“Wat is dat eigenlijk voor padje?” vroeg Joop vanmiddag toen we onderweg waren naar het dorp en een paar mensen voor ons er in verdwenen. “Dat is het ‘padje van Veane’ Joop, dat weet toch elke Schearendiekenear.” Hij niet blijkbaar, vandaar dat we er maar eens doorheen gelopen zijn. Zoveel jaar al hier wonen en nog nooit door het padje van Veane gelopen, ik kon het me haast niet voorstellen en druk dat het er was! Iedereen die we tegen kwamen zei het ook: “wat ist ier druk!”.
Vanmorgen de dag begonnen met een bezoekje van mijn zus. Ze reden voor me toen ik uit de winkel kwam, dus we deden samen een rondje rond het dorp. Ik dacht dan kan ze overstappen, omdat het regende, maar dat bleek niet de bedoeling, Freek keek uit naar een goede parkeerplaats voor de camper en liet daarna Janny uitstappen voor ons huis. Zodoende kwamen we tegelijkertijd aan. We zijn weer bijgekletst en hebben geproost op Hare Majesteit. Jammer dat we het nog niet met zijn vieren konden doen, al blijf ik goede hoop houden, eens moet je toch het verleden kunnen laten rusten, zoveel tijd hebben we niet meer en het is zeker niet alleen maar onze schuld dat het zo gelopen is.
We hebben vanmiddag heerlijk een tijdje op het terras gezeten, in de zon, met een roseetje en een biertje, helemaal nuchter kijk ik dus de wereld niet meer in en straks gaan we nog een hapje eten, ‘t is feest!
Alweer een filmpje. De kikkers dit keer. Er zijn er veel en net als je wilt gaan filmen houden ze hun bek natuurlijk, zo gaat dat. Maar met een beetje geduld heb ik ze toch in beeld gekregen.
Ik heb het niet gezien, maar volgens mij heeft Didi vanavond ook een duik in de vijver genomen, ze zag er niet uit. Aan de vijver zag ik verder niets. Daarna was het verplicht douchen, dat had ook nogal wat voeten in de aarde. Als wij eronder staan wil ze er wel bij zijn, maar zelf onder die straal is weer een ander verhaal.
Natuurlijk is het wel gelukt, maar we moeten eens wat vaker oefenen.
Het was heerlijk vandaag, na de wandeling even uitgerust in de zon en daarna lekker buiten gescharreld. Bloemetjes gehaald bij de buurman, de jaarlijkse Geraniums en Lobeliaatjes van allebei de hangende versie, daar wil ik er in elk geval elk jaar wel wat van hebben. Ze bloeien de hele zomer en zijn prachtig van kleur, mijn zomer is niet compleet zonder.
Vanavond vis gebakken. Joop kreeg afgelopen weekend ergens twee pakketjes bevroren schar of schol , plat en breed in elk geval, ik houd ze nooit uit elkaar. Nu stinkt het hele huis, terwijl echt alles open staat, ik heb al wierook aangestoken. Tongetjes vind ik heerlijk, maar volgens mij heb ik vroeger teveel van die platte brede visjes moeten eten, mijn vader ving ze ook regelmatig. Een echte traktatie was het dus niet en nu ligt er nog zo’n pakje…
Didi durft nog steeds niet ver het water in.
Ik stimuleer het ook niet, maar als ze wil mag ze natuurlijk.
Vanmorgen waagde ze weer eens een poging, er lag een fuik in het water met een ‘boei’ eraan en die vond ze erg interessant. Het is er niet van gekomen, hij lag net iets te ver.
Update:
Nog eentje van vanavond.
Er gebeurt eigenlijk weinig, maar ik vond het zo leuk om te zien.
Simba was er al lang op hoge poten heen gerend, Didi kan heel lang op haar gemak ergens naar liggen kijken.
Na de poes gebeurt er eigenlijk niets meer.
De foto is gemaakt bij boomgaard de Zoete Kers op Walcheren, daar is onze pruimenboom natuurlijk niets bij al vind ik die ook al erg mooi hoor. Ik kocht er een heerlijk Zeeuws Geitenkaasje, volgende keer zorgen dat ik wat meer geld bij me heb, want er kan daar nog niet gepind worden, onbegrijpelijk. Daarna keek ik even in de boomgaard, wat een bloesemweelde, prachtig!
