Voor de broodnodige variatie weer eens naar het strand geweest vandaag, ik trof het want de zon scheen heerlijk. Wel goed uitgekeken of er geen auto aankwam, want ik had geen zin in een bekeuring omdat de honden losliepen. Vanmiddag een beetje in de tuin geklust en op dit moment begint het weer te regenen.
Update:
De zwarte hompen zijn waarschijnlijk stukken klei, losgekomen doordat ze in de Westhoek bezig zijn
het strand op te spuiten.
Update 2
't Is turf, hoor ik net.
Wieneke vroeg bij de vorige reacties hoe dat nou zit met die bijenzwermen en hoe dat in zijn werk gaat.
Hier kan je lezen waarom ze gaan zwermen. Als dat eenmaal het geval is strijkt de koningin ergens neer, meestal aan de tak van een boom en de bijen verzamelen zich dan om haar heen, dat wordt een grote homp zoals je ook op
de link kunt zien. Als de imker er dan bij komt heeft die een korf, een doek en een snoeischaar bij zich. De doek wordt op de grond gelegd, de korf met de opening naar boven daarop gezet. Dan wordt de tak met de homp bijen afgeknipt en tegelijkertijd in de korf afgeslagen, het is dan de bedoeling dat in ieder geval de koningin erbij zit en een groot deel van de bijen. De korf wordt omgekeerd op de doek gezet met een houtje of een stokje eronder om een vliegopening te houden. Als ze zich dan allemaal in de korf verzameld hebben, wordt het houtje weggehaald en de doek om de korf gebonden, et voila... een nieuw volkje. Ze blijven dan een paar uur in de korf, zo tot tegen de avond (meestal zwermen ze rond de middag) en dan worden ze weer afgeslagen in een kast en mogen daar dan weer honing gaan verzamelen.
Hier zie je Joop in actie en hier
de zwerm, de foto's zijn van vorig jaar.
Hier stond eerst iets anders, maar dat paste eigenlijk niet bij de foto
Hebben jullie ook zo slecht geslapen vannacht?
Rotmaan!
klik
Ze staan er zo toch wel heel erg leuk op hè, een toevalstreffer, want als je het wilt gebeurt het niet.
Er kwam vanmorgen ook weer een zwerm bijen aanvliegen, niet eentje van onszelf, maar een verse, zo breidt het aantal volkjes toch nog behoorlijk uit, acht inmiddels, ze zitten alweer netjes opgeborgen in een kast.
Door de harde wind van de laatste dagen waait een deel van de Oostindische kers helemaal naar de Filistijnen, gelukkig heb ik ze een beetje verdeeld, anderen staan uit de wind en bloeien dat het een lieve lust is, lekker fel en meerdere kleuren per plant.
We hebben heerlijke ouderwetse sperziebonen gegeten, lekker dik met een boontje erin en toch heerlijk mals, ik kocht ze gisteren bij
de Zoete Kers, zo koop je ze bijna nergens meer, 't zijn altijd van die dunne pieletjes.
Dit was het nieuws van vandaag.
Op een balk in het houthok zijn winterkoninkjes een nest aan het bouwen, ze kunnen hun plek niet erg vinden geloof ik, want ze zijn ook al bezig geweest in een nestkastje waar ook al eieren in lagen, of ze dat nu verlaten hebben, of dat er meerdere stelletjes zijn, daar zijn we nog niet achter. Deze bouwen ze uit de vrije vleugel.
Wat een kouwe boel vandaag, brrr. Wel lekker gewandeld met Belle en Simba en daarna even naar Vlissingen voor een bezoekje aan de tandarts, dat was ook al een jaar of twee geleden. Inmiddels was mijn oude tandarts vertrokken en had plaats gemaakt voor een minder aantrekkelijke maar o zo aardige andere. Het weerzien met de asistente was warm, dat was nog dezelfde, we hebben heel wat meegemaakt samen. Ik was zo aan de beurt, hij had
mijn verhaal even nageslagen en heeft gekeken of alles nog goed zat en de schroefjes wat 'geactiveerd' zoals ze dat noemen, de boel zit weer muurvast.
