Ik hou niet zo van die rare dagen, ze pakken altijd anders uit dan je verwacht. Nu was dat vandaag niet zo het geval omdat we toch niets van plan waren, misschien met de puzzelrit meedoen met de Spit, maar daar kwam ook niets van. De duiven moesten van ver komen en ze werden laat gelost en dan moet er daarna weer geklokt worden bij het verenigingsgebouw. Bovendien is het veel te koud en te winderig voor de Spit, ik ben al lang blij dat mijn opkomende pestje niet doorzet.
Mark vlagde ook voor ons, dat ging in één moeite. Joop had geen zin onze Zeeuwse te verwisselen voor de nationale driekleur.
Nog even op het dorp gekeken vanmiddag en daarna lekker uit de wind en in de zon gezeten
Vandaag maar eens een rondje door de tuin. Vanmorgen gemaaid en een beetje opgeruimd hier en daar, dus het ziet er voor mijn doen netjes uit. Het filmpje begint als ik thuiskom na een wandelingetje.
Het is veel grond, dat we kochten als landbouwgrond rond 1986 en waar we als eerste de loods op plaatsten toen Joop voor zichzelf begon. In die loods heeft Miriam nu haar kapsalon, voor degenen die dat nog niet wisten. Af en toe moet je eens even wat herhalen voor nieuwe lezers.
In 1990 hebben we er ons huis bijgebouwd, sinds die tijd wonen we daar tot groot genoegen. Eerst hadden we bijen en toen dat niet meer kon vanwege mijn allergie is Joop overgestapt op de duiven.
Ons bedrijf hebben we na tien jaar moeten beeïndigen en verkocht, het ging niet goed en zelfs ons huis is toen ook verkocht geweest aan degene die ons bedrijf overnam. Gelukkig hebben we dat na een jaar huren weer terug kunnen kopen, we hadden inmiddels allebei een baan in Rotterdam. De grond is toen opgesplitst, we hebben een bruggetje gemaakt en hebben nu onze eigen ingang. Nog weer later is de loods verkocht aan Mark, die nu alweer een jaar of tien de partner van Miriam is.
Onze baas in Rotterdam ging failliet, Joop vond nog wel ander werk, maar kreeg in 2002 een infarct, daarna WAO en nu pensioen, met af en toe een taxiritje.
Dat was het zo in het kort, want ondertussen gebeurde er ook nog vanalles natuurlijk, de bergen kwamen in zicht, honden, foto's, webloggen, Nepal. Ze kunnen misschien veel van ons zeggen, maar niet dat we saai zijn. Ik wel een beetje natuurlijk, maar Joop allerminst, er moet tenslotte een beetje evenwicht zijn.
Ook wel eens leuk om een keertje mee te wandelen ik liep dit rondje van ongeveer 10 km.
Het was best fris toen ik van huis ging, dus ik had een trui aan en een bodywarmer, onderweg werd het alsmaar warmer tot het weer af ging koelen en het begon te regenen, zodat ik toch nog nat thuis kwam.
Zoals de meesten wel weten hebben wij een heerlijke buitendouche waar we 's zomers veel gebruik van meken.
Als je eronder staat ziet het er ongevver zo uit. U ziet er staat iets in de weg en daar gaat het nou net om. Na het gehannes bij de buren de laatste tijd hadden wij zoiets van 'er moet iets gebeuren'. Joop had het al over een schot gehad, maar ik vind die houten dingen erg lelijk, zeker als het niet per se nodig is.
Na het vinden van de kamperfoelie van een paar dagen geleden kreeg ik een idee. Die ik vond staat ook bij de douche maar toen ik nog eens verder ging kijken stond er achter de garage nog eentje. Ik ben gelijk begonnen, stenen los, gat graven, struikje uitgraven en weer planten, hoppa! En zo zag Joop het voor het eerst en keek net zo verbaasd als Didi op de eerste foto.
