De foto is van gisteravond toen de zon onderging om deze tijd maar dan ongeveer een uur later. Ik vond het maar een rare zon, maar hij had in elk geval wel geschenen. Vandaag heb ik hem zowat niet gezien.
En koud dat het was! Dat scheelde gewoon een jas! Dat rijmt.
Gelukkig heb ik een jas of twee drie, inclusief regenjas, maar pas hoorde ik van iemand die een kast vol jassen heeft, zoals andere dames dat met schoenen hebben soms, of met tassen. Tassen en schoenen vind ik ook leuk maar alles moet bij mij vooral praktisch zijn en net zo belangrijk... lekker zitten!
Nog even over die jassen.
Je besluit om naar buiten te gaan en vraagt je af welke jas je aan zult doen en gaat voor je kast staan, tenminste zo stel ik me dat dan voor. Dan kies je voor de blauwe, trekt hem aan en bij de deur denk je nee, toch die andere maar, die is net iets warmer, het ziet er best koud uit. Terug naar de kast en pakt de groene, trekt die aan en voelt het al, oh nee met deze trui eronder zit deze niet lekker, jas uit en kiest nu voor de rode, ja deze is goed, hup naar buiten... bij de deur zie je dat je schoenen er eigenlijk niet goed bij passen, nee dat kan echt niet, die blauwe was toch eigenlijk beter. Ik zie mezelf al helemaal bezig want zo zou het bij mij dus gaan.
Al die keuzes, ik zou er gek van worden als ik dat nog niet was.
Nu vraag ik me af, is het nu echt zo gek dat ik maar 1 jas heb die ik altijd draag. Er hangt nog wel een begrafenis of speciale gelegenheidsjas maar die draag ik ook eigenlijk nooit die hangt daar al een jaar of twintig te hangen. En dan nog een kort sofshell jasje en sinds een tijdje een regenjas, oh ja en een bodywarmer, ontzettend praktisch die dingen.
Hoeveel jassen hebben jullie eigenlijk? En hoeveel draag je ervan?
Zalige zaterdagmorgen! Wat een stilte, bijna iedereen sliep nog en wij wennen alvast aan de zomertijd. Niet met opzet hoor, gewoon omdat het toevallig zo gaat. Het klokje in de keuken heb ik alvast vooruit gezet en omdat het toevallig zo uit kwamen aten we ook zomers, ach ja...
We hebben lekker geslapen met het gips, gelukkig geen pijnlijke plekken of andere ongemakken. Joop is er zoet me schoentje uit schoentje weer aan, af en toe eens kloppen fantaseren over welke kleur hij over twee weken zal nemen, gips... je kunt er erg zoet mee zijn.
De rest van de dag was ook al heerlijk. Ik heb geveegd hier en daar, en dan kom je af en toe zo'n lieverdje tegen. Zolang ze stil zitten ben ik er niet bang van. Vanmiddag maar een klein stukje gewandeld, veel te warm, we doen straks nog een rondje ook dat hoort bij de zomertijd, als het warm is tenminste.
Joop kon gelijk al terecht vanmorgen in de gipskamer, ik was nog aan de wandel dus hij pikte me op om mee te gaan, ongewassen en wel, maar in zo'n gipskamer zijn ze wel wat gewend.
Het was zo gebeurd, dat vond ik fijn want zo langzamerhand had ik wel zin in een bakje koffie, maar nee we moesten eerst nog even langs de garage er was iets met zijn telefoon, verkeerd gedrukt..... nou en dat duurde en duurde dat ik maar ben gaan lopen we waren tenslotte al op Brouw en dat gips was ondertussen wel hard genoeg.
Vanmiddag een kort rondje op het gemakje, het was warm. Daarna lekker buiten gezeten, Didi geborsteld en gewassen en een beetje gerommeld hier en daar. Joop was alweer aan het vergaderen in Breda.
