Door de omstandigheden kan ik niet de rust vinden om te kleuren of te breien. Naar buiten gaan is het lekkerst even wandelen, even naar een winkel, lekker eruit.
Vorige week had ik al naar schoenen gekeken en vanmorgen ging ik weer eens naar onze grote schoenensupermarkt in Zierikzee. Schoenen zat, maar steeds net niet wat ik bedoelde of mijn zooltjes konden er niet in, dus weer zonder schoenen naar huis.
Vanmiddag even naar het tuincentrum in Renesse voor kaarsen en en passant even bij Jonker langs die heeft ook schoenen en jawel hoor, leuk hè, lekker warm ook. Heb ik eindelijk weer een paar fatsoenlijke 'nette' schoenen, zonder hakken...
Joop ruimde een hoop papier op, zo hadden we toch een nuttige dag.
In Renesse leek het wel zomer wat een drukte, Duitsland is aan zijn laatste week herfstvakantie bezig, daarna zal het wel afgelopen zijn met de Duitse pret.
Behoorlijk koud vandaag met af en toe een bui, wel lekker om te wandelen zolang het droog bleef en dat deed het.
Afgelopen nacht was ik vooral druk met bankjes in de weer, want we willen er eigenliijk twee, zodat we elk ons eigen bankje hebben (ik lig meestal) en bij bezoek kunnen we dan ook gewoon met z'n vieren zitten, daarom kunnen ze zeker niet te groot zijn, maar zoals ik het nu zie kan het, ik denk zelfs dat het leuk is.
En dan de kleur van de stof (geen leer) natuurlijk, die weet ik ook al en de bankjes zelf heb ik ook al gevonden denk ik, tenminste twee die in aanmerking komen, ach ja het is ook wel afleiding maar toch...
We reden vandaag eens naar Hulst om naar bankjes te kijken, alleen kijken en voorlopig nog niets kopen natuurlijk. We hebben wel iets in gedachten maar of dat kan is nog een tweede en dan mag en kan het niet te groot zijn, dat willen we ook niet dus dat verdunde behoorlijk de keus want wat een kolossale banken allemaal. Armleuningen van een halve meter dik, dikke achterkanten waar je toch ook niet zit. Allemaal vulling die wij niet kunnen gebruiken.
Het moet wel goed zitten en daarbij is natuurlijk wel de zithoogte- en diepte belangrijk vooral voor mij met mijn korte beentjes, dus zitten en gelijk iets in je rug voelen dan is het goed, niet dat je eerst nog een stuk achteruit moet schuiven en dat zodoende je benen omhoog komen.
Wel iets leuks gezien, maar we kijken en meten verder, vanmiddag zelfs al even bij Paauwe, maar daar zijn vooral de prijzen kolossaal (en de banken ook), dat had ik ook wel verwacht, maar goed dat weten we nu zeker.
Een flinke zak noten kreeg ik en ik heb ze gelijk allemaal maar gekraakt zodat de slechte eruit zijn, want ik denk dan altijd maar aan dat fruit en die ene rotte appel, dat is ook niet goed.
Ik zocht het eens op en de diepvries is een prima bewaarplek las ik. Daar liggen ze nu dus, netjes in porties.
De gulle geefster bracht ook peertjes mee, Gieser Wildemans. Die staan nog op het vuur want ze moeten lang koken en als ze mooi rood en afgekoeld zijn gaan die ook de dieprvies in. Er is geen betere raad dan voorraad.
Het is ineens heel ander weer, ik dacht al aan wanten onderweg en er liep ook al een muts, het werd een keertje tijd. Joop is weer ergens op een duivenfeestje, dus ik loop onder het koken en kraken wat met dingen de sjouwen. De kap van een lamp ging stuk dus nu moet er wat verzonnen worden om het toch nog gezellig te houden en zo val je dan van het één in het ander. Dat gaat niet als Joop in zijn stoel zit .
