Dan heb je een fiets en dan wil je ook fietsen natuurlijk ook al zijn de benodigde kleren, schoenen en helm nog niet binnen. De schoenen die hij aanheeft hoorden bij de fiets maar die zijn te groot.
Op de foto zat het eerste rondje er al op en na een bakje koffie ging hij op pad voor nog een wat langer rondje, ik moest aan de reclame van Wieger Ketellapper denken.
Al met al 32km op de teller, dat is toch niet mis zo voor de eerste keer, ik vind het knap.
Soms loop je net samen op 's morgens met nog een andere hond en meestal ontwijk ik dat dan maar. Zo ook vanmorgen, ik loop dan rechtdoor als ik weet dat de anderen linksaf gaan. Lekker rustig voor allemaal al is dat rondje wel wat langer.
Nu gaf dat vanmorgen niets want het was heerlijk! En je komt ook nog eens andere dorpsbewoners tegen. Een duidelijk gevalletje van het groenere gras dat bij de buren groeit.
Vanmiddag liep Joop ook weer mee, hij blijft een pijnlijke voet houden en heeft daarom besloten een racefiets aan te schaffen. Hij is hem nu op gaan halen en morgen komt de bijpassende kleding, ik ben benieuwd. Stilstand is achteruitgang, dat is waar en als het één niet gaat dan maar iets anders.
Kijk, dit zijn de schoenen die ik gisteren bedoelde, de oude Adidassen, daar heb ik heel veel kilometers op gelopen en ze zien er op de foto ook al aardig versleten uit. De foto is van tien jaar geleden, toen maakte ik nog eens leuke foto's. (wat een rare broek had ik aan hè)
Ik struinde weer eens wat door oude foto's en kwam die schoenen bij toeval tegen. Datgene wat je dan zoekt is niet te vinden maar wel veel ander leuks.
Zoals deze van vijf jaar geleden toen was het ook droog zo te zien, maar de bomen en het trapje waren er nog en ook gisteren kocht ik er weer pruimen.
Gisteren besteld en vanmorgen al in huis. Het was hard nodig.
Ja hoor ik durf dat, schoenen on line kopen. Het scheelt een hoop getwijfel en nog eens die aan en dan weer die. Het zijn Adidassen en omdat ik jaren geleden ook al eens een paar heerlijke wandelschoenen van dat merk heb gehad bleef dat maar in mijn hoofd zitten. Van Adidas moet je een maat groter bestellen dan je eigenlijk hebt dat wist ik nog dus dat deed ik, natuurlijk vond ik het best spannend, maar toen ik ze aandeed voelde het gelijk zo lekker en van mijn knobbel voelde ik ook niets. Ze zitten als gegoten!
Vanmiddag samen met Joop een rondje gewandeld. Hij was vanmorgen nog eens bij de dokter voor zijn voet. Bloeddruk gemeten aan arm en been en dat moet dan ongeveer hetzelfde zijn, nu was er wat verschil maar hij is vergeten te vragen hoe groot die marge mag zijn. Over twee weken nog eens en hij mag gewoon wandelen (niet overdrijven dus). Het is ook niet meer zo dik, maar het blijft pijnlijk, als dat nu eens overging.
Verder gebreid, het wordt een grote trui want dat is de mode blijkbaar, de slobbertruien zijn weer terug. Dikke naalden ook, rugpand is af.
Gisteren was ik mijn bril verloren, ik zet hem zo nu en dan af omdat ik in de verte beter zie zonder en had hem in mijn tas gedaan, toen ik hem thuis weer op wilde zetten was hij er niet meer.
Ik had een stop gemaakt achter een boerderij omdat er honden aan kwamen die het baasje niet in bedwang heeft, ze wilde al omdraaien, maar ik seinde dat dat niet hoefde. Achter die schuur heb ik waarschijnlijk iets gedaan, ik zou niet weten wat, waarbij hij op de grond is gevallen. Gelukkig lag hij daar, er was nog niemand overheen gereden.