Ik was weer even bij de tandarts, de goeie deze keer. Nou er is nog niets gebeurd hoor. Heel mijn mond is uitvoerig bekeken, er werden moeilijke kreten naar de assistente geroepen die zij dan weer noteerde. Volgende week krijg ik per post een rijtje afspraken en dan zal het nog wel weer een paar weken duren eer ik aan de beurt ben. Ik krijg wel een ondergebit met een ijzeren plaat erin voor extra stevigheid. We zullen het allemaal maar rustig afwachten en hopen dat de boel voorlopig heel blijft.
Vanmiddag nog een wandelingetje gemaakt met een lekker warm jasje aan.
We waren niet de enige die aan het toeren waren, het was er dan ook lekker weer voor. We zijn niet ver geweest, zomaar een stukje over het eiland, vooral ook om Didi even te laten wennen aan het buiten zitten. Het was even vreemd, ze wilde steeds tussenin en dat gaat niet, tenminste niet op de manier zoals zij dat wilde. Simba legde wel altijd haar voorpoten een beetje tussenin en daar kon ze dan haar kop op kwijt, Didi doet het wat onbehouwener en komt gelijk met haar grote poten tussenin staan. Maar ze snapte gelukkig al snel wat de bedoeling was, achterin blijven met de neus in de lucht voor alle heerlijke voorbijkomende geuren en alles wat er verder te zien is. Hier staan wat foto’s.
Ik ging even terug naar Zierikzee vanmorgen want het bijzettafeltje van Leen dat ik gisteren ook nog kocht bleek toch wel heel erg handig, daar wilde ik er nog wel eentje van. Er was uitverkoop en ik zag ook nog een leuke stoel voor Joop voor bij het duivenhok, ik zei tegen de verkoper dat ik hem wel wilde als hij het voor elkaar kreeg hem in mijn autootje te proppen, inclusief voetenbankje. Dat was geen probleem volgens hem dus ik liep even naar binnen voor het bijzettafeltje. Eenmaal weer buiten met de afrekeningsbon begon hij aan zijn karwei, nou dat was nog niet zo makkelijk als hij gedacht had, Chevroletten Matiz zijn geen VW Golfjes, dat weet ik al lang, maar met vereende krachten hebben we het toch voor elkaar gekregen. Joop was blij met zijn stoel.
Het was heerlijk voor de rest van de dag, lekker buiten in de zon, gras gemaaid en aan het eind van de middag naar het terras voor een drankje en een hapje. Eenmaal thuis het kacheltje buiten aan gedaan, we krijgen nu eenmaal niet genoeg van kachels en blokken hout en daar nog even nagetafeld. Ik teken voor morgen nog zo’n dag, dan gaan we eindelijk eens een stukje toeren met de Spit denk ik.
Het wordt steeds mooier buiten, het koolzaad begint ook alweer te bloeien. We deden een kort rondje want er stond nog meer op het programma, maar we kwamen wel langs deaerbezems waar we natuurlijk een paar doosjesvan meenamen en ook al had ze ze nog nooit gegeten wist Didi zeker dat ze die mooie rooie bolletjes best lekker zou vinden. En dat was ook zo. Vanmiddag deden we alweer boodschappen in Zierikzee, een mens sjouwt wat af. Ik ging eens langs Verschoore met mijn fototoestel , er zit al weken een vlek op mijn lens en daar is er sinds gisteren nog eentje bijgekomen, heel vervelend bij blauwe luchten want dan moet er altijd geshopt worden. Ik heb hem daar niet gekocht, maar als ik de rekening nog kan vinden valt er misschien wat te regelen met Panasonic, ik ga eens zoeken. Ook was ik even bij Leen Bakker voor de zoveeljaarlijkse deurmat. Simba had er een paar keer op gekotst en Didi had er stukjes uit gebeten, hij zag er niet meer uit. Het ging weer niet vanzelf bij Bakker, er was nergens een Stanleymeste vinden, maar de jongen (die normaal altijd in Goes staat waar hij de Stanley mesjes blind kan vinden), vond wel een nieuw mesje zonder houdertje en dan met zo’n harde mat moet je toch uitkijken dat je vingers heel blijven, het was een heel getob, maar hij ligt nadat we hem zelf nog een beetje bij hebben gesneden. Toen nog wat boodschappen om de voorraad aan te vullen en dan ben je alles bij elkaar zomaar een uur of drie onderweg…
Erg prijsbewust ben ik niet, ik let wat op de aanbiedingen en als ik die gebruik koop ik soms iets extra’s daarvan. Ik ben ook nogal merkvast, dus als de margarine of de koffie pads van een ander merk dan ik gebruik in de aanbieding zijn, koop ik die niet. Vanmiddag had ik tomaten nodig, tenminste dat dacht ik, dus ik deed er twee in een zakje en drukte op de BON toets: €1.07 voor twee tomaatjes, dat vond ik veel, dat is ruim 1 GULDEN per tomaatje. Toen ik thuiskwam zag ik dat er nog twee lagen, vorige keer kocht er vier voor €1.25. Dat is bijna de helft goedkoper! Nu vraag ik me toch af hoe dat zit, schommelen de prijzen van de tomaten zo erg, of zit er ergens iemand die het verschil niet weet tussen een kilo en een pond…. of moeten de tomaatjes misschien ook de aswolk doorkruisen?
