Ik hoef helemaal niet naar een bos om paddestoelen te zien.
Er groeien er zat in de tuin.
Mooie fragiele witte hoedjes
Chocoladebruine mutsjes
Allemaal lekker in de ochtendzon
En deze waren er ook nog.
Didi genoot er ook van en vanmiddag heb ik gewoon in mijn trui gewandeld.
Morgen 1 november!
Ik was weer eens door de foto's aan het struinen vanmiddag. Ze zijn ineens zomaar een boerderij aan het verbouwen en ik weet zeker dat ik een foto moet hebben hoe hij was. Die kan ik niet vinden, maar ik kwam wel het kerkje van Serooskerke tegen waar we afgelopen week waren. De foto maakte ik afgelopen zomer.
Naast de kerk in de ring staat het huis van tante Jo, dat is het huis met de koekoek en op de hoek waar de man staat te schilderen woonden mijn opa en oma, achter het huis was de werkplaats, opa was wagenmaker.
Oom Jan was vroeger bakker, er was een bakkerij en later ook een winkel.
Serooskerke is het kleinste dorp van Schouwen, er zijn nog wel kleinere gehuchten natuurlijk, maar die hebben geen kerk.
Wat een lange dag weer, ik heb geen steek gebreid, maar wel een appeltaart gebakken, mèt reepjes, ze worden steeds beter.
Ik heb weer veel van het eiland gezien vandaag, niet dat het nog een eiland is maar wij praten nog steeds over 'Ons Eiland' of er geen dammen en bruggen te bekennen zijn.
Niet dat ik niets anders te doen had, maar daar had ik geen zin in en het was tenslotte heerlijk rustig najaarsweer.
We hebben nieuwe kopjes, van de Hema, van alle kleuren drie, dat je niet denkt dat er van die grijze maar eentje is. De blauwe zijn voor het wat grovere roerwerk. Het bij elkaar geraapte zootje dat ik had kan nu weer naar de blokhut, daar kan zo langzxamerhand ook een heel weeshuis op de koffie komen.
Op de terugweg doolde ik weer wat door de polder en kocht een visje bij van Beveren, daar wordt elke hating gekaakt terwijl je wacht.
Je kunt niet zeggen dat het een kleurloze boel is buiten en met dit rustige weer blijft alles lekker lang hangen.
Na de koffie en broodjes met Ruud en Ulrike voornamelijk door de polder gelopen vandaag. Slecht geslapen afgelopen nacht omdat ik maar lag te malen. Gistermiddag op de begrafenis van tante Jo, van twee leeftijdgenootjes te horen gekregen dat ze borstkanker hadden (gehad..? wanneer is zoiets achter de rug...).
Borsten en klieren weg, ook al waren ze er zogenaamd vroeg bij en chemo hoort er ook standaard bij. Twee vrouwen met een hoop klachten die daar allemaal het gevolg van zijn, maar ook twee vrouwen die nog erg positief in het leven staan.
"Je moet wel", zeiden ze...
En daar moet ik dan steeds aan denken.
Het weer was grijs en triestig, eigenlijk was het ook helemaal geen weer, geen zon, geen wind, geen regen, niks. Ik vond het een rotdag en dat duurt dan nog wel een dag of wat eer ik dat allemaal weer een beetje kwijt ben.
Ondanks dat ik zelfs wel twee klavertjes vier vond onderweg.
't Was een mooi en vooral heel gezellig afscheid van tante Jo.
Alle neven en nichten waren er op eentje na en vanavond aten we met Ina, Ruud en Ulrike een hapje bij Salud.
Zo worden begrafenissen complete reunies.
Het staat wel mooi vind ik, ook al zal het nog wel verkleuren natuurlijk, want zink blijft nu eenmaal niet blinken. Het frame is nog steeds van hout, maar dat zullen ze nu wel met rust laten denk ik...
