We slapen nu dus eigenlijk in de inloopkast. Links mijn kast met spiegeldeur, rechts twee Joop kasten, eentje met spiegeldeur en een donkerrode. De kasten zelf zijn zwartbruin.
De rotankastjes met de sokken en onderbroeken en wat er verder al jaren in ligt, gewoon omdat dat daar ligt. Een luchtzuiverende sanseveria er bovenop.
Met een beetje draaien is er wel een Droste effect te krijgen, maar niemand zit op honderd Ria's te wachten natuurlijk, eentje is meer dan genoeg.
De klus is geklaard, de kasten ingepakt, de boodschappentassen en plastic boxen opgeruimd, ik laat vannacht het licht aan, dan kan ik af en toe even kijken.
Het was even leuk vanmorgen, zo zonder wind in de vlokjes, maar nu is alles weer weg. Opgeruimd staat netjes.
Half elf arriveerden de kasten, eenentwintig pakketjes vertelde de bezorger en dat klopte.
'Fam. de Wit?' grapte hij, 'nee? Inladen dan maar weer!'
En op zijn vraag wie hier de baas was, mocht ik tekenen voor ontvangst. Ze hielden de moed erin, aardige lui.
Eerst alles maar van karton en plastic ontdaan en daarna stuk voor stuk naar boven, een beetje meer nog dan eenentwintig.
Half drie hadden we één kast in elkaar. Kwart over vier moest Joop weer weg en Didi wou ook graag nog een rondje. Morgen verder.
Inmiddels is mijn, want dat was de eerste natuurlijk, ingeruimd. Ik heb nog ruimte over. Het zijn mooie kasten, we zijn tevreden, daar kan meneer B. toch echt een puntje aan zuigen.
Eén dingetje hebben we fout gedaan, als je het niet weet zie je er niets van, dus ik zeg lekker niet wat het is.
Joop was al vroeg op vanmorgen, dat was mijn schuld natuurlijk want ik lag weer eens te snurken. Gelukkig wel, ik was er eens aan toe.
Hij was zich in de kasten aan het verdiepen toen ik beneden kwam en toen ik terug kwam van mijn ochtendrondje aan het meten boven, terwijl ik dat allemaal al lang en breed gedaan had een tijdje geleden en hij toen ook had meegekeken wat er mogelijk was.
Mannen zijn rare wezens, er moet gewoon een leuke winkeljuffrouw aan te pas komen om te zeggen wat jij ook al zei en dan zegt hij gewoon 'ok'.
En zo geschiedde. Morgen komen ze al. PAX, drie keer vijftig centimeter Eentje voor mij en twee voor Joop, hoezo hebben vrouwen altijd veel meer kleren! De kledingrekken blijven en opbergboxen voor de jaargetijden.
Maandag zoals maandag bijna altijd voelt als het begin van een nieuwe week. Wat is er deze week aan de hand. Om te beginnen wat nattigheid, maar het viel wat mij betreft mee.
Vanmorgen bleef ik droog, wel een frisse wind.
Vanmiddag volop buien, regenbogen, donkere luchten, ik voelde me één met alles wat de natuur me te bieden had en gelukkig bleef ik ook grotendeels droog.
Eind van de middag was er voor Joop nog ergens een vergaderingetje en ondertussen vervulde ik wat huishoudelijke plichten, zoals stofzuigen, met planten sjouwen, de boel verschuiven, een cake bakken want de eieren waren bijna over de datum en het eten kookklaar zetten.
Joop hij zou bellen als hij op de terugweg was zodat we gelijk aan konden schuiven. Honger had ik toen natuurlijk allang niet meer, want bij een cake bakken hoort likken, van de lepels, de mixerdingen en de schaal voor de helft.... joop vindt dat ook lekker, een wijntje want het was inmiddels vijf uur geweest, nootjes want toch wel trek.