Bij mijn volgende bril wil ik weer een lees- computer bril en goed voor de eerste tien meter, dat moet toch ook mogelijk zijn, dan hoef ik hem niet op als ik wandel en doe een oude in mijn tas voor als het nodig is. Als ik boodschappen ga doen en autorijden moet ik hem wel opzetten en binnen heb ik hem ook gewoon nodig, het gaat alleen om de verte buiten, dat vind ik veel fijner zonder merk ik nu.
Vanmiddag een stukje met Heleen gewandeld en ik zie haar ook nog gewoon naast me lopen zonder, nog niet eens wazig :)
De boel begint hier en daar alweer wat te verkleuren voor het aankomende kleurrijkste seizoen.
Een muziekje of twee op zondagavond moet kunnen.
Ik vind heel veel muziek mooi, hard, zacht, het maakt niet uit zolang het maar melodieus is en een goed ritme heeft. Jazz vind ik meestal niets aan, een hoop getoeter en gepingel en weinig lol, het is me te onsamenhangend, het ligt er ook wel een beetje aan, maar heel vaak vind ik er dus niets aan.
En soms spookt er dan ineens een nummer door mijn hoofd zoals vanavond op mijn avondwandelingetje, dan loop ik dat ineens te fluiten of te zingen als er tenminste niemand in de buurt is. Ik wist niet wie het ook alweer zong, maar dat is tegenwoordig zo gevonden. Je typt een regel tekst en het hele liedje komt in beeld, geweldig! Ik was er uit mezelf nooit meer achter gekomen.
Time The Kinks
Deze zoek ik elke dag wel een keertje op sinds ik hem zag ergens op Facebook.
Ze brengen een nieuw album uit voor hun 50ste jubileum en ik vind het zo mooi, zo... ja, dat kan ik dan niet omschrijven... de tekst, het filmpje... alles... mooi gewoon
Na de prachtige wolkenluchten van gisteren zag het er vandaag wel heel anders uit ineens. Ook mooie wolkenluchten maar weer heel anders van kleur.
Korte rondjes tussen de buien door en verder vermaak ik me met mijn nieuwe breiwerkje, niet te lang achter elkaar anders gaat het niet goed met mijn schouders.
Mijn tekening hangt inmiddels bij Margo, haar kleindochter bewondert hem hier. Ik ben trots. Ze had er al twee, maar nu kan ze eens wisselen vertelde ze als reden.
De aannemer zelf kwam de klus klaren vanmorgen, of tenminste toch erachter zien te komen hoe en waar. Nu hebben we twee gaatjes en blijkbaar het euvel gevonden. We juichen nog niet al te hard, maar het ziet er naar uit dat de verbinding van de badmengkraan op de wandplaat lekte. Ai zelfgedaan door Joop, nooit fijn natuurlijk, maar... als het daarbij blijft zijn we allang blij, geen verder hak en breekwerk. De vlek in de kamer droogt al, alleen hoe kan zoiets twee jaar duren eer het zichtbaar wordt.... Vannacht gaan we dus nog maar eens de meterstand opnemen, we willen nu wel zeker weten of er niets meer lekt voordat het weer dichtgemaakt wordt.
Ik ging tussendoor eens bij Ans kijken, ik was nog niet op haar nieuwe stek in Dreischor geweest. Eerst een nieuw breiboek meegenomen, altijd leuk en even later natuurlijk nog eens terug voor wol, ook leuk! Nee de trui waar ik mee begon is nog niet af, maar eerst even iets nieuws, iets anders, daar ben je soms aan toe. Ik wel tenminste.
De bloemen van de tibouchina bloeien maar een of twee dagen en daarna vallen de blaadjes op de grond, een leuk gezicht vind ik al die paarse 'vlekjes'.
We hebben sinds zondag ook een ander vlekje. Ik zag het al toen Janny en Freek er waren, maar wilde er toen niet over beginnen. Maandag keek ik nog eens het was wat groter leek het en duidelijker en dinsdag was het al duidelijk dat het lekkage was, het vlekje werd groter en groter.
