Het viel wel mee met die hulptroepen hoor. 't Is een beetje zussenweekend, ook weleens leuk. Samen de stad even in en daarna lekker zwemmen met de kinderen, een strandwandelingetje maken en een terrasje pikken. Gisteravond samen stappen en dan ook je paps nog tegen komen in de kroeg, waar het erg gezellig was begreep ik. Joop vertelde tenminste toen hij thuis kwam dat hij nog nooit zo vaak over zijn bol was geaaid.
Dat jullie niet denken dat ik het verzin. Ik heb natuurlijk ook wel hele leuke spellen, al zeg ik het zelf en ze doen het netjes 'omstebeurt'. Sil is even over, want er moest nodig naar de tandarts en de kapper gegaan worden en er is ook nog ergens een gezellig avondje, dus ik type dit nu fluisterend, want achter mijn rug moet er geslapen gaan worden. Levi is nog niet geknipt op de foto en ik hoop nu zo (ik mag het eigenlijk niet zeggen natuurlijk), dat er eindelijk eens een flink stuk van dat haar af gaat. Maar ja oma's hebben daar nu eenmaal niets over te vertellen. Yara heeft een prachtig dikke blonde paardenstaart, daar kunnen mama, tante en oma soms heel jaloers op zijn... dat komt duidelijk van vaders kant.
Zoals de meesten van jullie wel weten gaat Joop bijna ieder jaar een paar weken naar Nepal om een trektocht te maken en in de loop der jaren heeft hij zodoende al een heleboel Nepalezen leren kennen. Komend najaar gaat hij weer voor een paar weken. Twee jaar geleden leerde hij in het hotel in Pokhara een man kennen die daar werkt, Hum Raj en hij vertelde aan Joop het verhaal over zijn broer die kanker kreeg en een lang ziekbed had gehad.
Hum Raj, die in een dorpje buiten Pokhara woont, had gespaard om zijn zoon in Pokhara te kunnen laten studeren, maar de ziekte van zijn broer had hem al zijn spaargeld gekost aan medicijnen en ziekenhuiskosten.
Het verhaal had Joop behoorlijk aangegrepen en bij het bekijjken van de foto's werd het mij ook gelijk verteld. En steeds kwam het weer naar boven, "Als ik weer ga kan ik misschien iets voor die jongen doen, misschien kunnen wij helpen".
Na de nodige informatie te hebben ingewonnen, blijkt dat voor ons alleen te duur te zijn, maar omdat hij inmiddels ook weer andere Nepalgangers kent bedachten we dat we misschien hun hulp in konden roepen, een soort mini aktie.
Joop heeft inmiddels een email (ff erop klikken voor leesbaar) opgesteld en verstuurd naar de diverse contacten. Vandaar ook hier het verhaal van Hum Raj Sharma, je weet maar nooit of er goede gevers onder de lezers zitten, het hoeft niet veel te zijn, maar alle beetjes helpen natuurlijk. Voor vragen kan je Joop mailen.
Wil je gelijk iets storten kan dat natuurlijk ook.
ABN 49.64.22.022 t.n.v. J.W.Kristelijn
733-0411796-61 t.n.v. Kristelijn Joop (voor de Belgen)
Wees er van overtuigd dat het voor de volle honderd procent op de goede plek terecht komt.
Voor de watersnoodramp van 1953 was op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden een uitgebreid tramlijnennetwerk te vinden. Personen en goederen konden op Schouwen-Duiveland per tram van Zijpe bij Bruinisse via Nieuwerkerk naar Zierikzee en vandaar via Schuddebeurs, Noordgouwe, Zonnemaire, Noordwelle en Renesse naar Burgh. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakten spoor- en spoormaterieel zwaar beschadigd. De watersnoodramp van 1953 was de genadeklap voor de tramlijnen op het eiland. De tram verdween, de bus kwam.
Mijn moeder ging weleens een weekendje naar haar ouders in Serooskerke met de tram toen ze pas getrouwd was, ikzelf heb er nooit in gezeten.
