Vanmorgen zat ik weer ruim een uur in de stoel. Zij zijn een goed team, maar ik ben ook een voorbeeldige patient zegt hij. Dat wil een mens graag horen natuurlijk. Het lijkt allemaal erg ingewikkeld maar dat is het niet hoor Wieneke, het is omslachtig vanwege de nieuwe knopjes die ik krijg, dan moeten dus de oude er af en de nieuwe erop en na het maken van de afdruk, de nieuwe er weer af en de oude er weer op, acht keer.
Toen ik weer naar huis kon was het ruim een uur later en moest ik een euro betalen om weer uit te kunnen rijden, is dat veranderd? Ik had geen euro en pinnen kon niet, maar gelukkig was er een hele vriendelijke mevrouw die vijftig cent wilde wisselen voor vijfentwintig cent, er bestaan nog best aardige behulpzame mensen.
En nu maar wachten op de reizigers, ze zijn al geland in Doha en hebben na 13 uur wachten een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam, waar ze morgenmiddag aankomen. Hopelijk krijgen ze een overnachting ergens.
Eindelijk weer rust in de tent, want het was in meerdere opzichten een bewogen reis zal ik maar zeggen.
Mijn praatpiepje uit Nepal ging, dus dan ben ik toch wel nieuwschierig wat ze te vertellen hebben en zodoende was ik al vroeg op, want ik lag ook al een tijdje wakker. Gelukkig werd het prachtig weer en zag ik de zonsopkomst.
Ik kon eindelijk weer eens fatsoenlijk maaien want het was lekker opgedroogd na een paar dagen zon. De anemonen beginnen te bloeien, ze hebben zich uitgezaaid op de plek waar afgelopen voorjaar de pot met anemonen stond. Ik dacht dat dat voorjaarsbloeiers waren.
Joop lunchte bij Deepak, de gids, thuis. Hier samen met zijn 74 jarige pa.
En hier met zijn vrouw erbij.
De vlucht van morgenochtend wordt uitgesteld naar morgenmiddag, er is weer een staking of zo. Het wordt dus pas donderdag als ze er weer zijn.
Zodoende waren we alweer samen in Middelburg, we namen wel een andere route voor de verandering.
Fototoestel terugbrengen gaf geen problemen, binnen een paar dagen moet het geld teruggestort zijn als het goed is. Ina trakteerde op een lekker ijsje en ik stond sinds jaren weer eens op een roltrap in de grote stad.
Ina kocht een gulden voor een paar euro, dat was erg goedkoop zei ze.
De Nepalgangers zijn weer terug in Kathmandu en gaan morgen aan de terugreis beginnen, de berichtgeving is erg sumier op het ogenblik... te druk met andere zaken.
Nadat ik gisteravond een paar uur uitgebreid geoefend, gewogen en geprobeerd heb, heb ik vanmorgen besloten mijn nieuwe toestel morgen weer terug te brengen.
Niemand begreep geloof ik wat ik gekocht had, maar het was een Nikon coolpix S9900 inclusief accesoire kit. Alles zit weer netjes in de doos, twee accesoires, de extra batterij en de standaard, zaten er zelfs niet bij.
De reden waarom ik hem terugbreng is dat ik hem vooral te groot vind en te zwaar. Mijn Panasonic weegt twee ons en deze ruim drie, plus dat hij niet lekker in mijn hand ligt. Ik loop tijdens het wandelen vaak gewoon met mijn toestel in mijn hand en dat gaat met deze wel, maar niet lekker.Bovendien is de kast van de Panasonic van staal en die van de Nikon niet, ik weet niet waarvan dan wel, maar ik vind hem ook duidelijk minder degelijk.
Ik ben teveel vergroeid met de Panasonic en ik denk dat ik voor deze kies, dan maar zonder klapscherm, maar als het even kan wil ik dat liever nog even uitstellen, dus ik hoop dat ze zoals ze beloofden gewoon het geld terugstorten. Dan kan ik op mijn gemak nog wat verder kijken. Ook al zal ik als ik wat wil kopen toch wel weer bij Verschoor terecht komen. Mijn oude toestel doet het sinds gisteren weer als vanouds, geen storing meer gehad.
