Er rijden wel wat meer auto's dan anders, maar eigenlijk valt het wel mee met de drukte, op de weg tenminste. De restaurants zijn 's avonds wel goed bezet met eters. Bij het achterste huis rechts tussen de bomen, fotografeerde ik een paar dagen geleden de Ribesjes. Ze kennen me wel hoor ;)
Vandaag hebben we de pomp er maar bij gezet om de vijver leeg te halen. Het water bleef maar zakken, maar om nu nog een week te wachten en het gat moest toch goed zichtbaar zijn, daar zakte het te hard voor.
En jawel, een flink gat, een hele losse flap. Dat kan niet van mijn harkje zijn want van de andere kant vis ik niet op waterplanten daar, daarvoor sta ik aan deze kant en dan zou de flap dus deze kant op moeten vallen. Ingewikkeld, maar ik wil geen schuld als ik het niet heb.
We hebben een grote bak waar we al water en planten in verzameld hebben, vissen zijn nergens meer te bekennen, of de reigers hebben ze al op, of ze zitten nog ergens onder de blubber. Die grote dot in het midden is de waterlelie.
Nu moet het maar snel gerepareerd worden, dan kan de boel weer vollopen. Ik kan niet wachten eigenlijk, want het weer is al zo triest en dan dit er nog bij een mens zou er depressief van worden, waar liggen de pillen ook alweer....
Toen ik gisteren naar huis liep vanaf het strand, zaten er ergens vier mensen op een bankje, dik aangekleed want stervenskoud, maar in hun handen hadden ze elk een grote Heineken pils. Ik vond het er een beetje triest uitzien en dacht: 'ga lekker een warme chocolademelk halen een eindje verderop'.
Te groot voor de scanner, ik deed er ook een week over.
"Mam, ga je mee bij de zeehondjes kijken", vroeg Mir vanmorgen en omdat Joop onze auto nodig had, gingen we met die van haar. Het was koud! Erg koud!
Miriam wilde al snel naar huis want het zag er naar uit dat we nog wel een half uurtje moesten wachten. Ik had me goed aangekleed, was alleen mijn wanten vergeten, dus na even twijfelen besloot ik toch te blijven en dan maar terug naar huis te lopen, dat is niet zo heel ver, maar ik ben nog steeds voorzichtig met Didi. Als het moest kon Joop me komen halen die zou dan wel terug zijn.
En daar stonden we dan, zo'n drie kwartier te wachten tot ze eindelijk de vrijheid kregen, met ijskoude stijve vingers, dus van inzoomen kwam niet veel, maar al met al toch best een leuk filmpje.
Of Didi nu van de kou of van opwinding trilde weet ik niet maar ze volgde de zeehondjes wel op de voet.
Vrolijk Pasen allemaal!
UPDATE:
Er is wat verwarring over het aantal, vier minuten is natuurlijk ook erg lang, maar het zijn er zes, die stuk voor stuk naar het water hobbelen. Zes kisten waarvan de kinderen die erop zitten de kleppen naar boven trekken.
Het lijkt me het verstandigst dat de Dorpsstraat in het seizoen, dus vanaf Pasen afgesloten wordt. Iedereen wil voor de supermarkt parkeren en dat kan nu eenmaal niet als het druk is, zeker niet als er ook nog eens gelost wordt om iedereen van eten en drinken te kunnen voorzien.
Het 'eiland' begint langzaamaan weer een beetje over te hellen, de zwart witte nummerplaten zijn weer erg aanwezig. Eind van de middag deed ik nog even een rondje en zo te zien zaten we aan de goede kant van de bewolking.
Vanmorgen was ik druk in de tuin en omstreken. Een nieuw waslijntje aanleggen. Vegen, opruimen, verzetten en nog eens vegen. Bramen en wilde rozen snoeien en vergiftigen.. Het kacheltje een plekje geven en natuurlijk aan het eind van de middag toen het toch wel erg donker werd in de verte, even aansteken.
Neef Kees had nog een krat of zes met blokjes te staan, afvalhoutjes, aanmaakhoutjes, buitenkachelhoutjes.... en die bracht hij vanmorgen. Nu staan er weer zes van die lelijke bakken naar me te kijken. Waslijntje weg, dus ik moet ook op zoek naar een nieuwe plek om mijn was te laten wapperen.