OP de terugweg kwam ik langs "
de Zoete Kers" en omdat ik al gezien had dat mijn portemonnee bijna leeg was, ging ik toch even langs om te kijken of ik kon pinnen. Dat kon niet... "maar neem maar mee hoor", was de goede man zijn antwoord, "je komt toch nog wel een keertje in de buurt?" Ik heb nu een lekker boerenkaasje en groente en fruit voor de komende week en het geld maak ik over.
klik
De zaadbol van de morgenster. Ik maakte er al eerder een foto van, maar gisteren eens een verse gemaakt en omdat ik nu ook kadertjes kan dat er ook omheen gedaan. Het is een druilerig dagje vandaag, er valt niet veel meer te doen dan een beetje fröbelen met de foto's. Straks gaan we voor de gezelligheid nog even naar het dorp, terwijl het eiland langzaamaan weer leeg stroomt.
Ik ben laat, zoals al heel de dag. Na een nachtje hoesten en tegen de morgen in slaap vallen was het ineens kwart over elf.... en dan gaat de dag veel te snel.
Vanmiddag overal prachitge luchten, maar gelukkig bleef het droog, en toen ik eenmaal bijna thuis was dacht ik dat het misschien al half vier was, tot ik op mijn horloge keek en het al half vijf bleek te zijn. Het was dus een dag van niets, zo voorbij. Ina en Martin kwamen nog even langs voor een biertje en Joop zit alweer op de taxi. Miriam en Mark zijn ook weer
heelhuids thuis gelukkig en de rest van de familie zit nog ergens op een camping te koukleumen denk ik. Morgen beter... nieuwe dag, nieuwe kansen.
....voor het aangenaam verpozen, laat ik u de schillen en de dozen.
Op de begraafplaats nog wel. En dit is niet de enige plek waar ik een hoop rommel zag liggen. Onbeschoft gewoon.
Deze stond ook langs de weg, hoe was het ook weer... de eerste waren ze verloren, dus deden ze de ander ook maar uit en die vinden we dan...
En ook vanavond zal het nog lang onrustig zijn in Scharendijke en omstreken
klik
Vanavond nog een paar leuke foto's gemaakt. Foto's zijn snel te druk of er mankeert wat anders aan, maar dat maakt hier niet uit en ik link naar
fotoo.nl, omdat hij daar nu eenmaal al staat, het is onzin dingen dubbel te gaan doen.
Een drukte van belang dus in de haven en het pakhuis staat en normaal gesproken
zo bij, met omgeving en al en zonder weggeshopte lantarenpalen, omdat dat mooier zou zijn voor de foto. (Ik vind het trouwens wel leuk om te doen hoor, begrijp me niet verkeerd)
Joop is druk met
de taxi, drie avonden rijden met de Limousine tot één uur en hij is de laatste dagen ook erg druk met de bijen. Gisteren nog een zwerm ergens vandaan gehaald, dus we hebben er weer een volkje bij. Een experiment met darren is gelukt (vaak mislukken ze) en binnenkort kunnen we weer slingeren.
De Oostindische kers staat voor de kasten en het is mooi om te zien hoe de bijen voor het naar binnen gaan even op de planten gaan zitten (ik zal daar morgen eens een foto van proberen te maken). Nu nog afwachten of het ook werkelijk helpt tegen de
varoa mijt .
klik
Dambordvliegen! Tot vanmiddag had ik er nog nooit van gehoord, maar ja als je zo'n stelletje in beeld krijgt wil je ook wel weten wat het zijn natuurlijk, dus heb ik de zoekmachine er maar eens even op nageslagen. Een naam om nooit meer te vergeten.
De verkoudheid blijft zeuren en ik ben nog steeds niet de oude, ik loop maar wat heen en weer op zoek naar een vlieg of ander te fotograferen beestje of bloemetje.
Het juffertje is ook niet bijzonder, maar ze kleurde wel mooi op het gele bloemetje vond ik.
