Geen zin om te wandelen vanmorgen, het was me al te warm. De bananen waren op dus ik besloot even naar Noordgouwe te fietsen. Eenmaal onderweg was dat best lekker en omdat mijn ochtendthee ook bijna op was fietste ik gelijk maar door richting Zierikzee.
Dat bleek geen goed plan, ik had pal tegen en er stond best behoorlijk veel wind. Eind van de Groeneweg ging ik links in plaats van rechts en keerde weer terug richting Noordgouwe. Ik kocht bananan en nog wat meer, er was nog niemand en eenmaal weer thuis had ik toch 10 km op de teller.
Vanmiddag fietsten we samen naar Dreischor om een ijsje bij de IJsmuts, heerlijk ijs! We aten het daar op het gemakje op en fietsten weer terug. Nog eens tien kilometer op de teller.
Toch lekker in beweging geweest zodoende, ondanks de hitte.
We hebben de Gardena buitendouche weer neer gezet en daar springen we af en toe onder, lekker verfrissend.
Een heerlijke stille morgen vanmorgen, op een paar wielrenners na was er nog niemand te bekennen. Ik wandelde een rondje van bijna zeven kilometer want ik verwachtte dat het vanmiddag wel te warm zou zijn en dat was ook zo. Vanavond blijf ik ook thuis. Ik vind dit erg vermoeiend weer
Na de middag, het was al half twee en ik dacht dat iedereen nu wel op het strand zou liggen, reed ik naar de vleesboerderij, op een kipfileetje en een stukje gehakt na was alles zo'n beetje op.
Nou dat had ik mooi mis, maar ze doen het daar uitstekend vind ik. Er mogen niet meer dan tien mensen in de winkel, er staat een tafel met ontsmettingsspul, er zijn mondkapjes en iedereen loopt dezelfde route. Het duurt wat langer maar ik vind zoiets keurig geregeld. Ik kan weer even vooruit.
Daarna keutelde ik nog wat in de tuin. Ik vermaak me prima op die veertig vierkante meter. Het filmpje dat ik maakte doe ik morgen over. Op Scharendijke deed ik dat ook vaak als ik dacht dat de tuin en de vijver nu wel erg mooi waren, dan kon ik daar 's winters nog eens naar kijken.
Hier is het ook leuk en fijn en minder bewerkelijk al mis ik soms wel het gekwaak.
Dit is de Korteweg, daar kom ik normaal gesproken elke dag minsten wel één keer doorheen. De Korteweg is pas voorzien van een nieuw wegdek wat eigenlijk helemaal nog niet nodig was, maar goed, we kunnen er weer jaren tegenaan.
Het verschil met de berm was nogal erg groot geworden wat elkaar passeren met de auto bijna onmogelijk maakte, dus dat is opgevuld met aarde en dat hebben ze weer ingezaaid met koolzaad... of iets anders geels, maar dat belooft wat de komende tijd! Het wemelt er nu al van de koolwitjes en zo hebben we tot lang in het najaar een kleurrijke berm denk ik zomaar.
Vanmiddag weer een rondje. Het was druk in de polder met boeren die heen en weer sjeesden met machines en trekkers, het is duidelijk oogsttijd, tenminste wat de uien en de tarwe betreft en het vlas wordt ook gemaaid, al ging de machine die ik aan het filmen was stuk. Er stond daar ook wel erg veel onkruid.
Prachtige wolkenluchten onderweg.
Een praatje hier, een praatje daar, een filmpje, een fotootje, ik kwam niet ver vanmiddag. Dat hoeft ook niet, het buiten zijn op zich is al lekker genoeg.
En nu wordt het weer warm. Van mij hoeft het niet, want wandelen in de hitte is niet fijn.
Het was mijn bedoeling om vroeg op te staan want ik had weer een aardig boodschappenlijstje. Half zeven wakker, dat was me nog te vroeg dus ik draaide nog eens om en ja hoor... natuurlijk is het dan gelijk kwart over acht.
Als een speer uit bed (bij wijze van spreken dan hè) en gelijk in de auto gesprongen (hahaha) om kwart voor negen reed ik de parkeerplaats op en druk dat het was! Nog een parkeerplaats vrij dat wel en er stond iemand bij de deur, er waren 'schone' karretjes en ik 'deed' mijn lijstje. Het meeste was er en de bewaardingen nam ik dubbel, zoals koffie en tandpasta en ook maar wc papier al stond dat nog niet op mijn lijstje.
