Het was wel koud vanmorgen maar nog niet zo koud als tien jaar geleden toen ik deze foto maakte, ik keek nog maar eens terug omdat ik geen foto had gemaakt vandaag (behalve die rare hieronder).
Gemaakt in de Weelweg, net zoiets als de tegenwoordige Korteweg, daar moet ik toch ook maar eens een mapje van maken.
Het was dus best fris vanmorgen, mutsen en wantenweer en ook een fijne sjaal natuurlijk, maar een mens frist er altijd van op.
Daarna haalden we de krstsplln van zolder. Ik zie de buurt oplichten, dat vind ik er dan wel weer leuk uitzien en dan komt het besef dat ik er eigenlijk zelf ook aan mee moet doen, gewoon voor de gezelligheid...
Mir kwam even op de thee en daarna was het alweer tijd voor een rondje, het was lang niet meer zo koud, daarna snel even een bakje koffie want ik had onderweg bedacht dat ik beter vandaag nog even flink in kon slaan dan tot morgen of overmorgen wachten vanwege die mondkapjesplicht.
Zo gedacht zo gedaan. Bij de Lidl was misschien tien man, die andere tien zag ik niet, echt heerlijk! Daarna nog even naar de vleesboerderij voor een voorraadje kip, rund en varken. We kunnen weer even vooruit!
Nadat alles op z'n plek lag was het alweer tijd om te koken. Een dag is niks.
Joop was nog even op Scharendijke bij ons oude huis. Er was een vraag over de riolering, daar zijn geen tekeningen van dus hij ging even om het uit te leggen en kreeg tegelijkertijd ook een rondleiding, erg leuk. En hij fietste en wandelde.
Heerlijk zeven kilometer in de zon gelopen vanmiddag waarvan vier met Paule het wandelhondje. Het was best druk in de polder, tenminste dat vind ik dan. Er lopen of fietsen dan mensen in de verte, terwijl je anders bijna nooit iemand ziet.
Heel iets anders dan in de winkelcentra vandaag, je bent toch gek als je daar tussen gaat lopen. Het is een rare wereld aan het worden.
Joop zijn nieuwe muts kwam binnen, door de oude waaide de wind teveel. En hij is goedgekeurd! Lekker warm, fietsvriendelijk. Helemaal blij. Hij kan nu bijna niet ophouden met fietsen en is nu ook weer begonnen met wandelen. De stressrimpels zijn weer langzaam aan het verdwijnen.
Vanmorgen was ik even bij de dokter, mijn buik deed/doet een beetje raar af en toe en of dat nu van die pillen komt weet ik niet, ik ben er inmiddels alweer mee gestopt (met alles), maar het leek me toch beter om even te gaan.
Het was afgelopen 8 november 30 jaar geleden dat mijn moeder overleed, ik moet er vaak aan denken omdat ik nu net zo oud ben als toen zij ziek werd.
Ze werd 74. Zij wachtte wel te lang met naar de dokter te gaan en een paar maanden later was ze dood. Ik was toen 43.
Ik heb eigenlijk geen aantoonbare klachten, alleen af en toe dat vage gevoel en toen ik eenmaal gebeld had voor een afspraak was het weg. Dat heb ik altijd. Natuurlijk ben ik toch gegaan en werd onderzocht, er viel niets onregelmatigs te voelen en te zien, ze keek ook even naar binnen met die rare eendebek en nam gelijk wat weefsel mee, dan is dat ook maar weer eens gebeurd. Het stelt toch gerust en anders blijf ik maar voelen of ik niets voel.
Op de foto is ze half de veertig denk ik, er staan middelbare schooltassen op de stoep, mijn vriendin en ik maakten huiswerk op de stoep in de zon.
Ze was gek op suede jassen, leren tassen, schoenen, lekker soepel moest het zijn en dan ze bleef er aan ruiken! Haar kleren naaide ze zelf, was ze in Zierikzee geweest dan kwam ze altijd wel met een lapje voor een rokje thuis.
Weer een pand uitgetrokken van de gekrompen trui vanmorgen, nu enkel nog het voorpand en ik heb weer een hoop wol. Ik ben toch van plan weer een breiwerkje op te zetten. De trui voor Joop waar ik aan bezig ben is me te fijn van draad en als ik dan iedere keer maar een paar naalden doe wordt het te onregelmatig. dat is niet mooi. Bij uitgetrokken wat dikkere wol zal dat niet opvallen en dan is het toch maar voor mezelf.
