We liepen niet verder dan een rondje rond het dorp vandaag, nadat we wat boodschappen in Zierikzee hadden gedaan.
Het blijft toch wennen met die tijdverschuiving, ik heb er last van en ook van de storm. Niet veel geslapen zodoende vannacht.
Bakens als de kerk en het Koepeltje staan nog overeind, die waaien zomaar niet omver en in de verte komen de nieuwe buien er alweer aan. Ik ben er nu wel klaar mee eigenlijk.
Het is inmiddels alweer behoorlijk 'druuk', die Duitsers hebben blijkbaar geen kou en een goed onderkomen hier, want er is toch niemand die nu in een tentje gaat zitten.
Deze had ik al eerder gezien, maar met een foto zoekt het net iets makkelijker op, alweer een Zeeuwse site met wel 16 pagina's over muralt. Wel erg kleine fotootjes allemaal, maar misschien komt dat ook hierdoor
Ik ben inmiddels ook weer aan een nieuw haakwerkje begonnen, ik denk dat we een frisse zomer krijgen, dus ik doe nog maar een vestje, ander kleurtje, ander steekje, ander modelletje.
Vandaag was wandelen wel weer een feestje, vooral met windje mee zoals hier op het fietspad, ik plakte er dus nog maar een extra stukje aan vast, wetend dat ik ook weer een keer de andere kant uit moest met de wind in mijn gezicht, om thuis te komen.
Het vestje van gisteren blijkt erg succesvol, daarom heb ik het patroon hier neergezet. Het zijn twee foto's eentje van de beschrijving en eentje van het patroon. Ze zijn helemaal uit te vergroten en te downloaden.
Ik ga voor niemand een vest haken, vooral deze is best bewerkelijk en ik heb geen zin in om dat voor anderen te gaan doen, met het risico dat het 'tochnietzoleukisalsikdacht' en ook zonder dat risico doe ik het niet.
Mijn zus zegt dat ik op mijn leeftijd geen dingen meer hoef te doen waar ik geen zin in heb en daar leg ik me graag bij neer.
Wel wil ik nog even wijzen op het andere vestje, misschien door de kleuren niet zo leuk als het lijkt, maar dat is een stuk eenvoudiger, zit net zo lekker (k heb het nu aan), kan makkelijker onder een jas, dus om het haken te oefenen misschien handig om eerst te doen.
Neem een shirt dat goed is van wijdte, zet aan de hand daarvan lossen (bij mij 84) op en haak granny's stripes of gewoon effen, tot armsgathoogte en minder daar iets en dan verder tot je hoog genoeg bent. Voorpand in tweeen, echt zo simpel en net zo leuk hoor.
Een tijdje geleden won Joop een boerenknopbakblik met de bingo, dus het werd een keer tijd voor een boerenknopcake en die smaakt natuurlijk hetzelfde als een langwerpige cake.
Vandaag was het nationale opruimdag en ik droeg mijn steentje bij, zoals ik wel meer doe ook als het geen opruimdag is, gewoon omdat ik me erger aan de rommel die anderen neergooien.
De grootste vervuilers zijn nog steeds bierdrinkers en rokers. Ik had een halve zak vol bierblikken en sigarettenpakjes. Het begon te regenen en langs het fietspad ligt zo goed als niets. Volgende week nog eens een ander stuk.
Dat zag ik nog net in het voorbijgaan, verder had ik het tamelijk druk vandaag, want het was mooi weer! Ik liep een beetje achter de was aan en sopte het buitenbankje en het (gratis) voetenbankje dat ik net had opgehaald in Renesse. Het stond op de weggeefsite en ik kon het wel gebruiken.
Verder stond ik bij Joop toen hij de lamp van de lantaarnpaal en de schemerschakelaar verving, het is nu spannend of hij ( de lamp) aangaat vanavond als het gaat schemeren. Joop zelf ging ook bijna aan want er stond nog spanning op terwijl hij bezig was. Oeps!
