Een goed 2011

Zo

Het dekbed heeft heerlijk buiten gehangen en was vanavond nog even nat als toen ik het ophing aan mijn 'nieuwe' lijntje, zodat het toch nog in de droger moest, maar het ruikt nu wel lekker FRIS.

De kerstverlichting zit weer in de zak.

De sneeuw is zo goed als verdwenen, er kan weer normaal gelopen worden in de polder en een hoop poep om lekker doorheen te rollen is nu ook weer te vinden.

"En kan je me ook uitleggen waarom die jas altijd over de stoel moet in plaats van aan de kapstok?"

"Nee, dat is niet uit te leggen!"

Mopperen kunnen we nog goed na 44 jaar ;)

Spelen

Ik heb mezelf sinds lang weer eens een spel cadeau gedaan.

Het is prachtig!

Met vlinders en zelfs poker, van alles wat.

Ik ben zoet zodoende....

breien en spelen en wandelen en breien en spelen enz.

Zwart wit

We hebben weer een jarige vandaag en zoals altijd meld ik dat, we zijn niet met zoveel dus dan kan het wel. Eénenveertig lentes voor Silvia en komende lente wordt wel een hele nieuwe, een nieuw huis en een nieuwe man. Die man heeft ze al een tijdje, maar het ziet er nu naar uit dat ze toch samen gaan wonen binnenkort. Het valt voor een ras  Amsterdammer natuurlijk ook niet mee om naar Nijkerk te verhuizen, zeker niet als zij alles zwart wil en jij wit, dat worden veel grijstinten denk ik, of een trap met om en om een zwarte en een witte tree. We wachten het af en zullen het bij ons eerstkomende bezoek aanschouwen. Rond middernacht hebben we even geproost via de webcam, want zoals zo vaak met haar verjaardag was het geen doen om even heen en weer te rijden.

We hadden heel de dag zowat regen en op de stukken sneeuw die er nu nog liggen is het spiegelglad. Er ligt nog genoeg van dat witte spul, ik kan het nu niet meer zien eigenlijk.

Verdwenen lijntje

Het eten was heerlijk gisteravond, maar veel natuurlijk hè, een amuse, hammetjes, soepjes, hoofdgerecht en een kaasplankje en alles opgegeten ook nog, want lekker!  En dan nog de nodige drankjes natuurlijk. Brandend maagzuur was het gevolg en het gevoel dat de boel niet wilde zakken vannacht. 

We maakten een flinke tippel over het strand vandaag, de enige plek waar je ook fatsoenlijk kunt lopen en dat luchtte lekker op. Afijn, we hebben het weer gehad. 

Nu moet ik me ook zo langzamerhand eens het hoofd gaan breken waar mijn nieuwe waslijn moet komen, want met het rooien van ons bos is die ook verdwenen en vandaag of morgen moet het dekbedovertrek weer in de was en die hang ik altijd buiten, want dan is het mooi recht, zonder kreukels... dus.

Nopjes

Yara, helemaal in haar nopjes met de van de kerstman gekregen naaimachine en oma met de foto waarop ze haar vest aan heeft. Hij staat haar prachtig! En nu maar wachten op de zelf genaaide jurken, ze kan niet wachten. Ik heb nog wel wat naaispullen in mijn kastje die ik toch nooit meer gebruik.

Vandaag is er toch wel weer een heleboel sneeuw weggesmolten, al is het op sommige binnenwegen nog spiegelglad op de vast gereden sneeuw. Didi en ik glibberden een rondje rond Ellemeet een Joop reed een stukje op de taxi. Straks gaan we een hapje eten bij Salud, dat zal wel smaken denk ik.

Lekker zoet

Een rustige en vooral zoete eerste kerst.

We hadden al brood met spijs, kregen een vlaai en een Italiaans chocoladebrood en dat moet natuurlijk allemaal op. Daar hebben we geen moeite mee hoor, maar dan hoeven we natuurlijk niet ook nog eens een groot stuk vlees of vis. 