Vanavond nog een rondje Korteweg, dat gaat nu alweer net voordat het donker wordt. Een heerlijke dag zodoende, op een kleine ergernis na.
Joop was de hort op vandaag. Eerst voor de duiven, daarna kon hij al terecht bij de podoloog voor zijn voet, lekker snel dus en geen weken wachten weer.
Morgen gaat hij in het loopgips. Blijkbaar is zijn achillespees verkort, door wat voor oorzaak dan ook. Het kan nog een gevolg van de beroerte zijn waardoor hij anders is gaan lopen, de voet is al eens dubbel geklapt bij een potje volleybal waar hij ook lang last van heeft gehad, nu ja noem het maar, vijftien marathons en de nodige klimpartijen doen er misschien ook geen goed aan.
Door dat die pees te kort is ga je meer op je voorvoet lopen, waardoor er misschien scheurtjes in de botjes zitten daar, of misschien zelfs een breukje... wie weet komen al die nachtelijke krampen daar ook wel vandaan.
We wachten het af.
Ik had zodoende weer eens het rijk alleen en heb de badkamer gepoetst... dat heeft natuurlijk niets te maken met dat ik alleen was, het was gewoon nodig.
Vanmiddag een rondje waarbij ik dit vlindertje tegenkwam, het is een heel kleintje van misschien twee centimeter, hij zit op een paardenbloem dus ga maar na.
Steeds wat meer kleur en ook wat meer leven elke dag.
De wind is gaan liggen, heerlijk!
Dit is hondsdraf volgens mij, ik verwissel dat nogal eens met dovenetel, nu ja mooie blommetjes.
Paardebloemen mogen er ook zijn hoor, ik vind ze prachtig zeker met een bijtje erop.
Geen zon, een beetje grijze boel zodoende.
Niet veel gedaan ook, het lukt gewoon even niet maar dat komt vast wel weer. We oefenen deze week wat met de zomertijd, dat gaat vanzelf we doen er niets voor maar zijn gewoon vroeg wakker.
Ik moet er ook altijd zo bij nadenken, hoe het ook alweer werkt, maar volgende week is het nu dus alweer 19.41u, lekker licht nog, dat wel maar dat vond ik gisteravond ook al toen ik Didi uitliet. Van mij mogen ze die zomertijd morgen afschaffen, gedoe altijd met die klokken.
Toen ik vanmorgen mijn mailbox opruimde zat er een over het hoofd geziene mail van een oud klasgenoot in. Dat vind ik altijd zulke leuke verrassingen! Er zat een foto bij en hij was nog heel herkenbaar. Ik heb gelijk een mailtje terug gedaan.
Het was vroeg dag vandaag. Ik dacht dat komt mooi uit dan kunnen we gelijk een beetje wennen, maar nee, het is net andersom natuurlijk. We kwamen ook niet verder dan een kort eerste rondje, dat maakte de dag nog iets langer. Bovenstaand het strand van Zonnemaire bij Kijkuit, voor degenen die dachten dat we hier geen strand hebben.
Zo had ik tijd om mijn een stuk uitgehaalde breiwerkje vanwege een fout in te halen en ik ben nog niet bij, want als je denkt dat je op zo'n lange dag ook meer doet.. niet dus.
Vanmiddag kwamen we iets verder, het was lekker wandelweer, Didi had ook zin, het was heerlijk. Lekker niks aan mijn hoofd. Joop was vanmorgen naar de dokter geweest, hij wordt weer doorverwezen, want wat het is dat kan operatief verholpen worden, maar dan moeten ze wel kunnen zien waar het precies zit.
Ik zag het karretje al van een eind staan. Vlaszaad!
De zakken werden geleegd en verder kon hij weer. Dat wordt weer genieten komende maanden.
De gezaaide lap van een paar weken geleden staat al boven de grond.
Komende zomer de ochtend en avondrondjes iets langer maken en we kunnen weer volop genieten van al dat moois.
