Vandaag deed ik weer eens even wat in de tuin, vooral gras maaien natuurlijk, dat gaat weer nu de boel wat opdroogt. Daar ben je dan zomaar een uur zoet mee en dan is enkel het gras nog maar gemaaid en tijdens het maaien zie je dan van alles wat eigenlijk ook zou moeten gebeuren want de boel groeit rustig verder ook al is het veel te koud. Behalve het graszaad dat ik een paar weken geleden zaaide dan.
Het wordt weer mooi, hier en daar en overal.
Natuurlijk ga ik de tuin missen. Zo vertrouwd, zo vrij, zo rustig, zo genoten als ik hier heb!
Maar het wordt gewoon teveel allemaal. Als Joop het nu ook nog leuk zou vinden en we samen alles konden doen... maar dan nog is het gewoon verstandiger nu de grote stap te maken.
Want ze doen best pijn af en toe en ze zijn stijf, natuurlijk gaat het wel als je eenmaal weer bezig bent, dat is net als met je lijf.
Ik ben ook begonnen met dingen van de muur te halen, voorzichting aan zodat ik eraan wen, want zolang het niet verkocht is blijft ook dit ons huis, al zal het als we gaan verhuizen wel steeds leger en leger worden... het valt niet mee af en toe.
Het kost even tijd maar dan heb je ook wat en ondanks dat er af en toe wel eens iets weer uit elkaar moet, of overnieuw omdat je iets vergeten bent is de voldoening groot. Ik kan niet wachten om daar te gaan kokkerellen. Dinsdag komt de tegelzetter, want boven het blad komt nog een stukje tegels, daar staan er al een paar van klaar als je goed kijkt. Terra cotta, oranje-geel en blauwe tinten, mooie ruwe tegeltjes.
Een een lampje onder de kastjes, heel gezellig, dat heb ik hier niet omdat ik hier naar buiten kijk, ook leuk!
En even voor Ina van links naar rechts... smal kastje met twee draadrekken voor flessen oid, oven met lade eronder waar het greepje nog aan moet, daarnaast de afwasmachine, dan de spoelbak met twee grote lades eronder voor afvalemmers enzo, daarnaast de KOELKAST en dan nog vier lades waarvan eentje dubbel met bestekbak en nog een klein laadje erboven.
Ik hield me vooral met het plinten schilderen bezig vandaag en deed wel honderd sit ups. Boven is klaar, nog één keertje vegen dan kan het zeil erop. Beneden ben ik begonnen, maar er moest ook nog gewandeld worden natuurlijk, het was in elk geval droog
Ik schilderde nog wat latten hier en deed de bank in de was zodat die schoon en fris klaar staat voor de verhuizing, want een nieuwe zit er voorlopig niet in, verhuizen is al duur genoeg.
Joop was op Zonnemaire bezig met de laatste dingen in de keuken samen met de mannen van de aannemer die een gat maakten voor de afvoer van de afzuigkap en twee koofjes die ik ook weer mag schilderen.
We hebben vanmiddag in elk geval weer eens een heerlijke wandeling gemaakt. Ik had voor de gelegenheid mijn regenpak aangedaan, dus het bleef lekker droog.
Kan iemand zien wat er nu weer opkomt in de tuin, met een dikke steel, het ziet er erg onkruidachtig uit maar ik heb geen idee wat het is.
We waren niet zoveel van plan vandaag, een beetje opruimen hier en daar en kijken of we wat kleinigheidjes konden doen. We waren nog maar net binnen toen de muziek voorbij liep om een rondje rond het dorp te doen met de versierde fietsen..?
Even later liepen wij ook een rondje rond het dorp en aten een pannenkoek in de feesttent. Maatje had er waarschijnlijk een schepje moed bij in gebakken, want toen we weer 'thuis' waren raapten we die bij elkaar en witten het laatste stukje in de keuken. Het zal nooit onze hobby worden, wat zeg ik... we doen het nooit meer waarschijnlijk.
Vanmiddag terug in Scharendijke deden we daar ook een rondje rond het dorp, de feestelijkheden waren verhuisd naar de Putmeet, lekker binnen en ik denk ook lekker druk, ik heb niet binnen gekeken en Joop was zo terug.