Vanmiddag wandelde ik naar Brouwershaven om een stukje vis. Ik was net onderweg toen het begon te druppelem, ik besloot om toch maar door te lopen, er was zowat geen wind en het viel nog wel mee. Gelukkig zijn sofshell jassen behoorlijk waterdicht, het begon nogal door te regenen.
Op de terugweg nam de regen wat af en eer ik thuis was was mijn jas alweer bijna droog, ook een groot voordeel van die jassen, ik heb hem nu één keer gewassen en er verder niets waterdichtends mee gedaan.
Al met al was het niet voor niets geweest want de vis smaakte heerlijk!
Zo koud was het vandaag, ik heb mijn winterjas maar eens opgezocht
Joop dacht dat het een nieuwe was, zo vaak heb ik hem al aangehad, want vorige winter is het ook niet echt heel koud geweest en pakte ik toch snel de oude samen met de bodywarmer was dat ook lekker warm. Nieuwe jassen moeten ook eerst een beetje gaan 'zitten'.
Joop fietste naar Zierikzee, voor de meting van zijn ogen want laatst bleek hij beter te zien zonder dan mèt bril, maar nu bleek dat hij een computerbril heeft, dus niet voor in de verte, dat was hij even vergeten. Ik heb nu de opdracht dat te helpen onthouden.
Zijn gehoorapparaat deed het ook niet meer dus gelijk bij de gehoorspecialistenwinkel langs, er bleek een breuk in het draadje te zitten. Alles weer fijn opgelost zodoende.
Ouder worden is niets dat gaat vanzelf, maar het onderhoud van lijf en leden kost nogal wat tijd hoor.
Ik wandelde twee fijne rondjes en deed daarna nog boodschappen bij de PLUS, waar heel weinig mensen liepen.
Vanmiddag wandelde ik met Paule en er reed een auto luid toeterend over de Schapenweg, dat vond ik raar dus ik keek eens van dichtbij met mijn fototoestel. De auto was inmiddels gestopt en er was iemand uitgestapt, en jawel hoor er werd geschoten. Paule schrok zich een ongeluk en wilde er gelijk vandoor rennen, gelukkig laat ik hem nooit los lopen.
Ik heb niets tegen de jacht, hazen, herten, ganzen, als ze worden gegeten vind ik dat prima, dat moet beter geregeld worden. Ze zijn lekker vinden sommige mensen (ik ben niet zo'n wildliefhebber) en ze hebben een normaal leven gehad.
Een appje vanmorgen: 'zijn jullie thuis vanmiddag?'
Dat waren we al was er wel een afspraak, maar ze zouden vroeg komen en wilden wel even wandelen.
Alweer gezelligheid. Lekker gewandeld ook want er was net even wat zon.
Janny begon, dus toen kon ik ook even een foto maken.
Je kunt natuurlijk zien dat we zussen zijn maar we zijn ook wel heel verschillend hoor. Janny heeft bijvoorbeeld nooit zo'n rooie kop als ik. Als ik een dagje buiten ben geweest en ik krijg het daarna warm en dat hoeft dan niet eens van een wijntje te zijn, dan krijg ik een rood hoofd. Zij houdt het bij blosjes.
We zijn er uit waardoor dat komt...
Janny heeft een Prince huidje en ik een van Felius vel, gewoon een boerenkop dus, ik moet het er maar mee doen.
Haar corona knotje heeft ze ook alweer ingeleverd, maar ja dat was geen verrassing.
Joop fietste naar Zierikzee vanmorgen op zoek naar een muts die hij niet vond, was bij de tandarts, de dokter en de kaakchirurg.. De tandarts vulde een ruimte (geen gat) de dokter constateerde een slijmbeursontsteking waarvoor hij naar de fysiotherapeut moet en de kaakchirurg plaatst binnenkort weer een implantaatje.
Morgen alweer woensdag, het kan me rond deze tijd niet hard genoeg gaan en dan dit weer tot april.
