Het was prachtig in de polder vanmorgen, met net genoeg laaghangende mist, echt een rondje om te genieten.
Daarna reed ik ook eens een stukje in de auto, samen met Joop.
Dat viel mee, je kunt ook gewoon rijden zonder dat hij uit zichzelf af gaat remmen enzo dat moet wel aangezet worden. Het is wel zo dat als je even moet wachten ergens voor, de motor uit zichzelf stopt en ook gewoon weer aan gaat als je gas geeft. Een sleutel is niet meer nodig als je hem maar in je zak/tas hebt. Druk op de knop en rijden maar, dat vind ik dan weer raar bij het uitstappen. Op slot hoeft ook niet, gewoon maar weglopen....
Cameraatjes zijn erg handig ook als je nog geen 92 bent.
Didi maakt het niet veel uit, hetzelfde kleed (gewassen en wel) en er zitten ook gewoon ramen in zodat je fijn naar buiten kunt kijken.
Het is een fijn stoer autootje, de richtingaanwijzer zegt: 'tik tok, tik tok', het lijkt wel een kip.
Joop reed vandaag een stukje Nederland door, de eerste 400km zijn een feit.
Ik kleurde in afwachting van de bestelde spijkerbroeken, 30% korting zag ik donderdag, op broeken die we toch altijd dragen, dus ja, dat deed ik dan maar, scheelt best en nog zie ik, dus als je je slag nog wilt slaan....
Nou dat was me het dagje wel gisteren, ik ben ook niets gewend natuurlijk en nu is het alweer laat.
Dat komt omdat ik graag naar The Voice kijk, ik kan er ook niets aan doen, maar ik vind het een geweldig programma. Joop niet en jullie ook niet natuurlijk, dat geeft niets, ik neem het ook niemand kwalijk, maar als dat aanstaat, kan ik verder niet op mijn pc werken want dan krijg ik allemaal strepen of het beeld wordt zwart en dat geeft alleen maar stress. Dus ik kijk en doe verder niets. Oh jawel, ik kleur, dat gaat wel.
Joop zat het grootste deel van de dag in de auto. Gelukkig had hij een paar afspraken en hij had zijn zonnebril in de Golf laten liggen, dus ja... en de zon scheen, dat scheelt ook.
Nou daar staan we dan voor onze ingepakte auto, dat was natuurlijk om te voorkomen dat we er gelijk naar toe zouden lopen. Eerst maar het papierwerk afhandelen en daarna uitpakken.
Wat een prachtig cadeau, je moet er even op wachten maar dan heb je ook wat.
Wij vinden hem erg mooi. Lager zodat ik gelijk met mijn voet bij de grond kan, bij de Golf moest ik me eerst naar buiten duwen voordat ik weer vaste grond onder de voet had.
Daarna volgde de uitleg van alles, er zit nogal wat in wat ik waarschijnlijk nooit zal gebruiken, maar ik ben wel erg blij met de achteruitrijcamera, zodat je ziet wat er achter je auto gebeurt.
Joop vindt al zulke extra's geweldig, alleen jammer dat de VW app niet werkte op zijn Huawei... bij Samsung ook niet altijd vertelde verkoper, maar goed mijn toestel is toegevoegd dus ik kan wel handsfree bellen al heb ik nog geen idee hoe.
Waarschijnlijk onze laatste auto, hier kunnen we wel een tijdje mee vooruit, we wachten het rustig af.
In Zierikzee nog even langs de opticien, Joop had gisteren zijn ogen laten meten voor een leesbril en alvast monturen gepast en apart laten leggen, zodat ik nu alleen nog hoefde te kijken welke het beste was. Nu ja, geen van drie was eigenlijk dat je zegt dit is hem dus nog even verder gepast, maar dat lukte toch snel.
Onderweg naar de auto kwamen we langs van der Krieke.....drie keer raden wat we daar deden.
Het was me allemaal een beetje veel van het goede, teveel eigenlijk. Bah.
Ondertussen goot het de hele dag pijpestelen, dus tussendoor ook nog een paar zeiknatte rondjes met Didi gedaan èn boodschappen, dat hoeft dan de eerstkomende dagen even niet.
