deed het niet, dat vind ik dan toch weer een beetje vreemd eigenlijk...
En als afsluiting nog een lekker maaltje bij Op d'n Diek.
De eerste vlinder dit jaar. Hij schoot plots vanachter de Boedha dus ik gelijk mijn fototoestel erbij gehaald natuurlijk. Gelukkig zat hij er nog.
En liet zich geduldig fotograferen, tot hij het genoeg vond en eens bij de buren ging kijken.
Het is lente!
Heerlijk in mijn tuintje in de zon gezeten vanmiddag. Vanmorgen had ik de tegels al een azijnbeurt gegeven, want groen zijn ze wel geworden afgelopen winter, maar ja eens mens moet toch nog wat te doen hebben.
Vandaag trouwt het eerste kleinkind van mijn zus , die hebben ook een prachtige dag en wat zo leuk is, is dat ik af en toe foto's voorbij zie komen van achterneefjes in pakken en zo, mooi dat dat toch allemaal kan tegenwoordig.
Bijna dertien jaar geleden kocht ik mijn Camel en heb hem al die dertien jaar met veel plezier gedragen, het was een fijn horloge waar ik om de paar jaar een nieuw origineel leren bandje voor kocht. Die zijn nu niet meer verkrijgbaar en nu heb ik wel iets dat er op lijkt, maar dan is het toch voor mij niet meer de echte. Bovendien is het glas nogal beschadigd en verwacht ik dat vandaag of morgen de batterij leeg is dus ik besloot eens te kijken of Swatch nog bestond, daar heb ik er ook meerdere van versleten en die heb ik gewoon nog, zoiets kan ik dus niet zo makkelijk weggooien, dat neemt ook geen plaats in natuurlijk.
Ze zijn wel erg groot geworden en ik bestelde om te beginnen eens een 'kleintje' de normale maat die ik vroeger ook had. Mijn polsen zijn niet zo dik dus het is al gauw te groot. Vandaag kwam hij binnen, ik word er wel vrolijk van! Oranje past natuurlijk niet overal bij....
Lekker gewandeld in de zon Didi had er ook zin in al wordt ze wel na een kilometer of vijf moe, of geen zin meer, dat had ze anders ook weleens hoor, ik weet niet of het nu erger is, we doen nu ook meer korte rondjes, de lange middagwandelingen van Scharendijke zijn nu gedeeld door drie, dat kan het ook zijjn natuurlijk. Ik merk zelf dat ik het ook wel prima vind zo. Het komt toch elke dag terug en elke dag tien kilometer of meer hoeft voor mij echt niet, niet in één keer tenminste. Misschien moet ik om de paar dagen eens een wat langere doen, zodat we toch de conditie houden, dat geldt voor mij ook natuurlijk.
Op de foto kan je de deuk duidelijk zien bij het oor rechts op de foto steekt het bot duidelijk uit.
Update.
Ik heb het even uitgemeten. Een rondje dorp is anderhalve kilometer, ochtendrondje Korte weg ruim 3, vanmiddag was ons rondje 7,5, tel maar uit, het loopt best op.
Ik heb drie koelkastbakjes voor de vleeswaren. Je kunt ze opstapelen en op de bovenste zit dan een dekseltje. Nu heb ik vanmorgen mijn boterham belegd met van die heerlijke worst van de vleesboerderij er waren nog twee plakjes over, ik twijfelde nog of ik die ook gelijk maar op zou eten maar dat deed ik niet. Nee, ik deed het dekseltje weer op het bakje en toen...... heb ik het ergens gezet, of gegooid, ik weet niet, maar ik kan het niet meer vinden. De andere twee bakjes zijn er nog wel, met een nieuw pakje worst nog in de verpakking en zonder dekseltje in de koelkast.
Nu ben ik toch zo benieuwd waar ik het vandaag of morgen tegen kom, want ik heb werkelijk al overal gekeken.
De foto is van gisteren toen de zon nog scheen. Vandaag niets dan regen. Vanavond lekker een hapje bij Salud gegeten, samen met de Goudoevertjes die we daar tegen het lijf liepen. Gezellig even bijgekletst onder het eten.
De narcissen zijn er al, maar nu ook het klein Hoefblad, het kan me niet geel genoeg worden.
