Heel erg vroeg wakker natuurlijk, dat duurt wel weer even eer alles weer gewend is.
Geen bijzonderheden vandaag. Fijn gekleurd en gewandeld, aan Pasen doen we niet mee, zelfs geen ei gegeten, wel een paar chocolade eitjes, maar dat was dan ook alles.
Janny vond deze niet zo leuk, ik juist wel omdat we hetzelfde kijken, onze monden hetzellfde en dezelfde kwabbetjes onderaan kin en wangen, ik kan altijd zien hoe ik er over zes jaar ongeveer uit zal zien, ook al hebben we verschillende neuzen
We waren even in Numansdorp op de koffie vanmorgen. We waren erg vroeg op en omdat het toch regende gingen we lekker vroeg. Ik reed en omdat ik daar altijd tegenop zag heb ik het nu volbracht, de drukte viel mee, zodat het invoegen op het Hatinvlietplein ook meeviel, ik zag daar tegenop, druk verkeer en dan invoegen is niet zo mijn ding.
Vanmiddag weer terug en eenmaal thuis werd het al snel droog zodat ik ook nog een lekkere wandeling kon maken.
Na een gezellig rondje vanmorgen, heb ik de rest van de dag hard gewerkt, dingen met was en bedden en nog meer was en wind en heen en weer lopen en gedoe met stoelen, want ondanks dat de pijnstillers nu verdubbeld zijn staat de nieuwe rolstoel gezellig in de kamer, zodat daar heen en weer gereden kan worden, want echt helpen doen die pillen nog niet. Joop heeft het Erasmus gebeld en komende dinsdag een telefonisch consult. Afwachten maar.
De grote stoel is inmiddels weer verhuisd zodat de rolstoel bij het raam kan staan.
Eind van de middag nog een rondje door de polder, waar ook de spekkersenknoppen van de bovenste foto weer op springen staan. De bonen aten we vanvond.
Eerst was hij niet goed, zij van de gele fietstas vond het ook en daarom gaf ik vandaag het geheel wat meer contrast. Beter.
Natuurlijk kleur ik wel vrolijk verder, maar het gaat niet zo lekker op het ogenblik en aan twee dingen bezig zijn vind ik ook niet fijn, dus Beleef Zonnemaire wordt één groot geheim project dat niemand mag zien, lekker makkelijk en het duurt nog zes weken! Ook bij de tekeningen wordt niets aangevuld tot die tijd.
Dat wordt best lastig maar ik kan dat gewoon hoor...
Een ochtendrondje en een fietsritje naar de groentenboer en dat was het, verder lekker zitten kleuren.
Toen ik vanmorgen mijn retourpakje in Zierikzee bracht merkte ik al dat het drukker werd. Komend weekend Pasen, één van de drukste weekenden van het jaar. Ik was met de auto en besloot gelijk maar zoveel mogelijk boodschappen te doen. Lidl, vleesboerderij, PLUS, morgen nog de biologische groentenboer en dan komen we de Pasen wel door., al zal de winkel dan ook nog wel geopend zijn.
Vanmiddag een rondje Lillo op het gemakje, eigenlijk wilde ik wat verder maar ik kwam niet op gang, zag op de fazanten na ook niets leuks, je hebt van die dagen.
Het ruilen van de schoenen is keurig geregeld, ik mailde of het echt nodig was dat ik nu eerst moest wachten tot mijn retour daar gearriveerd was en het geld teruggestort, eer ik een half maatje groter kon bestellen, het was tenslotte hun fout en ik had geen zin eerst twee paar te kopen. Ik kreeg gelijk een mailtje terug, met
'wat vervelend' Graag verneem ik wanneer het pakket is afgegeven bij een UPS punt - ik zal dan de retour manueel verwerken om verdere vertraging te voorkomen.
Geld was ook gelijk al terug gestort en de bestelling alweer geplaatst. Kortom, ik ben zeer te spreken over KEEN. Heerlijke schoenen met een missie.
Kijk eens! Ik denk dat het me eindelijk gelukt is om ook zo'n mooie zwarte toorts te kweken, of hoe zeg je dat, dat ik hem heb gewoon, in een potje! De onderste foto is van de moederplant op de Rietdijk.