Wat ik verder allemaal deed weet ik eigenlijk niet eens meer, maar ik weet wel dat ik er moe van ben.
Nu alleen nog maar lekker bankhangen, ik heb nu al slaap.
Het lijkt wel of ze boos kijken, dacht ik vorige week toen ik de violen aan het planten was, boze violen met een snor.
Het was me nog nooit opgevallen en ik vroeg me af of het alleen bij witte was, dat zou toch raar zijn en vanavond na het eten ging ik eens even beter kijken...
En kijk, dit is wel een hele boze gele viool, ook met snor.
Deze is gewoon heel verdrietig, net als ik vandaag, bij het horen dat iemand zomaar beslist honderdvijfenvijftig andere mensen/kinderen mee de dood in te sleuren.
Het was weer geen haar beter wat het weer betreft vandaag, dus toen het er naar uitzag dat het een beetje droger werd ging ik lekker even naar het strand.
Het spikkelde nog steeds en het was behoorlijk koud.
De zon probeerde nog wel even door de wolken heen te prikken, maar ook dat lukte niet.
Weinig volk op het strand, al was er op Renesse zelf geen parkeerplaats meer te vinden, de paasdrukte komt al behoorlijk op gang.
Ik haakte vrolijk verder en maakte ons lievelingseten van het ogenblik, zeker met een spitskooltje van Dekker en een kipfileetje van de vleesboerderij, is het nog lekkerderder.
En hoewel ik helemaal geen kokkin ben ga ik toch eens een receptje plaatsen, want erg lekker dus.
Benodigdheden
(W) groene paprika
(W) uitje)
(W) Spitskool in reepjes (een halve grote of een heel kleintje)
(W) 1 afgestreken theelepel kerriepoeder
(*) knoflook
(*) 2 eetl. ketjap manis
(*) mespunt gemberpoeder
(*) 2 theelpels sambal oelek
1 dl. kippenbouillon
3 lenteuitjes
4oo gr. kipfilet
de gesneden kip marineren met (*) en een kwartiertje in laten trekken
uitje, paprika en kool snijden
Kip wokken, (W) erbij, spitskool erbij, kippenbouillon erbij, +/- 10 min stoven, evt. garneren met lenteuitjes.
We steken nog net de houtkachel niet aan, maar verder blijven we lekker binnen bij de gewone verwarming, geen weer om buiten te sjouwen. Morgen nog zo, zeggen ze net, plus regen ook nog, brrrr.
Mijn haakwerkje schiet zodoende lekker op.
Verder hebben we weer een vliegtuigcrash. Hoeveel verkeersslachtoffers zouden er gevallen zijn vandaag? Dat zijn er wereldwijd ook nogal een beetje per dag. Natuurlijk is het verschrikkelijk, een hele schoolklas, je kind zal er maar weer bij zitten, maar toch. En hoeveel zelfmoorden hadden we vandaag? Hadden we daar niet iets aan kunnen doen met z'n allen? En dan nog al die andere mensen die 'gewoon' doodgingen, daar zitten ook plotselinge jonge gevallen bij, die daar helemaal nog geen zin in hadden.
Eigenlijk zouden we elke dag even stil moeten staan bij al die mensen die vandaag het leven lieten... gewoon aan het eind van het nieuws ofzo.
Als het goed is is de weg klaar, ik ga echt niet meer kijken hoor, deze nam ik vanmiddag, want ik wandelde natuurlijk wel een rondje.
Vanmorgen om zeven uur begonnen ze al met de boel op te breken en nu bijna twaalf uur later zijn ze nog steeds bezig. De klus moet in twee dagen geklaard zijn.
Lange dagen voor de mannen, als dat tenminste nog steeds dezelfde zijn als vanmorgen hebben ze inmiddels ook wel een paar kilometer in de benen.
Morgen een nieuwe laag en we kunnen er weer jaren tegen. Of het nu echt nodig was laat ik maar in het midden.
