Pa of moe zwaan zitten wel vaker pal naast het fietspad. Vanmorgen dus weer. Toen ik hem in de gaten kreeg deed ik Didi snel aan de lijn, maar Storm was Silvia voor en stormde... erop af, met als gevolg dat hij een paar fikse meppen van de zwanenvleugel kreeg.
De zwaan ging het water in en zwom weg, gek genoeg in de richting van moeder en jongen zo zagen we later, die toen ook op de vlucht gingen. Spannend man, twee grote en twee kleintjes, Storm had oogkleppen en hoorde of zag ons niet meer.
Dat duurde zo een tijd voort onder het viaductje door het volgende stuk vaart in, wij waren wat achtergebleven in de hoop dat hij om zou draaien, wat niet het geval was.
Tot hij niet meer vooruit kwam en zijn kop steeds dieper kwam te liggen.
Silvia bedacht zich eens even en sprong toen het water in. Het bleek dat zijn poten verstrikt zaten iin beplanting.
Eind goed al goed. We wisten het nog niet zeker, maar hij kan goed zwemmen hoor.
Het konijn had eergisternacht ook al een nat pak behaald toen de kinderen vergeten waren haar binnen te halen en het 's nachts behoorlijk ging onweren met de nodige plensbuien. Ze hoefde nog net niet te zwemmen in haar bak toen ze 's nachts binnen werd gehaald.
Vroeg op pad vanmorgen en een flink stuk gewandeld, dat gaat tenminste weer met deze wat draaglijke temperaturen. Korte mouwtjes en zonder fleece, best fris als de zon even achter de wolken verdween.
Veel fietsers onderweg, het is nu wel topdrukte overal. Ik was nog niet thuis of het geluid van ambulances en een overvliegende traumahelicopter drongen tot me door, dat hoort daar jammer genoeg ook bij.
Op het land is het prachtig, al die verschillende gewassen met hun verschillende kleuren, er wordt nog niet gemaaid, mijn lapje vlas staat ook nog overeind en kleurt prachtig roodbruin.
Vanmorgen het gras gemaaid. De kinderen verplaatsten de tent weer een stukje, zodat de plekken niet al te dood worden, zo wandelen ze de tuin door.
Het was geen zeilweer vandaag, ook met het oog op het komende onweer. Hele pagina's in de krant worden gevuld met het noodweer dat op komst is, tot nu toe is er nog geen druppel of klap gevallen.
Joop was alweer wat minder moe vandaag. Het is toch elke keer een uitputtingsslag, waar hij minstens een paar dagen van moet bijkomen.
Morgen braderie op het dorp. We zouden eerst weekmarkten krijgen dit jaar, maar dat ging niet door. Nu toch weer maar een braderie. Ik heb geen enkele advertentie gezien (maar dat kan ook aan mij liggen hoor), dus ik ben benieuwd of er veel kraampjes staan.
Als ik naar buiten loop stinkt de hele omgeving naar spareribs en barbeque...
Eerst gewandeld met de hondjes vanmorgen. Storm had een snipperdag, hij mocht even wat bijkomen van drie dagen varen en zwemmen. Toen we bij de vaart kwamen sprong hij erin ... "hè hè, eindelijk zijn we er..." en hij wilde er niet meer uit. Een echte waterrat hond dus.
Verder deden we niet zoveel.
Een beetje in de schaduw zitten is het beste dat je nu kunt doen.
"Waarom blijven die rotklompen nou niet aan mijn voeten zitten...", dacht Joop vanmorgen, terwijl hij bijna omver viel bij het trapje in de tuin, "... en waarom gaat die sleutel niet gewoon gelijk in het sleutelgat".
Ik zag het gebeuren, keek hem eens aan en vond zijn mondhoek wat naar beneden hangen. We hebben even afgewacht bij een kopje koffie en toen heeft hij toch de dokter maar even gebeld, we kondelijk gelijk komen. Ze deed wat testjes en kon eigenlijk niets bijzonders ontdekken. Joop vertelde dat het nu wel aan de rechterkant was i.p.v. de linker en daarom stuurde ze ons toch even door naar de spoedeisende hulp.
Daar werd bloed afgenomen een hartfilmpje en een hersenscan gemaakt, er bleek niets te zien.
We mochten weer terug naar huis, medicijnen slikt hij al, dus we gaan 'gewoon' weer verder.
De zaadjes vlogen in de rondte en om daar dan weer een foto van te maken, daarvoor waaide het net te hard.
Ik ga elke ochtend maar vroeg op stap en neem een route waarbij Didi lekker even kan zwemmen. De rest van de middag wordt dan grotendeels in de schaduw doorgebracht, want het is wel erg warm hè....
De kinderen hadden er een paar dagen geleden al geraapt, maar om er nu ziek van te worden is niet de bedoeling natuurlijk. Vandaar verse uit de supermarkt, minstens net zo lekker.
Nog een bordje graag.
Heerlijk was het vandaag.
Het land kleurt langzaamaan geel, het maaien zal nu niet lang meer duren.
