Vroeg op vanmorgen want Joop ging ergens wandelen en moest zodoende op tijd bij de pont zijn. Didi en ik deden een rondje Korteweg, het gaat weer steeds beter met wandelen.
Ik scande daarna alle foto's van de nieuwjaarsrecepties die we jaren geleden vierden bij de Gele Hoed. Op koningsdag kwam dat ter sprake toen ik iemand sprak die daar ook bij aanwezig was. Ik zou ze haar sturen, maar ik deed gelijk maar de hele bubs van een paar jaar en plantte ze op Facebook.
En omdat oude vrienden daar ook bij waren lichtte ik die in, zodat ze weten dat ze op facebook staan, ergens in een vriendenmapje dat wel en nodigde ze gelijk maar uit voor een nieuwe internetvriendschap.
Vanmiddag een stukje Bermweg waar twee vlindertjes dapper paarden in de wind.
Een hond aan de lijn, een stevige bries en middenin de brandnetels staan, dan vind ik dat ik er keurige foto's van heb gemaakt.
Vanavond aten we een lekker hapje bij Salud. Oude bekenden tegenkomen is alijd gezellig!
Nog steeds eenzaam maar niet alleen, want er komt hulp is me beloofd. Maandag is Bop weer terug van vakantie en gaat hij me helpen de boel op te lossen.
Ik kreeg vanmorgen ineens appjes of alles wel goed was, 'je blog is leeg, is er iets aan de hand...' en in de winkel werd ik ook al aangesproken. Ik word gemist. Toch wel fijn om te weten eigenlijk ook al blog ik liever gewoon verder, wat ik ook wel doe maar ja als niemand het leest...
En toch ben ik ook zo begonnen natuurlijk, gewoon een dagboek meer is het niet en als je weet dat er niemand leest zoals in het begin schrijf je ook makkelijker alles op, nu verzwijg ik gewoon dingen omdat ze te privé zijn.
Best een drukke dag vandaag met vooral huishoudelijks zoals twee wassen drogen en opvouwen, bed opnieuw aankleden, boodschappen, wandelen 2x, ik ben er moe van en verder ook nergens aan toe gekomen. We aten makreel en gerookte paling met stokbrood, lekker makkelijk.
De temperatuur was wat aangenamer vandaag maar Joop blijft het maar koud hebben, niet normaal.
Wat een vreemde pop op de foto, tenminste ik denk dat het een pop is en ben benieuwd of iemand weet van welke vlinder. En ik zag de eerste poeletjes
Wij hingen ook de vlag eens uit op Zonnemaire, vorig jaar kwam dat er nog niet van en Joop heeft ook gisteravond pas de standaard opgehangen, maar met vlag en wimpel dus.
Ons blokje zag er gezellig uit.
De overburen hadden ook erg hun best gedaan en die van de oranje shirts wonnen zelfs de hoofdprijs.
Deze meneer ken ik nog ergens van, dat vertel ik later misschien nog eens.
Onze muziekvereniging speelde niet vanwege een sterfgeval er trommelde nu een drumband uit Brouwershaven.
We dronken een oranjebittertje in de zon, zolang die scheen was het goed te doen.
En daarna was er natuurlijk nog van alles te doen, af en toe gingen we eens even een kijkje nemen.
Zo, mijn verslag van de dag. Het is nog maar de vraag of het ooit nog het wereldwijde web bereikt want ik heb geen beeld meer. De host heeft blijkbaar PHP geupdate en nu moet Pivot ook ... en dat kan ik niet.
Ik heb het aan Bob gevraagd, hij heeft me al vaker uit de brand geholpen.
De dag begon zowat hetzelfde als gistermorgen, alleen kon ik vanmorgen wel het rondje droog afmaken.
Luchten als zeeën, dat waren het zeker.
Vanmiddag waren we even op nacontrole bij de dierenarts, alles zag er goed uit en omdat hij een kleine hoop heeft dat misschien de ingevallen kopspier toch nog wat terugkomt kreeg ze, om dat te ondersteunen een injectie met anabole steroïden. Het is toch wat. Over drie weken terug.