Het was prachtig weer vanmiddag dus gingen we met z'n drietjes er lekker op uit, door de polder in de zon en daarna natuurlijk koffie met een flink stuk vlaai, want dat hadden we wel verdiend. Eind van de middag gezellig even borrelen bij Salud en daarna trokken we thuis nog een wijntje open voor bij een vissoepje en een broodje zalm en kaas.

En ondertussen luisteren we natuurlijk zoals elk jaar de Top 2000

Vrolijk Kerstfeest!

Guur

Zo langzamerhand zijn we er allemaal wel klaar voor denk ik, ik tenminste wel en omdat ik gisteren al heel de dag dacht dat het donderdag was, krijg ik gewoon nog een dag extra voordat het zover is. Niet dat ik er zo naar uitkijk hoor, maar het kan maar weer gebeurd zijn.

Een gure koude wind, die me de adem ontnam toen ik bovenaan de trap kwam en hoewel we windje mee hadden op het strand zijn we toch niet ver gekomen, brrr, snel terug naar de kachel.

Gisteravond heb ik koffie gezet in mijn nieuwe potje, een straf bakje, daar had ik zin in. Joop vond het niet zo lekker, die is verslaafd aan de Senseo. Ik vond het wel lekker maar snel koud, hoe deden we dat vroeger? Op een laag pitje of op een theelichtje, ik weet het niet meer en is mijn potje dan wel vuurvast?

Grijs

De foto kreeg ik toegestuurd door een dorpsgenoot, ze liep hier een stuk achter me, ook met haar hond die Didi erg leuk vindt, vandaar dat ze aangelijnd is en achterom loopt te kijken, maar ze waren te ver weg om te blijven wachten. Vandaag zag het er ook nog zo uit, al is er vanmiddag wel een klein beetje weggesmolten, de wegen zijn nog erg glad. We hebben lekker gewandeld en zijn overeind gebleven.

Daarna nog even naar Zierikzee voor de laatste boodschappen en ik deed mezelf ook nog een koffiepotje cadeau van Mien Domus. Af en toe verlang ik weleens naar een ouderwets gezet bakje, met een filter en kokend water, dat kan nu dus weer. 

Ook stopte ik nog even bij de Wolboetiek voor een paar verse bolletjes, grijze katoen deze keer voor een voorjaarstrui.

Per post

Mijn kerstpakketje voor Nijkerk heb ik maar op de post gedaan vandaag, het komt er niet van voor de kerst nog een dagje heen en weer te gaan, daar beginnen we maar niet aan met deze toestanden.  Er was vanmorgen alweer een vers laagje sneeuw bijgekomen. En nu maar hopen dat het nog voor de kerst daar is natuurlijk.

Het filmpje is van gisteren op het strand, toen scheen de zon nog, vandaag was alles grijs.

Groote truuk!

De duifjes zijn al een tijdje gekoppeld, dan mogen ze van bil, als ze elkaar leuk vinden tenminste, maar meestal is dat geen probleem. Dan is het wachten op de eitjes, altijd twee per koppel en daarna gaan ze broeden.

Nu is het zo dat bepaalde koppels natuurlijk de voorkeur hebben, qua kwaliteit duif dat er eventueel uit voort zou kunnen komen, want ze hebben ook een heuse stamboom hoor. En daar ligt nu de 'groote truuk'. Als het goede koppel twee eitjes heeft en een minder goed koppel ook twee eitjes, dan haal je bij het minder goede koppel de eitjes weg en legt daar de eitjes van het super koppel bij. Het minder goede koppel gaat gewoon de eitjes bebroeden, want die denken gewoon dat hun eitjes daar liggen natuurlijk. Het super koppel ziet geen eitjes en denkt:  'hé, we hadden toch eitjes, we hebben gedroomd zeker, we moeten nog eitjes leggen' en legt er nog twee. 

Joop is er druk mee en telt wel twee keer per dag de eitjes, er zijn er al 36 en het moeten er 52 worden geloof ik, zoiets in elk geval. En nu maar hopen dat het allemaal kampioenen zijn natuurlijk ;)

Ik deed een rondje en liep een stuk over het strand, de foto's staan hier.

Stil

Wat een rust hè, met die dikke deken.

