Eergisteren gingen we met z'n allen gezellig nog een keertje door de wasstraat, hebben we de kleedjes uitgeklopt en hem voor het laatst uitgezogen, want morgen gaat hij weg, onze Matiz, na tien jaar trouwe dienst.
IK heb alvast maar wat boodschappen gedaan voor het geval ik nog niet durf, want eng vind ik het best wel zo'n automaat, maar het moet makkelijk zijn zegt iedereen.
Volop genoten weer vandaag.
Lijnen, vlakken en figuurtjes, ik hou dr van.
Er gaat bijna geen ochtend meer voorbij zonder dat we een rondje Korteweg doen, een heerlijk begin van de dag. (je kunt aan de schaduw zien dat mijn knotje al behoorlijk groeit)
De dijk was nog glad in de schaduw, dat wordt oppassen! En er was bomijs natuurlijk.
Daarna zeemde ik de ramen want met zulk weer is het toch heerlijk om buiten bezig te zijn en als ik er een beetje op let val ik niet om, het gaat ook wel weer, gewoon negeren.
Vanmiddag met Joop een rondje polder, heerlijk!
In de tuin komen de bloembollen al op, dat is zeker erg vroeg. Ik heb geen flauw idee.
Alle losse bollen die ik had heb ik in de grond en deze pot gestopt, ik zie het wel wat eruit komt.
Al een paar dagen dacht ik , o jee het lijkt wel of het er weer aankomt en ja hoor vanmorgen toen ik mijn schoenen aandeed viel ik bijna om en onderweg toen ik naar een vliegtuig wilde kijken was het ook luid en duidelijk aanwezig.
Het is nu eigenlijk best al lang geleden en ik hoop ook maar dat het snel weer weg is, niet teveel omhoog en omlaag kijken.
Ik moet ook gewoon niet teveel uit mijn evenwicht worden gebracht door allerlei zaken, regelmaat dat moet er zijn.
Ze doen hun best maar haar die oudere dames die zo nodig jong willen blijven, ik zie er het nut niet van in en gelukkig heb ik ook een oudere man, al denkt hij zelf nog van niet. Hij zit nog in de ontkenningsfase.
Natuurlijk zijn we nog niet oud, daarom zeg ik ook bewust 'ouder', maar de kwaaltjes zijn er best en dat realiseer ik me op een dag als vandaag maar al te goed.
Gelukkig scheen de zon en wandelden we een paar rondjes en scoorde ik ook nog wat flesjes Beaujolais bij Gall en Gall. Niks mis met deze dag verder hoor.
We moeten er weer wel even van bijkomen, dat duurt steeds langer en ook je nachtrust gaat er niet op vooruit na zo'n avondje, maar goed, we hebben toch niets anders te doen.
Gistermiddag toen ik helemaal nog niet wist dat we 's avonds tasjes zouden gaan maken, kreeg ik een appje van een vriendin, ze nodigde me uit voor een tasjesavond en of ik nog andere mensen kende die dit wilden. Wat een toeval toch weer.
En eigenlijk vind ik deze tasjes veel leuker dan die van gisteravond.
Het was me het dagje wel vandaag.
Allereerst scheelde het maar een haar of ik had hier niet meer gezeten. Hij kwam van de Achterweg met zijn dikke zwarte Jeep (of iets wat er op lijkt) en stond stil, druk met zijn telefoontje of wat dan ook. Ik stak over en met dat ik daarmee bezig was begon hij te rijden, de dijk op richting dorp, hij keek de andere kant op en zag mij totaal niet, de meneer met het kale hoofd en de donkere zonnebril. Het zal de laagstaande zon wel geweest zijn, maar ik schrok me dood en kon op het nippertje uit de voeten.
Vanmiddag ging Didi voor het eerst van haar leven logeren, dat viel niet mee voor mij.
Wij gingen naar een duivenfeestje, uitreiking van bekers en eten en we knutselden weer een tasje.
Ik was weer als eerste klaar en snap ook niet dat anderen daar zolang over kunnen doen. Er was een zanger en eigenlijk wilde ik alleen maar naar huis naar mijn hondje...