Vanmiddag eens fijn even in de tuin bezig geweest, de potten schoongemaakt van blad en andere rommel en de boel aangeveegd, er staan nu twee gesopte stoelen, zelfs het bankje bij de voordeur een sopje gegeven, zodat het ergste groen er af is. We kunnen buiten zitten.
Er is nu zelfs een aardbeienhoek, dat wordt smullen!
Mijn nieuw bestelde schoenen kwamen maar op de doos stond wel de goede maat maar op de schoenen niet, het pakje kwam met UPS , dat is nog een hele puzzel als retour, maar in Zierikzee bij Joni moet dat lukken.
Joop zijn lichtgewicht rolstoel kwam ook, ik vraag me af of het zoveel in gewicht scheelt als ze zeggen, we gaan eens wegen morgen, hij is wel veel mooier dan die andere 'zware'.
Een vermoeiende dag zodoende, al lijkt het misschien niet zo.
Nou Janet, welkom! Altijd leuk als er mensen reageren hoor. Vaak is het zo dat als mensen mijn blog ontdekt hebben ze dan een paar keer reageren en het daarna wel voor gezien houden, maar wel blijven lezen, of een keer per week of zo. En er zijn er natuurlijk ook zat die niet eens vertellen dat ze meelezen!
Ik vind het allemaal wel best, het is heus niet zo dat ik hier mijn diepste zieleroerselen blootleg.
Zaterdagochtend, broodochtend. De zon scheen, ik was vroeg en stapte op de fiets, voor de zekerheid zette ik toch mijn muts op en deed handschoenen aan, gelukkig maar. Zijwind, het ging eigenlijk best ook al waaide het behoorlijk en omdat ik voor Mir ook een broodje had gehaald besloot ik dat gelijk maar op Scharendijke te brengen. Het werd een barre tocht, hahaha brrr windkracht 5 tegen, hagelstenen, Mir was er nog niet (dat had ik kunnen weten) .... maar na een bezoekje aan de PLUS had ik windje meeee.... best mooie wolkenluchten onderweg, maar te koud om mijn wanten uit te doen
Van wandelen kwam niets zodoende, ik was te laat en aan koffie toe.
Vanmiddag ruimde ik mijn kamertje eens op, best nodig, alles weer eens netjes leggen en wat nieuws ophangen, gewoon zomaar een beetje rommelen eigenlijk.
Er is niet veel dat me weerhoudt van een ochtendrondje, regen, wind, het maakt niet uit, als ik eenmaal buiten ben ga ik door, maar vanmorgen stonk het verschrikkelijk toen ik op de dijk kwam, geen idee wat voor mest (want dat was het) ze aan het spuiten waren, maar gewone koeien of paardenmest ruikt daar nog lekker bij (dat ruikt ook bijna niet). Ik ben omgedraaid, want werd er bijna misselijk van.
Eind van de ochtend richting Scharendijke gefietst voor een paar boodschappen en brood bij Mir gebracht, zij is inmiddels ook verslingerd aan het vruchten desembrood van Zonnemaire.nl. Zo jammer dat het alleen in Zierikzee verkrijgbaar is, misschien toch een broodwinkeltje beginnen...
Eind van de middag toch nog maar een rondje door de polder, de stank was inmiddels wat gezakt (al reden de strontwagens nog wel af en aan) en daar fotografeerde ik de blommetjes die ik al een paar dagen zag.
Koffievisite uit Voorschoten vanmorgen en ze brachten echt Haags schuimgebak mee. Ik wist niet dat dat echt Haags was, maar dit overtrof wel alle schuimgebakjes die ik tot nu toe gegeten heb. Het was weer een paar uurtjes erg gezellig kletsen met Suus en Bert en we hebben beloofd ook eens bij hun te gaan kijken, met het openbaar vervoer, we hoeven niet eens over te stappen in de metro die bijna bij hun in de straat stopt, dus dat moet lukken.
Het was weer heerlijk vandaag, zelfs geen wind dus lekker om sla gewandeld op Noorgouwe.
Vanavond heb ik Joop in Zierikzee afgezet voor het bijwonen van de ledenvergadering van de Imkersvereniging, waar hij dan ook wordt aangesteld als penningmeester. Straks ook nog ophalen, dat is dan weer minder in het donker.
