De bestelde schelp was gisteren klaar. Ik vind hem erg mooi geworden en ze liggen nu gezamelijk in de vensterbank. Wel zo gezellig.
Vanmorgen fietste ik naar Scharendijke voor wat lekkers bij de koffie, er zou (expositie) bezoek komen en nog wat andere visite, dus ja dan moet er wel wat lekkers zijn.
Op de terugweg maakte ik een omweggetje om weer voorbij de bloemen van gisteren te komen de zon scheen, al was het nog niet van harte.
Eenmaal weer thuis ging ik weer vlug naar bed om een tukje te doen, dat was er afgelopen nacht niet van gekomen, ik was gebroken. Gelukkig lukte dat een uurtje en dat maakte mij een ander mens.
Daarna waren Janny en Ivo er al gauw en een paar uurtjes later een al jarenlange vriendin van Janny met haar dochter, dat was een blij weerzien en zodoende een erg gezellige paar uurtjes.
Natuurlijk werden de tekeningen bekeken en de complimenten waren niet van de lucht. Fijn!
In het weekend nog wel een wandeling gemaakt, ook wel zonder pijn, maar ik voel dat het toch nog niet helemaal lekker zit, daarom vandaag alleen maar gefietst. Ook lekker en het was goed weer.
Wel een stevige wind maar dat zijn we als hollandse jongens en meiden toch wel gewend.
Vanmorgen naar Brouw en vanmiddag naar de vleesboerderij. Onderweg daar naar toe bloeien de akkerranden nog prachtig en vanwege de noordenwind keken de bloemen me allemaal aan. Zon was er niet.
Verder was het gewoon maandag. Weinig te doen en lekker zitten kleuren.
Ik doe het filmpje over de akkerranden er nog maar een keer bij, vast niet iedereen heeft het gezien vorige keer.
Geen foto's gemaakt vandaag, dus ik keek eens bij tien jaar geleden.
Ik reed een stuk met Joop mee, wandelde terug en keek eens bij de plek waar zijn neef zou gaan bouwen, een prachtige plek aan de rand van Plan Tureluur.
Er was een verwilderde vijver en de foto hierboven zou hun uitzicht worden.
Ik vertelde daar toen niets over, misschien omdat het nog pril was, maar er stond al wel een bord, misschien wilde ik het ook gewoon niet over familie hebben, geen idee.
Ik vroeg me af of de vijver er nog was, dus ik zocht eens en kijk eens wat het geworden is. We zijn er al wel geweest hoor en op de grond is het ook erg mooi, maar vanuit de lucht had ik het nog niet gezien, mèt vijver!
's Ochtends lopen durf ik nog niet aan, eerst moet dat lijf maar een beetje warmdraaien en dat gaat nu nog het beste op de fiets, dat is ook lekker, misschien hou ik het er wel in.
Als iemand zeven jaar geleden nog tegen me gezegd had 'jij rijdt zomer 2021 's morgens in de vroegte op je fiets door de polder van Zonnemaire', dan had ik hem voor gek verklaard en keihard uitgelachen! Ik had al veertig jaar geen fiets meer aangeraakt en die polder... dat zou altijd wel een droom blijven.
Zo zie je maar, zeg nooit nooit.
Ik heb een aparte pagina aangemaakt voor detekeningende nieuwste zal ik er steeds bijplaatsen, oudere zijn er ook nog gewoon maar daarvoor moet je dan even langskomen. Het is gèèn onlinewinkel.
Een stuk of twaalf zijn er netjes ingelijst in verschillende lijsten met verschillende passepartouts. Die hangen in de kamer/keuken en iedereen is welkom om zonder verplichting te komen kijken want in het echt zijn ze echt veel mooier. Koffie en thee staan klaar en als Joop de koekjes nog niet opgegeten heeft zijn die er ook.
Ik ga niet meer op de stoep zitten, maar we hebben wel een hele gezellige bel tegenwoordig.
Het is even wennen, voor mij als je zoiets nog nooit gedaan hebt en hoe het het beste kan, maar ik denk dat ik het nu gevonden heb op deze manier, die het beste bij me past.