De Dorpsstraat was uitgestorven, geen auto te bekennen! Historische foto's!
Zo zal het niet lang meer zijn nadat de PLUS is verhuisd.
We wachten de ontwikkelingen af.
Natuurlijk gaan we nog wel eens kijken als we in Zonnemaire wonen.
Het was geen wandelweer vandaag, maar om toch nog even een rondje te doen liep ik naar de winkel en jawel hoor een flinke bui op mijn nek. We schuilden bij de kerk.
Ik had dan wel een snipperdag, maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurde natuurlijk.
Joop knutselde verder aan de keuken en de mannen van de aannemer plaatsten de plinten boven en beneden, weer een stapje verder. Het wordt al bijna een echt huis.
En omdat Joop een plankje verprutst had, of eigenlijk verkeerd gebruikt en er iets te weinig geleverd was, reden we vanavond nog even naar Ikea en brachten ook gelijk een bestekbak en afvalbakken en nog wat klein spul mee.
Veel te koud voor het vlas, dat groeit voor geen meter zo.
Het fluitekruid wil nog niet erg, maar de hele dijk staat inmiddels wel vol met boshyacinten. Weer om leuke foto's te maken is het ook al niet.
We waren het grootste deel van de dag weer op Zonnemaire en het begint nu toch echt al een beetje op een keuken te lijken.
Ik verzamelde en verplaatste vooral karton en plastic van de ene naar de ander kamer waardoor de hoop minstens halveerde, nu nog afvoeren.
De apparatuur is ook allemaal van Ikea, ik ben benieuwd, misschien straalt het niet de degelijkheid van een Miele uit, maar als het doet waarvoor we het gekocht hebben vind ik het prima. De koelkast doet het al en de afwasmachine stond ook al te popelen, de oven heeft nog een stekkertje nodig en dan denk ik dat het allemaal wel zijn werk doet.
Vanmorgen na de koffie weer naar Zonnemaire voor verdere werkzaamheden. Joop met de keuken en ik begon eens kamer voor kamer boven de boel schoon te maken. Nog maar eens een keertje vegen, het plastic van de deuren en de ramen ook eens stofvrij gemaakt zodat ik kon zien of er veel troep aan zat, dat viel mee.
Vanmiddag een rondje door een weggetje dat eruit ziet als alleen bestemd voor bestemmingsverkeer, het leidt langs een boerderij en toen ik daar al fotograferend voorbij liep kwam toch de bewoner van het enige huis dat daar staat eens naar buiten. Toen ik achterom keek en hem zag staan zwaaide ik eens en liep hij weer naar binnen.
We hielden het niet droog en schuilden onderaan de dijk achter een talud, wat ook maar voor de helft lukte.
Toen we het zat waren dronken we nog een wijntje bij de Smisse waar weer muziek was, het was even gezellig bijkomen.
En aan de vlag te zien wonen we in een goede buurt.
En wat die bouwpakketten van Ikea betreft... het is waar! Dat zit nog maar niet zo 1, 2, 3 in elkaar!
We deden allebei wat dingen vandaag en vanmiddag waren we nog even in Zierikzee. Als afsluiting aten we een heerlijke pizza bij Leonardo's.
Ik wandelde van Zonnemaire naar Zierikzee, met windje mee. maar wat was het koudddd!
En dan zie ik onderweg die villa's, de een nog mooier dan de andere, met hekwerken erom heen en daar wonen dan misschien twee mensjes en een hond, allemaal op hun eigen eiland. En dan ben ik zo blij dat ik naar mijn huisje onder aan de dijk vertrek, midden tussen de mensen!
Vandaag kwam de keuken, dus vanmorgen ging ik eerst eens dweilen zodat het ergste stof en cement van de tegels af was. Ik zal blij zijn als aan de achterkant nu ook de tegels liggen, het zand blijft aan je schoenen plakken en dat loop je telkens mee naar binnen.