De hele winter wil ik dit polletje al wegtrekken omdat ik denk dat het onkruid is, maar nu ineens zit het vol kleine knopjes, zo leuk toch altijd.
Mijn afspraak bij de oogarts in Goes vanmorgen, Joop ging mee voor de gezelligheid. Even een ritje en oefenen met de rolstoel bij het ziekenhuis. Ik hielp niets, hij kan dat allemaal zelf, ook in en uit de lift.
Mijn ogen werden nog eens gemeten en de afspraak is gemaakt, 10 mei in Vlissingen, allebei de ogen, nog even geduld.
Afgelopen zaterdag tijdens de clubwandeling liepen we over het nog niet zo erg lang geleden aangelegde fietspad en ik zei dat ik er nog foto's van had, dus die zocht ik eens op vanmorgen. Het was 2012 toen het al klaar was en over zoiets doe je wel een tijdje lijkt me.
Bij de foto's zat ook een foto van een boom in de Bermweg en vandaag maakte ik er weer eentje, dat vind ik nu eenmaal leuk zulke dingen, twaalf jaar ouder en iets dikker, het valt me nog mee eigenlijk. Verder gebeurt er niets aan die tuin en wordt hij overwoekerd door de klimop en al het andere.
Vanmiddag om een paar boodschapjes in Brouw, over datzelfde pad en al leek het even te gaan regenen, trok het daarna toch weer open, het was heerlijk en ik zit er weer van te gloeien. De rucola op de dijk bloeit ook al, verder nog niet zoveel hoor, het speenkruid onder de boom hierboven begint ook nog maar net, daar vliegt wel af en toe een ijsvogeltje bij de sloot, ik heb het nu twee keer gezien.
Buiten hoor ik de buren druk in de weer in hun tuinen, bij mij staat alles nog opgevouwen of ingepakt, ik heb totaal nog geen zin, al dat dooie spul dat me aankijkt, ik loop er nog hard van weg en hoop dat het misschien nog wel uitloopt, je weet maar nooit toch, het is nog maar maart en van buitenzitten komt toch ook nog niks, zeker niet als er nog geen stoel staat...
Deze kwam ik vanmiddag tegen, verscholen in een hoekje maar zo prachtig! Een Stermagnolia zeg Google, geen twijfel mogelijk.
Het zag er nogal dreigend uit vanmorgen en buienradar voorspelde ook regen, maar ik ging toch. De buien losten op, af en toe een paar spikkels dat was alles en het was heerlijk, ik kwam het hele stuk niemand tegen op een wielrenner na en lange Kees op de fiets in de verte, die had even van de rust op de het haventje genoten zoals hij wel vaker doet.
De eerste witte kwikstaart die ik zag dit jaar, wilde nog niet op de foto, jammer maar ik heb hem wel gezien!
Gisteravond een tekening af gemaakt waar ik eergisteravond al mee begonnen was, lekker snel, simpel en vrolijk vind ik zelf, soms moet dat even.
We wandelden weer met de club vanmorgen, maar waren maar met z'n viertjes. Geen groepsfoto, daarom maar een bloeiend piepklein viooltje uit eigen tuin. Er hoefde niets en ik deed ook niets, kwam zelfs niet aan kleuren toe.
Terwijl wij wandelden reed Joop naar Renesse, want Renesse heeft vanaf vandaag, zaterdag, zijn eigen hoogstamfruitgaard. Een initiatief van Imkersvereniging Schouwen-Duiveland, Stichting Landschapsbeheer Zeeland, Rotary Club Zierikzee en de gemeente Schouwen-Duiveland.
Hard gewerkt vandaag, gewone dingen die nu eenmaal af en toe moeten gebeuren en ik ben (nog) niet goed in het verdelen per dag daarvan. Na het ochtendrondje en de koffie zet ik mezelf dan in de versnelling, de eerste was was al klaar. De rest is voorspelbaar en ik zit nu moe maar voldaan achter mijn toetsenbord.
