Summertime

It's summertime, summertime, sum sum summertime!

Feestelijkheden

On zeven uur vanmorgen begon het al wat rumoerig te worden, de boel werd opgebouwd en er was een gek met een tractor, maar dat hoort er bij.

Ik had mijn stoeltje bij de garage gezet en zat zodoende eerste rang, erg leuke muziek van Rebound ik heb genoten. Daarna nog eens een rondje en even bij de molen gekeken om mee te doen met de wedstrijd, want hoeveel omwentelingen maken die wieken nu eigenlijk op een dag als vandaag.

De meeste winkeltjes die er vroeger waren, waren zichtbaar gemaakt door raamposters en iets wat er mee te maken had, al was niet alles goed volgens mij.

Kapper Koos de Bruin wel, daar ging mijn vader altijd zijn haar laten fatsoeneren.

Bij het dorphuis dronken we een biertje of wat

Zij was er ook.

Leuk hoor, veel oude bekenden, gezelligheid, wat wil een mens nog meer.

Straks nog even dansen, hoewel...

Feestelijk

Hij had zich verslapen vanmorgen denk ik, want het was al lang en breed dag toen ik hem op de deur zag zitten met zijn mooie rugmasker.

Het blijft maar kwakkelen deze zomer, ook vandaag was het weer niet veel gedaan, al viel de temperatuur best mee maar dan waai je weer uit je vestje.

We zijn inmiddels versierd met vlaggetjes, want zo hoort het wel natuurlijk, geen feest zonder vlaggetjes.

Flapperende vlaggetjes, want het schijnt ook altijd te moeten waaien als er feest is. Misschien gewoon eens proberen zonder vlaggetjes te feesten, of iets anders dat niet flappert, wedden dat het niet waait?

Ik heb een paar tekeningen voor het raam gehangen om de feestvreugde wat te verhogen.

We zijn aan het aftellen.

Allemaal naar Zonnemaire komen morgen!

Schaften

Ik heb dan gewoon wel weer een dag nodig om in mijn goeie doen te raken na zo'n dag als gisteren hoor, al is het maar een dagje heen en weer naar België. Hopelijk knapt Joop een beetje snel op van zijn verkoudheid, want daar wordt een mens ook niet vrolijk van. Het is niet alleen een dagje België maar alles bij elkaar.

Ik doe het niet meer zo heb ik me voorgenomen. Gewoon leuk over binnenwegen met de Spit, lekker op het gemakje toeren met de nodige stops en dan wil ik best wel ergens blijven slapen als het maar relaxed is allemaal, geen gejakker tussen vrachtwagens op de snelweg dat je oren gaan tuiten en niet te vergeten al de benzinedampen die je inademt. Dan blijf ik liever thuis.

Lekker gewandeld vandaag, Didi stippelde de route uit tot ik in moest grijpen want we moeten ook nog een keer thuis komen natuurlijk.

We kwamen langs van Leersum, tegenwoordig heet het Zeelanderij, waar ik vroeger voor mijn moeder al appels ging halen, maar tegenwoordig hebben ze alleen nog pruimen, wat tomaten en andere groenten. Ik nam weer een kilootje pruimen mee, erg verleidelijk hoor ik moet me echt inhouden anders is die kilo zo op.

Vroeger plukten we in de zomervakantie bessen bij van Leersum, geen idee meer wat je er mee verdiende maar gezellig was het wel altijd. Hier in augustus 1963 met Adri en Eveline Flikweert, Wim van der Meer en Hans Koopman, dikke vrienden en beiden al overleden. Suus Fondse en ik die de foto nam, we waren aan het schaften.

Wegpiraten

We hadden vandaag gepland om eens in Oostende bij Ed de broer van Joop en Ina te gaan kijken met de otootjes. Hij woont daar alweer een paar jaar en wij waren er nog nooit geweest, schande natuurlijk.

Eerst een stop in Goes om te kijken of het achterwiel wel goed vast zat, dat wiebelde volgens onze achtervolgers. Gelukkig was er niets aan de hand en gingen we weer verder op pad.

We dronken koffie daar waar Nederland België wordt. Lekker!

Nou en toen trokken we België in. Ongelooflijk wat ze daar met de wegen deden, juist niet doen en waar ze mee bezig zijn, vooral dat laatste. Degene die daar verantwoordelijk voor is moet eigenlijk gelijk achter slot en grendel, diegene is niet goed wijs en er juist op uit iedereen op een dwaalspoor te brengen, Tom snapt er ook niets van.. en Joop probeerde zelfs een keer spook te rijden. Best eng allemaal hoor.