Nu is hij weer terug. Op een heel andere plek en een kort traject, maar toch een leuke attractie. Kijk hier voor de dienstregeling. Leuk om eens met de kleinkinderen te ondernemen komende zomer.
Zo langzamerhand krijgt alles weer een beetje kleur. Hoofd en handen zijn eigenlijk nooit spierwit, maar de rest heeft toch echt even een paar uur zon nodig voordat het weer een beetje toonbaar is en ik er fatsoenlijk mee onder de mensen kan komen. Dat gaat lekker hard nu, vooral als je de tijd neemt om er even voor te gaan liggen en dat doe ik dan ook maar. Voor het eerst met blote benen en sandalen gewandeld, want kleur op de benen is erg belangrijk, dat moet het snelst, anders vallen de (donkere, lange) haren teveel op. Rond deze tijd is mijn twijfel ook altijd het grootst, zal ik wel of zal ik niet, het is toch eigenlijk geen gezicht en iedereen doet het, waarom zou ik dan niet.... Nee! Ik doe het niet! Want net als hoofdhaar, bleekt ook benenhaar in de zon en als mijn benen bruin zijn, heb ik een mooie gouden gloed die niemand anders heeft, die lopen namelijk met harde donkere stoppels als ze niet dagelijks het scheermes ter hand nemen, lekker puh!
"Kijk", zei Truus, "Joop met z'n harem". Hij kreeg ze van haar voor z'n verjaardag een tijdje geleden. Ik vind het meer een moederkip met kuikentjes, het is maar net wat je erin ziet natuurlijk.
Ze hebben steeds binnen voor het raam gestaan, maar vandaag vond ik het tijd dat ze naar buiten gingen. Het was weer erg lekker, al is de wind hier nog wat frisjes. Ik heb dus een plekje uit de wind gezocht en daar heb ik de dag zo'n beetje doorgebracht, beetje kijken, beetje lezen, af en toe een rondje door de tuin, lekker niksen.
Ieder jaar is het weer spannend wat we in onze achtertuin krijgen. De boer is er druk mee vanmorgen. Miijn voorkeur gaat uit naar tarwe, altijd mooi om te zien hoe het in de loop van de zomer steeds geler wordt, maar ik denk dat we dit jaar tevreden moeten zijn met uien. Ook wel handig natuurlijk, als ik eens om een uitje verlegen zit.
Willemina Kloet van der Weele, geb. 11 juni 1889, overl. 2 dec. 1942.
Ik wist wel dat ze er lag, op de begraafplaats in Looperskapelle, maar de steen had ik nog nooit zo van dichtbij bekeken. De oma van Joop van moeders kant, waar opa gebleven is weten we niet, die ligt er in elk geval niet naast, misschien is de steen inmiddels kwijt, of ligt hij ergens anders, oude begraafplaatsen genoeg in de buurt.
Vanmiddag na de dagelijkse wandeling de Spitfire weer eens van stal gehaald en een rondje gereden, het was er heerlijk weer voor.
Er zijn nogal wat van die doodlopende weggetjes hier in de buurt, Klippewekken, Merriewekken, Spuiwekken en vanmiddag kwamen we het Geleewekken tegen. Dan ga je je toch afvragen waarom al die doodlopende weggetjes 'wekkens' heten, wij wisten het niet, dus ben ik maar eens gaan zoeken en ik vond een PDF bestand waarin het allemaal wat duidelijker wordt. Ik heb het nog niet helemaal gelezen hoor, dat doe ik morgen eens op het gemak, maar wel heel leuk weer om te weten.
Even terugblikken in de tijd rond de klok van twaalf.
Zometeen weer een uur vooruit, ZOMERTIJD!
Hij is al een tijdje geopend in het weekend, maar het kwam er maar steeds niet van. Vanavond wel! Heerlijk pizza gegeten bij Leonardo's. Er zijn ook een paar nieuwe pizza's, zoals die op de foto, met geitenkaas en rucola sla, die heb ik gelijk geprobeerd. Ik neem altijd een kleintje, maar er is ook nog een maatje groter de 'normale'. De pizzaman heeft ook behoorlijk huis gehouden de afgelopen maanden, nieuwe bar, nieuw kassasysteem (met tiptoetsen, prachtig om te zien) en het terras gaat nog opgeknapt worden, netjes hoor.