Dat hondje had het prima gehad en lag heerlijk te slapen toen we haar gingen halen, ze had zich keurig gedragen maar was gelukkig wel weer blij toen ze ons zag.
Er was niets zwarts aan deze vrijdag voor mijn gevoel, hij was vooral zonnig.
Vanmorgen een rondje zus en vanmiddag een rondje zo, allemaal alleen want Joop had andere bezigheden vanwege de duiven.
Kijk toch eens hoe mooi en vooral hoe stil en rustig, ook al rijden er best nog veel boeren af en aan, maar hier kan ik dus erg van genieten.
Joop had vorige week een tekenblok voor me meegebracht, tenminste dat dacht ik tot ik vanmiddag ineens 'aquarel' zag staan, dat klopte niet.
Ik ging even terug om te ruilen maar de A3 die ik wilde was er niet, wel A2 en dat is best groot, maar als je die door de helft doet heb je 2x A3, dat wist ik ook niet ik dacht 2x A4, best ingewikkeld die Atjes.
Er stond ook een doosje kleurtjes en ik keek eens rond of er losse potloden te koop waren, die had hij niet meer. Ik begrijp dat wel, het is net als vroeger met het DMC borduurgaren natuurlijk een hele investering om alle kleurtjes altijd in voorraad te hebben.
Van grote kleurdozen gebruik je ook de helft niet.
Dat doosje wat er stond is een mengsel van goede en slechte kleurpotloden, meneer Zwart neemt weleens wat terug zei hij. Misschien van mensen die stoppen met kleuren of het niet meer kunnen omdat ze overleden zijn, ik weet het niet, maar ik heb nu 160 kleurpotloden voor € 2.--, daar kan een mens niet aan miskocht zijn.
Silvia naar huis, Joop aan het vergaderen, lekker!
'ik zat de hele tijd met mijn neus in een boek' zei ze nog, maar dat is het niet, het is gewoon anders in huis met een mens en een hond erbij, ook al is het je eigen kind.
We wandelden nog een rondje met z'n drietjes, het was koud en echt winters met de lage zon zo halfverwege de middag.
Toen Sil vertrokken was ging ik nog even naar Zierikzee, even eruit voor een paar boodschapjes.
Op de terugweg weer een mooie oranje ondergaande zon.
Morgen Black Friday las ik net, ik heb niets nodig geloof ik...
Vanmorgen was het heerlijk en droog, maar vanmiddag moesten we een tijdje wachten tot het eindelijk ophield met regenen en we een ommetje konden maken. Voor de grap had ik ook een feestelijk mutsje opgezet.
Dus we maakten eens wat foto's voor de verandering.
De muziek ontbrak, maar het was een gezellig rondje.
Er ligt een vreemd beest onder de trap en die maakt weer heel andere geluiden als dat beest van ons. We moesten even wachten want via Bergen op Zoom is het toch een stukje verder.
Gelukkig was het nog wel weer voor een wandelingetje rond haar geboortedorp. Ongeveer hetzelfde rondje als ik altijd met de kinderwagen deed, daar moet ik vaak aan denken.
De meiden aten gezellig samen in het nieuwe huis van Mir.
Mooie lucht weer vanavond.
En zo zag ons huis er toen uit, foto gemaakt door overbuurvrouw Truus.
Ik ben nu wel een beetje klaar met al dat zaad, ik ruim het op want je moet er toch niet aan denken dat dat allemaal bomen worden. Er stonden er genoeg in het zand toen we hier kwamen, die heb ik er ook allemaal uitgetrokken. En ik ben benieuwd of er zich nu nog tussen de tegels doorwurmen.
Tot de paaltjes is van ons maar ik heb de parkeerplaatsjes van de buurvrouwen ook gelijk maar aangeveegd, één esdoorn is er één teveel ben ik inmiddels achter, morgen de voorkant van het huis, want ook daar ligt het bezaaid.
Verder lekker gewandeld, het was gewoon warm en aan het eind van de middag nog even naar de dierenwinkel in Zierikzee.
Op de terugweg ging de zon prachtig onder.