Vanmorgen eerst weer even op de fiets naar Brouw, even naar de SPAR, voor mij de dichtstbijzijnde supermarkt (3,5km) waar ik de tussendoorboodschappen haal en meestal ga ik dan één keer in de week met de auto naar een wat grotere voor meer. Zonnemaire heeft geen winkels.
Onderweg naar de visboer zag ik een onbekende vlag wapperen, dus ik vroeg eens aan hem wat er op stond. Dat is de vlag gemaakt door Arie Roon vertelde hij, Vadertje Cats staat erop met opgeheven vinger. Hij stamt uit de tijd dat Brouwershaven nog een beetje in het verdomhoekje zat als Schouwse stad, dat is intussen gelukkig wel veranderd.
Daarna ging ik de vlag eens wat beter bekijken en ik klom op de muziektent om een foto te maken.
'Ik hou van Brouw' staat erop, 'de mooiste stad aan de Grevelingen'.
En vanmiddag wandelde ik een rondje Korteweg en dat ging prima. Zonder mankeren het hele rondje. Ik voel nog wel iets, maar de pijn is weg. Eens kijken hoe het er morgen voor staat.
In plaats van een ochtendwandeling weer een rondje op de fiets.
Na de koffie besloot ik gelijk nog maar een rondje te doen, ik moest ook nog een spitskooltje ophalen bij de groenteboer, dat stond gisteren nog op het land.
Ik stak het eiland over waar het op z'n smalst is en keek daar eens aan de andere kant van de dijk. Dat was niet erg spectaculair want de wind blies in mijn rug dus het water ook de andere kant op. De Grevelingen zag er gisteren wilder uit.
De mossels voor vanavond werden ge- wat eigenlijk. Rapen wordt wel gedaan maar dan voor eigen gebruik, dat deden onze kinderen vroeger ook toen we nog op de Grevelingen voeren, lang gelee. De mosselschippers 'halen ze binnen' denk ik. Alles wordt gekweekt, hangcultuur en bodemcultuur, het verschil bij de link!
Even dit voor Sjoerd
Een hardnekkige fabel die al jaren de ronde doet en inmiddels al lang is achterhaald, is die van de ‘r’ in de maand. Vroeger waren mosselen alleen verkrijgbaar in de maanden met een ‘r’ in de naam. Dit had alles met het transport te maken. Maar sinds er gekoeld vervoer beschikbaar is, zijn mosselen van juli tot april verkrijgbaar. Een gesloten koelketen van de verwerking tot aan de winkel garandeert een vers product met optimale smaak. Zo blijven er -negen maanden per jaar- altijd mooie Zeeuwse mosselen.
En ik keerde weer huiswaarts, langs het bloeiende zeekraal dat vuurrood wordt rond deze tijd, maar het weer was te donker denk ik.
Zeekraal wordt tegenwoordig ook al volop gekweekt, al lopen er ook nog genoeg mannetjes wild te snijden (wat eigenlijk niet mag) als het de tijd ervoor is.
Nou het was een hele trap die terugweg, met tegenwind, maar ook dat vindt mijn knie niet erg. Ik kreeg nog wel een flinke bui op mijn nek, maar gelukkig ben ik een stoere Zeeuwse en niet bang voor een buitje...
Het was een heerlijke rit alles bij elkaar bijna 28km en daarna smaakt zo'n vers spitskooltje dubbel zo lekker!
Vanmorgen besloot ik om maar eens een paar dagen niet te lopen, eer ik thuis ben doet het pijn, dat is niet goed. Met fietsen heb ik geen last en ik kom lekker even in de polder, daar is het me toch ook om te doen, even lekker die ochtendgeur opsnuiven en die ruik je pas echt goed in de polder.
Het was bijna windstil en toen ik thuiskwam zette ik mijn bord buiten en ging 'open', dat was voor het eerst deze week.
Wat gezelllige praatjes en beloftes om wat beter te komen kijken, we zullen zien.
Vanmiddag fietste ik naar de groenteboer, het begon alweer aardig door te waaien en na een tijdje op de stoep besloot ik nog maar een rondje te gaan fietsen. We waren vandaag allebei behoorlijk gaar na een slechte nacht en van fietsen knap je best even op.
Een inmiddels onstuimige Grevelingen met veel zeilers en andere boten, best druk.
Het was weer een spannende dag, tenminste dat vinden wij altijd bij bezoeken aan ziekenhuizen en doktoren en wat er dan van komen gaat.
