Veel foto's vandaag, gewoon omdat ik leuke dingen zag.
Ik was ondanks de warmte nog lekker in de tuin bezig. Nog een paar struikjes gekocht bij de overbuurtjes en die moesten toen ook weer de grond in natuurlijk.
Rond de middag ging ik even met Didi naar het strandje bij de haven, ze had het blijkbaar nog niet warm genoeg want weinig animo om te zwemmen.
Daarom gingen we vanavond even terug, mèt het restje rose van gisteren want ik had geen zin om ver te lopen, maar wel op het gemak wat rond te kijken en af en toe even te zitten.
Ik kom daar nooit zo vaak eigenlijk, zeker niet zover en ik zag tot mijn verbazing Muralt palen, die had ik nog nooit gezien, misschien ooit weleens gezien, maar niet bewust, ik heb geen idee, maar die zijn er dus ook.
Net als de verstevigde dijkstukken, zoals die er in het dorp ook zijn.
en ook nog zat gewone palen natuurlijk.
En ook dit waren ooit paaltjes. Nu totaal afgesleten door het af en aan rollende water.
En toen kwamen we bij een soort paradijsje.
Het was er heerlijk, er was niemand, dus ik heb ook maar even het weinige dat ik aanhad uitgedaan en een duik genomen. Didi vond het wel erg bijzonder mij zo in het water maar ze zwom gezellig mee.
Lekker even op zitten drogen met mijn roseetje, of ik het wist van tevoren!
Het was een beetje raar begin van de week. Ik moest om kwart voor elf in Vlissingen zijn bij de tandarts, maar onder het koffiedrinken vertelde Joop dat hij afgelopen nacht wat pijn op de borst had en nu niet goed wist was hij ermee aan moest. Ik vond het toch beter dat hij even naar de dokter ging, die kon dan de bloeddruk meten en verder kijken of er iets ondernomen moest worden.
Ik ging gewoon naar de tandarts en Joop had inmiddels ook een afspraak op dezelfde tijd als ik.
Ik was een kwartier te vroeg in Vlissingen en ook gelijk aan de beurt, lekker snel klaar dus, daarover vertel ik later nog wel wat meer. Toen ik goed en wel op de terugweg was, belde Joop, hij zat bij de dokter op de ambulance te wachten, ze vonden het toch beter om even naar het ziekenhuis te gaan. Het bloed wordt dan onderzocht op enzymen zodat ze kunnen zien of er werkelijk iets aan de hand was.
Een raar idee om je te realisren, dat terwijl ik over de Neeltje Jans richting huis reed, Joop aan de andere kant over de Zeelandbrug richting ziekenhuis Goes ging. Ik had ook gelijk naar Goes kunnen rijden maar besloot om toch eerst even naar huis te gaan waar Didi was en voor een kopje thee en een paar telefoontjes. Er was tenslotte totaal geen paniek.
Eenmaal in het ziekenhuis hebben we samen nog even zitten wachten, maar al vrij snel kwam de zuster vertellen dat er niets gevonden was en dat hij mee naar huis mocht. Wat er dan wel aan de hand was moet je maar niet vragen, een knoop in de maag, verkeerd gelegen, Joost mag het weten, maar wij niet.
Vanmiddag deed ik nog een rondje met Didi rond het dorp en we liepen lekker even langs het strandje bij de haven zodat ze even kon zwemmen. In de supermarkt stonden leuke kleine flesjes wijn, ik kocht er twee, eentje voor mijn verzameling en eentje om te gebruiken, je kunt ze tenslotte opnieuw vullen, handig voor onderweg vond de mevrouw voor me bij de kassa. Dat vond ik nu ook.
Ik heb in mijn eentje maar even geproost op het leven en de goede afloop daar achter de dijk op de paaltjes, het was er zo lekker rustig bij het aankabbelende water.
Weinig zon vandaag, maar wel lekker zwoel, heerlijk om te wandelen zodoende.
Ik deed een rondje over het boernland waar het gras nu bijna tot aan mijn schouders staat. Aangegeven als wandelpad mag het nu toch weleens een keer gemaaid worden.