We kennen elkaar ongeveer al zo lang als ik blog. Hans kwam in 2005 als eerste voorbij en eigenlijk tegelijkertijd was jij er ook met af en toe eens een reactie en later met je eigen blog en ook 'de Meisjeschool' deed mee.
Verslagen van tentoonstellingen van jezelf en medebewoners van de meisjesschool en anderen. Verhalen over Koos en later Boelie. Handwerkperiodes. Je ging wandelen, fotograferen, uitstapjes en alles met een meestal vrolijk of grappig tintje.
Jammer genoeg stond dat in de beginperiode allemaal bij web-log waar alles verloren ging. Dat vond je verschrikkelijk, maar je ging weer vrolijk verder met een nieuw blog, inmiddels ook alweer acht jaar geleden en niet te vergeten ook op Facebook, waar je op meerdere pagina's erg actief was, met tekeningen, etsen, schetsen, en foto's!
Intussen maakte je boekjes van alles wat je geplaatst had want het zou je niet weer gebeuren dat alles verloren ging.
In 2013 waren jullie samen een weekje bij ons in de blokhut, we wandelden en kletsten en leerden elkaar zodoende ook in het echte leven kennen. Didi was je lieveling en daarvoor ook Simba natuurlijk, gek op dieren als je was.
Lieve Thérèse, bedankt voor alles, je vele reacties, vooral de opbeurende als ik weer eens wat somber was.
Ik zal je nooit vergeten....
Heel veel sterkte voor alle achterblijvers, die jou nu vreselijk gaan missen maar wel met heel veel mooie herinneringen.
Je 'weblogmoeder', dat weet ik ook pas sinds vandaag, dank zij Hans.
Vannacht ging alles gelukkig goed, ik lag ingepakt tussen de badlakens maar dat bleek niet nodig achteraf. Goed en wel uit bed voelde ik het weer druppelen, dus ik zat alweer vroeg een kwartier in mijn neus te knijpen, dat leek te helpen en ik kon even Didi uitlaten, maar eenmaall terug aan de koffie op de bank begon ik alweer te druppelen.
Weer maar knijpen, je hebt het gevoel of je leegloopt zo akelig. Joop belde even met de dokter, want ik zag me al zitten knijpen de hele dag en gelukkig kon ik terecht.
Bloeddruk was uitstekend dat hadden we gisteren ook al gemeten, niets bijzonders te vinden verder en ik kreeg een neusspray mee (dat rijmt).
Hoe eenvoudig kan het zijn, nergens staat dat als je googeld op: bloedneus, wat te doen met een bloedneus. Geen spray of druppels te bekennen. Wel als je eenmaal weet dat dat kan, maar ja ik weet niet zoveel.
Geen bloed meer gezien nadien, het lijkt te helpen.
Niet ver gewandeld, het miezerde en het was waterkoud.
Een snotneus, dacht ik vannacht toen ik wakker werd, dus ik voelde eens of er nog zakdoekjes op mijn nachtkastje lagen, maar nee... Toen ik opstond voelde ik al dat er wat anders aan de hand was en eenmaal in de badkamer schrok ik behoorlijk toen ik in de spiegel keek.
Een bloedneus, ik kan me de tijd niet heugen dat ik die had. Mijn schone bed onder tot de vlekken tot de matrashoes aan toe, dat zou alweer een echte wasdag worden dus. Gelukkig scheen nu wel de zon. Alles weer droog, bed weer aangekleed en nu maar hopen dat het vannacht niet weer gebeurd.
De matrashoezen brachten we bij Weekra, want die van Joop nu ook gelijk maar in de was gedaan, begin van de middag konden we ze alweer ophalen, keurig schoon voor 11.50.
En nu maar hopen dat het vannacht niet weer gebeurt, ik moet er toch niet aan denken.
Lekker in de zon gewandeld en thee met Heleen.
Joop maakte de binnenkant van de auto alvast inruilklaar, nog drie nachtjes.