En nu maar wachten op de vakantiegangers. Nog drie nachtjes. Bij mij bestond de tijd vooral uit hond. Door de vele regen kon ik niets in de tuin doen en binnen zit je dan met z'n drieen naar buiten te kijken en te wachten tot het droog wordt, of een beetje te breien.
Ze zijn weer terug in Pokhara, hebben hun Poon Hill diploma gehaald, want zwaar was het zeker ook voor Joop met de snelle hoogteverschillen daar.
Nadat we gisteravond gezellig een pizzaatje hadden gegeten gingen we vandaag samen naar Middelburg en dat is voor Ina vooral terug naar vroeger.
Bij elk straatje heeft ze wel een verhaal. 'Hier trokken we altijd belletje, daar speelden we altijd en hier pieste ik weleens in mijn broek en hier stak ik ooit eens een chocolade sinterklaas in mijn zak'
Goed geslaagd ook, want een nieuwe bh en....tatatadaaaa.... een nieuw fototoestel.
Ik liep even binnen om over mijn storing te vertellen en even te kijken naar wat er zoal was. Genoeg natuurlijk. Het was een aanbieding en ik heb hem gelijk maar gekocht. Als hij niet bevalt kan ik hem binnen twee weken gewoon terugbrengen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Selfies gaan ook handig met het uitklapbare schermpje, ik zie nu dat ik tussendoor al zit te publiceren, maar dat is niet de bedoeling, tsjonge jonge het gaat ook allemaal weer niet vanzelf vandaag.
Het bizarre van het verhaal is dat mijn oude fototoestel na de aanschaf van de nieuwe geen storing meer heeft gehad
Mooi weer dus lekker vroeg op pad vanmorgen, al had Storm niet veel zin, al dat gewandel ook, er valt toch al genoeg te beleven.
Vanmiddag koffievisite uit Numansdorp, mijn schoenen zijn keurig gemaakt, daar kom ik de winter wel weer mee door. We zaten lekker buiten in de zon, wat een genot!
In Nepal krijgen ze ook weer een beetje praatjes, 'natafelen in de lodge in Jhinudanda (even klikken want geweldige foto) op 1780mtr. We zijn dus al aardig gedaald', staat er bij de foto. En vanavond werd ik gebeld onder het Yahtzee spelen. Ze hadden allemaal spierpijn en er was iets met de bergen, dat gratis bellen is niet altijd even duidelijk. Ze hebben het leuk zo te zien.
En ja hoor daar was tie weer, nu in een lodge waar ze wel wifi hebben. Vanmorgen om 5u op pad om naar 3200mtr te lopen en daar de zonsopkomst te zien. Schitterend de eerte straaltjes op de toppen! Wel een zware klim 's ochtends vroeg zonder ontbijt. Daarna weer terug naar de lodge voor ontbijt en om 9u wwer op pad richting Tadapani. Eerst mooie afdaling langs de rivier en daarna... jawel weer een fijn stukje klimmen. Net lekker douchje gedaan en zo een soepje om warm te worden.
Aldus Martin. En als ik het goed heb zie ik links op de foto Deepak de gids staan.
Juist gearriveerd in Tadapani volgens schema. Alles OK. Wel zwaar. Vanmorgen vroeg de zonsopkomst gezien, verder is het veel bewolkt.
Aldus Joop.
Wat een verschil in berichtgeving. Het is zwaar merk ik wel. Van Silvia geen bericht nu, maar dat komt vast nog wel. Misschien pas als ze thuis is.
En zo moet dat er dan ongeveer uit hebben gezien, die zonsopkomst. Prachtig natuurlijk.
Storm vermaakt zich prima. Hij ruikt en ziet van alles. De konijntjes, maar er is ook een rat en dan natuurlijk die steenmarter, die zal ook wel ergens zitten, alles wordt 's morgens opnieuw besnuffeld.
Vooral bij die ren waar al die doden vielen, want kijk, daar graaft een eng beest zomaar onder het gaas door natuurlijk. Ze zitten nu veilig hoor, geen reden meer voor paniek.
Eerst naar de tandarts in Vlissingen vanmorgen, er stond een stevige bries waar ik thuis nog niet eens erg in had gehad, wel in de regen, daar kon je niet onderuit, alles stroomde over.