Daarna natuurlijk nog even een afzakkertje bij Salud.
"Take Away", de nieuwe snackbar, was ook geopend, een prijslijst was nog niet aanwezig, die was nog in maak, zeiden ze. De eetgelegenheid in aanbouw vordert ook aardig, het is nog niet bekend wat erin komt, het is nog te pacht heb ik begrepen, dus mocht iemand de behoefte voelen..... Grieks, Turks, Marokkaans, Iers misschien, dat hebben we allemaal nog niet hier. De Toeristen stromen ook weer binnen en V@nM@n schijnt ook ergens in de buurt te vertoeven, ik hoop maar dat het een beetje warmer is morgen, hij zal toch zijn muts wel mee hebben genomen...
De Euphorbia (op de site zouden ze allemaal moeten staan, maar ik kan die van mij niet vinden) begint ook te bloeien, mooi hè. De rechtse groeit helemaal op de stoep, dat vind ik ook al leuk. Joop niet. Nu zegt hij er nog niets van, maar zo hafverwege de zomer, als hij niet meer zo mooi is en de zaadjes eruit ploppen, krijg ik steevast te horen dat ik die rommel nu toch maar eens weg moet doen daar, dan knip ik hem af tot de rand van de stoep en dan komt ie in het voorjaar gewoon weer netjes terug, plus zo her en der weer wat nieuwe. Ik dacht eigenlijk dat het allemaal dezelfde waren, maar pas toen ik de foto's gemaakt had zag ik dat het twee verschillende zijn, ze staan ook een heel eind uit elkaar
Vanmiddag weer samen gewandeld, zo komt het natuurlijk niet goed met de rommel in en rond Scharendijke. Sil vroeg al of ik misschien graag zo'n karretje met wieltjes wilde hebben voor mijn verjaardag en ze vergeleek me al met , van Pluk van de Petteflet...tsss...
Er is vandaag niets van vuil verzamelen terecht gekomen, want toen ik op het punt stond te vertrekken kwam Joop naar me toe, of ik ging wandelen... en dat hij dan wel mee wilde. Gezellig natuurlijk, maar dan kan ik niet met een zak gaan lopen dreutelen. Er stond een erg koude noorden wind, dus het was ook maar beter om stevig door te stappen. Wel zon! En voorzichtig kleurende bomen en de dotters bloeien al volop bij de vijver! Ja ja,'t wordt al een stuk kleuriger buiten.
Ik kwam het tegen in de krant vanmorgen en omdat ik al een tijdje rondloop met het idee eens de rommel te verzamelen die ik onderweg tegenkom, ga ik het nu ook maar eens echt doen. Komende vrijdag 24 maart Landelijke Opschoondag.. Onze gemeente staat niet in het rijtje vermeld en ook op hun website kan ik er niets over vinden. Dus mocht iemand me een dezer dagen tegenkomen met een vuilniszak en een speurende blik, dan weet je wat er aan de hand is, met mij is verder alles goed.
Wat ik wèl tegenkwam op de gemeentesite is dit:
Verleende vrijstelling artikel 19, lid 1 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening en bouwvergunning: Maatschap de Ruiter, bouwen 2 woningen, ligboxstal en loods Striepweg te Scharendijke (verzonden 07-03-2007);
Zonde hè! Gaan ze die pas door mij ontdekte, onbebouwde, prachtige Striepweg helemaal volbouwen met lelijke dingen....
Ik heb gelijk de daad maar bij het woord gevoegd vanmiddag, de zon brak door en het was heerlijk wandelen. Drie volle boodschappentassen heb ik verzameld en dat zijn dan alleen de dingen die ik zo kon pakken, er ligt nog genoeg, morgen nog maar eens als het weer het toelaat.