Lekker zonnig vandaag en dank zij Martin zit ik er nu op mijn kamertje ook zonnig bij. Mijn lamp was stuk en niet verkrijgbaar hier op het dorp, dure lampen volgens hem en ik heb nu maar gewoon een nieuw armatuurtje gekocht met drie leuke bolletjes, meer voor minder zullen we maar denken, erg fijn met het oog op de komende donkere dagen.
We hadden een productief dagje vandaag. Joop witte de duivenkinderkamers, want binnenkort weer gezinsuitbreiding natuurlijk en ik gaf de vloer eens een grote beurt.
Zullen we gelijk het kacheltje maar binnen zetten, het is nu lekker droog, zei ik tegen Joop.
Hij vond het een goed plan en haalde alvast de kar. Ik schepte zand en as eruit zodat het wat lichter en makkelijker te tillen was en om er wat beweging in te krijgen trok ik er een beetje aan en hoppa... de bovenkant lag totaal los. Ons prachtige trouwe warme kacheltje ligt in tweeën.
Natuurlijk gooien we het niet weg, het kan volgens Joop nog prima gerepareerd worden en volgend jaar drinken we op de eerste de beste mooie voorjaarsavond gewoon weer een wijntje bij ons kacheltje.
Het grote blik grijze verf is leeg.
Vanmorgen nog de laatste stukjes die nodig waren bijgewerkt en het blik leeggesmeerd bij de buitendouche. De kwasten zijn uitgespoeld en de resten wit en blauw goed afgesloten. Ik ben er klaar mee voor dit jaar.
Daarna nog wat opgeruimd, zolang het mooi weer is blijf je toch bezig natuurlijk.
Vanmiddag kwam Martin nog even langs om een voorraadje hout te kloven, zijn houtjes voor de open haard moeten wat kleiner zijn en ik vind wat klein spul af en toe ook wel handig.
We dronken nog een biertje en ik bakte wat pannenkoeken.
Donderdag zien we elkaar weer op de begrafenis van tante Jo, zij is gisteren overleden.
Tantje Jo werd achtentachtig jaar.
Nu is alleen tante Koos nog over van de broers en zussen van de vader van Joop, ze waren met zijn negenen.
We, Joop vooraL, zijn een beetje lui vandaag. Ik wandelde tenminste nog een paar uur door de polder, waarvan ik nu heerlijk zit te gloeien, maar als ik naar Joop keek zat hij met zijn ogen dicht.
Zodoende heb ik ook weinig te melden.
Of het zou moeten zijn dat we familie uitbreiding hebben.
Ik ken hem nog niet persoonlijk, maar zo te zien is het een lekker ding.
Binnenkort gaan we natuurlijk kennis maken, ik verheug me er nu al op en als Didi het wist zou ze ook niet kunnen wachten, kijk maar! De nieuwe huisgenoot van Silvia.
Zo, de eerste beker is binnen en staat al netjes op zijn plaats.
Die recht voor Joop staat is voor hem, die andere twee zijn voor de andere man met de pet.
Het was gezellig, ook al voel ik me dan wel een beetje bejaard zo tijdens het Bingo en dat is eigenlijk helemaal niet nodig, want bingo is best leuk en de meesten waren jonger dan mij.
Twee mooie roze roosjes bij de achterdeur staat wel heel gezellig, zeker als de zon er uitbundig op schijnt.
Ik reed met Joop mee naar de Duinzoom en wandelde terug. Verder breide ik de mutsjes af en naaide ze in elkaar. Er staat er nòg eentje in bestelling hoorde ik, maar die moet maar even geduld hebben, eerst de verjaardagstrui voor Miriam.
Over het weer hoef ik het verder niet te hebben natuurlijk, dat zou maar afgezaagd worden, elke dag dat weer weer.
De pijpen om het strand op te hogen en zodoende de kust te versterken liggen klaar. Eind 2012 staat er maar dat zal wel een voutje zijn.
De strandtent is al afgebroken.
Dikke trui aan vanmiddag want ook al scheen de zon, 't was best koud, maar ja eer je dan weer thuis bent loop je toch te zweten natuurlijk.