De groente en fruit liep ik voorbij want er zou een groenteboer op de markt in Brouwershaven staan. En jawel een hele kar vol met heerlijke verse groente en fruit. Wekelijks op dinsdag van acht tot twee, die ga ik onthouden.
Eenmaal thuis weer alles een plekje geven en toen was er eindelijk koffie, met een lekkere peacankoek natuurlijk. Joop brengt appelflappen mee en ik notenkoeken.
Joop ging fietsen daarna en ik scharrelde nog wat en ging daarna ook een heerlijk wandeling maken. Prachtig helder weer, zon en wolken, tien kilometer verder was ik weer thuis.
Kopje thee en Joop ging naar de kaakchirug om te kijken of er nog plek was voor een implantaat.
Nooit gedacht dat ik ooit nog eens zo blij zou zijn met mijn kunstgebit, wat al jaren klikt op acht implantaten. Het was even een gedoe maar ik ben wel overal vanaf.
Nou en toen was het alweer bijna tijd om te gaan koken.
Eerst even de gamaakte foto's bekijken en klaarmaken om ergens te plaatsen.
Heerlijke pasta gemaakt, opgeruimd en klaar voor de avond.
Er was een filmpje ergens dat iemand blij begroet werd door haar hond. Hoe honden dan doen, alles is blij aan dat beest van kop tot het puntje van hun staart en zo bewegen ze dan ook, blij!
"Man man, zo blij dat ik je zie! Waar was je nou! Ik heb je zo gemist!"
Ook al was je maar vijf minuten weg...
Dat mis ik.
Joop maakt het niets uit als ik thuiskom of wegga, we roepen iets bij het gaan of komen, die kijkt niet eens op van zijn puzzel.
Niemand is nog blij om mij te zien, zo voelde dat bij dat filmpje en dat vlak voor het slapen gaan. En vanmorgen weer een mevrouw die maar u tegen me blijft zeggen, dat wil ik ook niet, ik ben geen u. Ze had ook medelijden, dat is erg lief natuurlijk, ik had haar nog niet gesproken nadat Didi er niet meer is.
Meestal gaat het wel, maar dan zie ik soms ineens weer die zwarte hobbel onder de trap liggen, of ergens anders, of ik wacht tot ze komt als ik naar de auto loop en onder het wandelen draai ik honderd keer om.
Ooit zal het wel een beetje slijten, maar voorlopig mis ik haar nog elke dag. Kilometers vol verdriet.
Vanmorgen na de ochtendwandeling gelijk weer aan de gang met mijn archief. Het geïmporteerde Blogger gedeelte mèt foto's blijkt maar uit iets meer dan een jaar te bestaan en het is leuk om te doen want er waren foto's die ik kwijt was en dat betrof iemand die inmiddels is overleden. Dan is het best fijn zoiets weer terug te vinden en te lezen, ze had het zo naar haar zin gehad toen.
Weer om buiten te zitten was het niet, veel teveel wind, dus vanmiddag nog maar een rondje richting Dreischor. Meeuwesweg bevalt me goed, auto's komen daar niet en fietsers eigenlijk ook niet, ik ben er nog weinig mensen tegengekomen, het is ook maar een weggetje van een kilometer of zo.
Prachtige wolkenluchten vanmiddag.
Na het wandelen nog even op het terras bij de Smisse gezeten, dat was wel uit de wind en gezellig druk.
Er zijn Zonnemaire t-shirts verkrijgbaar, ik heb er inmiddels een en Joop ook, de juiste maat vinden was nog even een gedoe, maar ik heb hem gevonden hoor, ik pas er helemaal in, tieten en al.
Bij het blog van gisteren vergat ik te vermelden dat dat Levi was in de stoel van Joop mèt afstandsbediening en ik in een jurk (tamelijk zeldzaam) met mijn nieuwe camera. Het is ook leuk om te kunnen constateren dat mijn foto's in de loop de jaren wel beter geworden zijn, zonder cursus natuurlijk, ik kan alles zelf.
Ik wwet niet meer hoe het kwam, meestal, wil ik iets laten zien, of zelf ergens naar kijken, dus ik dook nog maar eens in mijn archief.