Lekker zonnig weer weer vandaag, maar mensen wat blijft die wind akelig koud. Eind van de middag wel lekker even op het terras gezeten bij Salud. Uit de wind en in de zon was het natuurlijk heerlijk, maar inmiddels alweer dikke sokken en een warme fleece aan.
In de zesde klas van de lagere school haalde ik mijn typediploma en ik oefende op de Olympia van mijn vader.
Dat is dus al ruim vijftig jaar geleden. Mijn diploma moet ook nog wel ergens liggen, maar dat kan ik zo gauw niet vinden.
Joop moest vanmiddag even op de zolder in de garage zijn, dus ik vroeg of hij hem even aan wilde geven, ik heb al vaker eens een foto willen maken.
Nu zal ik hem eerst eens een beetje oppoetsen. Ik krijg aleen geen beweging in de slede, weet wel dat je die vast kon zetten, maar dat werkt niet meer geloof ik.
Inmiddels typ ik alweer jaren met een vinger of drie, want het is niet als fietsen, dat verleer je nooit (denk ik, want ook dat heb ik al jaren niet gedaan), typen met tien vingers wel als je het niet bij houdt.
Vanmorgen hebben we eerst de buitendouche gebruiksklaar gemaakt.
De afvoer was verstopt, de bak vies en ik had een nieuwe kop gekocht, alles werkt nu weer perfect.
Morgen gelijk maar inwijden.
Joop deed nog wat andere klusjes en ik wandelde een rondje, er waren zowaar weer wat vliegtuigen in de lucht, wat een herrie maken die dingen eigenlijk…
Deze gebitjes kwam ik tegen op het moment dat ik eigenlijk bij de tandarts had moeten zitten voor mijn nieuwe. Het ging niet door, de tandarts was ziek, zo belden ze vanmorgen. Eerst wilden ze het wel twee weken uitstellen, maar na enig aandringen ging daar een week vanaf, als hij nu maar beter is volgende week.
Wat het plantje op de foto was, daar had ik eerst ook geen idee van, hoewel ik ze achteraf tot mijn grote ergernis zelf in de tuin heb. Het is Heermoes of wel paardenstaart, ik noem het altijd kattenstaarten. Rotzooi en niet uit te roeien.
De Twitteraars hebben dit natuurlijk allemaal al gezien, voor hun val ik dagelijks in herhaling, maar gelukkig zijn er nog genoeg mensen die niet Twitteren en als ze het doen mij niet volgen. Dus ik blijf voorlopig gewoon maar bloggen, saai of niet, jullie doen het er maar mee.