Het was heerlijk weer vandaag, in de zon en uit de wind was het al goed toeven in de tuin, in de polder was het wat kouder.
Vanmiddag kwam de schilder langs met zijn kleurenwaaier om te kijken welke kleur wit we zouden nemen. Hij gaat zo gauw het weer het toelaat ons huis schilderen. Bij de oplevering in 2014 zouden er twee lagen aangebracht zijn waarvan de laatste vlak voor een regenbui. Het ziet er niet uit, het is best nodig en wat een luxe dat iemand dat gewoon komt doen!
Hier kan ik het zeker niet zelf. Van Scharendijke lag ik weleens wakker, maar ook dat is voor mij alleen veel teveel geworden. Dat kan ik gewoon allemaal niet meer, dus dat heb ik naast me neergelegd, het heeft geen zin me daar druk over te maken, we zijn niet voor niets verhuisd. Voorlopig ziet het er nog netjes uit en staat de schutting ook weer recht. Wel binnenkort nog even wat gras zaaien waar de tegels voor de duivenhokken lagen, die moesten ook weg van de Gemeente en ook nog een paar boompjes planten op de plek waar de hokken stonden. Groen was het en groen zal het blijven... als ze zelf nu ook eens wat voorzichtiger met de gemeentebomen omsprongen.
Op dit moment ben ik blij met elk gekleurd dingetje in de berm, vandaag was dat de dovenetel, die bloeit de hele winter wel als het een beetje meezit, maar vandaag dus ook!
Er waren buien, maar vanochtend en vanmiddag hielden we het droog.
Ik versjouwde de planten nog maar eens en maakte de zithoek wat groter het werd een beetje opgepropt omdat de plant voor het raam moest vond ik, nu heb ik de plant ergens anders gezet en de bank wat naar achteren. Het blijft een beetje passen en meten wat de meubels betreft, maar ooit zijn we eruit.
Je moet er toch niet aan denken dat ze dat van een of ander woonprogramma komen doen zoals je weleens ziet op tv, dan halen ze je hele kamer overhoop een hoop andere rommel erin en nog ziet het er niet uit. Ik modder wel net zolang tot het eindelijk onze kamer is hoor, ook best wel weer leuk want op Scharendijke was ik uitgeveranderd.
Vanmorgen was het heerlijk zonnig en meestal doe ik dan gelijk maar een rondje, 'dan hebben we dat alvast maar te pakken' en vandaag was dat maar goed ook want vanmiddag hoosde het de hele middag van de regen tot het eind van de middag weer wat opklaarde en we nog een 'rondje rond Keesje' deden. Koud!
Ik dacht nog eens na over de deuk van Didi. Nu was het een paar weken geleden steeds als we liepen dat ze dan af en toe sleepte met haar achterpoot, ze zakte daar dan ook een beetje door, we schonken er verder geen aandacht aan ze heeft wel vaker potenmankementjes die dan vanzelf weer over gaan.
Wel liep ze nog een beetje mank, ik dacht dat ze bij het uit de auto springen in de gladde garage haar poot had bezeerd en laat haar nu buiten weer uit de auto springen. Maar voor hetzelfde geld is het ook een gevolg van hetgeen er gebeurd is en heeft ze toch een soort beroerte gehad. Haar lip en ooglid mankeren niets daar keek de dierenarts ook naar.
Gisteren kocht ik dikke grote stokken om op te kauwen om de spier weer te stimuleren, maar daar bleef ze maar mee zeulen en weinig kauwen, tot vanmorgen toen ze hem mee naar buiten nam en netjes in 'mijn tuin' begroef. Dat deed ze op Scharendijke ook altijd dan worden ze lekker zacht, maar dat is niet de bedoeling natuurlijk. Vervelend is wel dat ik nu nergens die stok meer kan vinden, zo groot is die tuin toch niet en ik zie precies waar ze gegraven heeft.
Voorlopig houden we het dus maar op een paar extra van de kleinere stokjes. Het gaat goed verder, ik merk niets verontrustends.
Vandaag maakten we een menselijk lint uit protest in het algemeen tegen bebouwing langs onze kust, maar tegen Brouwerseiland in het bijzonder
Het lijkt nu net of het alleen om dit kleine ingesloten stukje gaat, maar in werkelijkheid wordt het nog veel en veel groter, veel mensen realiseren zich dat nog niet eens.