Vanmorgen was de fiets al klaar. Op de oude er heen en met een omweg op de nieuwe terug , want hij moest natuurlijk wel gelijk verzekerd worden.
Dit is hem dan de Gazelle Grenoble C8 HMS. De accu zit onder de bagagedrager en de motor ergens bij de trappers.
En ondanks dat blijkt dat je toch gewoon moet blijven trappen is Joop er erg blij mee. Het is een stoere stevige fiets met inmiddels al een kilometer of vijftig op de teller.
Het was een heerlijke dag vandaag een rondje van drie en vanmiddag eentje van bijna negen kilometer dat maakt toch samen twaalf kilometer vitamines verzamelen. Tussendoor nog een wasje ophangen en weer binnenhalen en verder eigenlijk weinig meer gedaan dan af en toe een kopje thee of koffie.
Ik had een cake gebakken en op mijn vraag wat we moesten eten wat het antwoord 'mossels natuurlijk'! Dat is makkelijk boodschappen doen. Een stokbroodje een paar palinkjes en wat kaasjes en klaar is moeders.
Het was erg lang geleden dat we elkaar samen eens zagen. Ja in juli even, maar dat was te kort voor woorden.
Het is een hele rit voor even op en neer, maar we hadden toch een paar gezellig uurtjes zodoende. Samen met Sil gewandeld en daarna kwam Mir ook op de mossels, even een kleine familiebijeenkomst.
'Waarom zet je die cake nu op de foto?'
Tja, eerst had de een een plakje en toen nam de ander later ook een plakje en allebei laten ze dan zo'n hoekje liggen. Het is net teveel zo'n plak, wel lekker maar toch en natuurlijk ging het wel op.
Yara puzzelt tegenwoordig ook dus er kon een hele stapel puzzels mee richting Nijkerk, dan heeft zij ook wat te doen met de feestdagen.
Joop stapt als het zo koud is alweer lekker ingepakt op de fiets, inclusief verwarmde wanten. Geen dooie vingers en ander koukleumgedoe, gewoon lekker warm fietsen.
Gisteren begon hij ineens over een e-bike, of we die dan toch maar niet moesten kopen, dat zou het fietsen wel wat veraangenamen wat hem betreft.
Ik zei gelijk nee, want fietsen is nog steeds mijn hobby niet en ik doe dat alleen bij prachtig zonnig weer, zonder wind. Maar ik kan me wel voorstellen dat Joop er wel baat bij heeft. Het waait hier regelmatig best hard in de polder, dus ja, hij moet wel aan de gang blijven natuurlijk en wat in zijn kop zit zit nu eenmaal niet in zijn kont dus vandaag heeft hij er al eentje aangeschaft, fietsenverkopers genoeg in de buurt.
Eerst een orientatierondje bij twee winkels en na enig nadenken weer terug naar de dichtstbijzijnde waar hij ook korting kreeg, de nieuwe modellen komen eraan. Het werd een Gazelle Grenoble c8.
Er zijn veel verschillende modellen dus ik doe maar geen foto of link, die komt maandag wel, dan wordt hij bezorgd. De motor zit in elk geval onder de bagagedrager. Zijn 'oude fiets' die we vorig jaar ook daar kochten kon hij weer inruilen. En korting en inruilen, win win.
Wat een prachtige morgen vanmorgen. Lekker vroeg op stap want dat beloofde mooie plaatjes.
Ik keek eens vooruit en eens achteruit, alles even mooi in de oranje gloed van de pas opgekomen zon.
Na de koffie veegden we samen de stoepen rondom het huis, ik voog en Joop schepte met twee blikken alles in de kliko. Ja wij vegen, voog, gevogen, er zijn er nog wel een paar van zulke waar ik zo gauw niet op kom.
Het voorste huis wordt helemaal opgeknapt, zo leuk om te zien hoe mooi ze het maken. De vorige bewoonster woonde daar samen met haar hondje, haar man was al lang geleden overleden en de boel verpauperde.
De laatste keer toen ik haar ontmoette was ze vergeten haar gebit in te doen. Geen idee of ze nog leeft en waar het hondje gebleven is, zo gaat dat dan. Huisje werd netjes leegemaakt en was zo verkocht.
En vanmiddag weer een rondje met Paule door de polder.
