En daar lag ik dan vanmorgen midden op de Veerdijk, ik schrok me een ongeluk, maar alles bewoog nog en ik kon overeind, al duurde dat wel even. Ik moest er eerst even van bijkomen.
Ik had mijn slippers aangedaan want zeker met die warmte komen we niet ver 's morgens bij het uitlaten. Didi had net gepoept en omdat er een hondje achter ons kwam aangelopen, met zijn baasje natuurlijk, wilde ik even tempo maken en meestal als ik dan een beetje gek doe begint Didi ook te springen en te rennen, maar ja zo op de vroege morgen en dan met je slippers aan gek lopen doen werkt niet zo bleek, mijn slipper bleef haken of klapte dubbel en daar lag ik en het deed best zeer.
Nadat ik overeind was gekrabbeld gelijk maar omgedraaid zodat we de dorpsgenoot met hond tegenkwamen, hij vroeg of het ging, hij had mij natuurlijk zien vallen en bij erger was er in elk geval iemand in de buurt geweest.
Na een bakje koffie deed ik mijn collecterondje voor de tweede keer, gisteravond waren er zo weinig mensen thuis dat ik het nog maar een keer deed.
Vanmiddag lekker wezen zwemmen met Didi op het haventje nadat we eerst uitgebreid hadden geborsteld, dat scheelde een hoop nat haar.
Vanmiddag onder de parasol een breiwerkje opgezet er stond af en toe een fijn briesje.
Vorige week bij het uitladen van de boodschappen uit de auto schrok ik me een hoedje er zat plots een beest in mijn nek, een vogel zo bleek want toen ik begon te slaan vloog hij gelijk weg.
Gisteravond toen we nog even op het terras zaten kwam hij gezellig bij Silvia zitten, toen begreep ik ook dat het dezelfde moest zijn.
Sil heeft haar fiets opgehaald bij Miriam en fietst er lekker op los al is het nogal warm, maar er staat wel een fijn windje.
Ik rommelde ondertussen wat in de tuin. De stalkaarsen heb ik weggegooid en ik verzette eens het een en ander anders schroeit het gewoon weg in de zon, niet leuk meer.
Vanavond wandelden we een rondje Oostweg, best nog een hele opgave voor de honden met deze warmte, maar dan lig je nadien weer des te lekkerder.
Janny haar knotje is er inmiddels alweer af, dat was ze vast stiekem al van plan gisteren. Een boblijn staat haar ook gewoon veel leuker. Ik hou het nog even bij mijn uh... dinges.
We hebben sinds gisteren een onkruidverbrander voor de vuulte tussen de stoep, dat gaat elektrisch maar dat wekken we nu zelf op, dus wij zijn goed bezig al zeg ik het zelf. Het gaat ook goed, je moet wel elk onkruid even apart aanpakken maar als je dat een beetje bijhoudt is het goed te doen denk ik zo, waarvan later akte natuurlijk. Ik hoef nu niet meer te bukken.
Silvia en Storm zijn ook weer even in het land, gezellig!
En mijn zus showde mij haar beginnende knotje of staartje, ik weet niet wat ze van plan is maar ik mocht ons showen als tante Koosje en tante Sientje, allebei zussen van onze opa volgens mij.
Eindelijk de bloembollen eens opgeruimd die waren nu wel droog genoeg en moeten alweer bijna de grond in. Daarna de 'tuin' eens grondig geveegd en zo val je dan van het één in het ander. Lekker weer maar wel veel wind. Diepvries eens uitgezet (ja nu pas Irene) en nieuwe voorraad gehaald.
En dan is het ineens half twee de bel ging en daar stond Heleen met de restjes wol van de sloffen, die Joop al regelmatig aan heeft 's avonds. We liepen samen weer een stukje terug richting Veerhoek en onze wegen scheidden zich onderaan de Veerdijk. Didi keek nog eens om en Heleen maakte een foto, zo heb ik toch nog wat, want bij mij kwam het er niet van.