De 'Griekse margrieten' bloeien hier nu volop, zonder dat ik ze gezaaid heb, ze waren er denk ik altijd al Margo.
Voor en na het wandelen knipte ik nog eens wat zo hier en daar en eind van de middag zaten we nog een tijdje op het pas vernieuwde gezellige terras bij Zee & Meer en at ik de eerste mosselen, goed van smaak maar nog een beetje klein van stuk, het is er ook eigenlijk nog wat vroeg voor.
Filmpje is van gisteren, met het geluid van CAS op de achtergrond, maar daar hoor je bijna niets van.
Vandaag weer vanaf een uur of twaalf volop levendigheid op Schouwen.
Eerst weer in de tuin gewerkt, een hoek met een voortwoekerende klimmer schoongemaakt, het wordt nog weleens wat met die tuin van mij.
En om een uur of een aan de wandel, de polder in waar het overal druk was, fietsers die wisten waar ze heen moesten en auto's op zoek naar parkeerruimte.
Molen 't Hert was ook feestelijk versierd, ik dacht dat het ter ere van CAS was maar dat bleek niet het geval toen ik de molenaarsvrouw (voorheen het schapnvrouwtje) tegen kwam. De molenaar was voor de tweede keer opa geworden ( dat wist ik wel) en vierde dat op zijn manier. Mooi hè, dat dat ook allemaal nog kan, zulke leuke eigenlijk heel eenvoudige dingen.
Het kacheltje brandt al, ik ga er maar eens bij zitten. Joop heeft ergens anders verplichtingen, daar is hij samen met de duivengoeroe heen. Voordat Blöf door de wijde omtrek schalt zou hij terug zijn.
Lekker in de tuin gewerkt vandaag en vanavond liep ik even naar Concert at Sea. Op deze steiger zat ik ook al eens met Simba te luisteren, toen was het nog een gewone steiger.
Op het strand was het erg rustig, we zaten even boven op een duintje,
op het podium speelde Racoon. Goed te horen, maar op de dijk en de steiger kwam het geluid beter aanwaaien.
Velen kwamen op de fiets
erg veel fietsen overal. Dat wordt zoeken straks in het donker.
Zo en nu nog even bij het kacheltje. Kijken of we nog iets van Lenny Kravitz meekrijgen.
Ik ging vandaag eens kijken hoe het ervoor stond op de Brouwersdam, dat er druk gebouwd werd had ik al lang gezien natuurlijk, zelfs 's nachts toen we terug kwamen uit Leiden werd er volop gewerkt.
De eerste keer dat ik er melding van maakte was in 2006, er was al een eerdere geweest in 2005, maar die was besloten volgens mij. dit is dus de tiende officieel.
Het haventje bij het Koepeltje ligt vol, die gaan morgen achter 'de tieten' liggen, of blijven gewoon in het haventje, als de wind goed is kan je alles volgen.
Tot hier en niet verder mocht ik, ik was een dag te laat. Vorig jaar ben ik er nog helemaal overheen gelopen, niet dat je dan veel ziet hoor, maar gewoon voor de leuk.
Feestelijk vlaggen dit jaar.
En zo vanaf het strand, waar we toen maar een stukje zijn gaan lopen.
In 2006 bleef alles open, je kon gewoon een plekje in de duinen zoeken.
Het was een heerlijke zonnige dag, waarop ik ook nog iets leuks deed met de oude wasstamper van mijn moeder, gemaakt door mijn opa himself, Jan Prince.
"Mee je schrepel op stap?" riep ik gisteren toen ik hem tegenkwam
"Jaa, jie bin un schouwse" riep hij terug, maar we gingen ieder ons padje verder.
Vandaag scheen de zon en omdat Jan het gisteren vroeg ging ik vandaag nog maar eens een kijkje nemen, papavers tegen een blauwe lucht zijn namelijk ook prachtig!
En wie kwam ik daar weer tegen?
"Awwi mee je schrepel op stap?" zei ik en omdat we allebei tegelijk bij de papavers waren stapte hij af.