Wel heel fijn dat hij ze kwam brengen met het hefding en we niet alles hoefden over te laden, wat een werk zou dat geweest zijn voor een hoop rommel.
Ik veegde en ontmosde intussen de stoep, waar ik het lekker warm van kreeg. Niet al het mos hoor, ben je gek, alleen de dikke dodden die boven de stenen uitpuilden. Ik moet bij zulke werkjes altijd aan mijn vader denken, die slaaf werd van zijn gazon. Dat ben ik dus niet van plan.
Het terras is er om makkelijk te kunnen lopen, hard, vlak en niet glibberig. Hoe het er verder uitziet zal me worst zijn, daar is het te groot voor. Mosje hier, vlekje daar, onkruidje, het hoort erbij en stoort me niet.
Joop vindt het lelijk als ik dingen die zich per ongeluk uitzaaien laat staan tussen de stenen, ik vind dat leuk, hij niet, dus die heb ik vandaag de nek omgedraaid. Ach ja, het is ook wel weer netjes zo.
Het waterpeil in de vijver zakt vrolijk verder, we hopen wel binnenkort een lek te vinden want het wordt er niet mooier op. Hopelijk komen de orchideeën nog wel terug.
Eind van de middag ging ik nog even bij de schaapjes langs die inmiddels overdag vrolijk in de wei lopen.
Nog steeds ijzig koud, maar nu wel met een lekker zonnetje erbij. Didi en ik wandelden eerst tegen de wind in, waarna we het daarna lekker windje mee hadden op het fietspad.
Ik maakte een foto van de halfbevroren vaart en toen ik hem net op de pc zette vroeg ik me af waarom ik er niet nog een paar had gemaakt, op deze staat net weer die lelijke schuur.
En zodoende dacht ik weer even aan het begin, nu alweer bijna zes jaar geleden. Intussen lijkt het misschien of iedereen er al aan gewend is, ze staan er tenslotte alweer jaaaren, maar ik vind het nog steeds lelijk, het stinkt er af en toe en er wordt geen boom geplant. Vroeger stond rond elke boerderij een bomenhaag, zelfs ons nederig stulpje is omringd met bomen, daar kregen we subsidie voor en volgens mij is dat nog steeds zo.
Ik zie dat het toch eens tijd wordt om het Striepwegmapje wat aan te vullen.
Eergisteren thee besteld bij Theegenot.nl en gisteren was het in huis. Zonder verzendkosten (vanaf 20 euro), netjes verzorgd en heerlijke thee. Ik hou niet zo van vruchtenthee, maar deze had ik ook besteld en die is toch wel erg lekker. Allemaal lekkel hoor, gember, rooibos, darjeeling, steranijs en de fruity kiss.
Het weer is niet zo lekker, daar zijn we het allemaal wel over eens, hoewel mijn wasje wel lekker in de wind gewapperd heeft vandaag. Wat zullen we lekker slapen in zo'n fris gewapperd bed.
De binnenkachel brandt weer volop, ik zou nu eigenlijk liever met een wijntje bij de nieuwe buitenkachel zitten, maar dat zit er voorlopig niet in, misschien met Pasen... ooit komt het wel, het is alleen de vraag wanneer...
Zodoende ook weinig zin om wat buiten te doen, maaaar... ik vond wel het verdwenen harkje terug.
Om het te vieren kochten we een nieuw kacheltje. Ik had het eerder op de middag zien staan, zelfs nog iets hoger dan die we nu hebben, maar zijn buikje is dunner. Dikke buikjes worden niet meer verkocht blijkbaar.
Het hele artikel uit de krant van gisteren, dat moest nog even natuurlijk.
'Ik zit even naar je foto te kijken en zie daarin het gezicht van je kleindochter!', zei Margo in de reacties en daarom heb ik ons maar eens even naast elkaar geplakt, ik ben daar wel een jaar of vijf ouder. Van Sil op die leeftijd heb ik geen enkele foto, ik kan tenminste niets vinden.
De anemoontjes zijn er inmiddels wel, maar erg vrolijk staan ze er nog niet bij hoor.
En als afsluiting van deze koude helemaalnoggeenvoorjaarsdag aten we een heerlijke daghap bij Salud!
Zin in een lekker stukje vis? Een verse scholfilet met remouladesaus, gebakken aardappels en worteltjes voor € 7,95. Lekker en gezond.