Gelukkig hoefde ik niet te koken want vrijdag=pizzadag.
Het is inmiddels traditie geworden, de jaarlijkse Beaujolais foto.
Er waren buien vandaag. Allebei de kleinde rondjes die ik deed kreeg ik een klein buitje op mijn nek, dat viel mee dus.
Vanmiddag reed ik even om de Beaujolais in Zierikzee. Gall & Gall is denk ik nog de enige die ze verkoopt, ik ga niet eens verder op zoek. Wel vertelde hij dat de jaarlijkse pas gebottelde nieuwe wijn een come back maakt. Laten we het hopen er gaan al zoveel tradities verloren.
Vanmorgen eerst op de fiets naar de Veerhoek om Heleen te helpen de geraniums naar hun winterverblijf (poterkot) te brengen, dat gaat nu eenmaal niet zo makkelijk als je rug het niet doet en als het gaat vriezen ben je te laat. Altijd fijn als je weer wat weg kunt strepen dat nog moet voor de winter.Ik had me aangekondigd als Hendrik Jan vandaar de titel.
Na even pauze stapte ik alweer op de fiets richting de Dijkhuisjes waar Paule op me wachtte voor een wandeling.
Wat een zon vandaag! Ik was zodoende zowat de hele dag buiten. Vanaf een uur of tien tot een uur of half drie, met een pauze van een uur. Ik zit er van te gloeien, best moe ook.
Joop was nog even in het ziekenhuis in Vlissingen, iets met zijn oog en nu blijkt dat zijn bril niet goed is, zonder ziet hij 40% beter dan mèt, met zijn linkeroog, dat kan toch niet te bedoeling zijn. Wel druppeltjes in één oog en ik was niet mee, want ze gingen alleen maar kijken zei hij. Hij is weer heel thus en de prei zit er in. Bril aan passen en verder geen zorgen, de nastaar is goed verlopen, zwarte vlek kan een klonter eiwit zijn.
Hè hè eindelijk weer eens een dag om over naar huis te schrijven. Er was zon, ook nog wel wat nattigheid, maar het was lekker om buiten te zijn.
Vanmiddag weer eens op de thee in de Veerhoek, dat was ook alweer een tijd geleden. Nog wel een keertje samen gefietst laatst, dat wel en binnenkort hopelijk weer samen wandelen.
Daarna nog een extra stukje door de polder juist omdat het zo lekker was. De selderieknollen worden nu ook gerooid en er staat nog een heel veld met suikerbieten daar, dat wordt nog een 'slik' bende!
Er worden zo langzmerhand voorbereidingen getroffen voor de uitgestelde DriveByByeBioswaar we binnenkort vast van kunnen genieten, het aantal besmettingen lopen terug en uiteindelijk is dit bedoeld als een coronavriendelijk uitstapje.
En dan zo rond een uur of vier valt de schemer alweer in. Nog een week of vijf en dan keert het tij weer, nog even doorbijten. Ik kijk uit naar januari! December zegt me niets met al zijn opgefokte gezelligheid, maar dat is vast geen nieuwtje.
Het zijn een beetje saaie dagen. Laat licht, vroeg donker, dat is nu eenmaal zo rond deze tijd, maar als het zonnig weer is wil dat nog weleens wat uitmaken. En dat is het nu niet.
Somber en nattig. Gisteren helemaal, het grootste gedeelte van de dag regen. Vandaag was het droog, dus kon er tenminste weer gewandeld worden. Heerlijk!
Ook gekleurd natuurlijk. Breien durf ik nog niet. Voor Joop heb ik een trui gekocht die hij graag aan heeft gelukkig, hij draagt zelfs de trui niet eens meer die ik vorig jaar gebreid heb, dus ik pas even.
Van foto's maken komt ook weinig, zeker met dat grijze weer niet, alles is saai.
Ik weet niet meer waarom op 25-11-2004 'Sinterkloas z'n wieze oad schodde', maar er is altijd wel iets om 'jun oad over te schodden', dacht ik zo.
Gisteren gebeurde het weer, ik had een wandeling gemaakt en liep door het dorp naar huis.