"Mag ik vreage oe of jie eat?" zei hij en dat mocht natuurlijk en we maakten een praatje en natuurlijk waren we in verte nog familie, want die Kristelientjes, daarvan heeft iedereen er wel eentje van in de familie, en mijn oom Han had hij ook gekend, want hij woonde op Seeskaarke.
"Ze bin prachtig ee, meak mâ fotoos ô, gea je gang".
Zelf liep hij het suikerbietenveld in met zijn schrepel, op zoek naar ongerechtigheden.
Verder deed ik niet zoveel geloof ik. O ja, ik plante mijn witte roos en verplante wat dingen en ik schilderde nog wat en vanavond aten we onverwachts gezellig een daghapje bij Salud met de Goudoevertjes, het was eens tijd om een beetje bij te praten.
Ik zag ze al een paar dagen vanuit de verte en omdat ze niet direct op één van mijn routes lagen liep ik er vandaag maar eens speciaal langs. Donkere wolken en witte papapers zijn tenslotte best een mooie combinatie.
Vanmorgen was het wel lekker hoor, de zon scheen en ik begon eens met de blokhut open te zetten en de oude aan vervanging toe zijnde erg zware slaapbank richting deur te schuiven. Ik heb al weken op het net zitten zoeken en hoewel Wehkamp nu aanbiedingen heeft en Leen Bakker ook aan slaapbanken doet, bestelde ik er toch eentje bij Ikea, eens kijken wat het is. Niet op de grond slapen maar uitklapbaar.
We brachten hem gelijk naar de milieustraat, opgeruimd staat weer netjes. Het ander blauwe bankje helemaal uitgezogen en de kussens gewassen, die kan nog wel even mee, die zit ook lekker, dat moeten we van de nieuwe nog afwachten.
En daarna wandelden we een rondje van 14500 stappen, 9,5 km, dat is inclusief tuincentrum, waar ik later even langsging. Ik was toe aan een witte klimroos die vond ik en ook nieuwe kussens voor in de rotan stoeltjes, die moeten nog even aan elkaar wennen. Ik vind niks aan nieuwe stijve rechte kussen, het liefst zou ik gewoon die oude vodden nog een paar jaar laten liggen, maar ja, die zitten vol gaten een keer moet het toch gebeuren. Hopelijk zijn ze snel gewend aan elkaar en passen ze weer als een lepeltje in een lepeltje.
Wakker worden ging toch wel iets moeizamer vanmorgen en ook het op dreef komen duurde iets langer, maar na de thee en een paar kopjes koffie ging het wel weer.
We wandelden een rondje in de regen, het was ook weleens even droog maar meestal viel er nattigheid.
Ik scharrelde wat met de foto's van gisteravond en deed ze in een mapje:
En vanmiddag was er eindelijk haring! Daar had ik nou al dagen zin in. Heerlijk! Ik heb er zes op dus ik hoef verder niks, nog een wijntje voor het zwemmen en vanavond vroeg naar bed
We waren even in Leiden vanavond. Ina en Martin hadden een paar dingen te vieren en zodoende gingen we een rondje varen. Erg leuk en gezellig natuurlijk. Sil was ook gekomen, Mir zou meegaan, maar die was het vergeten. Kapsters hebben toch een agenda dacht ik.
Ik heb maar even een paar foto's geplukt van de 73, misschien zet ik er morgen nog een paar bij.
Een wijntje aan boord en daarna nog een dansje en een hapje en voor je het weet is het elf uur.
Maar we zijn weer heelhuids thuis, na een geslaagde avond. Familie ook weer eens gezien. En ik maak me er vanavond, wat zeg ik vannacht, maar met een Jantje van Leiden vanaf.
Zo stond het er al een tijdje bij, een doorn in mijn oog natuurlijk en omdat ik nog verf zat over had van de vorige kleurbeurt begon ik vanmorgen maar eens met dit wandje. Het was er prima weer voor.
Didi komt er altijd gezellig bij liggen als ik wat aan het doen ben, of er moet even iets te blaffen zijn, of brutale konijntjes, maar meestal is ze wel in de buurt, want er moet wel gewandeld worden natuurlijk, dat ik dat niet vergeet.