Tot voor kort waren ze best mooi, netjes op lengte en af en toe als ik een vrolijke bui had ging er zelfs wel weer eens een kleurtje op. Dat is nu weer voorbij, want in de tuin wroeten en mooie nagels hebben gaan nu eenmaal niet samen. Handschoenen zijn aan mij niet besteed, alleen als er doorns in het spel zijn doe ik ze wel even aan natuurlijk. Er viel vandaag alleen weinig te tuinieren, brrr, eigenlijk ben ik bijna helemaal niet buiten geweest, mij te koud. De kachel brandt weer volop en er stond stamppot op het menu, gewoon weer winter dus.
Kijk, dit zijn Marlies en Gerda, twee olijfboompjes die ik, een paar jaar geleden alweer, van Marlies en Gerda kreeg. Ik heb me een hoedje gezocht maar ik kan het niet meer vinden, het moet ergens in 2003 zijn geweest. Gerda vroeg een paar dagen geleden hoe het met ze ging en ik beloofde een foto te maken. Ze doen het geweldig, vooral Gerda, Marlies blijft een beetje achter qua groei, maar die ziet er voor de rest ook erg fris uit hoor. Kortom de dames kunnen gerust zijn en anders komen ze zelf maar kijken.
Verder doen de klavertjevierzaadjes van AH inmiddels ook goed hun best, ze kwamen iets later op dan de Oostindische kers en staan nu weer binnen, uit de wind, achter het raam.
Wat een wind hè, ik heb geen oog dicht gedaan vannacht, en toen Joop eenmaal thuis was en ik net weer een beetje ingedommeld, ging ineens de bel van het hek, insiders weten wat een herrie dat maakt, zeker midden in de nacht, wat zeg ik.... 's morgens om 5 uur....
Update:
Eindelijk gevonden! 't Was in juni pas Pinksteren toen. Wat was het leuk hè meiden, daar op de Neeltje Jans en in de gevangenis en zelfs de foto's staan nog!
Er wordt gepuzzeld tegenwoordig en dan wordt druk heen en weer geloop, geritsel met de krant en ander aanwezigheidsgeluid niet op prijs gesteld. Vandaag ben ik maar een beetje gevlucht, gewandeld, door Zierikzee gedreuteld en op mijn gemak een tijdje brillen staan passen bij Pearl. Deze heb ik alweer twee jaar, de 'glazen' worden zo langzamerhand een beetje mat van de krasjes, want als ik wandel zit hij altijd in mijn tas. In het begin doe ik er netjes een hoesje omheen, maar daar kan ik maar geen gewoonte van maken en dus tegenwoordig weer los bovenop mijn shag. Ik zag wel een leuke groene, maar wat een joekels van poten tegenwoordig, het moet breed aan de zijkant begrijp ik, maar ik vind het niet mooi en denk ook niet dat ik daaraan mee ga doen. Volgende week gaan ze verbouwen, dus misschien is er wel een leuke actie na de verbouwing, ik wacht het maar even af, het heeft nog geen haast en een beetje rondkijken is ook leuk. Daarna ben ik even bij Elly langs geweest, ze is gisteren al thuisgekomen en het gaat allemaal erg voorspoedig tot nu toe. Cor was er ook, we hebben samen een wijntje gedronken, bijna als vanouds...
Ontelbare keren ben ik er al langs gelopen, zonder iets te zien, maar vanmiddag viel mijn oog er opeens op. Die twee zijn in de loop der jaren wel erg met elkaar vergroeid.
Vanavond mijn linkjes pagina eens wat opgefrist en aangepast, de energie was blijkbaar nog niet op. Oude weblogadressen staan nu weer gewoon in de blogroll, plus nog wat nieuwe. Lezen doe ik tegenwoordig eigenlijk altijd alleen vanuit de Feeds van Bloglines en af en toe ga ik dan mijn Blogroll lijstje af. Ik heb niet de behoefte aan een nieuwe lay out, ik vind het prima zo, af en toe een paar nieuwe plaatjes in de linkerkolom vind ik voldoende verfrissend. Ik ben nog steeds heel blij met alles.