Zeventien centimeter ligt er hier, gemeten op de tuintafel vanmorgen.

Vanmiddag alleen maar eventjes een frisse neus gehaald en voor de rest bij de kachel gezeten, radio geluisterd en een beetje gefröbeld, heerlijk!

Met zonder

Ik krijg er maar geen genoeg van dat die lelijke coniferen weg zijn en niet te vergeten dat andere bos. De meesten van jullie zien het niet eens natuurlijk, maar ik wel! Nu die smerige caravan nog.

We hadden een onrustige nacht. Joop had een rit met de Limo niet zo ver en hij dacht, het slechte weer ingecalculeerd, rond een uur of half twee terug te zijn. Drie uur werd ik wakker, nog geen Joop, ik zag hem al ergens op dat rare Tholen onderaan een dijk liggen, maar gelukkig kwam hij een tijdje later aanzetten.

Verder voorzichtig met de auto wat boodschappen gedaan, als het moet houden we het wel uit tot na de kerst hoor. We hebben niet gewandeld want Didi heeft een zere poot, sinds vorige week zondag al, toen ze in de Surf Inn wat te wild met Qanik speelde, 't is ook altijd wat. Als ik ga lopen vindt ze dat prima, maar misschien toch even wat voorzichtig aan, ze blijft maar mank lopen... en ja als het niet beter wordt ga ik natuurlijk wel naar de dierenarts, ik loop zelf ook niet altijd zo hard naar de dokter, dus dat doe ik met mijn hond ook niet.

Zo en nu weer Serious Request kijken en luisteren.

Oh ja en we aten bloemkool... zonder papje...

Witte deken

En toen zag het er vanmorgen ineens weer heel anders uit.

Ze zouden van Moelker terugkomen om nog wat rommel op te ruimen, maar dat was nu allemaal verstopt onder een dik pak sneeuw.

Vanmorgen eerst maar eens een foto van mijn glittertrui gemaakt, speciaal voor Thérèse, hij is goed gelukt en zelfs Joop zegt dat hij hem mooi vindt, dat wil wat zeggen hoor. Mijn wandelingetje viel een beetje laat, maar het was heerlijk in de polder. Ik maakte ook nog een filmpje, een beetje Didi en een beetje polder.

Geveld

Het stond al een tijdje in de planning maar vandaag is het dan eindelijk gebeurd. Er zijn aardig wat bomen geveld en het is mooi! Het geeft lucht en licht, al zie je daar op een dag als vandaag weinig van, want donker was het en donker bleef het en nat vooral ook. Niet erg leuk natuurlijk, want ik had ook liever een beetje buiten gelopen. Op de foto zijn de coniferen de grote afwezigen, veel mooier zo. De prachtige grote kerstboom rechts zou nu eigenlijk vol lichtjes moeten hangen, maar daar zie ik een beetje tegenop. Volgend jaar misschien.

PrtScrn

Af en toe maak ik weleens vlug een printscreen tijdens een gesprekje op msn. Deze van een tijdje geleden kwam ik vandaag tegen, het ging erover of ze van de woningbouw veel of weinig zouden doen aan het huis van Silvia. Dat valt mee, alles wordt netjes opgeknapt. Over de buurman hoor ik niets meer, dus die zal ook wel meevallen.

Schuimkraag

We waren weer eens op het strand vandaag, Didi kan alweer net zo hard rennen als voor de operatie. Ik zag nu ook voor het eerst de overgang bij de Scholderlaan, waar ik zondagavond over schreef en eerlijk gezegd was ik wel wat voorbarig met mijn oordeel, want het is best een diepe duinpan waar je in kunt rollen aan weerszijden, dat moeten ze maar een beetje opvullen, zand genoeg.

Gwen van Salud werd gisteravond eerste op de regionale biertap wedstrijd. Bij de link een interview met haar, waarin ze vertelt hoe dat nu moet, zo'n perfect pilsje tappen.

Geborrel

De mooie wolkjes van vanmorgen hebben inmiddels plaats gemaakt voor wat donkerder, er is al wat sneeuw gevallen, wat ook al weer weg is. 

