De eerste kruiwagen met hout staat klaar om opgestookt te worden. Vanmiddag de kachel maar aangestoken, want het was wat fris in huis. Nu is het oppassen geblazen dat we niet te hard gaan stoken anders moeten straks de ramen en de deuren weer open gezet worden, zoals wel meer aan het begin van het seizoen.
Ik zat net nog even met Silvia op MSN te kletsen, ze vroeg hoe het met mijn knie ging en of ik er wel iets opsmeerde......daar had ik helemaal nog niet aan gedacht..... maar ik ben gelijk maar met de Tantum aan de slag gegaan. 't Lijkt de omgekeerde wereld wel, vroeger moest ik zelf met pilletjes en smeerseltjes aankomen, nu is het mijn dochter die me erop wijst, ach ja, zo gaat dat hè 
Nu maar hopen dat het helpt.
Ik vind het wel mooi, die twee (bijna) doorgetrokken witte strepen gescheiden door een groene baan. Inhalen moest nergens mogen, meestal schiet je er geen meter mee op, dan sta je weer samen voor een stoplicht en aan tijd scheelt het ook meestal niets. Het stuk "onderaan" op de foto is een beetje raadselachtig. Ik sta op een viaduct en ik denk dat het mijn schaduw daarop is. Ik vind het wel een grappige foto zo.
Na mijn voorzichtige wandeling de sauna weer eens aangezet, 's zomers heb ik daar nooit zoveel zin in, maar als het weer wat kouder wordt is het heerlijk.
Fruit vindt ze heerlijk, dat wist ik al, maar toen Elly vanmiddag onder het koffiedrinken alvast de boontjes schoon ging maken was ze daar ook niet weg te slaan, lekker knapperig waren ze en ze lustte er wel pap van.
Ik heb een rondje rond het dorp gedaan, knie wordt al iets minder pijnlijk. Op de terugweg dus even bij Elly een bakje koffie gedronken en ondertussen de toestand in onze huishoudens besproken.
Vanmorgen even met Joop naar Zierikzee voor een paar boodschappen, hij ging een kar takken wegbrengen en vanwege de dure benzine hebben we dat maar gecombineerd.
Ik heb vandaag heel de dag op mijn stoel gezeten, achter de pc. Vooral veel spelletjes gespeeld, omdat ik maar steeds niet door een bepaald level heenkom, en dat is me vandaag ook weer niet gelukt. Verder alle foto's gesorteerd. Een mooi familiemapje gemaakt, van maand tot maand, zodat die meiden aan het eind van het jaar niet opgezadeld worden met al mijn prachtige natuurfoto's, die bewaar ik zelf wel. Ik wist niet dat ik er al zo veel gemaakt had. Gelukkig was het rotweer, zodat ik toch niet al teveel zin kreeg om naar buiten te gaan.
Verder nog druk geweest met ongewenste bezoekers, om het maar eens netjes te zeggen. Het houdt maar niet op, maar ik kan ze nu zelf de nek omdraaien en tot nu toe werkt het, maar dat is nog maar even, eens kijken wie de langste adem heeft....
Ik heb een zere knie, dat was gisteren al. De laatste dagen loop ik weer met mijn wandelschoenen aan, misschien komt het daardoor. Vanmiddag toch op stap natuurlijk, maar wat was ik blij dat ik thuis was, mijn enkel deed ook al pijn. Misschien moet ik weer wennen aan ingepakte voeten. Mijn knie is warm, een beetje dik en doet pijn bij elke stap. Morgen maar een dagje overslaan en een paracetamolletje innemen bedenk ik nu net, misschien helpt het.
Rare dag vandaag. Ik ben opstandig en voel me op alle fronten aangevallen. Er worden me steeds maar dingen kwalijk genomen, of daar nu de draak mee gestoken wordt of niet, het steekt.
Als Joop hier al niet met me wil wandelen, als ik hem tegemoet wil lopen en er dan gezegd wordt "als je maar niet denkt dat ik dan mijn tempo aan ga passen" en als hij dan ineens weer een ingeving heeft dat hij in Ierland wil gaan wandelen en vraagt of ik mee ga, zeg ik ronduit nee, want wat is er in Ierland anders dan hier? Natuurlijk is het landschap anders, de natuur, noem maar op, maar ik wandel hetzelfde als hier hoor, ik ga me echt niet uit de naad lopen in Ierland. In Frankrijk van hetzelfde laken een pak, al was het daar te warm natuurlijk, maar ook al was het niet te warm geweest, dan hadden we ook niet gewandeld. Ik ben gewoon boos. En zulke gesprekken vinden alleen plaats als er anderen bij zijn, "Ria wil niks", kortom, Ria is een trut en het is haar schuld dat ik nergens kom.