Lekker ingepakt, jas, regenjas, regenbroek, Adidasjes... ja ik was benieuwd want nog niet echt uitgetest, maar na een rondje Korteweg bleken ze zo waterdicht als wat, regen inclusief wat er van mijn broek afstroomde, niets kwam erdoor. Het zijn echt heerlijke schoenen en ook de zolen slijten niet heel hard, wel iets natuurlijk maar ik loop ook best veel. De rest was ook waterbestendig, ik kwam weer lekker droog thuis.
Vanmiddag een rondje Langeweg de schapen staan nog lekker in de wei, binnenkort komen de lammetjes er weer aan. Wel een geploeter zo door dat lange gras hoor...
We hadden weer ons jaarlijkse duivenuitje vanavond, iets waar ik altijd erg naar uitkijk.
Een volle zaal met mensen die je alleen dan ziet, prijsuitreikingen, verlotingen, eten, drinken, een entertainer. frobelen, het was er allemaal weer. Best gezellig hoor, maar ook vermoeiend.
Praten in die drukte... ik versta de helft niet en knik maar eens af en toe hopend dat het goed uitpakt.
Dan is het heel gezellig als je een appje krijgt dat je hondje lekker zijn brokken staat te eten.
En dat ze ook nog even een plas heeft gedaan. Eigenlijk is het niet nodig want van half twee tot half tien is geen probleem, maar ik vind het net een beetje te lang. Heleen doet het graag en Didi is dol op haar. Maar ja als het vrouwtje er niet bij is is het toch net allemaal even anders.
We fröbelden met kraaltjes en hangertjes en draadjes en leertjes, of armbanden met namen, het was er allemaal. Ik fabriceerde een sleutelhanger.
En nu weer thuis. Inmiddels alweer een rondje rond het dorp gedaan met Didi, die nu lekker in haar mand ligt te slapen. Ina is vanmorgen ook weer vetrokken, dus morgen is alles weer gewoon en dat is fijn.
Het was een glibberige boel op de dijk vanmorgen, heel vochtig en een temperatuur van rond het vriespunt zorgde voor ijzige stenen en ook het asfalt was glad. Na de poep draaiden we om, daar was niet aan te beginnen.
Samen met Ina deden we rond de middag een rondje, toen was het nergens glad meer.
Ina en ik keken vanmiddag eens in een grijs Zierikzee bij de schoenen en deden een rondje door de Hema.
'Ik denk dat ik toch die pakken nog eens van zolder haal' zei Joop een paar dagen geleden. We hebben ze steeds nog bewaard, ik durf die zakken niet eens meer open te doen en heb ze daar met het afbreken van de kast een tijdje geleden zo neergelegd.
Pakken van honderd jaar geleden toen hij ongeveer tien kilo meer woog, grijzer dan grijs met herinneringen aan een niet al te leuke tijd. Ik moet er niet aan denken dat hij die ooit nog gaat dragen.
Voorzichtig zei ik dat het uitverkoop is nu, misschien eens kijken voor een colbertje, dat kan ook leuk op een spijkerbroek en Ina en ik keken eerst eens of er misschien iets tussen zat en we dachten dat dat wel het geval was, zodoende...
Hopelijk kunnen de pakken nu voorgoed weg. Misschien iets voor een toneelvereniging? Ik noem maar iets....
Eerst de tekening waar ik mee bezig was af gemaakt vanmorgen. Er moest nog een klein stukje en dat wilde ik gedaan hebben voordat Ina kwam, want daarna zou er niets meer van komen natuurlijk.
En nu is ze er, kijk ze neemt de hele bank in beslag, gelukkig had ze wel appeltaart meegebracht want daar rekenen we inmiddels wel op, het was alleen geen zelfgebakken zoals anders dat viel wel een beetje tegen, maar goed we doen het ermee. Joop puzzelt er na alle drukte van afgelopen weken weer vrolijk op los.
We wandelden een stukje en deden gezellig samen boodschappen.
Weer een prachtige zonsopkomst vanmorgen, ook die zijn, als ze te zien zijn tenminste, elke dag anders. Net als de polder.
