Dat het maar een fijn jaar mag worden, waarin gezondheid natuurlijk bovenaan staat, samen met geluk en dat heb je ook allebei zelf wel een beetje in de hand.
Bedankt voor al jullie reacties en bezoekjes!
We gaan er weer een mooi vooral fotogeniek jaar van maken!
Het was een bijzondere dag, ook al waren we niet allemaal in topconditie, hij begon in elk geval zonnig met ijzige randjes.
Vanavond aten we met z'n viertjes gezellig en lekker bij de Ouwe Smisse.
Met een vurig slot.
Allemaal hartelijk bedankt voor de felicitaties, hier en op het feestelijke boek.
Morgen nog even het jaar afsluiten en dan daarna is alles weer gewoon als het goed is.
Dit zijn de donkere dagen nà kerst, daar hebben we het wel nooit over maar die zijn er ook hoor, zeker met zulk grijs weer als vandaag.
Niet dat je zegt ik ga lekker een rondje doen, maar dat moet natuurlijk wel.
Vandaag is Silvia jarig, onze jongste wordt ook alweer 47.
Dat betekent dat we er zelf ook niet jonger op worden, niet dat ik dat nog zou willen, maar een iets langzamer tempo zou wel fijn zijn.
Uren, dagen, maanden, jaren,
Vliegen als een schaduw heen.
Ach! wij vinden, waar wij staren,
Niets bestendigs hier beneên!
Op de weg, die wij betreden,
Staat geen voetstap, die beklijft:
Al het heden wordt verleden,
Schoon 't ons toegerekend blijft!
Ik zocht het eens op en het is nog veeeel langer.
Oudejaarslied heet het en Rhijnvis Feith schreeft het, het is maar dat u het weet en ik ook nu.
Heerlijk weer om lekker de boel te luchten vandaag, beetje wassen en drogen, gewoon lekker bezig en tussendoor een flinke wandeling.
Deze kreeg ik van de Kerstman met de boodschap dat ik hem toch echt moest gebruiken waarvoor hij gemaakt is, dus bij deze...
Hij hangt en werkt!
De poortdeur is tegenwoordig altijd op slot, we gebruiken de voordeur, maar komende zomer zal dat wel weer anders zijn denk ik zo en als hij dan toch op slot is kan er nu dus geklopt worden.
Een beetje rommelig, maar ik was er weer even zoet mee.
De kerstman kwam nog even langs gisteren met een paar leuke presentjes die ik later nog weleens zal laten zien. Hij at gezellig een kopje van de familisoep mee, de laatste.
Verder aten we 's avonds een heerlijke kerstmaaltijd bij Salud, een hele zit zo met z'n tweetjes. Volgend jaar maar hier in de buurt, dan hoeft er tenminste niemand rekening met autorijden te houden. Zodoende was ik wel lekker fris vanmorgen en kon gelijk lekker aan de wandel. Vanmiddag nog een langere wandeling samen, we zijn lekker uitgewaaid.
Voor mij hoeft al dat uitgebreide rare kersteten niet zo, maar voor Joop hoort het erbij, een beetje extra omdat het krst is, al houden we het zometeen bij een gewoon stokbroodje met wat kaasjes.
met nog een lekker wijntje uit de kelder.... bijna meeverkocht met een verkoop die niet doorging, maar naderhand maar snel verhuisd.
We zijn nog niet radeloos hoor en gaat de één niet door dan komt er vast wel weer een ander.
Ik dacht dat ik het er al eens over gehad had, maar ik kan het niet vinden dus doe ik het misschien voor de tweede keer.
Deze foto zat tussen de foto's van mijn moeder en ik begreep nooit waarom. De schuur staat er nog ongeveer hetzelfde bij en in de tijd dat ik hier woonde zat er een timmerman in, Jan de Roo was zijn naam.
Een paar dagen geleden sprak ik een ver familielid van de Prince kant, zij wist te vertellen dat AL de Princen uit die schuur komen, mijn overgrootvader blijkt daar gewoond te hebben en erg vruchtbaar te zijn geweest, mijn zus dacht zelfs wel acht tweelingen maar volgens Joop, die inmiddels in het archief zit te zoeken is dat geen waar...
Er gingen er ook veel dood zo vlak na de geboorte, wat een ellende toch in die tijd, maar dat kwam gewoon in veel families voor.