Joop dacht de riolering van de douchebak en keek eens onder de bak met een spiegeltje en een lantaarntje, alles droog zo te zien, dat kon het niet zijn. Inmiddels blijkt het de warmwaterleiding te zijn, tenminste dat denkt hij. Daar zijn we nog niet klaar mee. De aannemer is inmiddels wezen kijken en morgenochtend wordt er een gaatje gemaakt op de overloop. Gelukkig ligt daar nog een heel goedkoop zeil, zonder onderlaag en niet geplakt zodat dat niet al teveel voeten in de aarde heeft, erger wordt het als heel de douche gesloopt moet worden, daar moeten we nog maar niet aan denken. Spannend, ik hoop dat ze het snel op kunnen lossen want daar wordt niemand blij van.
Vandaag gaf ik de tuin een grote beurt. Alle uitgebloeide oude lelijke dingen in de groene bak, een grote veegbeurt want ook hier veel haar dat overal achter en tussen waait. Alles netjes aan de kant voordat het gaat regenen.
De enig kattensnor die het nog goed doet staat in het randje aarde achter de schutting, die mag nog even door en misschien wat zaadjes neergooien. De klimop doet het allemaal geweldig goed.
Ik haalde ook de cactussen van Kees eens uit elkaar, ik dacht twee maar drie aparte wortelstukken die linkse is nog niet veel gegroeid of het middelste moet daaruit voortgekomen zijn. Afijn ze staan apart nu.
Ook weer gebeurd. Ik ben zo langzamerhand toch wel herfstklaar.
Een erg drukke dag vandaag. We waren lekker vroeg op en ik had er zin in. Ramen zemen binnen en buiten en alles wat daarbij komt kijken, zoals stof op de lamellen, stof op de planten, stof waar het ook maar tevoorschijn komt. Wasje draaien, wasje ophangen, wasje opvouwen. Hetzelfde met de afwas. Rondje rond Keesje met Didi, ondertussen een zak rommel oprapen, praatje hier, praatje daar.
En omdat ik me er al een tijdje aan ergerde de tekeningetjes die voor de garageraampjes staan 'opgefrist' met de nieuwe kleurtjes die lichtecht zouden zijn, gelijk een goede test.
Op de bovenste foto zie je ze zoals het was, daar heb ik nog niets gedaan, dus niet alle kleuren zijn vervaagd, sommigen vallen best mee ze staan daar nu toch al ruim twee jaar in de zon en het daglicht, wel achter driedubbel glas.
En zo zijn ze nu.
Na een paar weken niet, nu weer eens echt even in de maandagochtendstand vanmorgen, dat was best even nodig. Didi blijft maar verharen, anders hield dat nog weleens op maar het lijkt nu of er geen eind aan komt, misschien ook wel door de warmte, die brengt toch al met al wel wat teweeg.
Daarna een wandeling. Al weken zeurt Didi dat ze de Bosweg in wil, dus ik dacht 'laat het vandaag dan maar gebeuren' (dat is toch ook een liedje?) en we liepen de Bosweg in en gingen als een trein, maar ja dan komt er ooit de bocht en ik weet dan al dat ze daarna in elkaar zakt, maar eerst kwamen we nog poes tegen, altijd spannend.
Ik maakte wat foto's af en toe en bij Kijkuit staat een bankje waar we even gingen zitten, het maakt ook niets uit, we waren lekker buiten en in beweging en daar gaat het toch om.
Het is 'Laat het vanavond Gebeuren' de Dijk verveelt nooit.
Een gezellige dag vandaag samen met Janny en Freek. Het was geen buitenzitweer maar het bleef wel droog, zodat we wel een wandeling konden maken vanmiddag en vanavond aten we een hapje bij 'op dn Diek'. Vergeten foto's te maken dus dat deed ik nog even toen ze wegreden.
Nou en toen kreeg ik vanavond plots een paar foto's van mijn kleinzoon. Ik herkende hem eerst niet eens, ineens volwassen zo lijkt het, maar dat is niet zo natuurlijk, wel heel anders dan toen ik hem voor het laatst zag.
Wat een knapperd hè!
Vlasdag in Dreister, mijn geboortedorp, dat slaan we niet over zei ik al eerder deze week. Elk jaar bijna hetzelfde, maar toch leuk. Heel het dorp afgezet, maar wij zeiden gewoon dat we bij Piet en Marie moesten zijn en toen mochten we er door.