Op de polderwegen wordt niet gestrooid, je moet wel een beetje uitkijken waar je loopt, maar waar nog sneeuw ligt kraakt het, zoals het hoort bij elke stap. Heeerlijk! Een fijn zonnetje erbij, al was dat toen ik eenmaal thuis was snel verdwenen.
Het was even mooi, maar van mij mag het nu weer weg. Het ijs is verprutst dus er kan ook niet meer geschaatst worden dit jaar, erg jammer voor de liefhebbers natuurlijk maar volgend jaar misschien beter.
Verder deed ik niet veel geloof ik. Oh ja ik surfte op zoek naar oude ansichtkaarten, dat is ook een wereld op zich.
Verder wat gekleurd, een dag is niks hoewel we toch behoorlijk op tijd opstaan..
Na al dat blauw en rood van de laatste dagen zag het er vanmorgen toch plots weer heel anders uit, voornamelijk wit en grijs. Saai is het in elk geval niet.
Didi vond het ook leuk, als er maar niet gestrooid is tenminste.
Vanmorgen kwamen we niet ver, al die sneeuw in je ogen is niet prettig, vanmiddag ging het beter, we liepen lekker door de kraaksneeuw.
Er lag niet veel en het meeste is alweer verdwenen, de temperatuur is nu boven nul.
Dat was de sneeuw dan weer voor dit jaar, het was even leuk maar nu is het weer genoeg geweest.
Joop werd wakker en ging eens kijken of de maan al verduisterd was, maar hij was te vroeg, het zou nog een uur duren zei hij. Ik draaide me om en dacht 'ik zie wel'.
Echt vast slapen doe je dan niet meer. Ik keek eens naar het binnenkomende licht, wij hebben geen verduisterende gordijnen, en vroeg me af of het al zover zou zijn, het leek wel donkerder.
Mijn klokje is binnen handbereik, ik hoef alleen het lichtknopje even aan te raken om te zien hoe laat het is, maar dat was me teveel moeite en ik zou Joop dan misschien weer wakker maken...
Ik lag heerlijk in mijn warme bedje en vond het wel best, het feest zou toch wel doorgaan zonder mij.
En daarna was er een heerlijke windstille morgen en een prachtig landschap. Er ritselde iets, ik keek eens en zag een klein wipstaartje, ik bleef even staan om te zien of het misschien een winterkoninkje was, maar nee ... een bloedmooie roodborst.
Weer al zo'n heerlijke dag! Een strakblauwe lucht heel de dag.
Lekker gewandeld, vanmiddag samen met Joop.
Daarna lekker thuis puzzelen en kleuren en de preitjes klaargemaakt. Heerlijke smaakvolle knapperige preitjes, dat moet gezegd.
Ja af en toe vind ik mezelf ook wel een zeikerd hoor en denk ik soms later ook, 'mens zeur niet zo'. Vaak komt het ook omdat ik niets anders zinnigs te vertellen heb, dat moeten jullie dan maar met een korreltje zout nemen.
Wie weet wat dit voor vogels zijn mag het zeggen, ik dacht spreeuwen, maar het kunnen ook kramsvogels zijn zei Heleen, die herken ik niet zo. Nu ja ze vliegen in een groepje en halen net als spreeuwen leuke kapriolen uit.
Joop was al iets vroeger dan ik aan de wandel, ik deed eerst nog wat boodschappen, maar toen ik ook lekker buiten liep ontwaarde ik hem in de verte, hij was alweer bijna thuis en ik begon nog.
Tot nu toe ruim negen kilometer op de teller, ik heb er nu twee geinstalleerd en de stappen en kilometers schelen niet veel, alleen heb ik bij de ene 1375kcal verbruikt en bij de ander 384kcal dat klopt niet natuurlijk. Met mijn komende avondkilometer kom ik toch in totaal op de tien.
Weinig bootjes in de haven, de eenden houden de wacht op de aanlegsteiger.
De Tibouchina staat in de garage inmiddels en de fuchsia en nog wat geraniums heb ik onder het afdakje gezet met een Nepalese doek erover heen. Vriezen ze dood dan vriezen ze dood, we zien het wel, daar kan ik niet van wakker liggen.
