Het is zo lekker 's morgens vroeg in de polder en zo mooi ook en op maandagmorgen zeker heerlijk rustig.
Daarna fietste Joop en deed ik het huis aan de kant.
Thee met Mir en even later kwam Joop weer thuis, ik stond toen op het punt naar Scharendijke te gaan fietsen en dat deed ik ook. Best veel wind voor mijn doen, maar ik heb het weer volbracht.
Het was lekker, al heb ik nu wel een erg rooie kop. Uit voorzorg had k wel een dunne trui aan gedaan waar de wind lekker doorheen kon waaien en ik toch niet zou verbranden, maar ja een trui zit niet voor je gezicht en een pet vind ik niks, smeren maar de volgende keer, al ben ik ook niet zo van het smeren eigenlijk...
De kippedijtjes deden er vanavond nog eens een flinke spetter bovenop. Ik was wel snel met een koude 'schutteldoek' maar het deed wel flink zeer.
Nu geen rondje meer hoor, het is genoeg geweest voor vandaag.
Nu na gisteren de tuin zelf weer toonbaar was begon ik vanmorgen met het vertroetelen van de planten. Veel waren er veel te nat, er moesten wat dingen verplant of bij elkaar, grotere pot... het is al met al nog geen feest wat bloemen betreft maar dat komt vanzelf, we houden moed erin, ik koop niks.
De tibouchina heb ik zo langzamerhand opgegeven, hij staat er nog wel, maar ik heb twee stekken die het goed doen, dus ik heb me voorgenomen niet de hele zomer tegen dat dode ding aan te blijven kijken, ook met planten = weg weg.
Ondertussen fietste Joop.
Na de middag zaten we na alle corona ellende weer eens even lekker op het terras met een wijntje en we aten er wat bij. De mossels waren heerlijk en de Franse Hamburger van Joop mocht er ook zijn, hij komt nog net boven het mosselpannetje uit. Ik ben niet zo van het fotograferen van eten.
Geen wandeling vanmorgen, ik ben gelijk in de tuin begonnen waar het een grote bende was na de stormen van afgelopen tijd en de afgevallen bloeiwijzen van de esdoorn van de buurvrouw.
En allereerst moest de klimop, ook van de buurvrouw, geknipt worden zodat hij niet mijn kant op komt kruipen, dit met toestemming van de buuv natuurlijk, ik zet het er maar bij.
Daar was ik uren zoet mee, alles weer van zijn plek en gelijk de planten geordend en dingen weggegooid, alles aangeveegd, mosjes vantussen de tegels gepulkt... versleten was ik.
Vanmiddag een rondje met het hondje waar ik onderweg deze mannelijke bruine kiekendief tegenkwam, een nogal grote vogel en hij kwam af en toe recht op me af.
Een druk dagje in de zon zodoende, maar vanmiddag weer flink veel wind van zee, nog geen kortebroekenweer hoor.
Joop kreeg onder het fietsen een telefoontje dat zijn bril klaar was. Toevallig reed hij net in de buurt van Zierikzee, dat kwam mooi uit. Rood, met een zwart wit randje erin verwerkt, erg leuk, al zie je dat op zo'n foto niet goed. Even wennen weer voor hem.
Voor mij was het een wat mindere dag, ik voelde me niet ok na de prik van gisteren, beetje hoofdpijn, beetje onbestemd gevoel, ik heb maar wat gehangen en in de zon gelegen (lekker warm) en na de middag toch nog een rondje gelopen. De vogeltjes floten wel maar ik zag ze niet, ik hoorde wel de nachtegaal zei mijn vogelapp. maar ook die zag ik niet.
Hier zie je het zwart witte randje beter, kleurt mooi bij zijn grijze haar en maakt de hele boel wat sprekender.
Verder geen foto's vandaag, alleen Joop, ook weleens leuk toch?
Vanmorgen voor de tweede keer geprikt, ik heb nu een coronavaccinatiekaart! Een papier waarop staat wanneer ik ben ingeent en waarmee. Meer niet. Opslaan op je telefoon, zeiden ze zodat je het overal gelijk kunt laten zien, samen met je id-kaart.