Maarrr.... we hebben het gevonden en kijk eens wat een mooi geplaveide straat, daar zijn ze ook blijkbaar al een jaar mee bezig.

We dronken wat en aten een taartje toen ik er achter kwam dat we in het huis van de vriendin van mijn zwager zaten, dat kan natuurlijk want daar waren we ook nog nooit geweest, maar qua meubels en dingetjes die er stonden had het zomaar ook zwager zijn huis kunnen zijn vond ik.

Daarna wandelden we een stukje, keken ook even bij het huis van Ed en op de boulevard.

Daarachter is ergens de zee, af en toe zie je een klein stukje. We moeten maar goed ons best doen om dat hier zien te voorkomen, want het is echt geen gezicht.

We moeten er maar niet aan denken dat het bij ons zo wordt.

Inmiddels was het al later dan we dachten, dus keerden we snel weer huiswaarts, deze keer via de snelweg dachten we, eerst weer even verkeerd gereden maar dat konden we herstellen, Ina en Martin gingen ook verkeerd en die dolen nu nog ergens door België op zoek naar de goede weg naar huis.

Konden we maar gewoon lekker al fladderend door de lucht net als die zwanen, wat moet dat heerlijk rustig zijn.

Verstekeling

De springbalsemien is stiekum meeverhuisd, dat had ik niet gezien, maar inmiddels zie je hem echt niet meer over het hoofd. Sinds vandaag bloeit hij ook. Natuurlijk ga ik niet al dat zaad hier laten springen, al zal ik dat niet helemaal kunnen voorkomen, maar ik zal zo hier en daar in de polder eens wat gooien, geen idee of het daar groeien wil maar dat zien we dan vanzelf.

 De schutting is twee meter.

Didi heeft op de foto net kennis gemaakt met Guus, de Boxer van het dorp, eindelijk eens eentje die gewoon wil spelen, ze is er duidelijk nog van onder de indruk.

Prachtige blommetjes vind ik zelf.

Ik poetste en waste vandaag eens wat, het is hier niet alleen maar luilekkerland natuurlijk...

...al weten de hommels mijn tuintje ook al te vinden en aardig wat stuifmeel te verzamelen.

Meebeleven

Het eerste vlas is alweer gemaaid en blijft zo een tijdje liggen om te roten.

Twintig augustus is het weer vlasdag in Dreischor.

Dit jaar vindt er een linnen huwelijksceremonie plaats een erg leuk idee vind ik en een reden om toch maar weer te gaan kijken die dag. Al die jaarlijkse evenementen zijn steeds hetzelfde en op den duur heb je het allemaal wel gezien, maar een bruid en bruidegom in het linnen is toch wel apart.

Heel anders wordt het komende zaterdag 30 juli op de eerste  'Beleef Zonnemaire' dag.

Leuk!

Een overdag- en avond programma met veel muziek op verschillende podia.

Wij beleven die dag dus hier thuis gewoon lekker mee.

Zondags

We versliepen ons bijna vanmorgen, zo stil was het. De haan had wel gekukeld, maar die was blijkbaar ook weer in slaap gesukkeld, of druk met andere zondagochtendzaken.

Deze vlinder vond ons tuintje blijkbaar erg aanlokkelijk, ging elke keer op Joop zijn been zitten, zelfs bijna een keer op de neus van Didi, dat was wel een erg leuke foto geweest want ik liep met mijn toestel in de aanslag.

We maakten een fijne ochtendwandeling en daarna haakte ik lekker in de schaduw verder aan mijn rode gordijn.

Nog een wijntje bij de Smisse en daarna makkelijk eten.

De nieuwe notenboom met mij voor de maat ernaast

Niks boompje groot plantertje dood, hoogstens een wat grotere knobbel.

Van het restant stenen van de stoep bouwde ik wat uhh.. dinges zodat de potten wat hoger staan, achterin de vetplanten. Het heeft allemaal zijn tijd nog even nodig.

Notenbomen

Lekker vroeg op stap vanmorgen want ik dacht dat het erg warm zou worden, dat viel wel mee gelukkig .

Vlinders in overvloed, maar ze op de foto krijgen is weer wat anders.

behalve deze dagpauwoog dan.. die wilde heel even poseren.

