Er is wind en het is iets kouder, nog wel, dus we kunnen weer even een rondje doen al is het nog niet ver hoor.
Nier meer dat hele strakblauwe, maar af en toe een wolkje doet zoveel!
Kijk eens hoe prachtig de knotjes uitkomen bij die paar flarden wit!
Ik kreeg vandaag de nieuwe bestelde kleurtjes binnen. Richard Klekociuk maakt prachtige dingen met de Lumiance van Caran d'Ache dus ik kocht eens een doosje van twintig om te proberen, maar ik vind het nog geen overvlieger en dan mis je toch andere kleuren om het mooi te maken, nu ja ik heb ze nog maar net, wordt vast vervolgd. Zelf gebruik ik altijd de Polychromos van Faber Castell.
Erg veel water is er nog niet gevallen, veel sloten staan droog en het lijkt me dat dat makkelijker schoonmaakt dan wanneer er water in staat, dus...
Ik heb een Zonnemaire pagina aangemaakt en ga daar dingen zetten die ik leuk vind om te bewaren. Iedereen weet nu wel zo langzamerhand dat ik erg van dit dorp hou en dat ik ook erg blij ben dat ik weer terug ben. Het zullen het meest linken zijn naar filmpjes denk ik, ik zie het wel.
De eerste staat erop een filmpje van Andries Meijsen gemaakt in 2002. Ik heb de man nooit gekend, maar ik weet nog wel dat Bolus een blogje over hem maakte toen hij overleed in 2011. Het blog van Bolus bestaat niet meer maar we komen elkaar zo af en toe nog weleens tegen.
Op het filmpje staat ons huis toen het nog schuur was zestien jaar geleden was alles toch nog wel heel erg anders.
Een beetje rechts van het midden, nu met zonnepanelen. Gisteravond zag ik niet meer zo goed of de foto wel duidelijk was... maar het valt nog mee, daarom komt deze er nog even achteraan.
De halte van de paardentram was bij ons en er had iemand foldertjes onder de dij van 'de juffrouw' gelegd over 'Vergankelijk in Zonnemaire'. een boek van Marco van der Plasse dat uitkomt in november met het motto 'Lang Leve De Vergankelijkheid.
Ik las al het verhaal van de Citroën CX in de Wereldregio dat ik nu even niet kan vinden, maar ik ben ook erg benieuwd naar de andere, vooral die van 'Puppehulletje', waarvan ik denk dat het de kaasverkoper was die bij mijn moeder aan de deur kwam, maar dat weet ik niet zeker, hij heette Kareltje Hogerheijde.
Zo langzamerhand frist de boel een beetje op, vandaag weer wat regen zo nu en dan en vanmiddag was de zon helemaal verdwenen. Best fijn.
Morgen Beleef Zonnemairedat wordt vast gezellig en een stuk koeler hoop ik, komen jullie ook!
Maar nu eerst een pizza en daarna de maansverduistering als we daar tenminste iets van te zien krijgen want het trekt dicht er komen buien ... heerlijk!
Daar gingen we weer vanmorgen. Gisteren was het er blijkbaar al, lekker geslapen, maar vanmorgen weer aanwezig en met je gezondheid neem je nu eenmaal geen risico's.
Pijn op de borst en dat is niet goed als je hartpatient bent, dus we mochten tussendoor bij de dokter en zij belde de ambulance. Geen schokkende afwijkingen maar voor de zekerheid toch even het bloed controleren en dan mag je niet zelf rijden.
Joop ging met de ambulance naar Goes en ik naar huis in afwachting van de uitslag. Rond half twaalf het eerste berichtje, 'het komt niet van het hart maar ze gaan nu onderzoeken of het van de grote hartslagader komt, duurt weer drie kwartier'.
Toen heb ik maar een tasje ingepakt, want of hij moest blijven als die uitslag niet goed was, of hij mocht weer mee naar huis en daar moet je dan niet te lang op moeten wachten.