Joop had zijn vaccinatieboekje meegenomen omdat dat de laatste keer niet gedaan werd, nu weer wel, dus dat is ook in orde. Wij kunnen gaan feesten, als we dat zouden willen.... over twee weken.
Ik had er weer een slapeloze nacht van, dat was vorige keer ook al zo, gelukkig voelde ik me vandaag niet zo gebroken als toen. Van de vaccinatie ook geen last, zelfs mijn arm doet nog geen zeer.
Daarna deden we een paar boodschappen en vanmiddag wandelde ik een rondje, nog steeds in de kou.
De margrieten bloeien. Een stuk dijk staat er helemaal vol mee.
Op de bovenste foto's het Zeeuws knoopje, ook een prachtig blommetje, vast plantje.
Vanmorgen vertelde iemand mij dat de boeren in elk geval nog steeds blij zijn met de regen, dat is mooi, dan is er tenminste nog iemand blij mee.
Het was wel grotendeels droog hoor vandaag, maar koud en vanmiddag weer steeds meer wind.
Geen weer voor leuke foto's ook, niets nieuws te zien. Ik zocht eens in het archief naar de mei maanden. En dan toch af en toe kom ik 2006 tegen waarvan ik de hele maand mei kwijt ben, dat vind ik best erg vooral in het begin, maar ja, kwijt is kwijt, weg, foetsie! Niets meer aan te doen.
Maar kijk eens begin juni 2006 een hele dijk vol klaprozen en de bomen waren nog niet omgezaagd, wat een feest!
Ik vond het erg leuk om te doen en hoewel ik van de andere opa en oma ook foto's heb ga ik daar toch nog even niet aan beginnen. Nu weer op de fantasietoer, dat hoeft tenminste nergens op te lijken
Opa was werd geboren in Zonnemaire Een gezin van zestien kinderen woonde in de schuur aan de Oprit, 4 tweelingen en 8 enkelingen, veel kinderen stierven vroeg of al bij de geboorte. Toen hij trouwde met mijn oma gingen ze op Serooskerke wonen, waar hij een wagemakerij begon. Ze kregen een zoon die aannemer werd en een dochter, mijn moeder. Wagens werden toen niet meer gemaakt. De zoon zette het bedrijf van mijn opa voort. Opa ging met pensioen en niet veel later overleed hij. Omoe die altijd ziekelijk was en van alles mankeerde werd oud.
Ze werd 28 mei 1886 geboren, overmorgen 135 jaar geleden.
In de zomervakantie logeerden we altijd een week met de hele familie op Serooskerke, dat was een feest voor mijn zus en mij. En nu zie ik dat ik het origineel van die foto niet meer heb, tijd voor een nieuwe.
Dan nog even het weer van vandaag. Weinig regen, veel wolken, wind en koud! Vooral dat laatste.
Wind, regen en wolken zijn lang zo erg niet bij een graad of twintig, om maar eens bescheiden te beginnen.
Er komt geen eind aan al de regen, we hebben nu wel genoeg gehad hoor een mens zou er depressief van raken. Het ging nog wel vanmorgen, het spikkelde een beetje, maar ja, het is tijd voor ZON! Over een week of vier hebben we de langste dag alweer....
Ik begon aan omoe vandaag. Ik was eergisteren al begonnen maar die mislukte. Omoe heeft niet zoveel sprekende dingen als opa, maar deze lukt al wel iets beter, ik maak hem in elk geval af als er niets ernstigs gebeurt.
En toen was het plots half drie. 'Het is droog, de zon schijnt, ik ga lopen. Ga je mee!' riep Joop En dat troffen we toch maar mooi tussen de buien door, er was zon, het werd warm, we deden zelfs onze jas uit!
Hier zitten de reigers aan de overkant van de plas, daar zitten ze vaak, maar eigenlijk te ver weg voor een mooie foto
Ik scharrelde eens wat in 'de tuin' vandaag. De gezaaide klaprozen konden nu wel ergens een plekje krijgen, ik heb er veel te veel, want ik zaaide gelijk het hele zakje, erg stom natuurlijk, niet bij nagedacht.
Net als het gemengde zaad, de oostindische kers en de malva, veel teveel van alles.
Daarna nog een rondje door de polder van Noordgouwe.