Het beloofde een mooie dag te worden vanmorgen, dat had de weerman ook voorspeld, dus ik nam me voor een paar wasjes te draaien zodat alles lekker buiten in de zon kon drogen.
Eerste wasje was klaar en ik had het net opgehangen toen de mist zijn intrede deed. De zon zou zich niet meer laten zien.
Toch ook nog maar de hondekussenhoezen gewassen, want die had ik ook al uitgekleed. Dat is altijd een nogal harige bedoening, uitzuigen, uitkloppen, na het wassen nog eens uitkloppen en nog is het allemaal haar wat de klok slaat. Wel iets minder natuurlijk en ze zijn weer fris.
Dat hoeft dit jaar niet meer. Hondebedden hoeven niet zo vaak, dat vindt Didi ook.
Dat derde wasje ligt er nog, dat komt nog wel als de rest weer droog is.
Veel heen en weer geloop zodoende, plus rondjes door de polder waar weinig te zien was.
Ik vind wel dat ik nu een Beaujolaitje verdiend heb, ièmand moet het toch opdrinken...
Een beetje saaie zaterdag. Op het dorp niet hoor, want Sinterklaas kwam aan en ik hoorde de trommels van de muziek. Sinterklaas kwam met de bus en liet zich rondrijden op een trekker met aanhangwagen, ik zag erg leuke foto's voorbijkomen op het grote boek, maar ja wij weten al wat ons cadeau is...
Het was koud zonder muts. Hier ben ik bijna thuis gelukkig en maakte gauw nog een paar foto's gemaakt voor mijn grote boek.
En dan ook nog maar een keer deze.
Ik moet vaak aan deze foto denken als ik daar loop.
Ik weet ook nog goed dat die bomen gerooid zijn, verschrikkelijk vond ik het, de Zuidweg was de Zuidweg niet meer.
Even een klein voorproefje want dit vind ik toch zo leuk! Mooi hè! De rest volgende week als hij klaar is.
Na een paar boodschappen op Scharendijke reed ik eens door naar het strand. Het was geen hoog water had ik gegoogeld, het was heerlijk weer en het was ook al erg lang geleden.
Na een uitbundig begin en een hap stront die verkeerd viel (ze moest er erg van kuchen) was Didi er al snel moe van. Op het harde zand valt weinig te snuffelen en op het losse zand loopt het best wel zwaar.
Ze is ook geen twintig meer, dat merk je dan wel. We waren ook nog haar riem verloren dus moesten een eind terug om die weer op te rapen, maar draaiden wel weer om voor nog een stukje verder.
We liepen niet door tot het Watergat zoals vroeger, maar draaiden bij ZuidZuidWest de duinen in, we hadden tenslotte ook vanmorgen al een paar kilometer gedaan. Dat is het verschil met voordat we verhuisden, toen deed ik 1 keer per dag een flinke wandeling, de rest van de dag poepte en plaste ze in de tuin en maakte daar dan nog wel een paar kilometer.
Het pad is vernieuwd, verhard, netjes hoor, vroeger waren het alleen schelpjes, veel kuilen ook en daardoor weer plassen. Nu is er een betonnen onderlaag.
Foto's van het strand als het zo rustig is vind ik altijd heel bijzonder. het lijkt of de lucht zich vormt naar de scheiding tussen land en zee en dat zal ook wel zo zijn, zodat je vaak bijzondere wolkenlijnen krijgt.
Eigenlijk ben ik niet zo van de tradities, maar de Beaujolais Primeur hou ik erin.
De derde donderdag van november daar kijk ik altijd naar uit en zal altijd een paar flesjes halen. Ze is in de supermarkten niet meer te vinden en bij Gall en Gall ook al niet meer zo dat je er bij binnenkomst over struikelt, maar nog wel verkrijgbaar. Komende dagen zal ik er nog naar uitkijken en anders blijft het bij deze vier.
Het is ook niet zo dat ik er gelijk een hele voorraad van insla. Joop doet niet meer mee, dus ik zit er ook maar in mijn eentje van te lurken, niet dat ik dat erg vind hoor, ik vind het lekker!
In Frankrijk maken ze er tenminste nog een feestje van.
