Wij waren even in Limburg gisteren want daar was iets met vuur en taarten.
Kees bewaart heel de zomer zijn snoei- en kniphout en daar gaat dan aan het eind van het seizoen de brand in. Een soort van opgeruimd-staat-netjes-feest.
Alle genodigden bakken iets lekkers voor bij de koffie, zodat er flink wat te snoepen valt.
Dan gaat de brand erin en omdat het gisteren daar toch al rond de dertig graden was werd het er nog een paar warmer. Het water liep uit mijn haar.
Alles werd natuurlijk uitgebreid door iedereen vastgelegd.
Daarna ging de bbq aan voor een hapje en een drankje en werd het al met al een gezellig samenzijn.
En vanmorgen kwamen we weer terug.
Ik had dus even geen tijd, dat kan weleens gebeuren.
Er heeft geloof ik nog nooit zoveel ongedierte in de pruimen gezeten als dit jaar, allemaal meeeters, vooral wespen.
en voor je het weet heb je er dan eentje beet zoals ik vanavond, ik geloof niet dat hij goed door kon prikken, maar hij prikte wel...
De taart is al op, het was maar een dunnetje, eens kijken wat ik er morgen mee kan doen, want het zijn er nu wel veel om op te eten, dan krijg ik zo'n pruimenbuik.
Dagen was ik het al van plan, maar als dat bakje pruimen eenmaal op het aanrecht staat, verdwijnen ze gewoon in de loop van de dag vanzelf. Nu had ik gisteren zowat niets geplukt en vandaag dus wat meer rijpe...
Eindelijk taart! Het is ook een lekker recept, met niet al teveel koek.
Bij het plukken had ik er een paar op de grond gegooid en zo te zien zijn de konijnen er ook dol op, ze kregen er zelfs ruzie om, "ga weg, het is mijn pruim!" en ze renden een rondje achter elkaar aan.
En eindelijk heb ik sinds gisteren ook weer een breiwerkje, heerlijk! De avonden worden langer, dus zeker bij minder weer vroeger binnen op de bank en dan lig ik al snel languit, me te vervelen. Daar heb ik nu een breinaald voor gestoken en dat helpt hoor.
Mijn tv staat ook weer eens aan en ik kijk naar Albert zonder bril, lang haar en een buikje, wat een ouwe man ineens!
Vanmorgen eerst mijn meegebrachte planten van gisteren geplant. Al met al toch nog een heel tijdje zoet geweest in de tuin.
Daarna even naar Zierikzee voor wat boodschappen en een stads wandelingetje voor de broodnodige variatie.
Wij hebben net een stapel pallets naar de milieustraat gebracht, maar van zoiets krijgt een mens toch weer inspiratie, wat leuk!
Daarna door naar de polder van Oosterland, ik dacht een onverwacht bezoekje te brengen , maar er was niemand thuis, jammer maar dat kan gebeuren als je zomaar op de bonnefooi gaat natuurlijk.
Toen heb ik op de terugweg maar een tussenstop in Ouwerkerk gemaakt. Ook gezellig!
'Een boom in de polder is als een baken op zee', riep ik ooit al eens en daar moet ik bij deze steeds aan denken.
Joop was hem een half uur eerder gepasseerd, ik zag hem steeds in de verte lopen vanmiddag, geen idee of hij ook ooit weleens naar die boom kijkt...
Hij zal misschien die boom wel zien, maar er verder niets bij denken, het is gewoon een boom.
Terwijl ik er misschien al honderd foto's van heb, met verschillende luchten erachter, van veraf en van dichtbij, de kruin en de stam, niet dat ik die boom nu zo mooi vindt, dat is hij helemaal niet, hij is ook best nog klein, maar het is de plek waar hij staat die hem bijzonder maakt.
Het bleef in elk geval droog tot we thuis waren en al snel daarna barstte de hemel weer open.