De zon scheen en het was de hele dag droog gelukkig.
Ik heb me vanmorgen eerst een tijd in de tuin vermaakt. Een voordeel van al die regen is wel dat alle zaailingen er makkelijk uit te trekken zijn. Verder heb ik het Purmerendje gesnoeid en wat stekken gezet, ik hoop dat ze het doen, want daar wil ik er nog wel een paar van.
Vanmiddag boodschappen in Zierikzee, en toen ik terug kwam was de camping weer bezet.
Nu nog hopen dat ze in elk geval de laatste weken wat beter weer hebben.
Vanmorgen hadden we Ed op bezoek met een nestje pups die gechipt moesten worden, dat hadden we al eens eerder aan de hand en dat is natuurlijk altijd erg leuk.
Didi deed er heel voorzichtig mee, beetje snuffelen van weerszijden, het ging prima. Terwijl ik onderweg met pups altijd erg voorzichtig ben omdat ik denk dat ze er niets aan vindt. Deze vond ze in elk geval best leuk.
Ik zette een nieuwe trui op van wol die ik vorig jaar al kocht, deed wat in de tuin en wandelde een eind, zonder Storm deze keer. De kinderen speelden in de haven met vriendjes die ze vorig jaar leerden kennen. We aten kip met bloemkool en komkommer met de kinderen. Sil en Martin deden iets anders.
Te koud, teveel wind, het zijn nog geen echte zeilers, misschien morgen als het nog beter weer is, zoals ze beloven.
Ook voor onze logees niet leuk natuurlijk, maar gelukkig hebben we het weer nog niet in eigen hand.
Ik wandelde een rondje met de de hondjes, trok een halve trui uit, kookte rabarbermoes met Yara, waarvan ik vergat een foto te maken, want echt je weet niet wat je ziet hoor, zo groot is ze al. Ze vond onze zelfgebrouwen rabarbermoes erg lekker, ze kon de hele pan wel op zei ze, maar nu ze gezien had hoeveel suiker daarin ging zou ze dat toch maar niet doen. Joop en ik aten ook nog eens eikenbladsla, uit de biologische tuin in Nijkerk, erg lekker!
En zo doen we maar wat.
Hopelijk wordt het weer snel wat droger, die zon denken we er dan wel bij.
Vanmorgenvroeg kwam het met bakken uit de hemel, maar al met al is het toch nog een prachtige dag geworden. Zon en wolken, die zee komt van de winter wel weer, als iedereen naar huis is.
Tot mijn verbazing zag ik gisteren dat er een buitenplaats oudendijke komt, in de Weelweg nogal, zonder mijn toestemming... Ik lees de krant ook niet goed, want daar zal het vast wel in gestaan hebben. Het komt naast de erg rustige Camping de Fazant, zonde hoor, weg rustige Weelweg...
Dagelijks word ik gebeten door alles wat er in de struiken leeft en dat bezorgt me af en toe de nodige jeuk.
Vanmiddag een heleboel rupsen op het fietspad, dood of levend, er waren er veel van. Ik keek op de rupsensite maar kon niet ontdekken welke het nu werkelijk was.
Vanavond aten we de daghap en toen we terugkwamen had Storm zijn pyama al aan, rare hond.
Het laatste karretje staat volgeladen en netjes met het net eroverheen klaar om afgevoerd te worden door Joop. En maar commentaar leveren, wanneer ik nu eens ophou, terwijl hij alleen naar Zierikzee hoeft te rijden om de boel leeg te kieperen. Hij zou ook eens kunnen zeggen hoe mooi het eruit ziet, ofzo..
Ik vind het wel lekker zo hoor, niet te koud niet te warm, het is droog en af en toe wat zon tussen de wolken door. Lekker doe-weer en voor een wandeling is het ook niet te warm.
Een hele dag die zon op je hoofd en 30 graden is ook niks, dan zoek je de schaduw om in te zitten en doet verder niets meer en of dat nu zo leuk is....
Ik ben een tevreden mens. Lekker bezig geweest vandaag, bijna rond met het knipwerk en een fijne wandeling gemaakt. Daarna nog even naar Zierikzee, waar de dinsdagmarkt blijkbaar weer is begonnen.
Het vlas staat weer aardig rechtop, nog niet helemaal alles, maar de schade valt wel mee denk ik.
Allebei een natte kont, maar ze hadden even lekker gezeild met de C' est la vie. Ik deed intussen een rondje Ellemeet met de hondjes. Het is toch te druk om los te lopen, want dat durf ik niet met Storm, hij is best bang voor auto's en dan ben ik weer bang dat hij er vandoor gaat.
Daarna was het even wachten tot de boot de haven binnenvoer, maar ook dat kunnen ze goed samen.
Het vlas doet zijn zoveelste buig- en strekoefeningetje, ik weet niet of het nu nog goed komt hoor. De boer had nog wel goede hoop, alleen moest er nu wel wat wind en droog weer komen.