HIj is best donker in het echt en ik heb er in zitten knoeien en ik heb spijt van iets dat ik net even anders had moeten doen, maar ik vond hem toch te leuk om weg te gooien. Dus bij deze de nr.2 van dit jaar.
En om het nog maar even te benadrukken, ik vind het niet knap het is geen kunst, eigenlijk is het niets, maar het zijn wel MIJN kleursels en IK vind ze leuk, wat de rest er dan van vindt zal me een zorg zijn.
Er zijn zo ontzettend veel creatieve mensen op allerlei gebied, zo knap ook wat sommige mensen maken en nee daar heb ik geen voorbeelden van, het is gewoon wat ik dagelijks voorbij zie komen op internet.
We wandelden naar de groenteboer, ik had een paprika nodig voor vanavond. Alleen een paprika kopen vind ik een beetje raar dus ik deed er nog een paprika bij (wel mooie flinke paprika's) twee preitjes en een pepertje totaal €5.30 (dat is elf gulden!). Ik weet het niet hoor, ik proef het er niet aan af hoe biologisch het ook is.
Het was glad vanmorgen! Geen strooizout op mijn ochtendrondje dus uitkijken geblazen!
Vorige week installeerden we een appje waarbij je kon zien waar iedereen was en naar toe ging en zo, maar dat bracht me op plaatsen waar ik helemaal niet geweest was, dat vond ik vervelend, dus gisteren installeerde ik weer eens de oude vertrouwde stappenteller, toch wel leuk als je stapt tenminste.
Vandaag kwam er niet veel van. Vanmorgen op de dijk al omgedraaid en vanmiddag kwamen we ook niet verder dan een rondje Korteweg. Buien en nog eens buien en wind en koud, bah! Die meneer op de fiets daar in de verte op de foto was ik een kwartier daarvoor al tegengekomen hij kwam bijna niet vooruit
Joop was bijna de hele dag op stap voor de duiven, dus ik zette de radio eens aan en kleurde, heerlijk! Wel ongezellig voor Didi, maar dat moet dan maar een keer.
Afgelopen maart 2018 heeft de gemeente Schouwen-Duiveland samen met de gemeenten Veere, Goeree-Overflakkee en Westvoorne de prijs voor meest duurzame kustbestemming ter wereld gewonnen. Deze prijs is uitgereikt op de Internationale Toerisme Beurs (ITB) in Berlijn. De burgemeester heeft de prijs in Berlijn in ontvangstgenomen.
Het is al een tijdje geleden dus en ik heb ook geen idee wanneer de burgemeester die prijs in ontvangst heeft genomen, of dat vorig jaar al was, of pas, maar we kregen een mailtje dat het logo is aangepast, dat is mooi en zeker het vermelden waard, want natuurlijk hebben wij een band met Schouwen Duiveland!
Vanavond aten we sinds lang weer eens panneNkoeken!, want als je een panneNkoekenpakket wint in de Postcodeloterij dan moet je wel een keer natuurlijk.
Ik kan het niet vinden nog niet zo lang geleden won ik een pak mix, houten lepel en een panneNkoekeNpan.
Lekker hoor, dat kan ik weer weleens meer doen het is een fijn pannetje, je hebt niet eens boter nodig, maar dat vind ik niets, dan krijg je van die droge lapjes. Met stroop en kaas, dat vinden wij het lekkerst, of spek maar dat had ik niet in huis.
Weer lekker vroeg uit de veren vanmorgen, de auto moest voor een kleine beurt.
Buiig maar we hielden het op een paar druppels na droog. Joop wandelde terug uit Brouwershaven waar de auto heen moest.
Daarna monteerde hij (wij) het nieuwe rolgordijn voor het Velux raam dat al een tijdje klaar lag. De vorige was verkeerd besteld, dat luistert nogal nauw bij Velux. Ik had een verkeerde besteld waar we pas achter kwamen bij het monteren en dan kan hij natuurlijk niet meer terug.