Ik ben maar even een paar keer gestopt
want ja, dat is toch te mooi om zomaar voorbij te laten gaan.
Een heel verschil met gistermorgen, storm en regen deze dag, al viel het met de regen eigenlijk nog wel mee.
Korte plas- en poep rondjes waarbij ik in de Oostweg op de heenweg een ijsvogeltje spotte. Op de terugweg had ik mijn fototoestel in de aanslag maar verder dan een blauw vlekje kwam ik niet. Toch een bewijs.
Bijna twee jaar geleden zag ik er ook eentje, die staat er beter op.
Een tijdje geleden hadden we al een behoorlijke reparatie en nu ging er alweer een lampje branden, het vertrouwen in de Chevrolet was een beetje weg en met de winter voor de boeg besloten we toch maar eens naar een andere uit te kijken.
En als je dan ongeveer weet wat je hebben wilt, hoe oud en niet al teveel kilometers natuurlijk dan staan er zo hier en daar wel een paar. Dus Joop was onderweg en vandaag is de keus gevallen.
Een Golf!
Zoals de meesten wel weten hadden we er al eerder eentje.
Daarna kwam de Fiat seicento
En tien jaar geleden de Matizz met nu bijna 170.000km op de teller. Er is heel wat afgesjouwd met dat autootje vooral met de kar erachter, hele bossen vervoerd, boten te water gelaten, hele huishoudens naar de stort gebracht en pas twee verhuizingen gedaan.
En nu is zilvergrijs het nieuwe geel.
'Past ook beter bij jullie leeftijd', zei iemand...
'met verhoogde instap ook zeker', tssss.... maar ja alles erop en eraan, zelfs een trekhaak ook al waren we daar nu helemaal niet naar op zoek.
Maar eerst nog twee weekjes wachten op onze automaat bouwjaar 2011.
Dat wordt wennen! Zal ik dat wel kunnen?
Eergisteren alles nog aangeveegd, het is niet erg maar zoiets valt er ongeveer in een dag.
Het was frisjes in de polder, ik ging dus niet zo ver.
Joop was op stap, even thuis en nu alweer weg om weer ergens lekker te smikkelen en een potje bingo te spelen tussen de gangen door.
Ik maakte een grote pan pompoensoep, ga zo nog even de kou in en daarna languit op de bank.
Het is frisjes, oh dat zei ik al...
Even een update-tje erbij.
Het is vandaag een half jaar nu dat we hier in Zonnemaire wonen, nog steeds tot volle tevredenheid.
Ons huis staat nu dus zeven maanden te koop en is ook nog steeds in beeld, het is niet zo dat er niets gebeurt, we hebben geduld en dat is in ons geval nodig omdat er nogal wat 'omstandigheden' zijn, maar ook dat komt goed.
De Beaujolais Primeur! Hij is er weer! AH heeft altijd wel wat te staan. Bij de Plus heb ik nog niet gekeken maar ik betwijfel het of zij wat hebben.
Hij smaakt prima! Net geproefd met Ina die gezellig even kwam buurten.
Ik was zodoende in Zierikzee en ging ook nog even naar de Lidl waar deze prachtige sloffen stonden, handig om even aan te schieten als we naar de garage moeten over natte tegels. Voor Joop nam ik een paar grijze mee, hij is er al gras mee wezen maaien.
'Hee ik ken jou' zei er een mevrouw tegen mij, 'jij schrijft toch elke dag een stukje op internet?'
Blijkt ze al een jaar of tien bijna dagelijks mee te lezen! Dat vind ik toch altijd erg leuk om te horen. Er werd me ook nog eens op het hart gedrukt vooral door te gaan, dus ja, dat doe ik dan maar.
Ik nam ook nog een waarschuwingsbordje mee voor op de poortdeur, dat mensen weten waar ze aan toe zijn als ze onverwacht de deur open doen.
De bolchrysanten hadden zijn beste tijd gehad die heb ik vanmorgen in de kliko gedumpt en daarna de meeverhuisde kerstboom klaargezet om opgetuigd te worden. Daar wacht ik nog even mee, het is nog lang geen kerst tenslotte. Misschien eerst eens een grotere pot, want natuurlijk hoop ik dat hij hier nog jaren meegaat.