Kwart voor twaalf ging ik rijden en vijf voor twaalf een berichtje dat er niets aan de hand was, dat zag ik pas bij aankomst want ik lees onderweg geen berichtjes. Ik naar binnen en hij naar buiten.... eind goed al goed.
Een rare dag zodoende, je bent er toch weer van uit je doen, maar we kunnen we verder.
Oh ja en waarschijnlijk denken ze dat het zijn maag is, hij moet nu de maagbeschermingspillen verdubbelen :(
Wij waren vanmiddag even in Schuddebeurs, want daar is een bos(je), behorend bij het landgoed Heesterlust.
Een bos vol bomen, grote bomen, kleine bomen, scheve en rechte bomen, bekraste bomen en het was er vooral groen en bruin, ik heb er geen bloemetje gezien. Een bos is voor mij als er niets anders meer op zit, bij hevige stormen of zoals nu als het in de polder echt niet meer te doen is.
Ik arriveerde samen met een mevrouw uit de buurt die me waarschuwde voor modderpoelen en blauwalg dat er weer aan zat te komen, maar Didi was me voor, wat een heerlijke vijver!
Zou het nog aan zijn?
Ik vermaak me het beste aan deze kant van het huis de noordkant, er komt af en toe een fijn briesje binnenwaaien. Aan de achterkant onder de parasol is het nu ook best heet, straks weer lekker sproeien.
Even voor de duidelijkheid: Ik heb totaal niet het idee dat ik goed kan schrijven, mijn weblog stamt uit andere tijden, waarbij het meer om het noteren van de dagelijkse bezigheden ging dan het schrijven van een verslag of een verhaaltje. Ik probeer dat in zo goed mogelijk Nederlands te doen en verder denkt ieder er maar het zijne van. Als je het niet leuk vindt kom je toch niet!
Deze kwamen we vanmorgen tegen, ik denk dat het een gewone mestkever is. Ik vind hem niet mooi of leuk, maar ja ik kom ze ook niet elke dag tegen en dat hoeft voor mij ook niet.
Het was nog net niet al te heet, ik was best vroeg. In de Oostweg ging Didi na het poepen gelijk weer rechtsomkeert en omdat ik geen zin heb het hele eind te lopen trekken gaf ik eraan toe, alleen gingen we toen aan het eind niet rechts weer naar huis, maar links het dorp weer uit en dat vond ze leuk. Soms moet je ze ook een beetje voor de gek houden.
Vanmiddag gingen we weer even zwemmen maar het is daar druk, zoveel te zien, dan heb je geen tijd voor een balletje en water, zodat ik zelf het balletje maar gehaald heb. Dat doe ik dus niet meer.
We reden een stukje verder naar de Schapeweg daar kan je ook in het water. Ik weet niet of je weleens met natte slippers een dijk op bent gelopen en ook weer eraf.... dat gaat niet goed, maar ik durfde ook niet zonder. Nou en dan is er een paadje naar daar waar je het water in kunt, maar daar groeien bramen en brandnetels waar Didi geen last van had, ze wist de weg, maar ik in mijn korte broek en op mijn natte slippers wel.
Dat was ook geen succes en nu hebben we een balletje minder.
Morgen nog een beetje warmer, toe maar!
Het schijnt dat we nog niet aan het record van 1947 , mijn geboortejaar zitten, maar dat kan toch nooit lang meer duren. Mijn moeder vertelde weleens dat ik geboren half juli in die zomer toch al erg bruine beentjes had, met van die witte plooien. Ik denk niet dat tegenwoordig de pasgeboren baby's al met hun beentjes in de zon mogen.
Vroeger was alles anders... of toch de zomers niet ;)
Vanmiddag reden we even met de auto naar het haventje, daar was het ook warm net als overal alleen is daar dan ook water. Ik had een balletje meegenomen voor dat duwtje extra wat Didi soms nodig heeft, maar ook dat hielp vandaag niet. 'Zwemmen? Niet zo'n zin vandaag hoor.'