Tussendoor fietste ik ook nog even naar de kaasboerderij, gisteren kaas vergeten dus ik dacht ik fiets even naar de Stolpe en nam een paar lekkere stukjes mee. Er stond een behoorlijk straf windje.
Bij de wijnboerderij weer het witte huis dat me altijd aan opa van Felius doet denken, we hebben daar gespeeld na de ramp, toen hij daar een tijdje woonde. En omdat ik toch aan hem moest denken stopte ik ook weer eens even bij de begraafplaats om te kijken of hij er nog lag. Ik wist niet meer waar en had het bijna opgegeven, maar toen zag ik hem ineens.
Eenmaal thuis weer verder met de werkzaamheden, want daar was ik nog niet klaar mee en er moest ook nog eten op tafel. Ik heb de (biologische) spinazie eens gewokt, iedereen doet dat al lang, ik niet. Het was lekker, de spinazie ook, dat is nogal een verschil met die waterige blaadjes uit de supermarkt, want nee, ik koop ook nog lang niet alles biologisch, wel steeds meer!
Vanmorgen had iemand het over jakken, lang geleden dat ik dat woord hoorde en best toepasselijk voor vandaag.
Op de wekelijkse boodschappen na deed ik eigenlijk niets bijzonders vandaag. Een ochtenrondje met iemand die ook altijd ochtendrondjes doet, soms tref je dan elkaar, er wordt nooit iets afgesproken.
Even weer een dagje bijkomen van de reis.
Eind van de middag nog een slenterrondje met zonder jas, heerlijk! Sandalen ook gelijk maar tevoorschijn gehaald, die zijn nog goed, afwachten hoe lang ze nog meelopen..
Vanmiddag werd ook de nieuwe vlag bezorgd, dezelfde vlag alleen is het stuk dat over blijft nu wit. De vlag is vierkant 100x100.
Ik heb er drie dus liefhebbers mogen zich melden en ik kan er natuurlijk altijd bij bestellen
We brachten vandaag weer een bezoekje aan het Erasmus MC en hoewel we er pas om kwart voor twee moesten zijn, bestaat je dag eigenlijk uit niets anders. Eerst nog wel een ochtendrondje en dan wachten tot je weg kunt zo rond half een. Eerst naar Bruinisse daar de auto geparkeerd en met de bus verder, dat scheelt een keer overstappen in Zierikzee wat toch een gedoe is met een rolstoel.
We hadden ons goed voorbereid wat de Metro betreft, maar het is en blijft een drama, het gezoek naar de goede lijnen , toch nog weer met de lift (dat hoefde toch vorige keer niet...) maar we waren ruim op tijd gelukkig, want binnen het ziekenhuis is het ook nog best ingwikkeld.
Zo gauw ik in een lift heb gestaan zeker in de metro, ben ik alle gevoel voor richting kwijt, naar boven, naar beneden, help waar ben ik ook alweer, hoog, laag, waar is de begane grond!
Alles ging goed en we zijn niet verkeerd gegaan.. maar niet zonder stress hoor.
De dermatoloog kon niets verontrustends vinden op verdenking van ontstoken bloedvaten, dat klonk goed, de volgende afspraak is telefonisch over een week of drie.
Verder heb ik mijn ogen weer uitgekeken, want zoveel verschillende mensen zie ik niet zo vaak bij elkaar. In de metro, maar ook in het ziekenhuis. Veel vriendelijke mensen ook, die gewoon terug glimlachen als jij dat doet, maar er zijn er ook die als je al drie keer geprobeerd hebt een lach op hun gezicht te krijgen, hun smoel niet vertrekken. Hooghartige opgetutte nepmensen. Bah. Er was ook een vrouw en dan heb ik het over mensen van onze leeftijd hoor, die de wachtkamer binnen kwam met een bontjas zonder mouwen, een soort bodywarmer tot op de grond, maar dan van bont, geen idee of het echt was, maar zo gedroeg ze zich wel en dan voor de rest alles wat daar bij hoort natuurlijk aan bling en kak. Zo ga je toch niet naar de dokter! Haar man kwam even later hoogzwanger binnen, die had al jaren zijn eigen piemel niet gezien. Vreselijk natuurlijk, maar ik kan er ook wel om lachen hoor.