De eendjes waren wel even bereid te poseren vandaag.
Nog geen april en de huiseenden zijn er ook weer, ze wilden alleen nog niet op de foto.
De eerste melding die ik van de eenden maakte was in 2005, op een paar dagen na 10 jaar geleden dus.
Met toen nog Simba die het ook reuze leuk vond altijd, net als Didi nu. Ik vraag me af of het elk jaar dezelfde eenden zijn.
Erg koud was het weer vandaag, er kwam wel wat zon vanmiddag en ik heb geprobeerd erin te zitten, buiten, uit de wind, maar nee dat was het nog net niet.
Een helder blauwe lucht bij het opstaan vanmorgen, maar die verdween al snel achter de wolken voor de rest van de dag, waarop het ook nog eens ontzettend koud was.
Wat het land van de achterbuurmanboer betreft weet ik inmiddels dat het dit jaar suikerbieten worden, dat is nu niet echt dat je zegt, wat leuk! Maar goed, we zullen het ermee moeten doen.
Vanmiddag keek ik even rond bij het tuincentrum in Renesse, ze hadden prachtige anemonen.
De kiupplant waarvan de eerste bloem op de onderste foto doet ook nog steeds zijn best.
Geen zonsverduistering gezien, het was mistig hier. Het werd wel even wat donkerder.
De violen zijn geplant, weer een stukje klaar. Volgende week verder.
De Spitfire is eindelijk goedgekeurd, de mankementen zijn verholpen.
Ik heb in de aarde gewroet van de achterbuurmanboer, maar ik kon geen zaad ontdekken, het is dus vast vlas want dat zie je bijna niet, die kleine bruiine glbberige dingetjes.
Joop scharrelde nog wat bij Zee en Meer, die gaan vandaag weer open na de winterpauze. We gaan straks de nieuwe kok eens proeven.
Vanmorgen lekker weer de tuin in, vandaag deed ik bovenstaand stukje links, gisteren rechts, er is dan iets meer dan wat je op de foto ziet natuurlijk. Bij de bomen ga ik niet afsteken dat zijn allemaal wortels, ik haal wel zoveel mogelijk zaailingen weg en snoei een beetje bij. Ik kan merken dat ik vorig jaar niet veel gedaan heb.
Na een wandelingetje haalde ik bij de overburen een bak bosviooltjes, die krijgen morgen een plekje.
want daarna ging ik eerst naar Zierikzee, waar ik mezelf een paar fijne instappers cadeau deed. Ik had ze al op het www gezien, maar eenmaal in de winkel begon ik te twijfelen. Nu ben ik er toch wel blij mee, want mijn zooltjes moeten erin passen, plus alle knobbels en dat was zo bij deze. Goede verkoopster, ze trok me over de streep.
De achterbuurmanboer heeft vandaag gezaiaid. Ik durf het bijna niet te hopen, maar het was fijn zaad, wat zou het toch een feest zijn eens een keer vlas in de achtertuin te hebben, maar dat zal wel niet hè....
Vanmorgen weer lekker in de tuin verder, het was wel koud maar als je een beetje doorwerkt word je vanzelf warm. De eksters hebben besloten hun nest toch maar in onze boom te maken, ze hebben het er druk mee en ik ben benieuwd of ze hier nu blijven.
Vanmiddag naar Brouwershaven gelopen voor een stukje verse vis, dat eten we veel te weinig tegenwoordig omdat Joop er nu eenmaal niet zo dol op is, maar het moet maar hoor ik vind het heerlijk en het smaakte ook bij hem goed nu. Ik probeer nu toch maar wat extra jodium binnen te krijgen al zegt de dokter dat het niet hoeft. Een lekker stukje kabelkauw in de roomboter gebakken, met gebakken aardappeltjes en broccoli. Heerlijk!
"Jij komt zo kalm over en toch maak je je druk", zei iemand bij de reacties gisteren.