Vanmiddag is de boot van Sil en Martin opgehaald en in de jachthaven te water gelaten. Het was allemaal nogal wat. We hebben er een wijntje op gedronken en lekker gegeten samen met de verkopers, die hun ziel en zaligheid in die boot gelegd hebben. Hopelijk komt er goed zeilweer aan de komende weken en hebben ze er veel plezier van. 't Is een Sailhorse
Hij liep niet goed en Joop kon het niet vinden, was druk met wat anders en zo schoot het niet op. Sinds gisteren loopt hij nog niet als een zonnetje, maar wel stukken beter in elk geval. We kunnen weer toeren en dat hebben we dan ook gelijk maar gedaan.
Een klein rondje, vluchtend voor de bui, want die kwam er wel aan, maar we zijn niet nat geworden.
Vandaag knipte ik weer behoorlijk wat, heerlijk, en je hebt zoveel eer van je werk. Daarna het gras nog gemaaid, 't is weer glad.
De eerste vakantieganger is onderweg hoorde ik net.
Als alle mensen op hun handen liepen En ankers bleven drijven op de Rijn, Als oesters ongehoorde dingen riepen En naalden ons doorstaken zonder pijn,
Als kangoeroes in hemelbedden sliepen En mummies konden zingen in hun schrijn, Als piramiden soepel zouden zwiepen En modderbaden geurden naar jasmijn,
Als reuzen gingen zwemmen in 't ondiepe En er geen einde kwam aan dit refrein, Dan hoorde ik een raamkozijn zacht piepen En kuste jij me, dwars door het gordijn.
Ik weet niet veel van schrijvers en dichters, maar Gerrit overleed vandaag en ik vond het altijd wel een leuke man, vooral de manier waarop hij praatte.
Het was een natte boel vanmorgen maar toch nog een flink stuk kunnen knippen en daarna gewandeld tot de zon weer doorkwam.
'Wat ga jij morgen doen?'
'Stukje knippen denk ik... ik vind knippen leuk...'
Soms lijkt het bijna net alsof alles weer gewoon is en dat is fijn.
Gisteren zag ik deze aan een dijk staan en ze deden me erg denken aan die van mij. Ik weet nog steeds niet wat het is dus ik doe nog maar eens een poging. Deze zijn paars en met maar één bloempje per steel, die van mij vaak meerdere en wit.
Heleen dacht Allium, maar daar heb ik zo mijn twijfels bij, al weet ik ook niet waarom, het ruikt in elk geval niet uiïg.
Niet gewandeld vandaag, het was me te warm. We deden boodschappen in ons autootje met airco en ik trok wat paardenstaarten.
We wandelden van Scharendijke naar Zonnemaire en in Brouwershaven aten we een harinkje.
Daarna door naar Zonnemaire langs de Dijkhuisjes.
En ondertussen bespraken we het een en ander, want zeker op onze leeftijd heb je toch al wel wat meegemaakt en niet ieders padje gaat nu eenmaal over rozen... eigenlijk niemands padje, daar waren we het wel over eens.
Gezond zijn en blijven, want ziek zijn wil niemand, dat is al een groot geluk.
En dat zijn wij, mijn zus en ik en we hebben vandaag weer volop genoten!
Het was wel warm hoor en halfverwege de middag hopten we van de ene schaduw naar de andere tot Joop eraan kwam om ons op te laden.
We krijgen nieuwe buren, best leuke buren, want ze maken over het algemeen weinig lawaai neem ik aan, maar nu zijn ze wel midden in de nacht aan het verhuizen en dat maakt wèl een hoop kabaal. Die dingen zijn breed natuurlijk en dat doen ze dan 's nachts als het stil is en iedereen ligt te slapen, behalve wij...
De chalets krijgen een plekje op het terrein hiernaast, ik weet niet of het de bedoeling is of dat wekelijks wisselt, dat zou minder zijn, maar het lijken me nieuwe, als voorbeeld... we wachten het weer even af.
Ik knipte weer wat. Verstand op nul en lekker beulen, dat is goed voor mij.
Vanmiddag de polder in, er zijn steeds meer blommetjes, ook daar geniet ik van.
Morgen komt mijn grote zus weer lekker klessebessen en wandelen natuurlijk.
Ik heb voornamelijk wat in de tuin gescharreld, een knipwerkje hier en een viswerkje daar. Om te wandelen was het te heet en ik had ook geen zin.
Er speelde nogal wat door mijn hoofd vandaag, zo heeft elk mens weleens zo zijn problemen en meestal als je dan iets hebt, of er speelt iets in je omgeving, dan heeft ineens iedereen weleens zoiets aan de hand gehad.
Net zoals wanneer je een auto van een bepaald merk koopt je ineens alleen nog maar die auto's van dat merk ziet rijden...
Tot de vakantie begint duurt nog een week of twee, dan kunnen ze wekenlang spelen en dollen. Sil bracht alvast wat spullen mee, want dat wordt natuurlijk een hele volksverhuizing. Dan is het gedaan met de rust van opa en oma. Hopelijk werkt het weer mee en kunnen ze veel van hun pas aangeschafte bootje genieten op de Grevelingen, ik duim voor ze!