Oh ja, ik zocht eigenlijk iets uit 2001 en wat ik daar over schreef toen om het gevoel van toen nog eens naar boven te halen. Maar nee, mijn blogarchief beslaat nu eenmaal niet mijn hele leven, maar slechts de laatste zeventen jaar en dat was nog niet in 2001.
Wel kwam ik genoeg anders tegen en ik keek weer eens bij 2003 het jaar waarin ik mijn eerste compact camera kocht zogenaamd voor mijn verjaardag.
Maar ja de foto was weer eens niet te zien en ik keek eens verder dan mijn neus lang was. Er was een mapje, waar veel van die toen gebruikte foto's staan, dus ik begon maar eens en als je eenmaal bezig bent gaat het steeds makkelijker.
Juli 2003 is weer compleet met foto's, maar verder ziet het er nog niet erg netjes uit en ik krijg dat denk ik ook niet meer voor elkaar omdat het niet ooit in Pivot gepost is maar in Blogger en van daaruit weer gekopieerd naar hier.
Maar goed 1 maand is compleet, ik was een paar uurtjes bezig alles bij elkaar genomen een uur of drie, maar met het tempo op het laatst moet een maand in twee uur kunnen, dat is 24 uur per blogjaar, keer 17=400, gedeeld door 3 (per dag) het zou dus in 133.333 dagen moeten kunnen lukken. (zal wel niet kloppen want de laatste jaren zijn wel goed natuurlijk)
Dat gaat dus niet lukken, maar ik ga het wel proberen te doen en trek daar gewoon een jaar voor uit eens kijken hoever ik kom, tot volgend jaar om deze tijd. Ik vind het toch de moeite waard.
Oude exen, vrienden, toestanden, ik haal absoluut geen dingen weg, want ook die hoorden er toen bij.
Het was regenachtig vandaag, dan zijn zulke klusjes ook leuk natuurlijk, al moet je het ook niet te lang achter elkaar doen heb ik gemerkt want dan ga je fouten maken.
Lekker gewandeld vanmiddag, de pruimen waren op dat kwam goed uit want ik had ook geen gepast geld.
En zo is er alweer een dag voorbij, we aten zuurkool vanavond, met spekjes, dat moest ook weer eens op en is met dit weer best te pruimen.
Heel hard gewerkt vandaag. Groot vloeronderhoud, vegen en even dweilen overal, nu ja gewoon even het hele huis een beetje onderhanden genomen, dat moet soms even.
Rondjes gewandeld ook nog. Het was warm in de zon als hij scheen, gisteren ook al, ik heb er een rood hoofd van, eigenlijk meer een verbrande kop.
Net lekker de wekelijkse pizza op en zo maar eens even uitbuiken op de bank, hè hè.
Vanmorgen eerst om eieren in de Korteweg, die waren op. Niet dat we veel eieren eten, maar de doosjes van zes zijn handig en zo heb je steeds verse, ik kom er toch elke dag langs.
Vanmiddag liep ik weer naar Dreischor. Er was me een stekje beloofd en ik vind het een leuke wandeling over Meeuwesweg. Heen en terug 11km.
Ook nog maar even de grot in, daar had ik een sfspraak voor gemaakt.
Het potje met het stekje paste gelukkig in mijn tasje anders is het wel een lange wandelling terug met zo'n potje in je hand.
Een fijne middag zodoende. Het was druk in de polder, maar waar is het tegenwoordig eigenlijk niet druk.
Het leek well dierendag vandaag, zoveel beesten op mijn pad.
Eerst de gamma vlinder, tenminste ik denk dat die het is.
Een spin met lange poten in de lampionplant.
En een sprinkhaan op de roos.
Prachtige kleuren.
Vanmorgen gelopen, vanmiddag naar Noorgouwe en Brouwershaven gefietst, voor groente en vis. Een lekker harinkje voor tussendoor en kabeljauw bij de superverse sperziebonen, vanmorgen pas getrokken (boontjes pluk je niet die trek je, en nieuwe aardappels die schil je niet die schrap je). We hebben gesmuld.
Op de terugweg van Brouw naar huis ook nog pruimen gekocht en eind van de middag kreeg ik ook nog een zak van de 'oude' pruimenverkoopster. Heerlijk! Die komen wel op!
