Dit is de deurklopper van Joke en Wim in Ouwerkerk. Zij waren thuis vanavond. Ik had zoveel heen en weer gereden vandaag dat ik vanavond besloot er nog maar een stukje aan te plakken om bij Joke een wijntje te drinken. Het begon vanmiddag toen ik aankwam bij de Lidl in Zierikzee, ik wilde mijn tas pakken want daar zit altijd mijn portemonnee in, geen tas, nergens te vinden, die had ik thuis laten staan. Zonder portemonnee begin je natuurlijk niets als je boodschappen wilt doen, dus rechtsomkeert gemaakt naar Scharendijke. Eenmaal weer terug boodschappen gedaan en een rondje door "de stad" met Simba voor nog wat andere dingen. Onderweg kwam ik een leuk jasje tegen, ik heb het drie keer omgedraaid, gevoeld en nog eens gekeken, er stopte ook nog een mevrouw naast me, zij had het jasje aan. "Zo'n lekker jasje" zei ze, "heerlijke kraag ook, zeker voor deze tijd...". Toen heb ik het teruggehangen en ben weer verder gelopen, ik maak tenslotte zelf wel uit of ik het een lekker jasje vind. Een maal thuis bleef dat jasje maar door mijn hoofd spoken, het was eigenlijk best leuk en waarom had ik het niet even gepast? Gelukkig is het donderdag 's avonds koopavond in Zierikzee, dus ik vond dat ik toch maar even terug moest om het tenminste even te passen. Dat heb ik gedaan, gelukkig maar, het was toch niet zo leuk als ik dacht, ik was er een kort dik propje in met die grote kraag en het zat ook niet lekker. De winkeljuffrouw zei ook dat ze er al heel veel van verkocht hadden en er nog genoeg andere maten binnen zouden komen, dan hoef ik het eigenlijk ook al niet meer. Met een gerust hart heb ik het teruggehangen en heb lekker in Ouwerkerk een wijntje gedaan.
Dit is de bel van Tanya, ik wilde haar onverwachts verrassen maar ze was niet thuis. Onze auto's konden het wel gelijk goed vinden, die hebben een uurtje samen doorgebracht. Intussen heb ik een rondje door Nieuwerkerk gelopen, nog een paar boodschappen bij de C1000 gedaan, maar eenmaal terug nog steeds niemand thuis.
Het was toch al geen dag om over naar huis te schrijven, ik ben weer eens iets kwijt, dus ik ga morgen gewoon weer op dezelfde plek kijken en dan staat het er gewoon. De heenreis naar Nieuwerkerk verliep ook niet vlekkeloos en bij het uitstappen klemde ik mijn duim tussen de portierdeur. Op de terugreis verdwaalde ik, ik had een mooi weggetje uitgezocht en toen ik dacht bij Dreischor uit te komen, stond ik opeens bij Sirjansland, wat hebben we toch een mooi eiland. Gelukkig had ik een zakje knabbelspek gekocht voor onderweg.
Hebben jullie dat nu ook weleens, dat je denkt, het moet er zijn, maar dat je het dan gewoon niet ziet. Gisteren onder het roerbakken van een dagelijks potje, bedacht ik dat ik ook nog een restje prei moest hebben en dat dat er ook nog wel doorheen kon. Even pakken in de koelkast, denk je dan..... geen prei te zien. Heel de koelkast doorgezocht, nergens! Ik ging aan mezelf twijfelen, had ik het dan al een keer gebruikt, of misschien toch maar weggegooid. Het eten was lekker hoor, ook zonder de prei, maar toen ik vanmiddag de koelkast open deed stond het daar gewoon, vooraan, recht voor mijn neus. Was ik gisteren even preiblind, is de prei op stap geweest, of is er iets anders raadselachtigs aan de hand, ik zal het wel nooit weten.
Vanavond eten we peetjes met vis, ofwel worteltjes met kabeljauw, daar heb ik geen prei bij nodig.
klik
Als aan het raam vastgeplakt zat hij een paar dagen geleden 's avonds naar binnen te gluren, ik ben toen even naar buiten gelopen om een foto te maken. Hij lijkt zo behoorlijk groot, maar het was maar een kleintje van een paar centimeter. En omdat ik verder niets bijzonders te melden heb plaats ik hem maar even. Behalve gewandeld heb ik eigenlijk niets gedaan. De mokken zijn inmiddels ook binnen, ik werd al ongerust, want ik had de punten met de gewone post verstuurd en vroeger verdwenen ze dan nog weleens, maar ze zijn er, zien er vrolijk uit en ze drinken heerlijk.
Een stukje verderop als waar ik woon staat ook een kraam, dat staat er ieder jaar, ik loop er alleen niet zo vaak langs, maar vanmiddag dus weer wel. Deze mensen doen het ook al jaren, heel apart vond ik deze kalebassen, ik ga ze niet kopen (à €4.--p.st.), maar ik vind ze wel heel mooi.
Joop zijn kraam zag er weer heel anders uit. Het was heel druk op het Vogelfestival,hij had veel aanloop gehad en een paar hele gezellige dagen beleefd. Om een uur of zeven belde hij of ik al gegeten had en of we niet...........daar had ik dus ook al rekening mee gehouden, ik had alleen nog maar een paar oudbakken stokbroodjes met geitenkaas op, dus hebben we gezellig nog wat bij Salud gegeten.