Het blijft maar zulk lekker voorjaarsachtig weer. De bramen bij Bommenede hangen vol met nieuwe rijpe bramen en de katjes gaan ook al bijna bloeien.
We wandelden gezellig samen vanmiddag. Joop hoeft nu niet meer te trainen en kan wat minder hard en Didi en ik doen een tandje bij.
Vanmiddag even om boodschappen op Scharendijke. Het hek bij ons huis stond open en ik kon het niet laten even bij de notenboom te kijken. Geen idee of er noten aan hebben gehangen. In 2012 plantte ik hem op de plek waar hij nog steeds staat, vijf jaar geleden dus en toen bestond hij zeker al twee jaar want ik vond hem met nootje en al.
Een foto met de zelfontspanner ben ik maar niet aan begonnen.
Hoe het hem nu verder zal vergaan valt nog te bezien, ik heb geen idee. Misschien gaan de nieuwe bewoners heel de tuin wel omgooien, ze doen maar, ik vind het best. Dus of er ooit nog een vervolg komt... de tijd zal het leren.
Was ik toch vanmorgen bijna mijn servicebeurt van de Kirby vergeten. Een paar weken geleden werd ik gebeld dat ik gewonnen had, ik was een van de uitverkorenen voor een GRATIS servicebeurt, het zou me niets kosten. (behalve de stofzakken die waren niet gratis natuurlijk dat zou ik wel begrijpen) ik zou wel gek zijn als ik dat zou laten lopen zei ze erbij, misschien wat in andere woorden maar het kwam er wel op neer.
Goed. De machine gaat dan helemaal uit elkaar wordt tot en met geborsteld, alle stof op viltjes veel viltjes, ik weet het zo langzamerhand wel. Ongeveer het eerste wat ze tegenkomen zijn de koolborstels, die waren zeker al tot op de helft, nou tot op de helft, toch minstens een kwart, dus nog lang niet versleten zou ik denken en met mijn gebruik van zo ongeveer 1 keer in de week kunnen ze nog wel een poosje mee....
Het anker moest ook nodig gepolijst, dat kwam ook de slijtage van de koolborstels ten goede en koste maar 11 euro. Ok, dat was te overzien zo konden de koolborstels ook vast nog een jaartje langer mee.
Nog een dingetje stuk, dat hoorde bij het onderhoud, dat was GRATIS!
Verder was alles nog wel ok, weinig te vinden, ik word er altijd een beetje kriegel van.
Nu heb ik dus in 2014 (nieuwe kogellagers) 2015 (nieuw snoer wegens breuk eigen schuld) en 2017 (anker gepolijst) onderhoud gehad.
Die ik nu heb kocht ik tweedehands in 2010. Dit allemaal even voor mezelf zo heb ik alles weer bij elkaar, daar heb je tenslotte een weblog voor.
En echt inmiddels zou ik misschien al wel een stuk of wat gewone stofzuigers versleten hebben hoor, want ik wist er weg mee voordat ik een Kirby had, maar het onderhoud moet je in de hand houden.
Het is raar. We zijn uit ons doen, slapen onrustig en Didi merkt dat als geen ander natuurlijk. Alerter dan anders er hoeft maar iets te gebeuren en ze staat paraat.
Gelukkig wonen we in een erg rustgevende omgeving, het was heerlijk vandaag.
Vanmiddag nog even naar Zierikzee voor een paar boodschappen en laarzen gepast die ik op het www al had uitgezocht, toch wel handig. Ze zaten goed, maar de kleur viel tegen en eigenlijk toch niet zo leuk, ook vanwege de wel erg grote profielzolen waar hele blokken klei in konden, we keken nog even verder.
Het was niet moeilijk om net te doen of het een mooie voorjaarsdag was. Zelfs in Zierikzee niet. Volle terassen, mannen in korte broeken.....dat vond ik wel gek, maar goed het was een fijne dag.