Vanmorgen eerst weer om een pondje pruimen, dat lijkt me verstandiger, de helft is dan al op als ik thuiskom, lekker hoor en goed voor de stoelgang zullen we maar denken al heb ik daar zonder pruimen ook nooit problemen mee.
Daarna ging ik even om potgrond en gelijk even naar de Ruiltûûn want daar lagen potten die ik nodig had. De foto hierboven is van tien jaar geleden toen het na de volkstuintjes nog een grote bende was, nu is het een oase van rust, zoals hier onder.
Echt een geweldig idee, zo vaak gooi je dingen weg waar iemand anders dan misschien weer blij mee is en al had ik nu niets om te ruilen, volgende keer breng ik het daar.
Even heel snel de PLUS in voor brood, ik stond zo weer buiten, erg druk.
Vanmiddag nog een rondje Schenkeldijk en Joop fietste naar Zierikzee voor een 'tussenbril' die klaar was, want dan kunnen je ogen wel 'gepeld' zijn, dan daarna kan er ook weer vanalles mee aan de hand zijn hoor, dan groeit er weer iets overheen of zo en Joop heeft dat dan natuurlijk...
We waren vroeg op vanmorgen want er was een vlieg die van het ene naar het andere hoofd hopte, we zeiden nog dat hij weg moest gaan maar jaa.... toen waren we al een tijdje wakker.
Omdat er vragen over foto's van gisteren waren besloot ik dat rondje nog maar eens te doen, wel een wat ingekorte versie. Het was heerlijk, er was zon en het was nog niet warm.
Een echt wandeltempo kan ik mezelf nog steeds niet aanwennen, de paden op de lanen in, dat hoef ik echt niet te zingen.
Ik wandel en kijk, sta eens stil en loop weer verder, oh een vlinder... even mijn fototoestel pakken en zo sukkel ik voort.
We stapten tegelijk de deur uit en kwamen ook samen weer thuis.
Ik had toen 7.39km gelopen en Joop 23,52km gefietst in 1.40u
De tarwe is rijp, op veel plaatsen ligt het vlas al plat en dan gaat het wel heel snel allemaal, de polder is nu nog op zijn mooist met al die kleuren.
Vanmiddag nog een rondje Veerhoek, ik heb mijn kilometers weer gemaakt vandaag.
Voor de goede orde ook hier de laatste tekening, die was gisteren al af en stond ook al op andere plekken. Ik gebruikte kleuren die bijna op waren, het werd daardoor (?) een beetje rommelig, gespuide frustratie bedacht ik, want die moet je ook weleens even kwijt en dat ziet er dan bij mij zo uit blijkbaar, of het zijn gewoon hologes, dat kan ook heel goed.
Vanmorgen lekker vroeg op stap voordat heel Schouwen en zijn logees op de fiets zou stappen, goed gepland want op een paar wielrenners na geen racende bejaarde echtparen met helmpjes gezien, het was nog heerlijk rustig.
Best veel foto's gemaakt ook, de meeste zet ik op Instagram, ik hou het hier bij een paar.
Eind van de middag nog gezellig even op het terras gezeten, er was muziek. Joop keek naar Jos Verstappen.
En zo was er alweer een dag voorbij.
Ik zag alweer besjes en herfstkleuren, na mijn verjaardag komt voor mijn gevoel altijd de herfst er aan...
Het was alweer een tijdje geleden, maar ik fietste weer eens vandaag. Even om groente op Noordgouwe. Het is nu niet meer vreemd of zo, alleen als er een auto moet passeren vind ik het nog wel eng en wiebel een beetje, of is dat normaal? Dat ben ik vergeten.
Vanmorgen haalde ik weer een kilo pruimen in de Bosweg, dan gaan er onderweg al een paar doorheen en zo in de loop van de dag wordt de schaal leger en leger... eigenlijk kan ik beter een pond tegelijk kopen...
Vanmiddag toen de schaduw in de tuin was, gaf ik de planten water er was een spin die op de vlucht ging , hij had een grote bal met eitjes bij zich, arm beest. Wel schrikken als je van dichtbij een foto aan het maken bent en hij begint opeens te lopen...
Joop fietst er lustig op los. Lange wandelingen zal nooit meer iets worden, de linkervoet blijft een zwakke plek, maar fietsen gaat steeds beter!
Het was een natte boel vanmorgen, ik deed wel een poging maar kwam niet verder dan een rondje Achterweg, dan heb ik daar ook weer eens gekeken. Regen heeft ook voordelen.