Vanmiddag een telefoontje... de auto is gearriveerd in Goes!
Alles wit vanmorgen en stil en helder en best fris, maar zo heerlijk!
Vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig op de koffie en we wandelden een rondje in de zon.
Joop heeft afgelopen maandag zijn gerepareerde nieuwe schoenen opgehaald. Ze hebben de zolen ongeveer de helft dunner gemaakt en gedaan wat ze konden om het beter te maken. We zijn benieuwd natuurlijk en het was nu de eerste keer dat hij er een rondje op liep.
Het ging wel goed we deden het rustig aan, als hij alleen was geweest had hij gelijk weer een stuk verder gelopen, hoezo geen conditie...
Wel kwam hij er vanmorgen achter dat de betablokkers sinds een paar maanden van een andere fabrikant zijn...
Onderweg alweer iets geleerd. Kijk, zei Freek, 'roapjes', ook een groenbemester. Die worden ook gewoon onder geploegd.
Vroeger aten we ze thuis ook wel, met een papje, maar die waren geel. Er zullen vast verschillenden soorten 'roapjes' zijn, dit waren net grote radijzen.
Mooie wolkenpartijen vandaag. Met de regen viel het gelukkig wel mee.
Toch stapte ik in mijn regenjas de deur uit vanmiddag, eenmaal buiten voelde dat te koud en draaide ik om voor mijn gewone jas, plus bodywarmer, plus, sjaal muts en wanten, beter te warm dan te koud hoor en voordat ik thuis was stonden de ritsen open en muts, sjaal en wanten zaten in de jaszakken.
Thuis meette Joop zijn bloeddruk eens en die was veel te laag, hij kan ook niks meer eigenlijk, zo buiten adem. Gelukkig kon hij even bij de dokter langs, hartfilmpje gemaakt, inspanning gedaan en dan moet het omhoog gaan maar dat deed het niet en daar raak je dan van uitgeput...
Goede kans dat het van de Betablokkers komt, die zijn niet goed voor je conditie, volgens de dokter en het is al minimaal wat hij daarvan slikt, om de andere dag een halfje. Ze zijn voor zijn hartritmestoornis en daar helpen ze goed voor. Nu gelijk mee stoppen en over twee weken kijken of het resultaat heeft.
Medicijnen, het is fijn dat ze er zijn maar ze kunnen ook vreemde bijwerkingen hebben. De jaarlijkse controle bij de cardioloog stond al gepland voor begin december, dus dat komt mooi uit.
Verder alles onder controle hoor, vanavond vergaderen in Sluis, van autorijden word je niet moe en bij vegaderen hoef je ook maar te zitten.
Het meeste is nu wel gerooid en het is een enorme blubberbende op het land, maar toch schijnen mensen er genoegen in te scheppen een paar gratis knolselderijbolletjes te scoren.
Een paar weken geleden zag ik ook een echtpaar 'in de aardappels' er lagen er veel, vlakbij de slootkant. Meneer was er bij gaan liggen want hij hoefde maar te rapen en mevrouw liep heen en weer naar de auto die toch gauw vijftig meter verderop stond, de kratten stonden in de kofferbak. Ik wilde eerst nog vragen of het voor de voedselbank was, dan had ik het nog begrepen... maar ik vroeg niets en ze zei uit zichzelf dat ze heel nuttig werk deed, ik heb maar beamend geknikt. Ik weet niet of die ene kofferbak veel scheelt op het geheel.
Ik haalde zaterdag vijf kilo bij mijn aardappelboer en kreeg er twee kilo extra bij, 'dr zitte blaauwe tussen', zei hij, 'dat snieje dr mar of, dat komt du de nattiggeit'. Twee euro moest ik betalen....
Goed weer om blaren te vegen, dat deed ik dus ook, en een wasje of wat.
Vanmiddag op het gemak een flinke wandeling, dan ben je lekker lang buiten tenminste.
De haven is leeg op wat boten in het jachthaventje zelf, ja een haven in een haven, dat kan.