Hij liet me ook nog even zijn mooie onderkant zien, of was dat nu deze atalanta..

die eigenlijk te ver weg zat.

Vanmiddag even naar het tuincentrum voor wat Sempervivum. Ik heb het altijd over vetplanten, veel makkelijker. Daar heb ik een leuk hoekje mee gemaakt en omdat ik op Scharendijke ook nog van dat spul in de tuin heb haalde ik daar gelijk nog wat stekjes en maakte ook de jaarlijkse notenboomfoto. Het wordt tijd voor noten!

De nootjes die ik hier plantte en waarvan er eentje is uitgekomen doet het ook nog steeds, die heb ik meegenomen, dus daar zal ik in het vervolg een update van maken en morgen eens een foto.

Gepast

Onze spruitjes voor komende winter staan er prima bij. Paarse hoef ik niet maar de groene daar kijk ik nu alweer naar uit.

Ik wist eerst niet wat het was, kolen dacht ik, maar mijn zus heeft een groenteboer als schoonzoon en zij herkende de paarse spruiten, die er nog niet aan zitten nu, maar door de kleur viel het kwartje.

Met een paar extra kolen voor de afwisseling, want daar houdt ook een boer wel van.

Ik winkelde even vanmiddag en kwam met twee bh's en een badpak thuis, soms lukt het gewoon.

Ik had niets voor als er plots eens gezwommen moest worden, niet eens een bikini, geen idee waar die gebleven zijn. Er lag nog wel een kleurig broekje maar dat vind ik zelf niet meer kunnen nu, de boel moet meer bedekt, eigenlijk meer in bedwang worden gehouden, daar gaat het om.

Het was echt een vreselijke paskamer, met een spiegel waarin je tien keer zo dik lijkt en alle butsjes en deukjes wel erg zichtbaar zijn. Toen ik zag dat alles erin kon, gauw weer uitgetrokken en thuis nog eens gepast, het kan ermee door, binnenkort maar eens zwemmen.

United Colors of Schouwen

Vanmorgen lekker vroeg aan de wandel en even zwemmen bij Bommenede.

Het land heeft prachtige lappen in allerlei kleuren en dan zijn de spruiten er nog niet eens bij. Nog even en alles is er weer af. We deden boodschappen, ik haakte nog wat en eind van de middag nog wat verjaarsvisite, gezellig!

Gisteren kreeg ik een berichtje of ik mee ging op de foto voor de krant, heel Zonnemaire moest op de foto voor het grote witte huis in het dorp en of ik ook maar zoveel mogelijk mensen mee wilde nemen... Kom ik daar is er maar een man of vijftien, wel gezellig hoor en ik voel me vereerd, maar met de organisatie heb ik dus niets te maken.

Post

Er is niets leukers dan zo'n prachtig verzorgd pakketje te krijgen, de verzend(st)er had duidelijk zijn/haar best gedaan.

Natuurlijk begreep ik gelijk wel van wie het was, het was me beloofd en er was om een adres gevraagd ... mijn mus keek en kwetterde blangstellend mee.

Geniet maar even mee hoor want zo'n kaart krijg ik niet iedere dag en jullie ook niet denk ik.

en dan de tekening, met lijstje en al ...

... en nu hangt het hier, recht voor mijn neus.

Een mens moet zoveel mogelijk positiviteit om zich heen verzamelen, tenminste dat moet niet maar dat mag en als er één positieveling op deze wereld bestaat dan is dat Dagmar wel.

Ik heb het al gedaan maar bij deze nog een keer lieve Sjeu, hartstikke bedankt! Ik weet hoeveel moeite je dat allemaal heeft gekost.

Ik beloof je een tegenprestatie, maar daar is het nu nog te warm voor, heb geduld.

Verfrissend

Er is altijd wel een schaduwplek gelukkig en 's middags verandert het plaatsje voor een paar uur in een lommerrijk pleintje, ik ben nog steeds heel blij met de boom van de buren.

Warm is het overal wel en wandelen doen we nu zeker maar niet. Vanavond wilden we weer gaan zwemmen, dat was erg fijn gisteravond, maar er vonden een paar paardenliefhebbers het nodig ook te komen zwemmen, dat viel even tegen want nu durfde ik haar net als andere hondenbaasjes niet los te doen. Zodoende heb ik haar thuis maar even nat gemaakt.