Volop zon vanmiddag, de wilgenroosjes bloeien nu ook. Je kunt ze beter niet in je tuin hebben, maar zo in de berm zijn ze best leuk. Dat witte vlekje rechtsboven is een vlinder.
Ik heb weer gepoetst vanmorgen, maandag hè.. eerst wilde ik nog een snippermorgen nemen maar ja dan moet het toch morgen weer en nu is het gebeurd, inclusief grote beurt voor de badkamer.
Joop puzzelt en ik leg af en toe ook een stukje weg. Ondertussen kijken we af en toe op het metertje van de zonnecollectoren, dat gaat best hard als de zon zo schijnt.
Ze zijn nog van vorig jaar en eindelijk bloeien ze, ik dacht steeds dat het dezelfde waren al is het blad wel een beetje anders, maar nu blijken de bloemen ook anders te zijn. Kaarsen, ik denk de mooie een koningskaars en de eenvoudigere stalkaarsen. Ik heb er nog een paar van, die heb ik maar buiten de deur gezet dan kunnen ze zich zaaien in de buurt, want dat doen ze vast.
Het is veel te droog, zelfs de plantenbakken worden nu droog, dus ik giet er lustig op los.
Ik dacht eraan de hortensia te verplanten die nu eigenlijk te groot wordt voor de bloemenbak, maar daar wacht ik nog maar even mee, geen goede tijd.
Ik vind het raar weer, de zomers van vroeger zijn niet meer. En niet alleen de zomers. Je hoeft alleen maar naar de lucht te kijken om te zien dat alles veel feller is en dat wordt alleen maar erger.
Ik ben blij met mijn pet en ik doe lange mouwen aan als de zon schijnt, zeker op een dag als vandaag gaat dat goed want het was best fris, als het te warm is ga ik toch niet ver wandelen.
We hebben nog steeds de koude noordwesten wind en zolang de zon schijnt is dat nog wel te doen, maar hij verdwijnt ook regelmatig achter de wolken, dus Joop schafte eens een puzzel aan, gezellig net als vroeger...
Precies vijftig jaar geleden deed hij dat namelijk ook, net ontslagen uit het ziekenhuis waar na een verblijf van een week of vijf, zes, we weten het niet meer, gebleken was dat hij Besnier Boeck of Sarcoidose had. Hij kon verder niets, zelfs puzzelen was al erg vermoeiend, had veel pijn maar we waren erg blij dat we eindelijk wisten wat het was. Ik was zwanger en in oktober zou ik bevallen.
Als toen iemand tegen ons gezegd had 'maak je niet druk, over vijftig jaar zit je aan de andere kant van het dorp weer te puzzelen', hadden we diegene voor gek verklaard natuurlijk.
Wel lekker gewandeld vandaag, daar was het goed weer voor.
Het meeste vlas is zo goed als uitgebloeid,nu is het wachten op de mooie bruine bolletjes.
Weer eentje klaar. Weer om buiten te zitten is het niet, dus lekker kleuren maar. Ik vind deze zelf erg leuk, omdat ik niet zelf de kleuren heb gekozen, wel de volgorde van gebruik natuurlijk en voor mijn doen erg veel kleuren.
Bij een kleurdoos liggen de potloden altijd netjes in gleuven, maar meestal ligt er ook een aantal in het deksel en die heb ik bij deze gebruikt. Het waren er wel een stuk of twintig.
Heel veel wind vandaag en vanmorgen had Didi totaal geen zin, we kwamen bij de molen terecht dat is lekker dichtbij en er wordt veel geplast en gepoept en terwijl ze dat deed zag ik dat de molen behoorlijk begroeid is op sommige plekken, het lijkt een soort vetplantje, een doordouwertje zal ik maar zeggen.
Vanmiddag nog steeds veel wind, maar gelukkig ook wat zon.
Vlindervleugels hebben het ook zwaar te verduren met zo'n wind zo te zien.