Het eiland stroomt vol, de jaarlijkse Pinksterdrukte. Vanmiddag al boodschappen gedaan, de schappen waren nog vol en de winkel leeg, dat schiet tenminste op, ik ben er klaar voor.
(psst, het ziet er naar uit dat de Judaspenningen het gaan redden... niet tegen Joop zeggen hoor
)
Ieder jaar weet ik dat het gaat gebeuren en eigenlijk zou ik wijzer moeten zijn, maar ik kan het niet laten zaadjes of ander kruipend spul, die 'buiten de stenen' opkomen, te laten staan. En dan is daar Joop met zijn spuit, die alles wat ik met zorg heb laten staan, in één keer plat spuit. Dan trek ik het er alsnog zelf uit, omdat ik niet aan kan zien hoe ze langzaam dood gaan. Een stuk of zes Judaspenningen, klaar om volgend voorjaar te gaan bloeien, zonder één verder onkruidje ertussen, dan moet toch duidelijk zijn dat ik ze daar wèl wil, maar ze waren nat, dus bespoten. Ik heb ze afgespoeld maar ik denk dat het leed al was geschied.
"Dat is lastig bij het maaien" zei hij, terwijl ze naast het gras staan.
Even later zag ik deze boom, die zo goed weergaf hoe ik me voelde.
En nu maar afwachten wat er de komende dagen nog meer geel wordt. Mannen! (tenminste die van mij, af en toe....)
Aan het eind van de middag nog even een rondje rond het dorp gedaan voor een boodschap en een paar foto's natuurlijk, want bij zo'n mooie blauwe lucht ziet alles er nog mooier uit. Vorig jaar had ik al eens foto's van het
pakhuis bij de haven gemaakt, maar door e.o.a. duistere reden is mijn mapje van mei vorig jaar kwijt, weg, foetsie! En daar zaten juist zulke mooie in. Niet getreurd, het Pakhuis heb ik inmiddels weer, misschien nog wel mooier dan de vorige keer (ik zal straks de link er wel bij doen) en ik heb gelijk ook de oude weegbrug er maar eens op gezet, zie hierboven. Er zat vroeger een soort grote weegschaal voor waar de tractoren met volgeladen aanhanger op reden om het gewicht van de lading te bepalen, het gewicht van het lege spul zal natuurlijk wel eerst opgenomen zijn. Geen idee wat er het meest via de haven vervoerd werd, tarwe, aardappels of suikerbieten, maar zoiets zal het wel geweest zijn. Leuk dat het er nog staat in ieder geval en terwijl ik de foto nam, kwam er een mevrouw naar me toe gelopen om te vragen wat het voor een gebouwtje was.
Verder druk in huis en tuin geweest, ik had er zin in!
Update:
De foto's van het pakhuis staan
hier.
Zo snel de verkoudheid op kwam zetten, zo snel zakt hij eigenlijk ook weer weg,
't gaat dus wel weer goed, op een rochel en een kuch na. Lekker gewandeld ook en op de heenweg kwamen net de gemeentewerklui met een kar geraniums aanrijden. Toen ik anderhalf uur later weer voorbij kwam zag het er
zo uit, ze hadden dus lekker doorgewerkt. Na het zo langzamerhand gebruikelijke kopje koffie bij Elly,
Belle loopt regelmatig mee, heb ik eindelijk de bloemetjes van de PLUS, die ook al ruim een week in de bakjes stonden te wachten, in potten gezet en dan val je van het één in het ander, heerlijk, het is alleen altijd even moeilijk het begin te vinden.
Eigenlijk zien ze er zo best leuk uit hè, de luizen die altijd in grote getale op de vlierbessen zitten.
Niet echt ziek, maar wel een flinke verkoudheid, zo eentje waar je heel lamlendig van wordt, met een vol hoofd en 's nachts verstopte neusgaten. Vandaar, denk ik, het kwam er vrijdag natuurlijk al aan, of heb het toen juist opgelopen met mijn gezweet en geknip en gejakker. Wel gewandeld vandaag, de bermen zijn prachtig met al die grasjes, maar voor de rest doe ik weinig, gelukkig hoeft dat ook van niemand.