Sneeuw of geen sneeuw het maakt me allemaal niet zoveel uit, ik vermaak me wel. Lekker op de bank, muziekje aan en breien maar. Wandelingetje tussendoor, af en toe even achter de pc voor een Tweet of een foto. Het klinkt misschien saai, maar dat is het niet hoor, eigenlijk heb ik het er gewoon druk mee, want na dit ben ik alweer wat anders van plan, het borrelt in me en hopelijk komt het er ook uit.

Gevaar

Op een paar plaatsen komen betonnen strandovergangen, het loopt lekker en ze zijn ook weer makkelijk zandvrij te maken na een flinke storm, trappen verdwijnen na een paar jaar geleidelijk onder het zand, maar nu zijn er toch weer mensen die het gevaarlijk vinden, want je rolt met je rolstoel of rolator toch wel erg makkelijk in de duinpan ernaast. Of kleine kinderen die daar zomaar inrollen, erg gevaarlijk allemaal, daar moet toch minstens weer een hekwerk naast, op sommige plekken dan toch in ieder geval.

Vanavond waren we nog even bij de Surf Inn, daar was een gezellig rokershoekje met een houtkachel en ja daar kan brand van komen, zoals overal waar vuur is brand kan komen, maar het mag nu niet meer van de Brandweer hoor , veels te gevaarlijk.

Het dagje Nijkerk van Joop werden er twee, maar het was wel erg goed gelukt allemaal. Iedereen blij en ik benieuwd natuurlijk. Binnenkort moet er nog een klusje en dan ga ik maar eens mee, want aan foto's wordt er weinig aandacht besteed en als ik het goed begrijp wordt het een paleisje.

Genoeg

De lampjes buiten branden, ik ben er klaar mee.

Net zat ik nog naar zo'n programma te kijken, waarbij de hele huiskamer werd 'omgetoverd' in een 'gezellige' kerstsfeer, inclusief overdreven gedekte tafel. Zitten die mensen dan twee weken met een overdreven gedekte tafel, vraag ik me dan af en eten ze in de tussentijd op de bank? Anders is toch alles al smerig voordat het kerst is? 

Ik heb nog wel een paar ballen in mijn handen gehad, maar ik heb ze lekker laten zitten waar ze zaten, in de grote plastic tas bij de andere 'gezellige' kerstspullen.

Joop doet een dagje Nijkerk voor wat kluskarweitjes bij Sil vanwege de verhuizing. Gelukkig is het iets minder koud vandaag.

'Bloed an de paele'

Enthousiast begroette Didi Joop vanmorgen en verloor daarbij een druppeltje bloed, toen ben ik gelijk maar eens naar de dierenarts gereden. Zoals altijd vond ze het daar erg gezellig, daar heeft ze in elk geval geen vervelende herinneringen liggen. Ik deed mijn verhaal van afgelopen week en ook van vorige week zaterdag, maar daar zag hij geen enkel probleem in. Hij opereert zodanig dat je eigenlijk al gelijk kunt gaan wandelen, zei hij, al zal de hond daar niet veel zin in hebben natuurlijk. Ze is onderzocht, het voelde prima en zag er mooi uit, niks aan de hand dus. Zo'n druppeltje bloed kan gebeuren, niets om me zorgen om te maken. De hechting is eruit en vanmiddag hebben we een lekker rondje gedaan, waarbij ik dit in de berm vond, wat ik toch op z'n minst wel een beetje vreemd vind, wie gooit zoiets daar nu neer...

Het eerste snoertje kerstverlichting heb ik al uit de knoop gehaald, ik denk dat ik het er maar bij eentje hou dit jaar, zat!