Inmiddels heeft hij zich erbij neergelegd, we proberen het eerst zo en nu hoop ik maar dat hij aanslaat natuurlijk. Veel emmers water gieten en inmiddels opgebonden met een paar bamboestokken.
Douchen achter een kamperfoeliestruikje lijkt mij ook erg leuk, het hoeft niet zo afgesloten te zijn, als het meeste zicht maar weg is en dat is het op deze manier wel en de rozen die ik laatst plantte blijven zo ook mooi zichtbaar.
Gelukkig vond schoonzus, die vanmiddag nog even langs kwam in haar oude blik het ook een prima plan en vertelde dat ook nog even tegen haar broertje.
Vanmorgen het duivenhok voor de tweede keer in de beits en nog wat puntjes op de i gezet, morgen nog eens een foto maken, dat ben ik vergeten.
Ik was zodoende alweer in het tuincentrum, want de verf was op. Erg druk daar, maar ik heb toch lekker even rondgekeken. Inspiratie opdoen voor een volgend projectje, waar ik vanmiddag een beginnetje mee gemaakt heb, maar ojee ojee, meestal vindt Joop het allemaal wel prima, maar dit vond hij geen goed plan. Nu kwam hij ook heel chaggerijnig thuis na een ritje, druk op de weg, veel sleurhutten en zodoende veel ergernis en de duiven willen ook al niet vliegen...
Mijn projectje is nog lang niet klaar natuurlijk, dus ik laat het even bezinken. Voordeel van mijn ideetje is wel dat het niets kost en veel natuurlijker is. Ik weet dat ik zoals zo vaak in raadsels praat, maar ik leg het morgen wel uit met een plaatje, dat is handiger.
Fris windje vandaag, ik had zelfs spijt dat ik niet een vest of bodywarmer aan had gedaan toen ik ging wandelen.
En kijk eens hoe zuinig wij Zeeuwen met ons fluitekruid omgaan, op de dijk wordt er netjes omheen gemaaid en niet alleen op deze plek.
Vanmorgen zijn Sil en Martin gelijk gaan pakken en rond de middag vertrokken om de drukte voor te zijn. Toen ze net weg waren en ik mijn nieuwe slippers aan wilde doen kon ik ze nergens vinden, de schrik sloeg me om het hart, 'het zal toch niet waar zijn', dacht ik.
Joop en ik hebben een soort trauma, onze eerste gedachte als er iets kwijt is is altijd... 'dat zal één van die meiden wel hebben', heel vreemd... Gelijk maar gebeld, dat verliep nog niet vlotjes, maar ver konden ze nog niet zijn. En jawel hoor, Martin had ze ingepakt, Sil heeft ook zoiets en hij dacht dat ze van haar waren. Gelukkig hebben ze ze nog even gebracht, 't zou toch wat zijn gelijk mijn nieuwe slippertjes al weg en voordat je ze dan weer terug hebt, poeh!
Wat een prachtig Paasweekend hebben we achter de rug en het blijft nog even zo. Een wandelingetje en een wijntje op zijn tijd, heerlijk, genieten!
De hondenkennel is inmiddels verkocht en ook al opgehaald gelukkig, het kan maar weg zijn.
Iemand enig idee wat voor struikje op de foto staat?
't Is natuurlijk best gevaarlijk om op onze camping te logeren, er loopt een gevaarlijk monster rond en de paparazzi ligt ook op de loer. Gelukkig liep het vandaag allemaal weer goed af.
Silvia en Martin gingen lekker naar het strand, Joop deed een rondje met de taxi en ik een rondje met het hondje.
Het is erg druk overal en in de polder zijn het voornamelijk fietsers. Ik heb er weinig last van. Wel een stuk frisser dan gisteren met een koud zeewindje. We zitten niet bij het kacheltje vanavond, het is niet aangenaam buiten.
hier moet wel even op geklikt worden voor het leuke
De camping is weer open en er kwamen nog mensen met een oud blik voorbij, waarvan Joop deze prachtige overall kreeg. Druk druk zodoende, maar wel 1ste klas gezellig
Met lood in mijn schoenen toog ik vanmiddag naar Zierikzee, wat we dus eigenlijk gistermiddag wilden doen. Mijn horlogebandje had het met het knippen van de heg begeven en zonder vind ik erg onhandig. Ik had ook nog wel wat boodschappen nodig en zin in wat nieuws eigenlijk. Daar aangekomen viel het honderd procent mee, parkeerplaats volop midden in de stad. Ik heb dus lekker even gewinkeld.