Boodschappen en op Brouw ook even een tussenstop en toen ik naar de auto liep zag ik dat de voorkant wel rakelings boven het betonnen bandje hing op de parkeerplaats, ik keek nog eens goed maar het raakte niets, bij de Matiz hebben we daar weleens schade door gehad.
Ik stapte in en .....'weet u wel zeker dat u de goede auto hebt' zei een meneer op de passagiersstoel, ik schrok me rot. Ik had de auto niet op slot gedaan omdat ik dan het alarm uit moet zetten vanwege Didi, ik bleef toch in de buurt maar je verwacht dan toch niet ineens een passagier aan boord.
Dat zag er behoorlijk dreigend uit vanmorgen en ik had niet eens een regenjas aan gedaan zo zonnig zag het eruit toen ik van huis ging en dit is gewoon nog dichtbij huis.
Toen het eenmaal begon te regenen ben ik maar onder een boom gekropen en zodoende bleef ik lekker droog.
Brrrr...
Vanmiddag toch de regenjas maar aangedaan en dat was maar goed ook.
De rest van de middag bleef het droog en was de was dat ook zo.
Ik heb de wappervlaggetjes opgehangen, ze werden uitgedeeld in het hele dorp en zodoende wapperen we hier ook vrolijk mee. De buurvrouwen zijn heel wat fanatieker dan ik zoals je ziet.
Gisteren kreeg de notenboom een nieuwe pot, want wie denkt dat ik hier geen notenboom meer heb heeft het mis, deze nam ik mee natuurlijk. Zolang hij nog in een pot past vind ik het leuk en wie weet waar hij nog eens terecht komt. Kortom het notenboomverhaal gaat gewoon verder.
De Tibouchina heb ik ook nog, na een winter in de garage ziet hij er nog een beetje raar uit maar hij loopt volop uit, dus ik verwacht veel van die prachtige paarsblauwe bloemen komende zomer.
De wingerd en de trompetbloem lopen uit, het kan mij niet hard genoeg gaan, gelukkig houden mijn buren ook van alles wat groeit en bloeit.
De klimhortensia heeft besloten het ook maar gewoon te gaan doen er zit al een knop in.
Didi gaat ook steeds beter, net de laatste antibioticapil ingenomen morgen nog even op nacontrole en dan kunnen we een punt achter het hele gebeuren zetten hoop ik.
Ik kan dan wel lopen mokken dat ik er een beetje klaar mee ben, zoals gisteren, maar daar schiet ik natuurlijk niets mee op. Ik zal het ermee moeten doen tot ze helemaal opgeknapt is en dat gebeurt echt hoor daar maak ik me helemaal niet ongerust om, het duurt alleen even.
Geduld is wel een schone zaak, maar ik heb er nu eenmaal weinig van en ik hou ook niet van ziek. Even mag als het niet anders kan, maar dan moet het maar weer over zijn.
De kinderen mochten vroeger ook nooit ziek zijn, van die flauwekuldingetjes dat andere moeders zeggen, 'blijf maar lekker een dagje thuis hoor schatje', dat deed ik zelden. Hup naar school, dan gaat het wel weer over.
Gelukkig scheen de zon vandaag. Joop ging wandelen in 'de Zak' en ik verpotte eens een paar rozen. Eentje naar een grotere pot en eentje uit de schaduw achter de schutting naar een pot in de zon in speciale rozengrond, dat moet goed gaan toch?
De natuur wordt wakker en dat is overal te zien en te horen, zels hier in mijn ieniemienie tuintje valt genoeg te beleven en dat wordt natuurlijk steeds meer.
Vanmorgen een rondje Korte Weg en vanavond ook weer en warempel ook weer eens gepoept, dus ik dacht het gaat goed! Ze krijgt nu weer gewone brokken met nog een paar stukjes kip om het af te leren en ze moet de antibioticakuur nog afmaken.
Eenmaal thuis vanavond wilde ze bijna weer gelijk naar buiten voor een maal gras, dus of het nu teveel geweest is met die rondjes, ik weet het niet meer, maar ik ben er nu wel een beetje klaar mee. Ze ligt nu buiten met haar grasbuik dus dat zal er nog wel uit moeten. Straks nog maar even rondje...
Potloden gaan ook op en nu met die grote vellen soms best hard, dus ik deed mezelf maar eens een doosje cadeau.