De Lammetjes kwamen vrolijk naar me toe gelopen, we hebben gezellig even staan blaten.
Een sappig regentje, zo zag het eruit vanmorgen, het spetterde nog wel wat maar toch stapte ik de deur uit in mijn pas gewassen (voor de 2e keer) softshell jas. Ik zeg dat er allemaal bij omdat ik benieuwd was hoe het met de waterdichtheid gesteld was. Na één wasbeurt vorig jaar was er nog weinig aan de hand en kon hij best nog een buitje hebben.
Afijn het sappige regentje ging halfverwege over in een flinke stortbui, ik had windje mee, dat scheelde, maar na een tijdje voelde ik toch dat het op mijn heupen wat vochtig werd, aan de voorkant was er nog niets aan de hand.
Softshelljassen zijn ideaal, deze heeft nu na vier jaar zijn beste tijd wel gehad, maar komend najaar koop ik weer zo'n goede. Ze zijn lekker warm, waterdicht en zitten heerlijk. Deze was ook wat dikker dan dat je normaal ziet. Het zal er wel weer op neerkomen dat ik nergens meer zoiets kan vinden. Net als mijn schoenen daarvan wil ik ook weer dezelfde....
Vanmiddag werd het droog en wandelde ik met Paule. Joop wandelde ook want er stond nog best veel wind. Wandelen gaat bij hem ook weer steeds beter.
De meidoorn is prachtig en vanmiddag was er heel even zon.
Het oog had ik al gedaan, toen mijn oog op zijn foto viel die achter mij hangt en ik besloot om de rest op hem te laten lijken. En toen hij klaar was dacht ik nog dat als je de foto kent dat het dan misschien niet moeilijk is en ik zette er daarom niets bij toen ik hem plaatste op facebook (en als je mijn opa niet gekend hebt, dan zie je het dus ook niet).
Grappig om te doen was het zeker en hij lijkt best. Opa en omoe staan samen op die foto en nu weet ik niet of ik omoe ook nog doe. Dit pakte goed uit, maar voor hetzelfde geld lijkt omoe nergens naar.
Wat een storm vandaag, gewoon niet leuk meer. De polder was één stofbende en ik wandelde maar een klein rondje. Verder deed ik ook niet zoveel eigenlijk.
Een geluksmomentje vanmorgen met deze vlinder. Ze was nat en zag er ook al een beetje versleten uit. Toen ze in het gras zat kon ik haar op mijn vinger laten lopen en zo heb ik haar even een tijdje in de zon gehouden en even later op een paaltje gezet zodat ze verder kon drogen.
Het wemelt echt van de vogeltjes zo 's morgens vroeg en het mooiste is als je eerst een foto kunt maken en daarna nog een geluidsopname met het appje, dan moeten ze wel blijven zitten natuurlijk. Deze deed dat niet maar ik denk dat het de grasmus is. Wie het beter weet mag het zeggen.
Mijn ochtendwandeling duurt zodoende behoorlijk langer maar zoals vanmorgen met het prachtige weer vind ik dat geen enkel probleem. De wasmachine draaide al en eenmaal weer thuis kon ik die dan gelijk ophangen en de volgende in de machine.
Ik trof het vandaag, het bleef droog en de zon scheen tot een uur of twaalf.
Wat hier voor een rare homp in de boom zat begreep ik niet goed, dus daar bleef ik ook maar weer even staan.
Er zaten er twee, die zitten daar anders nooit, meestal aan de andere kant van de plas.
maar het zijn reigers denk ik er zitten ook lepelaars daar.
Vanmiddag fietste ik in de buurt om een paar boodschappen, de zon was weg en ik deed mijn knalrode jasje aan. Prima jasje!
Het regende pijpestelen vanmorgen en omdat ik niet hoefde ging ik ook niet naar buiten. Ik besloot om de kledingkast eens op te ruimen, dat was best nodig. Even later deed Joop ook zijn kast.
Het resultaat mag er zijn. Twee hele grote tassen vol voor de kledingbak en in de kasten ligt alles weer netjes recht.
Om twee uur moest Joop bij de oogarts zijn voor de vorige week bij de opticien geconstateerde Macula degeneratie. Er werd weer een oogscan gemaakt en nu blijkt het toch bij hem nog de droge vorm te zijn, het beginstadium.