Verder druk aan het breien, anderhalf mutsje is de stand, ik wissel het af met de archieven. Ik ben bij maart 2005, Joop zat in Nepal en ik had het vooral koud.
Zo langzamerhand wordt het land weer leeg en donker, geploegd en wel, klaar voor nieuw zaad. Zo hier en daar komt de wintertarwe zelfs alweer op. Ik denk dat onze achterbuurmanboer dat ook weer gezaaid heeft. Dat vind ik leuk, tarwe is mooi om te zien groeien en rijpen.
Joop heeft de laatste dagen zijn kamertje veranderd en opgeruimd, gelukkig is het goed afgelopen. Opruimen vind ik prima, maar veranderen houd ik niet zo van, zeker niet als hij het zelf gaat doen. Als vroeger de kinderen aankondigden dat ze hun kamertje gingen veranderen brak het angstzweet me ook al uit, bedden op de vreemdste plekken en onhandige toestanden waren vaak het gevolg.
Joop deed het met het oog op de komende bekerS die hij gewonnen heeft, die moeten natuurlijk een plekje krijgen en ik heb gezegd dat de kamer verboden gebied is voor bekers, ik moet er niet aan denken, eigenlijk vind ik het in zijn kamertje ook al niet leuk en zag ik ze het liefst op een plankje bij de duiven, die hebben ze tenslotte bij elkaar gevlogen. Maar goed, het zijn er nog maar twee, als er geen plek meer is moeten ze sowieso naar buiten 
De meesten van jullie denken misschien dat ik al jaren op dat strand loop te banjeren, maar dat is helemaal niet zo hoor. Zelfs toen we Simba al hadden, vanaf 1996, kwam ik alleen maar op het eerste stukje bij de Brouwersdam. Daar reed ik dan met de auto naar toe en als ik dan tot de overgang van het Klokje gelopen had vond ik dat een vreselijk eind!
Ik heb gewerkt tot 05-2001, de laatste periode drie dagen in de week in Rotterdam, we waren hele dagen van huis en als ik thuis was had ik wel wat anders te doen dan lange wandelingen maken.
Vanmorgen stond er een stukje in de krant over Blasa Bloesa, de strantent die gaat verdwijnen en even later vanmorgen kwam ik in mijn archief een stukje tegen waarin ik voor het eerst daar voorbij kwam, het was januari 2005. Ik zal er best wel eens langsgelopen zijn natuurlijk, maar niet in de mate die na die dag volgde.
Hetzelfde is het geval met fotograferen, dat doe ik ook nog maar een jaar of vijf vrij intensief.
Soms ben ik weleens jaloers op Joop, als die ergens aan begint stort hij zich er met zijn hele ziel en zaligheid in. Wordt lid overal van en zijn streven is vooral om goed te worden, zo niet de beste. Ik denk altijd dat er al zoveel zijn die datgene goed en vooral beter doen dan ik, dat er niemand op mij zit te wachten, waarom zou ik dan nog beter willen dan ik al doe...
Best leuk hoor, zo'n archief helemaal doorlopen, jammer dat ik vooral veel foto's kwijt ben. Gewoon weggegooid, hoppa, wat moet ik er nog mee...
Nou nou wat heb ik het toch druk met alles, het zal een rust zijn als het kouder wordt en de regen losbarst, al zit ik daar natuurlijk ook niet op te wachten. Maar wel lekker de tuin wat opgeruimd vandaag, die is wat mij betreft klaar voor de winter. Nog een keertje gemaaid, elke keer denk ik dat het wel de laatste keer zal zijn, maar het gras blijft maar groeien.
En nu wil ik eigenlijk alleen maar languit op de bank, met speculaas.
Vandaag wandelden mijn zus en ik weer een heerlijk rondje door de polder. Echt genieten met dit weer natuurlijk.