Verder wil ik nog even vertellen over Elly, mijn vriendin. Ze is vorige week geopereerd aan haar rug. Na veel pijn en lang wachten is het nu eindelijk gebeurd. Vier wervels zijn er vastgezet vorige vrijdag, en morgen of overmorgen mag ze alweer naar huis, ze loopt gewoon, loopt trap en ook al zal het opknappen wel de nodige tijd vergen ben ik erg blij voor haar dat het achteraf gezien heel veel is meegevallen.
Deze siert inmiddels mijn bureaublad, de eerste kikker die tevoorschijn kwam dit jaar. Even tevoren was er ook al eentje in de maaimachine terecht gekomen, die heeft het niet overleefd. Vandaag ben ik druk geweest met het verplaatsen van zaailingen en stekken van bomen en struiken, want je kunt niet alles zomaar laten groeien waar het opkomt, dat kan wel natuurlijk, maar dan wordt het meer een wildernis. De vlinderstruik had drie afleggers of stekken, weet ik veel, er waren in ieder geval ineens drie nieuwe bijgekomen en die heb ik een nieuw plekje gegeven. De hibiscus heeft altijd veel zaailingen en af en toe laat ik er een paar doorgroeien om ergens anders weer eens een gat mee te vullen, ze hebben mooie bloemen. De bramen duiken ook overal weer op, maar die gaan bij mij echt gelijk de kliko in hoor, het blijft een kwestie van keuzes maken en als iets lelijk is of ontsiert dan heb ik er geen moeite mee om er de zaag in te zetten, zoals vanmiddag die lelijke boom. Nu kan ik weer tevreden naar dat stukje tuin kijken en eerder was die boom een bron van ergernis, dit geeft alleen maar rust.
Sinds de tijd dat hij in zijn eentje stond vond ik het maar niks meer, een beetje magere zielepiet en omdat hij na de storm van een tijdje geleden ook nog scheef was gaan staan heb ik vanmiddag de zaag maar eens gepakt.
Een andere gevelde boom is Nico. Ik ken hem sinds de zomer van 2005 toen hij samem met Marianne een keer mee kwam met Ina en Martin, hij was toen al ziek. Daarna heb ik hem nog een keer ontmoet bij het Concert at Sea in 2006", dus echt goed heb ik hem niet gekend. Wel volg ik sinds onze eerste ontmoeting zijn weblog, met alle ups en downs, de reizen die hij nog gemaakt heeft en hoe hij tot het laatste toe altijd nog alles deed wat mogelijk was, altijd samen en met de goede zorgen van Marianne. Vanmiddag om 12 uur is hij ingeslapen...
Vanmiddag eindelijk de struik van Ina en Martin geplant, hij staat bij de vlaggenstok te pronken, nu maar wachten op de mooie witte ballen. Verder nog druk in de tuin geweest, genoeg te doen en het was niet echt weer om te gaan zitten, dat was te fris.
Dit hebben we toch alvast maar te pakken! De natuur barst los. Heerlijk! Echt zo'n voorjaarsdag waarop je begint met lange mouwen en een bodywarmer, want 's morgens is het nog fris, maar als je dan aan de gang gaat is het snel te warm en gaat er iets uit en nog iets... en zo is het afpellen tot het moment dat het weer frisser wordt en de kleren weer aan moeten. Honderden lieveheersbeestjes heb ik gezien, met bosjes zitten ze overal van de zon te genieten, de kikkers worden weer wakker en beginnen voorzichtig met een bijna nog niet hoorbaar, "whoaoaoak". We zijn lekker heel de dag buiten bezig geweest, met vanalles en nog wat, en eindelijk is het gras gemaaid. Vanavond hebben we frisse zongedroogde lakens, morgenochtend een heerlijke harde handdoek, de blubber is van de ramen en dan heb ik ook nog gewoon in de zon gelegen, plat, breeduit, en dat is het allerallerlekkerste wat er is toevallig, die eerste warme zonnestraaltjes op je blote vel.