Mijn tuintje ziet er ondanks het grijze weer nog steeds erg kleurrijk uit en de bolletjes die ik vorige week in de grond stopte kunnen niet wachten. Ik ben benieuwd wat eruit komt, er zijn nog een paar potten daar zie ik nog niets bij, ik denk dat dit blauwe druifjes zijn.
Net als de bolletjes niet kunnen wachten kunnen wij nu ook niet wachten en al gaat de dagelijkse tijd best snel zoals ik gisteren zei, na de berichten van vandaag kunnen de komende weken niet snel genoeg gaan. Maar daarover later vast weer meer. Het blijven spannende tijden en dat zal nog wel even duren.
En als er dingen aan de hand zijn vind je niet de rust om andere dingen te doen. Maar dat het goed komt dat is zeker!
Ik zag vandaag wel twee ijsvogeltjes! Als dat geen geluk brengt!
Het is fijn buiten, heerlijk najaarsweertje. Dat vindt Didi ook ze heeft er zin in zowel 's morgens als 's middags, dus we wandelen er lustig op los, een dag is zo om.
Tussendoor een beetje huishouden, koffie en thee op zijn tijd, boodschapje, ik kom eigenlijk op het ogenblik nergens anders aan toe. Boekje lees ik 's avonds, feuten ook, het is eigenlijk best raar want we zijn toch om acht uur uit de veren.
Niet dat ik het erg vind hoor, alles op zijn tijd, we hebben geen haast, die trui komt best af en er komen vast ook nog nieuwe tekeningen, maar nu even niet.
Joop scharrelde vandaag zijn foto's eens bij elkaar van tablet, telefoon en camera. Ik heb ze in het Nepal mapje van dit jaar gezet, ze staan hier.
Er popt eerst wel een boel reclame op maar als je dat wegklikt moet het lukken. Hieronder ook een slideshow, maar ik weet niet of die verder gaat dan veertig.
De kwaliteit is niet denderend, ik heb er ook verder niets aan gedaan. Joop is er tevreden mee en laat ze altijd afdrukken om in te plakken.
Hij is vanmiddag voor het eerst weer eens een rondje wezen wandelen en trekt dan weer hetzelfde aan als op de foto met evenzo oud versleten jasje, ik kan er niet goed meer naar kijken, maar durf het ook niet weg te gooien.
En nog een filmpje. Het is er niet bepaald rustig, al zou je dat eigenlijk wel verwachten.
De schilder bracht gisteren een paar boekjes voor me mee. Ik kende ze nog niet en zulke vind ik toch altijd wel erg leuk. Dat van Kor van der Have is helemaal in dialect en dan wel het dialect zoals ik het spreek, want per dorp verschilt dat nogal, dus het leest best makkelijk, erg leuk ook. Ik lees af en toe stukjes voor voor Joop terwijl die met zijn tv in de weer is, want dat werkt allemaal nog niet zoals hij zou willen.
Dat van Kornelis Pieter Verseput gaat meer over de elite van het dorp, stambomen en de huizen waar ze woonden e.d. daar keek ik plaatjes en zag natuurlijk gelijk de foto van 'de Grote Hofstede' al wist ik niet dat die zo heet. Wel wist ik dat het nog steeds in bezit van de familie is als een soort familiehuis. Het staat hier aan de Bermweg en afgelopen week maakte ik nog deze foto.
Aan onderhoud wordt er niet veel gedaan. In de tijd toen wij hier vroeger woonden woonde de burgemeester er en en later een wethouder geloof ik. Al lezend kom ik vast nog meer te weten.
Wel apart dat de namen van de schrijvers die meestel met een C worden geschreven in dit geval allebei met een K zijn.
Als er mensen op het dorp zijn die ook zo'n leuke vlag willen dan kan dat, geen idee wat ze kosten, dit lapje van mij was €32 daar zitten niet eens zoompjes in, maar hoe meer je bestelt hoe goedkoper en dan is het leuker om mooiere te bestellen. Ik wacht het af en zoniet even goede vrienden.