Als ik 's middags weg moet staat eigenlijk heel de dag een beetje in het teken daarvan want hond kan niet mee, dus moet uit zijn geweest, eten kopen want er was niets meer, nog een keertje hond uit want Joop heeft een zere voet, niet dat hij het zonder zere voet wel doet maar goed... nu kon het helemaal niet.
Dan wordt er om kwart voor twee getoetert en kan ik instappen. We gaan naar Colijn, maar eerst even naar Goes, weer om te winkelen was het niet gelukkig, ik had niets nodig, dus we deden enkel even de boodschap van Mir.
Alle hondjes die ik tegenkom zonder Didi willen altijd vriendjes met me worden, ik ruik blijkbaar erg lekker.
Kijk je ziet nu wel de bobbel in mijn schoen maar er komt geen plooi, ze lopen fijn al heb ik wel erg moeten wennen.
Joop heeft weer pijn aan zijn voet. Hij heeft nieuwe schoenen op aanraden van de podotherapeut, nieuwe zooltjes, alles ging goed, hij liep weer volop zonder pijn en wat doe je dan ..... je laat je oude versleten schoenen verzolen, doet daar je oude zooltjes weer in en gaat daar mee wandelen. Logisch toch?!
Gezellig een heerlijke capuccino gedronken in Colijn en lekker even gekletst, dat doen we nog eens.
Als ik iets bak gebruik ik altijd de Koopmans producten, zelfrijzend bakmeel was het altijd maar sinds pas de boerencakemeel, niet dat dat veel uitmaakt natuurlijk, 200gr van alles (boter suiker meel) en 4 eieren.
Laatst stond het ineens ook bij de Lidl en ik nam eens een pak mee.
Vanmorgen had ik zin om te bakken en haalde alvast de boter uit de koelkast, zette alles klaar, de suiker, de eieren en het meel erbij, wandelde een rondje en na de koffie was de boter zacht.
Niets gelezen natuurlijk, dat het bij dit weleens anders kon zijn en aan het eind leek het beslag iets aan de dunne kant, maar nog niets in de gaten, het liep in de oven zelfs de vorm een beetje uit. Toen pas ging ik twijfelen en keek ik eens op het pak. Benodigheden één pax mix (400gr)...?, 200gr boter, 4 eieren, .....suiker?...
Ojee, dat ging niet goedkomen natuurlijk. Er was nog boter en ei en zodoende bakte ik van de rest van het meel nog een cake(je) dat wel goed kwam.
De mislukte is erg klef en zoet natuurlijk, die eten we eerst op, we zijn al bijna op de helft
Vanmorgen kwam ik een Vlaamse Gaai tegen, de foto is niet erg scherp, maar mooi genoeg om te delen vind ik.
Ik liep eens naar de andere kant van de dijk vandaag, naar de polder van mijn geboortedorp waar dit weggetje zich nog door de akkers slingert zoals vroeger alle weggetjes dat deden, ongeveer.
Denk er een boerenwagen met een paar Zeeuwse trekpaarden ervoor bij, trek een paar klompen aan en je bent ergens begin jaren vijftig van de vorige eeuw, al werden toen de sloten ook nog niet zo netjes onderhouden, denk ik.
De klimhortensia heeft er zin in en vraagt om ruimte, er staat ook teveel eigenlijk.
De Tibouchina ziet er niet uit na de winter, maar zo te zien heeft die ook zin in de zomer, net als iedereen.
Eerst was er mist en dat duurde best lang, maar vanmiddag veranderde dat ineens.
Ik heb lekker een paar uur buiten gelopen dat is goed voor sombere mensen. Somber vind ik een beter woord dan depressief in mijn geval. Dat schoot me vanmorgen ineens te binnen toen mijn zus vroeg wat er was. Somberheid kan ook een karaktereigenschap zijn denk ik en ik geloof dat ik dat in me heb, ik zie vlug zwarte randjes, of gewoon alles zwart en dan komt het nooit meer goed.... niets.