Vorige week kwamen de gratis treinkaartjes ter sprake, die krijg je als je 60 bent. Het is zo leuk met de trein, plaatsen bezoeken waar je nog nooit geweest bent. Ik zie het al helemaal voor me, wij 's morgens vroeg op stap naar Goes, want van daaruit gaat de trein, op naar de plek die we uitgezocht hebben, laten we zeggen Utrecht, want daar is het leuk, mooie stad ook, dus we doen een dagje Utrecht. Joop haat winkels kijken, oude gebouwen en musea vindt hij ook niks, dus we gaan op zoek naar een terras, het wordt dus een soort van terrashoppen, mij niet gezien hoor, een lange wandeling door Utrecht zou ik dan weer wel leuk vinden, maar dat is niet echt, daar kan je geen tempo maken.
Eind van de middag kwamen Elly en Cor even langs. Cor kwam om een "lekker" wijntje, zei hij. Ik weet dat het een grapje is, maar toch gaan mijn haren overeind, want wij maken toch wel uit wat voor wijntje er gedronken wordt. Na een goedkope fles van de Lidl zijn er nog wel een paar "goeie" opengetrokken, we zaten lekker buiten bij het kacheltje en het was gezellig, maar het rek is bijna leeg, en eigenlijk zal ik blij zijn als het op is, want daarna drinken we alleen nog maar Lidl wijntjes, dan hebben we geen keus meer, misschien krijgen we dan minder bezoek, maar alleen de goeie blijven over hè.
Update: Wat en mopperkont ben ik toch....
Hij kan worstelen wat ie wil, maar een echte Zeeuw wordt het nooit natuurlijk, die zwager van me. Vandaag is de vlaggemast geplaatst bij het huisje, de vlag gehesen, we hebben geproost (alweer) dat ie maar lang en gezond mag wapperen en als afsluiting hebben we een pizzaatje genuttigd. Het was erg gezellig.
Verder heb ik vandaag de blogrol en de shoutbox verwijderd, dingen die regelmatig storingen geven en het opladen van de pagina vertragen, bij de linkjespagina staat de blogrol nog wel, maar dat ga ik binnenkort ook veranderen, ik klik iedereen toch regelmatig aan, niet iedereen hupst naar boven, dus nu staat alles alphabetisch.
Heerlijk gewandeld ook en er waren trommels op het strand, ik weet nog steeds niet wat er nu eigenlijk te doen was bij Perry's. Simba hoorde het al van ver en eenmaal op het strand werd het getrommel steeds heviger, mooi dat ze niet verder wilde. Toen we even stil hadden gestaan maakte ze rechtsomkeert terug naar de trap, ik ben maar gevolgd, braaf als ik ben.
Dit is weer de tijd van de hoopjes met kleren, tenminste bij mij. Overal ligt dan wat. 's Morgens is het nog wat fris, meestal wacht ik dan met douchen tot ik weer zomerkleren aan kan, eind van de middag wordt het wat frisser en trek ik weer iets warmers aan. Dichte schoenen, slippers en sandalen, alles staat door elkaar onder de kapstok. Mijn winterjas heb ik nog niet tevoorschijn gehaald, dat zal er binnenkort ook wel van komen, dan kunnen zo langzamerhand de zomerspullen weer naar de bovenste planken.
Hoe zouden de dames van de foto dat doen? Ik kwam ze vanmorgen tegen op het strand, en volgens mij hebben zij hun wintergarderobe al tevoorschijn gehaald, de schoenen stonden nog wel voor het grijpen, ze trokken in ieder geval wel de aandacht
Lekker weertje hè. Ik doe niks eigenlijk. Een beetje wandelen, in de zon zitten, of liggen. En vandaag was Mark dus jarig, ik sloeg de plank finaal mis met mijn 36 of 37, hij werd "nog maar" 35. We hebben even geproost vanavond en gezellig gekletst, morgen weer vroeg dag voor de mensen die werken moeten, dus we zijn weer thuis, inclusief snee. Ik rol er ook lekker vroeg in vanavond, denk ik.
Ik heb twee heel lieve schoonzoons, of is het schoonzonen, nu ja, maakt niet uit, ze zijn lief, allebei!
Morgen en overmorgen zijn ze jarig.