Het was Joop gelukt hem passend te maken, maar het wordt toch nooit zoals het zijn moet en ging stuk. Een nieuwe besteld, niet van het originele Velux merk, maar wel met dezelfde maatvoering en de helft goedkoper, verduisterend dit keer. Als dat maar goed zou gaan, het lag er niet voor niets al weken...
Maar ja hoor, niets aan, het past psies en veel eenvoudiger te monteren zonder moeilijke koordjes. Dan denk je dat je goed doet door het originele merk te bestellen...
Nieuwe waterpomp voor de auto en nog de vraag of er een nieuw duur kastje nodig is voor handsfree bellen... 'kost wir aolles'. (of zouden daar ook 'niet originele' voor zijn?)
Heel veel sneeuwklokjes al bij Delst onder de grote boom, waar ik ze de laatste paar jaar altijd als eerste zie.
Het was druilerig. Joop was alweer vroeg op weg naar Papendal voor de duiven. Ik ruimde eens een kastje op waar nog wat dingen op voorraad stonden die inmiddels allemaal over de datum waren, dat was makkelijk, weg ermee! De tijd vliegt.
Vanmiddag nog een rondje maar dan andersom, het was wat lichter, ik maakte nog een paar foto's van de sneeuwklokjes en een filmpje van de draaiende molen
Terwijl ik dat deed tsjilpten achter me de mussen, wat een heerlijk geluid is dat toch!
'Moeder en kind, dat zie je zo. Wat ze roepen is me niet helemaal duidelijk. Ze roepen niet om hulp, want daarvoor kijken ze te vrolijk'.
Zo reageerde Heleen op Instagram. Dat had ze goed gezien want dat was het enige dat ik bewust deed, ze kregen geen pupillen en een nietszeggende mond. Ze zien en zeggen niets.
Verder is het vrij er op los te fantaseren al valt er verder weinig te fantaseren, een beetje opvulling is het, leeg, net als al mijn mapjes en misschien net als ik me voel.
Chaos in december en nu afwachtend. Gisteren met Janny geproost, dat we dit jaar maar weer tot een goed eind mogen brengen. Ik heb gisteren ook mijn poep weer ter observatie ingestuurd, het is altijd een heel gedoe vind ik, vier keer prikken, ik was blij met een droog puntje dus dan maakt het niet zoveel uit of je nu één of vier keer prikt. Voor de kerst was de test er al, dus ik wilde hem echt de deur uit, even spannend weer.
Ik zag in Numansdorp ook de eerste sneeuwklokjes ergens in een tuin en Heleen stuurde me een appje dat ze in de Veerhoek ook al bloeien dus het wordt tijd voor een foto!
Vroeg op vanmorgen. Joop zou de dorpskerstboom opruimen met nog iemand van de dorpsraad. Zodoende liep ik ook al vroeg in de polder, waar een prachtige lucht de horizon kleurde.
Vanmiddag waren we in Numansdorp, we hadden elkaar nog niet gezien dit jaar, wat zeg ik, al sinds november niet, dus dat werd weer even tijd voor een knuffel, een wijntje en een wandelingetje. Even bijpraten!
Tot we bijna weer bij huis waren en Freek en Joop de verkeerde afslag namen volgens Janny. Ik zag het aan Didi want die houdt de mannen, die meestal een stuk vooruit lopen constant in de gaten en jawel hoor na wat inzoomen bleek toch dat ze het echt waren.
'Nu ga ik toch echt aan Freek twijfelen hoor' zei ze nog, maar er viel iets te laten zien bleek later.
Na een pizza thuis is Joop alweer onderweg naar de volgende vergadering in Kruiningen, het wordt tijd voor wat rustiger vaarwater.
Toen we uit eten gingen en met de nieuwjaarsreceptie had ik mijn Teletubbietrui weer eens aan. Ik heb hem al heel lang de foto is wel van vijf jaar geleden maar het was toen ook dat ik dacht 'nu kan hij wel weer een keer'.
Speciaal voor de gelegenheid had ik een horloge besteld dat er heel mooi bij zou passen, helaas was dat te laat binnen, maar bij mijn nieuwe trui staat hij ook heel mooi.
