_Ik ben net terug uit Nepal en heb daar o.a. een bezoek gebracht aan de school van Rabin en bij zijn moeder thuis. Zijn moeder woont nu ook in Pokhara samen met het zusje van Rabin. Haar naam is Rita en is bijna 7 jaar, ze zit nu ook op de zelfde school als Rabin maar dan niet intern. Zij wordt elke dag met de schoolbus weg gebracht en weer naar huis gebracht. Zij wonen in een 1 kamer met een klein keukentje er aan. In de kamer staan 2 bedden, een tafel en een kast. De vader van Rabin slaapt altijd op de Lodge waar hij werkt. Ik heb een onderhoud gehad met de directrice van de school en Rabin doet het goed volgens haar.
Rabin wil iedereen bedanken dat hij in de gelegenheid wordt gesteld om een goede opleiding te kunnen volgen. Het is voor hem de enige manier om uit de armoede te geraken en later e.v. zijn familie te kunnen ondersteunen._
Zo schreef Joop in zijn uitgaande mail vandaag. Hier staan nog wat foto’s.
Vooraan stonden twee grote struiken rozemarijn, waarvan ik er een paar weken geleden al eentje verplant had, die slaat aan en vandaag heb ik zodoende de tweede op een andere plek gezet. We kunnen nu vanuit de kamer vrijuit in de vijver kijken, zoals Joop een tijdje geleden bedacht had. Joop heeft een stuk duivenren afgebroken, waarvoor in de plaats het ‘nieuwe’ duivenhok moet komen. Het was heerlijk, dus we zijn lekker heel de dag buiten in de weer geweest.
Vanmiddag deden Didi en ik nog een rondje door een herfstige polder en daarna maaide ik nog even het gras. De grasmaaimachine wilde afgelopen weekend niet meer starten nadat Mark mijn bandjes had opgepompt met behulp van de accu. Ook niet na een tijdje aan de oplader. Gelukkig kreeg Joop hem weer aan de praat, na enig aandringen van mij, want echt iedereen was aan het maaien, ik wilde ook!
Na nog een beetje vertraging op het laatste traject was Joop tegen enen weer thuis vannacht. Veel verrassingen zaten er niet in zijn rugzak, wel wasgoed en omdat ik net naar de bedwantsen bij P&W had zitten kijken, heeft hij hem maar buiten uitgepakt. De was ligt alweer schoon en wel in de kast, dus die wantsen krijgen bij mij geen kans, als ze er al waren. Het verhaal en de foto’s komen nog wel, eerst maar even bijkomen. Het is in elk geval weer wat levendiger in huis, al kwetteren wij lang zo hard niet als die spreeuwen hoor. Ik heb er een tijdje naar staan kijken vanmiddag, prachtig om te zien altijd, zeker als de omgeving stil is. Ik kan me voorstellen dat als er zo’n verzamelboom naast je huis staat, dat je er dan weleens genoeg van krijgt.
Na wat opstartproblemen vanmorgen toch nog een heleboel gedaan vandaag. De duiven zitten schoongemaakt en wel te wachten op Joop dan hoeft hij morgen niet gelijk zoveel te doen. Didi en ik gingen weer eens naar het Watergat, de strandtenten worden weer afgebrokenvoorzover dat moet tenminste.
Ik zie dat Joop net geland is in Londen, het is daar een uur vroeger dan hier. Nu moet hij weer wachten tot het laatste stukje afgelegd kan worden. _Departure : 20:15 London, United Kingdom-Heathrow, Terminal 5 Arrival : 22:20 Brussels, Belgium-Brussels Airport
Total Traval Time : 16:35 hrs_
Ik ben benieuwd wat hij allemaal weer bij zich heeft.
Mir en ik waren even bij de Jamm sessie in de Surf Inn. Deuren open, lekker buiten in de zon zitten, muziek op de achtergrond, wijntje erbij, alweer genieten! We aten daarna gezellig samen een paar overheerlijke gebakken tongetjes. En alsof Joop het rook moest hij me daar toch even bellen, ik was niet on line natuurlijk, “waar ben je?” Nou daar!
Voor de rest van de foto’s van vandaag kijk maar weer even hier, er staan mooie paddenstoelenbij en stukken hout.