Wel alvast een paar rode kerststerretjes in de bak.
Ik ben zo blij met mijn minituin!
Joop ruimde op Scharendijke wat blaren van het gazon want daar valt natuurlijk ook genoeg, als het een paar dagen droog blijft kunnen we misschien nog een keertje maaien, dat ruimt ook aardig op wat blad betreft.
Het was heerlijk vandaag! Lekker gescharreld en gewandeld en dat zijn twee heel verschillende dingen...
Hoe grijs kan het zijn zo rond negen uur 's morgens.
Nou zoiets... niet erg koud en droog, best lekker eigenlijk!
Vanmiddag wandelden we samen een rondje, alweer vroeg maar Joop had op buienradar gekeken en de komende twee uur zou het droog zijn, dat was ook zo.
Tussendoor kleurde ik en Joop speelde Candy Crush, we zaten naast elkaar en op potloodgeschuif van mij en muisgeklik en gezucht en gekuch van Joop na hoor je dan verder niets. Ik probeerde een tijdje de radio maar daar word je niet goed van de reclame en we gingen toen ook alweer wandelen, morgen eens een andere zender proberen. Waar luisteren jullie naar?
Tekening is klaar, een heel vol A3 vel weer.
Vandaag vermaakten Miriam en ik ons een tijdje bij Ikea. Allebei pas verhuisd kunnen we best nog het een of ander gebruiken. Ik ben bijvoorbeeld nog op zoek naar een fijn bijzettafeltje en Mir trok naar kastjes en keukentafeltjes en natuurlijk vonden we al het andere ook best het bekijken waard.
En als je dan iets gevonden hebt al die keuzes die je nog moet maken, neem ik een gele, groene of een witte. Als de gele ruim twee keer zo duur blijkt te zijn valt die al snel af, maar dan nog blijven er twee over.
We hebben in elk geval lol gehad en zijn best goed geslaagd, al vond ik nog geen tafeltje.
De paddenstoelen van vorige week stonden er vanmorgen een beetje frisjes bij, alle auto's zagen ook wit en de veluxramen, kortom het had gevroren!
Het was zodoende een lekker frisse ochtenwandeling. Ik vind het nog steeds heerlijk om zo na een eerste kopje thee naar buiten te gaan en dan maar te zien hoe ver we komen en hoe lekker het is.
Vanmiddag en straks nog even een rondje en dat was het dan weer voor vandaag.
Boodschappen gedaan en veel getekend, hij is bijna af.
Mijn blok is bijna op en ik vroeg of Joop een nieuwe mee wilde brengen, de A3 was op maar er was nog wel A2 nog een beetje groter. Ik ga het gewoon proberen zo'n groot vel vol te krijgen, een nieuwe uitdaging, maar daar doe ik dan wel een paar dagen over. Toch naar boven daar is meer ruimte...
Zo'n thuiswinkel is natuurlijk erg handig, het enige nadeel is wel dat er iemand thuis moet zijn tussen de aangegeven tijden en als het zo heerlijk weer is als vandaag valt dat niet mee.
Maar goed het spul is retour. Ik bestelde gisteravond nog een bureaulampje en dat kwam ook al mee dus we zijn er weer even klaar mee.
Schatje hè! Bij het kleuren kleurde ik steeds in de schaduw van mijn hand als het licht aan was en dan zie je dus niets, niet goed genoeg tenminste.
Leonard Cohen is dood, 'een mooie leeftijd' zeggen we dan...
Gelukkig hebben we zijn muziek nog, want wat heeft hij veel moois gemaakt en gezongen.
Nu ben ik vergeten een foto te maken van voor het vegen, maar er lagen best veel helicopters en blaren.
Erg netjes nu maar dat duurt niet lang hoor want de boom is nog lang niet leeg. Kaarsen en windlichten naar binnen, gewoon alles een beetje aan de kant en zolang het niet vriest mag de kuipplant buiten blijven. Stoelen blijven ook gewoon buiten, want bij de eerste zonnestraaltjes in januari kan het best al even lekker buitenzitten zijn.