De tandarts was niet blij want ze hadden een foutje gemaakt, dus zodoende kon hij niet veel doen, dat bleek achteraf ook weer niet zo heel erg, want ik krijg nu weer andere knopjes, iets met rubber omdat mijn implantaten scheef staan. Spiksplinternieuw blijkbaar, een meerprijs op de offerte. Dat zal mij worst zijn als het maar een fijne stevige boel wordt. Volgende week weer, happen met nieuwe knopjes, dan moeten de oude eraf de nieuwe erop, happen..... en dan weer de nieuwe eraf en de oude er weer op, onder en boven...
Op de terugweg nog even langs de Zoete Kers voor een flinke tros overheerlijke muskaatdruiven, heerlijke appeltjes die er maar kort zijn, een stukje oude geitenkaas en Zeeuwse boontjes. Ik heb gesmuld vanavond.
Vanmiddag deden we een rondje door een zompige polder.
'Namaste Ria Joop call from Ghorepani They all are fine and good'.
Vanmorgen vroeg gingen Joop, Martin, Silvia, met hun gids en dragers van Pokhara eerst een stukje met de taxi naar ik denk Birethanti en vandaar liepen ze naar Ulleri, als je op de foto klikt kom je in maps in het gebied en onderaan staan foto's met een streep naar waar het is en je kunt ook nog inzoomen, ik denk ook leuk voor Yara en Levi, zij lezen af en toe ook mee, sprak zij trots.
Ik kreeg een berichtje van Humraj dat alles goed was, Joop heeft een Nepalees telefoon nummer en had hem gebeld.
Morgen lopen ze verder naar Ghode Pani (onder het kaartje staan weer foto's). Misschien slapen ze wel in de Snow vieuw lodge, als het maar een beetje veilig is daar?
Het weer was geloof ik niet zo geweldig, hopelijk knapt dat nog wat op.
Ik deed vandaag een rondje Ellemeet, eigenlijk was ik van plan er nog een stukje aan te plakken, maar het werd steeds donkerder en ik ging steeds harder lopen, geen regenjas bij me en mijn was hing ook nog buiten. Gelukkig was ik net voor de bui binnen.
De tv stopte er gisteravond ineens weer mee, ik zat nergens aan en zat gewoon te kijken. Gelukkig was het bijna bedtijd, ik had geen zin me er verder nog druk over te maken en vanmorgen kwam er toevallig even iemand langs met verstand van zaken. Ook weer opgelost!
Mijn fototoestel heeft sinds vanmorgen ook kuren, die zegt na een paar seconden dat er een systeemfout is, gelukkig kan ik nog wel als ik snel ben een foto maken. Ik zat al eens stiekum te gluren, maar als hij kuren krijgt ben ik het gauw zat. Zo'n kantelbaar schermpje lijkt me wel wat....
Gisteren hadden we even niet zo'n leuke dag. De duivengoeroe die weer voor de duiven zorgt ondekte dat er een aantal duivinnen was vermoord, ik zeg het maar zoals het is. Zeven van de negen waren geroofd. We waren er kapot van. Waarschijnlijk een steenmarter. Vandaag blijkt ook dat er ineens een stuk minder konijntjes zijn.
Het gebeurde al eens eerder toen Joop in Nepal was. Ik zal straks eens zoeken. Dat zijn zeker voor de verzorger geen leuke dingen natuurlijk. Ik kon er ook niet van slapen en kreeg nog eens buikpijn op de koop toe vannacht, ik eet ook niet goed natuurlijk. Vandaag maar eens lekker patat gehaald en calamaris bij de visboer op Brouw.
In Nepal gaat alles zo goed als naar wens. Vanmorgen bezochten ze de tempel, bovenop de berg op de bovenste foto. Op de foto hierboven ligt een koe bij het meer, die lopen daar gewoon los.
Reisleider zijn blijkt ook erg vermoeiend.
Vanavond word alles gepakt en zijn ze klaar voor de trip van een dag of zes, dan zullen we geen foto's binnen krijgen want ondereg zal waarschijnlijk geen Wifi zijn. Ik wens ze alvast fijne wandeldagen!
Vanmorgen via Ina alweer vroeg bericht uit Nepal, er was ruzie in de regering en iedereen staakte en alles zou dicht zijn. Gelukkig konden ze nog wel een taxi met chauffeur huren en gingen naar o.a. Devis Falls.