Een hoop rommel, maar ook leuke dingen, veel streekgerechten, oude ambachten, tractoren en brommers. Een rondje linksom en na de koffie met appeltaart, een rondje rechtsom en dan heb je het wel gezien.
Honden sjouwen we niet meer mee naar zulke dingen, die passen op het huis, dat vinden ze veel leuker.
Ook weer een tekening klaar.
Sil en ik waren vanmiddag even bij het Groene kikkertje om door het natuurpark te lopen.
Het is daar heel leuk, met allelei zitjes, watertjes en hutten, ik ben er al een paar keer erder geweest. Of het nu door de droge zomer kwam of gewoon omdat het al een paar jaar geleden was, ik vond het er niet echt mooier op geworden. Wat een woekerbende, heermoes in overvloed en de Japanse duizendknoop ontbrak er ook niet. Wel sfeervol hoor, met overal hangende lampjes, 's avonds moet het er ook erg mooi zijn en als je er gevoelig voor bent misschiens zelfs ook geneeskrachtig waar veel mee geschermd wordt, maar wij voelden niets.
Aan het eind van de rit een heerlijk bakje koffie en een plant als verlaat verjaardagscadeau, hij kleurt prachtig bij mijn shirtje.
Morgen vlasdag op Dreischor, dan mag je er gratis in, dus wij dachten we gaan vandaag dan is het nog niet zo druk en dat was het ook niet.
Je kunt maar ergens blij van worden en dat word ik hier wel van hoor. Ik heb best drie keer nagedacht want je ziet het er niet aan af vind ik. Je doet die doos open en denkt 'is dit alles'. Ja dat is alles en daar betaal je dan €150 voor, maar een hobby mag geld kosten zeggen ze toch altijd en ze kleuren heel fijn!
Joop ging samen met wat neven, nichten en bekenden tante Jaantje naar haar laatste rustplaats brengen. Ik ging niet mee, Silvia zou komen en mijn pakje (zie boven) en met tante Jaantje had ik toch niet zo'n band, zo kon Joop gezellig samen met neven en nichten zijn, dat ging best zonder mijn steun.
Na onze middag wandeling met de honden zaten Silvia en ik lekker buiten, we draaiden met de zon mee dat kan nu weer en ik deed nog het een en ander met was en tussendoor zat ik...... tot de stoel het begaf u begrijpt het al. Mijn eerste reactie was 'maak eens een foto' dus het viel wel mee, ik ben alleen wel blij dat wij het steeds zelf overkomen en niet de visite. Nu gaan er nog twee stoelen naar de stort (die ander die net zo oud is wachten we niet op tot die het begeeft) waar we geen nieuwe meer voor kopen want de zomer is bijna voorbij, stoelen zat nog.
En zij doet even de afwas terwijl ik blog :)
Het leven ziet er ineens weer heel anders uit.
Die trui waar ik het gisteren over had gaat nog even niet door, als ik ergens geen zin in had vandaag was het wel breien en eigenlijk in niets. Kleuren wel, dat gaat altijd, dan kan je fijn je gedachten verzetten.
Het is geloof ik mijn week niet zo, het is ook nog veel te warm ook al lijkt het niet zo, mijn hoofd is zwaar, ik denk dat de afvoer verstopt zit..
Verder alles goed hoor.
Vandaag wordt onze kleindochter achttien. De foto is vorig jaar gemaakt op Levi zijn verjaardag in april.
We hebben nauwelijks contact hoewel dat tegenwoordig toch erg makkelijk gaat.
Druk Druk, twee paarden, twee banen, vriendinnen, ik begrijp het best, maar dat neemt niet weg dat ik het jammer vind.
Fijne verjaardag lieve Yara, ik doe ook nog wel een appje want ik denk niet dat je op mijn blog kijkt.
Hoe dan ook, ik wens je een prachtig nieuw levensjaar, met alles wat je er maar van verwacht!
Dikke kus!
Wij gingen eens naar de snoepwinkel in Zierikzee, want als je jarig bent mag je iets lekkers uitzoeken.
Heerlijk!
En toen zat er ook nog een verassing in de brievenbus!
Feest man!
En weer een tekening af.