Hasta la vista! (Spaanse wijn, dan krijg je dat hè)
Met windje mee en een bui in je nek, wordt je broek aan de achterkant vies nat en die plakt dan aan je benen. Ik liep in het weggetje van de foto, dus er viel weinig te schuilen op dat moment, maar inEllemeet heb ik toch maar even een droog plekje opgezocht, de bui bleef maar duren. Eenmaal weer droog en onderweg was mijn broek met die harde wind ook zo weer droog.
Ik heb vandaag alle gordijnen gewassen, het stof van de vorige winter is er weer uit, klaar voor nieuw stof. Eigenlijk hoor je zoiets in het voorjaar te doen natuurlijk, met de voorjaarsschoonmaak, maar die heb ik overgeslagen geloof ik.
Net weer even met Joop gekletst, hij was na een lange busreis weer terug in Kathmanduwaar hij morgen nog wat inkopen gaat doen, o.a. de pashmina’s. De afstand Pokhara Kathmandu is ongeveer 200km, maar daar doe je met de bus toch gauw zo’n uurtje of zes over. Hij had wel een bus met airco genomen, wat dan wel weer duurder is, maar wel een stuk comfortabeler. Het afscheid in Pokhara was zwaar heb ik begrepen, niet wetend of hij er ooit nog terug komt, want dat zal zeker de komende jaren niet het geval zijn, moesten sommigen toch wel even slikken en daardoor werd Joop zelf ook weer sentimenteel, zo gaat dat.
En dan wordt het zo langzamerhand weer tijd voor de terugreis, maandagavond laat landt hij weer in Brussel.
Mijn dag was lekker vol, met van alles en nog wat. Beetje poetsen, beetje rommelen in de tuin, de duiven schoonmaken, boodschappen doen, schoenen passen, wandelen en tot slot lekker garnalen pellen met een wijntje erbij, in de zon aan de keukentafel. Genieten! Ik heb het gevoel dat ik nu pas weer een beetje de oude wordt, ‘t is vast een geniepig virusje geweest dat me te pakken had. Of die hommel nog een beetje opgedroogd is weet ik niet, ik kwam hem vanmorgen tegen op mijn rondje door de tuin.
Lekker in de tuin aan het knippen en vegen geweest vandaag. Het was een aardig doe dagje, ook al regende het af en toe. En vanmiddag liepen we nog even een stukje over het strand. Inmiddels onweert het af en toe. Weinig nieuws zodoende, ik kan er niet meer van maken. En nu ga ik nog een stukje zitten breien, het wordt kouder volgende week, dus dan moet ik wel truien hebben…
Nog vier nachtjes.
Update: Vorig jaarom deze tijd was ik ook aan het aftellen
Janny en ik hebben heerlijk buiten in de zon koffie gedronken. We hebben best veel te bepraten altijd, vooral dingen over vroeger natuurlijk. De ochtend was weer zo voorbij en dank zij haar trek ik het al gebreide pand van mijn tweede trui maar niet uit, het komt wel goed denkt ze. Zij op haar beurt krijgt door mij weer zin in een breiwerkje. Vanmiddag gingen ze samen fietsen. Ik wandelde een rondje Ellemeet, het was nog druk op het strand. Wat een superdag zodoende. Straks nog even op verjaarsvisite denk ik, Mark wordt 40.
Mist vanmorgen en die bleef nogal een tijdje hangen, vandaar dat ik nog ongewassen achter de pc zat toen Joop online kwam. Hijzelf zat in zijn blootje, het was er warm zei hij, dertig graden en dat was een beetje tè. Ik heb hem geadviseerd dan maar gelijk naar huis te komen, dan kunnen we gewoon weer verder waar we gebleven waren. Niks an alleen.
Nog in de grijzigheid gewandeld, eenmaal weer thuis brak de zon pas door, rond een uur of drie. Daarna nog een beetje in de tuin gescharreld.
Van de hoedjes heb ik weinig meegekregen, hier zijn er wat te zien, er zitten weer fraaie exemplaren bij.
Joop belde net, dat is weer eens wat anders. Hij had lekker gegeten met de hele familie inclusief Rabin. Morgen gaat hij naar de school.
