Wat een vrolijk stel zijn we toch, mijn zus en ik. Gelukkig kunnen we er zelf om lachen. We hadden weer een paar gezellige uurtjes samen en maakten een flinke wandeling door de polder.
Joop schoot nog een paar foto's van ons samen maar die zijn niet geschikt voor publicatie, vandaar dat ik koos voor de strorollen die bij de vleesboerderij lagen vanmiddag. Veel mooier dan een paar van die bejaarde besjes.
"Vroeger vond ik dat moe altijd van die dikke vingers had, nu heb ik ze zelf".
Ik reed een stukje met Joop mee vanmiddag, om daarna lekker met windje mee naar huis te lopen. Didi heeft het nog steeds niet op koeien sinds ze schrok van het schrikdraad (ik kan het nu even niet vinden hier). Ze gaat er met een grote boog omheen en het liefst heeft ze dan ook nog dat ik tussenin loop.
Vanmiddag werd het steeds lekkerder weer en heb ik nog wat in de tuin geklust. Aan het eind van de middag deden we een biertje bij de blokhut, in de zon en uit de wind.
Komend weekend zou er Festival aan Zee zijn in Renesse, maar dat gaat niet door vanwege trieste omstandigheden. Toevallig keek ik op de site.
Wij aten rollade, door Joop gewonnen bij de duivenclub, met zelfgekookte appelcompôte van appeltjes van Ina en verse boontjes die in de aanbieding waren. Een voordelig maaltje zodoende.
De muis in de bek van de poes bewoog nog maar dat zou waarschijnlijk niet meer lang duren aan haar blik te zien.
Eind van de middag haalde ik appeltaartmix in de Molenwinkel. Het assortiment is inmiddels behoorlijk uitgebreid met diverse soorten mixen en allerlei andere Molenaars en Zeeuwse heerlijkheden. Het rook er heerlijk naar versgebakken koekjes, want vanavond zou de Dorpsraad komen vergaderen en morgen komen de Vrouwen van Schouwen op bezoek vertelde ze, daar gaat ze graag voor open op haar vrije dag.
Zo langzamerhand piepen hier en daar de herfstkleuren weer tevoorschijn en kleurt de boel weer geel, oranje, bruin en rood. Nog even en de wingerd ligt weer als een rode deken over de schutting.
Wij hadden wat familie bezoekjes vandaag. De broer van Joop kwam langs met zijn vriendin, ze hadden Herman meegenomen, tot groot genoegen van Didi, ze hebben heerlijk lopen rennen. Daarna kwamen Silvia en Martin nog wat spullen uit de hut ophalen. Gelukkig had ik appeltaart gebakken.
Joop heeft vanavond een etentje met zijn taxicollega's. Vorige keer ben ik wel meegeweest, maar deze keer heb ik het af laten weten. Collega's onder elkaar, dat is toch ook weleens leuk zonder dat ik erbij zit.
Ik ga lekker op de bank hangen.
Tenminste houdbaar tot maart 2010 stond er op het pak kant en klare appeltaartmeel dat misschien al twee jaar in de kast stond. Het was nog dicht. Ik maakte het eens open, zag geen wurmpjes en het rook niet muf, dus ik besloot om dat vandaag maar eens te gebruiken. Er lag ook nog een zakje rozijnen dat wel open was, t.h.t. sept.2010. Ik deed ze eens in wat warm water, maar ze zwollen niet meer op en zagen er ook een beetje wit uitgeslagen uit, die heb ik dus maar weggekieperd. Appeltaart zonder rozijnen is ook best lekker. Voor die reepjes bovenop heb ik nooit geduld, die heb ik ook maar weggelaten, er ligt wel wat, maar van reepjes is geen sprake. Hij smaakt prima, al had hij nog wel wat langer in de oven gekund, zei Joop. Ik vind een beetje klef juist wel lekker. Volgende week misschien nog eens oefenen mèt rozijnen, er staat tenslotte nog een pak meel dat houdbaar was tot okt. 2010, ook nog geen wurmpje te bekennen.