Ik ben niet zo kalm als ik lijk hoor, eigenlijk ben ik een mens van uitersten. Het ene moment kan ik soms mijn geluk niet op, terwijl ik misschien tien minuten later loop te huilen, al kan dat ook van geluk zijn. Ik kan woedend en vol onbegrip zijn en tegelijkertijd zo ontzettend veel van iemand houden.
Maar meestal hou ik het maar voor mezelf, dat probeer ik tenminste, tot er soms een druppeltje overloopt en ik uitbarst.
Toen afgelopen vrijdag duidelijk werd dat mijn schildklier vergroot is, dacht ik gelijk ook al mijn andere klachten te pakken te hebben, maar dat viel even tegen vanmorgen. Ik had me verheugd op een pilletje en dat dan alles binnen een paar dagen, misschien weken over zou zijn, maar dat gaat niet lukken, daarvoor is de uitslag te goed, want een vergrote schildklier zegt eigenlijk niets zolang hij nog goed zijn werk doet en dat doet hij bij mij.
Het is misschien wel zo dat mijn lijf denkt, hee er is iets mis en dat het eigenlijk daardoor begint met symptomen af te geven, terwijl er eigenlijk nog niets aan de hand is. Het bloedonderzoek wees in elk geval op geen enkele afwijking zei de dokter en dat geloof ik dan ook maar.
Dus even laten bezinken en me misschien eens wat minder druk maken om alles. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, want emoties heb je nu eenmaal niet in de hand.
De boer kwam op me toegelopen en vroeg 'herken je dit?" Ja natuurlijk herkende ik dat, dat was mijn oude portemonneetje, vorig jaar verloren. Hij had het gevonden op een dam naar zijn land, opengeknipt en zodoende gezien dat het van mij was. Toch leuk dat het dan na bijna een jaar weer boven water is.
Ik ben nog steeds een beetje aan het bijkomen van de Straô en ben blij dat het nu weer een jaar duurt eer het weer zover is, want ik was versleten gisteren.
Veel gelopen zaterdag. Eerst naar de boer in de Weelweg, toen naar het dorp, van het dorp naar het strand, wachten in de kou, daarna de halte bij het Koepeltje weer wachten op de paarden, daarna weer naar het dorp waar we achter de muziek aan een rondje rond het dorp deden, erg leuk!
En tussendoor natuurlijk veel foto's maken met een hond aan de riem. Sil reed niet mee, die zou gezellig met mij mee lopen, maar ik heb haar niet gezien, die moest zo nodig haar zus gezelschap houden, gelukkig waren er wel genoeg andere mensen ook op de been.
Met de muziek kwamen we langs huis en daar ben ik maar eens even gstopt voor een soeppauze. Daarna weer (lopend) richting dorp met Sil en Joop voor het ringsteken en het daarop volgende kroegengebeuren. Drie kroegen met live muziek. Ina en Martin waren er inmiddels ook bij. We haalden een pizzaatje, kwamen nog oude bekenden tegen en daarna met de voetjes van de vloer.
En nu begin ik zo langzamerhand weer een beetje mens te worden, ik ben tenslotte ook geen twintig meer hè.
We hadden weer het jaarlijkse Strao feest vandaag.
Ik ben er moe van, dus ik beperk me nu tot de filmpjes.
daar hoef ik verder niets aan te doen.
Morgen ga ik de foto's op het gemak eens bekijken.
Yara is duidelijk te herkennen omdat ze samen met haar vriendinnetje meerijdt op één paard. Silvia reed niet mee omdat ze toch al lichamelijke klachten had, dan doet een dag op zo'n paard daar geen goed aan.
Het zit er weer op, een geslaagde dag, ik heb er weer erg van genoten, vooral het rondje rond het dorp met Nut en Uitspanning uit Zonnemaire, heerlijk!
Gisteravond rond tien uur floepte de TV uit en alles wat daarmee samenhangt. Geen internet, geen wordfeut, alleen thuis, dus ik besloot maar naar bed te gaan.