Joop ruimt nog steeds op, ik kijk maar niet teveel want soms vind ik het best zonde, dan gaat mijn fantasie op hol bij al die oude ijzeren troep, daar valt nog best wat leuks mee te doen, of een paar leuke ouwe plankjes... En we hebben al zoveel weggedaan... een mens verzamelt nogal wat in de loop der jaren.
Didi was behoorlijk smerig na de wandeling van vanmiddag dus die heb ik eerst eens lekker gewassen, dan kon ze daarna drogen in de zon.
Joop ruimde ondertussen zijn gereedschapskist eens op, geen zin meer om te klussen maar helemaal zonder gereedschap kan je natuurlijk ook niet. De ovebodige rommel is eruit volgens Joop, de kist woog een stuk lichter.
Het was heerlijk vandaag en wat ben ik blij dat ik niet aan die operatie begonnen ben.
Mir en ik deden een stukje van de Kunstroute vanmiddag, ze had een snipperdag genomen.
Zelf was ik vanmorgen eerst bij de dokter voor de nacontrole van de vlekjes, we hebben afgesproken dat ze om het halfjaar alles even nakijkt, een dermatoloog doet hetzelfde zegt ze dus dat maakt verder niet uit.
De vlekjes waren netjes verdwenen behalve eentje die ik opengewreven had met het afdrogen. Ze controleerde ook mijn bloeddruk eens en die was als van een jonge meid zei ze 130/75, pols was ook prima en tegen de tijd dat ik voor mijn vlekjes weer ga even bloed prikken voor de APK, dat was ook al ruim drie jaar geleden.
Ik werd gegrepen door deze foto, fascinerend, maar best duur natuurlijk... oh als ik toch eens rijk was tadadiedeldiediedadadomdom, ach ja wat is rijk en wat is geluk, ik weet wel waar ik het blijst van word.... en misschien moet je ook de lat niet al te hoog leggen.
De foto is van gisteren, maar het weer was wel ongeveer hetzelfde, ik liep daar ook niet vandaag.
Ik heb besloten om maandagochtend maar als poetsochtend te houden, gewoon lekker alles stof en tandpastavrij... voor de hele week. Planten die dat nodig hebben krijgen te drinken en dan tussendoor nog even met de veegdoek voor het hondenhaar en de rest waar we mee gemorst hebben en dan af en toe eens iets extra zoals de badkamer of de ramen. Ik zeg met opzet ochtend, want je bent hier snel rond hoor, heerlijk!
Of zei ik dat al eens eerder en was het toen vrijdag, dat zou best kunnen in zulke dingen ben ik niet erg vasthoudend al probeer ik het nu wel, want dat betekent dat de rest van de week open ligt voor leuke andere dingen, behalve koken natuurlijk dat moet elke dag en af en toe eens een wasje en boodschappen dat lukt ook niet één keer in de week, maar goed zo één werkochtend scheelt al een hoop.
Vandaag werd Freek tachtig, tegenwoordig heet dat 'op leeftijd', voor 'op hoge leeftijd' moet je toch minstens negentig zijn en hoog bejaard begint zo omstreeks je vijfennegentigste denk ik. We hebben er vorige week samen al op geproost.
Het is ook op deze dag dat Joop zijn vader overleed, nu al 39 jaar geleden in 1979 op 62 jarige leeftijd, Joop is nu dus al 10 jaar ouder dan zijn vader ooit geworden is.
De foto is van 1969 tien jaar voor zijn overlijden, hij zit daar in de tuin bij het zomerhuis dat ze in die tijd hadden op Scharendijke. Toch een beetje vaderdag, ze zijn er gewoon altijd ook al zijn ze er niet meer, die vaders.
Op dit filmpje kan je duidelijk zien hoe het oog meebeweegt en hoe ze knippert, dus ik denk dat ze er nog genoeg mee ziet. Al is het dan misschien niet meer dan donker en licht, voor mij toch een reden een operatie om het een stukje dicht te maken af te zeggen. Voorlopig toch in elk geval, we kunnen altijd nog zien. Ik denk dat ze er nog minder door gaat zien en het zal ook nog gewoon vuil worden ook al is het gat kleiner.