Mijn zus maakt echt prachtige, heerlijke appeltaarten en andere baksels en zo ken ik er nog wel een paar, waarom lukt mij dat nou nooit...
Gisteren stond in de krant dat het Koepeltje toch nog een keer opgeknapt gaat worden met een zinken dak dit keer. Hopelijk blijft het dan langer heel. Zoals op de foto zal het zodoende nooit meer worden.
Vanmiddag op een kort wandelingetje drie stevige buien over me heen gehad, ik was tot op mijn onderbroek nat. Geen centimeter gesmolten, ik ben nog prima houdbaar.
Vanmorgen werden we al vroeg gewekt door een stevig onweer, flinke flitsen en knallen dus eerst maar de pc eventjes uit gezet. Na de bui is het eigenlijk heel de dag best wel aardig weer geweest.
Voor schillderwerk was het geen weer, maar we deden wel een rondje door de polder.
Daarna ging ik eens kijken of de appeltjes van Ina al rijp waren, het zou zonde zijn als ze weg liggen te rotten, maar dat was nog niet het geval. Morgen appeltaart misschien...?
Bij de post zat een leuke brief. Twee weckringen van Marlies. De ring die we op de vlasmarkt kochten paste niet en zij had ze bij de Blokker (die hebben we hier niet) zien liggen. Nu kan ik alle drie de flessen omdraaien zonder te morsen en hoef ik ook niet meer te roeren. Best jammer eigenlijk, roeren is leuk en als ik me niet kan bedwingen doe ik het lekker toch. Bedankt Marlies!
Die vlinder doet het en ik deed het even op een kussen in de zon, totdat ik wakker werd van de regen. Ik was blij dat ik niet ergens in de polder liep.
Ik zie ineens overal spinnewebben aan het plafond hangen en meer van dat soort stoffige zaken, niet dat ik er al veel aan deed, maar ik zag ze wel... voorlopig hangen ze goed daar. Eerst nog een paar stukjes schilderwerk buiten, tussen de buien door.
Kijk! Truus wist het al, maar ik zag het vanavond pas. Vlechten komen in de mode! Het is dus zaak mijn haar te gaan laten groeien. Laat ik dat nu net een paar dagen geleden besloten hebben. Of het ooit tot een vlecht komt is nog de vraag, maar een warme (haar)muts komende winter zie ik wel zitten.
Truus, Iris en de kinderen zijn vanmorgen gelijk gaan pakken en ik denk ook gelijk naar huis gereden. Het regende hier de hele morgen pijpenstelen. Pas aan het begin van de middag werd het een beetje droog en heb ik toch nog kunnen wandelen.
Het 'ding' van eergister, blijkt de rups van vermoedelijk een linde-pijlstaartvlinder te zijn. Ik heb hem vanmiddag nog eens even opgezocht.
Afgelopen zaterdag kochten Marlies en ik ieder een stukje Vlaskaas op de Vlasdag, we kregen er ook nog een Vlasbiertje bij, maar dat staat nog koud te worden. Ik heb net het laatste stukje kaas opgegeten en het zodoende eens even opgezocht, want lekker is hij zeker en ik zie nu ook dat hij erg geschikt is om mee te koken. Nu eens kijken of het in de buurt te krijgen is, gewoon voor de lol natuurlijk, want er zijn lekkere kazen zat.
Van Truus kreeg ik bij het weggaan een Wonderdoekje. Geweldig! Ik heb al mijn kleine raampjes er al mee gedaan, echt een aanrader.
Het leuke van wijn bewaren is dat hij over het algemeen steeds lekkerder wordt. Dat was met deze ook het geval en een andere leuke bijkomstigheid was, dat ik er ook opgeschreven had van wie ik hem had gekregen.