Vanmorgen nog steeds geen signaal, maaar we konden wel bellen naar Zeelandnet. Gelukkig had ik andere bezigheden, want ik kon om elf uur al terecht in het ziekenhuis in Zierikzee voor een echo en gelijk bloed prikken. Mijn schildklier blijkt behoorlijk vergroot, dat verklaart ook gelijk de hartkloppingen en misschien ook wel de rare warme plek op mijn been, daar kon de dokter ook niets van maken, maar dat was wel waar ik eigenlijk voor ging. Warm maar toch eigenlijk niet, alleen maar het gevoel zo af en toe. En ja toen ik er toch zat besloot ik ook maar eens naar mijn keel te laten kijken, niet echt klachten maar toch... en het was een leuke vervangende arts, dat kan dan wel eens goed uitpakken.
En nu moet ik even wachten tot dinsdagmorgen, dan hoor ik meer, vooral de uitslag van het bloed is nu belangrijk verzekerde de arts in het ziekenhuis mij. De komende dagen zal ik dus vooral mensen tegenkomen die het ook aan hun schildklier hebben (gehad) of familie hebben die het ook aan hun schildklier hebben (gehad) of nog erger, eraan dood zijn gegaan (maar dat zeggen ze dan niet natuurlijk)
Ik heb eens gegoogeld en gelezen en er wordt me ineens zoveel duidelijk, er vallen meerdere kwartjes, het voelt als een opluchting, ik word er bijna blij van.
Verder in de tuin vanmorgen en toen ik een tijdje bezig was kwam ik deze tegen in het gras mos. Zou dat nu een orchidee zijn? Dat zou wel heel leuk zijn, want het is duidelijk een ander soort dan die ik bij de vijver heb.
Vanmiddag moest ik weer even naar Zierikzee en toen ik dat eenmaat gedaan had parkeerde ik de auto ergens bij de Schouwse Dijk en wandelde een rondje rond Schuddebeurs.
Of zoals we hier zeggen 'Schoddebozze'.
Niet al te ver, want toen ik belde kon ik gelijk over een uurtje al terecht bij de dokter, ik ga ook maar eens voor een APK keuring, net als de Spit, die nog steeds op een onderdeeltje wacht. Wel opgestuurd maar niet aangekomen. Hoe kan dat nu weer.
Ik heb er zin in! Kantjes afsteken deed ik natuurlijk al eens eerder, maar het was alweer een paar jaar geleden. Ik weet uit ervaring dat je er toch wel de hele zomer plezier van hebt, dus even doorbijten, al voelt dat niet zo want het is met dit weer best lekker om te doen.
Alleen een beetje rustig aan vanwege mijn rug, hopelijk gaat die weer niet teveel opspelen, want harken is niet zijn favoriete bezigheid.
Aan het eind van de morgen deed ik zelfs mijn korte broek aan! (daar heb ik geen foto van :))
Toen ik ging wandelen verruilde ik die weer voor een iets langere, maar nog steeds een stukje bloot been. Ik kan niet wachten tot er weer een beetje kleur op die witte stelten komt. Wel nog een lekkere trui en shirt aan hoor, want de wind is best nog fris.
Eenmaal weer thuis na de thee weer verder met nog een randje. Nog wat vergeetmenietjes die al ruim boven staan verplant en ook wat ander bodembedekkers en ik strooide ook hier en daar wat met het zaad van Mago.
Morgen weer verder.
Het weerbericht is goed, dus ik laat de spullen maar staan waar ze staan.
Donderdag 12 maart om 20.30 uur op NL 1 een heel leuk programma over (moes) tuin en koken. Het heet “van Hollandse bodem” en is daarna 5 weken op donderdag op de TV.
Ik zie haar intussen bijna dagelijks voorbijkomen, ze zit in de jury en ik ga natuurlijk kijken komende donderdag.