Met de doos linksboven deed ik het tot voor kort, maar daar werd de kleurkeus minimaal, tot ik een tijdje geleden de doos linksonder van Margo cadeau kreeg, wat in het deksel ligt bestelde ik later los bij.
De drie etages rechts kreeg ik vandaag binnen, hetzelfde merk als die linksonder dus ik heb nu best veel dubbele, maar dat geeft niet want ze gaan op hè en voorlopig blijf ik nog wel even kleuren.
Tekeningen kan je gewoon op een stapeltje leggen en dan nemen ze weinig ruimte in. De verkoop gaat niet zo makkelijk, misschien moet ik me meer toeleggen op wat gewonere dingen, maar dat vind ik juist minder leuk om te doen en er zijn al zoveel mensen die dat ook doen en er zijn ook zo ontzettend veel mensen die prachtige dingen maken, dus ik wacht gewoon tot ik weer eens een treffer heb.
Inmiddels heb ik wel wat bedacht, maar dat wil ik eerst zelf uitproberen, even geduld dus.
We zijn er een beetje van aan het bijkomen vandaag, Didi en ik tenminste, want het is nogal wat natuurlijk een dag na je operatie op reis met de nodige drukte.
Ik heb het er van in mijn rug, het is toch een hele rit alles bij elkaar drieëneenhalfuur door Nederland crossen en nu met de nieuwe Golf zou je denken dat het wat relaxter ging maar nee ...
Ik had leuke sokken besteld voor Levi en had ze daar laten bezorgen.... komen ze vandaag pas!
Ze vallen niet in de smaak al had ik wel met Silvia overlegd, maar hij heeft toch liever geld voor zijn autorijbewijs want aan brommers en scooters begint hij niet.
Fotootjes van gisteren nog maar, vandaag heb ik er niet gemaakt.
Met Didi gaat het al een stuk beter hoor, ze krijgt gekookte kip en zou haar bak er bij opeten, drie dagen adviseerde de dierenarts, dus morgen nog een dag, ik doe er wel een beetje boontjes bij, het lijkt zo weinig zo'n kipfileetje.
Levi werd 15 vandaag dus we reden eens naar Nijkerk om hem te feliciteren.
Erg leuk om ze weer eens te zien, dat was al een tijdje geleden, zeker van Yara, maar op deze leeftijd veranderen ze niet meer zoveel natuurlijk.
We maakten eens wat selffies, wandelden naar de manege waar Yara stage loopt, maar waar ze nu niet meer was.
En we haalden eens Chinees, dat was voor miij al jaaaren geleden, lekkel! Al heb ik nu wel dorst.
Wat een knul he en hij is al voetbal trainer van de ukkies, ook als stageloper, maar ze vinden hem zo leuk dat hij waarschijnlijk mag blijven. Ik heb voorgesteld dat hij maar eens moet solliciteren bij het Nederlands elftal.
Onderweg naar huis hadden we al een plas gedaan maar een beetje suf was ze nog wel toen we thuiskwamen en af en toe komt een nog een druppeltje bloed uit haar bek. Maar de kies is er uit, het abces flink geslonken, pijnstillers en een antibioticakuurtje kreeg ik mee dus nu is het alleen nog een kwestie van opknappen.
Ik sprak de dierenarts ook nog even en hij dacht dat het zelfs zo kon zijn dat het abces tegen de spierzenuw had gedrukt waardoor die afgeklemd was geweest en de spier verschrompelde, dat komt niet meer goed, maar dat vinden we niet erg.
Op doktersadvies gekookte kip, dat had ik gisteravond ook al gegeven en dat heeft ze nu dus ook alweer op, plus een bak bouillon erachteraan, aan haar blik te zien wil ze dat elke avond wel.
Voor mij een rare dag, je bent er toch van uit je doen, ik wel tenminste en alleen gaan wandelen had ik geen zin in, dus ik heb lekker zitten kleuren.
Gisteren was de koekoek er, dat had ik hier nog niet vermeld, dus bij deze. Er zijn hier veel koekoeken, dus dat is wel de moeite van het onthouden waard en op de video kan je hem horen, als je goed luistert en het geluid hard zet.