Het zijn kleuren die ik niet zo snel zelf zou kiezen, maar dit waren de kleuren uit mijn nieuwe doos die ik nog niet gebruikt had en dan ga ik op mijn manier de uitdaging aan.
Zo'n tekening groeit en ik heb er nu ook best lang over gedaan omdat het niet lekker liep. Het begin was moeizaam dat is het bovenste 'hoofd'. Ik gebruikte de vorm van het hoofdje waarvan ik een tijdje geleden zo onder de indruk was en dat nu dient als bureaublad...
De lichtblauwe lijnen naar rechts dienen als uitlaat en het hoofd kijkt sip. De hoofden daaronder zullen de kinderen zijn, niet bewust maar er moesten daar rondjes voor mooi vond ik en toen maakte ik daar ook maar weer hoofden van met soortgelijke vorm, daarna ging het wel makkelijker dat zie je ook aan de tekening.
Het zijn toch de constante zorgen die je hebt, ik tenminste, over het wel en wee van je kinderen. Je wilt ze zo graag gelukkig zien. Daar heb ik dan die strepen voor dan kunnen ze eruit, die zorgen ;)
Toch wel leuk om te vertellen hoe het groeit en nu ga ik weer een trui breien.
Lekker hoor laat het nog maar even regenen, af en toe een buitje zodat we droog een rondje kunnen doen. De boeren zijn er vast nog blij meer.
We waren gisteren nog even op Scharendijke en daar was iemand die dacht dat Joop een kluizenaar aan het worden was op Zonnemaire, hihi. Niets is minder waar. De jicht is weer over, voet is nog wel een beetje dik maar daar moet hij vrijdag voor verder onderzoek en vandaag alweer gewandeld.
Eenmaal weer thuis aten we een sateetje bij Cafe Bommenede op het terras, ook lekker en altijd gezellig daar.
Inmiddels weer al wat gereedschap lichter, de kast in de garage wordt leger en leger en als je het niet meer hebt kan je er ook niet meer mee werken eej en dat is een fijn gevoel.
Gisteren bericht dat tantje Jaantje is overleden. Ze zat in het bejaardenhuis. We kwamen er nooit, er was één neef die zich over haar ontfermde. Ook nog geen kaart gezien, als die al komt. Ze was al bijna honderd denk ik.
Vrijdagsavonds gaat Joop nog steeds naar Zierikzee om de duiven in te korven, zo ook afgelopen vrijdag. Ik deed ondertussen een rondje met Didi maar was blij dat ik voor de bui weer thuis was, want het begon net te spikkelen. Alleen waar had ik nou mijn sleutels, die maak ik altijd vast aan mijn tasje en daar zaten ze niet, oenoe. Ik hoefde niet lang na te denken en maakte gelijk maar rechtsomkeert naar d'Ouwe Smisse, daar staan parasols genoeg.
Toen ik eenmaal zat en een wijntje had besteld, voelde ik nog eens in de zakken van mijn vest en daar zaten ze hoor, maar ja, wijntje was al besteld en het was best lekker om daar even te zitten ook al regende het, dus ik wachtte rustig het telefoontje af dat Joop thuis was en ik ook weer naar binnen kon 
Tot 14 september elke vrijdagavond lekkere pizza's bij de Pizzafabriek
We hebben weer normale temperaturen, normale luchten en we kunnen ook weer gewoon buiten lopen zonder levend te verbranden. Er is wind en er is zon, want regen moet natuurlijk ook weer niet te lang duren.
Er staan zelfs plassen hier en daar.
Didi vond zeker dat ze te schoon was geregend met de regen en rolde nog maar eens door de dit keer natte aarde, dat is in elk geval minder stoffig.
Het vlas ligt te roten en volgende week is er weer de jaarlijkse Vlasdag het enige evenement waar we nog naar toe gaan, elk jaar hetzelfde, maar kleinschalig en gezellig en het is tenslotte mijn geboortedorp.
Geen Burghsedag, geen palinggerook, geen havendagen, al die drukte ik heb het wel gezien. Filelopen, meer is het niet en vooral veel eten en drinken, leuk voor de toeristen dat dan weer wel natuurlijk.
Weer eentje klaar.
Ruim twee volle dagen werk.