Een lekkere zuurkoolstampot als afsluiter van deze fijne zondag
Ik ben er weer moe van maar dat vind ik juist lekker, straks nog een rondje rond het dorp en dan hebben we er weer ruim 10 km opzitten, de stappen in huis tellen niet mee, mijn telefoon gaat alleen mee uit wandelen.
Drie uur sloeg de klok vannacht, daarna heb ik niet meer geslapen. Gelukkig heb ik dat niet zo heel vaak ofik val gewoon weer n slaap als ik eens wakker word.
Er zit storm in de lucht, of nattigheid, iets onheilspellends in elk geval want mijn schouders spelen op, of zou het toch van het breien komen... ;)
Al met al toch een heerlijk dagje, veel gewandeld, er was zowat geen wind en het was weer stil!
Vanmiddag gezellig met Heleen een stukje gelopen en daarna thee in de Veerhoek.
Joop is op stap, prijsuitreiking met gebak en eten, dus ik at vanavond lekker patat! Mèt een croquet!
Jummie! Wijntje erbij en vanavond vroeg naar bed denk ik zomaar.
Didi ligt al voor pampus want de teller staat al op tien en straks komt er nog eentje bij.
De blaadjes van de stek kunnen nog niet zo goed tegen hagelstenen al waren het niet eens grote, maar die ga ik maar een beetje beschut zetten.
Ik keek eens bij november 2015 vier jaar geleden nu en we dachten nog niet eens aan verhuizen, dat zou een maand later pas gebeuren.
Ik keek ook omdat ik zo ontzettend blij ben dat we het gedaan hebben al valt het heus niet altijd mee, mede door de ongemakken van Joop. Pijn in zijn voet, opkrabbelen, weer kunnen wandelen en fietsen, weer terugvallen vanwege foute schoenen, niet meer kunnen wandelen, alweer, conditieverlies, willen fietsen, proberen dat weer op te pakken en dan gelijk weer helemaal naar Brouw.... dat is een kilometer of zeven maar dan moet hij rusten onderweg en is er versleten van, dat is deprimerend en dan zit je hier toch meer op een kluitje dan daar.
Doe dan twee kleine rondjes zeg ik dan, dat doen alle oude mannen hier...
Gelukkig was er vandaag weer genoeg te doen wat de duiven betreft. Vanavond ook weer onderweg, want dat gaat wel allemaal goed gelukkig, al is hij dat ook wel wat aan het afbouwen.
Het is een natte boel overal, gelukkig vandaag zo goed als droog.. . we wandelden en ik deed wat boodschappen.
"Hee hoe gaat het?!" is het eerste wat er in je opkomt als je een bekende ziet en je verwacht dan eigenlijk niets anders dan een 'hee hallo, goed hoor" terug, maar nee soms gebeurt dat niet, of het komt er een beetje twijfelachtig uit. En dan sta je gewoon een kwartier of nog langer met z'n tweetjes midden in een gangpad tegen je tranen te vechten. Ach ja, het is overal wat, maar het valt niet altijd mee.
Het wordt er ook niet mooier op allemaal, al kan me dat eigenlijk weinig schelen. Die neus baart me weleens zorgen, ik smeer elke dag maar hij blijft ruw en paars en ook die kwijlgootjes vind ik niet leuk, voor de rest kan ik er wel mee leven, couperose heeft elk buitenmens.
Af en toe een regenbui maar dat heeft vast iedereen, zo nu en dan.
De auto komt volgens de garagemeneer in week 48, misschien wordt het een Sntrkls kadootje.
Joop wrijft eens over zijn hoofd, speelt een spelletje, zucht en kucht....
Na regen komt zonneschijn, dat ging vandaag wel op. Vanmorgen kwamen we niet ver maar vanmiddag was het droog en de zon kwam er ook nog bij. Eenmaal thuis hing ik zelfs nog een wasje buiten te drogen. Natuurlijk werd dat niet helemaal droog en moet het alsnog binnen op een rekje, maar wel lekker fris gewapperd en morgenochtend droog.