Maar mijn opa moet dus in zijn jeugd ook op Zonnemaire hebben gewoond, dat wist ik niet.
Misschien is er iemand die dat (nog) wel weet en er iets over kan vertellen?
Het zijn wel allemaal erg bekende namen die ik hoor, tante (Geertruida) Trui was met een (Anthonie) Liek getrouwd en nu vraag ik me af of dat dezelfde was als mijn tante Saar, zulke dingen. En dat mijn moeder dat nooit verteld heeft van die schuur dat snap ik ook niet. Het is dus niet voor niets dat ik mij hier zo thuis en op mijn plek voel, ik kom gewoon ook uit die schuur :)
Vandaag het gevarieerde mapje huis.
Vorig jaar was er nog niets aan de hand, ergens in ons achterhoofd misschien weleens de gedachte, maar nog geen enkel plan. Dat zaadje ontstond op oudejaarsdag en op nieuwjaarsdag hebben we het geplant.
Het ging allemaal razendsnel, dat gaat bij ons meestal zo als we ergens voor gaan en vijf maanden later waren we verhuisd en het bevalt ons prima hier. Het is een fijn huis, inclusief trap, ik denk dat ik hem wel een keer of tien 'neem' per dag en dat voelde ik best in het begin. Joop kreeg zelfs wat last van zijn knieen, maar dat is nu ook weer over.
Ik bestelde een shirt bij Serious Request.
M is precies goed ze vallen klein dus, tenminste dat vind ik dan, zo groot en dik ben ik niet.
Vanmorgen een paar uurtjes opgeruimd in de tuin op Scharendijke. Voornamelijk bladeren. De kliko's zijn weer vol, volgende weer nog eens een beetje en dan ligt het er weer netjes genoeg bij.
Ik heb eigenlijk niet eens bij de Helleborus gekeken daar, maar hier bloeit hij nu.
Gelijk dus maar het mapje 'tuin'.
Verder niet veel gedaan, op een rondje en wat kleuren na.
Serious Request staat aan dat is wel gezellig.
Een klein beetje witte aanslag hier en daar vanmorgen, een beetje glibberige dijk en heerlijk fris.
De zon scheen naar binnen, dus ik deed nog maar eens wat huishoudelijks. Didi komt niet boven dus je zou denken dat daar geen haar ligt, maar je wilt niet weten wat er na een paar dagen boven ligt, allemaal aan sokken en sloffen mee de trap op genomen en op de trap zelf... en in de kamer en niet alleen haar maar ook opwaaiende stofdodden, dit is wel een beetje overdreven hoor, maar het is net als met blaren, die waaien ook altijd naar dezelfde hoek, zoiets. Op Scharendijke had ik ook tegels, maar daar werkte dat toch weer anders.
Vanmiddag deden we alvast wat extra boodschappen, de vriezer zit lekker vol, allemaal gewone dingen, behalve een gewonnen rollade bij de duiven, maar die kan ook tussen krst en oud en nieuw. Eerste krst gaan we samen uit eten en tweede krst is het maandag. Heel fijn.
Morgen hebben we de kortste dag!
We gaan daarna de goede kant weer op wat licht betreft, vorst en kou vind ik niet erg.
Vandaag het mapje natuur, altijd een van de mooiste vind ik.
Het was een grijze boel vanmorgen, maar vanmiddag klaarde het aardig op en hebben we nog een lekkere wandeling kunnen maken met Janny en Freek die gezellig even langskwamen vandaag.
Verder even een air-update, het gaat best hard en het bevalt goed. Ik moet het wel een beetje föhnen anders ziet het er niet uit, maar dat hoeft niet meer als ik een knotje kan natuurlijk, of een vlecht. Mijn vlechtje zal ongeveer een tiende zijn van één vlecht van Rita, maar een mens moet tevreden zijn met wat hij heeft zei mijn moeder altijd.
En dan maar gelijk het familiemapje.
Na een lekkere wandeling en een oor van Jan is het goed uitrusten. De polderwegen zijn soms behoorlijk blubberig, de slik zit nog aan haar buik.
Poseren wil ze nooit, zo gauw ze het knopje van mijn fototoestel hoort piepen draait ze haar kop om, dus dan maar een slapende foto, ook leuk.
En het mapje Didi van afgelopen jaar.