Ik heb inmiddels wel weer een buitendouche, heerlijk! Het water in de slang warmt op en zo langzamerhand wordt het steeds kouder. Erg verfrissend!

Je moet natuurlijk net als onder de gewone douche wel je bril afzetten.

Zomers

'..en als je dan niets hebt, dan doe je maar een foto van je hond' sprak ze vrolijk, toen ze zei dat ik gewoon door moest loggen. Nou dat heb ik onthouden.

We maaiden weer gras op Scharendijke en knipten wat overhangende takken weg. De slang in de vijver om bij te vullen. Joop is net de kraan weer uit wezen zetten.

Daarna even naar de Plus, ik doe nu daar nog maar boodschappen als we toch in Scharendijke moeten zijn. Het is er erg druk zeker nu in de vakantieperiode, ik zie ook heel veel nieuw personeel. Ik weet niet of ik als ons huis verkocht is ook nog die kant op ga. Zierikzee is toch een stukje dichterbij.

Maar voorlopig is het nog niet zover. Wel meerdere belangstellenden gelukkig, dus we wachten het 'rustig' af.

Te warm om te wandelen vonden Didi en ik. Wij scharrelden hier in de tuin, daar kan ik mezelf ook best bezig houden hoor en heerlijk schaduw van de boom. Joop deed wel een rondje.

Didi en ik reden naar Bommenede vanavond om even een duik te nemen, Didi tenminste... en daar maakte ik wat foto's van.

Gesukkel

Om te beginnen eerst maar het gewas van gisteren. Niemand had het goed al zat Josephine met haar Cichorei  wel erg dicht in de buurt, volgens Freek lijkt dat er heel erg veel op en als ik zo lees hier en daar is het gewoon dezelfde familie.

Het is dus witlof. Als de wortelpennen groot genoeg zijn worden de blaren afgehakt, vandaar dat ze net als aardappels op bergjes staan dat hakt makkelijker, en dan daarna werden ze vroeger ingekuild dat weet ik nog wel dat mijn vader dat deed. Tegenwooordig gaan ze het water in en dan groeit op die wortelpen en mooi nieuw witlofje, schoon en wel zonder grond tussen de blaren en als het meezit (of tegen in mijn geval) smaakt het ook nergens meer naar, omdat de fijne bittere smaak weggekweekt is.

Vanmiddag deden we apart een wandelingetje, ons tempo ligt Joop te laag dus die deed zijn eigen rondje, ook prima, dan kunnen wij tenminste gewoon lekker een beetje lopen sukkelen en heb ik tijd voor wat foto's die ik niet nam gewoon omdat ik niks leuks zag, de vlinder is zelfs al van gisteren.

Eind van de middag even naar de Smisse, geen muziek vandaag, ook niet druk, maar daardoor misschien juist wel zo gezellig, voor ons tenminste,zo leer je toch de mensen beter kennen.

En dan daarna nog koken hè. Gelukkig ram ik met mijn vijftigjarige kookervaring, zeker na een paar wijntjes, zo een overheerlijke maaltijd op tafel, echt een fluitje van cent hoor, daar draai ik mijn kromme vingers niet voor om ;)

Update van FREEK:

Hoi Ria,

Op je blog over witlof staat dat het geteeld wordt op ruggen om het blad makkelijk af te hakken maar dat is niet zo.

De boeren kweken op ruggen om de pennen makkelijk en ongeschonden uit de grond te krijgen.

In het najaar en soms nog in de winter worden ze dan net als aardappelen gerooid.

Boeren

We waren behoorlijk lui vandaag, eigenlijk hadden we helemaal geen zin om te lopen en daarom zochten wij een kort rondje uit wat eigenlijk nog best lang was op deze dag.

Maar we hebben het gehaald.

Verder een vraag voor de boeren onder mijn lezers.

Weet iemand wat voor gewas dit is?

Joop en ik liepen er al weken over te verzinnen, tot gisteren de boer van de familie mee ging wandelen en de oplossing gaf.

Geverjaar

Vermoeiend hoor, dat jarig zijn, ik ben ook niets gewend natuurlijk. Maar het zit er weer op. We hebben lekker mossels gegeten en er is gelogeerd, dat ging ook prima, met Storm ook, die wilde even aan Didi voordoen hoe dat ging met traplopen, maar daar hebben we maar een deur voorgestoken, regels zijn regels, geen honden boven.

Levi kon niet wachten tot eindelijk Pokemon beschikbaar zou zijn, dat blijkt inmiddels gelukt.