Binnen deed ik vanmorgen hetzelfde, alleen waren dat geen blaren en helicopters natuurlijk.
We wandelden een rondje toen het nog droog was en verder zijn we aan het thuiswinkelen, ik voor Joop tenminste. Het is elke dag weer een verrassing wat hij nu weer mag passen want van een leien dakje gaat dat niet echt.
Te klein, groter bestellen, nog te klein , twee maten van hetzelfde bestellen, staan te rillen van de koude stofjes, maar ik geloof dat we nu wat hebben, morgen nog een pakje terug en dan komt hij de winter wel weer door. Het blijft een lastige klant.
En wat die maten betreft hebben we besloten dat er toch maar eens wat minder stroopwafels gegeten moeten worden, meer bewegen zegt hij zelf, dat heeft niets met stroopwafels te maken...
Nou die idioot heeft dus toch gewonnen.
Laten we er het beste maar van hopen.
Misschien valt het allemaal best mee.
Vanmiddag kwam de P. hoogstpersoonlijk zijn kruikje brengen, het was wegens werkzaamheden daar geen doen voor oudere dames. Het kruikje is prachtig en past precies tussen de rest, ik ben er erg blij mee!
De vogel van een tijdje geleden blijkt een kramsvogel te zijn, vanmorgen bleef er eentje netjes zitten voor de foto.
Verder heel veel gekleurd een heel blad vol en dan heb je toch de neiging op het laatst de boel af te gaan raffelen, dan heeft het weer lang genoeg geduurd.
Deze ga ik zelf weer eens ophangen, ik vond bij de verhuizing van Mir nog een leuk lijstje waar hij mooi in past.
'Uit balans' is de naam, niet dat ik de anderen ook namen geef, maar deze vind ik wel toepasselijk
Sinds vandaag hebben we nu ook een naambord en zoals het echte Zeeuwen in een Zeeuws dorp betaamt is dat natuurlijk een Zeeuwse knop. Lekker duidelijk. Gemaakt door Louise.
Voor Didi zoek ik nog zo'n blikken bord voor op de poortdeur, maar die zijn moeilijk te vinden.
Onze nieuwe achterbuurman is ook druk met zijn nieuwe woning in de weer.
Toevallig viel mijn oog erop vanmiddag.
Het wordt een flink huis want hij is er erg druk mee. Nu kijk ik natuurlijk iedere keer of hij er is.
Wij reden nog maar eens een keer naar de milieustraat met het afval van de verhuizing van Miriam. De kar doet het nog steeds al loopt hij wel op zijn achterste benen. Laatst was Joop hem opeens kwijt, toen had hij afgehaakt en lag in de sloot. Een droge sloot gelukkig en hiij had het wonderwel overleefd, maar zijn beste tijd heeft hij wel gehad.
Gisteren en vandaag gekleurd met tussendoor af en toe een wandelingetje om op te frissen.
En hoewel het geen weken moet gaan duren natuurlijk vind ik de dagen best om door te komen zo.
Hij is een beetje druk, niet echt een zennn tekening, maar dat was het ook in mijn hoofd en dan krijg je dat natuurlijk.
Het papier is gewoon wit ook al lijkt dat niet zo. Een foto van een tekening maken is moeilijker dan het tekenen zelf. Scannen gaat niet, onze scanner is te klein daarvoor.
Het was een rare dag vandaag. Hij begon al met het overlijden van een oud dorpsgenoot uit Scharendijke dat niemand aan zag komen, nog midden in het leven en dan opeens houdt het op en dat zit dan natuurlijk de rest van de dag in je hoofd. Sterkte voor de nabestaanden.
Het leven is onvoorspelbaar.
Regenachtig, grijs en koud. Ik heb mijn bipsenjas maar naar beneden gehaald en wanten, lekker warm.
Joop is er weer op uit, die zit ergens in het land alweer uit te buiken want het eten was vroeg begreep ik. Wel makkelijk zo die zaterdagen dat ik alleen voor mezelf een stokbroodje hoef te bakken...