KLik
Als je op de foto van Mister klikt, zie je gelijk het nut van het hek. De honden kunnen nu niet zomaar de straat op rennen, want dat is best een drukke weg, vooral 's zomers. Ik heb gezellig op Mister gepast en vanmiddag een rondje gelopen met die twee. Het was koud vandaag. In de rest van het land was het prachtig weer heb ik begrepen, maar hier was een warme fleece en af en toe dikke sokken niet overbodig, alleen aan het eind van de middag kwam nog heel even de zon tevoorschijn. We hadden een pizzaatje gehaald en hebben dat nog lekker buiten opgegeten. Voor de rest niet veel beleefd, vooral veel spelletjes gedaan en af en toe een wasje gedraaid, ik heb een heerlijk fris bed vanavond en het zal ook niet lang duren eer ik erin duik
Sinds een week hebben we een nieuwe centrale voor ons elektrische hek. De oude deed het nog prima, maar er waren geen nieuwe afstandsbedieningen meer voor te krijgen. We hadden er nog drie en toen er laatst eentje stuk ging, werd het toch een beetje onhandig, want wat doe je met twee "hekkedingetjes" als er minstens drie personen zijn die er eentje moeten hebben. Nu hebben we dus wel vijf "hekkedingetjes", zoals we ze vanaf het begin noemen, maar ze zijn klein en ik ben hem steeds kwijt, of ik ben bang dat ik hem kwijt raak, kortom ik moet nog even wennen aan het nieuwe "hekkedingetje". Joop heeft de centrale nu ook zo ingesteld dat het hek na 20 seconden automatisch sluit, ik ben er nog niet achter of ik dat nu wel handig vind. Eerder moest ik regelmatig de tuin even in om te kijken of het hek open of dicht was, dat is nu niet meer nodig, het is dicht! Maar als we bezoek verwachten kan nu niet meer het hek alvast gastvrij open worden gezet, dan moet er getuuterd of aangebeld worden, dat vind ik dan weer minder. Luxe problemen zijn het hè, vroeger hadden we gewoon een houten hek, dan moest je uit de auto om het open te doen, stukje doorrijden en dan weer dicht, geen pretje als het regende, dus ik ben verder wel tevreden hoor, met die "hekkedingetjes".
Joop is alvast richting beurs (ik heb het verteld hoor Tanya dat je eraan komt), die gaat in Nijkerk slapen. Silvia is hier om een weekendje de beest uit te hangen (ze moest naar de tandarts maar maakt er gelijk maar een paar dagen van). Ina is ook in haar huisje en morgen mag ik op Mister passen. Het is weer een woelig weekend hier.
Jaren heb ik een stoeltje gehad zoals het middelste, toen het niet geschikt meer was om in te zitten heeft het nog een tijd als plantentafel dienst gedaan. Ik stond dan ook al lang ingeschreven bij de kringloopwinkel in Zierikzee, voor als er weer eens zoiets zou zijn. En jawel, vorige week was er eentje en een paar dagen later nog twee! Joke heeft ze voor me opgehaald, haar dochter heeft samen met haar vriend de kringloopwinkel, en vanmorgen heeft Wim ze gebracht. Eentje kreeg ik er zelfs van Joke nog voor mijn verjaardag. Leuk zijn ze hè en ze zitten ook zo lekker, ik ben gek op rotan!
Op de kleinste zit een ijzeren merkje, misschien zegt dat iemand iets:
Sinds vanmorgen zijn we ook de enige eigenaar van de kloofmachine. Cor is zelfs zijn deel van het hout aan het verkopen nu hij geen houtkachel meer heeft (die is in het huis blijven staan), dus als iemand nog interesse heeft....wij hebben voorlopig genoeg.
ik ben al een paar keer naar buiten gelopen vanavond
het is oorverdovend stil
geen auto's
geen luidruchtige vakantiegangers
geen zuchtje wind
en ook heel erg donker
ik ben er stil van...
Iedereen heeft hem zo langzamerhand wel gezien natuurlijk, die nieuwe website van Miriam. Het was bedoeld als verrassing voor haar verjaardag in oktober, maar ik had wat gegevens nodig en dan kan ik mijn mond weer niet houden, dus zodoende liet ik hem ook al wat eerder zien. Het verhaaltje moet ze zelf nog wat aanpassen en misschien nog eens een ander fotootje, maar ik vind hem mooi!!! Emmy heeft hem voor me gemaakt en ik weet niet goed hoe ik haar aan moet prijzen, maar ze is in één woord GEWELDIG!
En IEDEREEN mag reageren hoor (zelfs Zeelandnetters), graag zelfs!!!
Update:
Ik bedoelde natuurlijk: Juist de Zeelandnetters, om ze uit de tent te lokken, maar die Zeeuwen blijven maar zwijgen hè, ach ja, het geeft ook allemaal niets eigenlijk
Operatie metamorfose konijnenhok/ honingkraam geslaagd!
Ziet het er niet keurig uit?
We hebben gezellig geschilderd vandaag. Simba blijft het ook een erg interessant hok vinden, het ruikt ergens naar, maar naar wat hè, nog maar eens snuffelen. En als ik vraag of we er maar een KONIJNTJE in zullen doen, spitst ze haar oren en kijkt me vragend aan, KONIJNTJE klinkt wel heel leuk, bijna net zo leuk als HAASJE en KIPPETJE (verkleinwoorden klinken leuker), maar goed ik heb dus verteld dat het voor de honing is en dat ze er zelf ook niet in mag. De binnenkant heb ik met bruine beits gedaan, daar had ik nog een hele emmel van te staan, ooit eens op een rommelmarkt gekocht voor een euro of wat, ik dacht dat het groene was (die gebruiken we voor de bijenstal). maar het bleek bruin te zijn, dat kwam nu mooi van pas. Morgen nog de puntjes op de I, de binnenkant ook nog maar een keer denk ik (ik heb toch genoeg) en dan kunnen de potjes erin.