Op de terugweg reed ik naar Brouwershaven want ik had net bedacht dat een harinkje er wel in zou gaan. Ik kwam langs vlas dat nog niet gemaaid was en tarwe wel (dorsen heet dat tegenwoordig zegt Joop), dat stak mooi af tegen elkaar, dus tegen de avond ging ik nog eens terug voor een paar foto's.
Verder kleurde ik wat bij de uitstaande ramen en ik puzzelde, Joop ook. Wandelen kwam verder weinig van, ik vind het niet fijn in de brandende zon want ook al was ik er blij mee, ik vergeet gewoon om die pet op te zetten, ook niet fijn.
Het is nu half acht en ik ga eens lekker even met water spelen ook al mag het eigenlijk niet, alles lekker even besproeien en dan daarna misschien nog even een klein rondje door de polder.
Nog warmer hoeft voor mij niet, eigenlijk ben ik er wel weer een beetje klaar mee, of mag ik dat niet zeggen...
Als ik dan foto's van overvolle stranden zie, ook wel lege die zijn er ook nog genoeg hoor, dan trekt me dat totaal niet meer. En dan bedoel ik vooral het gedoe eromheen.
De tas in pakken. Wat nemen we mee, hoe houden we het koel, hebben we alles en dan de auto in, naar welk strand zullen we gaan....
Op zoek naar een parkeerplek, want druk overal!
En dan lopen, overgangen over en weer lopen tot je niet meer hutje aan mudje zit.
Ik krijg het al warm als ik er naar kijk. Gelukkig hoeft dat allemaal niet meer. Ik zie ons al zitten daar met Didi, arm beest.
Neee, wij blijven lekker thuis. Doen een rondje als het nog fris? is en verder vermaken we ons prima! Van verveling geen sprake. Natje en droogje bij de hand, heerlijk! Wat een zomer!
En met die oogst komt het ook wel goed hoor, laat die boeren maar dorsen!
Boerenwormkruid op de foto, vanmorgen en de laatste foto van vanavond. Ik vind het mooie blommetjes.
De tweede knop van de cactus is nu ook open, de eerste is al uitgebloeid, ze bloeien maar een dag of twee.
Lekker luierdagje vandaag, beetje puzzelen, beetje feuten, Didi had geen zin om te wandelen dus dat deden we dan ook niet.
Wel al de Toscaanse Jasmijn gesnoeid, ik zie nu dat dat eigenlijk in het voorjaar moet, maar hij zal er wel niets van overkomen, hij doet het erg goed. Na de bloei volgt de snoei denk ik altijd, maar dat zal niet altijd opgaan.
Gisteren toen we op het strandje bij de haven zaten moest ik er ineens aan denken.
Ik zat in het gras met Didi naast me die alles aan het observeren was wat ze van jongs af aan altijd gedaan heeft, liggen en kijken. Nu valt er in onze tuin nog weinig te zien en het viel me op gisteren hoe leuk ze dat toch eigenlijk vindt, dus ik bleef lekker een tijdje zitten en keek mee.
Er was een meisje met een kinderluchtbedje aan het spelen en die ging een stukje het water op, steeds verder weg eigenlijk en ik zag Didi al kijken. Toen ze nog een stukje verder was ging ze het water in en keek alleen maar naar het meisje, ik dacht nog 'ze wil spelen zeker', maar met dat ik dat dacht zag ik dit filmpje voor me, ze wilde niet spelen maar dat meisje moest gered worden.
Het filmpje is van juli 2010 Didi was toen nog geen jaar.
Ik ben opgestaan, heb haar teruggeroepen en we zijn maar weggegaan want aan de luchtbedje zat geen touw en dat meisje kon best zwemmen.
Ik zat zodoende eens in mijn filmpjes te zoeken en zie een paar fikse stijgers, dat is toch vreemd altijd, wel leuk ook natuurlijk.
Heerlijk hoor, zelfs 's middags niet te heet om een stukje te lopen want er is wind. Je moet natuurlijk ook weer niet overdrijven, maar heen en weer naar het haventje, daar even zwemmen en zitten en dan weer terug was goed te doen.