'Zonder hond? Neem je geen hond meer? Geen zin meer on te wandelen...!..' en ik herhaalde nog maar eens dat ik er niet meer aan begin, dat ik tenslotte ook iets kan krijgen.... of Joop
Maar nee, zo màg ik niet denken, ik moest naar die oude man van een stukje verderop kijken die elke dag nog met zijn hondje loopt. Ja die oude man heeft geluk, maar er is ook een oude vrouw die steeds weer aan het regelen is om haar hondje een stukje te laten lopen, maar daar komt niemand mee aandragen.
Nee, ik moet afwachten wat er op mijn pad komt! Dat vooral!
Nou als ik niet wil dat er een hond op mijn pad komt dan komt hij er ook niet, zo simpel is het.
Ik wandel met genoegen, zeker nu het zo koud is, lekker door, flink de pas erin.
Geen hond heeft ook zijn voordelen. Heel de dag regen vandaag en ik hoef niet naar buiten, best fijn, al had ik het met hond natuurlijk wèl gedaan, ingepakt en wel een rondje en er zijn echt heel veel hondenbezitters die met zulk weer alleen even naar een stukje gras lopen en snel weer naar binnen gaan.
Als ik nog tien jaar jonger was begon ik gelijk weer aan zo'n dotje als in het filmpje, zoals ik ook tien jaar geleden deed en daar heb ik nooit een dag spijt van gehad en het zou dan ook echt weer een Rottweilertje zijn hoor, dat zijn de liefste, ik mis haar nog elke dag...
Als er eentje klaar is vraag ik meestal aan Joop wat hij ervan vindt en wat het is. Deze keer was hij duidelijk, 'dat zijn wij', waarop ik vroeg wat we dan aan het doen zijn want we zitten wel op onze knieën en weer kwam rap het antwoord 'juun trekke'!
Nou dat is het dus en daar kunnen jullie het mee doen.
Vroeger werd de juun nog gewoon met de hand uit de grond getrokken, daar kwam nog geen machine aan te pas, hij deed het weleens in de schoolvakantie om wat te verdienen, maar dat was nog voordat we elkaar leerden kennen, dus ja ergens klopt er iets niet!
Als we 's morgens allebei tegelijk de deur uitgaan is het altijd weer de vraag wie er het eerste thuis is. Joop fietst 10km en ik wandel er ruim 3. Voor mij ligt het er dan aan wie ik tegenkom en hoeveel praatjes en of foto's ik maak en voor Joop maakt het uit hoe hard het waait en uit welke hoek.
Wat die praatjes betreft maakte ik laatst wel een behoorlijke blunder. Er zijn dames die elke ochtend samen wandelen, ik hoor ze dan al van een eind aan komen kwebbelen. Nu was het de laatste tijd zo dat er weleens een andere dame de plaats in nam van één van de eerste twee (let op het wordt ingewikkeld) en bij zoiets slaat dan gelijk mijn fantasie op hol: 'het is vast haar dochter die een nachtje over is' en daar blijft het dan even bij.
Maar als dan steeds vaker de tweede de plaats van de eerste inneemt gaat mijn fantasie verder: 'misschien is haar relatie voorbij en woont ze weer tijdelijk bij haar moeder', niks raars tegenwoordig, vroeger ook niet.
Vorige week was het plots het geval dat ik eerst de twee dames zoals ze in het begin liepen tegenkwam, dus dame 1 en 2 en een stukje verderop dame 3 met een meneer erbij. Toen begreep ik het niet meer... en ik zei: 'ik kwam je moeder ook al tegen', idioot natuurlijk want dat had ik maar verzonnen. Waarop ze antwoordde 'nee, dat is mijn moeder niet hoor, dat is de overbuurvrouw!', daar bleef het weer bij, we lachten erom en liepen verder.
Een paar dagen later liep ik een stukje op met 'moeder' ze was alleen met haar hond en ik vertelde over mijn vergissing. 'Oooh dat zal ze leuk vinden' zei ze, 'we zijn ongeveer even oud!'
Hahaha, we konden er wel om lachen, ze begreep het ook wel, want zij is grijs en de 'dochter' blond, heel ander type ook, dus ja. Op rimpels let ik nooit zo, maar moeder had ze ook niet zag ik nu.
De nestkast van de foto hangt er pas, geen idee voor welke vogelsoort hij bedoeld is, het lijkt mij een roofvogel, maar dat kom ik vast nog wel te weten binnenkort.