Op You Tube vond ik het volgende filmpje:
Op de bovenste foto de Fish Tail Mountain of Machhapuchhre, de heilige berg die niet beklommen mag worden, hun uitzicht vanaf het dakterras.
Ook daar vond ik een filmpje van. (niet vanaf dat terras natuurlijk)
Silvia kan niet wachten om te gaan wandelen in die overweldigende natuur, die mij juist zo zou benauwen, denk ik.
Het was heerlijk vandaag! Ik deed een lekker rondje door de polder, al vroeg, tenminste voor mijn doen dan en veel fietsers waren zodoende nog niet aan fietsen toe.
Ik maakte groentesoep, na drie dagen pompoensoep was ik toe aan wat anders en eet daar dan stokbrood bij met iets, of iets zonder stokbrood, ik doe maar wat en vermaak me wel en heb nog nooit zo lekker geslapen tijdens Joop zijn vakanties.
Zolang ik foto's uit Nepal binnen krijg plaats ik daar maar iets van, altijd leuker dan mijn saaie wandelfoto's.
Voor Sjoerd een trafohuis uit Kathmandu, tenminste... volgens mij zijn ze het huis vergeten, het heeft in elk geval met de stroomvoorziening daar te maken.
Steigers bouwen ze van bamboe, het zal best stevig zijn maar ik denk niet dat het hier zou mogen.
Er moet natuurlijk ook af en toe gegeten worden. Tegenwoordig hebben ze ook wijn. De eerste jaren dat Joop ging was dat er nog niet, in Nepal werd zo goed als geen wijn gedronken.
Vandaag reisden ze met een normale toeristenbus van Kathmandu naar Pokhara door de rijstvelden, weg uit de drukte.
Vandaag hebben ze ook Rabin en Rita ontmoet, maar daar heb ik nog geen foto van.
Het was al met al een vermoeiende dag.
Martin. De fotograaf. Hij stuurt foto's naar Ina en die stuurt ze weer naar mij, van Joop krijg ik nooit zoveel binnen. Hij maakt altijd wel foto's met zijn fototoestel, die hij dan later afdrukt, maar wij willen nu een beetje meekijken natuurlijk.
Het is een fijne trui geworden. Vanmiddag gelijk maar nieuwe wol gehaald bij Ans, weer grijs, ik hou nu eenmaal van afwisseling. Dit keer voor een vest.
Vanmiddag gras gemaaid, het was lekker droog en zonnig vandaag, maar op veel plaatsen toch best nog erg nat om te maaien.
'We hebben vandaag tempels bezocht, was fantastisch' zei Silvia
'Vanmorgen gestart in het oudste deel van Kathmandu met heel veel tempels waar ook best veel schade aan was te zien. Van sommigen was niet veel meer dan een stapel stenen over. Deepak onze gids liep ook mee en vertelde veel, daarna in een veel te kleine oude taxi, naar de berg waar die tempel van de foto was', aldus Martin.
Kijk, zo komen we nog eens wat te weten tenminste.
Ik zet alle foto's in een Nepalees mapje en plaats er af en toe, of elke dag als ik wat heb iets hier.
Het was droog om twaalf uur, ik keek eens op buienradar en om een uur of één waren de wolken boven Scharenijke zo goed als verdwenen. Ik vertrok in mijn trui, maar gelukkig had ik toch nog een regenjas rond mijn middel geknoopt, want om een uur of één begon het pas echt te regenen en was ik dus een uur van huis.
En zo zag dat er toen ik thuiskwam uit, erg nat!
Van Joop kreeg ik vanmiddag een appje 'veilig aangekomen, vanmiddag wat gewinkeld'
En van Martin vanavond een foto:
'Jopie aan zn neutje'
en op dit moment weer een appje van Joop.
'Eerste dag zit erop, bijna alles kunnen doen wat ik wilde. Vanavond gegeten met Deepak en vrouw in Kathmandu Kitchen'.
Hij komt nog even tot zichzelf op het dakterras met Meat Loaf onder de sterrenhemel...
Kwart over acht was een prima tijd om te vertrekken, niet zo idioot vroeg tenminste, dus op het gemakje eerst koffie gedronken.