Nadat ik de tekening gemaakt had was ik eigenlijk gelijk al van plan er een vlag van te laten maken en vorige week eindelijk eens actie ondernomen. Vandaag zou hij bezorgd worden en ik heb hem gelijk maar uitgehangen, ik vind dat er redenen genoeg zijn om de vlag uit te hangen en ook al waren die er niet dan toch!
Mooi he! En leuk!
De schilder is zo goed als klaar, alles staat weer op zijn plek, stofvrij en wel voor zolang het duurt. Schilderijtjes komen nu nog mooier tot zijn recht. We zijn er blij mee!
Vanmorgen eerst alles weer buiten gezet het was gelukkig prachtig weer en het kamertje van Joop is nu klaar en schoon, daar staan nu de planten, zodat die morgen weer niet allemaal naar buiten hoeven als de kamer voor de tweede keer wordt gedaan. Morgenavond is dan alles klaar en kan de boel weer opgeruimd worden.
Ik heb mezelf toch wel een beetje verkeken op al het gedoe, maar ben heel blij dat het nu toch gebeurd is, het ziet er nu tenminste keurig netjes uit.
Het is een bende in huis. gelukkig treffen we goed weer. Schilderijen en frutsels allemaal naar boven en in de garage, planten naar buiten en verder staat vooral alles in het midden van de kamer, kortom de winterschilder is hier om netjes te maken wat wij niet konden, of niet de moeite voor namen voor de verhuizng.
Alle muren worden netjes glad gemaakt en twee keer gesausd. In het begin kijk je niet zo nauw, maar op den duur ga je je er toch aan ergeren.
Vanmorgen vond ik al dat we een rare zon hadden toen hij nog aan het opkomen was, maar dat bleek saharastof te zijn en brandresten uit Portugal en dat dwarrelde allemaal nog door de lucht vanwege orkaan Ophelia,zo gaat dat tegenwoordig.
Verder is alles rustig aan het front. Ik heb lekker zitten kleuren en Joop kocht een nieuwe tv, ja nee die oude was echt niet meer goed hoor... en KLEINNNN....
Er is nu toch wel reden tot enige vrolijkheid, ook al zei mijn moeder altijd dat je niet te vroeg moest juichen.
De kopers hebben inmiddels na een paar kleine aanpassingen van het voorlopig koopcontract ook getekend, dat lucht op, toch wat vastigheid, zover waren we nog niet. Nu is het wachten op het moment dat hun huis dat inmiddels ook in de verkoop is, verkocht is en van ons mag dat morgen zijn natuurlijk.
Ons huis blijft intussen ook nog gewoon te koop, dus iedereen met een hoger bod dan in dat contract mag zich melden. We wachten de verdere ontwikkelingen nu toch wat ontspannender af.
Het was heerlijk vanmorgen. Wandelen met mijn pijnlijke been gaat goed, traplopen iets minder. Bij Joop is het toch waarschijnlijk jicht in plaats van kruippijn, dus die wandelt even niet, of het moest alleen naar de kroeg zijn.
Een prachtig mutsje waarbij ik merkte dat hurken ook nog niet fijn is.
Deze bolletjes zag ik vanmiddag ineens. Jaren geleden dat ik die gezien heb.
En er passeerde me een fietserskoppel, ik keek de vrouw aan en dacht: 'hee ik ken jou.. ' en dan ga je verzinnen en ik wist het best snel aan wie ze me deed denken, ze was het wellicht niet, maar zij was ook jaren niet meer in mijn gedachten geweest. Ik heb gezocht op fb, daar is wel iemand met haar naam maar ik geloof niet dat zij het is, gek toch dat je dan twijfelt. Sommige mensen veranderen heel erg, terwijl bij anderen vijftig jaar geen streepje verschil maakt.