Mijn zus belde ook al, die komt morgenochtend gezellig op de koffie!
Nou, ik heb het eruit gezweet geloof ik hoor, voel me plots veel beter.
Drie drijfnatte shirts vannacht en vandaag toen we naar de dierenarts in Noordwelle gewandeld waren nog eens een trui vol, de vuiligheid is eruit!
Didi loopt vaak met haar oren de klapperen en omdat ik geen mijt kon ontdekken liepen we dus even naar de dokter, die behalve een beetje smeer niets verontrustends zag.
Joop ben ik misgelopen vanavond, maar hij mailde dat hij goed was aangekomen in Pokhara.
Morgen gaat hij bij Humrai en Al eten, de ouders van Rabin.
Zo zaten we dus een tijdje, Joop had niet in de gaten dat ik er was en ging nog maar even een filmpje kijken in zijn stoel. Even later kwam het nog wel goed natuurlijk. Hij vermaakt zich prima en morgen vliegt hij naar Pokhara. Iedereen moet de hartelijke groeten hebben.
Ik heb vandaag de duivenhokken uitgemest, dat was best nodig want ze zijn in de rui, drinkbakjes allemaal gewassen, dus de boel is weer fris.
Mijn bed ook. Hopelijk bevordert dat de nachtrust en ga ik me eindelijk eens een beetje lekkerder voelen.
Gisteravond at ik in de Surf Inneen overheerlijke daghaptrouwens tegenwoordig ook, een goede zaak. Na het eten zat ik nog lekker even op het terras met een extra wijntje en een sigaretje en waggelde daarna naar huis, waar ik nog even een wijntje bij de buuvdeed. Eenmaal thuis deed ik er achter de pc nog maar eentje, lekker even bijlezen en vooral wat roepen zo hier en daar, dat krijg je dan. Logisch dat ik niet zo erg fris wakker werd vanmorgen en dat ook eigenlijk niet geworden ben vandaag. Didi begon de dag met een teek die lag ineens volgezogen op de vloer, bah! Ik heb hem ritueel verbrand en verpulverd, dat zal hem leren!
Daarna was Joop even online. De verbinding was nog steeds niet optimaal, maar wel beter. Gisteren had hij 20 uur in de bus gezeten onderweg naar… maar er was een ongeluk gebeurd waardoor de bus niet verder kon en hij nu weer terug bij af is, in Kathmandu.
We wandelden wel een rondje hoor en ik heb een bak hazelnootjes verzameld en nog wat foto’s gemaakt en ik heb betaald uit mijn nieuwe portemonneetje bij de bakker.
Vroeg uit de veren vanmorgen, na een heerlijke nacht slapen. We gingen eerst naar het strand voor een flinke wandeling, de zon scheen en er waren nog een paar wandelaars. Vanmiddag was inmiddels het gras lekker opgedroogd dus dat kon ook weer eens gemaaid worden, dat groeit nog volop. Daarna gingen we even naar Zierikzee om te kijken of er een aardig portemonneetje was, want daar kon ik nu niet mee wachten, zo onhandig dat grote ding. En jawel, geslaagd, een mooi rooi zakje met een ritsje(2), superhandig voor wat kleingeld en een paar pasjes. Voor de rest van de pasjes heb ik een ander rood mapje, het kleurt ook allemaal prachtig bij mijn trui natuurlijk.
Er komt niet veel uit mijn handen, niks eigenlijk. Gisteravond dacht ik dat ik ziek werd, maar dat is na de nodige paracetamolletjes toch weer gezakt gelukkig. Ik wandelde wat door Zierikzee vandaag, het was markt, maar ook nat, ik was zodoende snel weer thuis.
In Nepal is het ook nat mailde Joop: “Maar goed dat ik een paraplu heb mee genomen”, kijk daar had ik nu weer niet aan gedacht.
Ik kocht een nieuw leuk zwart grijs gestreept tasje, zo’n kleintje waar maar net je portemonnee, telefoon en fototoestel in past en nu vraag ik me ineens af waarom ik eigenlijk zo’n grote zware zwarte portemonnee heb. Geld heb ik nooit bij me, alleen wat kleingeld, wat pasjes van diverse winkels, identiteitskaart en rijbewijs, dat moet veel kleiner en vooral lichter kunnen.