En als ze dan klaar zijn vind ik ze zelf vaak ook erg leuk, hoe erg ik daar tijdens het maken soms ook aan twijfel. En deze vind ik ook leuk! En in het echt zijn ze nu eenmaal nòg leuker 42x60 groot.
Daarom verkoop ik ze niet meer onder de € 60,-
Ik maak ook geen tekeningen meer op aanvraag, er is nu best een flinke stapel waar uit gekozen kan worden.
De pagina heb ik wat aangepast en de opbrengst is nog steeds voor Rita.
Alles is heerlijk opgefrist naar een paar uurtjes een mals regentje, geen onweer, geen windstoten, gewoon alleen maar regen, heerlijk!
Dat zal vanavond wel wat anders zijn wordt er voorspeld, het begin is er al verder wachten we het maar rustig af na een dagje kleuren en een beetje rommelen. Inmiddels heb ik al wel sokken aan.
Joop puzzelt, op tafel, in de krant en op zijn tablet, puzzels zat overal, gelukkig geen Candy Crush meer. Helemaal afgekickt.
Nu heeft hij ook weer jicht, hij heeft 'nooit niks' zegt hij altijd, maar dat is volgens mij hetzelfde als 'altijd wat'.
Veel regen is er nog niet gevallen, maar toch wel wat en het is heerlijk afgekoeld. Eindelijk weer eens een stukje kunnen wandelen vanmiddag al moet de zon er dan weer niet teveel doorkomen, die hoef ik even niet.
We zitten alweer een stukje in augustus en zo ruikt het ook buiten, heerlijk! Lege stukken land worden alweer bemest, met ploegen zal nog wel even gewacht moeten worden.
Om precies te zijn de achtste vandaag, toch een datum om weer even bij stil te staan. Vijfenvijftig jaar geleden de eerste kus op een mosselschip. het was toen ook een prachtige zomer.
Liefde is... vijfenvijftig jaar samen de krant lezen 
Soms valt het ineens op dat er geen auto's staan, zoals vanmorgen. Fotomomentje, denk ik dan. Wel jammer van de verkeersborden en de hond natuurlijk, maar je kunt niet alles hebben.
Na de poep gelijk weer rechtsomkeert, ik vond het best. Ik heb er zo genoeg van. Het is niet alleen de warmte, dat zou misschien best nog wel gaan, maar de droogte, het dorre, het stof. Ik pulk hele korsten uit mijn neus, hebben jullie daar geen last van? Of mag daar niet over gepraat worden?
De pruimen waren ook al op en de Reine Victoria's nog niet rijp, het is armoe troef.
Wat wel heel leuk was, was dat er gisteravond ineens een buurvrouw begon te zingen. Wij dachten eerst dat er een bandje speelde bij d' Ouwe Smisse, maar nee hoor, gewoon vanuit haar tuin, mèt microfoon en zonder bijbehorend feest. Erg apart en ook erg leuk, want het klonk goed!
En weer een tekeningetje af met de Polychromos van Faber Castell, gewoon omdat ik daar meer kleuren van heb. Nu ga ik er weer eentje met de Luminance van Caran d'Ache doen, om en om, zo merk je het best de verschillen, die weet ik nu wel, maar toch.
Bloeiende witlof, ook al van die prachtige blauwe bloemen. Vorig jaar, of is dat nu alweer twee jaar geleden had ik ze in de bloembak, ik ga kijken of ik dit najaar ook weer een paar wortels kan bemachtigen.
Vanmorgen nog wel een rondje kunnen doen, maar 's middags komen we met moeite het dorp door. We keken eens op de achterweg vandaag, hopend nog wat in de schaduw te lopen maar dat viel tegen. Er werd volop gedorst en dat gaf een hoop stof.
We keken even bij de molen en daarna weer gauw terug naar huis, naar de schaduw.
Geen idee hoeveel graden het was, maar het waren er in elk geval teveel.
Soms valt je oog opeens op iets dat je denkt, oh wat leuk!
Dat had ik vandaag met 'het gangetje'. Ik liep er langs zoals elke dag wel een paar keer en het zal vast wel vaker zo zijn, maar nu was het hele gangetje van begin tot eind verlicht door de zon, meestal is het er donker door de schaduw.