Ook een dag met een randje wegens het overlijden van Gerda, Vrolijkstipje of Juweeltje voor internetvrienden en bekenden, zo gaat dat, ook die gaan gewoon dood. We hebben elkaar een paar keer ontmoet en hadden verder eigenlijk wenig contact,
Joop heeft nu ook een zere knie, als dat zo doorgaat moeten we binnenkort toch maar aan een traplift gaan denken. Hij denkt dat het komt omdat hij eergisteren een paar uur op zijn knieen in de garage heeft gezeten, nadat hij eerst in de gasleiding en daarna in de waterleiding had geboord, leuker kon hij het niet maken.
Ik heb dat laatste dagen mot met fietsende hondjes, tenminste er zei iemand tegen me 'outernoeusmeeop' net of ik naar haar hondje blafte. Ik kan hooguit proberen het te voorkomen, dat deed ik vanmiddag dan ook, weer bij een ander fietsend hondje. Ik ging voor de kop van Didi lopen zodat ze het hondje niet zag, maar ja ze zag het natuurlijk wel en toen struikelde ik over haar en lag languit op straat. Het is toch allemaal wat.
Weer een dag voorbij, het was een mooie dag, maar wij kijken uit naar maandag dan komt de winterschilder.
Twee dagen, dat is beter, met deze ben ik wel weer blij.
Een beetje bijwerken nog hier en daar, daar had ik vanmiddag geen tijd meer voor want we gingen nog even proosten op de verjaardag van Wim. Het was erg gezellig zoals altijd en iedere keer zeggen we weer dat we het vaker moeten doen, zo gaat dat, maar dat geeft niet.
Joke had een schaaltje met lekkere dingetjes uit de oven, stokbroodje erbij, genieten! Dat ga ik ook eens doen!
Vorige week weer eens met wat oefeningen begonnen op mijn yogamatje maar dat heeft niet goed uitgepakt. Vooral mijn been waarvoor ik een tijdje geleden al eens bij de dokter was speelt behoorlijk op. Ik kan niet eens fatsoenlijk de trap op en af, erg pijnlijk. slijmbeurs- of peesschedeontsteking, ik weet het niet. Schouders kraken en doen ook zeer, eigenlijk ben ik één groot wandelend wrak. Wel gewandeld, dat gaat nog wel, ook al is het niet van harte.
Joop deed op Scharendijke even een leidinkje door de garagevloer, ik zal de details besparen, dat komt misschien later nog weleens ter sprake, maar dat zat ook niet mee. Hij moet het ook gewoon niet meer doen, genoeg geklust.
Wel vragen we ons soms af hoe het moet als alles achter de rug is, wat gaan we dan doen. Hier is voorlopig alles op orde. Dient er zich dan vanzelf weer iets nieuws aan, moeten we op zoek naar een nieuwe uitdaging (ik dacht het niet), of doen we gewoon lekker alleen dat waar we zin in hebben. De tijd zal het leren. Voorlopig is er nog niets afgerond.
Vanmorgen weer leuke post van Margo. De beloofde zaadjes van de wonderbloem, dat wordt weer spannend komend voorjaar. Als verrassing gelbolletjes erbij, doe ze in een groot glas stond erbij dus ik pakte een flinke vaas, dat was niet nodig, maar ze groeien nog steeds grappig spul.
We doen niet zoveel, tenminste ik niet. Joop heeft achterstand bij de duivenadministratie, die heeft het extra druk, dat krijg je als je met vakantie gaat dan blijft de boel liggen.
Het is een tijd van afwachten, je kunt niets doen maar hebt er wel mee te maken.
We zijn weer vol goede moed aan de nieuwe week begonnen.
Het was lekker vanmorgen met een zonnetje erbij, de poes zat weer op haar paaltje te kijken of er nog iets lekkers voorbij kwam. Van Didi en mij trok ze zich niets aan al waren we toch tamelijk dichtbij.