Daarna keek ik nog even bij het tuincentrum en bracht een paar restanten mee waarvan één Bergamotplant (de laatste). Prachtig rood en hij ruikt lekker! Verder nog een paar Sedum planten. Je ziet vaak die lichtere die nu beginnen te bloeien, dit is de 'purple' variant.
Sinds gisteren is mijn privé kunstcollectie uitgebreid met een echte Miriam Kristelijn. Het heeft even geduurd want afstand doen van eigen werk is zwaar, maar gisteren was het zover.
Het heet 'Felius' naar mij dus en het is een kronkel, of een krul, hoe je het noemen wilt, opgevuld met kleuren. Ik geloof dat ik ze dat vroeger liet doen, als ze niet wisten wat te tekenen, zoiets is het.
Erg fel van kleur, het was dus even prakiseren waar het moest hangen, maar de gang kan dat hebben, het staat zelfs erg leuk tussen de oude portetten van mijn grootouders. Opa en oma Prince hangen rechts boven een foto van Yara en achter het kastje hangen opa en oma van Felius. Links de geborduurde wijnkaart van Frankrijk. Ja het is een vrolijke boel bij ons in de gang, er staat nog net geen paard.
Vanmorgen gaf ik het huis eens een flinke beurt en ontkalkte voor het eerst het nieuwe koffiezetapparaat met speciaal daarvoor aangeschaft ontkalkingsmiddel en volgens de regels van het boekje, aan mij zal het nu niet meer liggen, alles volgens de regels.
Daarna begon het te hozen en moest ik wachten tot het eindelijk wat droger werd voor een rondje, het was toen al halfverwege de middag. Onderweg kwam ik het VW busje tegen met een ware tekst.
Ik noem ze altijd slootasters en toen ik googelde kwam ik tot de ontdekking dat ik blijkbaar de enige ben. Het zullen wel gewone asters zijn die in de sloot groeien.
Het was behoorlijk heet vandaag, maar gelukkig maakte de wind het draagzaam en wandelden we nog wat.
Inmiddels regent het alweer een tijdje, best verfrissend.
Mijn wandelschoenen zijn ook aan nieuwe hakken toe, na bijna een jaar zie ik net, valt eigenlijk best mee dus.
Eerst zouden we naar de laatste havendag gaan in Zierikzee, het is tenslotte het feest waaop we verkering kregen. Vroeger was het gewoon 1 dag mosselfeest, tegenwoordig zijn het drie Havendagen.
Maar het was warm en dan al die mensen die daar al drie dagen lopen te slenteren en te drinken, we hadden er eigenlijk niet zoveel zin in en besloten gewoon op het dorp een stuitje op het terras te gaan zitten, veel gezelliger.
En ik at mossels natuurlijk, ze waren goed! Joop nam iets anders, ook goed.
En daarna nam ik nog een chocoladetaartje... dat is lekker! Echt dat je zegt, daarvan neem ik er nog eentje, niet dat je dat dan doet natuurlijk, maar het zou kunnen...
En toen gingen we na een paar uurtjes weer naar huis, op de scooter en daarvan maakte ik een filmpje. Het is niet overal even scherp, want mijn toestel kon onze snelheid haast niet bijbenen, maar dat mag de pret niet drukken.
Mooi hè. Ik vind het altijd zulke knappe kunstwerkjes. Deze was wel van een heel klein vogeltje.
Dit is minder fraai.
Ik weet niet waar ze tegenwoordig die zolen mee plakken, maar bij mij zijn ze er in een mum van tijd af en nu is het houten gedeelte ook al bijna 'op'. Die ene hak houdt het nog al aardig vol.
Joop heeft er ook last van, die heeft er bijtijds schroeven in gedraaid.
Volgende week maar weer eens nieuwe halen, het is ook niet dat ze niets kosten...