Didi begint weer een beetje te glanzen, ze is ook al een tijd aan het verharen, ik kam veel en tegenwoordig geef ik af en toe wat groente, dat vindt ze heerlijk! Het ligt er natuurlijk een beetje aan wat we eten maar spruitjes en bloemkool ruikt ze nu al aankomen, met een klein scheutje jus erdoor, jummie. Gisteren had ze alweer een teek, nu toch echt maar druppeltjes gegeven, eigenlijk doe ik dat 's winters nooit.
Prima dagje, lekker gebreid en eindelijk een pand af, ik heb besloten eerst de trui waar ik mee bezig ben af te maken, met dank aan de kwekkende vrouwen, anders had ik de wol al gekocht.
Vanmorgen was het nog droog en Didi had er zin in!
Vanmiddag regende het behoorlijk en toen had ze ook nog zin, raar beest.
Ik wilde omdraaien aan het eind van de dijk, maar mevrouw was het daar helemaal niet mee eens. Nog een klein stukje dan dacht ik, want de lucht was behoorlijk donker en daarna heb ik toch echt mijn zin doorgezet. Ach ja, morgen beter. Het kan niet elke dag feest zijn.
Erg leuk om weer eens in de kerk van Zonnemaire te zijn gisteravond, dat was best al heel lang geleden. Ik denk een kerstfeest ergens in de jaren zestig. Het is een gezellige kerk, licht en tegenwoordig ook lekker warm.
De Harmonie speelde er lustig op los en na afloop dronken we nog wat, een hapje en een drankje voor rekening van de kerk, ook al heel gezellig. Tijdens het concert werd er gecollecteerd voor KIKA.
Een witte boel vanmorgen, daar overkomen de planten nog niets van en komende nacht wordt er geen vorst voorspeld, ik pak nog maar niets in.
Vanmiddag ook weer lekker gewandeld, je zou bijna zin hebben om als het rondje erop zit nog een rondje te doen, maar dat deden we maar niet. Ruim negen kilometer is zat.
Vanavond reden we naar Scharendijke om weer eens een hapje bij Salud te eten. Dat was ook al heel lang geleden. Gezellig even aan de bar gezeten en daarna heerlijk gegeten, een lekker stukje kabeljauw met witte wijnsaus en (heel belangrijk) lekkere warme groente, dat schort er nogal eens aan bij het uit eten gaan.
Op het punt van de laatste foto kwam er een paard met een kar erachter aangelopen die absluut niet te zien waren, zonder verlichting, ik schrok me kapot maar zag ze nog net op tijd. Joop zag ze ook niet. Even later twee fietsers zonder achterlicht. die ook als een schim door het duister reden. Gevaarlijk!!
Daar waren ze weer vanmorgen! Ik had ze al een tijdje niet gezien maar ze zaten nu bij de buurman op de stoep, mooie parelhoenders, aparte beesten.
Drukke tijden voor de boeren, aardappels eruit en dan maar ploegen en de wintertarwe erin, want er moet wel weer wat in de grond natuurlijk.
Gelijk met de zaaibak, geen idee hoe zoiets heet, erachteraan.
Schitterend weer vandaag en kijk eens hoe groen alles nog is!
Heerlijk gewandeld en Joop fietste helemaal naar Scharendijke, lekker warm ingepakt dat wel want zo hard dat je er warm van wordt fietst hij nog niet, eerst maar weer eens wat conditie opbouwen. Dat komt vanzelf wel weer. Zijn voet is in elk geval zo goed als over, kijken lukt ook, al zet hij nog wel vaak zijn bril op.
Natte boel vandaag! Vanmorgen trof ik het nog en we deden een heel rondje Korteweg, maar daarna begon het te plenzen. Dat duurde tot halfverwege de middag, dacht ik. Het leek droog en dat was het misschien ook even, maar onderweg begon het weer, dat was het staartje zullen we maar zeggen, maar daar word je ook nat van.
Dit huis krijgt binnenkort nieuwe bewoners, het was binnen een paar weken verkocht.
Sinds een paar dagen heb ik contact met een paar verre familieleden, broer en zus, ik vertelde al dat ze op zoek was naar peperbollen en zodoende op mijn blog terecht kwam.