Ja ik kan er ook niets aan doen hoor een ander koopt nieuwe schoenen of een tas. Schoenen zitten altijd onder de tafel niemand die het ziet en een tas hang je ergens die ziet ook niemand, maar een horloge piept uit je mouwen als je zit te eten, of wat dan ook, hij past ook prachtig bij mijn nieuwe trui! Kleuren komen op de foto niet zo uit de verf.
Lekker gewandeld met Heleen en Anita, die tijdelijk rolstoelgebonden is, dan is het fijn als er iemand is die je even een eindje door de polder wil duwen.
Vandaag in de Bosweg waar ook schapen liepen, maar ook nieuwe bomen zijn aangeplant. We mopperen wel als ze omgezaagd worden (hier is trouwens voorzover ik weet niets omgezaagd) maar het moet natuurlijk ook wel gemeld worden als er nieuw aangeplant wordt en dat zijn er best veel hier.
Ik had zo'n geel labeltje gevonden een week of twee geleden en opgezocht wat het was en dat weet ik nu natuurlijk niet meer . Ik geloof een soort iep, columella, als ik zo naar de afbeeldingen kijk die ik toen ook zag.
Kaarsrechte smalle bomen.
Veel wind vandaag, deze weg had ik tegen, maar terug liep ik lekker achter de dijk. Die kale bomen houden niet veel tegen.
We moeten het maar nemen zoals het komt en dat was grijs en koud vandaag.
Didi had geen zin vanmorgen, ze bleef steeds stokstijf staan, gelijk aan het begin van de dijk al dus we kwamen niet ver. Achteraf best goed, want nu kwamen we Wim tegen om even nieuwjaar te wensen, hij ging weer op karwei en het gaat goed met hem! Natuurlijk valt het niet mee, maar er is weinig keus.
Zo had ik afgelopen maand ook nogal eens wat momentjes, vooral met de top2000, maar dat zijn dan ook weer momenten waar je vaak met een glimlach aan terugdenkt. Muziek doet veel met een mens.
Vanmiddag een rondje Schapeweg, dat ging beter. De schapen waren thuis en keken toe. Pas als ze wegrennen wordt het spannend maar als ze zo staan te kijken als op de bovenste foto gaat Didi er zo ver mogelijk vandaan.
Voor de omgezaagde boom komen twee nieuwe in de plaats is me gisteravond beloofd. Ik dacht dat ik nog een herfstfoto er van had maar die kan ik even niet vinden.
Verder een saaie dag, maar we sloten hem wel gezellig af bij Salud, dat was lang geleden! Lekker gegeten en ze hebben een nieuwe Joop, dat is fijn natuurlijk.
Je zal maar voor hondertwintig man eten moeten koken! Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, maar Marlène flikt het gewoon, wel met wat hulp van vrijwilligers. En lekker dat het was!
Er was nieuwjaarsreceptie van de Dorpsraad. Erg gezellig!
De nieuwe dorpsraad heette iedereen bij binnenkomst welkom en later stelde Joop iedereen nog eens voor in een korte toespraak. Dingen moeten groeien, het was ook voor het eerst dat ik (wij) er waren.
Er waren natuurlijk veel oude bekenden, maar ook mensen waarvan je de gezichten herkent maar niet kunt plaatsen of mensen die je aanspreken omdat ze je zien wandelen.
Erg gelachen en veel informatie van die oude garde. Wie is dat met dat geruite bloesje, mensen herkennen jou omdat je in de polder loopt te zwaaien, maar ik herken ze dan echt niet in hun geruite bloesje. Erg leuke gesprekjes gehad ook.
Toevallig was er vandaag weer iemand die het aan me vroeg in de winkel op Scharendijke:
Foto's zijn van gisteren toen het weer nog eens wat verassingen voor ons in petto had, vandaag was het een grijze boel. En als je dan de regenboog wilt fotograferen is er best kans dat je toestel de mug veel belangrijker vindt.