De mossels waren heerlijk, we hebben op het gemakje met z'n drietjes vier kilo opgepeuzeld. Vanavond zaten we nog lekker bij het kacheltje en toen kwam dit wijntje tevoorschijn, dat we ook met z'n drietjes op hebben gedronken.
Em en Dorenda Volbedankt! Hij was heerlijk!
Bij deze dus de tip:
Schrijf altijd op het flesje van wie je het wijntje gekregen hebt, dat is leuk!
Het is natuurlijk niet leuk als je uit Limburg naar Zeeland komt om naar het strand te gaan en op het moment dat je aankomt begint het te regenen. Hopelijk hebben Truus, Iris en de kinderen morgen beter weer, het wordt in elk geval warm zegt de weerman en mossels zijn er gelukkig ook nog genoeg. Dat wordt weer smullen morgen!
Voordat ze kwamen maaide ik nog even het gras, met als gevolg dat dat nu plakt als een gek natuurlijk met die regen. Na het maaien vond ik bovenstaande pop, geen idee wat daar uit gaat komen, hij is best groot.
Erg bruin zijn ze niet geworden deze vakantie en de eerste schoolweek zit er ook alweer op. Zoals voor de meesten de vakantie er nu ook echt op zit.
Ze hebben zich goed vermaakt en de blokhut blijkt een goeie zet te zijn geweest.
Ik heb ineens een zetje foto's op mijn pc die Sil heeft gemaakt, dus daar maak ik nu maar even gebruik van.
De kinderen groeien me bijna boven het hoofd, het gaat hard ineens, al moet Levi wel wat meer 'dingetjes' eten, die lust hij niet, maar vooral 'dingetjes' zijn toch wel erg belangrijk.
Sil is gestopt met roken, nu al een week. Goed van haar ook al stak ze de sigaretten alleen maar aan, om ze daarna bijna gelijk weer uit te maken. 't Was meer het gebaar dan het roken zelf.
12 jaar geleden ben ik gestopt met roken omdat Yara in mijn buik zat....vorig jaar ben zo stom geweest weer te beginnen met die vieze peuken,...bah. Yara wilde zo graag dat ik ermee zou ophouden .....dus dat heb ik op haar 11e verjaardag plechtig beloofd ......dit is mijn 3e rookvrije dag !
Gisteren wandelden we voornamelijk, het was prachtig weer en we waren ook nog even in Zierikzee voor wat boodschappen.
Vanmorgen waren we op de Vlasmarkt in Dreischor, vanmiddag op het strand, waar ook nog olifanten aan het zwemmen waren. Een rare gewaarwording. De kinderen hadden het ook gezien en vonden het prachtig natuurlijk.
Vanavond heb ik haar weer in Goes gebracht zodat ze trein naar huis kon nemen.
We hebben weer een fijne paar dagen gehad met elkaar.
En nu zitten Joop en ik even uit te blazen bij het kacheltje op deze mooie, rustige zomeravond. Alhoewel... rustig... Joop heeft de kolder in zijn kop geloof ik. Hij loopt met oordopjes in te dansen... :-|
Toch nog iets te loggen vandaag...er kwam een vijgenstek aanlopen en die hebben we gelijk maar geplant bij de blokhut. Hopelijk kunnen we er samen nog de vruchten van plukken, dat is natuurlijk wel de bedoeling.
Vanmiddag wandelden we een stukje over de Neeltje Jans en namen vandaar lekkere mosseltjes mee naar huis. Kortom, Marlies is er en we doen maar wat.
We krijgen nog wat aanloop komende dagen, zijn druk met knutselen aan het huis, dus ik weet niet of ik elke dag tot loggen kom. Voor hetzelfde geld heb ik zeeën van tijd en logstof van hier tot ginder, dan merken jullie er niets van natuurlijk. Nu heb ik even geen bijzonderheden. Behalve dan dat het heerlijk is buiten, daar moet een mens ook met volle teugen van genieten, je kunt het maar ergens druk mee hebben tenslotte.