Ik heb ze samengevoegd in één foto, omdat één van de twee niet zo graag met zijn hoofd op het internet staat. De onderste helft is van Mark, die is morgen jarig, hij hoort bij Miriam en wordt denk ik 37, maar dat kan ook zomaar 36 zijn, dat weet ik niet precies. Het hoofd is van Cor, hij hoort bij Silvia en wordt 47, dat weet ik zeker, want daar hebben we het afgelopen weekend nog over gehad.
Allebei Hartelijk Gefeliciteerd!
Vanmorgen eerst naar het strand geweest. Het was er mooi, stil en blauw. Ik kijk al heel de zomer naar vier bakens die in de zee liggen, geen idee waar ze voor zijn, maar vanmorgen leek het of ze in de lucht hingen.
Verder niets gedaan, lekker in de zon gezeten en van de tuin genoten. Vanmiddag zijn we even met de Sitfire naar Brouwershaven afgezakt en hebben daar een tijd op het terras bij Sjee Bee gezeten.
Heel aardige bediening hebben ze daar ook.
Voor onderweg een patatje en een lekkerbekje voor mij, Joop wilde nog wel een pizzaatje en klaar was Ria weer voor vandaag.
Geweldigenoten!
p.s.
Het pandje op de foto rechts, waar de stoeltjes leeg zijn, is te koop.
Het leek mij wel wat, net zoals de mensjes links op je eigen terras zitten, ik geloof niet dat Joop dat al zag zitten
Heerlijk nazomerweer weer.
Ik heb heel de dag hard in de tuin gewerkt en eind van de middag nog even een stukje met Simba over het strand gelopen. Er zijn nu vooral ouden van dagen en mensen met babies en peuters die nog niet naar school hoeven.
Niets bijzonders gezien of beleefd, dus weinig te melden.
Saai hè.
Kon ik toch vandaag heel de dag niet op mijn website. In de strijd tegen de spammers had onze webhost, die af en toe een lijstje nummers blokkeert, ook ons nummer geblokkeerd. Heel ondhandig want ook de blogrol kon ik niet zien natuurlijk. Ik moet toch mijn favorietenlijstje weer eens up to date maken. Maar goed, het probleem is weer verholpen.
Ik heb zodoende vandaag heerlijk van de zon genoten, lekker geluierd.
Vraag me niet waarom, maar ik ben altijd superblij met mijn meiden.
Eerlijk en rechtdoorzee.
't Gaat goed meiden!
Ik hou van jullie
Gezellig bezoek gehad vandaag. Kinders en kleinkinders waren er even. Vanmiddag een rondje rond het dorp gedaan en bramen geplukt achter de dijk. Eenmaal thuis was Miriam er ook en is heel de familie geknipt en geschoren, daarvoor kwamen ze ook eigenlijk. Na het knipfestijn afgezakt naar de Surf Inn voor spare ribs en Sil en ik voor tongetjes, lekker gegeten en nu zijn ze weer op weg naar huis, kort maar krachtig, maar erg gezellig. En omdat mijn fotoprogramma raar doet kan ik ff niet meer foto's plaatsen, 't is ook altijd wat.
Zo, het spul is binnen en ik ben er blij mee!
Heerlijke broek, stretssssssssssch, vandaar mijn houding, wel een heupbroek, maar deze kèn.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog niet ééntje had, ik vond en vind het eigenlijk nog steeds niks. Zeker die hele lage bij jonge meisjes, waarbij ze in hun onderbroek lopen, of nog erger, dat je je af vraagt... nu ja, u snapt wel wat ik bedoel, het figuur nog daargelaten, want dat moet natuurlijk ook wel kloppen voor zoiets, anders vind ik het geen gezicht, vette heuprolletjes en bolle buikjes blijven echt niet binnen zulke broeken, ook al schijnt men daar ook steeds minder moeite mee te hebben.
Het shirtje is ook oké, ook al heeft het wel een kraagje, als ik dat op de foto al gezien had, had ik het niet eens besteld, ik hou helemaal niet van kraagjes, maar het knopenrijtje tot maaghoogte en de zachte viscose maken veel goed, met de juiste bh kan ik nu zelfs een decolleté tevoorschijn toveren, niet dat ik dat ga doen natuurlijk.
Ik vind het er eigenlijk wel sensueel uitzien, zo'n paddenstoelenonderkant.
Deze kwam ik vanmiddag tegen in de tuin toen ik nog even aan het snoeien was. Er is weer een kantje klaar. Gewandeld en op mijn broek met tijgerprintomslag gewacht, hij is er nog steeds niet....