We waren vanmorgen alweer bij de dokter, soms heb je dat zo, dan val je van het één in het ander en dat is nu met Didi het geval. Een dikke lip deze morgen. Echt zielig kwam ze naar me toegelopen, zo van 'wat me nu weer overkomt'. Niet willen eten en niet willen drinken, dat is niet goed natuurlijk, dus na het uitlaten waarbij ik zag dat de poep alweer bijna normaal was want gisteravond nog wel wat gegeten, heb ik toch de dierenarts maar gebeld.
Om twaalf uur kon ik al komen en daar bleek haar tandvlees behoorlijk ontstoken de pus kwam eruit. Ze kreeg een antibioticaprik, morgenochtend gaat de kies eruit en dan is het hopelijk afgelopen met de ellende.
Zodoende kwamen Janny en Freek gezellig even deze kant op, zodat we ook weer even konden lachen. Niemand waar ik zo mee lachen kan als mijn zus, gewoon dat je aan een blik genoeg hebt en elkaar begrijpt, daarvoor moet je toch dezelfde genen hebben denk ik.
Ik heb al een paar jaar een paar en het zijn toch zulke heerlijke schoenen, zeker als je met zo'n ellendige knobbel te doen hebt, dan past lang niet iedere schoen meer. Lekker soepel leer geen snijdende randjes, dus ik dacht ik bestel dezelfde maar dan net iets anders, opengewerkt aan de bovenkant het zag er leuk uit.
Komt de volgende morgen, ja echt binnen nog geen twaalf uur, de post met precies dezelfde, kleur was wel goed dus ik vind het prima zo. Pikolinos dames, geweldig! Ze hebben ook erg leuke tassen.
's Morgens vroeg is ze al niet meer te bereiken. Freek vond een briefje op tafel met, 'ik ben naar het dorp'. Gebak halen natuurlijk en rondbrengen, want als je nog steeds gratis mag zwemmen in het zwembad waar je jaren gewerkt hebt is dat wel een gebakje waard.
Voor ons hoefde ze niets te halen want Didi is nog steeds aan de diarree, tenminste vanmorgen toen ik alweer voor dag en dauw in de polder liep. Dat schoot niet op natuurlijk, dus toch maar pilletjes gehaald bij de dierenarts. Op viste gaan als je aan de dunne bent vind je zelf ook niet fijn en alleen thuis laten was ook geen optie, die verjaardag komt nog wel. Het cadeautje was trouwens ook nog niet klaar, dusss... had ze zelf een gebakje extra, ze hield er nu toch over.
Rabin is ook jarig op deze dag, ik weet niet meer of ik dat al wist, een mens onthoudt nu eenmaal niet alles bij het ouder worden. Hij studeert nu in Kathmandu dank zij ons en doet het prima! Zijn zusje heeft wellicht nog betere kwaliteiten en hopelijk benut zij ook haar kansen.
We hebben wel nog lekker gewandeld vanmiddag en als ik het zo zie werkt 1 pilletje nu al, fijn toch eigenlijk dat er pilletjes zijn.
Nu zijn we weer aan de dunne, Didi tenminste en zodoende liep ik gisteravond om elf uur nog over straat en vanmochtend om zeven uur weer al en zo nog een paar keer tot bloedens toe. Vanmiddag hielpen we Mir even met het terughalen van de schilderijen uit het gemeentehuis en weer lossen op de zaak, en ook nog een paar boodschapjes, toen had ze het binnen gedaan, arm beest, wat zal ze het benauwd hebben gehad.
Verder is ze niet ziek, ze drinkt en vanavond heeft ze ook weer gegeten, ik ben benieuwd hoe dat er weer uitkomt.
Ik denk dat ze iets engs heeft gegeten, een paar dagen geleden lag er iets doods waar ze op kauwde en soms weet je het toch niet, maar gelukkig heeft ze dit bijna nooit. Nu moet alles maar weer eens gewoon worden, voorzover dat nog kan.
Ook weer een tekening klaar.
Geen kunst maar gewoon een leuke kleurpotlodentekening, wel met goede kleurechte potloden en als je ze leuk vindt zijn ze te koop voor het goede doel, ik blijf het gewoon volhouden.
De foto's zijn van gisteren, zo mooi was het vandaag niet jammer genoeg.