Vanmorgen eerst wat hout gekloofd en gestapeld en het houthok opgeruimd, dit wordt hout voor over een jaar of twee, misschien wel drie want het andere hok ligt nog helemaal vol. Er is nu eenmaal geen betere raad dan voorraad.
Daarna reed ik even naar de vleesboerderij , die na de brand weer open is, voor een lekker vers biefstukje. Een hele nieuwe boerderij met zelfs wipkoeien voor de kinderen en een echte parkeerplaats.
Met, al van verre zichtbaar, de letters in het dak.
Daarvandaan weer langs de schapen, er waren er weer geboren. Een rammetje was bij de geboorte overleden, jammer, maar toch beter dan het ooitje natuurlijk, dat heeft nu eenmaal betere kansen.
Ik maakte ook eens een filmpje.
Het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
We werden wakker met een heerlijk zonnetje dus ik dook al snel de tuin in om wat met het hout te spelen en op zoek te gaan naar een eventueel lek in de vijver. Dat is gelukt, ik heb al twee gaatjes gevonden een heel kleintje en een iets grotere. Ik denk dat ik het zelf gedaan heb met de hark bij het eruit vissen van vijverplanten. Toen het begon te regenen ben ik maar weer gestopt, maar het is in elk geval iets!
Met de bloemetjes wil het nog niet erg lukken. De narcissen staan overal in knop maar gaan niet open, de anemonen staan nu ook in knop, maar man man wat duurt het allemaal lang.
Vanmiddag werd ik weer eens gebeld door de PZC. De Zeelandbrug is voorgedragen als Rijksmonument en daar heb ik ooit al eens iets over geschreven, over de pont en de brug dus morgen waarschijnlijk weer in de krant. Ik ben benieuwd.
Er zou vandaag eigenlijk weer een lammetje geboren worden, maar blijkbaar is moeder schaap nog niet zover. We wachten rustig af.
De kachel brandt weer hoor, het is nog steeds erg koud.
Gisteren was ik even in de boekwinkel voor mijn jaarlijkse boek, onzin natuurlijk, maar het boekenweek geschenk trok me wel aan en Rene van der Gijp vind ik erg grappig, dus zijn boek kocht ik en las, lekker bij de kachel. Nog niet uit, maar wel erg leuk. Het leest lekker weg, dat moet ik hebben.
We wandelden wel natuurlijk en er hing vanavond thee aan het hek, met zakjes. Bedankt Anneke, ik ga het zo proberen ;)
De stichting wandelen met een beperking heeft een nieuwe website en in de kopfoto gebruiken ze zelfs twee foto's van mij, wel even blijven kijken tot ze voorbij komen.
Toen ik laatst foto's maakte in Zierikzee, zei ik dat het anker er niet meer lag, maar dat was dus geen waar, het ligt er nog steeds.
Ik deed een rondje rond de stad, op zoek naar thee, maar dat heb ik niet gevonden. In de reformzaak lag wel wat, maar dat vond ik dan weer duur als ik het vergeleek met wat ik op internet had gezien, zelfs zo'n lepeltje wat op zich weinig kost was een kwart duurder. Je draagt natuurlijk niet voor niets de 'reform' naam denk ik dan. Ik heb zodoende niets gekocht, mijn zakjesvoorraad is nog groot genoeg.
Mondragon wordt opgeknapt. Zalen en een restaurant is de bedoeling, aan het dak te zien wordt er al volop aan gewerkt.
Ik maakte foto's van alle zijstraatjes van de haven. Vaak zien die er somber uit, maar de zon scheen erin en het was helder.
'De Eenhoorn' kwam binnenvaren.
Zij keken ernaar en genoten van de zon.
Terrasjes waren open.
Gezellige wolkjes in de lucht en 'het Bolwerk' in de zon.
Sjoerd begon met zijn theebloemetje, waarop ik nog reageerde met de woorden dat ik het voorlopig bij de zakjes hield. Gisteren stond er een heel artikel in de krant over thee en leuten, ik kan het zo gauw niet vinden, maar het was een leuk verhaal en zodoende las ik vandaag nog zo eens het e.e.a over thee op het www.
Wij doen namelijk tegenwoordig ook nogal eens een kopje, ik begin er de dag mee, daarna een paar kopjes koffie en de rest van de dag weer thee. Joop houdt het bij de oude vertrouwde Engelse melange van Pickwick, maar ik ben nog wel eens op zoek naar iets anders en probeer dat aan te passen naar het moment van de dag. Ik hou absoluut niet van vruchtenthee, maar kruidenthee dan weer wel.