Vijf uur waren we weer thuis, zin om te koken heb ik dan niet, dus dat werd een pizza voor Joop en voor mij twee loempia's van de vleesboerderij, voor allebei een tractatie.
Bijgaand de tekening die ik gisteren af maakte, na een dag of twee kleuren. Zelf vind ik hem leuk, van een afstandje is het net een uil op een stok, maar verder valt hij niet zo in goede aarde geloof ik, prima hoor! Er komt heus wel weer eens iets hetkenbaarders, maar in deze fase zit ik nu.
Al lekker vroeg op stap vanmorgen, vanmiddag was er weer slechtziendencafé op Nieuwerkerk en het zou ook weer gaan regenen dus dan had ik dat vast maar te pakken.
Het was weer zo stil in de polder, dat vond de slak ook, die dacht ik steek eens over, maar na de foto heb ik hem toch maar in het gras gezet.
Er was een reiger die aan kwam vliegen met een paling in zijn bek, dus daar ben ik maar eens even voor gaan staan, want die paling moet toch wel zeker buiten bewustzijn zijn, geen idee of die dan al dood is voor het doorslikken, maar dat duurt dus even....
In het café was Sheila Mowgli met haar hulphond, om te vertellen over PTSS en wat een hulphond daarbij kan betekenen. Natuurlijk had ze daarbij haar eigen verhaal, over haar werk bij politie en rechercheteam en de druppel van de emmer.
Erg indrukwekkend en zo goed ook dat ze er aandacht aan schenkt, want psychische klachten zijn vaak wazig en een burn out ligt dan voor de hand, zo was ze jaren aan het tobben.
Het was een gezellige boel met drie van die zwarte lobbessen in de zaal.
Een beetje veel voor 1 blog maar het is niet anders, soms is het veel en soms is het niks. Mijn blog is een DAGboek en dan kan ik bv de slak wel 'vergeten', maar ook slakken verdienen aandacht, zeker als ze leuk op de foto staan.
Grijs en nat, maar vanmiddag klaarde het toch even op en kon ik fijn nog even naar buiten voor een wandeling en het bleef lekker droog. Het was zooo stil in de polder, niets te horen, geen auto's, geen trekkers, niks.
En omdat het zo fijn was werd mijn rondje ook steeds langer, dat kan hier als je maar gewoon rechtdoor blijft lopen...
En dan kom je ook nog zo'n leuk bloeiend bloesem struikje tegen, ik weet niet wat het is, maar het is mooi!
Vanmorgen de iets verkortte wandeling van gisteren gedaan omdat ik toen ook het fluitenkruid al zag staan, maar ja we stappen lekker door met z'n allen dus voor foto's is niet veel tijd, behalve als er iemand in de sloot springt natuurlijk.
Even daarna is het huisje van Rosemarie gesloopt, het is een raar gezicht maar er komt een mooi nieuw huis voor in de plaats vertelde een buurman en kleine herinneringen aan haar worden bewaard, zoals haar kruidenbak en wat planten, ook verdeeld onder de buren.
Vanmiddag dingen die nog moesten, zodat mijn hoofd ook weer wat opgeruimd is. Foto's opgezocht voor Conny van de schaapjes en verstuurd. Het is nu eenmaal niet leuk als je dingen kwijt bent of niet meer kunt vinden.
Eigenlijk wilde ik de hele middag gaan kleuren maar daar kwam niet zoveel van, moe en down en ik zocht weer eens op de maankalender, nieuwe maan vandaag.
Vanmorgen weer gezellig gewandeld met de club, het was heerlijk weer en Sjef mocht weer mee en los, dat was feest!
'Kijk mij eens lekker stinken!'
Niet meer naar de Strao geweest, geen zin. Het wordt allemaal veel te veel en veel te groot met al die Strao feesten. Dat zijn niet meer de leuke dorpsfeestjes van vroeger, daar komen hele hordes mensen op af. Ruiters die met meerdere feesten meerijden, honderd paardenknollen is echt heel veel, zestig zoals vandaag ook! Dan duurt het ringsteken ook een eeuwigheid. Goed voor de cafés misschien, want ja er moet wel bij gedronken worden.