Met dit weer worden de lange mouwen bij mij alweer tevoorschijn gehaald, verwassen en verschoten t-shirts van vorig jaar of nog ouder. Ik heb een hele stapel zwarte die best nog wel goed zijn, ze zien er alleen niet meer uit, ik denk dat ik maar eens een tinnetje verf ga kopen om ze wat op te frissen, want weggooien vind ik dan ook weer zonde. Maar zodoende heb ik vanavond wel gezellig een tijdje thuis zitten winkelen, eenvoudige shirts zijn nog het best te vinden bij meneer W. en meneer N. en ik zag ook een leuk jack, wel twee eigenlijk, "gewone" spijkerbroeken hebben ze daar ook nog en daarvan had Joop er eentje nodig, dus heb ik er voor mezelf ook gelijk maar een besteld, handig hoor en als het niet bevalt kan het gewoon weer terug.
Vanmiddag wel naar Zierikzee geweest voor eten en drinken en verf voor het konijnenhok, honinggeel wordt het, dus morgen ga ik schilderen, als het een beetje droog blijft tenminste.
Net nu ik me had voorgenomen geen vieze praatjes meer te doen, word ik toch weer gedwongen wat smerigs te vertellen. Joop had gisteravond een taxirit naar Schiphol met de limousine. Op de terugweg, bij Gouda in de buurt, wilde hij rechts invoegen, op het moment dat hij dat wilde doen probeerde iemand hem rechts in te halen, dat lukte niet, de chauffeur van die auto moest in de remmen, even later probeerde hij het weer, dat lukte weer niet. Verder bleef hij rare streken uithalen en ook andere weggebruikers lastig vallen. Op een gegeven moment werd Joop tot stoppen gedwongen door die man, midden op de snelweg, hij stapte uit en kwam naar Joop toe, die kon van de zenuwen niet zo gauw de centrale deurvergrendeling vinden en draaide het raam op een (te grote) kier open. De man ging te keer, dat hij niet moest rijden als hij dat niet kon enzo en griste Joop zijn bril van zijn neus, die wilde hij stuk maken maar dat lukte niet erg omdat hij zo'n bril heeft die je alle kanten uit kunt bewegen, van kwaadheid gooide hij hem op de motorkap en liep weer weg. Nadat hij zijn bril weer had opgeraapt zijn ze verder gereden. Zijn neus bloedde nogal omdat de man met zijn nagels een wond had gemaakt en met die bloedverdunners wil dat wel stromen dan, gelukkig had één van zijn passagiers een pleister bij zich. Hij heeft wel het nummer onthouden (denkt hij) en is nu aangifte gaan doen bij de politie.
Het was een zwarte Range Rover, blanke nederlandse man, fors gebouwd, ongeveer 40 jaar.
Ik heb het nummer hier gecontroleerd en dat is een Range Rover, dus de dader is denk ik wel bekend, ik vraag me af of daar verder nog iets mee gebeurt.
Joop had zes passagiers en die zijn zich ook allemaal een hoedje geschrokken.
En nu is hij alweer naar Schiphol: "Kijken wat er nu weer gebeurt", zei hij voordat hij vertrok, want afgelopen donderdagavond is er ook al iemand achterop hem geknald toen hij in de file stond.
We waren vanmiddag dus in Dreischor voor de jaarlijkse vlasdag, net zoiets als de Burghsedag maar dan gaat het ook over vlas, hoe het bewerkt wordt en wat er daarna dan weer mee gedaan kan worden. Zo heb ik een schattig tasje op de kop getikt. Daar is een hoop (hand)werk aan vooraf gegaan, daarna heeft iemand nog eens een paar uurtjes zitten haken en dat kost dan € 6.-- . Verder kom je ook daar weer een hoop bekenden tegen, heel gezellig altijd.
Bij streek- en lanbouwmuseum Goemanszorg werd gedemonstreerd hoe vroeger de wekelijkse was werd gedaan, met het bekende zinken spul (waar ik ook nog genoeg van heb), waskokers, teilen, stampers, wringers en daarna netjes aan de waslijn, of te bleken op "den bleik" zoals op bovenstaande foto de onderbroeken en de maandverbanden, wat een geklieder was dat toch. Eenmaal ongesteld geworden kreeg je een gordel (net zoiets als een jarretel, maar dan anders) waar dan zo'n lap aangeknoopt kon worden. Die lappen heb ik zelf niet meer gedragen, maar ik herken ze nog maar al te goed, als mijn moeder haar maandelijkse periode had stond er een emmer water in het "klompekotje" met daarin de doeken, zodat de boel niet al teveel in zou drogen eer het weer wasdag was en dat kon dan nog weleens een paar dagen duren.
Verder wil ik nog eens een keer terug als het niet zo druk is, er zijn toch een paar dingen waar ik eens een foto van wil maken, zoals de winkel van Cor Dixhoorn, als klein kind deed ik er al boodschappen samen met mijn moeder en was enkel het raam naast de deur winkel. Ook het pand op de andere hoek, vroeger bakkerij, nu kan je er workshops volgen geloof ik. Al met al was 't weer gezellig in mijn geboortedorp.