En natuurlijk zijn er ook online theewinkels zat, waar de thee dan vaak weer wel gewoon los verkocht wordt. Ik denk dat ik het toch eens ga proberen. Iemand ervaring?
Vanmorgen maakte ik de douche schoon en nu gloeien mijn voetzolen. Ik denk dat ik met blote voeten in het schoonmaakmiddel heb gestaan. volgende keer beter opletten want lekker is anders. Vanmiddag haartjes weer geknipt, want kort moet wel kort blijven natuurlijk.
Voor de foto reed ik even naar de Brouwersdam, lekker weer was het vanmiddag!
Een lekker zonnetje vandaag en een ijskoude wind. Het vroor niet, maar zo voelde het wel.
Ik hield het maar bij een rondje dorp, ver zat.
In de jachthaven wordt nog gewerkt aan het aanleggen van de nieuwe steigers.
Zouden dit nu bomen uit de achtertuin van InR zijn?
Webloggen gaat verder dan alleen maar een paar foto's en dagelijks wat regels schrijven, want zonder weblog had ik bij het zien van deze palen nooit van zijn leven aan IenR gedacht, of bij het zien van een trafohuisje aan Sjoerd, bij een schilder denk ik aan onze Smurf en ga zo maar door.
De wind is inmiddels gaan liggen zodat het hier binnen ook gelijk een stuk behaaglijker is want wind waait altijd behoorlijk door hier.
Gewoon omdat ik geen zin had om iets anders te doen en het voor buiten en wandelen veel te koud was, kleurde ik nog maar wat. Niet eens mooi vind ik zelf, het is een beetje druk geheel geworden.
Als nu mijn komkommerdingetje maar niet doodvriest, of de knoppen van de Pauwlonia Tomentosa. dat zou ik wel heel erg vinden. Maar ja, er zijn wel meer dingen die ik erg vind, we moeten het maar nemen zoals het komt.
De Straôrijders bestaat meestal uit een vaste kern. Er doet er eens eentje niet mee, of er komt er eens eentje bij zoals nu met Silvia, want het ziet er naar uit dat het wel een blijvertje is. Dit jongetje krijgt het in elk geval met de papleper ingegoten, ik deed nog verslag van zijn geboorte, nu bijna vijf jaar geleden. Dat vond ik wel even het vermelden waard.
Nog al zo'n poppetje met nu al een rijbroek en laarzen.
Allemaal gezellig op moeders en vaders paard.
Het zijn nog een beetje de naweeën , want ik heb eigenlijk niet veel gedaan vandaag. Het leek dubbelzokoud vanwege toch wel een beetje day after gevoel, maar we liepen nog wel een rondje nadat Silvia weer op huis aan was.
Vanochtend om half tien waren we al paraat bij boer Gaanderse waar de paarden gelost werden. Het was koud en regenachtig en dat zou voor de rest van de dag niet meer veranderen jammer genoeg.
De versierselen hadden we gisteren al klaar gemaakt en de rest deden we daar bij het optuigen. Dit was een gedeelte van de Straô dat ik nog nooit meegemaakt had natuurlijk.
Van de rest van de dag maakte ik een film.
Dat ging ook niet zonder mankeren, want op een gegeven moment deed mijn fototoestel het niet meer, vandaar dat ik op het strand eigenlijk geen foto's heb gemaakt, alleen op het laatst van Yara nog.
Sil en Yara deden met één paard en wisselden elkaar af, zodoende kreeg Yara een lift van Kees en mocht ze bij het ringsteken het paard van Olivier lenen, zodat hij zijn paard niet terug hoefde te brengen.
Na afloop aten we gezellig met z'n allen een pizza en gingen Sil Yara en ik naar huis, ik had het wel een beetje gehad en genoeg gelopen, dansen hoefde niet meer.
Ik liep weer even door Zierikzee vandaag, zomaar in mijn trui, want koud was het zeker niet, wel grijs. Er zijn nog geen toeristen, het is erg rustig en vooral stil overal. Een paar stoelen buiten voorzover dat kon met de werkzaamheden op het Havenplein.