Voor het eerst sinds lang waren we weer eens op het strand vandaag. We dachten dat het eigenlijk de eerste keer was dit jaar, maar dat bleek toch niet het geval toen ik eens in het mapje strand van dit jaar keek.
De eerste drie foto's zijn wel oud daar staat de houten trap er nog.
Verder kocht ik eens een flesje CBD olie. Op de folder staat dat het voornamelijk om huidproblemen gaat, maar je hoort er toch wel wonderlijke verhalen over dat ik het gewoon eens wil proberen. Altijd pijnlijke schouders en armen, soms wat minder, maar meestal behoorlijk aanwezig. De laatste maanden smeer ik mezelf elke morgen helemaal in met Arnica olie, maar dat helpt niet, het is wel lekker dus dat blijf ik ook wel doen, maar de pijn wordt er niet minder van.
Net de eerste druppeltjes onder mijn tong gedaan, ik ben benieuwd.
Frisjes maar nog goed te doen buiten, al zijn Joop zijn vingers nu na een paar seconden 'dood' en is hij een tijd bezig ze weer levendig te krijgen. Heel vervelend. Hij gaat dan ook niet mee wandelen, want wanten helpen niet, het gebeurt altijd. Vorige week voor zijn paspoort had hij ook al geen vingerafdrukken meer, die waren weg, versleten, het viel niet mee een paar goede afdrukken te maken.
Didi en ik liepen even naar de groenteboer en onderweg werd het alweer donkerder.
Vreselijk die decembermaand voor mij hoeft het niet al dat uitbundige gedoe. Natuurlijk staat mijn kerstboompje er en heb ik wat extra lampjes binnen, maar dat is het dan wel. Ik snap echt de mensen niet die heel hun huis en tuin optuigen... en dan in januari valt de duisternis extra zwaar op je dak.
Maar natuurlijk moet iedereen dat voor zichzelf weten.
Vandaag het mapje luchten, dat zijn er ook niet zoveel.
Vandaag het mapje 'bomen'.
Niet echt indrukwekkend en ook niet groot al springt eentje er wel uit en dat is deze.... weg, gerooid, onder het mom van ziek?
Ik heb geen idee, maar ik denk niet dat er voor deze een nieuwe wordt geplaatst.
Het was heerlijk vandaag, lekker gewandeld, gegeten en gewoon gedaan.
Nog even het laatste autonieuws (ja Sjoerd het is me wat zo'n andere kar), ik deed het helemaal alleen vandaag zonder brokken. Even naar Scharendijke naar de dokter vanmiddag, er zat een wratje in mijn nek en dat moest even weg. Ik probeerde het zelf al met mijn nagels maar daarvoor was het iets te stevig, de (leerling)dokter wilde zelfs verdoven maar dat heb ik hem maar uit het hoofd gepraat en zodoende werd er alleen gesneden gelukkig. Zo gepiept!
En toen eerst maar even naar huis voor een dikke das zodat die bloederige pleister niet al teveel opviel.
Daarna de laatste echte Zeurkalender opgehaald, want de verkoper voorzag wel een vervolg, dat zou ik dan weer minder vinden en eigenlijk onmogelijk.
Het was een heerlijke zonnige dag, met een prachtig einde.
Er worden nieuwe bomen geplant op de Blooisedijk, dat zal er weer een beetje aangekleder uitzien komende zomer, maar daarvoor moeten we nog even geduld hebben.
Ik wandelde naar Scharendijke vanmiddag, lekker lang buiten al was het een grijze boel. De lege kliko moest nog naar achteren bij ons huis daar, dat deed Joop en ik reed weer mee terug.
Aan de kleur van de auto is het ook erg wennen merk ik intussen. Na een jaar of vijtien kanariegeel (de Fiat Seicento die we voor de Matiz hadden was ook geel), raak je daar aan gewend blijkbaar. Gele auto's zijn er lang niet zoveel als grijze, eigenlijk zijn er volgens mij alleen maar grijze, een hele parkeerplaats vol vorige week en waar o waar zou die van ons nu toch staan! Gisteren bij de milieustraat was ik hem ook ineens kwijt, zo raar, ik begon bijna aan mezelf te twijfelen, ik dacht dat ik gek werd, maar we stonden ook in een ander straatje dan anders....