Joop dacht vanmorgen dat hij een bunzing langs de afrastering weg zag lopen, even later zag hij ook deze keutel liggen en een stukje verderop nog eentje, vlak bij de bijenkasten. De bunzing heeft andere keutels, was het geen bunzing maar iets anders, of is dit gewoon van een ander beest? Iemand enig idee? Aan het klavertje kan je ongeveer zien hoe groot hij is. Daarna hebben we samen even bij de pruimenboon gestaan en ieder een pruim genuttigd. Als ik een kilo koop eten we die achter elkaar op, op deze manier geniet je wel meer van iedere pruim.
Morgen Vlasdag in Dreischor. Ik weet nog niet of ik ga, want misschien word ik wel over de hekel gehaald, je weet maar nooit met zulk haar he.
Update:
Na de opmerking van "m" nl."IS dit wel een keutel?", heb ik hem er even bijgehaald en opengemaakt, hij bestaat voornamelijk uit stro er zitten geen botjes in en de buitenkant is glad, toch wel dat je zegt, hij is door een gaatje geperst, een soort van kleine paardenkeutel dus. Onze tuin is rondom afgezet, dus groot vee kan hier niet komen...
Update 2:
We denken dat we er inmiddels achter zijn en dat het keutels van ezels zijn, die lopen er hier een paar in de buurt. Kraaien pikken daarin en dat ze als ze gestoord worden ermee op de vlucht gaan en ze zodoende ook weleens laten vallen...
Of is het meer ontroering door deze foto die Iris me stuurde gisteravond. Oma Truus met Myrthe haar kleindochter die één dezer dagen 1 jaar werd. Misschien is het de tijd van het jaar, misschien is het omdat ik weet hoe blij Truus met dit kindje was, dat ze zich realiseerde dat dit de laatste was, na Myrthe geen kleinkinderen meer, alhoewel je dat in deze tijd nooit weet natuurlijk.
Of zoals ook onze andere vrienden me sentimenteel maken. Hun huis is nu definitief verkocht en leeg, wachtend op de nieuwe bewoners die er hun spullen weer in gaan zetten, ik ben er vanmiddag even langs gelopen en dat is raar. Zij in haar bejaardenwoning en hij in een caravan voorlopig. Ik ben daarna nog even langs geweest, we praten wat luchtig, roken een sigaretje en doen of er niets aan de hand is, ouwejongens krentenbrood zeggen we dan. Natuurlijk zijn we nog vrienden, maar er is zoveel aan de hand dat dat allemaal niet zomaar onder een sigaretje onder woorden gebracht kan worden, dat heeft allemaal zijn tijd even nodig, niet voor ons, maar vooral voor hun. Het komt allemaal wel weer goed als ze het zelf een beetje verwerkt hebben. En zoniet dan toch hè, zei mijn moeder altijd.
Ik ben gek op pruimen, niet die waterige dingen, maar de lekkere stevige zoete. Sinds vorig jaar hebben we zelf een boom en hij hangt al behoorlijk vol dit jaar. Er hingen er nog veel meer in, maar je moet ze ook uitdunnen blijkt, zodat ze lekker groot kunnen groeien. Vanmiddag zag ik ineens dat er eentje rijp was, ik heb eerst even geknepen en hij was al lekker zacht, toen viel hij vanzelf in mijn hand, hij hoefde niet eens meer "pluk me" te roepen. Eerst een foto gemaakt, want zoiets moet wel vastgelegd worden natuurlijk, daarna kon ik me niet bedwingen, Joop was niet thuis dus we konden hem niet delen, wat ik echt heel vreselijk vond, maar hij was lekkerrrrrrrrrr. Gelukkig hangen er nog genoeg, zodat Joop ook heus zijn deel nog wel krijgt hoor, moet hij wel af en toe even kijken of er iets rijp is natuurlijk.....
Verder een beetje in de tuin gekeuteld, al het bijna uitgebloeide zomerspul bij elkaar in een hoekje gezet, zodat het nog wat lijkt en vanuit dat hoekje kunnen ze dan zo langzamerhand de Kliko in, als de besjes gaan rijpen kunnen wat mij betreft de potten weg, behalve degenen die nog mooi zijn natuurlijk, het valt mij altijd op dat de Geraniums het langst blijven bloeien en ook mooi in het blad blijven.
Op de Burghsedag was een veldje met oldtimers waar ook deze bus stond te pronken, ik denk dat ik vroeger nog weleens een lagere schoolreisje gemaakt heb in zoiets, later op de middelbare school waren ze alweer iets groter. De bussen van Van Oeveren werden altijd voor reisjes ingezet, het streekvervoer werd door de RTMgedaan, tegenwoordig Connexxion.
In de winter kreeg ik een abonnement, maar 's zomers moest ik op de fiets naar de middelbare school in Zierikzee, vreselijk vond ik dat, vooral 's morgens vroeg. Toen ik zestien was mocht ik af en toe op de solex van mijn moeder, die kun je tegenwoordig ook huren zag ik.
Deze had ik vorige zondag met Emmy samen ook al gezien en vanmiddag zat er weer een. Als ze op een blad zitten zie je ze bijna niet. Ik heb het opgezocht en het is een groene stinkwants, ik had er nog nooit van gehoord en ook nog nooit gezien. Gelukkig heb ik hem ook niet geroken.