Nou nou, dat was me het weertje wel vannacht. Storm en regen en alle daarbij horende geluiden natuurlijk. Meestal kan ik wel aardig slapen als ik alleen ben, maar nu lag ik toch niet lekker en tegen de ochtend val je dan pas goed in slaap natuurlijk, als het alweer licht wordt. Nu ja hopelijk gaat het komende nacht weer wat beter. Het was verder een heerlijke zonnige dag. Vanmiddag zijn we naar het strand in Westenschouwen gereden en natuurlijk heel veel palenfoto’s gemaakt. Het was trouwens toch een echte fotodag. Er staan er wat hier. Zo’n foto als hierboven vind ik geweldig, hoe zo’n beest opgaat in zijn omgeving.
Met de videoverbinding met Joop wil het niet erg lukken, dus we typen maar wat heen en weer. Alles gaat goed.
De nootjes willen wel vallen met deze wind, we hebben er eerst maar eens een boelverzameld vanmorgen. Didi heeft helemaal de smaak te pakken en weet nu wel ongeveer hoe het moet, wat je wel of niet moet eten, al is ze ook niet vies van een schilletje. We brachten een bezoekje aan alle milieu bakken en vulden de wijnvoorraadaan. Daar heb ik inmiddels een flesje van opengetrokken bij mijn toernedootje van de vleesboerderij. Tussen de bedrijven door waren we ook nog even op het strand, wel droog maar erg winderig.
Joop trof ik net even op msn. Hij had een goede reis gehad, ging nog even op zijn balkonnetje zitten en daarna slapen. De verbinding was erg slecht.
De kaart naar het Belgische bruidspaaris onderweg. Net als Joop. Nu maar afwachten of ze allebei goed aankomen. Heeft er verder iemand van jullie ook nog een kaart gestuurd? Ik ben wel benieuwd of ik er nog iets van hoor. Heb wel mijn weblog adres vermeld.
Het was een lange dag eer het vier uur vanmiddag was, je loopt dan toch te wachten, ik tenminste. Joop had nog genoeg te doen op de valreep. Toen het bijna zover was, vroeg ik of hij wel een fleece of een jas bij zich had. Nou dat was een domme vraag hoor, het is daar WARM, dan heb je die niet nodig. Ik zou toch nooit zonder een lekkere fleece de deur uit gaan, al was het maar voor onderweg. Maar ja, ik heb daar geen verstand van natuurlijk.
Eigenlijk is het paddenstoelentijd maar de ballonnetjes zijn ook niet van de lucht, vandaag kwam ik er weer al tegen. Het was heerlijk weer ondanks de voorspelde regen. Vanavond aten we een hapje bij Salud en morgen vliegt Joop weer richting Nepal. Geen tocht dit keer, alleen wat bezoekjes afleggen, vandaar dat de reis dit keer niet zo lang zal duren. Mochten er nog pashmina’s of andere wollen omslagdoeken nodig zijn dan horen we dat graag snel, want morgen is de vogel al gevlogen. Ik pas intussen op de duifjes en doe verder ook maar wat, dat zal wel lukken… al zal ik blij zijn als hij weer heelhuids terug is.
Vanmorgen buiten in de zon eerst mijn mouwenkorter gemaakt, het is beter zo, ik hou hem lekker zelf. De rest van de dag had ik geen trui nodig, het was lekker warm buiten.
Daarna weer een stuk met Joop meegereden zodat ik terug kon lopen. Toen ik bijna thuis was kwam er over het land een ballonnetje aanwaaien, het bleef vast zitten, jammer vond ik maar het was te ver om te gaan halen. Even later kwam het los en fladderde over de weg heen naar het land aan de andere kant, daar bleef hij weer steken, maar wel iets dichterbij. Ik besloot om het te wagen ernaar toe te lopen. En jawel, het bleef rustig hangen tot ik erbij was.
Dit stond er op het kaartje en natuurlijk ga ik een mooie kaart sturen, misschien zijn er wel meer die het bruidspaar willen feliciteren! Daarom heb ik het ook weer losgelaten, er stond een stevig windje en het wapperde vrolijk verder.