Ik maakte vandaag de tekening af waar ik al mee begon toen Joop in Nepal zat. Erg vrolijk is hij niet geworden of het moeten de kleuren zijn. Het is ook voor het eerst sinds heel lang dat ik het papier eens horizontaal heb gebruikt, nu ja, op naar het volgende hopelijk weer iets vrolijkers
Ook niet tussen alle kleuren wit open gelaten, het wit van de strepen en de ogen is niet ingekleurd, kortom ik probeerde eens wat anders.
Omdat Joop nog steeds niet aan een rondje lopen toe is, stapten we vanmiddag eens in de auto, een rondje toeren kan ook best gezellig zijn in een Golf.
We keken eens op Burgh, wat er zoal te koop staat waar we eventueel niet zouden willen wonen en dat was best veel. Er waren ook veel 'verkocht' borden, wij willen ook graag zo'n bord.
Het is best druk op Burgh en krap en vol, nee ook om te wonen vonden we niets.
Terug over Scharendijke, een stuk rustiger al en ruimer en eenmaal de Delingsdijk af, terug in Zonnemaire komt de rust je tegemoet.
Ik deed gelijk maar een wandelingetje daarna, het dreigde wel, maar het bleef droog in onze mooie polders.
Nu maar afwachten wat de komende week ons weer gaat brengen.
Eerst maar eens een paar fatsoenlijke schoenen gekocht vandaag. Ik had alleen nog twee paar oude waar totaal geen fatsoen meer in zat en ongeveer nog een halve zool, het verschil is duidelijk merkbaar
Het zijn dezelfde als mijn vorige alleen dit is het hoge model en een ander kleurtje, van Teva, superlicht.
Ik heb ze gelijk maar op waterdichtheid gestest vanmiddag en drie kwartier in de regen gelopen. Geen druppel lekkage, net als mijn jas, super! Mijn broek daarentegen was zeiknat, maar ja spijkerbroeken zijn nu eenmaal niet waterdicht.
Joop is alweer rwee dagen voor de duiven op stap, dat gaat gewoon door. Vanavond aten we gezellig bij de Smisse.
Toch wel weer gezellig 's morgens bij het wakker worden, zo'n bobbel naast je. 'Ik ben er niet' riep de bobbel nog, maar ik wist wel beter.
Het was best een spannende dag vandaag, tenminste niet echt spannend, maar toch wel belangrijk. Wij hadden al begrepen dat de andere partij niet aanwezig kon zijn vanwege andere bezigheden, maar wij hebben inmiddels uitgebreid geparafeerd. gekrabbeld en gebabbeld met de makelaar.
Felicitaties zijn nog lang niet aan de orde, maar 'er zit schot in', zoals mijn zus zo treffend zei vanmorgen.
Ik had voor de gelegenheid mijn nieuwe Nepalese sjaal aangedaan (zie foto), dat brengt geluk.
Gisteren eind van de middag ging hij de lucht in en keek nog eens achterom Kathmandu en de bergen achter zich latend. Het was kort en krachtig. Niet veel echte bergen gezien vanwege mistig weer en de tocht was zwaar, het zal waarschijnlijk de laatste zijn geweest.
Twaalf keer Nepal. De tijd zal leren of er nog een reis komt, zonder tocht.
Hij bracht weer mooie doeken mee, de meeste voor Marlies en een mooie rooie voor mij.
Ik was vanmorgen ook al vroeg op want om acht uur zou hij landen in Brussel, alleen ik hoorde maar niets, anders werd ik steeds op de hoogte gehouden. Dus ik deed eens een berichtje naar de taxi of hij er al in zat, reden ze al op de Zeelandbrug, telefoon was leeg.
Een reis met Qatar Airways waar hij de meeste tijd mee vloog en nu met gespaarde punten business class, lekker relaxed.
Ik heb weer gekookt, want ik kan dan wel zeggen dat ik goed voor mezelf zorg, koken komt er weinig van hoor. Soep, gebakken eitjes, stokbroodjes, gerookte vis, verder kom ik niet, maar daar overkom je in die twee weken ook niets van, maar gezellig samen eten is toch anders.