Nieuwe slippers, want die had ik niet meer sinds Didi ze op heeft gegeten, ze taalt niet meer naar schoenen dus laten we er het beste maar van hopen. Een paar hemdjes en leggings van de Hema en een 'mooi' shirtje ergens anders vandaan. Bij AH kan ik nog steeds mijn draai niet zo vinden en daar was het wel druk, vlug wat avondeten gepakt en weg daar. Joop wil alleen maar pizza's van de Lidl, dus daar ging ik ook nog even langs, zoals altijd wilde ik pinnen, ik heb nooit veel contant geld bij me, maar het apparaat zei dat het niet kon, opperdepop, hahaha ik vond het wel grappig en ergens was ik er al een beetje op voorbereid hoor, dus toen moest ik eerst Joop weer bellen of hij wat geld op mijn rekening wilde storten, hij was niet thuis dus dat duurde even. Maar eind goed al goed, zelfs de Spitfire rijdt weer als een zonnetje.
De vijver ziet er met dit warme weer toch wel aanlokkelijk uit, zeker als je het watervalletje aan zet, of er een slang in hangt, waar dan ook weer water uitkomt.
Ik ging vanavond dus maar even naar het Koepeltje om met haar te zwemmen, ze vindt het heerlijk. Waarom ze nog naar die duikers liep is me een raadsel, die waren eerder ook al langs gelopen, maar blijkbaar blijven ze toch eng om te zien, even woefen is dan nooit verkeerd.
Het was een warm keuteldagje. Vanmorgen eerst het gras maar gemaaid, want ondanks de droogte groeit het nog aardig door. Vanmiddag wilden we een rondje met de Spitfire gaan doen, maar die hield er bij de Delingsdijk mee op, iets met de benzinetoevoer. Ik ben terug naar huis gelopen en Joop wachtte op de wegenwacht, die hem naar huis heeft gesleept.
Daarna heb ik de gezaaide en inmiddels al flinke plantjes van de Oostindische Kers geplant. Kristelijn kleurt oranje dit jaar, ik heb eens geen zin in geraniums en ander eenjarig gedoe, we krijgen het nog druk genoeg met die hut. Ik heb nog zaadjes over die ik nu ga zaaien, mocht het voortijdig lelijk worden kan ik die weer planten, ofzo
Schilderwerk is wel relaxter dan een heg kortwieken, je hoeft in elk geval niet zoveel kleren aan en kunt zodoende ook nog een beetje bruin worden, al zocht ik vandaag ook best af en toe de schaduw alweer op.
Het duivenhok is klaar, al moet het nog wel een keertje want het dekt nog niet helemaal, maar dat komt wel weer een keer, voorlopig ben ik er klaar mee. Die roos in de weckketel ben ik het ook nog niet over eens, ik weet niet of dat wel gaat zo.
De grote klus is geklaard. Alles is geknipt, alleen de takken moeten nog afgevoerd worden, maar dat mag Joop doen. Dikke pijnlijke vingers heb ik er van, maar slechts één blaar. En nu maar afwachten of het nog wil groeien, voorlopig doe ik er niets aan. Mocht het niet meer uitlopen kan er altijd nog iets anders voor in de plaats worden gezet, maar ik heb goede hoop, er zit nog leven genoeg in.
Vanmiddag heb ik de blikjes verf open getrokken die het duivenhok op moeten vrolijken. Ik schrok er wel een beetje van, maar na het roeren en de eerste streken viel het toch wel mee, het ziet er een beetje Mediterraan uit en ik denk wel dat het wat wordt. Foto komt pas als het klaar is natuurlijk, ik heb nu nog niet veel gedaan.