Naast de hopbelletjes (vr) heb ik nu ook hopbloemetjes. De belletjes heb ik al jaren maar sinds vorig jaar op een andere plek nu dus ook de mannelijke variant. Zou hop zich kunnen vermeerderen als een andere sexe vraag ik me dan af en kunnen meer planten dat?
Ik vind de belletjes leuker, maar de bloemen mogen er ook zijn en ze ruiken geloof ik allebei even lekker kruidig.
Gelukkig weer eens wat zon vandaag. Ik wandelde over het fiets/wandelpad, maar daar is nu weinig aardigheid aan. Voor mij is het makkelijk omdat Didi daar los kan, Storm laat ik sowieso niet los, maar veel Duitsers zijn bang van honden dus meestal doe ik haar dan even vast, ook om plotseling oversteken te voorkomen. Van mij mag iedereen weer huiswaarts keren. Ik ben er weer klaar mee.
Natuurlijk hoop ik op een mooie rustige nazomer, maar ja, het is toch elk jaar weer hetzelfde, ook de bank met daarop een breiwerkje verlang ik weer naar. Lekker binnen, rust... nu ja in elk geval rust.
Suzanne heeft zich ook vermeerderd, ik zie nog een paar zaailingen opkomen, leuk!
Het is weer maar een troosteloze boel op het land, de aardappels beginnen alweer opnieuw te groeien dat kan toch niet goed zijn, zouden die dan nog een keer gespoten worden vraag ik me af. Alles is alweer veel te nat, dat is niet droog met een paar dagen...
Vanmorgen en daarna tussen de buien door nog lekker wat in de tuin gedaan, dat vinden de honden ook gezelliger dan in de kamer liggen. Ze zoeken toch altijd mijn gezelschap op en gaan waar ik ga.
Niet ver gewandeld, want het miezerde.
De enige vrolijke noot van vandaag waren de pompoenen, weer volop te koop, dus binnenkort weer tijd voor puree met speklappen of soep.
De sanseveria op de slaapkamer bloeit al een week of twee en heel de slaapkamer ruikt daardoor heerlijk zoet. Eerst vroeg ik me af wat het was, maar dat is nu wel duidelijk, best lekker!
Langzaamaan beginnen de puimen eindelijk te rijpen en heb ik elke dag wel een bakje, ik kan het nog makkelijk aan eten. Joop vindt de vellen hard en zuur, pellen heeft hij geen zin in en dat ga ik ook niet voor hem doen, dus de meeste eet ik op.
Als er veel tegelijk rijp gaan worden zal ik eens een pruimentaart voor hem bakken en misschien ook nog wat op alcohol, want dat is toch ook altijd wel erg lekker.
Ik vind het altijd een prachtig boompje, het hele jaar door, maar nu vooral natuurlijk.
Alles hangt vol zaad, besjes, vruchten, noem het maar op, de kleuren komen er weer aan.
De Pauwlonia Tomentosa hangt vol zaaddozen. die worden bruin en zijn best decoratief. Ze blijven zeker tot volgend jaar hangen.
We wandelden een fijn rondje zodat de hondjes lekker moe zijn. Gelukkig bleef het droog, met een stevige wind.
En zoals het spreekwoord luidt: 'Wie wind zaait zal storm oogsten'.
Vandaag was Schaerendiekedag op herhaling omdat een paar weken geleden de storm spelbreker was. Wij waren veel te laat. Dat kwam omdat gisteren de duivenvluchten uitgesteld waren vanwege onweer en andere slechte weersomstandigheden, dus die waren vandaag eerst aan de beurt en daarna nog klokken in Zierikzee... nou dan weet je het wel...
Ik had al eerder moeten gaan, want nu heb ik bijna al de muziek gemist. Er werd ook niet gedanst, dat kwam ook omdat ik er niet was natuurlijk... *kuch*.
We zaten nog wel even gezellig op het terras en aten en dronken een hapje.
Storm logeert een paar daagjes hier en samen op konijntjes jagen is nog veel leukerder dan alleen.