Didi is erg blij met haar supergrote buitendrinkbak en zolang het maar genoeg regent heeft ze drinken zat.
Natuurlijk staat er binnen ook nog wel een bak, maar dat is kraanwater, daar zit zo weinig smaak aan!
Ik ga er maar een vijvertje van maken, paar plantjes erin, beetje stenen, ik heb me er nog niet in verdiept of daar ook nog regels voor zijn.
Joop is met de terugreis bezig en zit op het moment in Doha te wachten. Onderstaand berichtje kreeg ik vanmorgen.
'Over een half uurtje begint de terugreis eerst met de taxi naar het vliegveld daar 3 uur wachten dan 5.5 uur vliegen 6 uur wachten 7 uur vliegen 2 uur taxi en dan ben ik weer thuis'
Fijne avond wandelingetjes de laatste dagen, overdag ook wel, maar er is veel wind overdag die 's avonds is gaan liggen. Nog steeds keelpijn en hoesten en kuchen het wordt tijd dat daar eens verbetering in komt al lijkt het nu wel los te komen, maar dat dacht ik gisteren ook al.
Gewassen zodat de meeste bacterien uit het beddegoed zijn als Joop thuis komt. Hij is vandaag afgezakt naar Kathmandu. Gekleurd en even naar Scharendijke voor een paar boodschappen.
De allerlekkerste peperbollen zijn er ook weer en omdat het schaaltje waar je uit mag snoepen leeg was nam ik maar een zakje mee. Dan moet ik oppassen dat ik ze niet allemaal achter elkaar op eet, dat is niet zo goed voor je darmen.
Ook de eerste bloembollen in een pot gedaan en de uitgebloeide blchrsntn in de kliko.
Veel wind en best fris vandaag. Nog steeds verkouden waardoor je niet lekker slaapt met een verstopte neus en kriebelhoest. Van mij mag het nu wel over zijn.
Ik heb vanmorgen de tv geprogrammeerd om iets op te nemen, want Joop wilde toch Max Verstappen nog wel even zien winnen. Nu had ik dat nog nooit gedaan, maar samen kwamen we eruit in een videogesprek.
Morgen vliegt hij vanaf Pokhara weer terug naar Kathmandu om woensdagmiddag de terugreis te beginnen.
Van mij mag het morgen allemaal weer 'normaal' zijn, nou vooruit donderdag dan, ook al zal het dan ook nog wel even duren.
Lekker gewandeld vandaag, gisteren ook samen met Heleen. Wandelen moet, anders verstijven de mensen en hondenspieren. Er stond een flinke bries en de haven van Bommenede is op een enkel bootje na ook weer leeg. Ik klungel een beetje aan de tafel, bovenzitten heeft nu weinig nut en is ongezellig voor Didi.
Joop doet niet veel meer dan eten drinken en rusten, het is te warm om iets te ondernemen zegt hij.
Vanavond at hij bij Hari in zijn hotel met vrouw en kinderen. Ze aten schaap. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, net als geit, lam heb ik een keer geprobeerd maar daarna nooit meer. Het vlees was taai zei hij, ik geloof niet dat ik het recept hoef te vragen.
Eigenlijk is er niets meer aan om zover weg te zijn, want via het www ben je toch dicht bij huis. Ik krijg foto's van het eten en wat hij doet met de nodige informatie erbij. We kunnen chatten, of elkaar zelfs zien tijdens het bellen, zo heb je toch als je thuiskomt niets meer te vertellen.
In de tijd dat wij elk jaar naar Frankrijk gingen en één van de kinderen niet meer meeging, schreven we brieven over wat we deden. Geen foto's want bij thuiskomst moesten eerst de rolletjes ontwikkeld en afgedrukt worden en als je ze dan samen ging bekijken kwamen de herinneringen weer boven.
We zaten 'maar' in Frankrijk maar eigenlijk veel verder van elkaar verwijderd dan nu ook al zit je aan de andere kant van de wereld.