Joop ging volgens de gisteren gemaakte afspraak voor een paar onderzoeken en daarna een gesprek met de neuroloog in verband met de oogtia die hij eergisteren had. Wij weten nooit meer precies hoe het ongeveer ging daarom vertel ik dat hier allemaal. Wij zijn gewoon vergeetachtig en daar valt verder niets aan te doen.
In 2019 had hij een oogtia en in 2020 een 'gewone'. Er is toen dezelfde test gedaan als vandaag en toen bleek de vernauwing van de linker halsslagader ongeveer 35%. Nu lijkt het meer maar dat gaan ze volgende week nog iets beter bekijken d.m.v. een ander onderzoek met contrastvloeistof. Als dan blijkt dat de vernauwing meer dan 50% is gaan ze opereren. Dan wordt het verstopte stukje ader vervangen door een nieuw stukje. Van mij mogen ze het morgen doen.
Hij heeft wel weer andere bloedverdunners gekregen. Die zouden ook de oorzaak kunnen zijn omdat hij daarmee gestopt was vanwege de op handen zijnde plaatsing van de implantaten, dat moet dan, dat weet hij inmiddels wel na al die jaren gebruik, maar dat zou eigenlijk in overleg gemoeten hebben (wat een zin) en misschien had hij dan iets vervangends gekregen of zo, vaag hoor al die pillen. De bloedverdunners die hij nu krijgt, gaan weer niet samen met iets anders dat hij ook slikt en daar krijgt hij dan ook weer iets anders voor. Wat hij nog had kan dan in de prullebak.
Het vreemde is wel, dat vanmorgen de donkere vlek die hij heeft vanwege de MD grotendeels weg was. Die man van mij zit toch altijd vol verassingen.
Ondertussen poetste en waste ik wat en toen ik daarmee klaar was fietste ik een stukje en trakteerde mezelf op een lekker softijsje. Op de terugweg een appje van Ina, nu nog in het ziekenhuis vanwege uitdroging....
Zij had een gesprek met de oncoloog vandaag en ja hoor, zij gaat zichzelf een schop onder haar kont geven en in beweging komen. Het chemoplan wordt voorbereid... zo kan ze nog even mee!
Ze zijn wat krakkemikkig die Kristelientjes maar aan doorzettingsvermogen ontbreekt het ze niet....
Door de vele regen en een zere knie zit ik veel te kleuren, het is een fijn tijdverdrijf en zodoende is er weer eentje klaar. Iets minder somber dan de vorige toch dacht ik zo, al is het hier verre van een vrolijke boel.
Joop had gisteravond weer een oogtia en met het oog op de komende plaatsing van twee implantaten morgen en omdat het moet, meldde hij het bij de huisarts. Het plaatsen van implantaten is afgezegd en hij moet naar de neuroloog morgen voor onderzoek, dat gebeurde al eens eerder.
De gekrompen en verdonken dorpen van Schouwen Duiveland zijn allemaal in beeld gebracht door middel van borden waarop de kerk als het ware in het landschap wordt geplaatst. Ik liet eerder al eens Schutje zien en Bommenede. Al vind ik nu dat de kerken van Schutje en Duivendijke wel heel erg op elkaar lijken maar we zullen maar denken dat het om het idee gaat.
Afgelopen week ontdekte ik Duivendijke, ik fietste verder want het was niet echt fotoweer, maar vanmorgen ging ik weer op zoek, ik wist even niet goed meer precies welke plek. En gevonden!
Duivendijke – gekrompen dorp
Duivendijke wordt voor het eerst vermeld in 1276. Net zoals bij Duiveland is de naam afgeleid van de persoonsnaam Duve, die ook zijn naam gaf aan een kreek, de Duvenee. De bewoners vestigden zich bij de dijk die langs deze kreek liep en zo ontstond de naam Duivendijke. Het dorp lag in de richting van Brouwershaven en werd verlaten om meer landinwaarts een nieuw dorp te bouwen. Mogelijk is de stormvloed van 1288 de aanleiding geweest. Tijdens het beleg van Zierikzee door de troepen van koning Filips II in 1575/1576 werd Schouwen geïnundeerd. Na de droogmaking keerde slechts een deel van de bewoners terug. De kerk verviel tot een ruïne en in 1590 werd toestemming gegeven voor afbraak. Tot 1812 was Duivendijke zelfstandig. In dat jaar vond een fusie plaats met Brijdorpe, Klaaskinderkerke en Looperskapelle. Omdat Duivendijke als eerste van de vier werd genoemd, heette de gemeente Duivendijke. Deze werd in 1961 opgenomen in de toen gevormde gemeente Middenschouwen.