Jaren geleden toen ze pas begon met haar bijzondere groenten liep ik nog weleens langs voor wat foto's en gewoon om even te genieten van al het moois. Dat kan nu niet meer, je kunt je nu wel inschrijven voor een rondleiding, of meedoen aan workshops, alles staat op haar site.
Vanmorgen al vroeg op, het was of de zomertijd ook gelijk met het mooie weer maar ingegaan was, dus al vroeg de tuin in. Ik ben lekker opgeschoten met harken en bijeenschrapen van dooie troep, nog wat rozen gesnoeid en ander knipwerk.
Tuissen de bedrijven door heb ik ook even mijn blote buik aan de zon laten zien, lekker hoor.
Genieten, net als de kikkers!
Daarna een rondje.
Meneer Punt had zijn wagen volgeladen....
De molen draaide en voor wie nog niet wist waar de kapsalon van Mir zit zoom ik even in.
Zo genoot ieder op zijn manier van deze eerste heerlijke lentedag.
's Morgens onder het koffiedrinken zie ik ze druk bezig met hun nieuwe nest, het oude in de boom ernaast is blijkbaar niet meer goedgekeurd. Het wordt alweer een heel bouwwerk.
Mijn ribes wil nog niet erg, hij staat ook aan de noordkant van de garage en heeft pas aan het eind van de middag wat zon en het was nog steeds koud vandaag. Ik kon zodoende ook niet erg op dreef komen en net toen ik het een beetje te pakken kreeg kwam Joop weer thuis van de duivenbeurs met zijn goeroe en toen was het weer tijd voor koffie met cake.
Daarna heb ik nog wel even wat gedaan, maar morgen, jaaa morgen ... poeh! Wat zullen we zweten.
Vanmiddag zag ik er ineens eentje in bloei en als je er dan eenmaal één ontdekt hebt volgen er al snel meer. Ik vind het altijd zulke schattige bloemetjes.
Van donkerpaars, via lila en rose naar wit, alles door elkaar, met de hele zomer de prachtige gevlekte bladeren.
Eind van de middag kwam eindelijk de zon door, nu de temperatuur nog omhoog graag.
Morgen maar eens de tuin in want dat is nu toch echt nodig, er staat nog zoveel dooie rommel van vorig jaar.
De onderdeeltjes kwamen mee, de Spit rijdt weer en ik heb een cake gebakken, laat het weekend en het mooie weer maar losbarsten!
De Spit is toe aan zijn jaarlijkse keuring, dat gebeurde gisteren, maar er moeten eerst een paar dingetjes gebeuren. Gelukkig kan Joop het meeste gewoon zelf, zo ingewikkeld is zo'n oud karretje niet.
De claxon deed het ook niet meer, dat was even puzzelen, maar Joop is zo ontzettend knap! Jammer genoeg kwamen de bestelde rubbertjes niet mee, dus hij moet even buiten blijven vannacht, wel met zijn jas aan natuurlijk.
Ik haak wat aan mijn vestje, maar ik ben zuinig met mijn bolletjes hoor, want voor je het weet zijn ze alweer op, dus ik trek het gewoon af en toe even uit....
Nadat ik de nieuwe busroute nog eens bestudeerd had, ondekte ik toch wel nieuwe mogelijkheden, want ik sta nu wel in tien minuten bij de Schelphoek, of een paar minuten later Moriaanshoofd, of daarna bij de Verseputsweg, het ligt er maar aan hoe ver en hoe lang ik wil wandelen, maar ook meer mogelijkheden wat de route betreft.
Vandaag stapte ik uit bij Merjaenen stak daarna bij de Viswinkel de dijk over. Het was koud aan de waterkant. Ik had gehoopt op al wat warmere temperaturen maar dat was nog niet het geval, gelukkig liep ik lekker met windje mee richting Zierikzee.
Heerlijk rustig, nog weinig fietsers, zeker met deze wind, dus Didi kon lekker los en af en toe met de plastic flessen spelen, die ook lekker met de wind mee waaiden...