Met Didi liep ik nog even naar het Koepeltje om te zwemmen, ze was helemaal door het dolle en de Grevelingen deed ook al Mediterraan aan, zo blauw.
Hele velden zag ik gisteren in bloei op onze toertocht door het land. Ik zag het hier in de buurt zaterdag pas voor het eerst. Prachtig staat het overal, wegen met een gouden randje.
Morgen het laatste stukje knipwerk van de heg en dan de rommel nog opruimen, ik ben nu wel erg alleen aan het sjouwen. Joop heeft een flinke verkoudheid, moet af en toe vreselijk hoesten en komt nergens toe.
Verder een saaie maar wel een zonnige dag, ik moet er altijd even van bijkomen.
We waren even in Nijkerk vandaag. Komende dinsdag wordt Levi alweer negen en er was een open huis feestje, dat ging in één moeite. Tante Mir reed ook mee, dat is altijd heel gezellig, want die neemt tenminste een picknickmand mee voor onderweg. Wat een grote knul wordt het al hè.
Voor Yara had ik mijn laatste voorraadje DMC meegenomen, ik denk niet dat ik ooit nog ga borduren en zij is het samen met oma Fraukje, die ik vandaag voor het eerst heb ontmoet, aan het oefenen.
Er is keihard gewerkt en alles is keurig netjes voor elkaar.
Bij wild west horen natuurlijk paarden en deze kwam ik tegen bij de vleesboerderij in de buurt. Zo'n schattig veulen op zijn hoge poten, die is vast niet voor de consumptie.
Hiernaast hadden we ook wild west vandaag. Wat een herrie weer vanmorgen en even later de politie, die zowat een hele dag daar heeft doorgebracht. Het blijft een duister zaakje waar geen van de buren blij mee is. Natuurlijk zijn we verwend met de stilte die er altijd was en het was te verwachten dat dat niet voor altijd zou zijn, maar hierop zat niemand te wachten. Het was lekker weer, wel een beetje zeemist, maar toch had zodoende iedereen zijn bezigheden buiten vandaag. Ik heb er zelfs nog even de verrekijker bij gehaald, paparazzi Ria voelde ik me weer even, ach ja, ik had toch een rustdag.
Eerst had Didi alleen een klein gaatje waar ze af en toe eens doorheen kroop als er iets te beleven viel bij de buren. (Die andere buren achter haar zijn inmiddels rustig na een politiebezoek gisteren. Je ziet ze niet, maar ze zijn er wel...)
Nu gaat er een wereld voor haar open. De haag is inmiddels ruim voor de helft verdwenen, volgende week het laatste stuk. Eerst moeten mijn vingers weer een beetje slinken. Vanmorgen dacht ik even mijn ringen er af te halen, want dun 's morgens zou je denken. Nou dat kostte me toch een hoop moeite met zeep en gedoe en een halve nagel ook nog, maar ze zijn er af en dat vind ik nu toch wel fijn.
Vanmiddag ben ik lekker over het strand naar Renesse gelopen voor een bezoekje aan het tuincentrum. Ik heb beits in leuke kleuren gekocht gekocht en kwasten en heb ook al een idee hoe ik het ga doen. Maar ja dat weegt best door in je rugzakje en bij het zien van Zeerust kreeg ik toch ineens dorst. Dus ik besloot lekker op het terras te gaan zitten en een biertje te nemen, ik vond dat ik dat wel verdiend had en ik belde Joop of hij me kwam halen. Had ik net mijn biertje kwam hij al aanrijden en ging staan wachten, hij had geen zin in een terrasje, want nog steeds niet in orde. Als je dorst hebt is dat biertje zo op, maar dat was natuurlijk ook weer niet de bedoeling.