Nu is het wel zaak de boel in de gaten te houden, zo gauw het erger wordt moet hij terug, dan kunnen er injecties gegeven worden.
Inmiddels weten we wel dat de halve familie het heeft/had. Al zijn (overleden) tantes, twee nichten, een neef en zijn jongste broer. Duidelijk toch een erfelijkheidsfactor, ook al komt het wel vaak voor bij ouderen.
Wij hadden er nog nooit van gehoord.
En nu maar testen. Een oog afdekken en naar de stip kijken, als alle lijntjes recht blijven is het goed.
Jong groen aan de oude bomen, dat ziet er prachtig uit 's morgens vroeg.
We zochten alvast een nieuwe bril uit voor Joop, de afspraak stond al en morgen naar de oogarts is eigenlijk een verkeerde volgorde natuurlijk, maar nu hoeft hij alleen nog te bellen als er niets veranderd.
We keken samen eens bij de nieuwe Lidl, het was er tamelijk rustig en de pizza's en papjes zijn weer aangevuld.
Vanmiddag een gezellig rondje met Heleen. We luisterden naar de vogeltjes samen met ons appje en probeerden tussendoor ook nog wat fotoos te maken, dat viel niet mee natuurlijk. Ik heb geen enkele goed geslaagde.
Dus we zeggen het met de bloemen vandaag. Mooie smeerwortel en warempel de eerste orchidee bij Bommenede en klavers ook al.
De week van Joop begon met het halen van zijn tweede prik, over tien dagen is het mijn beurt voor de tweede. Voorlopig dalen de besmettingen gestaag, nu maar hopen dat dat zo blijft.
Omdat het regende vanmorgen vroeg was ik niet gaan lopen, maar toen Joop eenmaal weer terug was werd het droog en deed ik gelijk maar een groter rondje, het was heerlijk! En het ruikt ook zo lekker!
Lekker rustig ook nog, want het wordt wel steeds drukker, vooral de weekenden.
Tien kilometer later was ik weer thuis en stapte Joop op de fiets, het te verwachten pakketje was inmiddels gearriveerd, maar de inhoud te klein, dus dat moest weer retour, ruilen kon, ook handig.
Vanmiddag lekker zitten kleuren, het is geen weer om buiten te zitten.
Het was een wat sombere morgen en ik besloot om in plaats van te wandelen de bloembakken even aan te pakken. De voorste moest nodig bijgevuld worden met aarde, dat had ik al te liggen, er moesten dingen uit en er zou regen komen dus dan regent het lekker allemaal even in.
Ik heb iets gescheurd, ik weet niet meer hoe het heet, salvia geloof ik, ik gaf het ooit aan Kees en toen wilde ik het zelf ook hebben, dat andere roodbruine had ik nog en een paar weken geleden gestekt, die doen het ook en nu nog maar wat zaad ertussen of zo, maar dat heeft meer zon nodig, ik weet het nog niet. Best lastig zo op het noorden.
De anemonen hebben zijn beste tijd gehad, die heb ik eruit gehaald, die kunnen er komend najaar weer in. Als er maar van alles in de grond blijft zitten raak ik het overzicht kwijt.
Nu staan ze gezellig naast het egeltje ik heb eens opgezocht hoe lang ik dat al heb, zolang al! Hij heeft nog steeds geen naam, hij heet gewoon egel, wel meer karakter gekregen in de loop der jaren, zoals alles en iedereen.
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke voor een paar extra vreemde boodschappen. Schoensmeer was onvindbaar, pleisters moeilijk te vinden en soda kwam ik toevallig zomaar tegen. Het was er onplezierig druk.
Er was een buitje op de heenweg, maar verder bleef het gelukkig droog, het rook heerlijk in de polder! Overal prachtig fluitekruid maar geen zon, jammer! Bij thuiskomst kon ik het toch niet laten, zo'n mooie Bermweg.
Hij is een beetje raar, net als ik eigenlijk, ik zit ook vol fouten en verkeerde vlakken. Ik doe ook alles verkeerd, niet met opzet hoor. Het lijkt of ik erg slecht ben, maar dat komt juist doordat ik zo goed mijn best doe.