Oh ja en komende vrijdag wellicht even uit de lucht.... als dat maar goed gaat.
WebReus: Werkzaamheden op 19 augustus 2011
Op 19 augustus 2011 van 06:30 t/m 10:00 uur zijn er werkzaamheden aan een deel ons netwerk.
Bij wand19- kruis35 heeft Joop een kruis vernieuwd en bij een paar deuren wat latten. Na 21 jaar zijn er wat rotte plekken en zulke dingen moet je wel bijhouden natuurlijk. Ik mag ze nu weer schilderen, zodat ze weer 21 jaar mee kunnen.
Ik knip maar weer eens wat en ruim het op en maai het gras, gewoon lekker in de tuin bezig. Maar moe dat ik ben. Om te wandelen was het eigenlijk veel te warm en ik had ook geen zin. De boer in de verte doet ook al een ritje, dus vandaag of morgen zal de boel wel gemaaid worden.
Daarna gaan we nazomeren. Alle klussen gedaan (of zou er echt nooit een eind aan komen...) en genieten van een heerlijk najaarszonnetje, 's avonds kan dan weer de kachel aan, breiwerkje erbij....
We blijven even in de verjaardagen, vandaag wordt Yara elf.
Ze wordt mooier en mooier en dan dat prachtige haar waar wij allemaal erg jaloers op zijn. De puberteit komt er aan, met alles wat daarbij hoort. Kleine meisjes worden nu eenmaal groot.
Eindelijk ook weer eens een zonnetje vandaag. Tijd om weer wat in de tuin te doen, dat is nodig en ook wat onderhoud aan het huis, Joop keek er zo naar uit. Maar eenmaal bezig valt het alles mee, dat is altijd zo met van die klussen waar je tegenop ziet. We brachten ook nog een beetje rommel naar de stort en ik wandelde nog een rondje, kortom een gewone maandag, met een vrolijk randje, dat dan weer wel.
Twee jaar wordt ze vandaag en we hebben er al heel wat kilometertjes opzitten samen.
Aan het eind van de middag toch nog een grotendeels droog rondje kunnen wandelen, de zon kwam er zelfs nog even door. Op het grote parkeerterrein stond de helicopter van Prince klaar voor een vliegrondje boven Beachboom.
Vanavond gingen we gezellig even uit eten bij Salud, we hadden nog iets te vieren. Eenmaal weer thuis schudde ik nog eens wat aan de pruimenbomen, eentje is er nu zowat leeg. Joop maakte intussen het kacheltje aan en zo zaten we toch nog even buiten.
Half tien wordt het alweer donker, de dagen gaan duidelijk korten. Er scheurden auto's, er was vuurwerk of waren het toch pistoolschoten, geknal in elk geval. Er scheen een wazig maantje en op de achtergrond hoorden we het geluid van Beachboom. Ik hoorde paarden lopen, of was het er maar eentje, wel een raar geluid vond ik, zo in het donker.
Ik heb zo langzamerhand weer genoeg van al die onrust. Van mij mag al het gespuis naar huis en de rust weerkeren in ons durp. Hopelijk krijgen we nog een lange rustige nazomer.
Er moet nog een paar keer geroerd worden om de suiker op te lossen en daarna wordt het alleen maar lekkerder als het goed is. Deze keer heb ik de pitten laten zitten, ze geven blijkbaar extra smaak.
Morgen Beachboom op de Brouwersdam. Ik zal er niet te vinden zijn, dat is niet zo mijn muziek, maar voor de liefhebbers zijn er nog wel kaarten verkrijgbaar. Hopelijk werkt het weer wat mee.
Vandaag kreeg ik van Humraj het raport van Rita het zusje van Rabin een trotse papa natuurlijk, want het is een pienter meisje zo blijkt, kijk maar eens!