Op Schiphol voegde Martin zich erbij en alles verloopt tot nu toe probleemloos, ze zijn nu onderweg naar Doha.
Ik ging vanmorgen weer gezellig naar de tandarts in Vlissingen. Hij vond dat de kaakchirurg uitstekend werk geleverd had, het zag er keurig uit. Ik heb wel verteld van het gestuntel, maar daar maakte hij weinig van, ook wel weer te begrijpen natuurlijk.
We deden twee wandelingetjes tussen de buien door, eerst vanmorgen voordat ik wegging en vanmiddag toen ik terugkwam. Het is altijd weer even wennen en als Didi ergens chaggerijnig van wordt is het wel van een riem onder haar staart en ik als het spul in elkaar draait, maar dat went altijd wel weer. Het gaat de ene keer ook beter dan de andere.
Samen konijntjes kijken is wel een heel gezellige bezigheid, soms trillen ze van opwinding.
De tassen staan klaar! Vol oude spullen die nadat ze gedragen zijn weggegooid kunnen worden, of weggegeven, want shirts kunnen ze daar altijd nog wel gebruiken en oude handdoeken hebben ook daar nog wel een functie. Zo is er op de terugreis ruimte voor souveniers of lekkere warme pashimina's. Ik heb zelf een knalrode besteld, die had ik al eens eerder maar die ben ik kwijtgeraakt, ooit eens uit de Spit gejat denk ik.
We hielden het vanwege de buien bij twee korte wandelingetjes en vanavond aten we gezellig pasta met z'n allen.
Wat mij betreft mag het nu morgenochtend vroeg zijn, wanneer de taxi voorrijdt.
De vakantiegangers zijn gearriveerd en al duurt het nog tot woensdag voor de echte vakantie begint en we nog met z'n drietjes over zijn, de kriebels zijn begonnen.
Morgen nog even alles controleren samen met Joop of er niets overbodigs bij is en Joop zelf moet alles nog pakken, die was vandaag druk met alle 'papierwerk' te regelen voor de duiven, je bent penningmeester of niet natuurlijk en er blijft niets onafgehandeld liggen.
Als ik het goed begrepen heb is dit weer één van de laatste, we zullen zien.
Ik ben begonnen met schoffelen, dat heb ik nog nooit gedaan, maar omdat ik alles toch wel wat beter bijgehouden heb afgelopen zomer, probeer ik dit ook eens, eens kijken of het scheelt komend voorjaar.
In de tuin begint nu alles ook te verkleuren, nog even en de wingerd is weer bloedrood, jammer dat het zo kort duurt, maar een foto volgt zeker. Nu zijn het nog maar enkele takjes.
Het is nog niet eens een jaar geleden, maar over een paar nachtjes is het alweer zover. Dit keer gaan ze met z'n drieën en wordt het meer een familiereisje, het zal voor Joop heel anders zijn, maar ook weleens leuk misschien.
Zwager Martin en dochter Silvia vergezellen hem deze reis. Geen tentjes maar hutten, wel dragers en een gids. Dit is de route.
Storm komt gezellig bij mij logeren. Ik keek nog eens even bij vorig jaar en nu ik er zo bij nadenk is dat ook de laatste keer geweest dat ik Levi heb gezien, voor Joop nog langer geleden dus, want die was toen niet thuis.
Yara is dit jaar nog wel een paar keer geweest. Met de strao en in de grote vakantie.
Het is niet anders. Ik vind het weleens jammer, had graag een meer betrokken oma geweest, daar is het nu niet van gekomen, daarvoor zie ik ze gewoon te weinig. Nu ik wel mobiel bereikbaar ben komt het er ook niet van. Ik krijg wel antwoord als ik eens iets vraag of stuur, maar als ik niets doe gebeurt er verder ook niets. Er wodt niet spontaan geroepen "oma, wat ik nu beleefd heb!!!" zulke dingen.
Ik was mijn tijd te ver vooruit, want ik heb het wel geprobeerd hoor toen ze nog in de luiers liepen. Ik was denk ik (bijna) de eerste oma die contact via de webcam zocht, maar dat was te lastig, dan werkte hij weer niet, of er was geen tijd...