Als er iets is, gewoon iets met iemand in mijn omgeving, dan gaat er bij mij een knopje om... 'hoe komt het, waar ligt het aan, wat kan ik er aan doen....'
En dan komen er oplossingen, ik heb geen idee waarvandaan maar ik verzin ze en wat nog erger is, het zijn de goede, dus ik moet dat wel zeggen, wat er aan gedaan moet worden, anders gaat het niet over.
En net als alle verkeerde eigenschappen wordt ook dit erger naarmate ik ouder wordt. (dat verzin ik ook)
Het is raar weer, broeierig en toch koud.
Wel gewandeld en vogeltjes gespot, ik weet nog niet hoe hij/zij heet, dat zoek ik nog op.
Dezelfde, maar dan in het fluitekruid dat op het ogenblik prachtig bloeit. Jammer dat de zon net vanmiddag niet scheen want dan is het veel mooier, dat komt nog wel.
Joop fietste en ik wandelde wat en dat was het dan.
Een beetje rommel opgeruimd, dat 's winters voor de gezelligheid staat uitgestald, maar nu kan het allemaal wel weer naar zolder, een wat leger huis als we weer meer buiten gaan wonen.
Vermoeiend weer, ik viel zowat wandelend in slaap.
2e staaroperatie linkeroog: We zullen maar hopen dat alles goed is gegaan voorlopig ziet hij nog dubbel.
27 Augustus 2020 nastaar weglaseren
18 November 2020 Joop was nog even in het ziekenhuis in Vlissingen, iets met zijn oog en nu blijkt dat zijn bril niet goed is, zonder ziet hij 40% beter dan mèt, met zijn linkeroog, dat kan toch niet te bedoeling zijn. de nastaarbehandeling is goed verlopen, de zwarte vlek kan een klonter eiwit zijn. .. (hij heeft toen die test meegekregen)
Ik heb het voor ons zelf allemaal nog maar eens op een rijtje gezet wat betreft de staar en de problemen daarna, want het wordt een beetje verwarrend allemaal, dat getob met de ogen van Joop.
Er was na de nastaarbehandeling een 'kras' op zijn linkeroog, daarom ging hij terug.
's Morgens als hij opstaat ziet met zijn rechteroog een blinde vlek, mijn gezicht ziet hij dan bv niet, nu is dat niet zo heel erg 's morgensvroeg maar het is niet de bedoeling natuurlijk. Hij heeft dat in de schemer.
Gisterochtend ging hij voordat Janny en Freek er waren ook eens naar Coen Honig voor een meting. Dezelfde als waar ik een tijdje geleden was. Uitgebreid getest, een scan gemaakt en daar kwam uit dat hij macula-degeneratie heeft.
Achteraf heeft hij daar blijkbaar al eens een papier voor meegekregen (zie boven) zodat hij het zelf kon testen, dat was hij vergeten, maar zoekend op het net naar informatie kwam hij die test ook tegen en toen schoot het hem weer te binnen.
Bij een afwijking, wat hij dus duidelijk heeft, direct contact opnemen zeiden ze, dat heeft hij gedaan vandaag. Volgende week afspraak bij de oogarts..
Blij dat er duidelijkheid is al hoef je daar niet blij mee te zijn natuurlijk, maar nu kan er iets gebeuren, zoals een goede bril.
Macula degeneratie heet het en het gaat bij Joop waarschijnlijk om de natte vorm.
Kijk, ik weet dat Joop pillen slikt en waarvoor ze ongeveer zijn, maar hoe ze heten daarvan heb ik geen flauw benul en ik begrijp dat dat ook nog weleens verandert, dus ik doe geen moeite het te onthouden dat staat wel ergens in een bestandje en anders pak ik de doosjes gewoon als ik het plots moet weten.
Dat is hetzelfde als al dit, dat kan ik toch ook allemaal niet onthouden en Joop weet het nog wel, maar niet meer wanneer ongeveer. We worden steeds blijer met mijn weblog.
Wat een heerlijkheid zo lekker zonder jas naar buiten lopen en getrakteerd worden op het eerste vlasbloemetje, een zaailing in de berm
Een stukje verderop zat deze zwartkop de longen uit zijn lijf te fluiten, net iets te ver weg voor mooi.