Duivendijke is het geboortedorp van de moeder van Joop.
Wat lopen betreft kon ik al een rondje rond de achterweg vanmorgen dat is 1.26km en ver zat, dat kon ik aan het begin van de week nog niet hoor, dus verbetering!
Fietsen gaat prima dus dat deed ik daarna, even naar Brouw en de vleesboerderij en het Duivendijkse bord gezocht.
Heleen en ik fietsten vanmorgen samen naar Brouwershaven waar we eerst een lekker koffietje in de zon op het terras dronken om daarna de tentoonstelling in de grote kerk te gaan bekijken. Dat kan nog tot en met zondag en is zeker de moeite waard.
Een prachtige kerk, ik dacht dat ik nog nooit geweest was, maar een keer of drie vier moet het toch wel geweest zijn. Een kerk vol kunst zodoende.
Heel mooi! Ik heb daar zelf ook nog weleens aan gedacht, vooral in de periode dat we veel hout zaagden en kloofden en ik ook volop aan snoeien deed, ik zag daar ook altijd vanalles in. Maar ja dan moet je weer een hoop gereedschap aanschaffen en ook de ruimte hebben om aan de gang te gaan, dat zou ik hier nu niet hebben, plus dat het alsmaar zwaarder wordt dat hout. Een potlood weegt niets.
De echte vader Cats staat lekker droog binnen.
En de kerk is een kunstwerk op zich..
Niet gewandeld, mijn knie gaat er niet echt op vooruit, ik kan wel lopen in en om het huis, traplopen gaat ook goed, alleen denk ik dan dat ik dat beter geen twintig keer op een dag kan doen. Dus veel pijn heb ik niet. Wel 's nachts als ik lig te draaien dan is het ook niet fijn. Nu ja het zal wel een keer over gaan. Fietsen gaat ook best al voel ik het dan soms ook wel.
Geen bezoekers vandaag. Het loopt niet storm, vanmiddag ben ik nog even op de stoep gaan zitten. Wel een leuk bericht uit een andere hoek gekregen, daarover misschien later meer.
Tien jaar geleden was alles nog anders, toen liepen er nog gewoon olifanten op het strand, was mijn camping druk bezet met komende en gaande kampeerders/logees. We dronken wijn aten pizza's en barbeknoeiden dat het een lieve lust was. Het leven was een feest.
Ondertussen is alles anders, sommigen waar ik niets of niet veel van hoor, die andere dingen aan hun hoofd hebben, of het gewoon druk hebben. Kleinkinderen die hun eigen leven leiden, dat gaat allemaal gewoon door.
Iemand anders die ik nooit in levende lijve zag, maar wel heel veel contact mee had, blijkt ook ineens te zijn verdwenen. Nergens meer te vinden op het hele www niet en daar moet je volgens mij best veel moeite voor doen.
Alles is eindig.
Eergisteren kregen we het trieste bericht dat het niet goed gaat met Ina.
Voor mijn lieve schoonzus is het eind in zicht. Acht jaar lang vecht ze nu al tegen die rotziekte en ze gaat de strijd verliezen.
Waar ze uiteindelijk al die rotoperaties, kuren en pillen voor over had was om haar op komst zijnde kleindochter te zien en dat is gelukt! Ze hebben gespeeld, ze hebben gek gedaan, ze is oma geworden en volop geweest.
Liesje weet maar al te goed wie oma is!
Volgende week gaan we een rondje door Zeeland rijden, herinneringen ophalen.
Gisteravond had ik mijn naam al op de achterkant gezet, hij was af!
Maar eigenlijk ook weer niet naar mijn zin, te flets met de (toen nog) witte lijntjes waardoor sommige figuren niet goed uit de verf kwamen. Nog voor ik ging slapen besloot ik ze vandaag zwart te maken, dat deed ik al eens eerder en vaak pakt dat ook wel goed uit.