Eerst maar eens een vlooien en tekenmiddel gekocht vandaag want dat komt er ook weer aan en die rare Bravectopillen ga ik dus mooi niet meer geven, maar gewoon pipetjes met druppels van Exil deze keer en omdat ze maar net 30kg weegt twee pipetjes, zoals is aangegeven nodig tot 30 kg. Al die rommel ik hou dr niet van.
Lekker gewandeld en vanavond een hapje bij Salud gegeten, het was er druk, wat doen al die Duitsers al hier, laat ze gewoon thuis naar het voetbal gaan kijken ;)
Ik ging vandaag nog maar eens terug naar de dierenarts want verbetering zat er niet in. Gisteren was ze misselijk, dacht dat ze een koe was en liep ze ook mank, allemaal dingen waar je niet vrolijk van wordt.
Nu hebben honden dat toch weleens hoor, hier hebben we geen gras maar als ze op Scharendijke 's morgens gelijk naar buiten wilde ging ze eerst een maaltje gras eten en daarna een kotspartij. Gisteren had ze dat hier eigenlijk voor het eerst, misschien heeft het ook met het voorjaar te maken, of niet loops worden wat dan eigenlijk zou moeten, kortom ze voelde zich niet lekker en had ook nog een snee in haar poot zag ik vanmorgen, niets met spiergedoe te maken maar gewoon een snee.
De dierenarts zag al snel wat er aan de hand was door andere vreselijke dingen uit te sluiten omdat de symptomen niet klopten.
"die spier is gewoon af, er is iets gebeurd en je zult waarschijnlijk nooit weten wat", was zijn conclusie.
Kortom: geen medicijnen, geen gruwelijk scenario, alleen een afgescheurde spier door Joost mag weten wat. Misschien bij een wilde hazenachtervolging ergens achter blijven haken, om maar eens iets te nioemen.
Blijft alleen het cosmetisch plaatje natuurlijk, een deuk in je kop en een kaakbot dat lelijk uitsteekt, daar wordt je niet knapper van, maar daar kunnen wij mee leven hoor.
En zo zie je er niets van.
We gingen het goede nieuws eerst maar eens bij tante Heleen vertellen, al kostte dat wel wat moeite.
Wij gingen vandaag eens naar een opnamedag van Kunst&Kitsch in Herentals in België, in het Art Center Hugo Voeten. Net als wij daar moeten zijn is de weg opgebroken natuurlijk, zodat Tom het ook niet meer weet, maar gelukkig waren we nog op tijd. Wat heet op tijd...
Bij binnenkomst krijg je een nummertje waar je tegelijkertijd een drankje voor krijgt en dan is het wachten.
Met vijftig tegelijk mag je naar boven en toen we even zaten mochten de nrs 500 t/m 550, wij hadden nrtje 613.
het is een gesjouw van jewelste, tassen vol gaan er mee, veel schilderijen en verder dingen waarvan je denkt, nee... en af en toe denk je hee!
Na een uurtje of zo mochten we naar boven en dan moet je even zoeken waar je moet zijn.
Wij zochten naar stand 10 want daar was het zilver en eenmaal gevonden ga je daar weer in de rij.
Vlak voordat wij arriveerden was er blijkbaar een erg interessant theeserviesje dat uitgebreid gefilmd werd, het was ook mooi en alles is natuurlijk netjes gepoetst voordien.
Voor ons was er nog een mevrouw met prachtige schaakstukken, zoiets had Emiel Aardewerk ook nog nooit gezien, 'filigrain' was de techniek en blijkbaar erg moeilijk, hij was vol bewondering.
En toen kwam Joop met zijn couvert, ja wij hebben het altijd maar over het bestek maar hij noemde het gelijk bij naam.
En dit is wat hij er van maakte, ouder dan we dachten en van verschillende afkomst, dat is dan wel weer apart een vork uit Amsterdam en een lepel uit Rotterdam. Niet echt waardevol, al vind ik €100 voor een vork ook niet echt weinig, het gaat meer om het verhaal erachter, dat vond hij ook.
'Bedankt dat u gekomen bent', zei hij nog.
Wat veel indrukken op zo'n dag, wat zal zo'n man moe zijn en de helft niet meer weten misschien.