Zoals vanavond toen ik een foto van de ander kant nam.
De foto hieronder maakte ik in 2010 halfverwege het gangetje, toen het voor de helft verlicht was. Ik moet vast nog wel meer foto's hebben ook vanaf de dijk, ik zal nog eens zoeken.
Het gangetje loopt vanaf de ring naar de dijk waar een trap is, de dijk op.
De boom bovenop de dijk is inmiddels ook acht jaar verder.
Vanmiddag trok ik per ongeluk mijn sokkenlaatje open, 'oh heerlijk, dacht ik... sokken!'
De Tibouchina bloeit eindelijk weer, vol met knoppen en dat duurt en dat duurt eer ze open gaan, maar vanmorgen was er eindelijk eentje open gefloept. Mooi hè!
Ik heb hem nu al een jaar of vijf en het is elk jaar weer feestelijk zo'n mooie kleur.
Als je zomaar stilletjes in de schaduw in je stoel zit zie je zulke kleine ieniemienie beestjes vlugger dan dat je er langsloopt natuurlijk. Hoewel ik eigenlijk weinig gezeten heb vandaag.
Er waren wat klusjes te doen en wat huishoudelijke dingen zoals het bed verschonen en het koffiezetapparaat ontkalken een mens kan het maar ergens druk mee hebben en het tempo ligt laag met die warmte.
Joop was onderweg voor de duiven, ergens halfverwege het land, het was druk onderweg zei hij en warm, maar gelukkig airco aan boord. Cabrio rijden is met dit weer ook geen pretje, we zijn blij dat we de zorg voor de Spit niet meer hebben voor die twee keer op een jaar dat het echt leuk is.
We namen de goeie beslissingen op het juiste moment.
Vroeg met het eten begonnen want dat moest op tijd klaar zijn omdat hij daarna weer naar Zierikzee moest voor het inkorven, meestal belt hij dan onderweg hoe laat hij ongeveer thuis is. Half zes zou het zijn komt hij om kwart over vijf al aanzetten, veel te vroeg natuurlijk!
De Suzanne met haar mooie ogen was heel het kerstboompje aan het verstrengelen, ze pakte hem helemaal in, aan één kant tenminste. Ik trok het steeds wel een beetje los maar nu kreeg ik het idee dat het boompje het niet prettig meer vond, ook al stond het best leuk van die zomerse bloemen in haar haar.
Dus Suzanne mag nu op de stoep verder of waar ze het dan ook maar leuk vindt om naar toe te kruipen als het maar niet meer in het boompje is want die moet zich vast klaarmaken voor kerst.
De eerste tekening met de Lumiance potloden is af. Stom om gelijk zo'n grote te doen met zo weinig keus aan kleuren en toen begon ik ook nog eens met groen, dus ja, eigenlijk wilde ik halfverwege al stoppen maar ik heb hem toch afgemaakt. Aan de keurtjes moet ik erg wennen, ik ga er nu weer eentje doen met de Polychromos, die zijn iets harder en werken iets preciezer, maar vullen niet zo snel natuurlijk, kortom je bent er langer mee bezig.
Er was iets vanmorgen, ik weet niet meer waar ik aan dacht, maar mijn eerste gedachte was dat ik er geen jota van snapte, dat zei mijn moeder geloof ik ook weleens, of misschien wel altijd...
Mijn volgende gedachte was toen natuurlijk 'waar zou het vandaan komen', dat Jota.
Ik zie nu ineens wel waar mijn tekening over gaat, tenminste ik denk dat dat het is....
De autobanden zijn uitgelijnd, dat kost best nog wat en je merkt er niets van, toch was het nodig zeiden ze. Ik weet me niet ter herinneren dat mijn vader zijn banden weleens uitgelijnd moesten worden, het is vast weer zo'n verzinding om geld in het laadje te brengen. Dat is een grapje hoor, want ik begrijp best dat het goed is dat het gebeurt, de boel moet in balans en gestroomlijnd zijn.
En dan even het volgende:
Er was ergens een blogje over Feedreader dat niet werkte en de reacties daarop.