De vrachtwagen kon nog makkelijk twintig meter achteruit, tot aan de voordeur en een steekwagen hadden ze niet zeiden ze met een brede grijs, volgens mij zagen ze het als training, het slepen met de zware dozen
Het zijn er een hoop, daar is Joop wel even zoet mee.
... maar het begin is er.
Twee bundels plinten liggen klaar om geschilderd te worden, dat mag ik nog doen en vanmiddag heb ik de buitenkant van het huis met de ragebol onderhanden genomen, droog, het sopje komt nog wel. Ik heb inmiddels wel zo'n mooie nieuwe ouderwetse.
Ik ben vooral hier in de weer en Joop daar. Meestal zo rond deze tijd ben ik bezig dingen neer te zetten, een potje hier een tafeltje daar, nu haal ik vooral weg en veeg en ruim op, het wordt steeds minder mijn tuin, maar dat is juist goed, dat maakt de stap makkelijker en ook het idee dat het aan de kant is is fijn, als ik daar aan de slag moet.
In Zonnemaire hebben we inmiddels weer verwarming en we kunnen al douchen zegt Joop, ik ben er vandaag niet geweest, we zochten wel de tegels voor de keuken uit, dat is maar een klein stukje, maar ze hebben kleur!
Vanaf de bouwmaterialenhandel liep ik terug naar huis, ik dacht windje mee te hebben, maar met die winden hier weet je het nooit, die kunnen zomaar uit een andere hoek komen en dat deed hij dus ook.
Gevoegd en wel, de tegelmannen zijn klaar. Ze moeten nu alleen nog terugkomen voor een stukje in de keuken boven het aanrecht, maar dat kan pas als de keuken er staat natuurlijk.
Ik vind het erg mooi geworden, de hele begane grond zonder dorpels en nergens kleine stukjes of lelijke hoekjes. Nu maar gauw gaan dweilen...
Nadat ik gewandeld had reden we naar Goes om het zeil voor boven te bestellen, bij de Kwantum. Een beetje donkerbruin spikkeltje, iets waar je weinig op ziet. Over twee weken komen ze het leggen.
Joop kreeg een loeizware kast bij aankoop van het huis, die heeft hij vanmorgen klaar voor gebruik gemaakt, want daar moet alles in... dat wordt nog passen en meten denk ik, maar dat is met alles zo. Er zijn o0ok nog wel een paar planken gepland, maar toch... ik ben benieuwd.
Hetzelfde heb ik met sommige frutsels, die ik absoluut niet wil missen, maar waar zet of hang ik ze dan. Dat is wel iets leuks om over na te denken 's nachts, want je moet toch iets als je wakker ligt. Gelukkig niet elke nacht hoor, maar het komt voor en dan is het vooral zaak om leuke dingen te bedenken en dat probeer ik dan ook zoveel mogelijk.
Ik poetste en schilderde hier nog wat aan de buitenkant, het was heerlijk weer en mijn ragebol versleten.
Nu wil ik er zo eentje met een extra lange steel, maar waar haal ik die steel?
Alle kozijnen van het huis schoongemaakt en ook een paar geschilderd met blauw waar nodig, of nou ja niet echt nodig, maar meer voor mijn gemoedsrust, morgen nog eentje en dan de blokhut, die moet eigenlijk in zijn geheel een keertje, maar ik weet niet of ik daar nog aan toe kom, in elk geval blauw en wit. Als je bezig bent schiet het wel op, het is alleen een kwestie van schoonmaken en daarna met de kwast eroverheen. Mensen laten vaak de boel verslonsen waardoor het een veel grondiger karwei wordt.
Bijna thuis van mijn wandeling kwam ik Joop tegen met een kar vol duivenspullen, het was wel handig als ik even meereed om te lossen bij de duivenvereniging, dus dat deed ik. Vanmorgen was er ook alweer een andere kar met rommel richting milieustraat gegaan.
Op de terugweg even langs Zonnemaire. De tegels liggen, nu de kamer nog voegen en boven in de douche kitten, het ziet er mooi uit! Maar tegelijkertijd zie ik ook nog een hoop werk.... want eer dat allemaal eens een beetje schoon en fris is...