Plus dat het toch een operatie is met de nodige ongemakken. Goed schoonhouden ook al vindt ze dat niet leuk, dat moet zeker.
We waren vandaag eens bij de dierenarts om te vragen wat hij van dat rare oog vindt. Het is namelijk een heel vervelend diepliggend ding waar steedsvuil bij komt en dat dan weer gaat ontsteken. Ik moet het dan wel een paar keer per dag schoonmaken en dat vindt ze natuurlijk geen pretje.
Een oog weghalen waar velen dan zo makkelijk over praten blijkt toch heel belastend voor een hond te zijn, ze ziet er namelijk ook nog wel licht en donker mee.
Hij stelde voor het oog dicht te maken tot net na de wimper, ze kan er dan nog wel door 'kijken' maar het wordt niet zo snel vies en ik kan het ook nog gewoon schoonhouden en met dat ik dit type begin ik toch weer te twijfelen want het gat waar licht door komt wordt toch kleiner en het zal toch vuil blijven worden, ik weet het nog niet.... ik weet het echt nog niet.
De afspraak voor dinsdag staat, maar ik twijfel nu ineens heel erg, omdat ik haar rustig naar buiten zie kijken en een voorbijgaande auto achterop zie kijken. Ik heb er niet aan gedacht maar meestal vraag ik dan wat zou jij doen...
We waren sinds lang weer eens op het strand vandaag. Het was er best druk eigenlijk, tenminste het eerste stuk, als je dan iets verder loopt is het een stuk rustiger. Er lag veel wier.
Een 'bijen of wespenwier'...
Een 'hond met bal in zijn bek wier'...
En Didi vond het leuk, al moest ik haar wel even aansporen om een beetje gek te doen.
Ik had de auto op de Brouwersdam gezet, maar we moesten toch even door de tunneltjes naar het Koepeltje, ze wist het nog precies. Even zwemmen daar net als vroeger...
Op de terugweg een lekker softijsje en op Brouw harinkjes gehaald, ze waren heerlijk!
Tijdens het honduitlaten kom je hier het halve dorp tegen en af en toe maak je eens een praatje, loopt samen een stukje op, of zwaait alleen maar vanuit de verte, dat ligt er ook een beetje aan hoe goed de honden het samen kunnen vinden.
De eerste waarmee ik hier een rondje Korte weg deed loopt allang geen rondje Korte weg meer gewoon omdat zijn hond daar geen zin meer in heeft en die van mij nu ook even niet. De honden mogen elkaar graag dus we maakten even een praatje vanmorgen, nu ja het was meer nieuwschierigheid van mij... hij heeft namelijk sinds kort een behoorlijk luxe auto, dat je denkt 'hoe komt het'.
Het kwam er op neer dat hij een beetje gek werd achter zijn pc en nu een nieuwe uitdaging heeft als 'handelsreiziger' zei hij. Ik vond dat wel zo apart, want wie is er nu tegenwoordig nog handelsreiziger, dan ben je toch op zijn minst commis-voyageur of zo.
Graag luxe en goedkoop (electrisch) autorijden en leuk werk hebben gaat blijkbaar goed samen.
Waarom vertel ik dit nu allemaal eigenlijk, want dit is zeker geen roddelkrant, maar deze man doet iets wat hij blijkbaar goed kan, vriendelijk, makkelijke prater en hij ziet wel hoe lang het duurt, lukt het niet dan levert hij de auto gewoon weer in en gaat weer tanken met zijn ouwe op zoek naar iets nieuws.
Dat zouden meer mensen moeten doen, gewoon aan de gang gaan zonder moeilijke toestanden! Er is geen betere therapie dan gewoon aan het werk te gaan. Regelmaat. Opstaan. Op pad!
Doe datgene wat je kunt en wacht niet op wonderen die toch nooit gebeuren.
Het gonst door het dorp, iedereen vraagt het, je bent zowat de laatste... zei hij.