Op verzoek van de P. en Aargh bij deze ook het bovenstuk een mens hoeft zich per slot niet te schamen voor zijn gebreken. 't Is toch niet echt flatteus te noemen hè. Ik heb een plat achterhoofd, ben grijs met een donkerblonde uitgroei en bovendien een coupe soleil om het allemaal wat blonder en jonger te laten lijken, ik ben er ook over het algemeen erg blij mij, qua kleur dan, het blijft een onhandelbaar dun bosje. Wil het iets lijken dan moet ik met een föhn en toverdoosjes in de weer en dan lijkt het nog nergens naar, als ik het zelf doe tenminste, Mir is daar reuze handig in en dan heb ik toch een bos ineens... Dus van mij mag het iets korter en blonder (dat betekent ook dikker vanwege de verf) dus makkelijker in model te krijgen voor mij. Je zult als kapster maar een moeder met zulk onhandelbaar haar hebben, terwijl die moeder ook nog eens geen zin heeft om er een beetje haar best voor te doen. Gelukkig heb ik een leuk hoofd volgens de P. dat maakt veel goed.
Update:
Vanmiddag een bezoekje aan de kapper gebracht, zit een stuk beter zo vind ik.
En voor Mack dan nog deze. Iedereen weer tevreden
Dat was best nog wel warm en zo stug ook nog, maar ze zijn ingelopen hoor, mijn nieuwe Mercedessen. We hadden flink de pas erin vanmorgen, want een stevig rondje was al een tijdje geleden, wegens warmte en watersnood wilde het allemaal niet zo lukken en vandaag had Simba ook zin. Ik zag vanmorgen pas dat ze een wond aan haar poot heeft gehad, bijna over nu, maar vandaar dat ze eerder geen zin had in verre wandelingen. Dat gebeurt nogal eens 's zomers. Ik begrijp niet dat lege bierflesjes ook altijd stukgegooid moeten worden. Als je dan al geen zin hebt het nog mee naar je tent te nemen gooi het dan in een afvalbak of gewoon heel in het gras. Kleine kinderen en dieren lopen zodoende een hoop verwondingen op. Je wilt ook niet weten wat er allemaal aan afval, vooral rond de duinen, ligt. Het wordt wel regelmatig schoongemaakt, maar ook daar gaan honden in lopen snuffelen natuurlijk. Vanmorgen ook weer twee grote vuilniszakken bij elkaar, opengevreten en de rommel lag overal, ik wilde een foto nemen maar heb het niet gedaan. "Ik lijk wel gek," dacht ik bij mezelf, "een foto maken van iemand anders afval."
Plassen onderweg is in deze tijden ook niet eenvoudig, wielrenners, hardlopers, auto's en gewone wandelaars, ze zijn overal. Net als je denkt, nu kan het, komt er om de bocht wel weer iets aanscheuren, het zijn barre tijden voor een eenvoudige plattelandswildplasser. Ik verlang dan ook hevig naar weer wat rustiger tijden, een paar mooie nazomerweekeinden met wat extra drukte kan dan nog wel, maar voor de rest mogen ze van mij weer naar huis, 't is per slot "ongs eilangt"
Vanmiddag weer een potje honing verdwenen zonder te betalen en nog een twijfelgeval een paar dagen geleden, soms weet ik even niet meer hoeveel potjes er nog stonden. Ik denk dat ik het eerst nog ga proberen met een briefje op de kraam, met de mededeling dat imkeren investeren in geld en vooral veel tijd betekent en met het vriendelijke verzoek toch vooral te betalen, omdat er anders onvriendelijke maatregels genomen moeten worden, ik ben er nog niet uit, maar leuk is anders natuurlijk. Ik zag op de Burghsedag dat de potjes daar ook al voor meer verkocht worden dan wij vragen. Prijs omhoog, of anders de potjes achter het hek zodat ze moeten aanbellen, wat toch weer meer rompslomp geeft.
Fijne verjaardag Yara!
klik
Ik kom hem vaak tegen, dat kromme mannetje dat aan dezelfde weg woont als ik. Twee honden heeft hij en net als hun baasje zijn ze slecht ter been. Zijn dochter woont een paar huizen verder, zij is vaak weg en hij laat dan ook haar honden uit. We zeggen altijd vriendelijk gedag, maar van een gesprekje kwam het eigenlijk nooit, tot afgelopen zaterdag. Hij was op weg naar het huis van zijn dochter en bleef staan toen ik hem tegenkwam, hij aaide Simba even over haar bol, keek me aan en zei: "Mijn honden zijn dood", de tranen sprongen in zijn ogen en hij vervolgde: "de Setter is in mijn armen gestorven, zomaar ineens was hij dood. We hebben de dierenarts gebeld en toen die kwam was er niets meer aan te doen". Dan kan je niets anders doen dan zeggen dat dat vreselijk is natuurlijk, met trillende mond gng hij verder: "De andere hond was al heel lang ziek, had het aan zijn longen en hij zou het ook niet lang meer maken. De dierenarts zei toen dat die hond een paar moeilijke weken zou krijgen en het waarschijnlijk niet zou overleven, die heeft toen diezelfde avond ook een spuitje gehad". Inmiddels stonden zijn ogen vol tranen en dan hou ik het ook echt niet droog hoor, dan sta je daar met een vreemde man samen met wel hele vochtige ogen. We hebben nog even verder gepraat, over dat je weet dat het kan gebeuren, dat je er rekening mee moet houden dat de hond eerder gaat dan jij, maar het is en blijft vreselijk natuurlijk. Ruim veertien jaar waren ze allebei en dat is een mooie leeftijd voor grote rashonden. Ik hoop dat Simba zeker die leeftijd haalt en dat ik dat dan ook nog mag meemaken, want ook dat is niet zeker hè....... en van het weer word je ook al niet vrolijk......