Eensgezind waren we wel, we zijn TEGEN!
Maar of het allemaal nog helpt dat zal de tijd leren, we zijn gewoon te laat begonnen, net als bij die achterlijke toren die nu twee jaar later al staat te verpieteren, failliet, leeg.
Aargh had gelijk! Ik hoop ook dat ze wat betreft het slopen gelijk krijgt.
Eerst maar eens zien of we dit nog tegen kunnen houden. Van alle kanten hoor ik mensen beweren dat het al lang en breed rond is, niets meer aan te doen, meneer Zeelenberg heeft zijn zaakjes blijkbaar voor elkaar. Nou dat zullen we nog wel eens zien, voorlopig blijven we strijden.
Ik stem komende verkiezingen in elk geval TEGEN Brouwerseiland, jullie ook?
Mijn stemwijzer vond dat trouwens ook, ik ben uitgezweefd.
Eerst denk je 'het lijkt maar zo' en de volgende dag denk je 'ik zie eigenlijk niets' maar dan weer een dag later zie je toch echt een deuk. Daarom gingen we maar eens naar de dierenarts vanmorgen.
Paralyse Facialis waarschijnlijk zei ze. Ik kan er niet veel meer over vinden. Kwijlen doet ze niet, ze eet normaal, drinkt en doet normaal, het is alleen die rare deuk in haar kop door het uitvallen en verschrompelen van de spier die daar zit. Over twee weken terug. Veel kauwwerk laten doen zei ze zodat de spier misschien weer herstelt, dat vindt Didi niet erg, kauwstokjes lust ze graag. En nu maar afwachten of het werkelijk wat beter wordt. Ik hoop niet dat er iets anders akeligs aan de hand is of dat het misschien nog erger wordt.
Hier ook nog maar even spammen met mijn nieuwe tekening. Ik vind hem zelf erg leuk, maar ik denk dat anderen een 'gewone' boom met bloemetjes of een poes leuker vinden. Deze maakte ik weer met mijn 'oude' potloden, de pablo's van Caran 'd Ache, zodoende verdiep ik me daar ook steeds meer in. Wat me nu bij deze opviel was dat ze behoorlijk afgeven ook al zijn ze wat harder, dat kan ook door de gebruikte kleuren komen maar toch..
Ik heb ze eens uitgezocht en heb nu ook een restje Rexel Cumberland. Ik gebruikte die twee altijd door elkaar, maar ga nu een tekening maken met alleen deze, gewoon om te kijken hoe ze bevallen.
De doos die ik van Margo kreeg en waar ik al wat kleuren biijkocht kleurt erg fijn maar zijn ook best zacht dus zit je om de haverklap je punt te slijpen, wat betekent dat ook je potlood snel op is, maar volgens mij geven ze ook minder af.
We waren ook even op Scharendijke vandaag om wat op te ruimen, takken van het gazon en een beetje vegen enzo. De schutting was behoorlijk scheefgewaaid zagen we, naar het westen, hoewel de wind ook juist daarvandaan kwam gisteren, op z'n minst toch een beetje eigenaardig vonden wij, zo hard waaide het nu ook weer niet en hij heeft al hardere stormen doorstaan. Waarvan akte. Men weblogt of men weblogt niet.
En er bloeide een longkruidbloemetje ergens in een hoekje.
Ik ben blij met elk nieuw ontluikend bloempje, eindelijk wordt de boel weer wakker en komt er weer een beetje kleur.
Verder zit ik gewoon lekker te kleuren en wandelden we een rondje. Soms al lopend door de polder met zicht op de toren verwondert het me ineens weer dat ik hier nu echt weer woon en dan ben ik opnieuw zo blij. Dat klinkt misschien raar, want op Scharendijke hadden we het ook fijn, zeker wat het huis en de tuin betreft, maar ik merk dat ik hier ook gewoon overal evenveel van kan genieten zonder al dat bijkomende werk. Heerlijk!
Eind van de week weer kijkers en per 1 april zijn we (nu nog mondeling) verhuurd, laat de ware nieuwe bewoner maar opstaan. Ik word niet eens meer blij van kijkers eigenlijk, maar wie weet...