En vanmiddag Janny en Freek op de koffie.
We wandelden en we regenden nat, maar dat mocht de pret niet drukken.
Volgende keren gaan we alle uitgestelde niet gevierde verjaardagen vieren hebben we afgesproken, we hebben dan alle vier onze twee vaccinaties te pakken dus dan kunnen we los maar niet heus, we blijven voorzichtig.
Een beetje wind, een beetje zon en een beetje regen en een normale temperatuur voor de tijd van het jaar.
Om de dag te beginnen een gewoon ochtendrondje, ik rook de meidoorn al.
Daarna deed ik wat dingen op de pc, er staat een nieuwe serie foto's op de pagina van Joop. Ganesh Himal in 2006, nog lang niet de laatste.
Vanmiddag wandelde ik weer eens de andere kant op, beter op de heenweg wind tegen en terug mee. Er waren mooie wolkenluchten en het fluitekruid begint eindelijk te bloeien.
Er was ook weer een vogeltje, ik denk een roodborst tappuit, maar zoals altijd weet ik dat niet zeker natuurlijk.
Lekker vroeg op vanmorgen, het regende nog wel even maar daarna was het zo heerlijk warm buiten en zo stil, genieten! Ik deed een uitgebreid rondje.
Ondertussen zat Joop alweer op de fiets en liet ik een paar wasjes wapperen, ze waren zo droog.
Daarna maakte ik een pagina aan voor Joop en reorganiseerde ik mijntekeningen nog maar eens. Alles is nu weer netjes. Photobucket vertoont geen kuren meer. Onze hobby's in beeld.
En er komt nog meer bij, daar ben ik voor Joop nog mee bezig en bij mij komt elke nieuwe tekening er automatisch bij.
Toen ik vanmiddag een rondje ging doen was de vraag , 'doe ik nu wel og niet een jas aan'.
Zo ineens plotseling zonder was me een beetje te gewaagd, dus ik deed mijn nieuwe groene jasje aan, veel te warm natuurlijk. Het is nu weer wel zo dat ik onherkenbaar ben geworden, Heleen herkende me niet eens van een afstandje.
Eind van de middag een wijntje met Mir voor moederdag, we hebben gezellig even buiten zitten kletsen.
Heel koud nog vanmorgen en er kwamen buien aan op de radar, dat kunnen we allemaal zien tegenwoordig, dus ik pakte de bezem en ging aan het vegen in plaats van een wandeling. Ook weleens leuk en ook goeie ochtendgymnastiek. Er valt op het ogenblik allemaal rommel uit de boom van de buurvrouw, het was best nodig. En morgen mooi weer dus dan kunnen we buiten zitten..
Daarna even een tijdje bezigheden op de pc.
De tekening op de foto en de wijde wereld in.
Ik heb wel niets in gedachten als ik begin, maar op een bepaald moment kan je iets wel gaan sturen natuurlijk. Deze heeft voor mij iets met zien en praten en de handen die dat juist niet afdekken.
Toen het vanmiddag droog werd ging ik nog lekker even de polder in, alls bij elkaar werd het toch nog negen kilometer en gezellig een stukje opgelopen met een dorpsgenoot.
Op weg naar huis kwam ik het vinkje tegen, ik zag gelijk duidelijk dat het een vinkje was en geen vlaamse gaai, ook al had ik mijn bril niet op.
Allebei de filmpjes maakte ik vanmiddag toen ik een rondje met Paule wandelde.
De meeuwen waren uitbundig aan het badderen, erg leuk om te zien en moeder meerkoet laat haar jongen zien hoe ze een maaltijd bij elkaar kunnen rapen, denk ik. Ik durf nu niets meer met zekerheid te zeggen na gisteren en zeker niet wat voor soort meeuwen het zijn.
Ik heb mijn portie buitenlucht wel gehad vandaag.
Na mijn ochtendrondje was het wachten op de bestelde jasjes, want het was me inmiddels wel duidelijk geworden dat het niet slim is met een felrood jasje vogels te gaan spotten. Ik besloot om er nog iets groens bij te nemen, dus gistermiddag bestelde ik er een stuk of vier van wat ik ongeveer wilde, dat wist ik al precies.