Regen vanmorgen en ik hoefde niet dus deed ik het niet. Wel een paar uurtjes later toen de zon er al weer door kwam af en toe. Het kleinde broertje van gisteren had inmiddels ook zijn hoedje uitgeklapt.
Begin van de middag deed ik wat boodschappen in een bijna lege Plus, dus ik kon fijn bij iedereen uit de buurt blijven. Ook nog even bij Zuidbos voor groente en fruit, de meegenomen verse spruitjes zijn inmiddels alweer op.
Ondertussen was er een bos bloemen bezorgd, dat is ook weleens leuk, vooral als je het totaal niet verwacht.
Nou en toen aan het eind van de middag nog een klein rondje een dag stelt echt niets voor als je lekker bezig bent.
Mist vanmorgen! Een klein wereldje maar niet minder mooi. Een eenzaam geel paddenstoeltje in de berm en alles nat en vol druppels. Ik was alweer vroeg.
Vanmiddag een rondje met het hondje en op de terugweg liep ik om om te zien of zijn hoedje al open was en nog liep ik er ongemerkt voorbij hoewel ik precies wist waar hij stond. Een stukje terug en daar lag hij, tsja, dat kan ook een hond zijn geweest natuurlijk, even met de neus ertegen en zoiets ligt om, Het hoedje was wel open.
Een paar passen verder was intussen zijn kleine broerje op gekomen, die was er vanmorgen nog niet, of ik had hem toen nog over het hoofd gezien.
Aan een nieuwe tekening begonnen, altijd leuk, wat zou het weer worden.
Bij Margo hangen inmiddels de klaprozen ook aan de muur en wat ik dan zo leuk vind is dat ze gewoon kippen heeft met dezelfde kleur groen als in de tekening.
Ik had geloof ik wel goed geslapen, maar was toch wel erg vroeg wakker en na wat gedraai en gekeer besloot ik maar uit bed te gaan, de zon zou zo tevoorschijn komen. En ondanks dat ik een paar dagen geleden nog zei dat ik daar niet voor uit bed ging deed ik het nu toch, het kan verkeren.
Het was mooi maar van korte duur en eer ik thuis was zat hij alweer achter de wolken
Vanmiddag was er een duiven vergaderingetje aan huis. Ik zorgde voor koffie en maakte dat ik weg kwam.
Heel af en toe nog wat zon, maar het werd alsmaar donkerder, wel heerlijk gewandeld en inmiddels regent het.
Ganzen schrikken nergens meer van, tenminste niet van mij met mijn fratsen, maar een spreeuwenverzameling wil nog wel schrikken als je in je handen klapt. Net iets te vroeg gedrukt, ik porbeer het mogen nog eens.
Dan schuif je je gordijntje omhoog en dan zie je dat er alweer zo'n fijne dag aan zit te komen. Het kan niet op! Ochtendwandelingetjes zijn een feestje zo en dat vinden meer mensen.
Vanmiddag een rondje gefietst met Heleen, haar rug wil niet wandelen, maar fietsen is met dit weer ook heerlijk want er staat zowat geen wind. Af en toe even stoppen en op Brouwershaven even op een bankje en al doende fietsten we toch wel 15km bij elkaar.
Geen terras, geen ijsje, alles was dicht, dus thuis was er thee, met pepernootjes.
Voor de meeuwen zodoende ook weinig te schooien.
Al met al voel ik me weer steeds zekerder op de fiets, op en afstappen, bochtjes nemen, alles in het begin wat onzeker, dat gaat nu allemaal weer prima!
Zonsopkomsten en ondergangen daar ga ik niet extra voor op pad, maar net erna is het ook mooi en stil en nog een beetje wazig en het land prachtig groen, ik denk met groenbemsting, maar misschien ook wel wintertarwe, geen idee.
Niet net als gisteren heel blauw vandaag, maar af en toe wat bewolking voor wat extra sfeer.
Joop heeft zijn winterjas en verwarmde wanten al opgezocht voor op de fiets, dat is toch altijd wat frisser. Om te wandelen is dat nog niet nodig, met windje mee is het gewoon warm.