Mijn verf is bijna op, de rest komt volgend jaar weer. Zodoende ben ik toch nog een heel eind gekomen, volgend jaar alleen de achterkant van het huis, de carport en de veranda... en de blokhut natuurlijk, daar moet ook een laagje op komen. Ik verheug me er nu al op :/
Afgelopen week had ik een nieuw afdichtingskoord gekocht voor rond het kachelruitje, zodat het goed afsluit. Ik dacht gisteren dat ik dat misschien zelf wel even kon verwisselen en begon met het oude er alvast uit te halen en de boel wat schoon te maken. Even de stofzuiger erbij en jawel hoor, slurrrrrrrrrrp ..... en weg was mijn mooie nieuwe koordje dat al klaar lag. Ik kon het er nog wel uit krijgen, maar het was helemaal in stukjes en zag er ook niet meer uit als een koordje. De winkel was al dicht maar omdat Joop daar nog voorbij zou komen zouden ze een nieuwtje klaarleggen in de plantenbak, dat moet er nu nog in want daar kwam niet meer van gisteren. Even niet stoken zodoende. Daarna gooide ik nog een blik as naast de Kliko over mijn benen en liet de bak hondenbrokjes uit mijn handen vallen, echt zo'n moment dat je denkt, ik kan beter maar gewoon gaan zitten en niets meer doen. Dat heb ik dan ook maar gedaan.
Ik was weer eens bij het voetgangerstunneltje, jaren geleden was ik er ook en toen zag het er nog zo uit.
En kijk nu eens hoe mooi!
Dat was het op alle fronten vandaag. Het weer, wat ik deed en hoe het eruit zag in de polder...
OP dit moment een oranje horizon, morgen nog zo'n dag in het verschiet.
Vanavond lekker relaxen bij de The voice of Holland, kijken jullie ook? En dan daarna 'hotter than my daughter', mijn vrijdagavond. Ik ga er voor zitten. Heerlijk!
We zijn best vroeg op 's morgens, nu Joop elke dag op tijd in zijn clubhuis moet zijn. Ik ga er dan ook maar uit en zodoende heb ik elke dag zeeën van tijd. Vandaag weer een heel stuk geschilderd, lekker buiten in de zon.
Kennen jullie het verhaal van die man, die elke dag veel medicijnen moest slikken?
Hij vond dat helemaal niet leuk, had er na een paar jaar schoon genoeg van en stopte er gewoon mee, volgens hem kon hij best zonder. Tot hij klachten kreeg en weer naar de dokter moest, zijn bloed werd onderzocht, het was niet goed en de dokter snapte er niets van... toen kwam de aap uit de mouw natuurlijk, dokter hoopte al zoiets. Maar ja er moest toch even verder onderzoek plaats vinden en vandaag was er een scan om te kijken of er toch niet een nieuw litteken ergens was, gelukkig was dat niet het geval. Medicijnen worden weer trouw ingenomen en hopelijk verdwijnen de klachten zodoende ook weer...
En die man... juist.
Toen ik vanmiddag de deur uitstapte, hield het op met miezeren, het was droog en dat bleef het tot ik de deur weer instapte, unbelievebel. Soms heeft een mens gewoon geluk.
Onderweg kwam ik deze nog tegen, dat hoort toch ook niet erg bij de tijd van het jaar, hopelijk houden we nog even normale temperaturen zodat de beestjes overleven.
Voor de rest van de dag ben ik druk met mijn archief in de weer geweest. Vooral voor familie zou ik zeggen kijk er nog eens rond. Ik heb veel foto's opnieuw geupload? (schrijf je dat zo of moet er ed achter)
Natuurlijk ben ik nog niet klaar, maar ik vind het wel leuk om te doen. Lees weer dingen die ik vergeten was, of misschien niet meer wilde weten... ;)
In 2004 was het voor mij nog normaal om minimaal drie posten per dag te doen, veel onzin dingen laat ik weg, maar ja veel hoort er ook gewoon bij. Ik vraag me af wanneer ik daarmee gestopt ben, want ik kan het me niet eens meer herinneren, maar ook daar kom ik vanzelf weer achter :)
Joop heeft de hele dag in zijn clubhuis doorgebracht met onze gast, daar heb ik geen kind aan.