Markant punt van Scharendijke. Twee jaar geleden (krap) voor 15 mille opgeknapt en de boel ligt alweer in puin. Je kunt je druk maken over oorlogen, kernreactoren en alle wereldse zaken, maar het begin ligt toch hier. Fatsoen, oog voor wat ooit was en daar goed mee omgaan. Kinderen, want dat zijn het die dit doen, is daar allemaal niets van bijgebracht. Misschien hebben die ouders best wel hun best gedaan, hebben ze verkeerde vriendjes gekregen, drugs, drank, het maakt me allemaal niet uit, als de basis goed is doet iemand zoiets niet. Dan moet er toch een knop om gaan van hé, dit kan ik echt niet maken, dit gaat tever.
Beesten die de kolder in hun kop hebben worden afgemaakt. Mensen betalen een boete of worden een poosje opgesloten en ze kunnen hun gang weer gaan...
Er is al een behoorlijk gat nu. Ik doe het rustig aan voorzover dat gaat, maar in elk geval niet te lang achter elkaar, na een paar uurtjes houd ik het voor gezien. Het gaat, zeker nu ik een begin heb, het makkelijkst met de gewone snoeischaar, de meeste takken zijn gewoon te knippen en er zit ontzettend veel dood spul tussen. Mocht je willen kijken hoe ik me in het zweet werk morgen, dan kan je dat hier zien.
Vanmiddag wat ander tuinwerk gedaan en ook nog even naar het tuincentrum in Renesse. Sorry hoor buurman, maar ik ga even vreemd. Ik wilde herfstasters, gewoon vaste plantjes en die heb ik nu. De lavendel die daar stond heb ik verplant, die was lelijk, maar toch nog te goed om weg te gooien vond ik, dat kan altijd nog. Ook heb ik nog een paar klimrozen meegebracht.
Joop deed op de duiven verzorgen na niets, hij heeft kou gevat, dus er staat nu een volle kar met takken, een grote hoop takken er naast en morgen komt er weer een nieuwe hoop takken bij ... hoop ik.
Joop doet graag dingen samen, al sta je er maar bij en geeft af en toe iets aan. Als dat niet echt nodig is ga ik daar niet aan beginnen, ik modder graag alleen wat aan. Het was niet naar zijn zin wat hij gisteren gemaakt had, dus dat hebben we vanmorgen eerst weer afgebroken en daarna samen de boel weer opgebouwd, een paar extra handen waren in dit geval niet overbodig en de kweekduiven fladderen inmiddels lustig rond in hun nieuwe onderkomen. Nu nog een kwastje verf (Joop) en de boel wat opvrolijken (ik).
We hebben nu een hondenkennel in de aanbieding, ik vertel het eerst maar even hier. Zo groot als het duivenhok, als je zo'n hoek hebt en anders met een hoek, het zijn drie stukken. Ik heb even geen maten bij de hand, maar best een flinke.
Niet aan de haag verder gesnoeid zodoende, maar voor wat hoort wat heb ik al gezegd.
Het kweekhok van de duiven zat eigenlijk in de oude hondenkennel, maar bij slecht weer was die te veel open, vandaar dat Joop de kennel heeft weggehaald en nu de boel aan het dichttimmeren is. Niet zoveel werk volgens hem, maar dat valt natuurlijk altijd tegen en daar komt ook nog bij dat zijn ribben nog niet echt lekker zitten.
Ik ben vanmorgen met de heg begonnen die tussen de loods en ons in staat langs de oprit. Stokkerig en oud en inmiddels veel te breed geworden. Ik wil hem terug snoeien tot een stukje boven de grond zodat ik er weer een mooi, goed bereikbaar geheel van kan maken, maar dat valt nog niet mee want alles is natuurlijk ook door elkaar gegroeid. Na een uurtje of twee werk zag het er uit als op de foto en ben ik gestopt, het hoeft tenslotte niet in één dag. De kettingzaag doet goed zijn werk is zeker handig, maar niet te gebruiken als heggenschaar want dan komen er takjes tussen de zaag en het blad en vliegt die er elke keer af, dat had ik in het begin.