De stratenmakers waren lekker aan het werk, radio erbij en af en toe zong er iemand mee. Vroeger wilde ik best stratenmaker zijn als ik man was geweest... of vrachtwagenchauffeur, lekker stoer vond ik en veel buiten of onderweg. Vrachtwagenchauffeur vond ik vooral leuk vanwege de mooie vrachtwagens. Ik zou er nu niet meer aan moeten denken met al die drukte op de wegen, maar vroeger was dat nog lang niet zo natuurlijk.
Ik wist het eigenlijk nooit wat ik wilde worden, maar ik wist wel dat ik na mijn ULO examen niet meer naar school wilde. Koekjes inpakken, seriewerk, het maakte me niet uit, het liefst iets met mijn handen waar ik niet teveel bij na hoefde te denken, dat dat niet doorging kwam eigenlijk meer door mijn ouders, zeker mijn pa, die vond dat ik een nette baan moest hebben en zodoende werd ik de Rotterdamse bank ingeduwd. We hadden toen al verkering.
Bijna achtien was ik toen ik eindelijk dat stomme diploma haalde, net negentien toen we gingen trouwen en tweeentwintig toen de oudste geboren werd. Het einde van mijn loopbaan als bankbediende, het was 1968.
Acht jaar later zou ik mijn detailhandelsdipolma halen na een schriftelijke cursus. Ik weet nog goed dat ik vlak voordat we met vakantie gingen examen deed, ergens onderweg in Denemarken belde ik mijn moeder, zij zou de post in de gaten houden. Wat een feest! Ik kon een winkeltje beginnen!
Het kwam door de stratenmaker, dat ik even terugdroomde, hij deed zijn jasje uit en onder zijn shirt piepte een tatoo vandaan, hij lachte naar me.
Iets minder zonnig maar wel net zo lekker warm als gisteren was het vandaag, misschien nog wel iets warmer.
Joop was een dagje op stap, dus ik had het rijk alleen.... hahaha net of dat wat uitmaakt, zeker niet als het buitenweer is, dan zien we elkaar soms ook uren niet, of komen elkaar af en toe eens tegen. Ik vind het heerlijk om alleen bezig te zijn en zolang ik alles nog alleen kan zal ik dat ook zeker doen. Ik mopper misschien weleens, maar ook dat moet mogen. Ik zou er niet aan moeten denken de hele dag alles samen te doen.
Didi en ik wandelden een rondje en we scharrelden wat in de tuin, ik heb er een rood hoofd van.
Eind van de middag reed ik nog even naar het tuincentrum voor een nieuw schepnetje, in de oude zitten gaten en dat is moeilijk vissen vangen. Onderweg kwam ik de mooie wilgjes tegen, het waren net standbeelden.
Wat een genot vandaag, daar word je weer een heel ander mens van.
Ik ging eens op een trapje staan bij de Pauwlonia Tomentosa om de bloemknoppen vast te leggen, maar ze zaten best hoog en met losse handen zonder iets in de buurt vind ik toch wel eng, dus hier moeten je het mee doen.
Fluwelen bolletjes, die dit keer wel de winter overleefd hebben zo te zien, binnen nu en een paar weken zal de boom vol met paarse bloemen hangen.
Verder heel de dag vooral aan het harken en knippen geweest om al de dooie rommel van vorig jaar op te ruimen. Wat gesnoeid zo hier en daar, de vlinderstruik, de hortensia's en de dinges. Onder de bladermassa's komen al mooie plantjes vandaan, zoals bovenstaande, ik denk de wilde komkommerdinges van vorig jaar die ik ergens uit de berm meenam. Ik zou het toch wel heel leuk vinden als die weer terug kwam.
Alles loopt al flink uit en toen ik toch bovenop de trap stond maakte ik ook nog een foto van de vijver, we denken toch dat hij lek is, nee we weten het wel zeker want het waterpeil zakt veel harder dan normaal. Gelukkig kan de folie goed gerepareerd worden zodat niet al de mooie natuurlijke randen naar de jeweetwel gaan (hoop ik) en kan hij ook ook gelijk na vijftien(?) jaar eens goed schoongemaakt worden, misschien vinden we zelfs het harkje nog wel.
Eindelijk zon vanmorgen, maar omdat het nog erg koud was nam ik de foto vanachter het raam, terwijl ik lekker zat te kleuren.
In de loop van de dag werd het wel wat warmer natuurlijk, we wandelden een rondje en eenmaal terug ging ik in de tuin aan de slag met mijn schepje en alles wat ik zoal nodig had om wat dingen te verplaatsen of te snoeien. Ik heb lekker even wat kunnen doen.