Nog maar een fotootje van Zierikzee, de Oude Haven nz.
Ik zit in een logdip. Ik voel me uitgewoond, heb geen inspiratie, ben zo stijf als een plank en eigenlijk heb ik ook geen zin. Ik weet niets, ik heb geloof ik alles al verteld en er gebeurt ook niets. Vanmiddag in Zierikzee wat foto's geschoten, dat is weer eens wat anders dan bloemetjes en bijtjes en ik was al zo lang van plan dit oude krot eens vast te leggen voordat het in elkaar zakt, maar verder is er eigenlijk niets waar ik jullie blij mee kan maken...
Wat een wind hè, alles waait kapot...
Zo, ik zit er even van uit te blazen.
Eerst lekker gewandeld langs het strand met Simba en Belle, het was op de weg overal erg druk en heel veel fietsers en op het strand heb je dat nu eenmaal niet, daar liepen wat mensen met honden... en omdat het seizoen weer aangebroken is moeten die honden aangelijnd, niemand die dat doet, zeker niet als het niet druk is, die honden willen ook weleens rennen. Maar ojeee, daar was de pliesie: "mevrouw, wilt u de honden aanlijnen!" en zo gingen ze alle hondenbaasjes af, gelukkig geen bekeuring en zo gauw ze uit het zicht waren gingen de honden weer los. Vanmiddag de tuin in gedoken, alles groeit en bloeit er lustig op los en het grote knip-en snoeiwerk is ook alweer begonnen, want er moet wel ruimte over blijven om te kunnen zitten op de plaatsen waar we dat willen natuurlijk en de rozen willen ook wel gezien worden, dus zodoende heb ik
de spierballen weer eens een extra training gegeven. Tussendoor de wasjes aan de lijn gedroogd (en buk en strek en buk en strek), stof gezogen (vooruit met die armen en weer terug...), veel onkruid getrokken (door de knieën, handspieren gebruiken, omhoog en strek, paar stappen verder weer door de knieën enz...) Daarna de was weer opgevouwen, zo van de lijn dus strijken is echt overbodig... (en pak en vouw en leg weg en pak en vouw enz...). Aargh noemt dat
huishoudsport Kortom ik heb mijn beweging wel gehad vandaag.
klik voor m'n broer
Er zijn weer volop beestjes en af en toe heb ik er ook eens eentje goed in beeld.
Ik ben me erg in Adobe aan het verdiepen, er zijn een hoop mogelijkheden die ik nog nooit gezien en dus ook niet gebruikt heb, door dingen uit te proberen zie ik dan wel wat er gebeurt. Een nederlandstalige gebruiksaanwijzing kan ik nog niet vinden, maar ik vind het erg leuk en ben er zoet mee.
Een beetje in de tuin gerommeld vandaag. Morgen wordt het weer wat warmer is er beloofd, want het was nog best fris. Vanmiddag ook nog even naar de kapper geweest en eind van de middag even bij Ina langs die een weekje in Scharendijke is.
klik
Omdat de
brandnetels volop in bloei staan, heb ik daar maar eens een paar foto's van gemaakt. Mooi zijn ze hè, ik had ook nog nooit gezien dat daar van die mooie spiraaltjes aan hangen. En dat noemen ze dan
onkruid.
Als ik thuis kom na het wandelen ga ik met de foto's aan de gang, kijken of het wat is en of ik er eventueel wat mee kan doen. Het huishouden schiet er tegenwoordig een beetje bij in, dat komt wel weer een keer. Zolang er nog geen paddestoelen in de keukenkastjes groeien zal het wel meevallen.
Kleine
Zeeuwse les:
vuul= vuil
vuulte= onkruid
Ik heb het al meer gezegd en ik denk ook niet dat het helpt, maar toch doe ik mee met
Irene en
al die anderen.