Vanmiddag nog een poging maar ook toen kwam ik niet ver want er waren andere dingen. De schapen moesten opgesplitst worden, de lammetjes bij de moeders vandaan en naar een andere wei en zo meer, dus ze moesten op een wagen. Ik besloot een filmpje te maken maar mijn 'card was full' dat zal je net altijd zien, ik wist het maar was vergeten de boel leeg te maken.
Dan maar met de telefoon, al hou ik daar niet zo van, eigenlijk gebruik ik die voor zulke dingen nooit. Op facebook plaatsen gaat dan wel weer makkelijk maar ik wist nooit hoe ik het dan eenvoudig hier kon krijgen via youtube, nou gewoon dus ben ik nu achter, raar dat ik dat nooit eerder heb gezien, maar goed, weer wat ontdekt, dat is het meer.
Bij dezelfde boerderij staan nu ook pruimen te koop en ik nam een paar zakjes mee. De oude pruimenleverancier is ermee gestopt. De bomen zijn gerooid en het is nu wei, erg jammer, maar ook begrijpelijk want het brengt toch veel extra werk mee, maar de koeling ging stuk en dan moet er toch weer iets anders komen.
Heel fijn dat er aan de Bosweg nu ook een kraampje staat, daar kom ik 's morgens bijna langs. Heerlijke grote, sappige pruimen, nog niet de lekkerste want die zijn nog niet rijp, nog even geduld.
Eerst maar de bloem die gisteravond nog vlak voor het donker werd uit de knop kroop, hij of zij rook heerlijk en is vandaag ook nog prachtig al duurt dat maar een dag of wat. De rode van vorig jaar waren toch iets anders, deze hebben mooie schutbladeren of hoe noem je dat ook weer, die achter de bloem zelf zitten.
Het is de Orchid cactus en ze kunnen overvloedig bloeien dus dat ga ik dan volgend jaar maar eens proberen. Ze hebben afgelopen winter buiten behoorlijk voor hun kiezen gehad. Ik heb er meerdere en ze stonden de hele winter buiten, zelfs in de hagel. Dan zou ik ook niet bloeien.
Lekker gewandeld op mijn nieuwe zolen vandaag, twee rondjes samen 13km, het was er heerlijk weer voor.
Het was een erg gezellige dag. Janny en Freek waren er al vroeg, Mir kwam op de koffie, Ina was er en vanmiddag kwam Wim er nog bij. Erg fijn om iedereen te zien op deze speciale maar jammer genoeg regenachtige dag.
We liepen nog een rondje, ook al werden we een beetje nat, 'ons Zeeuwen binne nie van suuker'.
En vanavond aten we samen een hapje bij de Smisse.
Allemaal bedankt voor de felicitaties! Op naar de volgende.
De spanning stijgt, want zoals elk jaar ben ik natuurlijk erg nieuwschierig naar mijn cadeautje. Als ik nu maar kan slapen...
Alweer een jaartje ouder morgen/vandaag de 14e, als je zin hebt in een stukje van de overheerlijke taart die Heleen voor me bakte kom je maar langs, wees er vroeg bij want op=op
En zodoende ging ik er ook nog maar eens even voor zitten vanmiddag, op het bankje bij de Korteweg met de zelfontspanner en voor de leukigheid een dubbele versie hier.
Net klaar met het wisselen van de tekeningen kwamen ze al, nog lang geen drie uur dus ik was nog niet visiteklaar. Silvia kampeert een paar nachtjes op Renesse met een paar vriendinnen en zodoende kwamen ze even op de koffie. Met bloemen, alvast voor mijn komende verjaardag. We kletsten even gezellig en weg waren ze alweer.
Na een woelige nacht vanmorgen wel gelopen, maar vanmiddag na nog maar eens wat boodschappen bij de Lidl waar nog steeds de afwastabletten niet zijn aangevuld, gewoon even een middagdutje gedaan zoals oude dames betaamt.
Een salade gemaakt en nog een avondrondje gelopen. Daarna hebben we nog even op het terras bij de Smisse gezeten en een wijntje gedronken.
De onderste bloem zit weer in de cactus van Kees, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat dat een rode wordt, ik ben erg benieuwd.. en als ik zo naar die andere kijk ziet die er ook heel anders uit.