Vandaag heerlijk gewandeld en ook nog wat in de tuin gescharreld.
De bloemen raken een beetje op, al bloeit er zo hier en daar nog wel wat natuurlijk.
De vrolijke noten van deze dag, want het was best somber.
Ik kocht ook mijn eerste bolchrysant, dat kan nu weer, die horen bij herfstig weer, eerder komen ze er bij mij niet in.
Lekker gewandeld vanmiddag. Ik heb gemerkt dat wanneer je wat later in de middag gaat de meeste fietsers al voorbij zijn, best prettig. Of er moeten al minder fietsers zijn dat kan ook natuurlijk.
Deze kwam onderweg met een duikvlucht ineens op me afvliegen, best eng, jammer dat ik niet filmde.
Vanmorgen eerst de ramen rondom gezeemd, van binnen en van buiten want mijn zwager zou komen en die kijkt altijd of mijn ramen wel schoon zijn natuurlijk.
Toen Janny mijn breiwerkje zag werd ze toch wel jaloers en gaat ze het ook nog eens proberen. Ik heb ook jaren niet gebreid omdat ik dacht dat ik het niet meer kon vanwege mijn schouder en zij heeft hetzelfde met haar pols. Het kan best zijn dat ze daar nu geen last meer van heeft. Eerst zo'n trui als ik brei voor zichzelf en daarna eentje voor Freek, want die wil ook best een zelfgebreide trui...
Als ze daar nu nog maar tijd voor heeft, want ze heeft het al zo druk. Schilderen, bridgen, kleinkinderen, wandelen, zwemmen, de volgorde is misschien anders, maar ze is er wel druk mee!
We hebben lekker een stukje gewandeld, het was heerlijk weer!
Mijn schoenen zijn mee naar Numansdorp voor nieuwe rechte hakken, daar zit een goede schoenmaker.
Zoals ik al zei de aanhouder wint! De foto's komen weer netjes daar waar ze horen en nu weet ik het zeker.
Van mijn mond heb ik geen last meer gehad, vanmorgen voorzichtig even gekeken en het zag er al prima uit.
Ik heb de garagedeur geschilderd en nog een kozijn wat bijgewerkt en daarna de blikken goed dichtgeslagen. Volgend jaar ga ik er wat schilderwerk betreft weer tegenaan en als het mogelijk is lekker vroeg in het voorjaar beginnen, zodat ik het op mijn gemak kan doen.
Nou daar zaten we dan om kwart voor elf in de oude zeevaartschool in Vlissingen waar sinds kort Zeelandcare gevestigd is. Alles keurig netjes en nieuw.
Je hoopt natuurlijk dat het meevalt, maar dat doet het dan toch niet omdat er precies gebeurt waar je bang voor was. Eerst een foto en dan die ellendige spuiten, drie stuks, een prik of vijf misschien wel zes per spuit, ik was verdoofd tot en met mijn ogen. En dan daarna voel je niets meer natuurlijk, dat zou er nog bij moeten komen.
Alles was nieuw zelfs de assistentes en ze konden niets vinden, kwijt vanwege de verhuizing.
De ontstane ruimte vanwege het weggesneden vlees moest opgevuld worden, zodat het goed aangedrukt wordt, anders zit er zo weer nieuw wild vlees en is alles voor niets geweest, maar waarmee?
'Dat hebben we toch niet weggegooid', 'nee je moet die andere hebben het zit in een doosje' , 'ook niet te vinden..? nou dan die eerste maar, kijk even of het nog wel goed is', 'nu nog een klein schaaltje'', 'hebben we alleen die grote? nee die zijn veel te groot' 'ook niet? die mòeten er zijn hoor... nou dan maar een grote'
Ondertussen stikte ik zowat omdat ze op mijn toch al ontzettend dikke neus stond te leunen, 'oh sorry hoor mevrouw'
Rond een uur of drie kon ik weer fluiten, de stier kwam erop af. De pijn valt mee want ik ben vanmorgen al begonnen met een paar paracetamolletjes en dat hou ik gewoon maar even vol.
Het verliep niet allemaal even soepel met de lantaarn, maar hij brandt weer.