En nadat ik de zijkant klaar had deden we dat ook natuurlijk. Over het land van de boer en de fietspaden, heerlijk!
Ruim elfduizend stappen en 7,5 km verder, deed ik na de thee mijn verfklofje weer aan en schilderde vrolijk verder. Na het eten nog even tot het koud werd. Jammer net niet helemaal af, maar kijk...
Alles was lekker opgefrist vanmorgen na de regenbui van vannacht, ik hoef vandaag zodoende ook niet met de slang rond.
Vanmorgen eindelijk eens goed contact met Google, er is daar ook een forum en adreswijzigingen worden daar gewoon zo doorgegeven zie ik nu. Nu blijkt dat ik ook een fout in de postcode had getypt, dat is nu verbeterd, dus nu zou het goed moeten kunnen komen. Hoe lang ik daar nu al niet mee bezig ben.... en slapeloze nachten van heb gehad. Want als ik dan wakker word ga ik liggen denken, wat ik verder nog eens kan doen of proberen, een mens tobt wat af en als je het eenmaal allemaal weet komt het nooit meer van pas natuurlijk.
Maar gelukkig kàn ik het nog wel. Mir heeft daar overdag geen tijd voor en ook geen geduld, totdat het een keer echt moet natuurlijk en ik op mijn wolkje zit toe te kijken.
Vanmiddag 13423 stappen op de teller, 8.5km, ik denk dat het wel ongeveer klopt, maar volgens Joop klopt er niets van de teller. Zijn stappen zijn ook denk ik wel 1,5 keer zo groot als die van mij, dus ja dan krijg je al snel verschillen en ik denk dat mijn gemiddelde 'normaler' is
Zooo, het knippen van de dingen die ik wilde knippen is gedaan, dat gaat toch wel een stuk sneller met de electrieke knipper. Wel vermoeiender voor je armen, maar als je afwisselend even opruimt en knipt gaat het best.
Nu ben ik er weer even klaar mee, moe ook.
Vanmiddag nog even met Google gebeld, heel gezellig maar het lost niets op, een ongebruikelijk probleem weer, dat ik zelf wel veroorzaakt zal hebben. Ik kan me maar beter bij de tuin houden denk ik soms.
De wijn was op dus vanmiddag deed ik boodschappen, eten kunnen we wel zonder, maar wijn wordt moeilijk natuurlijk.
En passent een rondje dorpjes en vis op Brouw. Ik verheugde me op een nieuwe haring, maar die zijn er morgen pas. Zodoende hebben we niet gewandeld maar dat halen we morgen in, dan doe ik niets anders dan alleen maar wandelen ben ik van plan.
Gisteren toen ik foto's van de orchideeën maakte ontdekte ik een joekel van een gat in de vijver, eentje die al eerder geplakt was, de heermoes groeide er al doorheen. Joop kon niet wachten om er weer een nieuwe plakker op te doen, was hij met alles maar zo snel.
We laten hem (de vijver) nu verder leeglopen om te kijken of er nog meer lekken zijn, we hebben daar ook nog een foefje voor gevonden, maar daarover morgen, of overmorgen, meer.
Eerst naar Zierikzee vanmorgen. Mijn schijfje was dan wel gerepareerd en wel terug, het wilde nog steeds niet openen, gelukkig in de winkel ook niet toen ze het probeerden. We wachten af.
Daarna ging ik nog even in de tuin aan de slag, eenmaal bezig met knippen wil ik dat ook maar zo snel mogelijk afmaken. Lekker nog een stukje gedaan en de blarenhopen van gisteren met de vuilnis mee kunnen geven. Dat ruimt lekker op.
Vanmiddag lekker gewandeld. Ik had wel ruim 15000 stappen, maar daar waren er ook nog van een uurtje tuin bij. ik heb nog niet uitgevonden hoe ik dat kan scheiden, ik denk eigenlijk niet dat dat kan.
Daarna nog eventjes opgeruimd en gemaaid, alles water gegeven, man man zo druk als kleine baasjes.