Meestal duurt dat niet zo lang, als dan de zon weer schijnt en er gebeurt iets leuks dan verdwijnen die gedachten weer snel naar de achtergrond om wat later als de somberheid weer toeslaat weer de kop op te steken. Het heeft ook met zorgen te maken, dat kan ik ook goed, me zorgen maken en dingen verzinnen, maar die verzin ik niet hoor, die mogelijkheden zijn vooral 's nachts zeker aanwezig en daar ben je dan overdag ook van uit je doen.
Zo ongeveer werkt dat bij mij en ik denk dat best veel mensen dat ook hebben, zonder dat het depressief heet, dat is me te zwaar beladen en medicijnen moet ik al helemaal niet aan denken.
Depressiviteit is een ziekte, het woord wordt gewoon veel te makkelijk gebruikt door heel veel mensen die roepen dat ze zo depressief zijn. Dat denk ik en niemand hoeft zich aangesproken te voelen hoor.
Ik kan gelukkig ook heel veel dagen heel vrolijk door het leven gaan.
"Kijk" zei Kees "daar zit een eend te broeden".
Ik keek eens en zag de kop van een knotwilg, takken en na drie keer kijken wat veertjes in de wind bewegen maar verder niets.
"Hij kijkt je nu recht aan hoor" zei Kees nog eens en ik zoomde eens in met mijn fototoestel in de hoop dat ik er thuis wijs uit kon worden.
En ja hoor, daar zit ze, in een knotwilg nogal, dat heb ik nog nooit gezien.
"Jij bent ook geen stroper", zei Kees.
Nee ben je gek, daar was ik bang van vroeger, straks stonden ze naast mijn bed met hun geweer.... :)
Eigenlijk zou ik het in december al doen, maar het heeft even langer geduurd. Vrijdag heb ik bloed laten prikken en vandaag kon ik om de uitslag en dan tegelijkertijd de vlekkencontrole en wat er nog meer op mijn briefje stond. Soms blijf je gewoon te lang lopen met dingen waar je je zorgen om maakt.
De uitslag van het bloed was prima op alle fronten voor zover dat gecontroleerd is. Hart was ook in orde voorzover ze dat kon horen. Verder is er de laatste tijd iets met mijn linkeroog, net of het niet goed open gaat (ik zie dat als ik een selffie maak) en mijn hoofd slaapt soms net als je voet weleens kan slapen, zo'n prikkend gevoel, maar volgens de dokter is dat niets geks of verontrustends. Mijn ooglid is wat geirriteerd en dat moet ik nu schoonmaken met babyshampoo zo simpel kan het zijn soms en ik geloof al dat het helpt, want natuurlijk ben ik gelijk zo'n potje Zwitsal babyshampoo gaan halen.
Nog een muts met gaatjes gehaakt voor in de wind, een stormmuts... en kijk, mijn neus is ook onderhanden genomen, net als een ding in mijn nek en nog twee op mijn decolleté.
Nu maar hopen dat ik me ook snel weer wat lekkerder voel, want een paar gebeurtenissen van de laatste tijd zorgen er toch voor dat ik wat depri ben en daar helpt jammer genoeg geen babyshampoo tegen.
Joop heeft een laatste pittige duivenvergadering vanavond, hopelijk met ook een goede afloop want anders is er een hoop werk voor niets gedaan.
En de rucola bloeit ook weer, mooie bloemetjes, hele velden aan de dijk.
Natuurlijk gingen we stemmen vandaag, ik wist alleen nog niet op wat. En dan dat waterschapgebeuren, ook al zoiets dat je zegt (of denkt) 'het zal allemaal wel'.
Er kwamen mensen aangelopen, die al gestemd hadden, waaronder een aardige meneer die volgens mij ook het beste met het wel en wee van eiland en bevolking voor heeft en ik vroeg waar hij op gestemd had omdat ik nog twijfelde. Hij zei dat hij op de Partij voor de dieren had gestemd. Het feit alleen al dat hij zei waarop vond ik erg leuk, want ik weet dat het waar is en toen wist ik het ook ineens!