De foto's zijn van gisteren natuurlijk, ik kreeg ze toegestuurd door Freek.
Gisteren hadden Janny en ik het er nog over, zij droomt vaak en duidelijk en weet ze dan ook nog wel na te vertellen. Mijn zus is een moordlustig type.
Ik droom niet zo heel vaak, maar 'toevallig' had ik hem afgelopen nacht weer, mijn om de paar maanden terugkerende angstdroom. Ik sta dan met een paar schoteltjes in mijn handen voor een gesloten deur. Ik weet dat er achter die deur iets engs is, iets waarvoor ik bang ben maar ik moèt er door. Uiteindelijk doe ik de deur open en gooi al gillend als een gek met mijn schoteltjes naar dat 'engs' waarvan ik nog steeds niet weet wat het is. Gillen lukt eerst niet, tot het eindelijk wel lukt en Joop ook wakker is.
En dat is het dan. Geen lang verhaal, alleen een deur, een paar schoteltjes en een hoop angst.
Eén dezer dagen wordt Freek tachtig en dat vierden we vandaag alvast een beetje samen. We wandelden en kletsten wat bij want het was alweer een tijdje geleden dat we elkaar zagen. Joop was naar Nepal en zij naar Kroatie, ja mijn familie reist wat af hoor.
En vanavond waren we in Zierikzee, daar waar Freek zijn jeugd doorbracht en een inmiddels onherkenbaar geworden geeelte van Zierikzee. Janny voor het straatje waar ze bijna gingen wonen geloof ik.
Zijn ouderlijk huis aan de Julianastraat, waar ik ooit tussen de middag mijn boterhammen op at en Janny bij haar tweede bezoek in de witlofpit viel. Zo gaat dat, je ziet iets en dan komen de herinneringen, daar gaat ook de film over.
We aten heerlijk bij 'de Kaoie', Freek was de BOB en bracht ons ook weer netjes thuis, luxe!
Wij namen zodoende koffie met wat lekkers erin en hij een sorbet die ook erg lekker smaakte, maar toch niet kon tippen aan de sorbets van Frans Hogerheijde.
Het was alweer erg gezellig, die houden we erin Freek volgend jaar weer!
Wij zullen in elk geval geen koude voeten hebben komende winter, Heleen is alweer klaar met haar breiwerk. Mocht je nu ook graag van zulke sloffen hebben dan breit ze ze graag voor je, wel even de wol aanleveren.
Vanmiddag ontdekte ik toen ik over Zeelanderij liep een wilde orchidee, ik dacht een nieuwtje voor ze te hebben maar ze wisten het al. Natuurlijk zijn ze er superblij mee, net als ik met mijn eerste. Er zijn er al veel hier, ook bij het haventje van Borrendamme.
Maandag gehouden vandaag, lekker het huis aan de kant gedaan, stof en haar verzameld en een klein rondje want best warm, ook al stond er lekker windje.
Didi laat het een beetje afweten de laatste weken, ik weet niet wat er aan de hand is, maar eenmaal gepoept 's morgens draait haar kop richting huis en daar geef ik dan maar aan toe want dat is natuurlijk niet voor niets.
Maar vanmorgen was het zo lekker, ik vond het jammer en na een kopje koffie ging ik alleen op stap. Dat is best raar hoor, maar ik kon ook lekker doorlopen zonder op Didi te hoeven letten.
Vlinders genoeg bij de nog steeds prachtig bloeiende dijk.
De schapen zoeken toch duidelijk wat verkoeling of toch in elk geval schaduw, dan is het fijn als er zo hier en daar een boom staat. Koeien vinden dat volgens mij ook fijn, maar dat schijnen niet alle boeren met mij eens te zijn. Daar had ik al eens ergens woorden over, maar zeker met de in gang zijnde klimaatverandering moet het toch ook voor die beesten bloedverziekend heet zijn zonder bomen.
Maar ja dan ben je net weer thuis en dan is het alweer bijna tijd voor een rondje met het hondje, dus ik heb lekker gewandeld vandaag.