Ik ga toch binnenkort als het wat warmer is weer eens wat zwerfvuil verzamelen, want er ligt weer genoeg. Er staat ook bij Zierikzee al een Verlos de Zee mand.
Ik ruilde iets wat ik gisteren verkeerd had meegenomen bij de Hema, waarvan ik vind dat die toch echt moet blijven in 'de stad'.
En liep daarna weer snel door naar de bushalte, want ik zou hem nog net kunnen halen die van zeven over half. Zou dat niet lukken dan ging er een half uur later wel weer eentje, want overdag rijden ze nu wel om het halve uur, in tegenstelling tot vroeger eentje per uur.
Het is even wennen, maar ik ben eigenlijk best blij met de nieuwe tijden en route. Het slaat natuurlijk nergens op dat kinderen 's morgens niet op tijd op school kunnen komen, maar ik neem aan dat dat kinderziektes zijn en een paar bussen 's avonds en 's zondags moet toch ook kunnen...
De regen viel vanmorgen met bakken uit de hemel en ik dacht dat er vandaag wel niets van wandelen zou komen. Ik ging eerst naar Ans voor wat verse bolletjes katoen gewoon om wat in voorraad te hebben en wat bolletjes voor een vestje, ja nòg een vestje, dus ik ben voorlopig weer even zoet.
Toen nog even door naar Zierikzee, waar ook wel een overstroming gaande leek, gelukkig had ik niet veel nodig en daarna kon ik bij de kapper terecht. Zodoende was het al snel middag.
Langzamerhand klaarde het op en liepen we toch nog een rondje, er stond een koude wind en omdat ik de laatste kilometers tegenwind zou hebben wachtte ik op de bus die er zo aan zou komen, zag ik op het bordje, toch wel handig die bussen.
Ik deed weer een rondje over het nu alweer een paar jaar geleden aangelegde fietspad tussen den Osse en Serooskerke. In het begin was het nog erg kaal natuurlijk, maar ik verheugde me op prachtig bloeiende slootkanten, bermen en greppels in de zomer en op een paar stukken was het ook best al mooi.
Maar wat er deze zomer van terecht moet komen weet ik nog niet. Na het uitdiepen van de vaart ligt er een dikke laag vieze blubber waar weinig uit tevoorschijn zal komen qua bloemen ben ik bang. Ik denk dat ze het gewoon zo laten liggen, want omploegen zal ook niet gaan.
Dus bij gebrek aan bloemen nog maar een paar kleivliegers, want dat dit geen tarwepiepers zijn, dat zie ik ook nog wel. Ze hebben wel bloederige bekken... oh nee snavels natuurlijk ;)
Nu zo ongeveer drie jaar geleden begon ik met af en toe eens de bus te nemen, vooral richting Renesse en dan weer terug lopen beviel prima!
Toen ik vanmiddag langs de bushalte liep keek ik eens even naar de nieuwe busregeling waar zoveel over te doen is en ja het is nogal een verandering. De bus rijdt tegenwoordig rondjes, 's morgens linksom via Noordgouwe richting Zierikzee en 's middags rechtsom, via Serooskerke ook naar Zierikzee. 's Avonds na zes uur geen enkele bus meer.
Als ik dus 's middags naar Zonnemaire zou willen moet ik eerst naar Zierikzee via Serooskerke, daar een kwartier wachten en dan naar Zonnemaire. Als ik naar Renesse wil moet ik eerst naar Duin en Strand lopen voor lijn 104, dan ben ik al een kwartier onderweg.
Vooral gericht op de schoolgaande jeugd dus, die eigenlijk gewoon hoort te fietsen net als ik vroeger. Waar zijn de gezonde Hollandse jongens van stavast? De ouden van dagen moeten zich maar zien te behelpen met een belbus?? Ik ga nog maar eens ergens een petitie tekenen, want dit lijkt natuurlijk nergens naar.
Deze knop overwinterde in de garage en gaat nu gewoon gezellig open.