Soms snap je niet dat die wilgen nog overeind blijven, we hebben de laatste tijd toch al genoeg zware stormen gehad en deze heeft totaal geen beschutting, maar hij staat nog fier overeind, al zit er nu wel een duidelijk spleet ergens.
Een heerlijke dag weer vandaag. Iedereen, of toch bijna iedereen, heeft wel van het mooie weer kunnen genieten en wat extra vitamines kunnen happen.
Vliegtuigstepen zijn er net zoals in het begin van het jaar ook nog nauwelijks, ik zag er twee vandaag.
Het was weer volop genieten vandaag. Vanmorgen gelijk samen de deur uit voor de eerste drie kilometer en Joop doet er dan tien op de fiets, hij bracht appelflappen mee voor bij de koffie.
En vanmiddag een wat uitgebreidere ronde en dan kom je toch ongemerkt aan bijna elf kilometer. Hoe het dan komt dat ik daar zo lang over doe zoals vanmiddag is voor jullie een vraag en voor mij een weet, hahaha.
Hier kan ik zo van genieten, ik snap niet dat er met dit weer mensen zijn die een bos opzoeken, met geen enkel weer eigenlijk maar zeker niet nu. Geen wind! Zon! Ver Kijken! Af en toe een bekende tegenkomen die ook aan het genieten is en zeggen dat het toch zo lekker is nu in november.
Heerlijk!
Oud nieuws is dat sinds een paar dagen Brouwerseiland eindelijk van de baan is! Vanbegin af aan was ik erg tegen met nog een 'stuk of wat' anderen en dat is gelukkig niet voor niets geweest!
Als nu Trump ook nog de verkiezingen verliest en daar ziet het inmiddels wel naar uit, dan ziet de wereld er toch ineens een stuk beter/anders uit!
Dan hebben we Corona nog over. Ik hoorde vanavond in het nieuws dat vooral dementerende ouderen en bejaarden in het algemeen corona krijgen, gewoon omdat ze het niet meer snappen of vergeten afstand te houden.
De feestende jongeren, krijgen het gewoon niet omdat ze buiten feesten, of ze krijgen het wel maar zijn er niet erg ziek van en gaan zeker niet dood, ze zijn jong en sterk, de meesten tenminste.
Ik ga niet feesten, zoek geen bejaarden op, zorg ervoor dat ik verder zoveel mogelijk mensen uit de weg blijf en dat mijn conditie goed is! En dat zouden meer mensen moeten doen!
We gaan allemaal een keer dood en dat komt dan door het één of het ander en nu met Corona sommigen misschien wat eerder dan verwacht. Al die maatregels, het gaat me allemaal veel te ver. En ik zei het al eerder, hoeveel depressievelingen hebben we er sindsdien bij, hoeveel zelfmoorden zijn al gepleegd door alleen al al die maatregels? En wat zijn op de langere termijn al die niet te onderschatten gevolgen...
Margo had al vaker gevraagd om een papaver of tulpen tekening, dus ik vond dat het nu maar eens moest gebeuren. Druk gekleurd dus de laatste dagen en hij is ook alweer verkocht, aan Margo natuurlijk.
Verder veel buiten geweest en vanmiddag weer met Paule gewandeld. Tegen de avond reden we nog een rondje boodschappen. Sinds lang weer eens naar de Lidl voor stroopwafels en nootjes en een buitenlamp met zonnedinges en een bewegingscensor bij de Praxis. Het zijn de donkere dagen al lijkt dat misschien overdag nog niet zo.
Kaas bij de vleesboerderij, dus we kunnen weer even verder.
Het is gewoon en genot zo 's morgens in de vroegte en dat vinden meer mensen, niet dat het druk is maar nu kom ik misschien vier mensen tegen in plaats van twee.
Vanmiddag fietste ik naar Zierikzee, de thee was al op! Ik dacht dat ik voor jaren voorraad had, maar niet dus. Ook om te fietsen was het fijn, heen tegenwind en terug windje mee, zoals het hoort. Ik heb genoten.
Lekker binnendoorweggetjes genomen, want drukke fietspaden zijn geen pretje. Als er alleen maar fietsers met gewone fietsen op fietsten zou het wel gaan, maar er zijn wielrenners, fietsers met hulpmotoren, scooters, scootmobielen, een drukte van jewelste op zo'n fietspad, niets voor mij.