De vrachtwagens zijn inmiddels verdwenen, er heeft er nog eentje een tijd staan draaien vanmorgen. Joop is even langs geweest voor een praatje en dat we het gisteren toch wel een gedoe vonden. Daar had hij begrip voor, maar alweer een Pool dus hij zou zijn baas langs sturen, die niet geweest is...
Gisteren belde Ruud of we thuis waren. Nu is dat bij ons nooit zo'n groot vraagteken, maar op de bonne fooi uit Enschede komen is natuurlijk niet zo'n goed plan. Ze hebben ook pas een cabrio en daar was het uitstekend weer voor. Van de cabrio ben ik vergeten een foto te maken, dat is wel een beetje dom, maar van hun heb ik wel een leuke van vanmiddag bij de strandtent waar we iets dronken.
Gisteravond hebben we heerlijk bij Salud gegeten ze waren er pas rond een uur of zeven. Lekker lang getafeld en gekletst met z'n viertjes en daarna gingen ze naar hun suite bij Land en Zee, het was goed bevallen de vorige keer, ondanks dat ze daar een vuile vlag hebben. Na de strandwandeling van vanmiddag zijn ze weer richting huis gereden.
Bij de buren is het wat rumoerig vandaag. Je zult maar vrachtwagenchauffeur zijn en een hele dag op een terrein aan de E'weg in S. door moeten brengen. 't zijn Polen of zo, een stuk of vijf en vanmorgen om acht uur begonnen ze al om hun motor te laten draaien, toen Joop om negen uur eens ging vragen of dat echt nodig was, bleek dat ze het alleen voor de verwarming deden, ze staan er nog, nu met de muziek hard aan.
Nu gaat het er om spannen natuurlijk, want je kunt één keertje goed vliegen bij de eerste wedstrijd van het jaar, maar dat moet je dan wel de week erop ook weer waar maken en dat is morgen. Als we nu maar kunnen slapen vannacht. De foto maakte ik gisteren vanaf de begraafplaats, flink ingezoomd.
Vanmorgen reden we nog maar eens naar de milieustraat om de ramen van de caravan te storten en een beetje koper bij de ijzerboer te brengen, je zag het bijna niet liggen, maar het bracht wel €50 op, het is niet zo gek dat ze dat stelen tegenwoordig.
De blokhut hebben we vandaag besteld, vijf weken levertijd dus we hebben lekker de tijd om tegels te leggen en wat er allemaal nog meer moet gebeuren.
Alweer heerlijk weer vandaag. We hadden een rustdag en deden van die karweitjes die bij het gewone dagelijkse leven horen, zoals naar de gemeentelijke afvalbakken om het plastic, glas en papier weg te brengen. Lekker op het gemak boodschappen doen in Zierikzee en de vernieuwde AH bekijken. Een veel ruimere opzet, maar geen Pan Pan kaas meer (wel plakjes maar die hoef ik niet) en mijn koffie lag ook niet meer in de schappen. Ach ja, het went wel weer en de verse producten lijken toegenomen. Het zelf scannen kon ik ook nog niet vinden, maar dat blijkt er wel te zijn.
We liepen een rondje over de markt en ik kocht een heerlijke Italiaanse ijs. We gingen even bij Joke langs die morgen jarig is, we rookten lekker een sigaretje buiten op de stoep en zij maakte de foto van Didi en mij. Jammer genoeg vergat ik een foto van haar te maken maar daar zit ze zelf vast niet mee, ik wel, dus dat doen we de volgende keer.
Op de terugweg naar huis belde Yara, ze had DMC splijtgaren nodig en dat heb ik nog wel een paar strengetjes te liggen uit mijn wolwinkeltijd. Het bleek dat ze vandaag voor de zesde keer aan haar oog is geopereerd, ik wist het niet, slordigheidje van Sil, maar ja die heeft het ook druk.
Joop was vorige week al bij de dokter er zijn foto's gemaakt en hij heeft ribben gekneusd of gebroken, dat kunnen ze niet goed zien. Vanmorgen moest hij even terug voor de bloeduitslag, iets wat al langer speelt met zijn nieren en wat ze toch goed in de gaten willen houden omdat hij een hoefijzernier heeft, dus eigenlijk maar eentje.