De kap kwam gisteren al, maar toen bleek dat er weer een andere lamp in moest. Die kwam vandaag, dus je zou denken zo gepiept, lampje erin en branden maar. Maar nee, Joop had gisteren het zekeringetje dat in de paal moet even op zijn gereedschapskist gelegd en vanmorgen had hij de kist opgepakt om even wat te doen, en hoppa, weg zekeringetje, want daar had hij even niet meer aan gedacht.
Toen hebben we ons een tijdje wezenloos gezocht, heel het gazon afgestruind, nergens meer te vinden. Het is nu wel opgelost, of tenminste niet, maar we hebben wel licht.
Ach ja, we waren weer een poosje zoet.
Mijn foto's waarvan ik dacht dat ze het deden, doen het nu weer niet. Ik word er een beetje moedeloos van, maar de aanhouder wint zullen we maar denken. Joop zoekt intussen mee, maar die ziet ook de oplossing niet. Wie het denkt te weten mag het zeggen hoor.
Negentien jaar geleden inmiddels, dat ik er aan begon met als eerste de onderkaak. Ik vertelde er al eens eerder over. Daarna volgde een jaar later de bovenkaak (zie foto), of misschien zelfs twee jaar later, dat weet ik echt niet meer. Het dossier is inmiddels kwijt in het ziekenhuis, dat vind ik toch wel raar. Alles was blijkbaar nog niet zo geautomatiseerd dat het bewaard bleef, of misschien ligt het nog wel ergens in een kast, maar ja ga daar maar eens naar zoeken.
De tandarts vroeg de laatste keer aan mij hoe lang het geleden was, ik weet dan wel dat ik er in 1996 mee begon, maar daarna ben ik de volgorde wel een beetje kwijt hoor, ik had toen ook nog geen weblog.
En nu staat er er weer een rits afspraken gepland, te beginnen a.s. woensdag. Ik krijg nieuwe gouden knopjes, die van mij zijn uit de tijd, want ook dat gaat snel. Ze zijn vrij groot, die ik nu krijg zijn kleiner en daarna nieuwe tandjes met weer een ingebouwd pantser, in deze zit alweer een scheur.
Om dat allemaal voor elkaar te krijgen moet als eerste mijn tandvlees weer 'bij'gesneden worden, zie bovenste foto, dat groeit nu over de implantaten heen, ze doen dat met een soort appelboortje....
Nieuwe tanden, passen, meten, happen, ik vind het prima, maar als ik ergens tegenop zie is het wel die eerste stap. Tranen met tuiten heb ik gehuild, nu dus zo'n achtien jaar geleden, toen de tandarts me vertelde dat er nog een tandvleescorrectie moest gebeuren en wel nu gelijk, ik was er nu toch.... verschrikkelijk, daar heb ik echt een trauma aan overgehouden.
Het was een ieniemienie druppeltje dat ik toen net niet meer kon hebben... met die achterlijke lange verdovingsspuiten in je verhemelte en onder je neus. Nog twee nachtjes en Joop gaat mee...
Weer een stel reigers dat klaargestoomd wordt om zelf in hun onderhoud te voorzien, of misschien is dat helemaal niet zo, maar ziet het er toevallig zo uit. Mijn fantasie slaat soms op hol.
Eindelijk heb ik het nu ook weer voor elkaar dat mijn foto's dagelijks zelf een nieuw mapje aanmaken, dat wilde na het installeren van Windows 10 niet meer lukken. Het was niet zo heel erg, ik deed het met de hand dat ging ook natuurlijk, maar ja je weet dat het anders kan. Het was een kwestie van een cdtje opnieuw installeren, de instellingen aanpassen, et voila!
Ja ik weet dat jullie dat allemaal gelijk zien en doen natuurlijk, maar bij dames op leeftijd is dat allemaal niet zo vanzelfsprekend, die hebben daar even tijd voor nodig.
Dit zijn mooie ronde eikels, ik dacht dat die veel langwerpiger waren met zo'n hoedje op, of zijn het misschien geen eikels? Het is een zaailing in de slootkant en vast weer iets heel bijzonders ;)
Afgelopen nacht voor het eerst sinds jaren (behalve vorige week bij Truus dan) weer eens zonder gleuf geslapen. Een paar weken geleden vertelde Miriam al dat ze het zo deed en langzaamaan werd ik wakker want Truus deed het ook zag ik.