Ik kreeg deze nominatie van Boontjuhhen vond het eigenlijk wel grappig. Dus om me ook maar aan de regels te houden geef ik hem ook door aan een aantal bloggers. Rekening houdend met de onderstaande regeltjes
1. Je moet het logo van de award in je artikel/blog neerzetten 2. Link even terug naar de persoon van wie je de award gekregen hebt 3. Geef de award aan zoveel bloggers als je wilt 4. Link de genomineerde bloggers in je post 5. Laat de blogger weten dat ze genomineerd zijn door een comment op hun blog achter te laten
De volgende die ik wil nomineren zijn
Elmar Elmar heeft een erg gevarieerd blog, maakt vaak prachtige foto’s tijdens haar wandelingen, geeft rondleidingen en weet daar erg leuk over te vertellen. Thérèse. Thérèse is kunstenares. Ze schildert, is pas oma van twee kleinkinderen, heeft erg veel fantasie en vertelt prachtige verhalen. Zij is altijd vrolijk en opgewekt. (nu ja meestal dan)
Vanmorgen eerst lekker gewandeld in de ochtendzon om daarna naar Nijkerk af te zakken, samen met Joop en Miriam.
Er was een flinke file onderweg en zodoende deden we er ongeveer twee en een half uur over.
Heerlijk in de tuin in de zon gezeten bij een vriendin van Silvia. Sil heeft alleen een klein balkonnetje, dus dat was wel handig.
Lief van Hetty en aangenaam toeven daar.
De kinderen speelden in de buurt en kwamen af en toe even voor iets lekkers. Eind van de middag weer terug, dat ging sneller gelukkig. Nadat Joop zijn duifjes had gevoerd en ik Didi zijn we in het dorp een hapje gaan eten, voor mij betekende dat de eerste asperges van dit jaar, ze waren heerlijk!
En nu even bijroken en uitblazen.
Morgen is hij jarig en wordt dat kleine knulletje met zijn halve voortanden alweer acht.
Een beetje vreemde dag was het wel vandaag en dan niet alleen omdat er geen vliegtuigen vlogen. We namen afscheid van iemand, waar ik het verder niet over wil hebben. Maar ik was ook trots en ook daar wil ik verder niet over praten. Soms heb je van die dagen die net niet echt lijken, omdat ze anders zijn… ook omdat er geen vliegtuigen vliegen en soms kan je gewoon niet alles vertellen. Het gaat er mij meer om mijn gevoel weer te geven.
Verder was het natuurlijk prachtig weer. Ik heb een beetje gelanterfant en was in Zierikzee voor een kadootje, want Levi is bijna jarig en daar gaan we morgen even langs. De nieuwe tuinset is inmiddels in gebruik genomen al is het nog niet intensief, want er staat nu al dagen een tamelijk frisse noordenwind en dan zit je daar niet lekker, al was het aan het eind van de middag wel te doen.
‘t Was veel te koud om niets te doen, dus ik ben lekker de tuin in gegaan. Gras gemaaid, geharkt en geveegd, beetje onkruid gewied, gewoon wat heen en weer dreutelen. Ook tussendoor nog even een bezoekje aan de kappergebracht, ‘t is weer lekker kort! Toen ik naar de vleesboerderij reed voor een stukje vlees voor vanavond zag ik dat de lucht eigenlijk toch wel raar grijzig was. Nu is hij weer helder blauw, zonder witte strepen, als je er op let is het best wel raar. Nu maar hopen dat het snel is afgelopen met die rare aswolk, al zal het Didiworst zijn.
We deden vanmiddag boodschappen met de kar en hij zat behoorlijk vol toen we thuiskwamen. Eindelijk hebben we een tuinset, hij staat al in elkaar, maar een foto had ik even geen zin meer in. ‘t Was een druk dagje. Vanmorgen eerst al lekker naar het strandgeweest met Didien toen ik thuiskwam was Joop aan het klussen en gelukkig kwam ik net op tijd, want hij heeft eigenlijk altijd extra handen nodig. Daarna gingen we dus een paar uur boodschappen doen, we zijn het dan allebei na een paar winkels in en uit al beu, maar ja, je bent daar dan toch met die kar… en ik moest ook nog even in de stad zelf zijn voor een paar kleine boodschapjes en Joop moest nog even ergens anders langs, dat deed hij terwijl ik in de Hema liep met Didi, die nu ook uitgeblust op haar kussen ligt. Morgen maar eens een rustdag denk ik
Eendjes met blauwe snavels en gele oogjes, ik had ze nog nooit eerder gezien, de kuifeend. Zo zie je nog eens wat nieuws als je op het nieuwe fietspad, dat dwars door de polder is aangelegd, loopt.