We hebben ons op de krantenpuzzels geworpen, Joop doet de cijfers en ik de letters. We kunnen nu dus niet meer zonder de papieren krant, best leuk om te doen, lang geleden ook.
De auto kreeg drie nieuwe banden en daarna deed ik nog even een paar boodschappen.
Verder Is er weer een legpuzzel gelegd van 1500 stukjes dit keer in nog geen week, wel een erg leuke.
De boeren worden weer nerveus want ja het gaat wel hard nu en de uien zijn goed om geoogst te worden, maar daarvoor moeten ze eerst gesproeid worden anders blijven er allemaal hompen klei aan hangen. Dat gebeurde vanmorgen ergens en ik maakte er een filmpje van.
Vanmiddag waren ze al ergens de tarwe aan het maaien dus ook maar weer gelijk een filmpje.
Daarna dacht ik nog even naar Zierikzee te gaan maar toen was er een lekke achterband die mijn plannetje in de war schopte. Morgen nieuwe banden, dat was toch nodig geloof ik en in augustus uitlijnen, het is zeker druk in de garage.
Het is nu heerlijk! Niet meer zo benauwd een beetje wind erbij zodat je lekker wat kunt doen.
Gewoon op je ochtendwandelingetje een hert tegenkomen, dat kan hier in de polder.
Er was veel wind vandaag, niet echt fijn onder de parasol want dat klappert en beweegt dan veel te veel.
Ik schilderde de verschrikkerskop, eindelijk droog en de balon eruit, ik vermaak me er wel mee. Hij heeft nu dus ook een gezicht, nu alleen nog de handen.
De tekening waar ik mee bezig was afgemaakt. De kleuren van Joke, tenminste ongeveer. Rode haren, een zware last op de rug, een omhelzing van iets kostbaars en een verlichtte weg omhoog, zoiets zat er in mijn hoofd, zoals er meestal wel iets in mijn hoofd zit bij het kleuren, maar dat ga ik natuurlijk niet elke keer vertellen. Nu was het logisch dat het over haar zou gaan, iets waar je de hele dag nog aan denkt. Het groen is gewoon groen, buiten, even weg, eruit, het hadden ook muzieknoten kunnen zijn, maar dat zou te druk worden. Ach het gaat om het idee. Veel woorden hadden wij nooit nodig om te weten waar het over ging.
Kijk, de cactusbloemen staan op springen. Dit is al mooi maar het wordt nog veel mooier. Wordt vervolgd.
En de kattesnorren beginnen nu ook.
Ik verplantte een varen van binnen en die mag nu buiten blijven, wel opletten dat hij niet in de brandende zon komt te staan, dus misschien breng ik hem morgen wel weer binnen, ik weet het nog niet.
Verder was ik wat aan het haken, dat is nog een verrassing wat of dat wordt.
Het is heet en dat blijft het nog wel even.... maarrrrrrrrrrrr........
Ik ben wel toe aan een buitje en zocht eens op of windveren regen brengen maar dat betwijfel ik.
We wachten het maar rustig af. Het was in elk geval een prachtige dag die we lekker thuis doorbrachten. Afwisselend hakend.. buiten, of puzzelend op de keukentafel, of tekenend boven waar het nu ook net buiten is met de raamuitzetters, heerlijk!
De taart en de worst zijn op. Ik koop zelden zo'n lekker hard worstje waarvan ik weet dat ik het, als er niemand op visite komt, het alleen op moet eten. En ik had er weer eentje gekocht vorige week... hoewel ik wist dat er niemand zou komen... en als ik het heb kan ik er niet afblijven, dus...
Heleen kwam een heerlijk zelfgebakken aardbeientaart brengen en daar aten we met z'n drietjes een stukje van.
Verder lekker buiten gezeten en gepuzzeld.
Van Joop een nieuwe Swatch gekregen voor de komende wintermaanden. Ik vind ze zo leuk en af en toe eens een nieuwtje moet kunnen. Verder ben ik niet zo veeleisend...