Erg leuk. Joop heeft onze stambomen een paar jaar geleden helemaal uitgezocht tot ergens in 1700 en deze van Felius weet er ook alles van, veel meer dan wij denk ik zomaar. We gaan zeker binnenkort eens kennis maken en als Joost dit leest is hij ook uitgenodigd. Ik heb geen idee of hij nog weleens langskomt hier op mijn blog, misschien af en toe eens. We zullen het zien, wordt vast vervolgd.
Best weer lekker vandaag, van alles wat eigenlijk, een zonnetje en een spettertje en mooie wolkenluchten.
Eindelijk weer een beetje aan het kleuren, vrolijke kleuren gekozen, rode trui aan, rode lippenstift ... elke keer als ik dat doe schrik ik er weer van want hij is toch wel heel erg rood. Poetsen heeft dan ook geen zin want dan ziet het er helemaal niet meer uit, dus die moet ik maar eens weggooien.
En vanmiddag viel mijn oog opeens op nog een rood zwart dak, zoiets zie je dan ineens terwijl je er al een paar jaar voorbij loopt, maar ja ik weet het ook nog niet zo lang natuurlijk.
Bij deze boerderij klopt het alleen niet meer want de voor en achterkant zijn nu eigenlijk de zijkanten. Vroeger liep de weg voor langs de boerderij, dwars op de dijk waar ik nu sta. Best ingewikkeld om uit te leggen eigenlijk.
Ach ja het maakt ook verder niet uit.
We aten weer eens bruine bonen. Eigenlijk zou het pasta worden, maar toen de gehakt en de groenten gebakken waren vond ik het een betere combinatie voor bonen, dat kan bij mij zomaar gebeuren, gelukkig had ik er nog geen italiaanse kruiden door gedaan want dan had het niet meer gekund natuurlijk.
Kijk dat vind ik nu leuk en dat gaat steeds vaker gebeuren natuurlijk.
Ik had geen foto's gemaakt vandaag, dus ik keek eens in het eerste beschikbare novembermapje en dat bracht me naar 5-11-2003 een prachtige foto van de polder bij Renesse.
In de verte de Rampweg en ik loop in de Lange Moermondsweg, leegte... Nu is er dit. Daar heb ik vast ook foto's van, maar dat is me nu net weer even teveel moeite om daar naar te gaan zoeken.
In het mapje van 6-11-2003 een dag later dus als die hierboven, kwam ik deze tegen, ik weet nog dat ik daar zo gezeten heb, die deuren deed ik niet zo vaak allebei open, maar de zon was al laag natuurlijk. Wel raar vind ik die rieten stoeltjes. Ik heb altijd wel rotan stoelen gehad, maar van deze weet ik niets meer. Ik had toen ook vast hard in de tuin gewerkt, mijn klompen staan er nog.
Vandaag was het niet zo zonnig maar wel heerlijk stil en alweer geen wind. Het oog van Joop is prima en hij is nu met de auto weg, wat eigenlijk de eerste dagen niet mag. Hij heeft wel een inhaalverbod meegekregen.
De zin komt weer een beetje terug, eenmaal bezig is het best lekker. Vanmiddag de tuin alweer gedaan. Die blaren houden me wel zoet, maar ik heb nu ook alles een beetje winterklaar gezet.
Vroeg op vanmorgen. Joop moest om half acht al in Zierikzee zijn voor zijn tweede staaroperatie. De foto's maakte ik toen ik hem al weggebracht had en daarna Didi uitliet op de dijk. Daarna lekker een bakje koffie thuis en half negen weer naar Zierikzee om hem op te halen. Kwart voor negen kwam hij aanlopen met weer een oogklep op.
We zullen maar hopen dat alles goed is gegaan voorlopig ziet hij nog dubbel.
Vanmiddag heerlijk gewandeld. de bijen vlogen nog dus het was warmer dan tien graden, de foto nam ik vanaf de dijk, die bruine vlekjes zijn bijen :)
Mijn tweede paddenstoelenfoto dit jaar geloof ik, ik ben er ook niet echt naar op zoek en er zijn er in de polder niet zoveel. Volgens mij is dit wel een eetbare al ga ik het niet proberen.