De eerste die ik uit pakte was goed, precies wat ik in gedachten had, maar ja toch ook nog even de andere uitgepakt, maar nee die waren het niet. Netjes weer terug in de zak, doos dicht, retour aangemeld en op de fiets naar Dreischor gebracht, daar is een DHL punt. Betalen doe ik pas als de retouren verwerkt zijn.
Onderweg ook de andere korte broek die ik niet wilde bij een Post NL punt afgegeven, daar krijg ik het geld van terug, dat duurt anderhalve week. Voor mij is dit de makkelijkste manier van winkelen.
Ik deed dit allemaal op de fiets, als het wat warmer is doe ik dat in mijn rode jasje, dan val ik goed op. Op vogeljacht ga ik dan in mijn groene....
Thuisgekomen een kopje thee en daarna nog een rondje met het hondje.
Alles bij elkaar zo'n 23 km frisse lucht, want fris was het nog best.
Tussen deze twee foto's in was ik thuis en poetste het huis aan de kant, dat was weer even nodig. Morgen een wasdag denk ik zomaar.
Het was lekker om te wandelen, de wind was gaan liggen en het was droog.
Deze zag ik vanmorgen, het lijkt me een jong. Toen ik vanmiddag op de dijk liep werd er voor mijn ogen een merel doodgereden. Er zaten er twee op de weg, er kwam een 'dikke zwarte' veel te hard aangereden, als hij fatsoenlijk had gereden had hij nog makkelijk even vaart kunnen minderen. Eentje kwam nog goed weg de ander werd compleet aan gort gereden, zo erg als je dat ziet gebeuren en ja het is 'maar een merel'.
Even later kwam ik deze tegen, hij leek klein maar eenmaal thuis toen ik de foto beter zag dacht ik 'een vlaamse gaai' die zit daar wel vaker, misschien een jong, dat zou kunnen rond deze tijd.
Tijdens mijn rondje kwam er een flinke bui opzetten en werd het steeds donkerder. Ik keek nog even of de blauwborst thuis was, maar het was een stille bedoening, misschien ook omdat ik geen geduld had en het best druk was met auto's.
Iets ingekort maar al met al vandaag toch tien kilometer.
Vandaag kwam ook mijn korte broek binnen, ik ben klaar voor de warmte.
In de winter weet je dat het koud kan zijn buiten, dat hoort erbij, maar om deze tijd van het jaar verlang ik toch wel een beetje naar iets warmere temperaturen. Mensen lopen met mutsen en dikke jassen of het de normaalste zaak is.
Het tuintje van Digna gaf bijna licht vanmorgen, prachtig! Daar krijg je het dan vanzelf een beetje warm van.
Vandaag de vlag uit voor de bevrijding en het gevoel van vrijheid dat we hier in elk geval elke dag kunnen hebben. André van Duin heeft het mooi verwoord in zijn toespraak.
Gekleurd en gewandeld vandaag, meer niet. Niemand die daar iets van zegt gelukkig.
In november vorig jaar stond hij er nog zo bij, er was al wel een duidelijke splitsing te zien en toen we vanmiddag terugkwamen uit het ziekenhuis was hij omgewaaid.
Het was een mooie karakteristieke boom, dat kwam ook door de plek waar hij stond, heel alleen stond hij daar mooi te wezen. Ik keek er altijd naar en vaak diende hij als voorgrond bij mooie luchten.
Ik ben benieuwd of ze hem weg halen of dat hij gewoon mag blijven liggen, hij ligt daar niemand in de weg en dat linkse stuk doet het misschien nog wel.
Jammer dat het zo stormde toen ik de foto's maakte, maar om nog eens een andere hoek te proberen daar had ik geen zin in.
Net zo min als ik zin had om te wandelen vanmiddag, toch weer zo'n uitjedoendag.
Ook nog 4 mei, eigenlijk moest de vlag uit, maar we herdenken toch wel ook al hangt er geen vlag....