Vaste bezoekers, familie vrienden en bekenden, mensen die nooit reageren, maak je nu voor één keertje eens bekend. Gewoon op het commentaarknopje drukken en iets zeggen.
Plaats deze banner als je ook mee wilt doen:
Update:
Kijk bij
Zezunja voor meer!
Ik kreeg zondag voor moederdag een zonnebril van mijn meiden, hoe komen ze erop hè. Laatst toen we in Nijkerk waren had ik met Silvia al wat brillen gepast, zodoende wist ze wat ik ongeveer zocht en had er op de bonnefooi eentje meegebracht, van de Pearl, dus als hij niet naar mijn zin was kon ik hem in Zierikzee ruilen. Nu had ik hier ook al eens gekeken en een aardige gezien die heel lekker zat. Vanmiddag heb ik hem omgeruild en ik ben er erg blij mee.
Verder ook nog wat gewone brillen gepast, mijn oude heb ik inmiddels ook alweer twee jaar en de glazen zitten vol krassen. Er is weer leeftijdskorting, dat scheelt toch een hoop bij mij, alleen nieuwe glazen is niet zo leuk natuurlijk, een mens wil ook wel weer eens wat anders, maar ik heb nog niets beslist.
Vanmorgen al een beetje bijtijds gewandeld, het zag er naar uit dat het warm zou worden, maar dat viel mee. Belle gaat tegenwoordig bijna iedere dag mee en Simba heeft dan zodoende ook wat afleiding, ze moet altijd wel even op dreef komen, maar daarna gaat het prima.
Hulp is onderweg
klik
... je weet wel, van de knikkers!
Update:
IK WEET NIET WAT ER AAN DE HAND IS MAAR IK KAN NIETS POSTEN.
DIT KAN IK WEL BEWERKEN, MAAR EEN NIEUW POSTJE PLAATSEN GAAT NIET.
HELLUP! GEEN IDEE WAAR HET AAN LIGT.
De dingesen bloeien ook weer volop.
Het was een moederdag om noooit te vergeten.
Volgend jaar doen we het zonder dingesen, al zullen ze natuurlijk wel weer volop bloeien, maar daar hebben wij dan verder geen boodschap aan...
Ruitje Rok, de man die de
foto van Simba schoot, stuurde me ook het volgende gedicht met foto door:
Scharendijke Oude Haven
Het gebouwtje doet me altijd denken aan een gedicht van Gerrit Achterberg:
Kleine ode aan het water
Zo staat de regen als een raam
over de bloemen, mond en maan
leggen er groot en rond zich aan,
liggen er groot en rond om dicht,
o Grevelingen, waaraan ik lig;
met mijn stelten in maan en water
staan meeuwen in mijn ogenwater
gespiegeld, sta ik spiegelend in
waterramen en maanbloemen.
De dag begon niet goed voor mij, geen internet. De outlook deed het wel en MSN ook. Balen! (Bij Joop deed alles het wel)
Na veel geprobeer en vijven en zessen de helpdesk van Windows gebeld en dat hielp, het probleem lag blijkbaar bij Panda. Internet werkte weer snel en na een nieuwere versie van Panda (er wordt altijd wel trouw geupdate) is alles weer okee.
We hebben ook
de auto weer heelhuids thuis, mooier dan ie ooit geweest is lijkt het en hij rijdt weer als een zonnetje, veel beter dan die lawaaige dieselbak die we te leen hadden (Ford Focus) zelfs op de Ford site krijg ik hem niet goed in beeld, blijkbaar is de Mondeo beter. Om e.e.a. te vieren hebben we er maar
een etentje aan gewaagd. Thuis eet ik ze nooit (Joop vindt er nu eenmaal niks aan) maar nu stonden ze als extra op de kaart, dus ik greep mijn kans.... asperges met beenham, jummie! Met een botersausje erbij en aardappeltjes, ik heb gesmuld.
Hier zag ik de motjes al en vanmiddag de rupsen.
De Kardinaalsmutsen in de tuin zitten er weer vol mee. Ze schijnen veel voor te komen en niet schadelijk te zijn.