Omdat de meerderheid er toch nogal sceptisch tegenover staat (ik had niet anders verwacht) ga ik niet verder in op mijn bezoek aan de Andere Wereld van afgelopen week. Ik wil wel zeggen dat het me goed heeft gedaan en dat ik van plan ben binnenkort weer te gaan. En wie weet als ik het eens onder woorden kan brengen...
Het heeft vooral ook hiermee te maken en als je niet anders kan zeggen dan 'iedere gek heeft nu eenmaal zijn gebrek' of zoiets, zeg dan maar niets.
Het zit diep en er zijn me dingen overkomen, zo ligt het kort gezegd en dan is het fijn praten met iemand die weet hoe het zit. Die schouder is echt maar bijzaak.
De slak heb ik na de foto in de berm gegooid en de vlinder viel bij thuiskomst een beetje tegen, net als de witjes van dinsdag. De vleugels hebben flink te verduren gehad door de vele wind van de laatste tijd en zijn behoorlijk versleten.
Het wil niet erg zomeren, maar ik vind het eigenlijk best zolang het niet regent en stormt,
Ik kleurde vooral, hoewel ik eigenlijk nergens iets kleurigs aan vind.
Vanmorgen stonden ze van Omroep Zeeland op de stoep, een spelprogramma en of ik een vlag had, of een idee voor een vlag, ze waren getipt door mededorpsbewoners. Een vlag had ik en ook de tekening, meer kon ik niet aandragen. De vlag namen ze mee.
Ze maakten er dit van, opdracht geslaagd neem ik aan.
Een donkere dag die begon met regen. Ik deed nog eens wat boodschappen bij de Lidl maar de helft van wat ik nodig had was op, veel schappen waren leeg... heel vervelend. Ik kwam wel een oude bekende tegen waar ik even mee heb staan kletsen, dat was erg leuk.
Bij de vleesboerderij was er iemand die me aansprak: 'jie bin toch Ria van Felies?' ze had wel een bekend gezicht maar verder wist ik het niet. 'Ik zie't an je huzicht, je lieken op je voader', ja hoor dat zal dan wel dacht ik, die maar het liefst op mijn moeder wil lijken. Ze woonde vroeger vlakbij ons op de Boogerdweg, vandaar dat ik het niet meer wist, ik was net uit de luiers.
Vanmiddag was het droog en deed ik toch nog een klein rondje. Na gisteren even kalm aan want mijn goede schoenen hebben Janny en Freek meegenomen die zijn bij de schoenmaker, die ik nu aandoe zitten eigenlijk net iets te krap.
Ik heb heerlijk geslapen afgelopen nacht, misschien door de lange wandeling, of misschien door mijn bezoek aan de grot, wie zal het zeggen. Mijn schouder is in 1 keer niet over natuurlijk, dat had ik ook niet verwacht, dat zou te mooi zijn voor iets waar ik al jaren mee loop. Maar het was wel heel fijn, ik heb er een goed gevoel aan overgehouden, het heeft me opgelucht. Ik ga zeker nog eens, het kan zijn dat de schouder dan ook minder pijnlijk wordt, ook kan dat nu nog het geval zijn zei Ed. Dat merk ik dan vanzelf. Het is ook niet zo dat ik dat de hele dag door voel, zo erg is het ook weer niet gelukkig.
Vandaag is het alweer twee jaar geleden dat Joke overleed.
Er werd me gevraagd of ik misschien vanmiddag die kant op moest, dat moest ik niet, maar het leek me wel een leuke wandeling vandaar! Vijf kilometer heen en terug moest kunnen.
Ik belde aan en ja hoor, wat ik al verwachtte gebeurde, 'Hee Ria!' Geweldig toch dat Facebook, ook al vinden veel mensen van niet. Ga zitten, kopje thee? Nou daar was ik best aan toe en we kletsen gezellig en op het moment dat ik dacht om maar weer eens op te stappen vroeg ik of ik misschien eens een afspraak kon maken voor in de grot, want mijn schouders en mijn gemoed... ik zag het wel eens zitten, wie weet hielp het.
Dat kon. En omdat het leek of hij alle tijd had vroeg ik of het misschien nu gewoon kon, ik was er nu toch... en ook dat ging. Wel even eerst de kachel aan want het was er koud. Ik voelde me de hele tijd al erg op mijn gemak en dat veranderde ook niet daar beneden, integendeel.