Voor het waterschap stemde ik op kundige mensen die geen politieke partij zijn, dat leek mij ook wel verstandig want dat water moet gewoon goed geregeld zijn zonder politieke gedachtes erachter, net als de kerk niets met politiek te maken heeft, die dingen horen gescheiden te blijven. Nu ja ik heb er in elk geval over nagedacht, of het goed is is een tweede.
Vanmiddag lekker gewandeld met Heleen, dat werd ook weer eens tijd, dat vond Didi ook!
In Numansdorp zit een hele goeie schoenmaker, dus als wij iets te verzolen hebben geven we dat mee aan Janny en Freek en vanmiddag zijn we ze even op wezen halen. Kijk eens wat een keurige hakken weer, daar kan ik weer een paar kilometer mee vooruit.
Na de koffie deden we een rondje door de Heerlijkheid waar prachtige dikke knotwilgen staan, dikke huizen worden er ook gebouwd maar die zijn een stuk minder mooi.
Wij kunnen er nog wel een keer uit zo met z'n tweetjes en er waren ook een hoop nieuwe stokken geplant.
Deze kwamen we onderweg tegen. Wie het weet mag het zeggen.
We zetten ook de deur nog op een harretje en er was nog iets.... hoezo vergeetachtig...
De week is inmiddels al een dag op gang maar ik heb het begin nog steeds niet gevonden hoor, vooral wat de werkzaamheden betreft, de rest verloopt redelijk.
Wel lekker gewandeld met z'n drietjes vanmiddag, het was heerlijk!
Koel helder water in de Grevelingen, Didi had nog geen zin in pootjebaden.
Ook weer een stukje gebreid, het rugpand is eindelijk af. Het wordt een kimonotrui, dus dat was een hele lap. Morgen het voorpand opzetten. Als het snel klaar is is het ook niets, dan moet ik weer op zoek naar wat anders.
Dus eigenlijk verloopt alles naar wens, een goed begin daar gaat het om, de rest komt dan vanzelf.
Eindelijk weer eens wat kleur in de lucht en ietsiepietsie minder wind.
Vanmorgen regende het nog wel wat maar we liepen weer andersom, dat scheelde.
Vanmiddag een rondje Schraphage. Bij de link staat ook op ons adres een boerderij, wel grappig om zulke dingen tegen te komen, ik weet alleen van een schuur. Maar de boerderij heet dus Schraphage, daarom heet dat rondje zo, een kilometer of vijf.
Ook weer eens tijd voor zulke fratsen, al dat regenwater ook, tijd voor weer eens een beetje stof.
Vanavond schoof Mir gezellig aan voor zuurkool. Verder wat gebreid en fotogedoe.
Joop gaat vroeg uit bed voor Max, kijkt voetbal en puzzelt en heeft geen zin om te wandelen.
Een rondje zonder muts moeten kunnen dacht ik, want koud is het niet, maar ja dat dan mijn haar alle kanten op gaat wapperen weet ik ook wel. Toch was het wel lekker en het groeit nog steeds en al zullen er altijd wel van die losse slierten zijn, ik vind het nog steeds heel praktisch in verband met vettig worden en wassen en alles uit je gezicht hebben, als het niet waait tenminste.
En dan de tekening die AF is.
Ik begon met de onderste 'mond' en dacht 'wat heb ik nu weer gedaan'.
Serieus gedacht om hem weg te gooien maar dat vind ik dan altijd zonde van het papier, zuunige Zeeuw als ik ben, het zijn tenslotte flinke vellen. Dus ik kleurde vrolijk verder en omdat ik de eerste mond zo lelijk vond deed ik er nog maar een paar. Het is trouwens de eerste keer dat ik zwart gebruikte en nu hij af is vind ik hem wel weer grappig en eigenlijk best goed gelukt.