Deze website is erg leuk vind ik, lekker duidelijk en overzichtelijk. Allemaal rupsen en vlinders.
Uitgebreid boodschappen gedaan in Zierikzee vanmiddag, er was veel op en tekort, het was nodig. Onderweg naar huis bedacht ik dat ik nog een paar dingen vergeten was, er moest ook nog een kaart op de bus, die ik in de winkel waar ik hem kocht al geschreven had, dus gelijk nog maar even langs de PLUS, want daar is ook een brievenbus (dat rijmt). Het af te rekenen bedrag was € 9.69 ...
(net te weinig voor een knikker), dus ik zei: "daar krijg ik toch wel een knikker voor?" "Nee hoor, dat mag pas bij € 10.--" was het antwoord van het kassameisje.... Ik haal iedere dag een paar boodschapjes, meestal minder dan € 10.-- en dan vind ik dit zo belachelijk, zo kinderachtig en ik was ook zo boos en zo verschrikkelijk teleurgesteld, ik had niet eens het besef om even een pak koffie te pakken of zo, ik kon wel janken.... "Rot op met je rotknikkers", had ik willen schreeuwen, maar ik deed het niet natuurlijk, zo'n meisje kan het ook niet helpen, die heeft haar instructies van Hans...... die een tijdje geleden met ruime hand de bloemenzegeltjes uit deelde, vier in plaats van twee bij € 10.--. Hans is graag popi en laat dat blijken in het uitdelen van de xtraatjes......
PLUS is soms best wel MIN...
klik
'Kiek noe toch es!'
Mijn superfoto op posterformaat, dank zij
Bolus.
Gisteren had ik tegelijk met dat
andere mailtje, er ook eentje van Bolus, of ik de originele foto op wilde sturen dan zou hij er iets mee proberen en als dat zou lukken moest ik de brievenbus in de gaten houden. Natuurlijk had ik wel een vermoeden, maar toch was de verrassing groot toen hij vanavond aanbelde. En nu hangt hij op
de wc. Daar hing al jaren dezelde poster, dus het is een welkome afwisseling. Wat een leuke presentjes toch allemaal. Bedankt Bolus!
Laatst vertelde ik al dat Simba wat last heeft van haar poot. Het ging inmiddels weer een stuk beter en gisteren hebben we weer een flinke wandeling gemaakt, samen met Belle. Gisteravond was ze daar een beetje stijf van dacht ik, na het opstaan van haar kussen liep ze even wat moeilijk, vanmorgen ook nog wel iets, maar als ze eenmaal op dreef was ging het goed. Vanmiddag gingen we dus weer vrolijk op stap, Belle opgehaald en richting het koepeltje gelopen. Het ging nu toch steeds moeizamer en ik zag dat ze geen zin meer had. Altijd heb ik mijn telefoon bij me, maar vandaag niet, ik had een andere tas gepakt voor wat boodschappen en de telefoon niet over geladen, toen heb ik in het haventje maar een meneer op een boot aangesproken en even zijn telefoon geleend, Joop nam niet op, die was met de bijtjes in de weer, zodoende moesten we toch zelf zien thuis te komen. Dat lukte natuurlijk wel, af en toe even uitrusten en het gaf verder geen problemen. Belle had zodoende nog niet zo ver gelopen, dus daar deed ik nog een extra rondje mee, die liep in het begin wel steeds achterom te kijken waar Simba bleef, maar verder ging het prima. Onderweg kwamen we iemand tegen, die vroeg of ik een andere hond had en van het één kwam het ander. Ik kreeg een compliment voor mijn mooie foto's (wow!) en hij keek blijkbaar ook weleens op mijn weblog, na het gezellige praatje gingen we ieder weer ons weegs.
Tot mijn grote verrassing had ik bij thuiskomst een leuke mail in mijn box:
Zo ziet Simba eruit als je weggaat met een andere hond ik dacht een jammelijk geluid te horen gepaard met knarsetanden maar kan ook verbeelding zijn natuurlijk.
Zielig hè...
klik voor de BLOEM!