Het was weer markt net als de vorige keer toen ik thee kocht alleen nu een stuk rustiger, leuk om even overheen te lopen en wat groente te kopen.
Didi kon ook weleens zo naar me staan te kijken, zo van 'wordt het nog spannend!', dus ik sprak het arme schaap eens aan, dat het niet leuker of spannender werd dan dit, komt er ineens zo'n snelle fiets voorbij, die zal ook wel gedacht hebben...
Tussendoor kleurde ik wat en nu zit ik lekker na te gloeien.
Ik had vandaag wel een beetje spijt dat Janny en Freek gisteren al geweest waren, natuurlijk weet je niet alles van tevoren, maar als we misschien wat beter naar het weer hadden gekeken...
Het was een heerlijke dag en zodoende werd er ook heerlijk gewandeld en gefietst. Joop baalde vanmorgen wel, toen hij eerst zijn band moest plakken, de tweede keer in een week tijd en dat had al veel energie gekost, dus viel het fietsen nadien niet mee, maar vanmiddag ging het weer stukken beter.
Ik wandelde met Paule en alles bij elkaar kwam ik aan elf kilometer. Even vitamientjes gehamsterd.
Op het laatste stukje kwam ik het engelenhaar tegen, het golfde en schitterde prachtig in de zon en blijkbaar was het op meer plaatsen te zien geweest, want ik kwam ook al een filmpje tegen.
Heerlijk rustig in de polder vanmorgen op wat ganzen na, die beginnen ook weer heen en weer te vliegen.
Dus toen ik even later een appje van Janny kreeg, dat we weer wel eens konden wandelen en wanneer dat dan kon en dat het dan mooi weer was, appte ik vrolijk terug dat dat vandaag wel kon, de zon scheen en het was lekker!
Zo gezegd zo gedaan, het weer werd alsmaar minder, nog wat regen zelfs en het waaide ook alweer flink. Gelukkig wilden ze wel binnenkomen en dronken we eerst thee of koffie en daarna leek het weer wat lichter te worden.
Daarna gingen we op stap. Janny had een coronaknotje maar dat hield in de storm niet lang stand. Een goed gesprek wilde ook al niet erg lukken want gehoorapparaatjes en wind zijn ook niet zo'n goeie combinatie, toch hebben we ook nog gelachen hoor, het was weer even erg gezellig zo met z'n viertjes.
Iemand enig idee wat 'harren' zijn? En waarvoor ze dienen?
Gisteren toonde Laurent op Facebook hoe hij mijn tekening netjes ingelijst en wel had opgehangen.
Ik vind dat altijd erg leuk om te zien en hier kan hij er letterlijk bij wegdromen.
Mooi ingelijst ook! De hele tekening blijft zichtbaar, een mooi overal even breed passe partout en een passende lijst. Het is echt een compliment voor mijn tekening. Zo netjes hangen ze bij mijzelf niet niet eens.
Laurent speelt gitaar en schrijft muziek en wie weet komt er ooit nog eens muziek bij een tekening, zei hij, maar je weet bij muzikanten natuurlijk nooit of ze inspiratie hebben.
Vandaag weer een klaar, niet erg verrassend, maar dit is wel wat ik erg graag doe en bij wegdroom, een gekleurde kop.
Het was koud vanmorgen, veel kouder dan gisteren toen het wel voorjaar leek, het weer is raar.
Want al zag het er vanmiddag misschien wel veel kouder uit, het was toch duidelijk een paar graden warmer en ik ging net als vorige week de Oostweg weer eens in.
Het werd dreigender en dreigender, rolwolken, windstoten... en ik draaide aan het eind maar weer om, want weinig bewoning daar, geen schuilhokjes, ik durfde het niet aan.
Eenmaal weer terug op het dorp, wat toch maar een kilometer is, zag alles er alweer heel anders uit en ik besloot om er nog maar een rondje aan vast te plakken, binnen is ook maar weer binnen en Joop was toch ook aan het fietsen.
Toch kwam de volgende bewolking er alweer aan.
Hier liep ik vanmorgen dus ook, zie eerste foto.
Het liep allemaal goed af, geen druppel gehad en heerlijk gewandeld!