We deden even samen een paar boodschappen in Zierikzee en Joop vertelde onderweg wat er allemaal in de nieuwe auto zit en mopperde alweeer op de kruimels, die nu van hemzelf waren.
Ik had appelflappen gekocht, die bewaarden we maar tot we thuis waren
Als een tekening bijna af is kan ik eigenlijk niet stoppen. Dat was vandaag het geval. Natuurlijk moet er ook wel gewandeld worden en de gewone andere dingen.
En maar waaien en waaien, daar wordt een mens ook onrustig van. Net het avond rondje gedaan en het lijkt erop dat de wind is gaan liggen, de wind is af, net als Didi en de tekening.
Deze foto nam ik 13-12-2008, ja toen liep ik ook weleens in Zonnemaire.
Een kijkje op de Veerdijk vanuit de Kromte, met de hoge bomen die daar staan in beeld. Ze waren toen al groot vond ik en toen al mooi en gelukkig staan ze er nog steeds.
Vandaag nam ik deze foto, vanaf ongeveer dezelfde plek. Zoveel groeit een boom dus in tien jaar tijd.
Ik zie eerlijk gezegd geen meters verschil, ze zullen iets forser geworden zijn en wel ietsje hoger, maar ik vind het niet schokkend. Er wordt maar raak gerooid heb ik het idee, terwijl wat oudere bomen juist zo mooi zijn, veel steviger ook dan die dunne sprieten die bij het minste geringste afbreken en ook nog lang niet hufterproof zijn.
Zoiets trek je niet zomaar uit baldadigheid omver.
Een beetje scheef zijn ze wel, maar dat worden we zelf ook naarmate we ouder worden.
'Ik ga al jouw kruimels eens uit de auto zuigen' zei Joop vanmorgen. Het was er ook echt weer voor, dus ik dacht 'je doet maar'.
Maar ja mannen... ze kunnen ook niet zo heel veel, ik wil niet zeggen niets, dus na een tijdje moest ik er toch bij komen in verband met de bekleding. Didi heeft een kleed, maar als er eens iemand mee moet rijden voor een vergadering of zo, dan gaat dat eruit en wordt het niet terug gedaan. Ik vind dat degene die het eruit trekt het er ook weer in moet doen en als dat niet gebeurt dan gaat Didi maar op de bekleding zitten... dat vindt ze niet erg.
Het was zeker met het oog op de nieuwe over een maand of zes. Joop kent het boekje al bijna uit zijn hoofd, want ik mocht dan wel de kleur uitzoeken, hij deed de snufjes. Ik heb niets met snufjes, als het maar rijdt en ik een beetje makkelijk in en uit kan stappen. Nu ja, voorlopig nog even in deze onhandige bak die in niets lijkt op mijn oude Golfje.
Vanmiddag geprobeerd een rondje te doen, maar ik kwam alweer niet ver, gelukkig had ik op het laatst toch nog mijn regenjas aangetrokken, zodat ik alleen natte broekspijpen had. Verder lekker kleuren en breien.
En nog maar eens op zoek of ik het gedichtje van Maart uit het boekje van Elfje Krulkuif kon vinden. Het boekje ben ik kwijt, ik zou ze nog weleens willen lezen, zomaar, omdat ik ze zo leuk vond.
Deze thee dus Francien, vooral de linker (maag darm) is erg lekker, de andere heb ik voor het eerst gekocht gisteren. De maag darm kruiden is standaard en daar koop ik dan afwisselend een ander zakje bij. Paardebloem is volgens mij overal goed voor, dat zit bijna overal in. Goedkoop ook natuurlijk dat vult lekker denk ik.
Ik heb het idee dat ik zo toch iets goeds voor mijn lijf doe, plus dat het lekker is, die maag darm, dat is mijn ochtend thee met een banaantje erbij, daarna het ochtendwandelingetje en daarna pas koffie met brood en worst.
Nog steeds veel wind en nu (begin van de avond) ook weer veel regen. Ik wacht nog even met mijn avondrondje, dat vindt Didi ook best denk ik.