Dat was dus mijn eerste werk vanmorgen en eenmaal klaar was hij wel opgeknapt maar ook best somber vond ik, of zou dat door het weer komen...
Ik stuurde hem eens naar mijn zus, die ook best een goede kunstzinnige kijk op de dingen heeft en ze zei:
"Misschien zijn het sombere mensen, genoeg ellende overal, ik vind hem wel goed".
Kijk,daar heeft een mens iets aan en ik heb hem gelijk ingelijst en opgehangen.
Mijn knie is nog niets dus ik fietste, deed een paar boodschappen op Brouw en daarna keek ik eens bij de schelpen van Digna Mielard. Digna reist schrijft wandelt en blogt en is bovendien erg creatief. Wat ze maakt verkoopt ze hier. De beschilderde schelpen staan daar nog niet bij, maar dat komt vast snel.
Ik heb een schelp besteld, passend bij de prachtig beschilderde steen van Truus, die ze me stuurde met mijn verjaardag. Ik ben erg benieuwd.
Om acht uur vanmorgen gelijk de dokter gebeld voor een afspraak en gelukkig kon ik drie kwartier later al terecht. Nou en na alle vragen waar, hoe en wat zit je dan op de behandeltafel en begint ze te knijpen en te draaien en dan voel ik niets, niets deed er pijn, alles zat goed. Gewoon overbelast even alles doseren, lopen en fietsen mag ook.
Ik zette Vader Cats nog maar eens op de foto met de dreigende wolken achter hem:
Drie eygenschappen noodigh in de Chirurgie: Een valcken oogh, Een leeuwen hert, Een juffers hant.
Dat staat in de wachtkamer in het glas gekrast of gewoon erop geplakt.
Toen ik eind van de ochtend een stukje wilde lopen kwam ik toch niet ver. Nu ja gelukkig niets ernstigs, ook geen artrose.
Dus ik kleurde maar een beetje, terwijl het buiten waaide en af en toe regende.
Het gaat er niet op vooruit met die knie van mij. Vanmorgen had ik spijt dat ik niet iets eerder was omgedraaid want het viel niet mee. Morgen naar de dokter want dat moet maar weer gauw klaar zijn. Trap op is geen probeem maar traf af doet pijn en dan zit het aan de zijkant en dan weer aan de achterkant, pfff...
Gelukkig kwam ik halfverwege mijn hondenvriendjes tegen, kijk eens hoe lief ze me vinden!
Dat gaf tenminste even wat afleiding.
Nog wel lekker in de tuin bezig geweest, sommige dingen bleven veel te nat, verpot en gestekt, ik was er een tijdje zoet mee.
De vlag hing weer uit en ik zat er een tijdje bij maar het was best fris in de schaduw.
Onze kleindochter Yara werd 21 vandaag.
Ze woont al op zichzelf, samen met een vriendin.
Ik geloof wel dat ze gelukkig is, verder weet ik er weinig van.
Vandaag is de geboortedag van Didi en daarom laat ik nog maar eens het filmpje zien waarmee ze in één klap wereldberoemd werd. Gelukkig is ze daarna heel gewoon gebleven. Het filmpje is inmiddels al ruim 360.000 x bekeken
Mijn knie deed vandaag wel heel erg zeer, dat duurt nu al weken dus ik denk dat ik er toch maar eens werk van moet maken. Wel met moeite een ochtendrondje maar dat was het dan ook wel. Verder maar voorzichtig aan gedaan.
De vlag is binnen en voor de duidelijkheid zet ik het bord er ook nog maar even bij.
Open vanaf nu als ik thuis ben en dat ben ik meestal wel. (die plakker van de brievenbus komt voor het raam van de deur dat is wat netter)
Ik wacht het maar af.
De dames die ik bijna elke morgen tegenkom op het ochtenrondje liepen langs toen ik de vlag op hing en ik nodigde ze uit om een kijjkje te nemen. Er komt een expositie in een winkel op het dorp vertelde ze, daar moest ik eens contact mee opnemen want ze vonden het wel erg mooi. Dus ik ging naar die zaak maar daar kon ik niet meer bij alles was al gepland, misschien een volgende keer eens.
Een goede kennis die speciaal kwam kijken, ook heel leuk!