Grappig om dan gelijk een appje te krijgen. Op Scharendijke wandelde ik bijna dagelijks langs haar huis, ze was het schapenvrouwtje van toen, met de zwartkopschapen en nog vele jaren daarvoor kwam ze weleens wol bij me kopen. Altijd gezellig als we elkaar zien.
Morgen Strao Scharendijke. Het was toch altijd ook een beetje familietraditie, niet altijd maar om de paar jaar kwamen er toch wel een paar en Ina was er meestal toch wel bij, hier nog samen met Martin, beiden al een tijdje overleden. Ed en zijn vriendin, neef Jaap en Joop, allemaal tien jaar ouder, dat gaat gewoon door.
Het zal best wel weer gezellig zijn op Scharendijke, een lange route zag ik, meestal heel erg koud, vooral bij het ringsteken maar daarbij vloeit de drank dan rijkelijk, dat begint bij de ruiters 's morgens al.
Tien jaar geleden deden Sil en Yara mee, Yara met een vriendinnetje samen. Yara en ik hier samen op de foto gemaakt door Conny, eens kijken of ze nog meeleest
Ik doe morgenochtend weer een rondje met de wandelclub, ook gezellig.
Als ik lopend ben herkennen veel hondjes me al van verre, maar al fietsend is dat toch lastiger, behalve bij deze twee. Leuke foto, dankjewel Heleen! Het ging hier alleen om de keurig zittende hondjes
Op de fiets naar Zuidbos voor groente, de sla van de PLUS die ik maandag kocht, daar zat geen enkele veerkracht meer in, de vitamientjes waren al weggelopen, die was goed voor de kippen van de buurman.
Fijn weer eens een dag waarop niets te doen stond, gewoon lekker saai. Aan kleuren kom ik zodoende totaal niet toe.
Uitgesteld verjaardagsbezoek vandaag van de kleinkinderen samen met Silvia. Een paar uur gezelligheid met z'n allen. Nora had voor de gelegenheid dezelfde stoere Nikes aangetrokken als oom Levi.
We aten een lekkere pannenkoek bij Pannenkoekhuys de Molen op Scharendijke en daarna reden ze weer naar huis, twee lange ritten maar we vonden het erg fijn ze allemaal weer eens te zien.
Het was me het dagje wel. Vanmorgen kwart over zeven stonden we bij de bushalte op het dorp en vanavond klokslag zes uur waren we weer thuis.
We waren keurig op tijd op de afspraak om 9.45u bij het Erasmus, alles ging volgens plan, behalve de terugreis, we zijn behoorlijk aan het dolen geweest in de metro en begonnen al met de verkeerde richting uit te rijden vanaf het ziekenhuis, de rest zal ik jullie besparen.
Maar natuurlijk leer je daar ook weer van, zo zijn we van plan de volgende keer, want er komen nog wel een paar afspraken, eerst naar Bruinisse te rijden en daar op de bus naar Zuidplein. In de metro de laatste of eerste deur van een wagon nemen, die ruimtes zijn ruim zonder palen en geschikt voor fietsen en rolstoelen. De liften weten we nu ook zo langzamerhand wel te vinden en op Beurs eerst terug naar de uitgang als je over moet stappen en en vanaf daar de richting waar je heen moet volgen. Makkelijk zat, maar vanmiddag niet.
Er zijn onderzoeken gedaan, alles is besproken en weillicht toch een soort neuropathie, want de ene neuropathie. is zeker de andere niet. Er is ook nog bloed afgenomen, dus 'wordt vervolgd'.
Nou dat was het dan voor vandaag, ik ben blij dat ik zit, want Joop zat al die tijd wel in zijn stoel, maar ik liep of stond erachter ook in de metro en toen moest ik nog rennen naar de bus, die we op het nippertje haalden, ik was gesloopt maar kon eindelijk zitten.
Joop rolde wel zoveel mogelijk zelf hoor, ik mocht niet eens duwen want dat schoot niet op.
Een superfijne voorjaarswandeling vanmorgen, zelfs al zonder jas, die ik natuurlijk eerst nog wel aan had. De kilometers van de dag gelijk gemaakt want vanmiddag stond de afspraak met de oogarts.