Het waaide nog steeds behoorlijk hard vanmorgen en omdat de wind uit het westen kwam liep ik eens andersom, dan zou ik toch grotendeels zijwind of windje mee hebben en dat is best aangenaam als hij zo blaast.
Die rij bomen daar in de verte daar loop ik elke dag zeker één keer keer voorbij. Ze zijn prachtig, fotogeniek ook met de de opkomende zon erachter, of mist, of een kleurrijk gewas op het land, elke dag anders ook en gisteren een zingende lijster. Dus ja, ik was best bang dat ze om zouden waaien, maar ze staan stevig verankerd in de dijk zo blijkt. En er zitten nog geen blaren aan dat scheelt.
Vanmiddag hetzelfde rondje iets uitgebreider met nog steeds veel wind.
Daarna kwam Mir eens op de thee, gezellig! Toen ze weg nog even naar Zierikzee want de thee was zo goed als op en die haal ik bij Joppe, lekker verse kruidenthee voor 's morgens, ik kan niet zonder.
Ze waren even neus aan neus afgelopen week, maar net weer te laat voor een foto.
Didi vindt beesten altijd best spannend, zo wil ze ook altijd bij de hertjes kijken. Ze weet precies waar ze zijn en gaat dan stil staan om te kijken of ze in de buurt zijn. Vanmiddag kwam er eentje naar ons toe gelopen en wij gingen ook naar het hek, dan staan ze allebei stil een beetje naar elkaar te kijken, verder niets. Tot we er genoeg van hebben en verder lopen.
'Doe ons er maar zo eentje in het oranje', zeiden wij vanmorgen in Goes. Nu nog een half jaartje wachten tot hij er is, dat komt goed uit dan kunnen we nog even sparen want er moet wel iets bij.
Bloggen wordt steeds ingewikkelder. Kan ik iets wel of niet vertellen, is het raar, moet iemand het al weten, vroeger stond ik daar helemaal niet bij stil er was toch niemand die het las... en die het wel lazen vonden het allemaal best. Ik denk dat ik dat maar weer in moet voeren, dat ongecontroleerde, veel eenvoudiger.
Morgen straô in Scharendijke. Het zal weer koud zijn op het strand, waar is de tijd gebleven dat ik er bijna alleen stond met nog een handjevol anderen om wat foto's te maken. De straô feesten worden steeds groter.
Zo was het in 2004
Straô 15 jaar geleden
Zoek de paarden!
Er waren er wel een paar, maar die waren even richting Renesse.
De regen viel met bakken uit de hemel afgelopen nacht, we zullen maar denken dat de boeren er blij mee zijn, droog zat was het nog, stond er vorige week in de krant.
Boodschappendag vandaag, niet alles, maar de Scharendijkse boodschappen bij de PLUS en daarna bij de vleesboerderij. Vroeger toen we daar nog woonden liep ik elke dag wel even door de supermarkt op weg naar huis, ik merk nu pas hoeveel dat scheelt.
Ook weer een tekening klaar vandaag.
Ik probeer er tegenwoordig wat meer de tijd voor te nemen, meer op het gemak en tussendoor nadenken over hoe het zou kunnen worden, dat is ook leuker! Niet dat het er voor jullie zoveel anders uit zal zien, maar misschien komt dat nog.
Ik heb gekleurd, het koffiezetapparaat ontkalkt en gewandeld. We aten een pizza, dus om nu te zeggen dat ik een vermoeiende dag had, nee. Gelukkig hoeft dat ook niet. Tekening is bijna kaar daarna kan ik dan weer aan de trui verder voor de afwisseling.
Joop was vanmorgen weer bij de dokter. Na een week elke ochtend en avond bloeddruk en hartslag meten en natuurlijk om dag dag de betablockers is zijn hartslag iets omhoog en dat is fijn. Gewoon zo doorgaan zei de dokter.