Gisteren heb ik het gezeefd en de suiker, de rest van de gist en de enzymen toegevoegd en nu staat het in de kelderkast. Ik vraag me alleen af of ik het helemaal af moet dekken of juist niet, ik hou het bij het laatste, want een speciaal gistding heb ik niet natuurlijk. 't Smaakt al heel lekker.
Inmiddels staan er alweer twee grote volle schalen, wat zal ik daar weer eens mee doen. Nog meer wijn, of ook nog maar een paar potten op de brandewijn. Ook lekker natuurlijk. En de boom is nog lang niet leeg hoor.
We kregen weer een prachtig raport van Rabin.
Donaterus hebben inmiddels mail gehad van Joop en die plaats ik zoals altijd ook weer hier.
Hallo beste donor vrienden van Rabin in Pokhara.
Hierbij het laatste rapport van Rabin. Zoals jullie kunnen zien zijn de resultaten bijzonder goed. Hij scoort boven de 80% en staat daar mee op de 6e plaats in zijn klas. Een heel goed resultaat. Zoals voorgaande schooljaren scoort hij nu ook weer het hoogst met de wiskunde vakken. Maar zelfs zijn zwakste punt altijd, zijn eigen taal ( Nepali) scoort hij nu toch ook een 7,15.
Omdat zijn moeder en zijn kleine zusje Rita nu ook in Pokhara wonen in een 3 kamer appartementje kan Rabin nu ook bij zijn moeder wonen en is dus niet meer intern op de school. Mijn voorwaarde was wel dat, wanneer hij thuis zou gaan wonen, zijn resultaten er niet onder mochten lijden. Zijn jonge zus, zij is nu 6 jaar, zit nu ook op dezelfde school en ik denk dat het voor hem ook een stimulans is omdat zij ook graag naar school gaat met goede resultaten en hij zal niet onder willen doen t.o.v. zijn zusje.
Hij laat mij weten via de email dat hij dankbaar is dat hij deze goede opleiding kan volgen en dat zijn donateurs hem daartoe in de gelegenheid hebben gesteld. Hij dankt jullie allemaal voor jullie bijdrage.
Toch zijn er een aantal donateurs in de loop van de tijd afgehaakt wat natuurlijk jammer is. Maar ik hoop dat we met z’n allen toch kunnen bijdragen dat Rabin zijn school kan afmaken. Het schoolgeld voor dit schooljaar heb ik inmiddels overgemaakt.
Gelukkig hebben wij geen vakantie. Ik hoopte bijna dat het zou gaan plenzen, dan had ik toch niet voor niets een regenbroek en jas aangedaan. Maar nee hoor geen spatje gehad, nat was ik wel, van het zweet.
Teveel pruimen is niet goed voor eens mens merk ik nu, maar ja, dat is met alles waar 'te' voor staat.
Met de wijn gaat het wel goed geloof ik, die rijst bijna de pan uit.
Vanmorgen toch maar begonnen de pruimen te pellen en te ontpitten om een lekker wijntje van te maken, tenminste dat hoop ik dan hè, dat het dat wordt.
Het recept zag er niet al te moeilijk uit, gist ligt gewoon in de supermarkt, alleen die pecto-enzymen vond ik wel wat moeilijk. Ik zocht en vroeg en belde eens wat in de rondte en uiteindelijk bleken ze het bij de Wijnhoeve in Dreischor te hebben. Wel een grootverpakking, dus ik heb voor de rest van mijn leven genoeg. Het was ook niet echt nodig volgens hem, een keertje spugen voldoet ook, maar ja dat is toch wel een beetje raar. En ritjes naar Dreischor vind ik altijd errug leuk, dus ik was al onderweg naar die winkel.
Dit huisje, waar het winkeltje in is, daar heb ik nog gespeeld. Mijn opa van Felius heeft er gewoond, ik denk pas na de ramp. Ik weet dat ik er eerder was in die kamer waar ik vanmiddag weer stond en dat we buiten speelden, maar vraag me niet wanneer.