Jaren heb ik getobt met acht hoeken en een gleuf en niemand die me zei dat het ook anders kon, ik dacht er gewoon niet bij na, je hebt twee matrassen en die moeten apart ingepakt met alle moeite van dien, want het moet wel zo strak mogelijk zonder rimpels liefst, nou ga er maar aanstaan met je alsmaar strammer wordende lijf en vooral handen.
Gisteren heb ik grote hoezen gekocht waar het hele spul in één keer in kan, vier hoeken aan de buitenkant, that's it. Niks geen gekruip over en getrek aan stugge matrassen waar dan een lapje onder moet. Nu nog de nieuwe matrassen, dat duurt nog een week of twee kregen we bericht.
Als op de foto was het grotendeels vandaag, vooral somber, al schijnt op dit moment wel weer de zon.
Joop heeft vandaag eens een poging gewaagd om onze toverlantaarn uit zijn droom te helpen, want hij bleef onvoorspelbaar en deed het meer niet dan wel en met het oog op de komende winter is wat verlichting daar best fijn. Al met al is het nog niet gelukt en hebben we een nieuwe kap besteld die maandag komt, wordt vervolgd.
Verder valt het me de laatste paar weken op dat de Bretonse streep in opmars is. Hoe komt dat ineens vraag ik me dan af, heb ik ergens een seintje gemist, hup iedereen een streepje kopen, wel de blauw/witte of wit/blauwe. Of waren ze ergens gratis, dat heb ik dan ook niet gezien. Jean Marie zit er nu ook weer in eentje bij Matthijs. Ik ben gek op strepen, maar dan wel in allerlei kleuren en juist niet in blauw/wit, dus mij zal je er niet in zien.
Misschien komt het ook gewoon omdat ik nu weer af en toe eens wat tv kijk en zijn ze er al de hele zomer...
Als ik het goed begrepen heb worden de kersverse molenaars van molen 't Hert extra in het zonnetje gezet, dat heb ik uit betrouwbare bron. Nu ben ik alleen vergeten te vragen hoe laat... maar dat komt vast goed.
UPDATE:
Kijk, dat bedoel ik dus:
Hoi! Ria, De Molenaar en Molenaarske zo als ze een vrouwelijke Molenaar noemen, komen tussen 9.00u en half 10 bij de molen t’Hert aan, met oude paarden kar. Groeten Conny.
Dat van dat molenaarske wist ik ook niet. Bedankt Conny!
Tijd voor een update van de notenboom, er is dit jaar weer een aardig stukje bijgegroeid. Nu vraag ik me af zou ik die onderste takken ter hoogte van mijn kin moeten snoeien, of gaan die nog gewoon de lucht in.
De noot doet het ook goed, die laat ik komende winter nog maar gewoon in de pot.
Het was een beetje suffe dag, ik kon niet goed op dreef komen. Vroeg wakker door weer een luidruchtige langdurige regenbui. Ik was vergeten mijn vetplanten onder het afdak te zetten, zodat die ook weer zeiknat waren, want eruit gaan terwijl het al een tijdje plenst heeft ook geen zin meer.
Ik ben maar begonnen met nog een pondje pruimen op de resterende brandewijn te zetten, anders blijft dat ook maar weer staan. Daarna weer een flinke hoosbui zodat ik niet naar buiten kon, er is nu weer wel genoeg water gevallen, de vijver loopt af en toe vrolijk over terwijl hij nog gewoon lek is.
Natuurlijk nam ik een pruimentaart mee naar Limburg en op speciaal verzoek van Truus een cake. Cakes bakken gaat me nu eenmaal het best af. De pruimentaart was 'lekker fris' van smaak zei iemand op het feest, dat vond ik zelf ook.
Vandaag zette ik er nog wat op brandewijn, dan kan ik er ook nog een tijdje naar kijken, want dat is vooral mooi en over een paar maanden ook erg lekker. Ik gebruikte inmaakbrandewijn van Smeets uit Beek, daar was ik tenslotte pas doorheen gereden.
De boom raakt zo langzamerhand aardig leeg.
Lekker zonnig vandaag na alle regen. We wandelden, ik speelde nog wat in de tuin en was nog even bij de kapper voor een kleine beurt.