Yara kreeg een uitgebreide haarbehandeling van 'tante Knip', dat was nodig want ze had haar haar behoorlijk verpest met verschillende kleuren verf. Een stuk korter en weer een gezonde uitstraling.

Vanmiddag kwamen Janny en Freek en wandelden we een rondje.

Ze trakteerden op een etentje als cadeautje! Jummie!

Janny en ik kozen voor de paling en Joop en Freek voor een flinke zeetong.

en als afsluiting een lekker toetje.

Bolletjes

Na weer heel veel regen afgelopen nacht brak toch eind van de morgen de zon weer door, toen hadden Didi en ik er al een rondje opzitten. Soms hebben we gewoon zin 's morgens en maken er dan al een lekker wandelingetje van.

Vanmiddag samen met Joop nog een rondje en daarna weer een ritje op de scooter om de auto op te halen. Best leuk hoor en natuurlijk denk je dan weer even terug aan vroeger toen we op de Zundapp erop uit trokken. Alleen zat ik toen achter een brede gespierde jonge rug en als ik nu naar voren kijk zie ik een kaal kruintje en gehoorapparaatjes. Gelukkig is het gevoel nog hetzelfde.

Het vlas staat ook Zonnemaire goed. Het krijgt al een beetje die mooie roodbruine kleur.

De papavers moeten nog even al zijn het al mooie blauwgroene bollen.

Morgen jarig.

Ik weet niet of het ervan komt een logje te maken, maar dat merken je dan vanzelf.

Herkenning

Ik had vanmorgen mijn nieuwe vest aangetrokken toen ik wat boodschappen in Zierikzee ging doen.

"Heee hoe is het..! Ik herkende je aan je nieuwe vest." zo klonk het bij AH bij de kassa, toch wel grappig dat bloggen.

Bij de drogist zocht ik naar mijn klantenpas, ze kunnen dan zoeken op de postcode maar ik wist niet of ik al op het goede adres stond. Toen ik het adres gezegd had zei ze: "oh u woont toch in dat mooie huis, helemaal in het groen", nou nee nu niet meer dus, maar vreemd vond ik het wel.

Vanmiddag lekker gewandeld en hoe verder we kwamen hoe zonniger het werd.

Didi zag weer eens een knijn maar kon het niet vinden tussen de blaren.

Eind van de middag brachten we de auto weg, die krijgt nieuwe koppelingsplaatjes morgen, we reden samen op de scooter terug, ook wel eens leuk, zeker zo in het zonnetje.

Heet van de naald

Eerst naar Scharendijke om te maaien vandaag, het gras ligt er netjes bij er wordt natuurlijk ook bijna niet op gelopen. Anders waren er altijd platgelopen paadjes van en naar de duivenhokken en de voeropslagcaravan. De ingezaaide kale plekken zijn ook al bijna niet meer te zien.

Ik vind het wel een huis met lege ogen zo en hoop dat daar gauw verandering in komt.

Daarna wandelden we natuurlijk want het was heerlijk weer hier, wel veel wind maar dat was juist lekker.

Best warm ook, Joop probeert ook een kleurtje te krijgen, oh nee het was warm.

En tussendoor haakte ik altijd en trok uit en haakte en paste nog eens, trok weer uit en haakte en paste nog eens....

maar nu is het klaar, heet van de naald.

Ik vind het leuk, het zit lekker, fijn jasje denk ik wel, maar dat moet altijd nog blijken.

Stijfjes

Heerlijk wakker worden zo op zondagmogen. Meer dan dit val er over het algemeen niet te zien en meestal is het ook erg rustig op wat gekukeleku na.

Zicht op mijn eigen bakje en het schilderachtige tuintje van de achterburen wat wil een mens nog meer zo op de zondagmorgen.

Niets!

Er hoeft ook niets gelukkig want mijn rug speelt op en alles kraakt dat het een lieve lust is. Ik zie er dan misschien in het voorbijlopen best wel soepel uit, dat ben ik ook wel, maar de pijntjes zijn er ook best.

Ik ben zo blij dat ik niet meer de halve dag krom hoef te staan, of hoef te knippen tot ik een ons weeg en dan daarna nog even het gras maaien... en ook nog even dit, of dan daarna nog dat. Als ik nu in de tuin kom denk ik weleens dat ik altijd veel te veel heb gedaan en veel te precies werd, daar is het de tuin niet naar.