Als toegift doe ik dan altijd een rondje door de polders van Zonnemaire en Dreischor.
Het toeval wil dat Sil ook zo'n rondje deed vandaag en een foto voor haar geboortehuis maakte. Daar achterin die kamer zijn onze dochters allebei geboren. Toen ze een maand of zes was verhuisden we naar Zierikzee.
Ik maaide nog maar eens het gras, want morgen komt het weer met bakken naar beneden zeggen ze, we zullen zien.
De pruimen komen zo langzamerhand mijn oren uit. Morgen toch maar een paar flesjes jenever kopen, jam eet ik nooit dus dat heeft geen zin. Er zitten wel mooie tussen, maar de kwaliteit om aan de straat te zetten is niet denderend ik moet ze dan echt uit gaan zoeken, want er zitten er ook met wormpjes tussen. Ik weet nu wel dat je ze aan de poepjes kunt herkennen, maar zal er ook best eens eentje hebben doorgeslikt. Eerst de pruim halveren zodat je kunt zien dat het rondom de pit mooi schoon is.
Toen ik vanavond eens in de rolemmer keek, barstte het daar van de maden, gelukkig kon hij snel weer dicht. Brrr.. daar krijg ik wel de kriebels van, die blijft mooi dicht tot dinsdag en dan maar even de spuit erdoor
Oh, zei de meneer van de horlogewinkel, daar moet een nieuw bandje aan. Ja, zei ik, denkt u dat het nog de moeite is. Ja hoor, het loopt toch nog goed, het zijn superhorloges. Moet het glas niet vervangen worden? Zou ik niet doen hoor, nergens voor nodig. Dat is dan zesendertig euro en buiten stond ik weer.
Hij is weer als nieuw, deze verdraagt een stootje en verlies ik niet. Dat had ik natuurlijk de vorige keer gelijk moeten doen.
We waren net lekker bij het kacheltje gaan zitten met een flesje wijn, maar het begon te plenzen, we zijn naar binnen gevlucht. 't Lijkt al minder te worden, straks weer naar buiten, misschien brandt de kachel nog.
Joop bracht me bij het Duinhoevepad vanmorgen, het pad dat uitkomt bij de kleine duintjes en dat ik 's winters vaak heen en weer loop vanaf Renesse. Nu liep ik van daar naar huis, ik had weer eens zin in het strand, het weer was niet al te mooi vanmorgen en het was laag water. Ik had laarzen aan en een regenjas, maar het werd al gauw warmer en warmer en ik liep zodoende behoorlijk te zweten. Ik was jaloers op al die blote mensen op blote voetjes, maar om nu met mijn kaplaarzen in mijn handen te gaan lopen had ik ook weinig zin in.
Deze mensen gaven bijna licht en ik weet zeker dat ze dat ook doen in het donker, maar ze liepen wel lekker te genieten.
Onderweg keek ik af en toe hoe laat het was en hoe lang ik al onderweg was, eenmaal thuis wilde ik dat weer doen, maar ineens was mijn horloge foetsie. Verloren op het laatste stukje. Jammer. Goedkoop blijkt nu toch weer duurkoop. Ik vond het al een onbetrouwbaar slotje toen ik het de eerste keer aan deed. Niks geen veiligheidsstukje zodat het niet in één keer van je arm valt, zoals bij mijn oude Seiko. Ach ja, je probeert eens wat en leert er weer van, want daarvoor ben je nooit oud genoeg gelukkig
De laatste tijd maak ik de foto's niet aanklikbaar meer, geen idee of iemand dat gemerkt heeft en misschien zelfs mist. Ik dacht dat mijn pagina dan misschien sneller op zou laden, bij Joop duurt het eeuwen eer de foto's tevoorschijn komen op zijn mobiel, maar het niet aanklikbaar zijn maakt daarbij niets uit.
Ik doe het maar weer wel, sommige foto's zijn in het groot gewoon mooier.