Zo kwam ik ook dit bord tegen. Nu is het al erg moeilijk om daar te komen met een boot, maar het geultje is wel erg smal en door het bord kan je er dus helemaal niet meer in.
Kwart over elf was ik in het Ziekenhuis en half twaalf stond ik alweer buiten, dat is wel eens anders. Niets meer aan de hand met mijn nier gelukkig. Er heeft waarschijnlijk een scheurtje in gezeten en dat geneest dan weer vanzelf.
Daarna ging ik even tanken bij de goedkope pomp in Zierikzee. Ik was naar het pinding gelopen en ik mocht tanken aan pomp 3 zei hij…. uh pomp 3? “Betaal jij voor mij?” vroeg de man in de auto achter me. “Uh nee, dat was ik niet van plan…” Het bleek dat daar nu iedere pomp een pinpasding heeft, ‘vroeger’ was er maar eentje, maar dat was zeker al jaaaren geleden zei de man. Ik had niet goed opgelet en stond nu voor joker. Je zag ze gewoon denken: “weer zo’n oud wijf die niet weet hoe het moet”. Gelukkig was er ook een STOP knop.
Gisteren een mailtje uit Nepal. Rabin heeft beter opgelet en is weer geslaagd voor zijn overgangsexamen. Nu ook weer met goede cijfers. Gemiddeld 83,87% en dan behoor je tot de beste groep van dit afgelopen leerjaar. Hij gaat nu naar de 8ste klas van in totaal 12 leerjaren. Zijn rapport kan je hier bekijken. Vandaag is ook zijn verjaardag hij wordt 12 jaar. Dankzij jullie bijdragen is hij in staat deze goede opleiding te volgen en daardoor waarschijnlijk armoede te ontlopen en zijn familie te steunen. Bedankt allemaal voor jullie bijdrage ook namens Rabin.
We deden weer eens een pizzaatje vanavond in het dorp, erg lekker en gezellig. Leonardo’s heeft afgelopen winter een grote verfrissende opknapbeurt ondergaan, alles is geschilderd en er is nieuw meubilair aangeschaft, heerlijke zachte en ook nog eens mooie stoeltjes. De pizza’s zijn natuurlijk als vanouds. Roken kan daar op het terras aan de achterkant, overdekt en met terraskachels. Daarna gingen we even naar Salud anders kan Joop niet slapen, daar deden we nog een wijntje en Mir kwam ook gezellig ff kletsen. Met haar ging ik toen nog even naar de Surf Inn(eindelijk hebben ze een website).
Daar wordt ook behoorlijk aan de weg getimmert. Er is een nieuwe bedrijfsleider met een frisse aanpak. Een heerlijk rookgedeelte met makkelijke stoelen, bank en open haard. Het is goed toeven daar en vanavond hadden we er nog een leuk gesprek met een paar kitesurfende zuiderburen. De Surf Inn is ook op Twitter te volgen
Verder was het koud vandaag. Ik heb gewassen en alles lekker buiten gedroogd , er was wind genoeg. Zelf alle hoeslakens weer aangebracht dus er is vooruitgang, eigenlijk heb ik nergens last meer van, af en toe voel ik nog even die spier, dat is alles. Didi en ik deden een rondje Watergat.
De dag begon mistig en grijs en bij mist worden de duiven niet gelost. Ze zaten in Pommeroeul te wachten tot de deurtjes open gingen. Wij kunnen dan op Teletekst zien hoe laat dat gebeurt, maar ja, het bleef maar mistig en het duurde en duurde tot eindelijk de tijd bekend werd. Dan kan er berekend worden wanneer ze hier ongeveer kunnen zijn, weer wachten. Er kwam geen duif binnen rond die tijd. Toen bleek dat ze een uur verkeerd waren geweest en ze nog een uur later waren gelost… Dat is niet leuk meer hoor en nu zijn ze er nog allemaal niet. Ik heb wel ondertussen een rondje gedaan en een wasje gedraaid en lekker buiten in de zon gelegen, maar ja zodoende hebben we nu nog geen nieuwe stoelen, want dat kwam er niet van. Niet dat we niet kunnen zitten hoor, stoelen zat, het gaat er meer om dat er overal wat staat zodat we niet eeuwig hoeven te slepen, de tuin is groot genoeg voor een paar aparte zitjes. De nieuwe zijn voor de voorkant bij het keukenraam, daar staat nu een ronde houten tafel met vaste banken en dan kan je helemaal niet leunen, ‘t is een onhandig ding. Die zetten we wel ergens in een hoek met planten erop of zo, of bij het duivenhok…
Het fluitekruid (zie foto) steekt ook al aardig de kop op, nog een weekje zulk weer en het bloeit!