Zo, de hoes staat alweer klaar om retour te gaan, de kleuren waren nogal erg fel. Ik probeer nu een andere, die ik niet laat zien, want dat brengt ongeluk geloof ik Daar zit wel vijf weken levertijd op, dus dat duurt weer even, gelukkig heb ik hem niet direct nodig. De broek en het shirt heb ik nog niet gekregen vandaag.
Deze dag kan wat mij betreft ook retour, wat een regen is er gevallen en nog steeds.
Vanmiddag even naar Zierikzee voor de boodschappen, de riem van Simba was er gelukkig wel. Wat een lol heeft dat beest toch in die winkel, anders neem ik haar nooit mee naar binnen, maar nu moest ze passen natuurlijk. Ze vliegt dan van het schap met de botten en oren naar de afdeling met het eten, even met de neus tussen de speeltjes en weer van voor af aan, geen houden aan. De konijnen en de hamsters kijkt ze gelukkig niet naar om.
Toen ik thuiskwam was Joop nergens te bekennen. Blijkt dat hij in Schiedam aan het heen en weer rijden is met de taxi, ik dacht dat dat morgen pas moest gebeuren. Hij had dus ook geen auto om droog in Renesse te komen en moest opgehaald worden.
Zodoende hoef ik niet te koken vanavond, dat is dan wel weer makkelijk, ik heb voor mezelf even een loempiaatje in de oven gedaan.
En dan is het ineens najaar, tenminste zo ziet het eruit en omdat ik geen zin had om buiten te werken heb ik lekker een groot deel van de dag achter de pc gezeten. Spelletjes gedaan en thuis gewinkeld. Toen ik nog even na lag te soezen vanmorgen, bedacht ik dat het wel weer eens tijd werd voor een nieuwe dekbedhoes en bij het openen van de mail had ik een berichtje van meneer W-Kamp, emailkorting vandaag. Ik had ook nog een bon die voor eind september ingeleverd kon worden, ook zonde om die zomaar te laten lopen natuurlijk, dus ik heb een kleurige dekbedhoes besteld met bijpassende hoeslakens, tenminste dat hoop ik, want het is altijd moeilijk te zien op zo'n foto of de kleuren een beetje kloppen. Verder kon ik niets van mijn gading vinden, maar ja, je bent zo een uurtje zoet in zo'n winkel. Ook nog even bij de concurrent rondgeneusd en jawel, daar zag ik een leuke broek met shirt (ik ben gek op tijgerprints), dus morgen krijg ik alweer pakjes.
klik
Er was vandaag een pakje bij de post, voor mij!
Leuk is dat altijd, vooral als je niets verwacht.
"Breekbaar" stond er ook nog op, touwtje eromheen, kortom een spannend pakje.
Joop stond al gelijk klaar met zijn zakmesje, die was ook nieuwschierig natuurlijk.
Afijn het was gauw opengemaakt en de verrassing was groot..........onbreekbare WORST!
1, 2, 3 raad maar van wie 
Ik denk dat ik het wel weet!
Bedankt lieve worstenzender(s)
Ik heb al geproefd en het is heerlijk!
Er komt slechter weer aan zeggen ze en het moest toch echt wel gebeuren, dus vanmorgen eerst de schoorsteen geveegd. De pijp uit elkaar gehaald, dat zijn drie stukken, kap van het dak en even met de staalborstel door alles heen, een superschoon "puupje" hebben we nu weer.
Een halve vuiliniszak teer en roet kwam eruit.
En omdat we zo lekker aan het klussen waren ook gelijk de voortent van de caravan maar afgebroken en opgeruimd. Wij zijn klaar voor de herfst.
Het was heerlijk vanavond. We hadden er zin in en hebben nog een lekker rondje gelopen. Simba met een veter om haar nek, omdat de halsketting niet in voorraad was. Een mooie zonsondergang op een stil strand. De rust keert weer.
Vanmiddag een zak ongepelde garnalen (gornet, zeggen wij), harinkjes en kabeljauw gekocht, het was een echte visdag zodoende. Thuisgekomen de garnaaltjes gepeld en gelijk opgegeten, ze waren mooi groot en superlekker. De kabeljauw met peetjes vanavond. De haring heb ik gewoon op straat voor de viswinkel naar binnen laten glijden.