klik
Ze was nog niet echt jarig vandaag, maar we hebben het toch alvast maar een beetje gevierd. Het zag er naar uit dat het mooi weer zou worden dus we zijn vanmorgen al op tijd in de Spitfire gestapt. Joop had op marktplaats nog een houdertje en een snoertje voor zijn speeltje op de kop getikt, dus dat hebben we eerst opgehaald. Ergens in Krimpen a/d IJssel moesten we zijn, Eva van de Tom Tom heeft ons er netjes heen geloodsd, toch wel erg handig hoor, toen we uit Krimpen moesten ook weer. Het is ook wel erg lachwekkend en je gaat ook automatisch terugpraten, dat ze zich rustig moet houden enzo, want soms klinkt ze wel erg dwingend.
In Nijkerk hebben we heerlijk heel de dag in de zon gezeten. Op tijd weer naar huiis zodat we op de terugweg ook nog lekker van de zon konden genieten. Dinsdag is ze pas echt jarig, zes jaar alweer, 't gaat hard!
Joop heeft het druk met zijn nieuwe speeltje en kan daar ook fotoos mee maken, ik vroeg of hij ze gelijk in mijn mapje kon doen zodat alles bij elkaar blijft. Tja en dan zie je weer waar mannen mee bezig zijn, gewoon pontificaal je kont in beeld......Nu moet ik zeggen dat als ik dit zo zie, ik niet ontevreden ben, integendeel, het valt nog mee voor een bijna zestiger, toch?. Mijn hoofd heb ik eraf geknipt want ik moet nodig weer eens naar de kapper, zulke dingen zie je dan ook gelijk hè. De site is nog niet klaar en ik mag ook eigenlijk nog niet linken,maar ik doe het lekker toch!
klik
Vanmorgen eerst lekker lang uitgeslapen, Joop had er een nachtje taxi opzitten en ik lag er ook niet al te vroeg in wegens een bezoekje aan de buurtjes, dat komt er ook niet zo vaak van en we hebben gezellig een tijdje zitten kletsen. Vanmiddag hebben we samen met Ina en Martin Burgh onveilig gemaakt, het was de jaarlijkseBurghsedag en we waren er niet alleen. Er viel vooral veel te proeven overal, kaasjes, worsten, advocaat, wijn, noem het maar op, heerlijk! Af en toe een biertje tussendoor en eens een praatje maken met bekenden, die je dan natuurlijk ook tegenkomt, want het halve eiland loopt daar rond. Zo kwam ik ook mevrouw Bolustegen. Het is dat zij mij herkende, want haar had ik vaag ergens eens een keer in een auto zien zitten, dus ik was haar straal voorbij gelopen, maar zo leuk dat zij mij dan weer herkent, Bolus zelf heb ik jammer genoeg weer gemist. Ik vind het ook leuk om het wat mensen uit de buurt betreft het een beetje aan het toeval over te laten, natuurlijk kan je eens afspreken, maar er zijn evenementen genoeg en zo groot is het eiland nu ook weer niet, eens moet het toch lukken denk ik dan en iedereen doet boodschappen in Zierikzee.
Afijn, we hadden ons netjes uitgedost en zijn ook nog op de foto gegaan, die rare achterneef was er ook alweer.
De DE punten van een tijdje geleden stonden nog steeds op de keukentafel, net als de honingpotjes. Vanmorgen eerst maar eens de etiketten op de potjes geplakt en netjes in de kelderkast gezet en ook de hele keukenvloer een grote beurt gegeven. Normaal gesproken dweil ik altijd om de tafel heen (ja, ik ben een viezerik), maar omdat hij nu toch al aan de kant stond ging dat in één moeite. Gelijk nieuwe schuivertjes onder de stoelen geplakt zodat alles weer geruisloos en makkelijk schuift, wat een genot! Vanavond de site van DE bezocht en een paar mokken uitgezocht. De twee linkse zijn groter (300ml) dan de rechtse (150ml) en dus makkelijk voor soep, of twee kopjes Senseo tegelijk, dat is vooral 's morgens wel eens handig, daar komt nog bij dat van elke verkochte mok (de twee linkse) 2 euro naar een onderwijsproject in Oeganda gaat, dat is mooi.
Nu heb ik dus weer punten over, wieowie kan ik daar blij mee maken? De eerste die zich meldt kan ze krijgen, 700 zijn het er, want na een leven lang punten sparen heb ik het wel een beetje gehad bij DE. Kanis en Gunnink en Max Havelaar hebben tegenwoordig mijn voorkeur, in onze buurtsuper is niet altijd alles voorradig, dus ik pak dan wat er ligt.
De kelderkast klonk ook tamelijk hol, dus vanmiddag uitgebreid boodschappen gedaan en de voorraad weer eens wat aangevuld. Ik heb zodoende weer een voldaan gevoel.
Vanavond hebben we bij Ina en Martin gezellig getafelvoetbaldgourmet, hun vakantie hier zit er bijna op en dit was de laatste avond dat we samen even tijd hadden. Tussendoor kregen we ook nog bericht van een ander schoonzusje dat ten val was gekomen op Terschelling en waarschijnlijk ergens iets gebroken had. Ina hoorde de ambulance aankomen tijdens het telefoontje, zo zie je maar, zo heb je niks en zo moet je poepen.