Eind van de middag kreeg ik een mailtje via de Straô site. Er staan nieuwe oude filmpjes van Scharendijke op You Tube, erg leuk, al herken ik maar een paar mensen. Opgenomen net voor de tijd dat wij hier kwamen wonen.
Gisteren vroeg ik aan Joop:
"Wat wil je eten bruine bonen of pizza?"
"Doe maar bruine bonen dan..."
en omdat het me net niet enthousiast genoeg overkwam stelde ik toch maar een pizza voor en dook de diepvries in... "Oh er zijn geen pizza's meer, dan worden het toch bruine bonen..." Ik ging aan de slag om de ingredienten bij elkaar te zoeken, allereerst de bruine bonen natuurlijk........ "oh, de bruine bonen zijn op..."
Telefoontje onderweg:
"Ik moet even weg, heb je een sleutel bij je?"
"Ja hoor!" Eenmaal thuis bleek hij op tafel te liggen.
Bij het douchen vanmorgen vergat ik mijn haar te wassen ik twijfelde al toen ik eronder stond, maar deed het toch niet meer.
Verder gaat alles wel goed met me hoor... ik ben er alleen niet zo bij...
Is dit nu het begin van... hoe het het ook alweer?
De zon scheen vanmorgen toen we wakker werden, maar heleaas was hij na het eerste kopje koffie alweer verdwenen. Ik zag nog wel een stukje blauwe lucht vanmiddag maar ook dat slaagde er niet in de zon tevoorschijn te toveren.
Zodoende kleurde ik ik nog maar wat, het waren er zelfs twee vandaag. Ik kan me voorstellen dat het zo langzamerhand wat eentonig wordt , maar dat kan ik ook niet helpen hoor. En nee het is geen trucje, ik heb er ook geen les in gehad, het is gewoon een kwestie van een papiertje en een paar potloden.
Ik deed het op de middelbare school al, toen alleen met potlood, zo heel je vel vol kringelen en dat volkleuren en daarbij ook een randje wit vrijlaten. Ik kreeg er een tien voor, zo mooi vond de tekenleraar het, hij had het nog nooit gezien
Ik deed nog wel een uurtje wat in de tuin, lekker om buiten bezig te zijn en natuurlijk valt de kou dan wel mee, maar het trekt gewoon niet.
Joop moest al vroeg op stap vanmorgen, het schijnt altijd erg druk te zijn op de duivenbeurs dus dan kan je maar beter vroeg aanwezig zijn en ook vroeg weer weg. Er zijn blijkbaar erg veel duivenmelkers, ook al zou je dat als je zo op straat loopt niet zeggen.
Ik was zodoende ook vroeg op, want je kunt wel blijven draaien en keren maar wakker is wakker, ook al is het nog maar net zeven uur. Het werd een zaterdagse wasdag en terwijl de wasmachine zijn werk deed kleurde ik mijn laatste velletje vol.
Toen Joop begin van de middag alweer terug was, ging ik naar Zierikzee voor een nieuw tekenblok en kauwstokjes voor Didi, allebei erg belangrijk. De kauwstokjes waren op bij Bolle, dus daarvoor liepen we nadien nog even naar de supermarkt, erg dunne dingetjes daar, maar nog altijd beter dan niets natuurlijk.
De weerman voorspelt al de hele week beter weer en hogere temperaturen, maar het enige dat ik zie is een grijze kouwe boel buiten. Gelukkig heb ik zelf kleurtjes.
Hoopvol kijk ik iedere morgen naar buiten, of er ook ergens een sprankje zon te bekennen valt, of tenminste toch een stukje blauw, maar niets van dat al. Een mens zou er moedeloos van worden.
Zodoende ontbrak het me ook aan moed om de tuin in te duiken, want het is nog steeds erg koud. We hebben wel de kraan aangezet om de vijver bij te vullen.
Was hij gisteren nog zowat half vol (optimistje)....
....vandaag stond hij weer op peil, nu maar afwachten of dat een beetje zo blijft. Ik heb nog even gezocht naar het verloren geraakte harkje, maar dat kon ik niet vinden. Terwijl ik dat deed kwamen er wel een paar kikkers al tevoorschijn, bleek als ze zijn zo na de winter, maar ze doken snel weer onder.