De kip was bedorven, die rook raar, dat heb ik eigenlijk nog nooit gehad, maar vanmorgen al uit de diepvries gehaald en ik denk te lang op het aanrecht gelegen, ik weet niet, maar ik ben één keertje ziek geweest van kip, daarna heb ik het tijden niet gegeten. Nu lust ik het weer een beetje al zal het nooit mijn lievelingseten worden, dus ik heb het weggegooid en wat eieren gekookt, dat ging ook goed bij de sla en gebakken aardappels. Ik doe tegenwoordig een avocado door de sla, lekker!
Eerst een paar uurtjes geknipt vanmorgen. Best veel gedaan en grote hopen blaren en takken die ik nog op moet ruimen. Morgen de groene bak, dus eens kijken hoeveel ik kan proppen. Het blijft fris, maar dat is om te werken best fijn natuurlijk.
Vanmiddag een rondje Ellemeet, het rondje dat met Simba favoriet was, toen was het nieuwe fietspad er nog niet. Met Didi loop ik het vaak als ik nog even langs de winkel wil, dat gaat dan in één moeite.
De klaprozen staan nog steeds uitbundig te wapperen op hun steeltjes.
En dat rondje leverde dan dit op. Ik vind het wel grappig zo'n stappentelding.
Na wat gescharrel in de tuin, ging ik al op tijd op stap want ik zou vanmiddag met Miriam een stukje kunstroute doen.
Het was heerlijk weer. In de polder bloeit de valeriaan volop. Die van mij wordt niets dit jaar, het is te droog denk ik, er zitten nog niet eens knoppen in.
Ik geef wel veel dingen elke dag water, gewoon omdat ik wil dat ze groeien, de rest zoekt het maar uit een beetje droogte moet toch kunnen, al is het nu wel heel erg.
Ik heb er geen namen bij, maar deze vond ik wel erg leuk. Hompen steen gestapeld zodat het lijven lijken, gewoon op een stoeptegel.
deze zijn ook grappig, al zou ik zoiets nooit kopen
En deze komen hier helemaal niet tot hun recht tussen de kerkbanken. Erg mooi beschilderd oud hout. Bij sommige dingen denk ik, dat kan ik ook, zeker bij zoiets.
Inspirerend is het zeker zo'n middagje.
En toen had ik aan het eind wel ruim elfduizend stappen op de teller, na een rondje van 7 km door de polder en een rondje kunst.
Het vlindertje klampte zich aan een grasstengel vast, ik dacht dat hij wel weer snel verder zou waaien, maar hij bleef net lang genoeg zitten voor een paar foto's, al was het nu niet bepaald een houding waarbij zijn vleugeltjes goed tot hun recht kwamen.
Didi en ik deden een kort rondje. Ik had nog wat aan de laurier geknipt, dat doe ik met de snoeischaar want anders knip je alle blaren door de helft en daardoor was het wat later geworden.
Wel lekker zonnig weer, maar een stuk kouder dan gisteren.
Daar was hij dan vanmorgen, mijn bijenorchis in vol ornaat. Als je niet weet waar hij staat zie je hem over het hoofd, zo'n miezerig plantje is het, maar op de foto doet hij het goed en als alle knopjes open zijn is hij nog veel mooier natuurlijk.
We hadden gezellig bezoek vandaag.
Freek ging weer naar de kapper en Janny en ik wandelden een rondje.
Ze werd gebeld, dus ik kon ongestoord even mijn fototoestel erbij pakken, dat hoort ze toch niet als het piepje gaat, doof als een kwartel en geen gehoorapparaatjes in.
"Dat is zeker je zus", zei een voorbijgaande bekende, "dat kan je wel zien, jullie lopen precies hetzelfde!"
Dus toen hebben we daarna een stukje voorgelopen om te zien hoe we zelf lopen.
Met mijn eerste kniprondje begonnen vanmorgen, niet zo heel veel gedaan want er komt dan altijd van alles weer bij kijken en zo loop je honderd keer heen en weer van daar waar je bezig bent naar daar waar je spullen liggen. Het gaat wel in één keer mee terug in de kruiwagen.