Update:
Ulrike (de vrouw van Ruud, de jongste broer van Joop) ligt in het ziekenhuis in Leeuwarden en is geopereerd aan haar voet, breuken op drie plaatsen. Ze waren al weggeregend in Oostenrijk en "deden" zodoende nog een weekje Terschelling. Een groep jongeren kwam hun tegemoet gefietst en gaven hun niet genoeg ruimte of zo, het fijne weet ik er ook nog niet van. In elk geval ze zijn gevallen met alle gevolgen van dien. Komend weekend wordt ze waarschijnlijk naar huis vervoerd. Ze lezen mijn site niet, dus morgen maar eens een kaartje op de bus
Ik vraag me altijd af wat het nut ervan is. Het is de achteruitgang van een bungalowpark, erachter is alleen maar gras en bomen en daarachter de huisjes. Het is niet mooi, mensen met fietsen hebben een eigen paadje gemaakt, want met een fiets is het heel erg onhandig om erdoor te komen. Als het is om de auto's tegen te houden, was het eerste hek voldoende geweest, er is trouwens helemaal geen weg, dus een auto heeft er niets te zoeken. Het staat er al jaren, maar omdat ik gisteren mensen met fietsen zag scharrelen maar eens een foto gemaakt. Lelijk hè!
De dag weer grotendeels tussen de bosjes doorgebracht en alles wat ik alleen kon doen gedaan. Nu moeten alleen de coniferen nog gehalveerd worden, maar dat moeten we samen doen en aangezien Joop een nieuw speeltje heeft, zie ik dat er de komende dagen (misschien wel weken) niet van komen. Hij heeft het goedkoop op de kop kunnen tikken, want er schijnt alweer een nieuwer model te zijn en er zijn altijd mensen die het nieuwste van het nieuwste willen hebben natuurlijk. Hij is er weer gelukkig mee, maar zo'n ding werkt ook niet gelijk zoals het moet heb ik begrepen. Verder alles uitpuzzelen natuurlijk en proberen.
De bessen beginnen al behoorlijk te kleuren (gisteren al een fijne vogelpoepvlek op mijn dekbedhoes die hing te drogen) en vandaag onderweg de eerste bramen gegeten, al moeten die achter de dijk nog wel een paar weken rijpen.
Hier had ik het er over en hier, we hebben het er elk jaar wel even over en als de één het niet doet, begint de ander wel met, "weet je welke datum het is vandaag?" We gaan zo lekker een pizzaatje eten en proosten op ons 43 jarig verkeringsjubileum. 8-8-1963 zullen we niet snel vergeten 
Update:
We hebben gezellig gegeten bij Leonardo's en een afzakkertje bij Salud genomen en ondertussen kwamen we er achter dat de achtste van de achtste ook onze verlovingsdatum is, dat vieren we dus nooit. Verloven stelt niets voor en trouwen eigenlijk ook niet. Joop heeft zijn ring na een paar maanden al uitgedaan vanwege zijn werk en ik een paar jaar geleden, omdat ik hem zat was, ik ben toch meer een zilver mens. Die eerste datum blijft toch het belangrijkst voor ons.
Verder nog even een belangrijke mededeling voor familie en vrienden.
Eind dit jaar zijn we 40 jaar getrouwd en volgend jaar word ik zestig, we hebben bedacht dat we dat maar in één keer moeten vieren en wel op mijn volgende verjaardag 14-07-2007 (op een zaterdag, dus dat is ook al makkelijk). Hoe we het in gaan vullen zien we nog wel, maar leg de datum alvast maar vast.
Vanmorgen eerst maar een brief bij de potjes geprikt met de mededeling dat het best wel veel werk is dat imkeren en dat diefstal niet echt opbeurend is. Niet dat het helpt natuurlijk, maar ik vond dat het even moest, Duitsers begrijpen het al niet en ik weet ook niet of verder iemand het gelezen heeft, dus morgen laat ik het maar weer weg. Al die boosheid schiet een mens toch ook niets mee op. En er zijn ook mensen die wel eens wat extra betalen, dat moet ook eens gezegd!
Verder vanmiddag lekker gesnoeid, ik ben weer aardig opgeschoten al ligt het nog wel op een hoop. Nog een klein stukje en dan enkel de voorkant en de buitenkant nog, daar willen we ook de coniferen halveren want die worden veel te hoog en nemen het licht weg van de andere bomen. Ik wil dat eigenlijk eerst af hebben voordat ik het hok ga schilderen en aan het huis moet ook nog wat schilderwerk gebeuren. Voor mijn gevoel is de nazomer nu echt begonnen, vroeg donker alweer, het regent en waait bovendien. Hopelijk krijgen we net als vorig jaar een lange hete herfst.....
De bolchrysanten duiken ook overal alweer op.
Ik heb het geloof ik niet met zoveel woorden gezegd, maar ik vond het wel heel tof dat je je konijnenhok kwam brengen. Ik vond het een heerlijk dagje en heb genoten van je aanwezigheid. Lekker kletsen en wandelen met een superluie Simba. Vanavond gebarbequed met Ina en Martin en Mister niet te vergeten. En Mister Weber was ook niet verkeerd... toch? Het konijnenhok wordt vervolgd, iemand suggesties voor de kleur waarin het hok geverfd moet worden, of eventuele andere versielsels?