Binnenkort maar eens iets herkenbaars op dat saaie grijs plakken een leuke sticker of zo :)
Oh ja en deze is iets groter omdat Joop eindelijk wel weer eens een 'fatsoenlijke' auto wilde, er rijden namelijk ook weleens grijze mannen met hem mee voor best lange afstanden en die gele waren eigenlijk mijn autootjes toen hij nog auto's van zijn werk had, dus zodoende.
Rita heeft weer mooie cijfers behaald al staat er wel bij dat ze (nog) beter kan. Ik vind vierde van de klas netjes, ze doet het prima.
Op hun pagina ook nog wat foto's van Rabin, die inmiddels op de universiteit in Kathmandu zit. Doordat hij met goede cijfers het toelatingsexamen heeft gehaald wordt zijn studie door de staat betaald en hoeft hij alleen zelf voor huisvesting en voeding zorgen.
Het is toch prachtig dat we met een klein clubje mensen deze kinderen een goede opleiding en zodoende wellicht een goede toekomst kunnen geven.
En mocht je ook mee willen doen dan kan dat natuurlijk!
De gegevens staan hier, wel even naar beneden scrollen.
Weer eentje klaar.
Wandelen, tekenen en een beetje de dagelijkse bezigheden, meer doen we niet.
Een dag stelt rond deze tijd ook niet veel voor, de donkerte viert hoogtij.
De tekeningen van dit jaar doe ik er gelijk maar bij, dat zijn er niet veel, te druk met ge-verhuis en andere zaken.
Net als vorig jaar ga ik weer de mapjes met foto's van dit jaar de revue laten passeren, vandaag te beginnen met de B van Beesten. Vorig jaar was ik al bij F van Familie zag ik net. Drieentwintig mapjes, dat haal ik niet meer voor het eind van het jaar, maar januari is ook best lang.
Veel foto's die nog niet op mijn blog hebben gestaan.
Nu ja, kijk maar of je ze bekijkt.
We pinnen, daar komt geen cent meer aan te pas. Ik vind dat erg makkelijk.
We appen, dat vind ik ook makkelijk, ik ben geen telefoonmens, nooit geweest ook.
Maar een relatie via een appje beeïndigen vind ik, laat ik het vriendelijk zeggen, niet netjes.
(Eigenlijk vind ik het ronduit schofterig en respectloos, maar dat zeg ik niet natuurlijk, ik kijk wel uit).
Ik kreeg een fotootje toegestuurd van Didi op haar logeeradres van twee weken geleden, zij heeft duidelijk respect voor haar oppaasbaasje.
Silvia is weer even in de buurt en vanmiddag wandelden we gezellig een rondje, vol lol.
Eenmaal weer thuis ging de rest familieerwtensoep op het vuur, nog steeds heerlijk na een paar dagen diepvries.
Ons motto van vandaag "Alles komt goed".
We gingen op de foto vandaag. Joop zijn paspoort en mijn identiteitsbewijs waren verlopen. Eerst een foto laten maken en daarna naar het gemeentehuis, waar het ontzettend druk was, nergens een parkeerplekje te vinden, hoe konden we het weer zo uitzoeken. Ik had niet eens een jas aangedaan want normaal gesproken kan je zo voor de deur parkeren.
Het was nationale vrijwilligersdag en nog een paar andere zaken- dag waar wij dan verder weer geen last van hadden.
Voor de foto moest de aanzet van de oren zichtbaar zijn zei de fototgraaf, dus zwiepte ik daarna met een groot gebaar mijn haar naar achteren...
Verder kochten we een plaid en een vetkleed voor op de achterbank voor Didi. We wilden eigenlijk dat ze de riante kofferbak fijn zou vinden en misschien vindt ze dat ook wel, maar ze komt er niet vanzelf in. De voorpoten wel maar het achterlijf moet er dan ingetild worden, dat is niet handig. Dus ja, voorlopig de halve achterbank... Joop is nog zuinig, maar de achterbank van de Matiz zag er ook nog keurig uit hoor.
We zien het wel, het is in elk geval fijn als ze er zelf in kan springen en ik denk ook wel dat het voor haar comfortabeler is, want zonder een beetje steun rol je erg makkelijk om.
Weer een tekeningetje klaar. Ik heb alleen potloden uit de doos gebruikt, met het idee ze te sorteren op goed en slecht (voor mij) en om te kijken of er dan een merk uitspringt.