Gisteren vroeg iemand aan me hoeveel kilometer ik ongeveer liep per week, dat vragen wel meer mensen. Een snel rekensommetje leert dan dat dat een kilometer of vijftig zal zijn gemiddeld, dat valt best mee dus. Maar als je daar de kilometers van 's morgens in de tuin bijtelt zijn het er wel een paar meer.
Hij is open. Niet dat ik er iets wijzer van word.
Maar dat het een orchidee is is inmiddels wel duidelijk lijkt mij.
Wachten duurt lang, hij wil maar niet openfloepen, maar ik begin nu toch bijna te denken dat het deze is. Dat zou nog eens leuk zijn!
We liepen over het land, waar nu ook alles begint te bloeien, al gaat het maar langzaam, het blijft toch zo koud.
De 'Griekse margrieten' van Margo, die het bij mij in de tuin maar niet willen doen. Er bloeien er wel een paar, maar niet de overdaad aan bloemen die je zou verwachten na zo'n grote zak zaad. Deze staan in een akkerrand, dat wordt straks één gele zee aan bloemen.
Oh ja en ik vroeg laatst wie er zaad wilde van de Helleborus... ik heb natuurlijk gewoon stekjes, daar heb ik er al een paar van in potjes gezet.
want ik wil er zelf ook nog wel op een andere plek, ik weet alleen nog niet waar.
We hebben gefietst, gebrommerd, gevaren, motor gereden, cabrio-en en autorijden doen we nog steeds natuurlijk, maar nu waren we toe aan een scooter, tenminste Joop, die hebben we nog niet gehad.
Heel veel bergruimte voor de boodschappen, want ik mag er ook op. Ik verheug me nu al. Didi vindt het minder denk ik maar als het warm is kan ze toch niet mee in de auto.
Zonder helm, ook zo fijn, daarom was motorrijden ook niet meer leuk, gedoe met die rothelmen.
Sil en ik deden een flink rondje door de polder, lekker in de zon, maar wel een frisse stevige wind. Gisteren was ik verbrand in mijn nek en de achterkant van mijn armen, dus gelukkig vandaag geen blote armen weer. Wel een pijnlijk kruintje nu, ik moet toch opletten en maar eens aan de pet denk ik, want je hoofd insmeren doe je toch ook niet.
Vanmiddag even naar Zierikzee met Joop. Mijn schijfje dat niet meer opende schijnt onderweg te zijn, gerepareerd en wel, geen idee of mijn foto's er nog op staan.
De witte orchidee gaat steeds meer open, ik vind het reuze spannend.
De roze rond de vijver bloeien al volop en sommigen staan nog in de knop.
Die andere Ka is er ook weer even, al hebben we elkaar nog maar even gezien.
Ik wandelde met de hondjes, het was heerlijk en daarna zwaaiden we even naar het vrouwtje, er was iets met DJ's en muziek daar.
Morgen praten we weer bij. of straks nog, dat merken we vanzelf.
Joop en ik hebben vanmiddag eerst eens wat kikkers gevangen en weggebracht, het werd een beetje te gek vond Joop, ik had er niet zo'n last van, al was het wel een leven als een oordeel af en toe, er zijn er in elk geval een stuk of vijftien verhuisd vandaag.
Dat kwam wel heel goed uit vandaag, het was zo droog in de wind en de zon en alles ligt alweer schoon in de kast. Tip van Ria, gelijk opvouwen even glad stijken met je handen en je hebt nooit een strijkijzer nodig.
Tussen de wasjes door lekker gewandeld en eind van de middag in de zon onder de uienbloemen. Dat heb ik alleen niet zo lang volgehouden want de hommels zoemden af en aan en dan lig je ook niet rustig, dus toen ben ik maar onder de rozen gaan liggen, die ruiken heerlijk!
We hebben een meeeter of twee, misschien wel drie, want er was in een paar dagen tijd een pak zelfrijzend bakmeel, restje pasta voor twee personen, wat rijst en vermicelli verdwenen, want dat staat allemaal in dat smalle keukenkastje onder het gasstel. Opengebroken pakken, zo voor het pakken. Ik gebruik eigenlijk nooit voorraadbussen of dozen, dat past er nooit in en dan heb je weer over en moet er toch nog ergens een aangebroken pak staan...