De trui is klaar. Hij is wat aan de grote kant. Op advies van Ans van de Wol en Breiboetiek maat 42/44 genomen, want ‘ze vallen klein’ zei ze, maar dat had ik beter niet kunnen doen geloof ik. De mouwen moet ik zeker een stuk korter maken. Dus als je hem leuk vindt en je bent een maatje groter dan ik, neem maar contact op, dan brei ik hem voor mezelf gewoon nog een keer.
Vanmiddag lekker over het strand gebanjerd in de regen, heerlijk!
Voor diegenen die hier nog niet zo lang meelezen, foto’s en dikke letters zijn altijd aanklikbaar.
Ooit maakte ik weleens aquarelletjes. Daar ben ik mee gestopt, niet dat ik het niet leuk meer vond, maar op den duur krijg je zo’n hele stapel papierwerk, waar niemand ooit iets mee doet, dat ik er het nut niet mee van in zag. Er hangt er wel zo hier en daar eentje. Ook bij Machiel, die er op zijn beurt weer een beeldje van maakte. Erg knap gedaan vind ik.
Machiel heeft dit jaar ook de Hersenbokaalmogen ontwerpen, die zal worden uitgereikt door Rob Trip, ambassadeur van de Hersenstichting, in de week van 25 tot 29 oktober. Locatie en tijdstip zullen via de site bekend worden gemaakt.
OP een rondje rond het dorp na de deur niet uitgeweest vandaag, de foto is van gisteren toen het nog wat beter was. Het plenst nu alweer volOP. Lekker aan mijn trui gebreid en omdat ik een bolletje tekort kwam nog wel even bij de Wol- en Breiboetiek langs geweest. Gelijk ook nieuwe wol meegenomen voor de volgende trui, weer een streepje, dat schiet zo lekker OP.
Met de winter voor de boeg ben ik toch eens mijn kast ingedoken. De korte broeken kunnen zo langzamerhand wel een plankje hoger en met de lange was het slecht gesteld. Vorige winter heb ik niets gekocht eigenlijk. Met een zieke oude hond en een jonge pup in huis was ik wel met wat anders bezig dan kleren. Ik droeg oude broeken en toen ik ook nog eens in de kelder viel waren de jogging broeken lange tijd favoriet. Er moest dus nodig eens wat anders aangeschaft en ik bestelde eens een broekje bij de thuiswinkel. Dat broekje heb ik aangedaan en niet meer uitgetrokken. Het zit heerlijk! En omdat ik zo langzamerhand wel weet dat goede broeken moeilijk te vinden zijn heb ik er gelijk van dezelfde nog maar twee besteld in een andere kleur. Voorlopig kan ik wat broeken betreft dus wel vooruit.
Jarenlang heb ik me gelukkig gevoeld in de goede oude 501, maar op de een of andere manier zit die me niet meer lekker. Een vrouwenlijf verandert toch wel in de loop de jaren. Hij zit nu raar bij het kruis en wijd bij de benen en eigenlijk is het ook een mannenmodel.
Mijn trui vordert aardig, ik heb net de laatste mouw opgezet en inmiddels de volgende trui ook al uitgezocht. Er gaat niets boven eigengebreid en het gaat goed. Schouders en vingers zijn af en toe wel pijnlijk maar dat komt niet van het breien, gewoon rustig aan doen, voorzover ik dat kan tenminste.
Opgewekt ging ik met de heggenschaar aan de gang vanmorgen, ik had er zin in en rigoureuze plannen ook, want daar moest een flink stuk af. Jammer genoeg ben ik niet ver gekomen want zulke scharen knippen ook snoeren. Joop heeft het inmiddels alweer gerepareerd dus morgen kan ik weer verder, als het niet te hard regent tenminste, want dat komt er ook weer aan. Vanmiddag ben ik lekker met windje mee richting taxistandplaats gelopen en kon met Joop mee terug rijden. Prachtig weer was het, alleen wel erg veel wind, het is ook altijd wat met dat weer.
Noordwelle werd gesticht ten noorden van een dam, oftewel “welle”1 en maakte samen met het ten zuiden van de dam gelegen (verdwenen) Zuidwelle deel uit van de heerlijkheid Welland.