Wel weer een lange dag zodoende, Didi stond om vier uur alweer voor mijn neus met een knorrende maag, ik kon het bijna horen.
Oh ja en ook alweer een leuke brief van een 'van Felius' die op zoek was naar peperbollen , logisch dat je dan bij mij terecht komt natuurlijk.
Er zat eigenlijk nog een stelletje naast, maar die vlogen op net voor ik de foto maakte. Ze zijn altijd zo leuk samen die kauwtjes.
Vanmiddag een rondje in de regen, lekker waterdicht aangekleed, geen wind, heerlijk! Iedereen bleef binnen behalve wij en ik spotte alweer twee ijsvogeltjes. Best een fijne dag al regende het.
Pas ontdekt dat er ook tabellen bij de kilometerteller horen.
Voor iedereen die denkt dat ik dagelijks tientallen kilometers afleg een overzicht van vorige maand. Waarom hij een paar dagen oversloeg is me een raadsel.
Gemiddeld een kilometer of acht. 's Zomers iets minder en 's winters wat meer, dat komt omdat ik dan 's middags als het licht is wat verder loop om lekker buiten te zijn denk ik.
Op een paar pittige buien na best lekker weer vandaag, in elk geval niet meer zo koud.
Ik heb niet veel gedaan, maar wel heel de dag heen en weer gelopen, kom niet aan breien of tekenen toe en dat vind ik helemaal niet leuk. Bij mijn zus vliegen je de schilderijen om de oren. Hopelijk kan ik gauw ook weer een beetje rust vinden, want dat schort eraan.
Wel een rondje gedaan, en boodschappen en een cake gebakken, opgeruimd en een wasje, nog meer opgeruimd.
Opruimen houdt in dat je dingen verplaatst naar een plek waar je denkt dat ze horen of beter staan, uit het zicht, maar of dat altijd beter is... ik wou dat ik er eens wat makkelijker in was.
Wat een dag vandaag. Zulke dagen moet je niet teveel hebben, geen zin in niets. Een beetje hangen, wandelen kwam niets van, Didi had ook al geen zin. Ik denk dat we aan het begin van de week te hard hebben gelopen, toen wist ik van geen ophouden en dat moet ik nu bekopen. We worden een dagje ouder.
Dus ik hing wat achter de computer, kan inmiddels geen jas meer zien en doe het, omdat we toch een kwakkelwinter krijgen gewoon nog een jaartje met mijn softshellding met eventueel een bodywarmer of regenjas. Als ik een leuke zag kostte hij 300 euro, nou in geen driehonderd jaar hoor.
Heleen had gisteren al ijsvogeltjes gezien, ik was voorbereid en liep al met mijn fototoestel in de aanslag en dan nog zijn ze, of is hij want het is er maar eentje, zo snel! Maar hij staat erop! Heel bijzonder weer!
Joop heeft besloten dat hij nog een zelfgebreide trui wil. De eerste heeft hij aangedaan, ik heb hem inmiddels wel al een keer gewassen, maar dat kon maar net. Dus ja, ik heb wel eer van mijn werk. Nu nog beslissen welke kleur, ik was vanmiddag al even bij Mo, maar dat was net een kippenhok daar, best gezellig hoor, maar niets voor mij. Ik brei wel thuis. Volgende week nog eens kijken als het wat rustiger is.
De trui waar ik mee bezig ben vordert niet erg, misschien komend weekend even flink doorbreien.....dan is dat maar gebeurd...
En dan nog even dit.
We hebben sinds een tijdje ik heb eigenlijk geen idee hoe lang al Dhyan, die meereageert op meerdere blogs en daar af en toe zijn mening geeft. Heel gezellig vind ik, maar soms proef ik toch bij andere bloggers dat zij best eens wat meer van hem willen weten.
Ik bied bij deze Dhyan de mogelijkheid eens iets over zichzelf te vertellen op mijn blog, zodat wij een idee krijgen van wie hij is en wat hij zoal deed in zijn leven tot nu toe. Met foto graag Dhyan. Sturen naar info@riavanfelius.nl en dan plaats ik het hier.