Maar de pasta en het zelfrijzend bakmeel waren blijkbaar favoriet, want die waren leeg, opperdepop! En daar moet je dan weer erg veel van poepen blijkbaar. Dat heb ik natuurlijk allemaal netjes opgeruimd en weer zo'n mooi schaaltje met blauwe korreltjes neergezet, ook lekker! Eigenlijk voor ratten, maar muizen lusten ze ook. Ze hebben al één schaaltje leeg.
Wat was het heet hè. Vanmorgen nog wel even in de tuin gerommeld, maar vanmiddag voornamelijk onder een boom doorgebracht. Ook weer niet normaal dit. Het lijkt wel of er niets meer gewoon kan gaan.
Na het grasmaaien vanmorgen gelijk weer verder met het schilderen, zoiets moet gelijk af anders blijft het weer liggen.
En dat is het nu, ik was er wel het grootste deel van de dag druk mee, maar het was natuurlijk heerlijk om buiten te zijn. Het stelt niets voor hoor, tenminste niet met opzet.
Uit de orchidee op het gras komt iets wits..
maar misschien is het ook helemaal geen orchidee...
Zodoende hebben we ook helemaal niet gewandeld, maar dat vond Didi geen probleem, die had andere bezigheden
Het geroekoe was niet van de lucht vanmorgen, zo mooi vonden ze het. Een lekker bad erbij zodat ze fijn van hun nieuwe behangetje konden genieten. Even later ging ik weer verder met schilderen, morgen nog een dagje, ik weet niet of het lukt.
Eigenlijk heeft Didi ook geen tijd om te wandelen en te eten want we hebben jonge konijntjes en dat is erg spannend, gewoon om naar te liggen kijken, of als ze dichterbij komen er hard achteraan te hollen, maar in elk geval heel de dag goed opletten.
En dan aan het eind van de middag een rondje door de tuin, het gaat hard. De waterlelie bloeit ook al een tijdje, een paar ochideeen, rozen. De Helleborus staat weer volop in het zaad, misschien kan ik daar nog iemand blij mee maken?
Nou vooruit dan maar, de voorkant is tenslotte klaar en ik heb niets anders leuks .
Zoals boven was het maandagmorgen nog. Ik had vorig jaar in de uitverkoop bij de Praxis al wat blikken verf gekocht voor de helft, dus die stonden al een tijdje te wachten.
En zo is het nu. Ik denk dat de duiven daar ook wel vrolijk van worden. Het moet nog wel een keer want het dekt nog niet overal goed en sommige lijntjes lopen nog niet soepel maar dat doe ik pas als alles een keer gedaan is.
want de zijkant moet natuurlijk ook nog. Daar ga ik morgen mee verder en dan kan ik zien hoeveel ik nog overhou voor eventueel een tweede laag. Misschien kan ik de stronken met de gezichten ook nog wat opvrolijken, die staan er ook al een tijdje en zijn inmiddels ook een beetje vuil geworden.
Het is het eerste wat we zien 's morgens bij het opentrekken van het voordeurgordijn, ik word er altijd wel blij van.
Vanmiddag nog een kort rondje door de storm, best lekker want zo langzamerhand gaat de temperatuur toch wel wat omhoog.
Ons energielabel A hebben we ook binnen, dat is netjes, maar ja wat moet je er verder mee.
Eens even wat anders dan harken en knippen. Deze week wordt er eentje van kwasten en kleuren, want ik denk dat het wel een week gaat duren, maar het begin is er en het wodt nu al leuk. Het hele plaatje komt natuurlijk pas als het af is.
En voor wie dacht dat ik het vlas vergeten was, even de stand van zaken, het bloeit (bijna)!
Ik heb nog maar één lapje kunnen ontdekken, het stuk waarvan ik dacht dat het vlas was zijn klavers heb ik inmiddels ontdekt, tsja ik ben ook geen boer natuurlijk hè.
Klaprozen zijn er inmiddels ook, maar het waaide te hard voor een mooiere foto, die dingen wapperen als een gek op die dunne steeltjes.