Waarvan onderstaande foto’s. Ik kwam er langs en vond dat ik dat eens op moest zoeken, vandaar.
En dan lees ik dat de familie Hoogenboom er woont, goh… zou Bart daar wonen, met wie ik op de middelbare school zat?
We waren even in de Surf Inn vanavond. Er was rondgebazuind dat Lou kwam om te jammen met nog een paar anderen en daar wilden we wel even bij zijn natuurlijk, kon ik gelijk even een foto maken hoe het nu is, als vervolg op mijn log van gisteren. We hebben nog lekker even buiten gezeten, terwijl ze binnen lekker aan het spelen waren en daarna aten we nog een lekker hapje, ook binnen, want anders is je eten zo koud vindt Joop altijd.
Het was dan wel zondag, maar voor ons eigenlijk geen rustdag. Joop reed een ritje en zodoende deed ik een rondje huis met mijn emmertje, deed een wasje, zeemde de regensporen weg en deed nog zo het e.e.a. wat je dan daarna toch wel een voldaan gevoel geeft. En natuurlijk deed ik nog een rondje met het hondje, tussen alle fietsers door.
Gisteravond deed ik even een wijntje bij de buuv we keken wat foto’s van vroeger die ze tevoorschijn had gehaald om een collage te maken. Veel daarvan had ik nog nooit gezien en als je er dan zelf ook nog op staat is het altijd weer verrassend. Er zat ook een foto van de Surf Inn uit 1988 tussen. Jammer genoeg kan ik er geen vinden hoe het nu is, maar dat komt wel een keer, vanavond toen ik er langs liep was het al te donker.
Behalve wat boodschappen niets gedaan vandaag, ik ben moe, versleten is meer het goede woord, beetje depri ook, het zal wel met elkaar te maken hebben.
‘t Is en blijft een wereldnummer, vandaar maar even tevoorschijn gehaald op deze 3de september, die ik volgende week allicht alweer vergeten zal zijn, want de dag verliep weinig anders dan de vorige twee. Het enige verschil was dat vandaag Silvia nog even gezellig een bakje koffie kwam doen, ze moest naar de tandarts.
Morgen weer verder, of misschien neem ik wel een snipperdag ;)
Gelijk na de koffie weer verder gegaan waar ik gebleven was gisteren en lekker opgeschoten. En daarna deden we weer een rondje, net als gisteren dus. We aten vanavond heerlijke volkorenpannenkoeken. Het meel was gemalen door molen de Lelie, daar kregen we laatst met de autoritallemaal een pak van. Ze smaakten heerlijk, al heeft Joop ze liever van wit meel, daar kan je er namelijk meer van op.
Een heerlijke rustige dag vandaag. Vanmorgen lekker vroeg de tuin in gedoken en geknipt en gezaagd waar nodig, tussen de buren en ons. Nog lang niet klaar natuurlijk, maar wel lekker opgeschoten en te zien aan het weerbericht komen er nog een paar zulke dagen. Morgen weer verder. Daarna deden we nog een rondje want met een extra mergpijpje ben je natuurlijk niet de hele dag zoet. Ik kreeg een paar broeken thuisbezorgd, ze passen dus de helft kan terug.
Wat een hoop meer of minder bekende mensen gaan er de toch de laatste tijd dood, er gaat bijna geen dag voorbij en vaak ook best nog jong. We zouden toch allemaal steeds maar ouder worden met z’n allen… zomaar plotseling, niemand had er eigenlijk op gerekend. Ik kwam vanmiddag mijn oude buurvrouw tegen, nieuwe knieën en binnenkort weer ergens anders een nieuwe kogel, het gaat maar door en zij heeft het geluk dat ze nog erg goed van geest is en lekker op zichzelf woont op haar 89ste. Een mens moet toch maar afwachten wat hem of haar te wachten staat. Wat dat betreft pieker ik wat af en natuurlijk weet je het nooit, maar ik heb al zoveel doemscenario’s gezien, dan is het maar goed dat ik af en toe nog lekker in de tuin tekeer kan gaan, verstand op nul en zagen.