Lekker vroeg op pad vanmorgen omdat het vanmiddag hoog water zou zijn en dat loopt niet handig. Het was heerlijk en Didi huppelt weer vrolijk mee. We deden een rondje Watergat, het was gezellig op het strand. Na de thee verzon Joop om maar eens naar tuinstoelen te gaan kijken, zo gezegd zo gedaan. We zijn heel het eiland rond geweest en hebben nog niets. Wat een prijzen ook en dan die hele bankstellen om buiten te zetten, lounge sets, dat hoeven we niet natuurlijk. We gaan voor dat grijze spul, maar ook daar is veel verschil in en wil je bijvoorbeeld een zwaardere tafel en lichtere stoelen is dat bijna niet mogelijk, of de tafel wordt ineens twee keer zo duur, omdat het meeste per set verkocht wordt. We zijn er nog niet uit. Gelukkig was er daarna nog even tijd om lekker in het zonnetje te liggen, eigenlijk vind ik dat je stoelen moet kopen als het regent, dat doen we de volgende keer maar. Of misschien morgen toch de eerste die we zagen maar halen ;)
Met miezerig weer ging ik het ziekenhuis in vanmorgen en toen ik een half uurtje later weer buiten kwam zag het er prachtig zonnig uit. Ik was zo klaar bij de kaakchirurg, hij heeft alleen maar gezegd dat ik terug kan komen voor een nieuw gebit, daarvoor moest ik weer een afspraak met de tandarts maken. Een beetje ingewikkeld, dat komt omdat ik al jaren zelf geen tandarts meer heb eigenlijk en na de implantaten in het ziekenhuis ben blijven hangen voor de nazorg. Mijn oplossing met de secondenlijm vond hij prima, dat blijkt goed samen te gaan met kunstgebitten. De 19de kan ik beginnen met happen, hopelijk gaat het allemaal een beetje snel.
Heerlijk in de zon naar huis gereden en eenmaal thuis heb ik me uitgerold op een kussen in de zon, want ik moet er natuurlijk wel voor zorgen dat mijn mooie nieuwe tanden goed afsteken tegen mijn zongebruinde huid.
Die van mij is grotendeels over. Ik heb stekken verplant en een beetje gerommeld. Mijn spijkerbroek kan weer aan en om het af te maken vanmiddag een paar nieuwe gympen gekocht. We wandelden een stukje en Didi was helemaal door het dolle, ze vloog als een gek door de greppel waar een laagje water in stond en overmoedig als ze was sprong ze ook nog eens in de vaart aan de andere kant van het fietspad. Daar was het iets dieper dan ze verwacht had, maar dat mocht de pret verder niet drukken. Toch heeft ze haar poot schijnbaar aardig bezeerd of een spiertje verrekt want nu loopt ze een beetje mank. Ze kijkt met een blik of ik het wel zie dat ze zo zielig is en of ik wel zie dat het zo’n zeer doet. Hopelijk is het morgen over en anders doen we maar een dagje rustig aan.
Ze moet wel gauw een paar keer met vuile poten op mijn veters gaan staan, want die zijn wel erg wit.
Een prachtige dag met een schaduw, waar ik het verder niet over zal hebben.
Misschien later eens.
Wel heerlijk gewandeld en gingen ‘vroeger’ alle paastoeristen aan het eind van de tweede paasdag weer naar huis, dat is nu duidelijk niet het geval. Ze willen ook het mooie weer nog even meepakken blijkbaar. Het is nog erg druk.
Morgen eens kijken of ik zo langzamerhand eens iets in de tuin kan gaan doen, ik heb weinig pijn meer, dus dat moet vast wel lukken.