Voor de zoveelste keer zijn ze het weer aan het opknappen. Deze keer met een zinken dak.
Ik ben benieuwd hoe lang dat heel blijft.
Er is veel te doen en dus ben ik heel de dag wel bezig. Niet te geloven hoeveel tijd je overhoudt als je niet meer rookt en bijna niet meer drinkt. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik minder drinken bijna nog moeilijker vind dan stoppen met roken. Twee wijntjes zijn zo op hoor, gelukkig heb ik grote glazen.
Lekker bezig hoor. 't Weer werkt ook mee om nog wat buiten te schilderen, te tuinieren en tussendoor eens wat te archiveren en omdat Joop eind van de middag een rit had kon ik meerijden naar de taxistandplaats en met windje mee naar huis toe waaien. Ik verveel me geen seconde.
Morgen de blokhut logeerklaar maken voor het bezoek van komende week. Hij komt de Zeeuwse duiven keuren voor degenen die dat willen, dan weet je welke je beter maar gelijk in de soep kunt doen...
Echt een zondag om de deur niet uit te gaan als je geen hond hebt, maar ja, ik heb een hond. Gelukkig maar, want ik was er best van opgefrist ook al regende het behoorlijk.
Ik ben begonnen om mijn oude archief stukje bij beetje hier te kopiëren en te plakken, kijk maar bij het archief hiernaast een stukje 2004 staat er al. Het is een heel werk, want ik probeer ook gelijk de goede foto's erbij te zoeken, hoewel ik er veel niet meer heb, vooral die 'prachtige' natuurfoto's gooide ik in het begin vaak nog weg en bewaarde alleen de familiefoto's. Het is een mooi winterkarweitje om af en toe eens een uurtje of wat te doen, als afwisseling op de breiwerkjes.
Mark zijn muts valt in goede aarde, hij verkoopt ze zelfs geloof ik... ik wacht de bestelling maar af.
Een dag nadat ik hem gekocht had, zette ik hem alweer te koop op facebook 'wegens miskoop'. Ik had toen al naar de winkel gebeld of ik hem nog kon ruilen, maar dat ging niet, gemonteerde stoelen kunnen niet terug. Logisch natuurlijk, maar een ongemonteerde stoel kan je ook niet proberen.
Afijn, hij staat er nog en ik ben inmiddels wel aan mijn 'directiestoel' gewend. Ik zit hier namelijk niet alleen te webloggeren, maar ook tv te kijken als er in de kamer voetbal of film gekeken wordt en dat gebeurt nogal eens. Dus als ik dan geen zin heb om te breien zit ik hier, met de voetjes omhoog naar mijn eigen programma te kijken, of te webloggen, of andere logs te lezen, of een spelletje te doen. En dat gaat allemaal uitstekend in deze stoel.
't Ligt natuurlijk allemaal aan mezelf, dat getob en dat het niet gaat, ik maak me ook veel te druk om alles. Wanneer kan ik toch eens de dingen laten voor wat ze zijn, ik kan er toch niets aan veranderen.
Een lekker dagje gehad vandaag. Vanmorgen eerst naar de kapper voor het broodnodige onderhoud. Het moet dan wel langer worden, maar het is nu weer wat 'bijgeknipt'. Vanmiddag wat gewinkeld en zowaar een spijkerbroek gevonden, eentje met een beetje stretch, hij zit als gegoten. Een mooi nieuw fototoesteltasje, een paar shirtjes van de Hema en ik ben weer een heel ander mens dan gisteren.
Verder druk met mijn breiwerken, twee truien zijn af en die waar ik aan bezig ben wil niet vlotten, ik twijfel weer eens over het modelletje. Voor Mir en Sil ga ik er ook elk eentje breien. Miriam heeft hem al uitgezocht, dus ik kan voorlopig nog even voorruit.