Verder lijden er hier in de buurt een paar mensen aan het Ria van Felius syndroom, die gaan raar doen als ze me zien. Heel apart hoor, ik word er ook bijna verlegen van.
Die mensen zelf kunnen daar niets aan doen natuurlijk, eigenlijk zou het ook beter voor ze zijn als ze niet bij me in de buurt kwamen, maar ja je weet nooit waar en wanneer je iemand tegen komt natuurlijk.
Vlasdag vandaag in Dreischor, dus ik was weer eens gezellig in mijn geboortedorp en deed een rondje of twee drie.
Eerst alleen met Didi en later kwamen Joop en Ina en Martin daar nog bij.
Het is elk jaar wel zo'n beetje hetzelfde, maar vaak kom je toch ook wel oude bekenden tegen.
Vandaag ook weer stopte er een auto en werd er een raampje open gedraaid. "Dat is lang geleden!" riepen we alledrie en ook hoorde ik: "we lezen je weblog elke dag!" Erg leuk zulke dingen.
Jammer genoeg ging het regenen halfverwege de middag.
We aten een patatje, dronken koffie en een biertje, kortom het was gezellig.
Verder was Yara natuurlijk jarig vandaag. Gisteren teruggekomen van vakantie met papa in Frankrijk, dus druk met vriendinnen in de weer, ik heb al een paar keer gebeld, maar voorlopig moet ze het doen met mijn Facebook felicitatie. Vijftien alweer! Hier ook van harte gefeliciteerd lieve Yara! Dikke kus van oma en opa.
Geef me dat stukje worst nou maar en hou eens op met dat 'ding'. Ze moet er zoals gewoonlijk niets van hebben en draait altijd gelijk haar kop om als ik hem op haar richt, maar ja op je zesde verjaardag moet er wel een verse foto gemaakt worden natuurlijk.
Vanmiddag wandelden we gezellig een rondje door Zierikzee. De thee was zowat op, dus ik ging naar Koffie enT. Vergeet ik toch helemaal naar de koffiebonen te kijken, want daar ben ik nog niet uit met mijn nieuwe apparaat. Ik vind de koffie nog vaak te sterk. Je kunt de maling wel instellen en de hoeveelheid bonen per kopje en natuurlijk de bonen zelf... en daar wilde ik nou net naar kijken, want daar hebben ze ze mmisschien ook los? Want om nu elke keer zo'n hele zak te kopen om te proeven...
Er was een bruidspaar in de stad en deze auto stond op ze te wachten, wat een monster, een Excalibur, nog nooit van gehoord.
Het bruidspaar houdt vast van toeters en bellen...
En toen lag ik vannacht om half drie buiten naar de vallende sterren te kijken, ik had nog geen oog dichtgedaan. Er stond best een frisse wind, maar het was de moeite waard. Als nu al mijn wensen ook nog eens uitkomen...
Daarna lekker afgekoeld weer in bed en toch nog een paar uurtjes geslapen. Vanmorgen nieuwe matrassen besteld, na 26 jaar op deze geslapen te hebben best nodig. Ik verheug me op hun komst.
Vanmiddag weer achter de dijk gelopen, er stond een lekker briesje daar en daar waar het water tegen de kant aan kabbelt zijn de schelpjes netjes zij aan zij geordend en afgesleten.
Didi maakte haar buik nog eens nat, zo is het eigenlijk ver zat, de boel koelt lekker af een beetje water tussen je lippen en dan weer gauw naar de kant om te rollebollen. Het is ook best glibberig daar af en toe met scherpe schelpen.
Nog steeds rugpijn en daarnaast ook erg neerslachtig, wat het leven niet echt vrolijk maakt. Gelukkig weet ik waar het aan ligt. Veel mensen vinden het klinkklare onzin, maar bij mij is het gewoon zo dat de maan van invloed is op mijn gevoelsleven. Nu dus de nieuwe maan en gelukkig gaat dat ook weer over.