Zoals op de foto heb ik hem vanmiddag leren kennen. Een aardige vent. Vriend en oud collega van Ina en Martin. Ina had me een tijdje geleden weleens verteld over en collega die prostaatkanker had en na een kort gesprekje in de keuken vanmiddag bleek dat dus Niek te zijn, de man die gezellig bij het kacheltje zat buiten. Bruin en voldaan zou je denken, wel waren de wallen onder zijn ogen mij opgevallen en de paarse aders op zijn enkels, maar ja, dat hebben wel meer mensen, gezonde vent zo te zien.......
Als je dan zo'n verhaal hoort lopen toch de rillingen over je rug.
Zonder wondertje gaat hij gewoon dood over een tijdje.
Ik heb zijn link op de Blogrol gezet, met zijn toestemming natuurlijk.
Vanaf vandaag ga ik, en misschien ook een paar van jullie, Niek volgen.
Ik hoop dat hij nog een aangename tijd heeft en ook op een wondertje, je weet maar nooit.
Hou je taai Niek!
Reaktie van Niek:
Heel goed stukje Ria, ik kan me er helemaal in vinden!
Reuze benieuwd of er nog reacties dankzij jouw stukje op mijn website terecht komen!
We zullen zien!
Uhhh, wondertjes.... nee die verwacht ik dus niet, daarvoor is de kanker veel en veel te ver uitgezaaid in mijn botten.
Ik ben al blij dat ik mijn verjaardag 31-08 nog bewust heb meegemaakt; dat was eerst absoluut niet "im Frage".
Dankzij dexametason van de huisarts is alles tot dusverre nog redelijk goed gegaan en onder controle.
Zonder die medicijnen zat ik al in een rolstoel in het meest gunstige geval en eigenlijk had ik er niet meer kunnen zijn...
Life sucks sometimes 
Maar goed, zolang het nog kan is het genieten.... twee keer 8 dagen in Turkije geweest met een van van exen en met Marianne (die nu bij me was), en recent teruggekomen van 5 en een halve week met de auto door Europa.
Op 21-09 gaan we een week met een gehuurde 9=meter kruiser door Friesland en als het allemaal nog een beetje blijft gaan staat er nog een reisje Egypte in de planning, net als Aruba. We zien wel wat er allemaal nog kan de komende weken, maanden...
Ik blijf positief (hoop ik), al heb ik het gevoel dat de boel nu toch wat achteruit gaat lopen. Ach, ik weet wat de toekomst gaat brengen... Helaas, maar niemand en niets kan daar meer iets aan veranderen
Dit moois kroop eind van de middag ineens op het rotan tafeltje, uit de hazelaar gevallen denk ik. Geen idee wat voor vlinder er uitkomt, maar het moet zeker een knapperd zijn.
We vinden de laatste paar dagen ook steeds hazelnootjes, die bomen staan er al jaren, maar nog nooit nootjes gevonden, nu wel dus, ik ga ze sparen.
Vanmorgen een strandwandeling gemaakt, Joop ging voor de verandering ook weer eens mee, gezellig! Halfverwege op de terugweg zagen we ineens dat Simba haar halsketting kwijt was, ze had lopen stoeien met haar riem, dus ik wist ongeveer waar dat geweest was, daar moest ze hem kwijt zijn geraakt, het was op het punt waar we omkeerden.
Ik weer terug, het was afgaand water, dus hij moest nog te vinden zijn. Niet dus! Zeker weten dat mensen die geen hond hebben of ook maar van plan zijn er ooit één te nemen hem opgeraapt hebben. Goed, ik heb een flinke wandeling gemaakt zodoende. Morgen maar weer een nieuwe halen.
Eind van de middag kwamen Ina en Martin nog langs met vrienden van hun. Ik had net het kacheltje aangestoken. Gezellig even zitten kletsen en wat gedronken.
Update:
Dit komt er dus uit.
Met dank aan de P.
Mijn riavanfelius@pacifictravel.nl email adres was na de crash nog steeds niet geïnstalleerd.
Vanmorgen heeft Joop dat eindelijk gedaan, omdat ik zo'n vaag vermoeden had dat daar best nog iets op binnenkwam. Het zijn er niet veel gelukkig maar diegenen die mij mailden en geen antwoord kregen weten dus nu hoe het komt.
Er zat ook een reaktie op mijn log bij van een eilandbewoner.
Zo leuk dat ik hem jullie niet wil onthouden en hieronder plaats.
Geachte mevrouw,
Toevallig, omdat ik de "soepkokerij"zocht, kwam ik op uw pagina terecht.Wat een werk maakt u daarvan!
Zo doorlopend, kwam ik het onderwerp "oom Han is jarig "tegen.Dit moet wel Han Prinse van de wagenmaker in de dijkweg op Serooskerke zijn geweest.Ik las enige tijd geleden dat hij was overleden.