De Oostindische kers begint te bloeien. Prachtig! En wat zo leuk is, het zijn allemaal verschillende kleuren, de knop van de foto wordt geel denk ik, de bloem die al bloeit is oranje en dan zie ik ergens anders weer een rode, of donkerrode knop. Ik ben benieuwd hoe dat er binnenkort allemaal uitziet., maar dat het mooi wordt is zeker. Ze staan nu nog steeds uit de wind, want het stormt behoorlijk vandaag en ik zou het zonde vinden als ze nu helemaal stuk waaien, even geduld nog maar voordat ik ze op zijn plek zet.
Joop heeft gisteren toen het nog droog was kunstmest gestrooid, dat is er lekker ingeregend vandaag, want wat een water is er gevallen.
De uien op het land hierachter zie ik zomaar de grond uitschieten, een groeizaam regentje dus en alles is lekker opgefrist, van mij mag nu morgen de zon weer gaan schijnen.
Zodoende heel de dag maar een beetje achter de pc gezeten, ik kan geen foto meer zien, alles door zitten spitten op zoek naar bruikbare foto's voor
fotoo.nl, dat viel nog tegen want er mankeert altijd wel iets aan. Ook wel erg leuk, want bij toeval zag ik dat ik in 2003 ook al eens een
doodshoofdvlinder op de foto heb gezet (zie boven). Een vaste gast dus blijkbaar in de tuin.
Zaterdag zijn ook de laatste potjes honing verkocht, 't is op! Het zal nog wel een maandje duren eer we weer kunnen slingeren.
In de Boutlaan ziet het wit van de pluizen, zoals ik al
eerder vertelde, misschien dat iemand hier kan zien wat voor bomen het zijn, het lijkt toch net of er een laagje sneeuw ligt. Dat bracht me op het idee om eindelijk maar eens het kerstcadeau van
Bruno te verzilveren, een waardebon voor een luxe
gourmetmaaltijd voor vier personen. Vanmiddag opgehaald en vanavond samen met Ina en Martin opgepeuzeld, erg lekker en vooral erg gezellig.
UPDATE:
Hier een andere foto waarop de bomen wat duidelijker zijn te zien.
Ik wil het nu eigenlijk best weten.
Ik denk dat het
deze is
Even klikken voor de hele foto
Het wemelde van
de blauwtjes op het stukje dijk naast de afslag. Ik had al verschillende keren geprobeerd een foto te maken, maar ze waren te beweeglijk, ik kreeg ze er niet op. Inmiddels moest ik ook hoognodig even een sanitaire stop maken, dus ik liep een stukje de dijk af, zodat ik niet te snel zichtbaar was vanaf de weg en daar zaten ze, nog geen meter van me vandaan op een Vergeetmenietje.... onbeweeglijk. Gelukkig bleef Simba een beetje op afstand, want die wil meestal ook meekijken als ik me ergens op focus. Het ging prima, ik maakte een hele serie foto's en ik ging er zelfs aan twijfelen of ze wel leefden. Toen ik dacht genoeg foto's te hebben, raakte ik ze even aan met mijn vinger, alleen de pootjes bewogen even een beetje, springlevend dus. Schitterend toch? Als ik al niet blij was, was ik het zeker geworden van deze foto vandaag, wat een cadeautje!
Hier vertelde ik al dat er gebroed werd en sinds een paar dagen zijn er nu vier kleine zwaantjes, tenminste ik zie er maar vier. Als ze iets groter zijn nog maar eens langs, het is net iets te ver en inzoomen lukt me niet, daar moet ik de gebruiksaanwijzing nog eens voor doorlezen, ik krijg alleen wazige foto's, dus ik doe vast iets verkeerd. Voor zulke dingen moet je even de tijd nemen en daar heb ik niet altijd zin in, tijd zat natuurlijk, daar ligt het niet aan.