Nou, wat een feest weer, ik had me er al op verheugd en ook nog een nieuwe assistente die nog veel verkeerd deed, daar wordt een mens onzeker van:
'kunt u dit lezen?" en dan ga je zitten turen en proberen scherp te stellen, maar ze was snel, ik kwam niet verder dan de derde letter.... 'is het zo beter, of juist minder...? ' En dan nog het andere oog, hetzelfde verhaal, ik maak er niets van. Ze zijn gewoon slecht die ogen van mij, al vind ik dat zelf altijd wel meevallen eigenlijk.
Daarna naar de oogarts, voor nog een paar testjes, erg verblindend, maar dat was goed blijkbaar, er is verder niets aan de hand, alleen een beetje staar. Ik kreeg nog wel de heugelijke mededeling dat ik op het randje zit voor mijn rijbewijs, ik zou nog maar net door de keuring komen nu.
Kortom, in vier jaar tijd (want toen was ik er ook, de arts had het over twee jaar maar daar kan ik niets over vinden) behoorlijk verslechterd.
De afspraak in Goes voor het bepalen van de lenzen staat al en daarna kan ik ook al snel in Vlissingen terecht voor allebei de ogen tegelijk! Super! Ik kijk er nu gewoon naar uit, want ik merk zelf ook wel dat het er niet beter op wordt. Gewoon standaard lenzen adviseerde de oogarts, dan heb je misschien alleen om te lezen of beeldscherm nog een bril nodig, je gaat er zeker heel veel op vooruit. Nou daar vertrouw ik dan maar op.
Lekker vroeg op en het was droog, dus begon ik de zondag met een fijn lang rondje, dan had ik dat vast maar te pakken. Er waren blijkbaar meer mensen die zo dachten, fietsers, hondenuitlaters en gewone wandelaars, als ik het zo zeg lijkt het veel, maar het waren er misschien een stuk of tien.
Ik zocht de Goudmijnweg weer eens op, je moet even klimmen met behulp van een paar plankjes want er liepen ooit weleens koeien, maar die heb ik daar al jaren niet gezien.
De wilgen worden volop geknot, deze blijkbaar ook net, ze staan daar met z'n tweetjes alle jaargetijden erg mooi te zijn.
Alles bij elkaar toch bijna acht kilometer dus mijn zondagse stappen waren wel gezet.
Ik kleurde nog wat maar dat wilde niet erg vlotten.
Petra weet nu wat het is maar mag het niet verder vertellen heb ik gezegd, dat is wel een beetje raar want zelf vertelde ik het onder het wandelen ook weer tegen iemand, hahaha het is allemaal wat, waar het hart van vol is loopt de mond van over zullen we maar denken. Mei duurt best nog lang, gelukkig maar.
Vanmorgen was het clubje weer wat kleiner, maar daarom niet minder gezellig. We wandelden weer een kilometer of 6.72, veel wind maar droog en zonnig.
Vanmiddag weer aan mijn projectje gekleurd, wat nog niet iedereen hoeft te weten (Petra!), want op verzoeknummers zit ik ook niet te wachten natuurlijk, nou vooruit eentje dan
Het is raar, want in de periode dat ik ze maakte vond ik ze heel mooi en zo knap ook dat ik dat kon en ik liet ze ook vaak zien, geen idee meer of ik net als nu alles plaatste, ik ga er ook niet naar zoeken want ik schaam me er bijna voor en de lelijke foto's die ik ervan maakte, echt erg.
Op facebook laten ze dan iets van 10 jaar terug zien en dan kan je daar zelf het nu bij plaatsen, best leuk natuurlijk en vandaag deed ik dat omdat ik die van gisteren qua vorm en ja, ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar ik vind ze op elkaar lijken. Die van gisteren is wel vier keer zo groot, dus dat scheelt ook. Nu ja ik kleur vrolijk verder en misschien worden ze nog wel mooierder dan nu.
Hard gewerkt vandaag! Er komt een drukke week aan en dan moet ik me niet druk hoeven maken om huishouden, dus we deden boodschappen, zodat er eten en drinken is, schone bedden, alle was gedaan en droog in de kast (zonder droger), maar eerst hebben we nog weekend! En de lente is al begonnen!