En wat er met de foto's is weet ik niet, vandaag doen ze het hier in elk geval weer wel.

Geluiden

Lekker opgeschoten met mijn haakwerkje vandaag, ik zeg nog even niet wat het wordt, maar het is wel iets dat achter elkaar klaar moet anders komt het er niet meer van. En dat is het nu bijna, misschien morgen al.

Tussendoor wandelden we even natuurlijk, vanmiddag was het best warm en vanavond lekker koel.

Stilte in de polder. Wel af en toe een auto, maar het scheelt toch een stuk met Scharendijke.

Ik moet bij het buitenzitten ook nog wel wennen aan de burengeluiden, dat zal andersom ook zo zijn.

Je ziet ze niet maar ze zijn er wel en af en toe hoor je ze ook. Ze horen Joop sloffen op zijn sloffen, zijn keel schrapen en mij nog maar een kopje koffie of thee maken. Ik hoor de buurvrouw af en toe iets tegen haar hondje zeggen, dat vindt Didi ook leuk en zo zal er nog wel meer zijn. Gelukkig geen vervelende dingen (alhoewel, dat geslof) maar toch onwennig.

Zo sta ik 's morgens vaak op bed om het Velux raam open te doen en kijk dan tegelijkertijd even naar buiten, een paar dagen geleden keek ik daarbij toen plots een vreemde achterbuurman aan, die had ik nog niet gezien. Ik heb gezwaaid en goeiemorgen geroepen, hij zwaaide terug. Dat is dan wel weer grappig.

Terugblik

Ina kwam gisteren even langs en bracht wat oude foto's mee uit de tijd toen we in de Zijpestraat woonden in Plan West. De foto's zijn van een uitbundig weekend met haar en haar toenmalige vriendje, die inmiddels al is overleden.

We gingen bbquen en omdat het slecht weer werd, zetten we het ding gewoon in de kamer en bakten vrolijk verder.

Dit zal de volgende avond zijn geweest. Ik neem maar aan dat we niet en bbqueden en fondueden (dat zal taalkundig wel fout zijn) op dezelfde avond. Fonduestel op de grond en wij ook. 

Wat waren we jong he, begin twintig, getrouwd en twee kinderen.

We gingen zelden uit, af en toe een vrijdag- of zaterdagavondborrel bij 'Old Dutch' of 'de Mirabel' en dat was het dan, de babyfoon stond bij de buurvrouw. Feesten deden we voornamelijk thuis met vrienden en familie.

We speelden spelletjes en een potje Monopoly eindigde meestal zo.

Wat een tijd en wat hebben we een lol gehad toen. Een zitzak en een poef en de plantenbak stond ook binnen. We dronken sherry en bessenjenever, de wijn kwam later pas.

Oranje gordijnen heb ik geloof ik altijd wel ergens gehad.

Leuk om terug te zien, ik kende de foto's niet.

Silvia kwam een nachtje logeren, onze eerste logee. We hebben tot half twee lekker buiten zitten kletsen.

Trots

Yara geslaagd en de hele bubs compleet, dat is toch wel erg leuk om te zien.

Trotse Yara en oma natuurlijk.

Bont

Mooie wolkjes vandaag, veel vliegtuigstrepen ook. Ze vliegen hier laag, lager dan boven Scharendijke, op weg naar Zestienhoven misschien.

We deden een rondje 'Schraphage' en ik kwam wat vlinders tegen, veel meer dan deze twee maar die andere bleven niet zitten. De naam van de bovenste ben ik vergeten, maar dat doet er verder ook niet toe natuurlijk.

Dit is een bont zandoogje denk ik zomaar.

Soms zit het mee en soms niet

We gingen de kliko even bij de straat zetten in Scharendijke en terwijl we wachtten tot ze hem geleegd zouden hebben gingen we weer eens op het strand kijken. Het zou er niet druk zijn met dit weer en dat was ook zo.

We hadden heel het strand zo'n beetje voor onszelf.

en dat in het hoogseizoen.

De koningskaars gaat bloeien, de bloemetjes gaan open, wat een schoonheid.

Joop zat zowat de hele dag op zijn knieen in een hoekje achter de tv en nog werkt het niet naar behoren geloof ik.

Ik haakte nog wat en ben nu ongeveer weer net zover als gistermorgen, zo gaat dat soms.