En Digna nodigde ik uit toen ze in haar tuintje aan het werk was, want al lopend kom je ook mensen tegen die het misschien leuk vinden om eens te komen kijken.
Digna kwam eind van de middag een kijkje nemen. En zo is de loop er al een beetje in, want dat moet natuurlijk. Er moet een beginnetje gemaakt zijn en dat is nu gebeurd.
Een ochtendrondje zat er nu natuurlijk wel in vanmorgen want er hoefde niets vandaag, het was heerlijk! Joop was toen ik weer thuiskwam inmiddels ook al op de fiets gestapt.
Dus ja, de bananen waren op en wat zouden we eens eten vanaond, er moest wel nodig weer wat vers worden gehaald, dus ik stapte ook lekker op de fiets richting Scharendijke, maar onderweg bedacht ik dat ze op Brouwershaven ook bananen verkopen en eigenlijjk had ik wel zin in vis vanavond en dat was veel dichterbij.
Daarna nog een rondje richting Noordgouwe voor verse groente! Zo komen wij zeker het weekend wel weer door.
Onderweg belde de meneer van de lijstenmakerij dat de lijsten waren gearriveerd. Daar reden we vanmiddag om en dan daarna heb je het daar weer druk mee natuurlijk. Niet eenvoudig, wat doe ik in welke lijst met welk passe partout. Wel heel leuk dat ik er in de kamer zoveel kwijt kan. daar hou ik het ook bij, ik maak niet van mijn hele huis een tentoonstellingsruimte, het moet wel leuk blijven en dat is het op deze manier best.
Morgen komt de vlag en dan ga ik er nog wel een beetje werk van maken, want op alleen een vlag komt niemand af natuurlijk, maar daar slaap ik nog een nachtje over en als het slecht weer is doe ik niets.
Gister had ik me voorgenomen vandaag het huis eens even van boven naar beneden onderhanden te nemen en daar begon ik vanmorgen gelijk maar mee. Niks eerst een ochtendrondje, gelijk aan de slag want ik wilde vanmiddag even op de fiets naar Zierikzee voor pilletjes van dr. Vogel. Mijn ogen jeuken vreselijk al een paar dagen, al weken hoofdpijn en af en toe ineens een loopneus. En toen Mir hier maandag was viel opeens het kwartje, ik heb hooikoorts. Tenminste dat denk ik.
Een ijsje gekocht en lekker op de stoep daar opgegeten. Even mensjes kijken en daarna weer terug . Het ene wasje was inmiddels droog en de andere gewassen dus dat moest even gewisseld en daarna weer op naar het hondje voor een wandeling.
Toen nog even naar Heleen, die heeft ook pruimen te koop, dus ja die moet ik ook even proeven!
Wat een dag! Alles bij elkaar nog net geen 30km op de teller en hoeveel keer ik de trap op en neer heb gelopen weet ik echt niet, maar best vaak. Beweging genoeg gehad denk ik zo, maar de boel is schoon en fris en nu maar hopen dat morgen mijn ogen niet meer jeuken.
Met het oog op eventuele expositie bezoekers en omdat we hem weleens niet horen besloten we een andere bel aan te schaffen eentje die wat harder is. Joop ging eens naar Praxis en kwam met een bel terug, waarvan de verpakking open was geweest en er geen gebruiksaanwijzing meer bij zat. Die deed het niet. Wij samen terug, maar vonden bij Praxis niks. Geld terug en bij Bol dezelfde besteld, die kwam vandaag.
Joop sloot hem aan, nu ja dat wilde hij ik was er niet bij, maar nu schijnt er iets doorgebrand, kapot! Nu hopen we dat 3x belrecht is want we zijn er wel klaar mee. Wordt vervolgd!
Ondertussen maakte ik weer een tekening af, beginnen de lampionnetjes langzaamaan oranje te kleuren en blijft de peen zijn best doen er op zijn prachtigst uit te zien.
Er waren een paar buien maar eigenlijk viel het best mee, de zon scheen en er was wind, ik vind het heerlijk zo. Aan het land te zien was er op sommige plekken toch behoorlijk wat gevallen.
Het vlas ligt er armoedig bij.
Vanmiddag wandelde ik nog een rondje. Verder een beetje zitten kleuren.