En omdat ik vergeten was vlees uit de diepvries te halen (..) aten we gezellig en overheerlijk een hapje op dn Diek!
Nog niet gekleurd, ik heb het gewoon veel te druk.
Mijn laptop is weer in orde, al had het wel de nodige moeite gekost want mijn versie van Adobe is eigenlijk nog voor windows 8 maar na speurwerk bij de helpdesk van Adobe en een veranderingetje ergens werkt het weer.
Nu blijkt ook dat mijn harde schijf eigenlijk verouderd is, dat is nog een bewegende en dat doen ze tegenwoordig niet meer, bewegen. Als de boel nu erg traag wordt zou het beter zijn... voorlopig vind ik het prima zo.
Niet gewandeld, Didi was niet in orde, gelijk naar buiten vanmorgen, gras vreten en kotsen was de volgorde, dus lekker rustig aan gedaan.
Vanmiddag onverwacht bezoek van oud klasgenoot. Ze fietste langs met haar schoonzus die weer bevriend is met mijn zus, dus zodoende wisten ze wel waar ik woonde en ik stapte net naar buiten. We hebben gezellig even zitten kletsen. Ik had haar na schooltijd bij mijn weten nooit meer gezien en dat was 53 jaar geleden volgens haar.
Hier spelen we samen op onze gitaar, ze is nog steeds dezelfde krullebol.
Ik pelde mandarijntjes in mijn kastje zei ze, zodat heel de klas er naar rook en dat de leraar dan zei, 'ik ruik mandarijntjes'.... nou daar weet ik niets meer van hoor.
Zij kreeg tijdens de schoolperiode een relatie met de gymleraar dat was ook nogal wat, iedereen wist het maar het mocht eigenlijk niet natuurlijk. Die relatie heeft stand gehouden tot zijn overlijden dat wist ik wel.
De school, die wij ooit als eerste leerlingen inwijdden, is een paar weken geleden alweer afgebroken terwijl hij uitstekend dienst deed als MFC.
Nou dat duurt nog wel een paar weken hoor, zei Joop, toen ik hem vertelde dat het vlas bijna bloeide, maar ik denk toch dat hij een ander lapje voor ogen had, want dat van mij bloeide vandaag gewoon.
Mooi hè! Het waaide wat te hard en er was geen blauwe lucht met wolkjes, dat was dan weer jammer.
Mijn laptop is naar de dokter vanwege de update van gisteren, hij had nu plotseling te weinig RAM geheugen. Ik heb hem nog maar twee jaar en doe er geen bijzondere dingen mee.
Als dat nu alleen maar door al die updates komt bedank ik Windoos hartelijk, want daar zal het ook wel om draaien. Werk hebben is geen kunst, maar werk houden daarentegen ….en die computerboeren moeten toch ook aan de gang gehouden worden.
Zelf ging ik ook weer eens naar de dokter met mijn ‘vlekjes’. Ik heb altijd zoiets van ‘daar heb je mij weer met mijn vlekjes’, maar gelukkig en dat hoort ook zo natuurlijk, wordt het erg serieus genomen.
Er zijn er weer zes aangestipt met stikstof, waarvan eentje twijfelachtig, want misschien toch beter naar de dermatoloog. Over twee weken terug om te kijken of ze zich netjes gedragen en voortaan twee keer per jaar even de boel nakijken. Dat vind ik fijn.
Met de CBD olie ben ik gestopt. Ik had al mijn twijfels maar vorige week met de antibiotica kuur helemaal, ik kreeg het idee dat hij niet werkte of in elk geval minder snel. MIjn gevoelige botten moet ik warm houden dat werkt het best en preventief CBD om kanker te voorkomen is natuurlijk onzin, je kunt beter gewoon gezond leven en dan nog .. we moeten toch ergens aan dood.
Ik geloof zeker dat het in bepaalde gevallen, zoals autisme en adhd wel zijn werk doet en er zullen vast veel meer gevallen zijn die er ook bij gebaat zijn, maar mijn simpele pijntjes zijn het best gebaat bij zuiver wol.