Ik heb me weer goed vermaakt vandaag, beetje in de tuin, wat boodschapjes, harinkje tussendoor, wandelingetje met twee hondjes (met Simba gaat het ook weer een stuk beter) en omdat er al verschillende bakjes met kleine pasta restjes in de diepvries stonden heb ik me er wat koken betreft met een makje afgemaakt, alles bij elkaar gegooid en ik had weer een maaltje, dat scheelt weer ruimte in mijn vriezer.
Nederland herdenkt de doden nog maar eens.
Ik ben benieuwd hoe lang we dat nog vol gaan houden.
Natuurlijk weten we allemaal dat het nooit meer mag gebeuren....
maar er zijn altijd, overal, zo vreselijk veel doden...
Eigenlijk zou het een algemene herdenkingsdag moeten zijn voor alle doden van oorlogen en terroristische aanslagen waar dan ook.
Voorlopig leef ik erg mee met de familie van
deze vrouw.
De Clematis heeft voor dit jaar zijn beste tijd gehad, hij was prachtig en rook heerlijk, vandaar nog maar even een foto die ik vorige week maakte. Hij is nu volop aan het uitvallen, de rose blaadjes dwarrelen overal, ik laat ze lekker waaien. Er vliegt ook een heleboel zaad door de lucht, gisteren in de Boutlaan zag het wit van de pluizen, geen idee wat voor bomen dat zijn, maar er kwam genoeg uit. Gelukkig hoeft niemand dat op te ruimen, dat vindt allemaal zijn eigen weg wel weer.
Iets anders is het met de computer. Joop had al een tijdje last, zo traag als wat en hij kon het maar niet vinden, tot ze hem ergens op een forum adviseerden
deze eens uit te voeren. Hij heeft het bij mij ook gedaan, er is ruim twee gigidinges aan rommel gewist en ik mis nog niks, behalve dan dat ik overal opnieuw in moet loggen en ik ben weer zo snel als wat. Misschien een aanrader.
Nadat ik nog gezellig koffie had gdronken met
Marlies en Dirk zijn ze op huis aan gereden, Marlies had genoten en was er lekker even uit geweest, zei ze. Het viel ons vanmorgen al op dat Simba een beetje mank liep, maar we konden eigenlijk niet goed zien welke poot het nu was. Toen ze weg waren ging ik op pad voor een wandeling en was onderweg om Belle weer op te halen, het lopen ging steeds moeilijker en het leek me niet verstandig verder te gaan. We zijn toen met een slakkegangetje weer terug naar huis gelopen. Een mevrouw die het zag zei: "Da gae nie goed éé, 't is deze poât, (ze wees de linker voorpoot aan), ie is ôk dikke, ik weet 'r oales van, 'k è â zôvee meegemaekt mee ongden, dè môje mee nea de dierearts". Nou dat wachten we nog maar even af, ik zie niks diks.... en als er een vogel in de tuin loopt die haar niet zint, gaat ze er als een speer achteraan. Ik denk eerder dat ze een spiertje heeft verrekt en aan één poot zit ook een wondje. Al met al loopt dat niet lekker natuurlijk en dan ook nog zo warm....
Ik ben er toen ook maar even bij gaan liggen, in de wind en in de zon was het wel even lekker, daarna de schaduw weer opgezocht.
En voor Dirk:
Vanavond hebben we een omelet gegeten. Er lag nog een ons ham, een tomaat en een bakje champignons, eieren en brood had ik ook nog. Beetje peper, zout en tijm, paar plakjes kaas erover laten smelten en we hebben weer gesmuld, een ui had ook nog gekund maar die ben ik vergeten
Wel, dirk en ik hebben het plan opgevat om morgen, 1 mei dus, eens op en neer naar jou te gaan. Als jij dat net zoÂ’n goed idee vind als wij laat het dan even weten.
Een stukje van de mail die ik gisteravond kreeg en natuurlijk vond ik dat een uitstekend idee.
Ze kwamen een dagje maar blijven een nachtje. We hebben gewandeld over het strand, buiten gegeten en tot laat buiten gezeten bij het kacheltje.
De maan was vol en we deden alle lichten uit, donkerder konden we het echt niet maken...
|
|