We maten voor de zoveelste keer de maat van de ramen op en nu heb ik het ook nog eens op papier. Ik ben er nu zo ongeveer wel uit, hoe en wat ik van hier kan gebruiken, dat voorlopig zeker. Alleen zijn de meeste gordijnen die ik hier heb ecru... oftewel bijna wit.
Ik heb er wakker van gelegen vannacht , ik weet niet of het daarvan was, maar ik lag wakker dus en echt die kleur komt er wel hoor, laat dat maar aan mij over
Eerst het huis weer eens in de verkoopmodus gebracht vanmorgen want voor je het weet verslonst de boel hier weer.
Joop begint ook de smaak van het opruimen te pakken te krijgen, dat komt ook doordat de temperatuur iets draaglijker was vandaag, zodat zijn vingers niet gelijk dood vriezen. In Zonnemaire kunnen we nu toch niets doen en als het weer een beetje meezit ga ik ook de kozijnen nog schilderen hier. Het moet gewoon zo zijn dat als we daar wonen, we hier niet veel meer hoeven te doen dan de tuin een beetje netjes houden en ik me daar dan ook niet meer druk meer om hoef te maken.
Ik heb voor dit jaar een mapje vlas aangemaakt zodat jullie kunnen zien hoe mooi het wel niet is en ook hoe snel het wel niet kan groeien!
Veel sneller nog dan deze donsjes, de eerste die ik tegenkwam dit jaar en ze maakten gauw dat ze wegkwamen.
Het begin is er! De klimhortensia stond een beetje te verpieteren hier in zijn veel te kleine potje, dus die heb ik vanmorgen maar meegenomen samen met een paar zakken tuinaarde. Een paar uur later zag hij er al veel beter uit.
Wij hebben vooral gewit. Het is klaar nu, op het stukje boven de bovenkastjes van de keuken na. Het is nu erg boevrie-wit zal ik het maar noemen, zo'n wit huis hadden wij nog nooit. Ik zit er aan te denken de plinten oranje te maken, want die moeten ook nog geschilderd worden voordat ze geplaatst worden.
Die kleur komt vanzelf wel natuurlijk, ik heb kleurige dingen zat ... en vrijdag komt de witte keuken...
We zaten wel heerlijk even in de zon daar en wandelden een rondje.
Hier in de tuin gewerkt vandaag en Joop ruimde in Zonnemaire wat rommel op.
Vanmiddag een rondje gewandeld en Joop naar de duiven om te klokken, dat gaat gewoon door.
Vanavond een hapje bij Op d'n Diek in Zonnemaire. Erg lekker en gezellig. Foto 1 tot 3 geven aan hoever lopen het is vanaf ons huis. Oude bekenden waren er, "wie oa dat noe ooit edocht eej da'j noch es trug zou komme" , nee ik zeker niet en zij ook niet natuurlijk.
Op de terugweg zag het er zo uit.
Eenmaal thuis maar weer snel de kachel aangemaakt want de thermostaat staat laag, we moeten bezuinigen hè...
Het is groeizaam weertje, ik zie het land met de dag groener worden en de bomen hebben plots ook allemaal weer blaadjes, net als elk jaar.
Het lijkt wel een complot, want de pruimenbomen bloeien ook als nooit tevoren, zelfs de boom die nog nooit pruimen gaf en die ik teneinde raad helemaal kort snoeide, staat nu te bloeien als een gek.
Vanmorgen heb ik dus eerst maar gras gezaaid op de kale plekken van de caravan en het duivenhok, dat duurt denk ik nog geen week voor het ontkiemt en over twee weken maaibaar :)
Vanavond keken we nog even hoever de tegelzetters zijn gekomen en kijk eens! Het moet nog wel gevoegd worden maar het ziet er al uit als een beetje badkamer, toch?
Wc ook keurig netjes, moet ook nog gevoegd worden...
Kamer ook al een stukje stenen planken, het wordt erg mooi vind ik. Komende woensdagavond hopen ze klaar te zijn.
Mijn grote zus werd 75 vandaag en daar gingen we even op proosten vanmiddag, dat was natuurlijk erg gezellig.