Joop zocht iets vandaag en omdat hij het dan niet kan vinden moet ik er al snel aan te pas komen. Ik heb dan ook geen flauw idee waar het moet liggen maar begin dan maar op de meest logische plek zoals de oude schoenendoos van mijn moeder, terwijl ik aan Joop al wat andere mogelijkheden door heb gegeven. Zelf had hij ook al in die doos gekeken maar dat waren allemaal Prince dingen volgens hem en die zocht hij niet.
En toch als ik dan een oude portefeuille opensla zit daar dan gewoon het gezochtte briefje in.
Mannen kunnen niet zoeken.
De schoenendoos was behoorlijk versleten zo langzamerhand en omdat Joop gisteren nieuwe slippers binnengekregen had, heb ik de boel maar eens overgeladen. Met weemoed neem ik dan ook afscheid.
Vierenvijftig gulden negentig hadden ze gekost en ik weet nog dat ze ze droeg.
Freek grapt weleens dat als ze vroeger kranten voor hem meebracht die altijd in een tas van Verton zaten... dat zal heus wel niet altijd het geval zijn geweest, maar ja dat ze graag schoenen kocht of eens een tas, dat is bekend, welke vrouw niet eigenlijk.
Voor de aardigheid zocht ik eens op Cristall Waalwijk en die bestaan nog gewoon. Vintage is het nu, jaren zeventig schoenen er is blijkbaar een markt voor.
Na het gebruikelijke ochtendrondje was het wachten op een berichtje van Truus, hoe laat ze in Zierikzee zou zijn. Nu kwam dat iets eerder dan we verwacht hadden dus Joop was nog niet terug van een wandeltocht ergens bij Vlissingen.
Gelukkig duurde het ook niet al te lang eer hij weer thuis was en ik richting Zierikzee kon, zodat we nog even lekker bij konden praten, onder het genot van een drankje in de zon op een terras.
Truus was een dagje op stap met de Limburgse zangvereniging en ze hadden als einddoel Zierikzee.
Ronddolen in Zierikzee was niet zo wat zij voor ogen had, wel even een gezellig samenzijn van ons samen en dat is gelukt, het was er natuurlijk ook buitengewoon lekker weer voor.
Het is 's avonds nu al flink wat langer licht zodat we ook weer eens een avondrondje buiten het dorp kunnen doen, meestal nog bij ondergaande zon. Vandaag waren we wat wandelen betreft behoorlijk lui. Joop niet hoor die gaat als een speer.
Ik ging even naar het tuincentrum voor potgrond en gewoon even wat rondkijken, het is nog te vroeg voor zomerbloeiers, maar de grond heb ik dan alvast. Ik nam ook een zak rozenaarde mee, rozen moeten toch wel wat zon en er staat er hier eentje achter de schutting, die mag in een pot komende zomer.
Zo koud als het er op de foto uit ziet was het ook, maar omdat we voor het eerst weer eens aan de andere kant van de dijk keken kon Didi het toch niet laten even haar poten nat te maken, verder niet hoor bbrrrr.
Het haventje ligt er nog verlaten bij, maar met de goede weersvoorspellingen zal dat komend weekend wel anders zijn denk ik.
We waren even in Scharendijke en ik reed nog eens voorbij en minderde vaart zoals altijd. De vlag hangt uit, dat vind ik wel een goed teken en nog een paar dingetjes die ik zag. Het hek staat wel open maar ik voel me niet geroepen, ik denk dat het wel goed gaat.
Dit liedje hangt al een paar dagen in mijn hoofd, dan moet het er maar even uit, bij deze...
Het zijn bij mij toch de oude nummers die boven komen drijven als er iets is of een bepaald gevoel.
De dagen vliegen voorbij een dag is niets. Ik verveel me geen moment, maar baal soms wel van de dagelijkse beslommeringen, bleh alweer koken, alweer wasopvouwen en nu strijk ik nog niet eens.
Gelukkig ook zat tijd over voor leukere dingen.
Lekker gewandeld vandaag, de eerste zaadbollen zijn er ook alweer. Net gegeten en de boel opgeruimd, tijd voor een wijntje en even mijn blog doen.