Joop is tegenwoordig kind aan huis bij de tandarts. Dan valt er weer een kroon uit, zit er een vulling los, of brokkelt er gewoon een stukje ergens af. Hij kan dan bijna altijd dezelfde dag nog terecht en dan repareren ze dat even. Morgen wordt er een nieuwe poging ondernomen een implantaat te plaatsen, daar waar het twee weken geleden mislukte. Er had iemand een afspraak afgezegd en zodoende kon hij eerder. Meevaller! Nu maar hopen dat hij blijft zitten (dat implantaat)
Bij gebrek aan uitbundig bloeiende bloemen en als ze al ergens bloeien worden ze ook nog gemaaid, concentreer ik me dit voorjaar op de vogeltjes. 's Morgens nog niet zo, maar 's middags neem ik alle tijd.
Mijn vogelzoekersoog is nog niet optimaal ontwikkeld en ze zijn ook zo snel en klein en de foto's ook snel onscherp zonder statief, maar goed, deze kunnen er mee door vind ik.
Een rietzanger denk ik, allemaal hetzelfde vogeltje en ineens dan een zwarte stip op de laatste, die ik dan in google weer nergens terug vind. Ik zoek verder.
Een badderend wit kwikstaartje en een stelletje grauwe ganzen met jongen waarvan er vast meer dan vijf waren.
En dan kom ik thuis met al dat moois, tenminste dat denk ik dan, het grootste deel kan de prullenbak in, maar gelukkig blijft er ook nog iets toonbaars over.
Update:
Ik heb het helemaal verkeerd gezegd, er wordt een kies getrokken.
Soms overvalt me om de één of andere reden het gevoel bekeken te worden, niet dat ik daar mee zit, het gaat meer om fatsoen.
Ik ben nu al een jaar of achttien een open boek en er lezen mensen mee, dagelijks, wekelijks, of maar eens zo nu en dan en daar heb ik geen enkel probleem mee, sterker nog daar doe ik het óók voor en van de meesten weet ik wel wie het zijn. Faimilie, vrienden, bekenden, onbekenden die ik inmiddels ook een beetje ken.
Allereerst natuurlijk voor mezelf. gewoon dat ik nog eens terug kan lezen, hoe iets was, wanneer ik/we wat deden, gewoon een dagboek. Daarvoor deed ik het op papier.
Nu is het met bloggers onder elkaar zo dat je bij elkaar leest, sommigen ken ik al zo lang ik blog, maar omdat ik zelf niet meer zoveel blogs lees en dus ook niet reageer, zijn de reacties hier ook minder. Prima!
Toch wil ik het er even over hebben.
Ik krijg de indruk dat er hier meer meegelezen wordt, dat is leuk, dat vind ik nog steeds, maar heb dan ook het fatsoen eens te reageren, of te laten weten dat je leest. Dat maakt het voor mij wel gezelliger. Kom je alleen maar om te gluren of uit nieuwsgierigheid, ga dan naar Facebook, dat is daar voor, daar wemelt het van de gluurders.
Je hoeft alleen maar het reactiedingetje aan te klikken en je naam in te vullen, email hoeft niet eens en als je gegevens onthouden aanvinkt hoef je de volgende keer niets in te vullen, makkelijker kan niet zou ik denken.
Het zal wel weer niets opleveren, maar denk er eens over na. Ik geef me behoorlijk bloot elke dag, dan is het wel zo fijn dat je weet wie er kijkt.
Na mijn knipbeurt van afgelopen week moest ik best even wennen hoe leuk het er ook uitzag op de eerste paar foto's. Maar dan heb je het gewassen en dan zit het weer anders, dat haar weet zich ook geen raad, dan weer naar achteren en dan weer naar voren en föhnen begin ik helemaal niet aan.... (behalve als het snel droog moet zijn) dus dat moest ook even wennen. Ik heb toch al niet het makkelijkste haar.
Maar nu na een paar wasbeurten, een goede nachtrust en een beetje make up lijkt het goed te komen. Het is natuurlijk ook supergoed geknipt, daar ligt het niet aan. En nee, nog korter gaat het niet meer worden, dan blijft het weer zo aan je hoofd plakken.
Nu pas kan ik zeggen dat ik er echt blij mee ben, voelt het weer vertrouwd, hoort het weer bij mij.
Nog steeds koud, maar zoals gezegd nu wel lekker geslapen en dat scheelt echt een jas. Vanmiddag een rondje met Paule. Verder doe ik weinig.