We praatten gezellig verder en ik vroeg me af wanneer de sessie eens zou beginnen maar alles op het gemak.
Mijn klachten werden aangepakt onder leiding van... natuurlijk is het allemaal wat wazig, trance healing wat wil je, maar ik voelde me er goed bij. Na afloop nog een kopje thee en nog wat napraten in het erg gezellige tuinhuis.
En toen nog die 5km terug, heerlijk! Al glimlachend de polder door samen met oma Maria dat wist ik inmiddels ook. Nu maar afwachten hoe mijn schouders zich vannacht gedragen en vooral hoe ik morgenochtend wakker word.
Een erg fijne overwacht bijzondere dinsdagmiddag, daar in die Andere Wereld.
Na de schreeuw nu maar een juichpose, ik probeerde er in elk geval iets vrolijkers van te maken, wat niet altijd lukt. Het is geen weer om buiten te zitten dus ik kleur en wandel.
Wel af en toe even een rondje door de tuin, waar de lampionnetjes al beginnen te kleuren, zo leuk! Bloemetjes ook nog genoeg, dat worden veel lampionnen komend najaar en winter. Leuk!
En dit is de ui van Kees. Hij plantte er een paar jaar geleden een paar in het strookje grond achter de schutting, daar is er nog eentje van over blijkbaar en die gaat nu bloeien, net als op het land zag ik vanmiddag, maar die zitten nog geen twee jaar in de grond hoor, dat is een sneller soort.
's Morgens grijs en nattig en in de middag steeds zonniger met daarbij een flinke portie wind en gewoon een zomers temperatuurtje. We zijn weer lekker uitgewaaid in elk geval.
Verder lekker zitten kleuren, want om buiten te zitten was het toch net iets te winderig.
We moeten het er maar mee doen, de virussen waaien zodoende wel over. Gewoon lekker buiten blijven met z'n allen. Hoe zou het eigenlijk met de ventilatie in supermarkten gesteld zijn? Ventilatie is toch heel iets anders dan airco, maar dat zal in onze spiksplinternieuwe Plus toch wel goed geregeld zijn neem ik aan.
Voorlopig heb ik even niets nodig en voor vers ga ik naar een boer of Zuidbos.
Ik ben nog niet kinds hoor, maar ik moest er aan denken. Ik had hier in Zonnemaire in de vakanties soms ook een schipperskind vriedinnetje, haar opa en oma woonden vlak bij ons, daar logeerde ze dan soms en dan speelden we samen, zo'n zestig jaar geleden.
Een miezerige dag vandaag, dus ik bleef binnen vanmorgen, nergens voor nodig om naar buiten te gaan... nu ja wat boodschappen moesten er nog wel gedaan worden maar dat kon met de auto gelukkig en waar ik al bang voor was gebeurde, het was errug druk. Veel jongeren die zich nergens iets van aantrokken en alleen maar bezig waren met wat ze NODIG hadden.
Ik was bij de PLUS en had een briefje gemaakt dat ik ook nog had meegenomen, dus ik deed niet een extra rondje door andere paden, nam alleen wat ik nodig had en maakte dat ik wegkwam. Ik had ook het idee dat er veel teveel winkelwagentjes stonden, maar ook een hoop van die rolmandjes en gewone draagmandjes, kom maar binnen hoor mensen er is genoeg, ook om het in te dragen.
En dan heb ik het toch niet naar mijn zin, Joop ook niet dus we gingen lekker een rondje doen. Joop op de fiets en ik op mijn schoenen. Heerlijk! Nog wat fotomateriaal voor thuis, dat maakte alles weer goed.
Al met al, ondanks de regen en de winkelprikkels toch best een fijne dag.
Helemaal links op de foto de bloemen waarvan ik de laatste dagen een foto plaatste. Ze zijn nu wel over hun hoogtepunt heen en er komen er nog wel een paar, maar wat ik wil laten zien is dat als je ze zo ziet staan ze eigenlijk niets voorstellen. Dit staat aan de zijkant van de garage.
De bakken aan de voorkant zijn eigenlijk het hele jaar leuk, ze wisselen met de seizoenen en tot nu toe loopt dat leuk op, nooit gedacht dat ik daar zoveel plezier aan kon beleven. Daar bij de eendjes aan de voorkant komt er een kruipertje door de stenen heen, daar komen prachtige paarsblauwe bloemetjes in, ik laat ze lekker groeien.