Ik kwam er vandaag ook pas achter dat ze op dezelfde dag jarig is als Rabin. Er is een update op zijn pagina, vanwege een nieuw raport van Rita.
Er blijkt ook nu weer dat kinderen vaak hun eigen verhaal hebben, of dat nu waar is of niet. Janny had mijn post van een paar dagen geleden raar gevonden en Joop vond het ook al een 'vreemd verhaal' zo bleek vanmiddag.
Maar ja, ik bleef nu eenmaal elke keer zitten op de middelbare school en Janny deed die mulo in een vloek en een zucht en mijn vader zal heus weleens geroepen hebben dat ik een voorbeeld aan haar moest nemen, maar of dat meerdere keren is geweest of dat ik dat zelf maar een beetje verzonnen heb... ik heb geen idee. Misschien heeft die ene keer wel zo'n diepe indruk gemaakt dat ik het me op dat moment erg heb aangetrokken en dat het voorval eigenlijk steeds groter is geworden, dat weet ik dus echt niet meer.
Volgens Janny was het juist andersom en deed ik alles beter, maar dat was weer later toen we al getrouwd waren. Ach ja...
Onderweg terug naar huis reden we even langs ons Zonnemairse huis waar druk getegeld wordt, de douche en wc zijn klaar, het ziet er keurig uit, nu de kamer nog.
Toch nog maar wat graszaad gekocht om de kale plekken waar de duivenhokken en de caravan stond in te zaaien zodat het er wat netter uitziet. Maar dan moet wel eerst de grond daarvoor een beetje klaargemaakt worden. Ik maakte een begin.
Daarna samen even naar Zierikzee via Zonnemaire. De tegelzetters zijn begonnen vandaag, ze waren met de douche bezig. Dat is toch gelijk een heel ander gezicht natuurlijk, voorzover ik het kon bekijken. Ik was vorige week tegen een lantaarnpaal gelopen en dat was mijn bril niet goed bevallen. We gingen even naar de brillenwinkel om hem recht te laten zitten en deden nog wat andere boodschappen.
Didi en ik deden daarna nog een rondje en ik maakte een foto, dat zijn er hier wel drie...
prachtig hè, met die adertjes. In het groot nog het mooist natuurlijk, even aanklikken!
"Gewoon een handje grond pakken" zei Freek vorige week nog, "dan zie je het zo" en zodoende besloot ik dat maar eens te doen toen ik er langsliep vanmiddag. "Driekantige zaadjes zijn peeën, vlas ken je zelf wel..." en ja dat ken ik.
Veertig jaar heb ik met veel plezier hier op Scharendijke gewoond, waarvan vijftien jaar in de Ingridstraat en vijfentwintig hier aan de Elkerzeeseweg en natuurlijk is verhuizen al niet makkelijk en dan ook nog naar een ander dorp.... maar wel een vertrouwd dorp, dat zei ik al eerder.
"Wanneer gaan jullie verhuizen", wordt me bijna dagelijks gevraagd en de laatste dagen antwoord ik met "ik denk zo rond mijn verjaardag", want dat lijkt leek me leuk om dan daar te wonen.....
Nu het ernaar uitziet dat de achterbuurmanboer vlas heeft gezaaid denk ik dat ik een maandje langer blijf. Vijfentwintig jaar al hunker ik naar een lapje vlas in mijn achtertuin. Geboren in het vlasdorp, getogen in Zonnemaire en de rest deden we grotendeels hier in Scharendijke.
Bedankt lieve achterbuurmanboer voor dit prachtige afscheid... en mocht het onverhoopt toch nog iets anders blijken te zijn, dan toch!
Ina en Martin zijn ook weer even in het Zeeuwse land en kwamen vanmorgen eens even in ons nieuwe huis kijken, Martin had het nog niet gezien, Ina wel natuurlijk Er was niemand aan het werk, dat schiet niet op natuurlijk. Maar ach, we hebben ook geen haast.
Ondertussen doet de Scharendijkse lijster flink zijn best overal bovenuit te komen, vooral 's morgens en 's avonds. Het lukte me niet hem met een geopende snavel op de foto te krijgen, morgen nog eens een poging wagen.