De hoek loopt nu een beetje rond met de straat mee zodat je niet direct tegen die hoek aan knalt, maar het blijft toch een beetje hoog obstakel natuurlijk. De vrachtwagen die er gisteren tegenaan reed had zelf geen schade.
U begrijpt het al voor snel en goed straat werk moet je bij Arno van der Schelde zijn! Hij heeft geen website maar wij hebben zijn nummer.
Dan toch maar even de kapstok, een Thonet van mooi grenenhout, een doorleefd exemplaar, hij staat als een huis en er kan erg veel aan. Daarachter is de meterkast dus hij moet nog wel eens van zijn plek.
Didi werd vanmorgen aangevallen door een herdershond niet zo'n hele grote, maar wel een felle. De deur stond open ze waren aan het klussen en Didi was aangelijnd. Dat ging mis en het was nogal een klus om ze uit elkaar te krijgen, ik heb de lijn maar losgelaten en het aan het baasje van de herder over gelaten.
Een paar wondjes in haar nek en een paar plukken haar meer schade was er niet gelukkig en op de terugweg geen angst hoor, net zo makkelijk er weer langs. De baasjes kwamen laten een zakje lekkers voor haar brengen, dat was toch wel erg lief.
Zulke dingen gebeuren, Didi heeft het zelf ook een keer gedaan met het hondje van de buurvrouw. Die is nu nog steeds bang als ze langs ons huis moet.
Meer dan deze kon ik niet maken, hij fladderde weer vrolijk verder, maar omdat het het eerste blauwtje is doet hij toch mee natuurlijk, wie weet zie ik de hele zomer verder geen blauwtje meer.
Het vlas begint al aardig te rijpen net als alles eigenlijk, het land zal vroeg kaal zijn dit jaar...
Ik kleurde een beetje, Didi had geen zin in wandelen al deden we vanavond nog wel een wandelingetje. En ik maakte vanmiddag een hoofd van papier mache, ik geloof dat ik talent heb... Wel een geklieder maar best leuk om te doen. Nu maar drogen.
Verder reden ze de stoep kapot, dat wordt geregeld en ik kocht een nieuwe tweedehands kapstok in de kringloop waar ik erg blij mee ben, als je die wilt zien kom je maar eens kijken.
Zo'n afscheid is natuurlijk niet iets waar je naar uitkijkt, als een berg zag ik er tegenop eerlijk gezegd, maar er stonden daar een stelletje kanjers naast die kist! Super!
Dat heet dan elkaar steunen, wederzijds. Respect!
Een mooie kist, wat bloemen en nadat iedereen weg was werd ze naar het crematorium gebracht. Het is goed zo. Een mooie dood en een passend afscheid.
Nadien een rondje gewandeld er waren veel vlinders maar er was ook veel wind.
Het spelletje waar we mee bezig waren liep niet lekker, al had ik geen idee dat het laatste woordje dat ik legde zo'n extra lading zou krijgen... CUT.
Zondagmiddag was het en we legden af en toe een woordje, net als altijd en nu was Joke weer aan de beurt, maar ze was waarschijnlijk ergens heen op de zondagmiddag, vanavond tegen bedtijd zouden we wel weer verder gaan, net als altijd.
Er zit ook een chat bij dat spelletje en eigenlijk zeiden we nooit zoveel, af en toe eens als we een leuk woord legden of ineens ontzettend veel punten scoorden. Maar de laatste weken was het wel erg stil, zo stil dat ik dacht ik moet eens even een praatje maken, misschien is er iets, we zouden tenslotte ook binnenkort weer eens gaan lunsjen.
Dat praatje zal er niet meer van komen.
Alles wat je zegt is verkeerd, ik ben er niet handig in.
Joke, dankjewel voor alles.
Dat we fijne vriendinnen waren.
Dat je altijd naar me luisterde, me begreep, dat vooral!
Goede tijden, slechte tijden, we hebben veel gedeeld 47 jaar lang.