Alleen het paars en lichtblauw bevielen redelijk. Ik leg de potloden die niet fijn kleuren gelijk maar apart, weg ermee.
Lekker gewandeld vanmorgen en vanmiddag.
Gewoon weer een lekkere zonnige maandagmorgen met een temperatuur zo rond het vriespunt.
Lekker gewandeld.
En vanmiddag even om een nieuwe nummerplaat voor de kar want die zat er niet meer bij.
Ik zou rijden om te oefenen en bij de rotonde ging ik richting Rinus Roon, maar we moesten naar Goes zei Joop toen.
Het ging wel goed natuurlijk en ik vind het ook niet eng of zo, maar wel heeel anders. Mijn hersens moeten nog wel een paar fases door voordat alles omgeprogrammeerd is.
Zo en nu maar wachten op de Sint, hij is best laat eigenlijk, ik heb nog niets gehad....
De familie die was blijven slapen in de kookboerderij en Joop en Ina, maakten vanmorgen een strandwandeling op het Domburgse strand of daar in de buurt in elk geval.
Ik begon met een wandelingetje door de polder en het bewerken en plaatsen van de foto's van gisteren en... niet onbelangrijk, het opzetten van de soep, die natuurlijk langzaamaan warm moest worden. Er zou een man of tien komen riep Ruud een paar dagen geleden, maar gisteravond bleek al dat dat aantal behoorlijk was gedaald.
Al met al kwamen alleen Ruud, Ulrike en Ina, maar de soep smaakte er natuurlijk niet minder om en de rest zit inmiddels in de diepvries.
Mochten er nog foto's van het strand zijn dan krijg ik die graag
We hadden vandaag een gezellige familiebijeenkomst in Middelburg.
We verzamelden en aten een hapje en daarna deden we een rondje door de stad, waarbij de jeugdherinneringen volop naar boven kwamen natuurlijk.
Daarna gingen we koken met z'n allen bij nicht Marieke in haar kookboerderij de Krommenhoeke.
Erg gezellig, ik kan het iedereen aanbevelen je bent lekker bezig met z'n allen en af en toe even aan tafel om het op te eten.
Iedereen neemt iets voor zijn rekening en Marieke heeft de algehele leiding en zorgt dat het goed verloopt en het eten netjes op de bordjes komt.
Joop zou eigenlijk alleen water koken maar toch kreeg hij het voor elkaar om nog iets te snijden, deze foto ga ik inlijsten natuurlijk ;)
Morgen meer.... of niet.
Vanmorgen eerst maar eens een proefritje gemaakt en het ging. Geen moeite met de pedalen maar meer met het pookje en de handrem en hoe trek je nou helling, ook zoiets... en waarom niet gewoon in zijn vrij en op de handrem, nee nu is er plots een P van parkeer, zoiets vergeet ik denk ik voorlopig.
Verder staat hij goed, kleurt mooi bij het huis en oja, Didi kan in de kofferbak, dat is even wennen maar volgens mij vind ze het wel leuk. We zien wel.
Het kerstboompje is verpot en opgetuigd, gisteren deed ik de lampjes erin en vanmiddag stak ik ze aan, mooi!
Nog even dat dwarse takje wegknippen dacht ik....
.... niet lachen!!!
Ze branden alweer hoor, Joop heeft ze weer aan elkaar geplakt, nadat hij er eerst ook erg om moest lachen natuurlijk.... tsss, net of hij/jullie zelf nooit iets stoms doen.
Het was al donker eer Joop weer terug was met de nieuwe tuut.
We keken eens binnen en ik ging eens zitten, de stoelen stonden op standje 'onderuit' ik schrok ervan maar gelukkig is dat allemaal wat op te krikken. Het is nu eenmaal het eerste wat opvalt als je gaat zitten, Joop was daar blijkbaar al aan gewend en niet blij met mijn reactie.
Na het eten reden we eens naar Haamstede even bij Mir op bezoek, gelukkig liep het goed af met haar vlees. De auto rijdt heerlijk, toch een stuk comfortabeler natuurlijk, al weet ik niet of ik al die lampjes en dingetjes ga kunnen onthouden. Eerst maar eens zien of ik er sowieso mee uit de voeten kan. De tijd zal het leren.
Ik was vooral druk met erwtensoep vandaag. Morgen kippensoep. De pompoensoep zit al in de vriezer.
Volgens mij krijg ik soepvisite binnenkort.