Hoe kende ik Han Prinse ?.Wel, vanaf 1947 woonde ik met mijn ouders in Renesse.Zo vanaf 1950 begonnen mijn vrienden en ik met radio te hobbyen. Er was nog heel weinig materiaal te krijgen, het moest allemaal van bevriende relatie's komen, want veel geld hadden we óók al niet.Met reparatie's verdienden we wat bij.
Als we eens erg omhoog zaten met technische problemen, dan fietsten we naar Han Prinse.Hij had een prachtige radiowerkplaats waar hij mooie toestellen bouwde en repareerde.Hij had ook een voor ons onbereikbaar meetapparaat waar je radiolampen mee door kon meten.Voor een dubbeltje per lamp deed hij dat voor ons.Hij wist overal een oplossing voor.Omdat hij een goede hout-vakman was, bouwde hij ook zelf de radiokasten.Ik heb eens een grote luidspreker bij hem gekocht, die ik nog steeds bezit.Ook kochten we regelmatig onderdelen bij hem.
Voor buitenevenementen had hij een grote geluidsversterker gebouwd, de grote luidspreker zat niet in een hoorn of in een kast, nee, op een grote hartvormige plank, het klonk prachtig.
Hij had een autotje, ik meen een kleine Renault 4, met de motor achterin.Hij had daar zelf een autoradio voor gebouwd.
We hoorden toen ook dat hij in de oorlog een tabaksnijmachine voor de zelfgeteelde tabak had gebouwd.Hij was veelzijdig. Zijn Vader, die ik me herinner als een klein mannetje, een beetje krom lopend, was ook nog steeds druk bezig in de wagenmakerij.
Ach ja, zomaar wat herinneringen.Met één van de vrienden halen we nog wel eens herinneringen op uit die tijd.Hij woont al 40 jaar in Duitsland,maar komt regelmatig naar z'n huis in Brouwershaven.
met vriendelijke groet,
Teun Rosmolen Zierikzee
Hij doet maar net alsof hoor die kwal, met zijn prachtige kleuren, met het komen en gaan van het water, zie je gewoon dat hij nog leeft. (Of hoe het er ongeveer uitzag toen hij nog leefde)
Toch nog maar even over de jonge duif vertellen.
We vermoeden dat hij gisteren door mijn driftige gesnoei uit het nest is gevallen, we kunnen alleen geen nest ontdekken. Gistermiddag zag ik hem al zitten, helemaal ineengedoken en als je in de buurt kwam kon hij wel een beetje wegfladderen maar vanmorgen zat hij er nog, de ouders druk roekoerend in de omgeving. Zo ging dat heel de dag zo'n beetje door, tot ik eind van de middag nog eens ging kijken.... foetsie! Ik ben benieuwd of hij het gered heeft eigenlijk. Misschien morgen een duivenlijk ergens, of de eksters hebben hem opgevreten. Misschien zal ik het ook wel nooit weten. Vervelend eigenlijk dat er zoveel dingen gebeuren waarvan je niet weet hoe het afloopt, of wat de achtergrond was, zoals de gemaskerde mevrouw van een tijdje geleden. Haar kwam ik laatst nog wel tegen, samen met een manspersoon... maar ja, wat er nu precies aan de hand was...
Update:
Hij heeft het niet gehaald. Klik op de foto voor hoe hij erbij lag. Met dat we hem vonden, zagen we ook ineens het nest waar hij uitgevallen was, vlak boven hem. Als we dat gisteren gevonden hadden, hadden we hem nog terug kunnen zetten, het is niet anders.... doif is toot mineer...
Ik blijf het raadselachtig vinden, die drab in de vijver. Van lichtbruin 's morgens, kleurt het naar donkerrood en aan het eind van de middag wordt het langzaam groen. Ik heb nu aan één kant van de vijver een hoop alg weggehaald, de rest laat ik zo, kijken wat er gebeurt.
Voor de rest niet veel gedaan.
Eind van de middag kwam ineens mijn zus aanfietsen, ze had terwijl we in Frankrijk zaten ook al een keer gebeld. We hebben een tijdje zitten kletsen en foto's van vroeger, uit de schoenendoos van onze moeder bekeken. Toen ze wegging zei ze dat ze het erg gezellig had gevonden. Ik wenste haar een goede reis terug naar hun boot, die aan de Middelplaat lag, "en droag thuus" vulde ze aan, dat zeiden we vroeger ook altijd.