"En wat vind je er nou van?" vroeg Bart gisteren bij het tuincentrum. Zo zie je elkaar 50 jaar niet en zo kom je elkaar ineens regelmatig tegen. Hij kijkt ook weleens hier en had gelezen over mijn 'gevalletje Krijn Karelsweg'.
En ik moet zeggen, ik vind het prachtig! Dezelfde stijl, een paar dakkapellen meer, aangepast aan deze tijd, maar heel mooi gedaan. Daar kan meneer van der Weide van bovenaf met genoegen naar kijken.
En nu maar hopen dat meneer Gakeer dat over een tijdje ook kan, dat zou mooi zijn.
Op Ellemeet wordt ook volop gesloopt. Huurhuizen waar de meeste bewoners nog met plezier in woonden worden gesloopt voor mooiere en dus duurdere en of dat nu allemaal zin heeft weet ik ook niet.
Ik ruimde de laaste resten van de caravan en we sloegen paaltjes waar de blokhut ongeveer moet komen, het stukje tot de voorste paaltjes wordt terras. We laten het even bezinken, want draaien kan ook nog en dan naast de kleine caravan, alleen zitten de aansluitingen dan weer verkeerd... wat een luxe problemen hè.
Het gisteren gestartte nieuwe tuinproject is inmiddels afgerond. Het weer was niet dat je zei, ik ga eens lekker in de tuin aan de slag, maar ik weet het nu zeker..... webloggen stimuleert.
Ik ging eerst naar het tuincentrum, nu met de auto, om nog eens te kijken naar de rozen. Er stonden er nog maar drie van degene die ik misschien wilde hebben, en daar wordt een mens hebberig van natuurlijk, want wacht je nog een dag dan zijn ze misschien allemaal wel verdwenen, dus ik deed er maar gelijk twee in mijn wagentje. Het zijn dus de gele Golden Showers geworden:
GOLDEN SHOWERS Weinig klimrozen bloeien zo gemakkelijk en continu als deze plant. Grote, halfgevulde bloemen in een goudgele kleur die verbloeit naar crème, met zijn aangename geur.
Dat moeten we hebben natuurlijk, ik vind geel wèl mooi en geniet elk jaar ook van mijn grote gele bos Hypericum.
Daarna nog een rekje uitgezocht want het betonijzer was verhuisd naar de caravan. De ijzerwaren leken mij weer te veel op het betonijzer, dat wilde ik niet , hout was duur en dat zou ook niet mooi staan tegen de groene planken, dus de keus was wat dat betreft gauw gemaakt, ik ben nu eenmaal gek op bamboe en deze waren makkelijk te vervoeren en met een electriciteitsdraadje ook zo weer vastgemaakt. joechei Ria blij!
Daarna een rondje met het hondje en eenmaal thuis eigenlijk niet zoveel zin meer om te gaan planten, maar ja, het was best nog vroeg, en wat moest ik dan loggen, ik kon als het klaar was dan nog mooi een fotootje maken... dus...
Jaren hadden deze mensen zo rustig onder aan de dijk een tweede woning. De dijk is de laatste jaren al flink in drukte toegenomen en nu hebben ze sinds een paar jaar ook nog eens een flink vakantiepark naast de deur gekregen. En zo verandert er zo langzamerhand toch wel een boel natuurlijk. Allemaal voor de dagelijkse boterham van de eilandbewoners, want zo nuchter ben ik dan ook weer wel.
Ik begon vanmorgen aan een nieuw tuinproject. De struiken waren voor het grootste deel dood en omdat ik geen zin had in rigoureus snoeien en dan maar afwachten of er nog wat van kwam, heb ik de hele boel weggehaald. De stronken zijn er inmiddels uit, ik heb zelfs mijn kettingzaag nog even gebruikt, maar met het betonijzer erachter was dat niet echt handig. Het betonijzer heb ik bij de klimmers van de caravan gezet, ik had nòg een paar stukken dus daar kan de boel ook opgebonden worden.