Het leek of Didi vanmiddag pas ontdekte waar Rottweilers eigenlijk bekend om staan, het gooien met hun kont om hun prooi te pletten of tegenstanders uit te schakelen een soort van wapen dus waarbij de staart nog wel eens wilde breken, vandaar dat hij geamputeerd werd. Dat is tenminste het verhaal zoals ik het me heb laten vertellen, geen idee of het waar is. Ze heeft in elk geval heerlijk lopen spelen met de hondjes van de broervan Joop, die vanmiddag even op bezoek was.
Kijk, het worden al aardige kikkertjes. Hopelijk zit er een grote schrokop in de vijver die graag van die kleine kikkertjes in wording lust, want ik vind het ook weer zonde om ze eruit te vissen. We laten het maar gebeuren. Gisteravond hadden we een familieborreltje in Salud. Ina en Martin waren er ook met hun kinderen, twee dochters van Martin en de zoon van Ina, dat gebeurt niet zo vaak en dan is het leuk elkaar even te treffen. Miriam was er ook nog even bij. Er staan hier wat foto’s. Vanmiddag een lange wandeling gemaakt. ‘t Was fris, maar als je dan eenmaal onderweg bent is het best lekker. Verder was het een dag als alle andere, ik heb geeneens eieren gekookt, wel chocolade eitjes gegeten.
Weinig nieuws onder de zon.
‘t Is frisjes en erg druk overal.
Wij hebben geen bijzondere plannen, hopelijk komt wel die gele bol de boel een beetje verwarmen en kan de Spit ook weer eens uit de kast.
Het gras is ook weer een beetje glad gelukkig. Eerst alle poep en takken en andere zooi opgeruimd en daarna kon Joop er met de grasmaaier overheen. Didi vond dat natuurlijk best eng maar echt bang was ze er toch ook weer niet van. We hebben lekker gewandeld en zowaar gezwommen, Diditenminste. Er was een Labrador waar ze graag mee wilde spelen op het strand en die ging steeds het water in, dan ga je vanzelf mee natuurlijk. Echt gezwommen heeft ze nog niet, maar ze is al verder geweest dan Simba ooit vrijwillig geweest is. Ik heb haar ooit weleens meegetrokken toen ik zelf ook in de zee aan het zwemmen was, ze zwom toen wel, maar echt leuk heeft ze het nooit gevonden, Simba vond pootje baden ver genoeg.
Het is vandaag alweer een maand geleden dat we afscheid van haar namen. Als mensen er naar vragen kan ik met droge ogen vertellen dat ze er niet meer is, niet omdat ik haar niet mis, maar omdat ik haar haar rust gun. Lieve Simba, voor altijd in mijn hart.
Vanmorgen vroeg eerst naar de dokter. Er blijkt helemaal geen rib gebroken te zijn maar mijn nier heeft waarschijnlijk een flinke duw gehad, nu ja, dat doet ook zeer. Er zat nog wat bloed in de urnine en nu wordt er voor de zekerheid, of ter controle nog een echo gemaakt, over twee weken kan ik al… Mijn tanden waren vanmorgen wèl door de helft, daar was ik al op voorbereid en de Bison lag al klaar, die stukken zitten weer aan elkaar en ik kan gelukkig voorlopig weer bijten. Didi en ik waren vanmiddag even bij de dierenarts voor de druppeltjes en een teken tangetje, ik draai ze er altijd met de hand uit maar zo’n tangetje lijkt me ook weleens handig. Eens kijken of dat bevalt. We hebben ook even gewogen, ze weegt inmiddels ongeveer 25kg.
De foto maakte ik vanmiddag toen we een rondje deden. Molly Malone maakte me nieuwschierig en ik zocht het even op. Leuk! Ik had er nog nooit van gehoord. En dat bracht me dan natuurlijk ook gelijk bij The Dubliners, mij wel bekend en erg leuke muziek, dus gelijk ook maar het liedje:
In Dublin’s fair city, where the girls are so pretty, I first set my eyes on sweet Molly Malone, As she wheeled her wheel-barrow, Through streets broad and narrow, Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
She was a fishmonger, But sure ‘twas no wonder, For so were her father and mother before, And they each wheeled their barrow, Through streets broad and narrow, Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
(chorus) She died of a fever[N 1], And no one could save her, And that was the end of sweet Molly Malone. Now her ghost wheels her barrow, Through streets broad and narrow, Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