Lekker gewandeld en verder niet zoveel eigenlijk.
Alg gevist en zo nu en dan zit er dan een kikker tussen.
Kijk dit past ook. We moesten nog even de tuin opmeten, zodat de stenen kunnen worden besteld en deden zodoende een rondje in de Spit.
Verder werkte ik hier in de tuin, viste alg uit de vijver en verzamelde onkruid. Toen ik het alg nog eens beter bekeek kronkelde er plots een salamandertje. Ik weet dat ze er zijn, maar zie ze bijna nooit.
Vanmorgen vloog er laag een helicopter over en draaide een rondje, ik denk voor de supermarkt in aanbouw, maar ik kon het niet laten even te zwaaien en ik sta erop hoor, bij de vlaggenstok, als je weet waar die staat.
De Spit startte zonder problemen en rijdt als een zonnetje, helemaal klaar voor een mooie zomer, nu wij nog.
Zo begon hij ooit, jaren geleden, als logeerkamer voor vrienden en bekenden, als de grote caravan al bezet was.
Wij kochten hem al tweedehands en zijn er zelf nooit mee op vakantie geweest, dat was ook niet de bedoeling.
Na als laatste hier als duivenvoeropslagplaats in dienst te zijn geweest begint hij nu zijn laatste leven als kippenhok, dat is toch mooi!
Binnenkort ga ik eens kennis maken
Ik moest even flink zoeken naar de bovenste foto en kwam toch leuke foto's tegen. Er is nogal wat gesjouwd vooral, de tuin kan nu ook gaan rusten als wij weg zijn.
Eerst verzamelde ik nog maar eens wat voor mijn meeneemtuintje, want natuurlijk gaat er ook een Helleborusje mee. Geen idee waar ik het allemaal moet zetten, want mijn strookje wordt steeds kleiner geloof ik, maar dan blijft het voorlopig maar even in de potten. Er komen tenslotte nog wel bloembakken aan de voorkant.
Daarna samen naar Zonnemaire. Joop wilde nog wat klussen en ik wandelde er een rondje. Heerlijk warm was het ineens.
De lepelaars stonden tever weg, dus niet aanklikbaar, maar wel herkenbaar.
De bomen op de dijk zijn gerooid, het maakt het beeld wel wat rustiger en de toren is nu al van verre te zien. De dijkhuisbewoners zullen het ook wel merken wat licht betreft.
Allemaal bedankt voor de fijne reacties gisteren, dat doet een mens goed.
Janny en Freek waren er even vanmiddag en omdat ze ons nieuwe huis nog niet van binnen hadden gezien gingen we daar even langs. Leuk hoe iedereen versteld staat van de ruimte, het is ook qua oppervlakte niet veel kleiner dan wat we nu hebben.
En en passant deden we toen ook een rondje door de Zonnemairse polder, niet te ver want ze moesten snel weer terug. Mijn zus heeft altijd een overvolle agenda...
'Kiek nea je zuster' zou mijn vader zeggen, want Janny deed alles altijd beter en hij had gelijk...
Zou er na de midlife ook zodiets bestaan als een senioren crisis? Dan heb ik dat. Het gevoel dat je gefaald hebt, dat je leven voor niets is geweest, waar deed ik het allemaal voor... Ik heb niet het gevoel dat ik iets bereikt hebt, zou dat moeten? Hebben anderen dat wel?
Onze kinderen zitten in hun midlife, de kleinkinderen puberen, die rooien het allemaal wel en zitten echt niet op onze bemoeienissen te wachten. Je blijft toch op het eind weer met z'n tweeen over, net als toen je samen begon, of is dat nu waar ik faalde?
Ik ben benieuwd wat onze buurmanboer vanmorgen in de grond gestopt heeft. Geen wintertarwe dit jaar, geen aardappels, geen uien, maar wat dan wel? Het krijgt genoeg water op het ogenblik dus dat staat zo boven als de temperatuur ook nog eens wat omhoog gaat.
Voor degenen die bang zijn dat ik de boel hier laat verslonsen, dat is niet zo hoor, natuurlijk onderhoud ik de tuin en de binnen en buitenboel, ik vertel natuurlijk lang niet alles.