Mijn pruimenboom op Scharendijke heeft de wisseling van tuinbeheer niet overleefd. Gelukkig telt Schouwen nog genoeg overblijvende pruimenbomen, ook op Zonnemaire.
Eerst waren er al sinds jaar en dag de pruimen van van Leersum, ook nog de eerste jaren hier, maar die bomen zijn nu ook gerooid. Dus ja...
Afgelopen week vond ik al een kraampje aan de Bosweg, maar die waren nog erg zuur. Gelukkig was er gisteren een nieuw kraam in de Kromte...
Dat staat op mijn route dus ik ben er twee keer geweest, lekker!
Hoeveel pruimen mag/kan een mens eigenlijk eten per dag?
Over het vlas zijn bij de De Gulle Grond twee filmpjes. Het eerste gaat over de mechanisatie waarvan ik gisteren het filmpje plaatste deze gaat over het zaaien, oogsten en wat ze ermee doen.
Erg leerzaam, knappe boer ook.
Een deel van het platgewaaide vlas is gemaaid, de foto is van gisteren. Vandaag ben ik er niet geweest.
Dat maaien gebeurde eergisteravond met die prachtige machine, ik maakte vanuit de verte een foto.
Ik denk niet dat er nadien nog gemaaid is, er waren teveel buien al was het tussendoor best lekker weer.
Het ligt nu te roten zodat de buitenste vezels los raken van de kernen, van die vezels wordt dan linnen gemaakt.
Agrarisch Schouwen-Duiveland (ASD) start vandaag met het project ‘Gulle grond’. In Dreischor start een route langs tien agrarische bedrijven, die met een zogenoemde QR-code informatieve filmpjes aanbieden over de diverse gewassen. Het project loopt tot eind september, begin oktober. ,,Dan starten we weer een nieuwe route. We gaan ermee door”, legt Marjolein Roskam van ASD uit.
Er wordt al volop gemaaid in de polder en 'juun' binnen gehaald, maar nog lang niet overal, er staat nog genoeg tarwe overeind.
De foto's zijn van gisteren, vandaag was het lang zo blauw niet, maar het bleef wel droog.
Ik fietste tot nu toe alleen nog maar vandaag, 23km. Met een omweg naar de vleesboerderij en naar de biologische groenteboer op Noordgouwe.
Het was lekker om te fietsen, ik kwam een pruimenkraampje tegen en op Brouw hadden ze softijs. Joop fietste 70km, die gaat tegenwoordig altijd ergens op een terras zitten onderweg voor wat de drinken met een appelpunt. Zodoende schieten de appelflappen er een beetje bij in.
Vanmorgen maakte ik de vlag af die ik kleurde, hij is al besteld en al. Als de vlag buiten hangt dan ben ik open is de bedoeling. De lijsten komen volgende week donderdag pas. Ach ja het maakt ook niet zoveel uit, maar het is leuker als ik er wat meer ingelijst en wel op kan hangen natuurlijk.
En nu nog maar een wandelingetje ik heb er hoofdpijn van.
Sinds we een weekend in Enschede waren heb ik contact met de nicht van Joop en haar man, daar vertelde ik al eerder over en sinds die tijd stuur ik ook elke keer de tekening die ik klaar heb op. Ze vinden ze mooi.
Dank weer voor je nieuwe tekening ! Ik bewonder je fantasie, je kleurgevoel en je compositie-vermogen ! Heel mooi ! Je zou ze eens ergens moeten tentoonstellen!
Toen ik al begonnen was met het buitenzetten en zitten met mijn tekeningen vroeg ik hun eens wat ze van de prijs dachten en of die redelijk was. Ik kreeg het volgende antwoord:
Ja, je winkel, het ziet er gezellig uit, maar ik zou het je toch niet aanraden op die manier je werk te koop te zetten. Het licht buiten is harder dan binnen en dat is niet zo gunstig voor de kleuren. Wat de prijzen betreft, die zijn wel aan de lage kant, vinden we.
Ik zou denken aan 120 euro, of , als je dat te veel vind , tenminste 95.
Kun je niet een grote affiche maken met een verwijzing naar een tentoonstelling van je werk in huis ? Misschien kun je een vergroting laten maken van 1 van je kleurentekeningen. Ik zeg maar wat.