't Was niet zo heel laat geworden gisteravond dus ik was vanmorgen weer redelijk fris onder de oksels. En wat een weertje! Ik heb een behoorlijk eind gelopen want toen ik net onderweg was belde Ruud, hij was ook aan de wandel met Ulrike en of we elkaar ergens tegen konden komen. Dat kon, we zouden elkaar treffen bij de strandovergang, toen hebben we er nog een flink stuk strand bij gepakt. Het was druk en de bediening op de strandtent kon het niet aan, dus zijn we, na een half uur op onze sapjes gewacht te hebben, maar weer vertrokken. Eenmaal thuis nog lekker een tijdje in de zon gezeten, Ina en Martin waren er inmiddels ook, en vanavond met z'n allen zelfgemaakte erwtensoep van Ina gegeten. Nu is iedereen weer zijns weegs en heb ik weer even tijd om achter mijn pceetje te duiken, pffff...... ff bijkomen hoor.
Dit is ook Straô, oud en jong samen aan het feesten. De paarden zijn gewassen en het ringsteken zit er ook al op. Nut en Uitspanning heeft zijn best gedaan, ik heb Marcel de hand geschud en naar Monique gezwaaid. Ik ben nu even thuis om Simba van haar dagelijkse maaltijd te voorzien en ga zo nog even gezellig terug naar het dorp. Ina en Martin zijn er ook, zelfs Ruud en Ulrike zijn overgekomen uit Enschede, daar gaan we er nog even eentje op drinken en nog ff een hapje eten en een beetje hossen, u kent dat wel, of niet natuurlijk....
En oh ja, er heeft nog niemand BIERTJUH naar me geroepen.
De zaadjes die ik pas geleden in de potjes deed groeien als kool. Ik heb ze nog wel af en toe binnen als het te koud en te donker is buiten, maar het ziet er naar uit dat alle zaadjes opkomen. Dat wordt een weelderige oranje bloemenzee voor de bijenkasten komende zomer.
Het was vandaag echt weer om weer eens wat foto's voor Nederland in beeld te maken, vandaar dat ik een andere route nam, we hadden er zin in. Ik liep over de Delingsdijk en de Striepweg en maakte foto's natuurlijk. Eenmaal thuis dacht ik ze even op genoemde site te zetten, maar de Striepweg is dus nergens te vinden, net als de Delingsdijk, niet bij Scharendijke, niet bij Brouwershaven, dat is weer een tegenvaller natuurlijk, eens kijken of ik ze op de hoogte kan brengen. Loop ik me daar voor niets een beetje uit te sloven.
Daarna heb ik een stoel uit de kamer buiten gezet en ben daar met zonder veel kleren in gaan zitten, de zon was warm! Het was lekker! "Da's goed vor een ouw'oen" zou mijn moeder gezegd hebben. Eenmaal uitgerust nog even de tuin in, de hypericum gekortwiekt en de vlinderstruik gesnoeid, ze begonnen allebei al behoorlijk uit te lopen.
De Boedha op het buitentafeltje bij de buuv heeft een prachtig natuurlijk kraagje aangemeten gekregen. De middelste van de drie zit in de tuin op de Klotzbeute en de linkse zag ik vorige week in Renesse.
klik voor groot
Natuurlijk had ik niet echt een snipperdag vandaag, die heb ik namelijk iedere dag, ik wist alleen niets te liegen gisteren en die vogels lagen toch nog op hun beurt te wachten, ik vind het wel een mooie foto, met die fladderende vleugels. Tussen de buien door gestemd en gewandeld, ik heb deze keer voor deze partij gekozen, ik fladder ook wat af.
Ook een jaarlijks terugkerend ritueel is de opbouw van de strandpaviljoens, per 1 maart mag daarmee begonnen worden en de meesten gaan dan ook gelijk van start. Nog geen badgast te bekennen maar toch een teken dat de zomer er weer aankomt. Het lijkt me geen prettige klus met dit weer, want je wordt compleet gezandstraald. Ik ook merkte ik toen ik thuiskwam en eens over mijn gezicht wreef, een gratis scrubbeurt.