Roestbruin, bijna rood en 's avonds wordt het groen, ra ra wat is dat.
De vijver ligt er voor een deel mee bedekt. Een soort plantje? De natuurlijke vijand van draadalg?, wij weten het niet. Iemand anders een idee?
Omdat ik zo druk aan het snoeien ben, komt er weinig van draadalg vissen, dat tiert dus ook weer welig, morgen maar weer eens met mijn stokje aan de gang.
Hele bomen heb ik omgezaagd vandaag, Joop verklaarde me voor gek om te snoeien met die hitte, normale mensen doen dat in het najaar zei hij en hij was ook niet van plan om het op te ruimen, dus heb ik zelf de kar maar volgeladen. Het was ook wel een beetje veel van het goede, ik ben er versleten van, maar al met al lekker opgeschoten. Ik ga toch echt niet zitten wachten tot het regent, ik vind dit nu eenmaal heerlijk weer om een beetje te klussen.
Vroeg naar het strand vanmorgen, geen rondje, gewoon zover als ik wilde. Daarna alweer de tuin in, heerlijk weer om te zwoegen, nat haar en lekker zweten. Na een paar uurtjes gestopt met knippen want Joop wilde het gras maaien. Ik heb toen de auto nog maar eens flink onderhanden genomen, van binnen en van buiten, die staat er zodoende ook weer fris bij, tot ze weer met SLIK op de weg gaan kliederen natuurlijk, dat gaat binnenkort ook weer gebeuren.
Negen uur en het is al pikdonker buiten, de deur op een kier en zometeen ga ik nog wel lekker even buiten zitten, maar het najaarsgevoel is er wel. 's Morgens mist, nat gras en spinnewebben.
Ik hoop dat het overdag nog een tijdje zo blijft.
Dat Scharendijke gezonde grond heeft blijkt wel uit deze supergrote rode biet, gekweekt in de volkstuintjes hier in de buurt. Hij stond te pronken op een paal vanmorgen. Voor de verhouding heb ik hem mijn bril maar even opgezet.
Gisteren was ik zo duf als een konijn, misschien toch één wijntje teveel gedronken zondagavond. Ik heb wel de honing in potjes gedaan, met tussenpozen, de etiketten moeten nog wel geplakt worden, maar ze staan alweer aan de weg.
Vanmorgen lekker vroeg opgestaan en eerst gewandeld, zodat het nog niet al te warm was voor Simba, heerlijk! Daarna lekker in de tuin aan de gang, er valt weer genoeg te doen, veel knipwerk vooral. Joop vroeg bezorgd of dat nu wel nodig was, want hij "mag" het weer afvoeren, ieder zijn taak natuurlijk. Heel veel vlinders waren er ineens vandaag, zoveel heb ik er heel de zomer nog niet bij elkaar gezien, ik heb er maar weer een paar foto's van gemaakt.
Dan ben je thuis en dan wil je alleen maar uitrusten.
Gisteren uitgebreid boodschappen gedaan, want er was niets meer in huis.We hadden de riem van Simba verloren dus daar heb ik een nieuwe voor gekocht. Vandaag languit in de zon gelegen, zonder kleren, wow!! Dat is nog eens iets anders dan rechtop in de Spit met een hoedje op, ook al heeft dat ook wel weer zijn charme. Alles op zijn tijd zullen we maar denken, ik heb alweer genoten vandaag. Vanavond geborreld bij Elly en Cor, Joop ligt al te ronken en ik hou het ook niet lang meer vol, morgen potjes vullen.
Ik vergeleek mezelf maar steeds met dat kleine kasteelmevrouwtje. Ze was zo te zien gelukkig op haar kasteel en ik bedacht dat ik net zo'n kasteel heb, iets kleiner maar net zo riant en dat ik daar ook altijd gelukkig ben. Een soort confrontatie met mezelf, zij was lekker thuis en ik niet.
We hebben een heerlijke week gehad, maar diegenen die mij kennen weten dat ik het allerliefst gewoon maar thuis ben, beetje keutelen, wandelen, weblogje bijhouden. Het komt er zeker nog een keer van dat we weer die kant uit gaan, maar dan wel met afspraken vooraf. Een vast punt waar we heen gaan en dan lekker wandelen, want dat heb ik gemist, ik wil iets doen en niet zomaar ronddolen, te warm is geen excuus er zijn ook bossen. Vakantievieren moet je zeker als je het al jaren niet meer samen gedaan hebt ook weer leren....