Contrast

Vandaag heb ik de ramen gezeemd! Dat moet hier ook gewoon, tenminste het moet niet maar ze waren wel vies en er zit ook nog verf en andere troep aan daar heb ik nu ook weer iets van weggekregen maar nog lang niet alles. Volgende keer weer eens wat, ze zijn wel een stuk schoner in elk geval.

Daarna naar Scharendijke om te maaien. De stokrozen bloeien inmiddels, sommigen tenminste en eindelijk heb ik een bloeiende bloemenrand aan het eind van de tuin. Het vlas staat er ook prachtig bij.

Het was heerlijk vandaag echt lekker doe weer, want eenmaal weer thuis hier verder in de 'tuin' gespeeld. Het contrast met Scharendijke is groot, maar het scharrelt net zo lekker hoor. Potje hier dingetje daar, heerlijk!

Torentjes gebouwd van het restant stenen zodat de potten wat hoger staan.

Daar moet ik dan ongeveer twaalf keer voor heen en weer lopen, want meer dan twee kon ik niet tillen, nu weet ik weer waarom het steekwagentje wèl hierheen moet komen, ik gebruik het ook vaak om de potten te verzetten. Joop dacht dat we het niet meer nodig zouden hebben, omdat we toch niet meer gaan verhuizen...

Verrassing!

Wat duurt dat toch lang, dacht ik al een tijdje,  tot eindelijk de roze knoppen van het vingerhoedskruid eens tevoorschijn kwamen. Eigenlijk had ik de moed al opgegeven. Het was een zaailing die in de oprit stond en ik wist niet beter of het was vingerhoedskruid en had me er verder niet in verdiept.

Tot er vanmiddag ineens iets geligs gloorde... is het gewoon een koningskaars, die had ik helemaal niet op Scharendijke. Weleens zaad meegenomen, zoals wel van meer dingen waar ik nooit iets van terug zag.

Wat leuk hè.  Hij staat in een pot, dus ik heb geen idee of hij dan nog terugkomt volgend jaar, we zullen het wel beleven.

De Fuchsia die ik van de duivenclub voor moederdag kreeg, bloeit zich helemaal uit de naad, dit is nog maar de helft van wat erin zat aan bloemen en als beloning heb ik die ook maar uit zijn plastic potje bevrijd en in een fijne grote pot gezet.

Ook Fuchsia's heb ik nog nooit gehad, vind ze ook niet zo bijzonder, ze vallen uit. Maar ja als ze zo goed hun best doen moet het maar een keer.

Oost west enzo

Zon! Ik zag het in bed al vanmorgen, dat is nieuw hier.

De roldingen zijn wel naar beneden, maar aan het licht kan je wel zien of het zonnetje schijnt. We slapen op het oosten en in Scharendijke op het westen, daar zag ik het pas als de gordijnen open gingen. Zo heeft elk huis zijn dingen.

Wel heel veel wind vandaag, maar ja je kan niet alles hebben natuurlijk.

Heerlijke doperwtjes op het land, daar kan ik niet vanaf blijven. Ze doen me denken aan het groente tuintje van mijn vader, dat heb ik niet vaak, maar bij lekkere sappige doperwtjes wel. Als wij boontjes moesten doppen kon ik het ook niet laten ervan te snoepen.

Ook daar veel slakken. En als dit echte wijngaardslakken zijn heb ik toch niet de behoefte ze te gaan bakken, hoewel ik ze in Frankrijk altijd heerlijk vond, met veel knoflook natuurlijk.

Ik waste en droogde vooral. Om te drogen span ik lijntjes en die hangen eigenlijk wat te dicht bij de schutting, daar moet nog iets op verzonnen worden, maar ook dat komt wel weer een keer goed.

Zoals alles, altijd.

Geversier

Zo te zien staat die W er al langer, maar goed, het begin is er, nu de rest nog.

Sommige stronken versieren zichzelf gewoon met een vrolijk bosje 'vuulte'.

Toen ik bovenstaande foto maakte begon het weer behoorlijk door te miezeren, echt zo'n dramregen, waarbij je in een mum van tijd ook zeiknat bent, bah!

Tien jaar geleden vierden we CAS zo. Waar blijft de tijd, we zaten lekker in de duinen, dat kon toen nog.

We hebben weer een eiland vol dolende automobilisten in de polder, zoekend naar een parkeerplek, velen hebben hun fietsen meegenomen... en het blijft maar regenen.. regenen.. regenen..