De pruimen heb ik maar aan de straat gezet, zo ben ik toch al een aantal pondjes kwijt geraakt. Dat ruimt lekker op.
Joop is ook aan het opruimen, even uitgeklust en rustig aan. De rest komt wel weer, er is nog genoeg te doen.
Het oogsten is begonnen. Voor het eerst een grote schaal vol vandaag en zodoende loop ik heel de dag door pruimen te eten, heerlijk! Ik ben geloof ik de enige die er zoveel van eet, dus die kan ik nooit allemaal op. Dat wordt jam koken of weer op de lalcohol zetten, net als vorig jaar, dat was ook heerlijk, maar daar heb ik ook het meeste van opgegeten. Joop nipt liever aan een glaasje, dan dat hij in zo'n doordrenkte pruim bijt
Nu we met zovelen waren is de Kliko barstens vol en het is nog lang geen dinsdag. Ik wist ergens een grote container te staan, dus ik bedacht vanmiddag daar maar eens een paar zakken in te gaan doen. Toen ik er aankwam bleek er een groot slot op te zitten, mis gegokt dus, maar die drie zakjes van mij zouden daar vast nog wel bij kunnen, dus ik schoof ze er een beetje onder. Toen ik doorreed stapte er een man van zijn fiets, ging midden op de weg staan en liet zijn kaartje zien, gemeentepolitie...
"Wat zie ik daar mevrouw, illegaal afval lozen?" Ik schaamde me dood want ik doe dat nooit hoor. "Uh, ja", knipperde ik. "Ik weet dat het niet mag hoor, zal ik het gelijk maar weer ophalen?" Een mens moet toch wat verzinnen. "'t Is dat ik vakantie heb, anders kreeg u een bekeuring".
Ik rechtsomkeert natuurlijk en de zakjes weer in de kofferbak gedaan. Nu wil het geval dat het daar ook barst van de prullenbakken. Dus ik ben gewoon drie keer bij zo'n bak gestopt, die waren nog helemaal leeg zowat. Was ik er toch mooi vanaf en ik zal het echt nooit meer doen hoor...
Alweer vroeg op pad vanmorgen, maar dat was achteraf toch niet zo'n goed idee. Ik heb grotendeels in de zon gelopen die vlak nadat we thuiskwamen achter de wolken verdween. We vonden een bal die mee naar huis moest, hij ging mee het water in en we speelden ermee, erg leuk natuurlijk. Ik neem eigenlijk nooit balletjes mee, want dat schiet niet op als je loopt te wandelen, maar vandaag deden we zodoende lekker rustig aan.
Vanavond aten we een hapje buiten, samen met de camping buren en toen het halfverwege begon te regenen hebben we de parasol maar weer opgezet. Een lekker verfrissend buitje hier, als het nu morgen maar weer gewoon lekker warm is.
"Goed vasthouden, nu is het recht..... nu trek je er weer aan!"
"Ja, het moet toch recht zijn?"
De kinderen van Sil zijn gisteren naar hun vader vertrokken voor de rest van de vakantie. Nu zijn er alleen nog Sil en Martin, met zijn dochter en vriend. Vandaag konden ze eindelijk eens uitgebreid naar het strand.
De jeugd van tegenwoordig Pingt heb ik begrepen, ze zijn er dagen zoet mee. Twitter, Hyves en Facebook zijn helemaal uit, Pingen is de mode, je wordt er suf van en onderneemt verder niets meer.
Ik was vanmorgen al op tijd onderweg voor een flinke wandeling, het was nog goed te doen en niet te warm. Morgen nog zo'n dag en daarna wordt het blijkbaar alweer minder, dan gaan ze weer naar huis, want er moet ook nog wel wat gewerkt worden. Fijn dat ze in elk geval deze dagen nog mee kunnen pakken.
De boeren krijgen ook alweer de kriebels en er wordt druk met uien heen en weer gereden, dat ruikt lekker, dat ruikt naar augustus, de boel wordt geoogst.