Ik deed wat boodschappen in Zierikzee en ging even bij Joke langs. Ik ga altijd graag even bij Joke langs, want zij begrijpt me, vindt mijn truien mooi, geeft me af en toe een duwtje en soms zelfs een complimentje
We kennen elkaar nu al bijna ons hele leven, want zo gaat dat, die periode wordt steeds langer en de periode daarvoor valt daarbij steeds meer in het niet en eigenlijk is het in een vloek en een zucht voorbij, dat is misschien overdreven, maar snel gaat het zeker. Hopelijk drinken we nog veel lekkere wijntjes samen, want gezellig blijft het.
Ria
Zondag 08 Juli 2018 at 10:28 pm |
¶ |
Standaard |
Nou daarvoor is die vogelverschrikker dus. Ik heb hem/haar vandaag al een beetje aangekleed want dat moet toch eerst gebeuren voordat het hoofd erop gaat en nee geen foto want dat blijft een verassing totdat het af is.
Ik zat vanmorgen met nog een paar dorpsgenootjes op een workshop 'vogelverschrikkermaken'. We hadden geen idee hoelang en hoebreed maar zo'n verschrikker is niet zomaar gemaakt blijkbaar en omdat we niet zoveel tijd hadden, ik kreeg visite en de buurvrouw had ook andere plannen losten we het op door alleen één verschrikker in elkaar te zetten en de rest doen we thuis, ook het hoofd waar ik me nog het meest op verheug want met papiermache heb ik nog nooit iets gemaakt, het is er gewoon nog nooit van gekomen.
De molenaar moest eerst alle latjes nog maken want we waren wat laat met aanmelden, dus ja.
Kortom, we hebben nu een frame waar nog een hoofd op moet en dat nog aangekleed moet worden voor 28 juli dat moet lukken.
Daarna kwamen Janny en Freek die inmiddels al een rondje Westenschouwen hadden gefietst, wij zijn een erg sportieve familie.
Janny haar knotje is er inmiddels weer af, dit staat haar veel leuker gewoon.
Ze is inmiddels wel weer erg jaloers op mijn prachtige bos met haar. Laten we het er maar op houden dat zij de dikte heeft en ik den lengte (van haar dus hè).
Lekker bezig geweest vandaag, daar was het gelukkig niet te warm voor, dat lamgeslagen onder een parasol zitten is niets voor mij, net als fietsen en op vakantie gaan.
Wandelen met Didi daar is het wel te warm voor, verder dan uitlaatrondjes komen we niet, dus ik rommel in en om het huis. Joop wandelt wel elke dag een flinke ronde in zijn blootje, zonder te smeren want dat deed hij vroeger ook nooit. Meestal wel voor het te warm wordt en de rest van de dag dan niet meer dus het valt eigenlijk wel mee. Hij lost tegenwoordig alle krantepuzzeltjes op en morgen komt er weer een nieuwe legpuzzel, de derde. We beginnen binnenkort een puzzelruilwinkel.
We waren ook even bij de bouwmaterialenhandel, want wat ik nog nooit begrepen heb is dat er hier op mijn kamertje geen uitzetters zijn/waren. De ramen konden wel op een kiertje maar even lekker wijd open was er niet bij ... tot vandaag.
Kijk toch eens! Nu al fijn en nog zoveel gaatjes over en dat voor twee ramen!
Heerlijk!
Vanavond was ik bij het zomeravondconcert van Nut en Uitspanning. Het deed me aan vroeger denken toen het nog bij de muziektent was op het Breedveld. Nu is het voor het dorpshuis, ook leuk en gezellig.
De bloemen bloeien een stukje verderop, dille, lekker bij vis zei de buurvrouw die zag dat ik ze op de foto zette.
Vanmorgen keek ik eens op de markt in Zierikzee, er is natuurlijk erg veel lekker fruit op het ogenblik, de kersen zijn heerlijk! Meloenen, bessen, afijn noem het allemaal maar op.
Eerst een rondje rond de Dam zonder volle tas en zonder Didi, dat winkelt toch net iets makkelijker. Even door de Hema maar ik vond alleen beleg dat is daar heerlijk.