Ik wandelde wel een rondje, maar ik had steeds het gevoel dat ik moest gaan liggen om te slapen, dat heb ik niet gedaan natuurlijk, maar de stoppels lonkten wel.
Het was een moeizaam rondje en ik was blij dat ik thuis was. Daar heb ik een lekker biertje genomen en daarna een dutje in de zon.
De stokrozen bij de blokhut heb ik afgeknipt, die ga ik ergens anders zetten. Stokrozen moeten rondom zon hebben dan blijven ze mooi recht heb ik gemerkt. Als ze tegen een muur staan vallen ze naar voren.
Wie nog zaadjes wil die roept maar, ik heb er genoeg.
Zondag iets te enthousiast met het net in de vijver aan het vissen geweest en dat moet ik nu bekopen met behoorlijke rugpijn. Het gaat wel hoor, want vanmorgen ook nog lekker bezig geweest, maar het is wel vermoeiend en wandelen doe ik ook maar even wat minder. Gewoon even rustig aan.
De tuin is mooi vind ik dus ik doe maar weer wat foto's. De boel begint alweer te verkleuren.
Die onnatuurlijk grote witte bloem heb ik niet gekocht, zoiets zou ik zelf nooit kopen. Joop won hem bij de duiven, maar nu hij daar bij de vijver staat is het best leuk die joekels van bloemen.
De rode roosjes doen het erg goed, de verkering iets minder...
Gisteren bbqueden we gezellig met z'n allen. Het werd te laat om daar nog verslag van te doen vandaar vandaag.
Samen met Ina en Martin en de dochters van Martin was het een gezellige boel.
Na het eten werd er eens gekeken waar de reis naar Nepal nu eigenlijk precies naar toe gaat, want zo erg lang duurt het niet meer en werd er besproken wat vooral wel en wat niet mee te nemen. En zodoende werd het ongemerkt laat.
Vandaag wat in de tuin gesjouwd en vanmiddag een wandelingetje waarbij ik nog nooit zoveel trekkers in de weer gezien heb en tegen ben gekomen, wat een drukte.
De Luzerne ging met een noodgang tegen de vlakte.
En de meeuwen probeerden ook een wormpje mee te pikken.
Het is niet bij alle boeren van dat mooie nieuwe materieel als op het filmpje van een paar dagen geleden, bij de meesten doen de ouwetjes het nog best.
Net als deze.
We liepen over het land, omdat Didi daar altijd lekker los kan lopen, maar nu vlogen de hazen je om de oren, op de vlucht voor die moorrddadige machines.
Geen idee wat voor gepantserd geval dit is, ik had niet de moed mijn lens op zijn kop te richten want hij liep best hard.
Het was een dag met een feestelijk tintje, de duivengoeroe wist van niets en toch bracht hij iets lekker voor bij de koffie mee. Acht augustus, de dag dat we ooit verkering kregen lang gelee.
Soms begint een dag gewoon verkeerd. zoals vandaag en dan daarna lijkt er gewoon niets meer goed te gaan.
Nog wel even op de camping gewerkt, want ook daar moet de tuin nu eenmaal keurig netjes zijn voor alle kampeerders *kuch*.
Ik heb dit jaar voor het eerst weer springbalsemien, dat is wel heel leuk! Daar komen veel bijtjes op af en die kruipen helemaal in de bloemen, die wel heel erg diep zijn, dat zijn bijtjes zonder claustrofobie.
Verder niet veel gedaan. Wel pasta gemaakt zonder pasta en in de plaats daarvan linksgedraaide courgette, ik vond het erg lekker, Joop iets minder geloof ik, mannen altijd!
Telkens als ik de laatste tijd een half spitskooltje fijnsneed stond ik aan mijn moeder te denken en zag ik haar staan bij het aanrecht, met haar door mijn opa gemaakte schaafplank en telkens dacht ik dan ook: "ik moet het toch volgende keer eens proberen", want hij stond hier gewoon in de kelderkast, al jaren, zo voor het pakken.