Er zat vanmorgen een mail in mijn box: "Vannacht zijn er weer twee geboren een ooi en een ram", of ik zin had nog wat foto's te maken en natuurlijk ben ik er even heen gegaan. Dit zijn de verse borelingen. Enthousiast vertelt ze over de bevalling en "misschien mag ik er wel eentje houden, ik denk dat dat dan deze wordt". Ze was er de hele nacht druk mee geweest. "t Is trouwens nieuw voor mij dat die lammetjes met tanden en al geboren worden, niet echt scherpe bijtertjes, maar toch tandjes. En kijk die mooie ongeschonden oortjes eens, die zien er binnenkort ook weer anders uit.
Verder een rustig weekendje gehad, Joop heeft taxi gereden en ik heb me in en om het huis vermaakt. Simba at afgelopen week ineens haar bak een paar keer maar half leeg. Ik ben pas over gegaan op seniorenvoer, dat zijn harde brokjes en daar moet ze op kauwen, haar vorige voer weekte ik in heet water. Ik denk dat ze dat geknauw te vermoeiend vindt, want als ik de rest even week eet ze het achter elkaar op. Bij inspectie van haar gebit bleek dat haar tanden ook niet meer zijn wat het geweest is en volgens mij mist ze er zelfs zo hier en daar eentje...
Ik ben zo nu en dan even buiten gaan zitten met een glaasje wijn en een sigaretje. Foto's nemen lukt me niet, misschien wel als ik me er in ga verdiepen, maar daar heb ik geen zin in voor die paar keer dat het voor komt. Kijk maar eens wat een mooie animatie er nu ook weer is. Het was heel helder weer hier, dus ik heb het van het begin tot het eind kunnen volgen, jullie ook?
Update, met dank aan Joke, omdat ik er zo vrolijk bij wakker werd vanmorgen:
Vanmiddag kwam ik toevallig de Straô paarden tegen op het strand en heb er gelijk maar een filmpje van gemaakt. Dit is het dus. En nadat ze een rondje over het strand hebben gedaan en de strandtenten die open zijn met een bezoekje hebben vereerd, rijden ze weer terug naar het dorp om daar te gaan ringsteken en daaromheen een feestje te bouwen, erg gezellig altijd, als het weer tenminste een beetje meezit, bij regen en kou is het niks. Ellemeet heeft het getroffen vandaag.
Onze in/uitrit wordt nogal eens geblokkeerd door geparkeerde auto's van mensen die bij de overbuurtjes aan het shoppen zijn en dat is vervelend. Vandaar dat ik het eens met een bord wil proberen. Joop denkt dat het niet helpt, maar ik wel, dus vanmorgen eens even bij Overtoom langs gegaan, ik vond alleen de maat wat vreemd, 30mm is niet dat je zegt, dat valt lekker op, dus ik twijfelde een beetje en toen zag ik het ineens staan: "Live chat service", ik klik het aan en hoppa... daar was Ronald. Handig hoor! Gelijk besteld en als het goed is morgen in de bus! Dat is snel!
Omdat het vanmiddag nog steeds zo hard waaide heb ik eens een rondje rond Renesse gedaan, het is daar lekker begroeid dus je loopt er altijd wel uit de wind en omdat ik meestal met de auto naar Renesse ga, kom je toch weer langs plekjes die je anders niet ziet, zoals het voetpad langs de Laone waar deze ongelooflijk dikke boom staat, nog nooit gezien dus. Een stukje daarvoor is de ingang van Slot Moermond en ook daar ben ik nog nooit geweest (ik heb vanmiddag achter die palen wel even een plaspauze ingelast). In Renesse heb ik even kaarten voor het Concert at Sea gekocht voor iemand en wat misschien niemand weet is dat er nog extra servicekosten à € 2.50 per kaart bijkomen. Ik begin wel steeds meer te balen dat ik er niet bij kan zijn dit jaar.
Zegt het voort, zegt het voort!!!
We hebben weer een nieuwe eilandelijke website. Onze Dorpsraad staat er al in, maar voor de rest is hij nog erg leeg, dus aanmelden maar iedereen zodat ze een beetje up to date zijn en blijven natuurlijk, want daar mankeert het nog al eens aan bij zulk soort sites.