Daarna mijn tas gevuld bij de groentekraam. Het was druk en het wemelde van de honden, je laat ze niet in de auto natuurlijk maar ook niet in de tent of waar je dan ook logeert blijkbaar.
De baas van deze hond is marktkoopman, die vermaakt zich wel en als hij het zat is gaat hij lekker in zijn mand.
Vermoeiend weer, ik doe eigenlijk niks dan alleen datgene wat moet, je moet er toch niet aan denken dat het altijd zo is, altijd maar in je hemd en je korte broek lopen en onder de parasol hangen.
Ik zag al een foto waarop de tarwe eraf gaat (het kan zijn dat je foto niet ziet die staat op Instagram), maar dat is wel erg vroeg. En ik zag ook hooibalen, niet meer van die grote rollen maar handteerbare balen net als vroeger, maar ze werden wel in plastic verpakt. Ik was onderweg geen foto.
De vogels maar ook ander vliegend spul, maken uitgebreid gebruik van de gratis was en drinkgelegenheid. Het gebeurt wel dat als ik lekker in de schaduw achter schutting zit, dat dan ineens de spetters mij om de oren vliegen. Dan zit er weer eentje lekker te badderen.
Het witje wilde vandaag wel even netjes gaan zitten voor de foto.
Ik zocht op 'gevoelige plaat' omdat ik dat eerst wilde typen en toen googelde ik ook eens en jawel er is ook al een gevoeligeplaatapp . Niet dat ik dat ga gebruiken hoor, mijn fototoestel voldoet prima maar ik wilde het toch even doorgeven voor degenen die het nog niet wisten net als ik.
Wat ik ook nog niet wist en vanmorgen toevallig tegenkwam, is dat er ook een Plantsnap app is, geweldig! Het werkt echt. En zo komt er steeds maar meer en wordt alles steeds makkelijker gemaakt.
Lezen en schrijven zullen we nog wel moeten leren, ik deed dat daar ergens linksboven op bovenstaande foto, maar verder kunnen we tegenwoordig toch alles gewoon opzoeken
Het is natuurlijk wel erg droog en een buitje zou fijn zijn, maar ik zie nog nergens droogtescheuren hoor, die klei is nog nat zat. De natuur gaat gewoon ook zonder buitje. Dat groeit en rijpt allemaal dat het een lieve lust is en over een paar weken is het alweer zover...
Het is heerlijk! Eindelijk zomer zoals zomer hoort te zijn vind ik, want droomzomers met 's nachts een regenbuitje komen maar zelden voor natuurlijk en er is ook wel erg veel wind, maar mij hoor je niet zeuren hoor, dit hou ik met gemak vol tot mijn trui klaar is en die heb ik vandaag weer uit getrokken want hij werd veel te groot, dus dat duurt nog wel even. Dat komt ervan als je nu eens een keer geen proeflapje breit.
Wat een zomertje, we beginnen er zo langzamerhand aan te wennen want dat is het ook natuurlijk, tenminste bij mij. Er staat hier een heerlijk windje. 's Morgens is het zelfs nog wat fris.
Lekker buiten wonen!
Vanmorgen even maandag gehouden(!) en daarna de Hebe verplant, die stond gisteren nog in een emmer met bijna geen aarde meer, alleen nog wortels. Die geniet nu volop in de plantenbak op de stoep. De violen heb ik opgeruimd.
Joop heeft de buitendouche opgezocht, dat was nog even zoeken in de zo keurige garage die dan toch weer niet zo keurig blijkt te zijn, maar hij staat!
Twee fladderende witjes die niet wilden gaan zitten voor een foto, ja even onder een blad, net of je daar wat aan hebt ;)
Het is heerlijk toeven onder de parasol, af en toe een beetje wind, of eigenlijk behoorlijk wind, maar de parasol kan het hebben.
Ik moet er niet meer aan denken om op het strand te zitten, waar het zeker nu behoorlijk zal stuiven.
Verder is het wachten totdat alles eens gaat bloeien, dat duurt een eeuwigheid met zaadjes, maar de boel staat nu wel op springen geloof ik. Geduld is een schone zaak.