Straks nog even kleuren en een rondje met Didi, beetje Wordfeuten en dan heb ik het wel weer gehad voor vandaag.
Tv kijk ik niet meer op een paar programma's na, the Voice Kids wil ik niet missen. Ik zie het nieuws zo hier en daar wel voorbij komen, maar neem de moeite niet om te gaan zitten zoeken, er is teveel keus en te weinig leuks. Joop kijk sport en films en zondagsavonds kijken we samen boer zoekt vrouw, wat een gestuntel weer. Nee, dan zet ik onder het tekenen liever nog een muziekje op, maar stilte is ook erg fijn.
Het liefst zou ik op dit moment gewoon de hele dag in een jogging broek doorbrengen, beetje tekenen, beetje wandelen, verder niets. Dat gaat ook wel weer over hoor.
Er is nu elke dag wel iets nieuwste zien zoals vandaag weer een bos judaspenning.
Gisteren wemelde het van de vlinders langs de dijk, ze wilden alleen niet gaan zitten, of als ze zaten waren ze dat net weer beu als ik eraan kwam.
Ik heb ze zelf ook, meegebracht met een stek, het zijn nog maar kleintjes en misschien bloeien ze volgend jaar ook pas, want judaspenning is dacht ik toch tweejarig.
We deden weer een paar fijne rondjes vandaag, op het gemak dat wel. Joop verbrak zijn record en liep gemiddeld iets van 7km per uur, dat vinden wij veel te snel, maar wel fijn dat hij ook weer lekker de slag te pakken heeft.
Verder stuurde ik een paar onderbroeken terug naar Sloggi, er zat een gulp in en Joop hoeft geen gulp, ik had niet goed opgelet. Nu geeft dat niets natuurlijk want tegenwoordig kan je alles makkelijk terugsturen en ruilen. Nou bij Sloggi dus niet, daar betaal je gewoon 4 euro portokosten voor het retour doosje dat niet door de brievenbus past. Ik heb de ruilbestelling maar doorgekrast. Wat dat betreft is het best uitkijken geblazen en soms heb je daar niet altijd erg in. Er is wel een actie, dus ik doe gewoon een nieuwe bestelling, komt wel goed met Joop zijn slipjes hoor.
Ok, het was misschien een beetje raar logje gisteren (ik heb mijn zus nog niet gehoord dus ik denk dat het eigenlijk best meeviel) maar ik zal het vandaag even uitleggen.
Vrijdagmorgen zeemde ik de ramen, ik had mijn verzameling blauwe flesjes dat voor het kleine raampje in de kamer staat op de tafel gezet. Bij het terugzetten viel er eentje uit mijn handen en kwam met een rare bocht op de aarde van de plant terecht die daar ook staat. Gewoon heel en niets aan de hand verder.
Zaterdagmorgen haalde ik mijn tablet of telefoon van de oplader in de keuken, daar staan een paar groene vazen en met dat ik de boel losmaak kukelt er zo'n vaas naar beneden en die komt gewoon op het kleed van Didi terecht dat daar onder de trap ligt een meter verder, niets gebroken gewoon heel en echt geen 1 april grap.
Vrijdag riep ik al, dit is mijn lucky day, maar zaterdag heb ik het echt gedaan, een staatslot en ik speel ook weer mee met de postcodeloterij, het zal toch niet gebeuren dat de hele straat loopt te juichen en ik niet... dusss, het echte geluk is er wel, maar het gevoel van iets winnen lijkt me toch ook wel leuk
Vandaag heerlijk in de zon gezeten/gelegen in de 'tuin'.
Het kan bijna niet anders of er zit hierboven iemand me stiekum in te seinen, zoveel geluk dat kan geen toeval zijn. Ik denk dat ik kies voor de postcodeloterij, we kochten tenslotte ons huis op deze dag precies een jaar geleden. De buren kunnen zodoende ook alvast plannen maken wat ze met al dat geld gaan doen.
Misschien moet ik voor de zekerheid toch ook een staatslot erbij doen voor als mijn beredenering verkeerd is, dan kan het niet mis gaan. Tsjonge dat ik dit nog mag meemaken!
Nu eerst gezellig een hapje eten bij de buren, dan kunnen we er alvast op proosten.