Op de goede weg

Vandaag is de operatie een week geleden. Ze rent nog niet achter de schuimvlokjes aan, maar thuis spelen we wel, niet al te wild, met de bal. We wandelden een klein stukje over het strand en vanmiddag was ze even de hele toestand vergeten en wilde ze naast de kruiwagen gaan springen, dat deed zeer, want ze piepte. Stukje bij beetje gaan we de goede kant op, maar wat is het tegen gevallen! Ze is niet heel mager geworden, eet wel minder, maar dat schijnt normaal te zijn:

Zo gaat het lichaam na de ingreep wat efficienter om met de energie die via de voeding binnenkomt. Zou de hond evenveel eten krijgen als voor de operatie dan krijgt hij te veel en gaat dat omzetten in vet: de hond wordt dus dikker. In het algemeen kun je er vanuit gaan dat een teef ongeveer 10 tot 20% minder eten nodig heeft. Natuurlijk is dit wel afhankelijk van de lichamelijke inspanning van de hond en de omgevingstemperatuur.

Route du soleil

We bleven nog maar lekker bij de kachel vanmorgen en vanmiddag deden we een rondje eiland met het otootje, boodschapje hier, boodschapje daar, tanken, otootje door de wasstraat (niet alle prijzen staan op de site, ik betaalde €6.50 voor wassen en drogen en er is nog een goedkopere versie), er valt altijd wel iets te verzinnen en met de zon erbij was het heerlijk. Eind van de middag nog even naar het strand omdat de lucht mooi rood leek te gaan kleuren, dat deed hij later ook wel een beetje, maar eerst het zand en het gras.

Vooruitgang

Er zit weer wat leven in, ze eet weer wat meer, ging vanmiddag zelfs liggen, maar verder kan ze nog erg apathisch doen en uren naar me staan kijken. In iieder geval weer een stapje vooruit. Ik zal het ook wel veel te snel willen allemaal, kon er ook niet van slapen afgelopen nacht, met als gevolg een duffe kop vandaag. Niet gewandeld, want daar had ik met die kou en zonder hond ook geen zin in.

Maar morgen gaan we weer hoor, als het weer het een beetje toelaat in elk geval even naar het strand, terug naar de normale gang van zaken. Mijn breiwerkje schiet zodoende alweer aardig op, dat is goed want het moet wel af zijn voor de feestdagen, het zal prachtig staan bij mijn kaplaarzen!

Nog twee weekjes en de dagen gaan alweer lengen :)

Wazig

Een erg klein wereldje vandaag, maar omdat ik weer door mijn breiwerk heen was toch maar even naar de Wolboetiek voor een paar feestelijke bolletjes, een glitter trui deze keer voor bij de kerstboom ofzo, het resultaat komt vanzelf weer een keer tevoorschijn. Ik kocht ook nog iets anders, maar dat vertel ik even nog niet. 

Didi staat nog steeds heel veel, de hele dag eigenlijk. Nu ze ziet dat ik ook rustig zit en voorlopig niet op sta is ze ook gaan liggen. Ze is wel mee geweest in de auto, erin gaat wel, dan zit ze ook, maar er weer uit doet blijkbaar meer zeer. Eten doet ze zowat nog niets, het tweede biefstukje heeft ze net opgegeten, ik doe het dan wel door haar gewone brokken, maar ze vist het er netjes tussenuit. Morgen hopelijk weer wat meer vooruitgang. Het valt me behoorlijk tegen, zou dat nu enkel van zaterdag komen... of was ze anders ook nog zo geweest...

Teveel

Wat heb ik een spijt gehad vandaag. Het bleek vanmorgen al snel dat ik gisteren teveel van Didi had gevraagd.

We waren naar het dorp gelopen, door de pekelzooi natuurlijk, ik heb haar laten wachten voor de winkel in de kou en daarna liepen we ook nog eens naar molen de Lelie voor de winterfair. Natuurlijk wilde ze mee, zolals altijd, maar op de terug weg kwam ze niet erg op gang en zodoende ging ik ook nog eens hardlopen met haar, arm beest. Ik denk dat ze veel pijn had. Ze stond maar met haar kop naar beneden en haar staart tussen haar benen in de gang of ergens anders op een rare plaats waar ze anders nooit staat en ze at en dronk geen hap. Vannacht heb ik haar nog uit mijn hand laten drinken, gemorste druppels wilde ze dan wel oplikken, maar vanmorgen kwam ze niet overeind.  Zo langzamerhand in de loop van de dag ging het iets beter, wat drinken en af en toe een hompje soepvlees ging er wel in. Vanmiddag heb ik alleen gewandeld, dat was raar en helemaal niet leuk, want ik had best een schuldgevoel. Daar komt nog bij dat we alweer uit eten gingen vanavond, net als gisteravond, miscommunicatie en ook teveel van het goede, maar goed, wel gezellig natuurlijk. Ik vind het alleen niet leuk haar dan zo lang alleen te laten.