Vandaag de laatste dingen uitgezocht, tenminste zo goed als. Stenen voor de voortuin, want meer wordt het voorlopig niet, later allicht plantenbakken daarop, maar dat is nu niet noodzakelijk. En we reden naar de Kwantum in Goes voor vinyl voor boven.
Als alles is geïnstalleerd en gelegd kunnen we er gaan wonen, maar dat duurt al met al nog wel een paar maanden. Ik hoop zo rond mijn verjaardag half juli. We nemen alleen mee wat we daar nodig/willen hebben, de rest blijft hier, we zien wel of dat ook nog een plekje krijgt en anders gaat het bij verkoop van het huis naar de stort.
Het zou fijn zijn als voor de winter alles achter de rug is. Op deze manier kost verhuizen echt een jaar van je leven. Het is natuurlijk wel zo dat we het zo ook lekker op het gemak kunnen doen, we hebben toch anders niets te doen...
De eendjes komen af en toe weer lekker poedelen in de vijver, altijd leuk om te zien dat gespetter en gefladder. In Zonnemaire zijn ook eenden en konijnen, daar verandert niets aan, we zien ze alleen niet meer vanuit de kamer (denk ik), wel zo makkelijk want Didi wil er toch achteraan, daar helpt geen foei roepen aan...
In de Weelweg beginnen de bomen ook weer te bloeien, wat zal het een mooi gezicht zijn als ze allemaal zo groot zijn als deze...
Als ze dan tenminste inmiddels nog niet gerooid zijn in verband met het verbreden van de weg, het zou me niets verbazen.
Ik poeste nog maar eens wat, deed nieuwe schuivertjes onder de keukenstoelen enzo, zukke dingen.
En ik verzamelde wat stekjes, een meeneemtuintje en dat wordt nog veel groter natuurlijk
We witten nog wat en wandelden een rondje door de mooie zonnige Zonnemairse polder waar Didi alweer een duik nam, nu in de glasheldere Grevelingen, bij Bommenede.
De buurkinderen roepen al 'hallo buurvrouw' en ze spelen daar ook gewoon nog buiten, misschien hier ook wel hoor, maar ik zie ze nooit. Ik verheug me echt op het wat meer onder de mensen te zijn, vanachter dat hek.
Weer thuis nog heerlijk in de zon gezeten. De kikkers zijn ook weer wakker en de dotters zien er ineens ook een stuk warmer uit.
Beneden zijn we klaar met witten, nu kunnen eerst de tegelzetters aan de gang, of de aannemer, ik niet in elk geval.
Voor het eerst gras gemaaid vandaag, het lijkt wel of de groei er helemaal uit is, één en al mos ook. De grasmaaimachine moest ook weer even wennen, die wilde niet erg op dreef komen. Verder wat opgeruimd zodat het er weer wat netter uitziet, de boel is er niet op vooruit gegaan met het afbreken van de hokken, maar als alles weer een beetje in het blad zit en de bloemen bloeien ziet het vast weer beter uit.
Ook alvast wat stekken en zaailingen in potten gedaan, dan kan ik als de terrastegels gelegd zijn in Zonnemaire daar de boel ook een beetje gaan versieren. Ik kan niet wachten eigenlijk.
En als pandjesbazen weer naar buiten. De makelaar had voor een wijntje gezorgd. Er was verder niemand bij hoor, wij alleen met de notaris.
We hebben de gok maar gewaagd en hopen dat ons huis binnen niet al te lange tijd verkocht wordt.
Daarna sausten we nog een kamertje en dachten we dat we klaar waren beneden, tot we naar buiten stapten... 'oh, dit moet ook nog... en de wc...' Volgende week komt de tegelzetter weer dus dat moet morgen of overmorgen nog even, we Joop wordt er wel steeds handiger in.
Vanmiddag nog een wandelingetje waarbij Didi voor het eerst haar buik weer eens nat maakte.
Toen we thuiskwamen was er het vreselijke bericht van de boer die zijn zoonje heeft overreden, vreselijjk, daar zijn geen woorden voor.