Vanmorgen volop regen, gelukkig trok het later wel open, maar omdat het zo hard waaide niet aan schilderen begonnen vandaag. Ik ben er maar op uit getrokken om de voorraad aan te vullen, er klonken overal echo's, zelfs in de diepvries.
Ik zit een beetje in een logdip geloof ik, of 't komt er niet uit, of er gebeurt niks, of ik heb gewoon geen zin en tot het lezen van andere blogs moet ik me ook aanzetten. Het is allemaal wat.
Nog maar een fotootje van de haven van vanmiddag.
Levi groeit ook groter en hij was helenmaal klaar met dat lange haar, zijn oren moesten bloot en om het nu ineens niet al te kort te maken even een tussenfase, want hij wilde best heel kort, maar dan moet er ook gel in en dat is weer extra werk 's morgens.
Het is al een heel ander gezicht vind ik, een stuk frisser ook, hij kan zo op een voetbalplaatje.
We waren even in Zierikzee, waar we elkaar zelfs nog kwijt raakten, dat kan nog hoor als je geen telefoon bij je hebt en daarna aten we mossels bij jarige tante Mirrepir.
't Spul ging weer naar huis en ik deed nog een rondje met mijn lieve hondje.
Bij de Pupekop heb ik even meegedeeld dat ik gestopt ben, anders vragen ze zich misschien af waar ik blijf of ze denken dat ik aan de shag bezweken ben. "Daar gaat mijn zwembad", was het commentaar... het was vast niet de eerste keer dat ze dat zei.
Vandaag precies twee jaar geleden gingen we haar halen.
Een beetje groter gegroeid inmiddels, maar een schat van een beest.
Morgen is Miriam jarig, zij wordt alweer 43 en vanavond is haar zus met de kinderen even over, die hadden toevallig vrij morgen.
Dus wij gaan even proosten.
We hadden weer een eerste maandag van de maand en de sirenes loeiden om twaalf uur toen ik ergens in de polder liep. Didi hoort het altijd, staat stil en luistert. Ik vind het een indringend geluid, eigenlijk wel een geluid om even stil te staan bij iets, mijn eerste rookvrije bijvoorbeeld.
Na de wandeling van vanmorgen dribbelde ik nog wat rond het huis met een doekje en een kwastje en sopte de carport, woeiiiii......dat is te zien! En ik bakte een appeltaart, mèt reepjes bovenop, ik leer het nog weleens.
'Ik ga stoppen" zei ik zegen Joop
"Waarom?" vroeg hij
"Omdat het maar eens afgelopen moet zijn".
We hebben het er nadien niet meer over gehad.
Gisteren had ik al een rustdag gehad wat het schilderwerk betreft, zodoende kon ik het niet laten vanmorgen maar weer verder te gaan. Joop moest taxirijden, dus van iets anders ondernemen kwam het toch niet. Ik heb de noordkant van de garage gedaan, dat lijkt niet veel, maar hij was erg vuil en ik moest ook eerst snoeien anders kon mijn trapje niet staan. Het schilderen alleen zou wel gaan maar voordat je zover bent.
De libelle had het bamboestokje dat bij de vijg staat als rustpunt en picknickplek gekozen.
Hier had ik het er voor het eerst op mijn weblog over, maar natuurlijk was ik er zelf al veel langer mee bezig. Hier rookte ik mijn laatste en zelf hou ik 1 september aan als zijnde definitief gestopt, want eigenlijk was dat ook zo, ik was er klaar mee.
En nog steeds. Ik voel me lekker en heb absoluut geen zin om er eentje op te steken. Verder merk ik er weinig van, heb geen extra trek in andere dingen en kom zodoende ook niet aan, ik hoop dat dat zo blijft, want dat hou ik wel in de gaten, ik moet er niet aan denken tien kilo aan te komen.
Eén maand zonder roken en hopelijk ook de rest van mijn leven, wie had dat ooit van mij gedacht. Ik niet in elk geval.