Nog een beetje geveegd vanmorgen na het wandelen en de geraniums verzorgd, ik zou tenslotte visite krijgen was me gisteravond beloofd.
We waren het tweede bezoekje al van Janny en Freek deze dag en ze vinden het dan wel lekker om even te wandelen en omdat ik beloofd had met Paule te wandelen vanmiddag kwam dat best goed uit, zo kon Janny ook eens kennis maken.
Heerlijk utgewaaid daar mankeerde het niet aan vandaag en bovendien weer eens even lekker gekletst en gelachen met mijn grote zus.
Een grijze boel vanmorgen, maar gelukkig niet zo koud. Ik loop nu het rondje ook weleens andersom als dat voor de wind gunstiger is. Didi wilde altijd gelijk rechsaf als we de deur uitstapten. Honden hebben ook zo hun gewoontes.
Daarna veegde ik vooral. De proppers van afgelopen maandag hadden er een behoorlijke bende van gemaakt, want wel alles maaien, maar niks vegen schiet niet op en het leek ook allemaal mijn kant op te waaien, wat natuurlijk niet zo is want het lag overal.
Ach ja het is weer aan de kant en ik was wat in beweging. Gelijk de uitgebloeide campanula ook maar eens grondig opgeruimd en ook de parkeerplaatsen van de buren, want die vinden het wel best zolang de auto past ;)
Nou en toen hadden we vanmiddag opeens weer dit.
Ik liep langs de eigenaar van het dode paard en hij wist al lang dat het moest gebeuren, kreupel aan de achterkant en nu ook aan de voorkant, het ging niet meer. Er komt nu een Tinker bij zei hij, dat zijn wat kleinere paardjes. Dan zijn ze weer met z'n drietjes.
Daarna kwam ik voorbij Paule, het wandelhondje. Hij blafte dus ik keek even om hem wat lekkers te geven, het vrouwtje kwam ook en ik moest zitten en wat drinken en ja, ze heeft veel te vertellen, maar ik wilde ook nog even mijn rondje af maken, dus ik was blij toen er een ander wandelvriendinnetje iets kwam halen.
Het kwam even ter sprake, maar die kinderen gaan natuurlijk na de vakantie weer naar school. Ik hoop niet dat ze van me verwacht dat ik heel veel en op vaste tijden met Paule ga wandelen, want geen hond meer geeft mij ook meer vrijheid voor andere dingen, zoals wat verdere wandelingen en misschien ook eens ergens anders, foto's maken. Ik heb een vinger gegeven en hopelijk verwacht ze nu niet als vanzelfsprekend mijn hele hand.
Ik mis Didi, niet alleen een hond.
UPDATE:
Voor Dhyan, de Proppers in beeld. In opdracht van de gemeente houden ze de straten onkruidvrij, maaien de dijk en houden de trapjes begaanbaar, zulke dingen. Dat had ik erbij moeten zetten natuurlijk.
Hier had ik het ook over ze maar jullie kunnen ook niet alles onthouden natuurlijk.
Grotendeels droog vanmorgen. We zouden bezoek krijgen dus lekker vroeg even op stap. Gelukkig was het dode paard weg.
Ed (de broer van Joop) en zijn vriendin waren een weekje op stap met de nieuwe camper. Nu ben ik toch helemaal vergeten een foto te maken, maar hij is prachtig hoor (de nieuwe camper), alles dr op en dr an, een Ford.
'Vort met de Ford' vind ik eigenlijk wel een toepasselijke naam, vind je ook niet Ed? Gelukkig nòg een familielid dat meeleest.
Nadat we gezellig een tijdje hadden bijgepraat, gingen ze weer op stap. Joop moest ook weg en inmiddels was het weer behoorlijk opgeklaard, ik deed nog een rondje want er waren prachtige wolkenluchten.
De tekening heb ik gisteravond afgemaakt, dit is een hele snelle, zondagavond aan begonnen en achter elkaar klaar, ook niet erg precies gekleud, hij moest er gewoon even uit.
Ed had ik ooit een tekening beloofd dus die hebben ze vanmorgen ook uitgezocht, die komt binnenkort in Spanje te hangen. Best trots!