Op deze plek wil ik een paar klimrozen zetten met een nieuw rekje erachter. De groene planken laat ik natuurlijk gewoon staan, die zijn nog goed. Via Twitter kreeg ik een paar tips van Willem, vandaar dat ik vanmiddag maar eens naar het tuincentrum in Renesse ben gelopen. Geen enkele van de tips was voorradig, dus ik zoek nog even verder. Een gele of een witte lijkt me wel erg mooi, dus als er nog iemand een tip heeft, graag!
De orchideeën komen alweer op, elk jaar ben ik weer benieuwd of ze er wel weer zullen zijn. Af en toe doe ik even een rondje door de tuin om te kijken. 't Gaat hard! Lekker weer ook vandaag, de zon scheen vanmiddag ook nog een tijdje al was het niet zo warm als gisteren.
Dit is weer zo'n zondag waarop ik het best wel eens mis, het even aanwaaien bij elkaar zo aan het eind van de middag voor een borrel, lekkere wijntjes drinken, onverwacht doorzakken, eten wat er voor handen is, een jarenlange ongedwongen vriendschap.
Zo komt aan alles ooit een eind, of je nu wilt of niet, niets blijft wat het is...
Vandaag was de eerste wedstrijd van de duivenvereniging. Nou dat was spannend hoor, Joop had er veel werk van gemaakt, de duifjes vertroeteld en verzorgd tot en met, ik werd er bijna jaloers van. En dan maar wachten tot ze terug komen nadat ze gelost zijn natuurlijk. Gelukkig was het er prachtig weer voor, lekker met een bakje koffie in de ochtendzon en al heel snel hoorde ik hem opgetogen met zijn goeroe bellen, zelfs die was hij voorbij. Eerste dus, met nog een paar andere hele goeie, zijn dag kon niet meer stuk.
Ik plantte intussen de klimmers bij de caravan, vulde de tochtgaten op met stammetjes en spande draadjes zodat ze wat houvast hebben, daar zullen er nog wel een paar bij moeten maar voorlopig kunnen ze vooruit.
Een heerlijke dag met als afsluiting een roseetje en een biertje op ons eigen terras. Jammer dat het daarna zo ging waaien, het stokbroodje hebben we zodoende maar weer binnen opgegeten.
Soms heb je van die dagen dat het niets lijkt te worden en of dat dan met het been te maken heeft waarmee je uit bed stapt weet ik niet, volgens mij is dat altijd dezelfde maar misschien heb ik even niet goed opgelet vanmorgen.
Rotweer, Didi wilde niet eten, de vloer was vies en ik bleef maar achter die pc hangen, vooral om spelletjes te spelen. Dat komt er van als je geen verplichtingen hebt natuurlijk en vrijwilligerswerk (nu stop ik ermee hoor de P.) doe ik ook al niet, soms zou je je bijna schuldig gaan voelen.
Na de middag is het toch nog aardig goed gekomen hoor, Didi en ik wandelden wel bijna drie uur, op het gemak en af en toe een fotootje, want echt veel kilometers waren het ook al niet, tenminste niet de kilometers die je in die tijd al stevig doorstappend zou kunnen lopen.
Zodoende zijn de boompjes nog niet geplant, al heb ik er wel over nagedacht, soms is het ook beter niet alles hals over kop te doen, want ik heb nu bedacht dat het onder die caravan door toch behoorlijk tocht en daar kunnen boompjes ook niet goed tegen, dus daar moet ik ook maartregels tegen treffen. Ik heb al aan Joop gevraagd of hij niet een beetje kan zakken door de wielen wat in te graven, maar dat vond hij geen goed plan want dan past het trapje niet meer, de bandjes leeg laten lopen was om dezelfde reden ook geen goed plan...
Nu is het natuurlijk wel zo dat bandjes op den duur poreus worden hè...