Dat zijn van die dingen die je niet wegdoet, net als de wasstamper, ook al gebruik je ze nooit.
Rode en witte kool eten we zelden of nooit, maar de laatste tijd dus wel regelmatig een spitskooltje en vanmiddag heb ik hem gepakt, even afgespoeld en gebruikt. Dat ging gewoon natuurlijk!
Had nu iedereen vroeger zo'n plank vraag ik me af of deden ze het dan gewoon met de hand? Ook als de kolen in het zuur gingen voor zuurkool, dan sneed je wel een kool of wat.
Af en toe een beetje stoffig, maar het is een drukte van belang.
Hier is ook alles opgeruimd, de komende jaren genoeg te stoken en binnenkort komt er nog weer snoeihout bij natuurlijk, het houdt ook nooit op met dat hout.
Deze knul in tijgervel had zich verstopt tussen de golfplaten, ik denk dat het een grote aardslak is.
Vanavond aten we een heerlijke pizza bij Leonardo's met Ina en Martin, dat werd weer eens tijd.
Jet had gisteren 'pasta' gemaakt zonder pasta maar in plaats daarvan courgette en dat leek me erg lekker. En omdat Joop toch iets aan het bestellen was bij Bol deed hij hem er gelijk bij.
Zodoende hadden wij vandaag (want hij was er al) een biefstukje met weer eens andere sla dan gewoon, nl gespiraliseerde wortel, courgette en komkommer, aangemaakt met witte wijnazijn, witte peper, Himalayazout en een vers teentje knof.
Joop kreeg er nog gebakken krieltjes met een flinke klodder mayo bij, voor degenen die zich ongerust maken, maar ik vond het prima zo. Erg lekker ook! Weer eens wat anders dan sla.
Verder was het heerlijk opgefrist na het onweer van vannacht, lekker wandel- en buitenbezigzijnweer.
Joop en Martin kloofden de rest van het hout, nu alleen nog stapelen en van Ina kreeg ik nog een cadeautje.
Hard gewerkt vandaag! Lekker zweten en doordouwen, een hoop uitgebloeid spul uit de grond getrokken, gras gemaaid, kantjes geharkt, alles geharkt, geveegd, gewassen, nog even naar de dijk geweest, heerlijk met dit lekkere weer!
Maar nu ben ik ook een beetje uitgeblust en prikkelbaar, want mijn lettertjes zijn te klein en ik krijg ze niet groter, niet overal tenminste en met de foto's wil het ook nog niet soepel verlopen, favorieten wel terug inmiddels, toch wel handig.
Het komt allemaal wel weer goed, het is alleen even zoeken en uitpluizen, waarom blijven de dingen niet/nooit gewoon zoals ze zijn, waarom altijd al dat geverander, ik ben tegen!
De laatste foto is het 'strandje' achter de dijk, het was er druk vanmiddag zoals je ziet. Het is een gras-strandje, heel handig als je niet van zand houdt, bij het Koepeltje nog zo eentje, fijne strandjes met kleine kinderen.
´Gewoon aanklikken´ zei Joop, toen ik hem liet zien dat mijn Windoos 10 klaar stond en dat deed ik dus, niet wetend waar ik aan begon, want het duurt wel even alles bij elkaar.
Maar nu heb ik het en dat is best weer even wennen, uploaden van de foto´s aanpassen en favorieten die kwijt zijn, alles weer even opzoeken en inloggen, maar het is wel fijn geloof ik. Het werkt tenminste en best snel.
Verder was het tuinweer vandaag, beetje zitten, beetje doen, rondje rond het dorp om te zwemmen en vanavond een hapje op het terras.
En kijk ook een stukje tiepen lukt weer.
Joop is hartstikke jaloers nu, want hij wil het ook.