Vandaag grijs zei ik al en alweer vrijdag, want met de dagen heb ik nog wat moeite.
Ik doe niet zoveel, wandel een rondje af en toe, doe eens een boodschap en tussendoor is er koffie en Wordfeud. Joop verdiept zich in de Dorpsraad, een nieuw clubje mensen dat elkaar ook nog moet leren kennen.
Vanavond de kleurtjes maar weer eens uitpakken en kleuren terwijl the Voice aan staat.
Het was een heel raar gezicht vanmorgen, het vliegtuig leek loodrecht vanachter de wolken te komen.
Volgens mij was dat ook gewoon zo, om even later weer achter een andere wolk te verdwijnen.
Ik was omgedraaid omdat het begon te regenen, zodoende kwamen we toch Guus nog even tegen, Didi en hij zijn de beste maatjes, en altijd weer leuk om te zien hoe ze elkaar tegemoet gaan.
Vanmiddag een wat langer rondje gelukkig, het bleef droog maar het was wel een frisse boel, waterkoud.
En dan tot slot mijn vestje. Het is een fijn licht (qua gewicht) vestje, de kleur is donkerbruin en ik dook mijn knopendoosje in voor een paar knoopjes. Dat knopendoosje bevat de inhoud van drie samengevoegde doosjes, dat van mijn moeder, schoonmoeder en mijzelf. Altijd weer leuk om er in te grabbelen en gelukkig vond ik zeven passende bruintintknoopjes.
En oja kijk... kleine tekeningetjes zijn ook leuk! Die daar hangen zijn uit 2013. Dat mapje klopt niet daar staan ook oudere in, maar echt met een leuk lijstje van de rommelmarkt (een passe partout is niet nodig), heb je toch iets leuks voor op de slaapkamer.
Al een paar dagen geen enkele foto gemaakt, weinig te zien blijkbaar, of ik zie het gewoon niet, of ik moet gewoon even bijkomen. Dat zal het zijn.
Alles zit weer in de zak, opgeborgen op zolder tot de volgende kerst, dat duurt nog heel lang en wie weet ben ik dan wel in een kerststemming, dat zou zomaar kunnen hoor, een mens is veranderlijk.
De 'kerstboom' is afgetuigd en is nu weer gewoon 'boom in plantenbak'.
Het was weer een heerlijke gewone dag, hoe gewoon kan een dag zijn, nou zo!
Lekker klungelen en doen waar je zin in hebt of juist niet, ik zit namelijk nog gewoon in mijn 'uitbedkomkleren' geen zin in andere kleren vandaag en douchen kan morgen ook weer. Dat doe ik anders ook weleens hoor, maar nu is het gewoon extra lekker stinken vandaag. Natuurlijk wandelde ik wel gewoon, maar daar ruikt niemand iets van.
Als laatste het mapje tekeningen dan maar.
Ze zijn nog steeds te koop. Geen extra btw, geen verzendkosten, alles voor Rita.
Ze zien er veel mooier uit in het echt en staan heel vrolijk in wat voor kamertje dan ook (zelfs het kleinste).
Zo, het zit er op, we kunnen weer gewoon gaan doen, want wat een toestand toch elk jaar weer.
We keken naar het laatste stukje van de top 2000. Miriam kwam even langs maar die was om elf uur alweer weg. Didi lag zoals altijd op tijd in haar mand, we schonken zoals altijd geen aandacht aan het vuurwerk, gaan ook niet extra bij haar kijken tijdens het geknal, het is gewoon die rare avond van het jaar waarop het nogal rumoerig is.
Na twaalven ging Joop nog even naar het café en ik bleef lekker thuis voor de buis.
Mijn vestje kreeg ik niet meer op tijd af, maar dat heb ik vanmorgen gedaan, geen tekening meer onderhanden, alles is af, blanco, wat zal ik nu weer eens gaan doen.... eerst maar de lampjes in de zak, de engeltjes zitten er al in.
2018 is geveld, net als deze boom, klaar voor kachelhout terwijl hij afgelopen voorjaar nog zo uitbundig bloeide.