Ik heb lekker gewandeld en de rest van de middag zitten kleuren waarbij mijn gedachten afdwaalden of er juist helemaal niet waren.
Die poezen hebben geen idee wat ze hier teweeg brengen.
Eergisteren zat Didi vanaf buiten naar binnen te kijken, ik was aan het stofzuigen en daar houdt ze niet van. Achter haar rug liep er een poes over de schutting en dat zag ze in het raam van de deur, dus voor haar liep de poes eigenlijk binnen. Nou dat was best eng hoor en het eerste wat ze deed was naar de trap lopen en naar boven kijken want daar zat hij volgens haar.
Een paar dagen geleden vertelde de achterbuurman dat hij zijn bloementuintje wat op ging fleuren, hij had wat verloren witlof wortels die nog op het land lagen in zijn fietstas gestopt, 'prachtige paarse bloemen' zei hij.
Er begon wel wat te dagen en ik zocht het eens op en jawel en mens is toch nooit te oud om wat bij te leren. Dus ik heb vanmiddag ook eens wat wortels opgeraapt en in mijn pantenbak gestopt Nu maar wachten wat eruit komt.
Photobucket weigert weer eens dienst vandaar dat de overige foto's niet te zien zijn.
Vanmorgen kwam ik voorbij de paddenstoelen van eergisteren, ze zagen er al een stuk vleziger uit, mooi genoeg voor een foto.
Gisteren maakte ik mijn eerste Zonnemairse tekening af, de tweede van dit jaar wat zodoende niet erg productief was en met nog maar twee maanden te gaan ook niet meer zal worden. Te druk met verhuizen en andere zaken waardoor ik de rust niet vond.
Dat was vorig jaar wel anders, toen maakte ik er toevallig op deze dag ook eentje af.
Deze heb ik weer tegen het raam geplakt boven.
Vandaag zouden we even het witgoed verhuizen. Er moest eerst nog even een muurtje geschilderd dus het werd iets later, maar om een uur of één reden wij van onze en Mir van haar kant naar Scharendijke.
Het witgoed opgeladen en nog wat spullen en.... ojee, toen vonden we nog een volle kast met kleren en schoenen, waar moest ze het toch allemaal laten... het kwam me toch zo bekend voor.
'Ik heb niets' riep ze in het begin, 'zo gebeurd', totdat je uit gaat pakken.
Nou en toen vonden we later nog een volle kast en het pastte niet op de kar allemaal dus we moesten toch nog een keertje rijden.
De nieuwe bewoner kwam al vriendelijk lachend aangelopen toen we de laatste spulletjes op de kar deden.
Daarna vonden we nog een volle kst onder de trap, en oh ja het tuinbankje moest ook nog kortom we hebben nog veel opgeruimd op het laatst.
We wensen haar veel geluk in haar 'nieuwe', vochtvrije, tochtvrije, droge, centraal verwarmde, mèt leuke keuken, gezellige huisje. Het werd een keertje tijd.
Morgen weer aan het werk en op het gemak langzaamaan alles een beetje opruimen en een plekje geven.
Vanmorgen verhuisden we bij Mir de spullen die met zorg verhuisd moesten worden, ze had daarvoor speciaal een boedelbak gehuurd en natuurlijk had ze zelf de regie, wij droegen aan en zij vulde de bak.
Planten en schilderijen, een breekbare kast, alles werd met zorg versjouwd, al begon Joop wel weer iets te enthousiast met een kledingrek, gelukkig liep het goed af en de spullen kwamen heelhuids in Haamstede aan.
Wij slaakten een zucht van verlichting, want ja de bak hing wel achter onze auto.
En omdat het daar bij de overbuurvrouw altijd zo heerlijk ruikt naar appeltaart en verse broodjes trakteerden wij onszelf daar op. Miriam had geen tijd, of eigenlijk geen geduld. Het zal een rust voor haar zijn als alles achter de rug is.
Ik maakte vanmiddag nog een wandelingetje en kwam de mooie paddenstoelen tegen. Vanmorgen was alles weer nevelig en nat, de foto is groot mooier, klikken maar.