Ik zocht een regenachtige foto omdat ik er geen gemaakt had vandaag, het heeft geloof ik maanden niet geregend, dus dan nog maar een ouwetje met rechts de schuur en de Oprit waar wij tegenaan kijken. Ik las pas ergens wie hem ontworpen heeft, dat kan ik nu niet meer vinden natuurlijk, maar dat komt vast nog.
Een frisse wind maar de zon scheen heerlijk! Lekker wandelweer.
Het riet had een gouden gloed in de zon, die niet goed uit de verf komt op de foto.
Een autoloze Kromte dat gebeurt niet zo vaak, een fotomomentje zodoende... en nu maar weer wachten tot er van die heerlijke spekkersen aan de boom daar hangen.
en de schaduwen korten al aardig in zo halfverwege de middag.
Over drie weken zomertijd!
Lekker gekleurd en restjes uit de diepvries opgewarmd. Ik gooi niets meer weg heb ik me voorgenomen, of het moet niet meer te eten zijn.
Negen jaar later op 1 september 1953 vlak na de ramp waarbij Zonnemaire grotendeels droog bleef, zouden we hier komen wonen en zou mijn dagelijkse gang naar de lagere school beginnen.
Dat is het lange gebouw rechtsbovenin, er zijn weinig foto's van volgens mij. Mijn zus die zes jaar ouder is begon haar dagelijkse fietstochten naar de middelbare school in Zierikzee. Zij heeft veel minder herinneringen aan Zonnemaire dan ik, dat is niet zo gek natuurlijk als je de hele dag in Zierikzee zit en 's avonds huiswerk moet maken.
Nu 66 jaar later wonen we op de plek van de schuur linksonder, ik blijf het bijzonder vinden.
Soms komt er ineens een boel oude foto's tevoorschijn waaronder deze, vandaar dat ik ze plaats.
Het was best spannend, want ik had het al verteld, dus dan beseffen die beesten echt wel dat er iets komt, anders dan anders. Je zet eens iets klaar, doet anders en dan daarna wachten tot het moment daar is.
Maar daar waren ze eindelijk Grote Vriend en Grote Vriendin, erg gezellig zo samen nu bij ons.
De plaatjes zeggen genoeg. Echte liefde!
Verder deden we alweer niet veel. Wel lekker in de regen gewandeld hoor, het was niet koud en ik heb een fijne regenjas.
O en niet meer naar de kroeg geweest gisteravond, wel bijna, ik stond al buiten.
Wat ik met bandjes heb... die maken muziek en dan komt de beweging vanzelf, heerlijk! En je hoeft niet te praten want dat versta je toch niet, maar ja de leeftijd gaat ook een beetje meespelen...
Op een paar boodschappen na niet veel gedaan vandaag.
Vanavond hebben we bij het pas geopende restaurant de Brouwerie in Brouwershaven gegeten. Ze treffen het daar maar met zo'n goeie kok die we nu op Zonnemaire moeten missen, maar gelukkig houden we hier ook nog een hele goeie over vlak om de hoek, dat is ook fijn !
Gelukkig is het niet al te ver want het was weer heerlijk!
Hondje uitgelaten en nu weet ik het niet, zal ik nu wel of niet nog even naar de kroeg gaan waar een bandje zit te spelen...
De post bracht vandaag de bestelde schoenenrekjes van Ikea, we stonden al te juichen bij de deur en bij Ikea hebben ze natuurlijk de voorpret gehad. Ha, iemand gaat weer schoenenrekjes doen! Maar wij draaien onze handen daar niet meer voor om hoor. Het moest wel een paar keer los want achterstevoren of ondersteboven is snel gebeurd, maar ze staan en passen perfect bij de kasten. Netjes!
Breiwerkje staat ook op de pennen dus ik ben voorlopig zoet.
Buiten is alles lekker opgefrist na de regen, het vlas is gezaaid een paar dagen geleden en volgens mij komt het al op...