Ik had biefstukjes te liggen voor onszelf, maar omdat we toch met Ina en Martin een hapje gingen eten heb ik Didi voordat we weggingen lekker een biefstukje gegeven, ze vond het heerlijk. En nu we weer terug zijn staat ze naast me en eet brokjes uit mijn hand. Ze eet en drinkt dus weer en wat heel belangrijk is, de helicopter doet het ook weer. Morgen nog maar een dagje rust en overmorgen ook.

Dichtbij huis

Er is een behoorlijk pak sneeuw gevallen vandaag, gelukkig hoefden we niet ver van huis. Ik was even bij de kapper voor een verfbeurt en wandelde naar het dorp voor een paar boodschappen, waar ik Sinterklaas nog tegen kwam. Ik vond hem een beetje ondeugend uit zijn oogjes kijken, volgens mij is die Sint zelf weleens stout. 

Aan het eind van de middag nog even naar de winterfair die bijna afgelopen was, maar de koffie met appelgebak smaakte heerlijk.

Huisarrest

Weinig buiten geweest vandaag en gisteren ook al niet, dat is niet goed voor me hoor, dat merk ik nu al, morgen maar weer snel de paden op en de lanen in. Didi begint al aardig op te knappen, heeft alweer wat gegeten en haar buik schoon gelikt. Ik vraag me nu toch af waarom zo'n beest ook niet aan de wond mag likken. 't Is een klein sneetje, netjes gehecht met zo'n rijg hechting, het lijkt me juist goed als ze dat een beetje schoon houdt. Ik kijk het even aan.

Vandaag had ik hem in huis, de leukste kalender van Zeeland 2011, na een paar jaar Peter van Straaten eens even een jaartje wat anders.

Dappere Didi

Als ik om negen uur ergens moet zijn moet ik toch wel wat vroeger opstaan als anders . Het was prachtig vanmorgen en voor de zekerheid nam ik de wegen waar de bus rijdt, we waren keurig op tijd en vol goede moed kroop ze op de behandeltafel om nagekeken te worden. Alles was in orde en toen ben ik maar weggegaan. Om half twee kwam ze me weer duizelig kwispelend tegemoet. Het valt allemaal nog niet mee en ze is nog duidelijk de kluts een beetje kwijt, maar dat zal morgen vast alweer wat beter gaan. De wond op zich valt mee, 't is alleen wel een beetje fris natuurlijk zo'n kaalgeschoren buik.

Na het vest voor Yara heb ik mijn volgende breiwerkje alweer opgezet, ik had nog uitgetrokken wol te liggen, precies twee jaar geleden uitgetrokken zie ik nu. Wie wat bewaard heeft wat blijkt maar weer.

O o o

Gelukkig is het niet ons ruitje, het zou wat zijn, het lijkt me erg frisjes daarbinnen. Vroeger zag mijn slaapkamerraam er wel eens zo uit, of nog erger, dan moest je eerst een gaatje krabben, of met je warme adem blazen tot er een stukje gesmolten was om naar buiten te kunnen kijken.

We kunnen het aardig warm houden, als is het achter mijn pceetje wel iets frisser dan anders met de koude oostenwind hier op het raam. 

Vandaag heb ik het vest van Yara in elkaar genaaid, het hangt nu te drogen en ik ben erg benieuwd hoe het staat en of ze het zal dragen, zulke dingen moet je toch altijd maar afwachten. 

Morgen gaat Didi onder het mes, best spannend vind ik, zij weet nog van niks. Negen uur ga ik haar wegbrengen om gesteriliseerd te worden. Arm beest een kaalgeschoren buik met deze kou...