Verder was iemand vanavond zo vriendelijk om vier potjes honing mee te nemen voor € 0,33 ..........de etterbak!!! Voor de show een paar cent in de pot doen. Ik ga het morgen openbaar maken en als het iemand van de camping is hoop ik dat hij er nog drie weken langs moet lopen.
Ach ja, het was weer erg gezellig vanavond, ik heb weer mensen ontmoet die ook wekeens meelezen en morgen komt Em met haar konijnenhok, dus snel gaan slapen maar weer.
Ps. Da's Joop niet hoor op de foto, da's die rare achterneef van me.......
Daar zit je dan op de braderie, je hebt een mooi plekje midden op straat en kunt alles goed overzien. Je hebt krentenbaard en daar heb je medicijnen voor gekregen, waarvan je behoorlijk aan de diarree gaat, je had dan ook zojuist een vleug in je onderbroek en die zit nu bij oma in haar tas. Je ouders hadden geen schone bij zich, dus nu is het bloot onder je jurk....
Klik en muis voor tekst
Ik vond het zo leuk om te zien en toevallig stond ik met mijn fototoestel in mijn handen, vandaar dat ik het toch nog maar even plaats ook al is het alweer bijna een week geleden. De krentenbaard is inmiddels zo goed als verdwenen.
Ik heb er maar een plankje opgelegd en de potjes op de onderste verdieping neer gezet, want wat een regen is er gevallen vanmiddag en we moeten er toch ook weer vanaf natuurlijk. Mijn winkel heeft zo langzamerhand ook wel eens een onderhoudsbeurt nodig , het rotan laat overal los zodat ik dat eerst een beetje recht moet leggen als ik de potjes erop zet, anders staan ze scheef en dat is ook geen gezicht. Of misschien wel iets geheel nieuws, iets dat ook een beetje steviger staat bij wat wind, want het is ook al een paar keer van de stronk afgewaaid. Ik ga eens verzinnen, iets met stoeptegels misschien, dat ik gewoon kan laten staan 's nachts (wel de potjes eruit halen natuurlijk), of heeft iemand anders misschien een idee of ervaring met dit soort zaken, tips zijn welkom hoor.
Nu de etiketten nog. Voorlopig kan ik ze niet buiten zetten want dan regenen ze er ook zo weer af, van mij mag de zon weer gaan schijnen.
Ik heb ook nog even over mijn logje van gisteren zitten tobben, maar het is goed zo, ik moet gewoon mijn hart luchten als ik daar behoefte aan heb. En toen ik eens in mijn archief keek zag ik dat ik drie jaar geleden op ongeveer precies dezelfde tijd een soortgelijk logje schreef... en kijk dan ook gelijk maar naar het logje erboven...
Men neme een grote vierkanten plastic bak, bv. eentje waarin de warme bakker zijn spijs aangeleverd krijgt. Men monteert onderin een zogenaamde snijkraan, et voila.... een originele, professionele, honingpotjesvuller.
Regen en wind vanmorgen. Silvia en de kinderen zijn vanmiddag vertrokken, lekker rustig weer. We eten vandaag nog maar een keertje een diepvriespizza want de keukentafel staat nog vol met emmers, potjes vullen is nog niet van gekomen, ik had geen zin. Ik moet er toch altijd weer even van bijkomen, ook al gaan ze vaak hun eigen gang. Zo gaat dat, je bent het niet meer gewend. Joop kan weinig verdragen wat geschreeuw, gehuil en gedram betreft , dus dat wordt zoveel mogelijk vermeden en dat brengt soms ook wel spanningen mee. E.e.a. heeft ook te maken met de gevolgen van zijn CVA. Ik vind soms dat hij daar teveel over zeurt, maar nu doe ik het zelf ook nog maar eens even. Silvia heeft er alle begrip voor, zoals veel anderen heb ik de laatste tijd gemerkt, dat is fijn, want het is niet altijd even makkelijk, vooral omdat hij lichamelijk niets mankeert. De uitvallen die hij soms heeft en waar hij niets aan kan doen liegen er niet om, zo ook weer op het terras afgelopen zaterdag, toen bleek dat de bestelling niet goed was doorgekomen, een onervaren meisje dat vol bleef houden dat dit toch echt besteld was, i.p.v excuus aan te bieden en het goede te halen, toen ging het ook mis en we schrokken ons rot, evenals het meisje. En natuurlijk doet hij dat niet alleen tegen vreemden, maar ook tegen mensen waarvan hij houdt, mij en de kinderen bijvoorbeeld en dat doet pijn, ook al kan hij er niets aan doen. Zijn beste vriend laat het al weken afweten omdat er een voorval was, over geld nota bene. Joop begreep de berekening niet, ging het op zijn manier uitrekenen en kwam tot een, in de ogen van de vriend, onredelijk bedrag. Maar daar ging het uiteindelijk helemaal niet om, het ging erom dat Joop het niet begreep, als ze eerst netjes hadden afgetankt, wat Joop ook wilde, was er niets aan de hand geweest, cijfers snapt hij. Kortom de "vriend" had/heeft geen begrip en denkt dat Joop hem niet vertrouwde ofzo. Geld is wel het minste waar je ruzie om kunt zoeken vind ik altijd en ik hoop dan ook dat alles gauw weer goed komt, al zal de eerste stap nu van de andere kant moeten komen. Vrienden voor het leven dachten we altijd, of is vrienschap echt een illusie...
|
|