Fijne dag vandaag, lekker gewandeld het was niet te warm en Didi had er ook zin in.
En toen was er een Windoos update, het was bijna etenstijd en ik dacht ik doe het nu maar even. Het duurde best lang en ik geloof dat alles het nog wel doet, behalve mijn fotobewerkingsprogrammaatje, dat vertikt het nu fatsoenlijk zijn werk te doen. Dat is niet zo heel erg, maar wel weer ergernis.
Ik snap het niet hoor, het blijft maar bezig overal, dan weer hier, dan weer daar laten ze gewoon overal vanaf blijven met hun fikken.
Nu ja het staat er weer. Eens kijken of het gepost kan worden.
Het is alweer zover, ik denk dat er vanmorgen al bloemen open waren, dus morgenochtend maar eens gauw gaan kijken bij het vlas, want dat mogen we niet missen natuurlijk.
'Hoi Ria', klonk het toen ik langs de camping liep, ze leest al jaren mee en als we elkaar tegenkomen maken we even een praatje. Ook een houten huis gehad, naar ons huis waar we nu wonen gekeken toen het nog te koop stond en zo zijn er nog wel een paar raakvlakken. Binnenkort komt ze ook op Schouwen wonen met haar man. Stiekum een fotootje gemaakt toen ze terug liep, vindt ze vast wel goed.
Het was een rotweek. Allerlei vage klachten, een antibioticakuur, daar wordt een mens ook nooit vrolijker van en eerst dacht ik dat het ook al niet hielp, maar sinds gisteren en vanmorgen de laatste pil voel ik me een ander mens. Klachten weg, rug weer grotendeels recht, heerlijk!
Ik heb een bakje in de gootsteen gezet voor het groene afval dat er eigenlijk het meeste is, zodat ik niet voor elk theeblaartje hoef te bukken, dat scheelt een hoop gebuk en om het te vieren deed ik mezelf vanmiddag een nieuwe lippenstift cadeau.
Ja, dat gebruik ik weleens. Voor de frisse look en die ik had was zo goed als op. Ik had inmiddels al twee nieuwe gekocht die niet bevielen, want ik heb ze graag een beetje vettig, maar nu heb ik geloof ik de goeie te pakken al is het altijd weer even wennen ook aan het nieuwe puntje.
En omdat ik toch bezig was gelijk een flesje nagelak.... dat is al jaren geleden ook vanwege het vele getuinier waar net gelakte nagels niet goed mee samen gaan. Leuk! Knalrood! Niet dat ik dat nu altijd weer ga doen, maar gewoon als ik er eens zin in heb of gewoon nooit meer na vandaag, dat kan ook.
Leuk hè, er was al veel meer maar dat groeide op het padje en dat was niet zo naar Joop zijn zin, dus voordat de spuit eraan te pas kwam heb ik het zelf maar een beetje weggehaald.
Nieuwe sandalen aangeschaft vandaag. Dezelfde als ik had, maar dan van (kunst)stof en niet van leer want dat werd hartstikke lelijk, gelukkig waren de zolen nu ook versleten. Ik kocht er ook nog een pet bij, want die hitte op mijn hoofd vind ik echt niet prettig eens kijken of ik er ook toe kom hem op te zetten, ik zie mezelf al snel lopen met iets.
De bijenorchis die ik twee jaar geleden al zag is er ook nog steeds. Het zou leuk zijn als er nog eens een paar bijkwamen, maar voordat er zaad is wordt er meestal alweer gemaaid. Erg zonde, het zou zoveel mooier kunnen zijn overal. Ze zouden beschermd moeten worden.
Didi vindt het prima als ik af en toe even wat foto's maak, zij geniet dan ondertussen van het gras, want dat we niet meer in het gras mogen liggen omdat er misschien wel teken zijn is natuurlijk onzin, dan zou je helemaal nooit meer iets kunnen doen.