In dit Château hebben we drie nachtjes geslapen
Maandag langs de Belgische kust afgezakt richting Calais. Het was prachtig weer dus volop genieten. Af en toe even stoppen voor koffie of een biertje. Zo zagen we gelukkig nog net op tijd dat de voorste nummerplaat er bijna afviel. Rond een uur of vijf op zoek naar een kamer, dat viel niet mee, want veel bleek nog bezet te zijn. Eindelijk dit gevonden in Ardres. Een prachtig verbouwd kasteeltje. De eigenaars hebben het vijf jaar geleden gekocht, nadat het zeventien jaar leeg had gestaan. 's Avonds heerlijk gegeten in een hotelletje in het dorp.
Dinsdag na het ontbijt weer in de auto gestapt en verder langs de kust naar beneden, alweer schitterend weer. Ik was dan ook blij dat ik ook nog een luchtig hoedje bij me had, want heel de dag die warme zon op je bolletje is niet zo fijn.
's MIddags iets vroeger begonnen met het zoeken naar een kamer. In Citerne ter hoogte van le Tréport vonden we bovenstaand kasteel, schitterend! En wat een rust! Gelijk maar besloten daar een paar dagen te blijven.
Woensdag naar Eu en le Treport geweest, daar wat rondgelopen en veel in de schaduw gezeten, heet!
In de auto was het ook niet te harden en we waren blij als we even langs een bomenrij reden, zodat er wat schaduw was, Simba had het ook erg warm, we waren dan ook blij toen we weer bij ons kasteel waren en hebben daar heerlijk in de schaduw gelegen met een stokbroodje en een wijntje.
Donderdag was het lekker afgekoeld omdat het 's nachts geonweerd had, een verademing. De auto gepakt en afgezakt naar Dieppe. Daar weer wat rondgelopen, terasjes gepakt en 's middags weer naar "huis". In Blangy sur Bresle wat gegeten. Er was maar één tentje open, dus veel keus hadden we niet, erg ongezellige gastvrouw, zelfs Simba had het in de gaten, ze kwam binnen met twee borden eten en de deur sloeg een beetje hard achter haar dicht, waarop Simba opeens begon te blaffen (dat doet ze anders nooit hoor), ze schrok zich kapot, gelukkig liet ze de borden niet vallen.
In het donker weer richting Citerne, wow, wat een sterrenhemel, nieuwe maan, dus aardedonker.
Vrijdag. Onze drie nachten in het kasteel zaten erop en eigenlijk was ik het alweer beu. Frankrijk is niets veranderd en ik ook niet, ik wilde naar huis. Joop was niet van plan te wandelen, daar was het ook te warm voor, dus we besloten richting huis te rijden, de groene route, lekker op het gemakje.
Bij Steenvoorde in de buurt, we hadden net een weggetje met Belgische kasseien gehad, ineens een hoop gerammel, de uitlaat lag los aan de achterkant. Gelukkig had een boertje een mooi ijzerdraadje voor ons, ik moeilijk met het woordenboek, fil de fer moest ik hebben, het boertje op z'n Frans terug, tot hij vroeg waar we vandaan kwamen, "aah, ons spreken Vloams éé" was zijn antwoord, dat maakte het een stuk makkelijker. De uitlaat vastgemaakt en in volle vaart richting huis.
De pizzeria in Frankrijk was gesloten, dus gisteravond eerst maar een lekker pizzaatje gehaald.
Update.
Nog even vertellen dat een hond geen probleem is ook al staat er in het boekje dat ze liever geen honden hebben, tenminste dat is onze ervaring.
Bij het eerste kasteeltje stond er ook een streep door het hondje, maar met een eigen kleed in de badkamer slapen vinden ze goed. Dat was ook bij het volgende adres het geval, ze zijn natuurlijk ook al lang blij dat ze de kamer nog een paar nachten kunnen verhuren. € 55.-- per nacht is toch mooi meegenomen. Wat een prijzen hè. Aan de kust is het nog gekker € 65.-- tot € 75.-- is heel gewoon daar.
"Ik vind autorijden hartstikke leuk hoor, vooral in de Spitfire, maar de afgelopen dagen hebben we wel erg ver en veel gereden. Ik heb ontzettend veel gezien en vooral geroken en er ligt ook van alles op straat daar. Het vrouwtje heeft nog even geen puf, maar morgen zet ze meer foto's on line zodat jullie kunnen zien waar we zoal geweest zijn en wat we beleefd hebben. Het was trouwens maar goed dat we richting huis gingen vandaag, want we kregen ook nog pech. Morgen meer".
|
|