We wensen je veel succes en ga vooral door met tekenen !
Maar ja, toen zat ik al buiten, al had ik toen nog niets verkocht.
Ik besloot door te gaan deze zomer.
Vanmiddag had ik weer alles buiten gezet en ik zat erbij, want ja, dat moet ook.
Er kwam een dorpsgenote voorbij en we maakten een praatje, of ik nog iets verkocht had en hoeveel... want ze vond ze wel 'diere'...
Ik ben opgestaan, heb alles opgeruimd en ben gaan lopen. Zij was natuurlijk niet de eerste die vroeg 'en verkoop je nog wat?' dat geeft ook niet, maar dan niet gelijk erachteraan dat ze diere zijn, want ik vind het juist goedkoop, wat wel blijkt uit de reactie van Jaap.
Die verkoop heeft niets met de prijs te maken maar met of je het mooi vindt en of het in je interieur past en als je het dan graag wilt hebben dan betaal je de prijs. Zo werkt het. Je koopt niet iets om op te hangen omdat het goedkoop is.
Daar komt bij dat ik in mezelf geloof en dat gevoel heeft Jaap en nog een paar anderen alleen maar versterkt. Het is niet zomaar een tekening, het is niet eens een tekening, ik teken niets, ik kleur en het is best bijzonder en origineel, ook al zien veel mensen dat niet.
Dus ik mailde eind van de middagJaapweer dat ik de beslissing had genomen om het op zijn voorgestelde manier te gaan doen en of ik zijn naam mocht noemen in mijn uitleg hier. Zijn antwoord:
Ik denk dat het heel goed is dat je nu in huis je werk tentoonstelt. Het zal beter uitkomen dan in het onverbiddelijke daglicht waar het ook altijd een beetje een markt- imago krijgt. En niet meer voor een habbekrats verkopen ! Je mag gerust mijn naam noemen, hoewel me geen mens zal kennen.
Zo en nu ga ik eens een mooie affiche maken en een vlag. Er komen zes bestelde lijsten met passepartous aan en 36 nieuwe potloden. (best diere)
Ik heb natuurlijk niet zulke mooie kamers als Jaap, maar ik heb witte muren en ik kan er ingelijst neerzetten zodat ze er mooi uitzien ingelijst en wel.
Mijn haar was ineens te lang vanmorgen, dat kan je weleens hebben. Gelukkig kon ik er nog bij vandaag en is het nu weer lekker kort. We maakten ook eens even een paar nieuwe foto's voor wat reklame. Het gaat wel goed met mijn kapster hoor, maar mensen zijn toch nog best voorzichtig en de Duitse toeristen die er zijn gaan niet naar de kapper, hoewel het bij haar best heel veilig is. Een klant tegelijk op afspraak.
Mijn haar zit in elk geval weer heerlijk!
Daarna maakte ik een wandeling. Ik was een beetje boos en ik nam een beslissing, vandaar mijn vasberaden blik. Wat die beslissing betreft, dat komt nog.
Dit was mijn eerste ontmoeting deze maandagmorgen, dat is toch geen verkeerd begin van de week dacht ik zo. Hij bleef geduldig zitten en draaide zich ook nog eens even om voor de foto.
Na mijn wandeling nam ik 'de tuin' onderhanden. De bakken opgeruimd en de eerste dingen in de kliko gegooid, zoals de oostindische kers. Het was even leuk, maar door de vele wind zaten ze allemaal onder de luis. Ik heb natuurlijk wel zaadjes bewaard om het volgend jaar nog eens te proberen.
Uitgebloeide prikneusjes en longkruid komen vanzelf wel weer terug.
Het koninginnekruid waar de vlinder op zit staat tussen de buurvrouw en mij, het kwam spontaan en wordt elk jaar mooier en groter.
Vanmiddag nog een klein rondje. Ik heb wat last van mijn rechterknie, dus even maar wat rustig aan en dan hoop ik dat het over gaat, het is niet dik of zo en met lopen voel ik het ook niet altijd, dus het zal wel meevallen, hoop ik.
De laatste tekening staat al hier en daar maar nog niet hier.
Daarnet weer een bestelling de deur uitgedaan voor een bosje nieuwe potloden, dan heb ik alle kleuren weer.
Joop kijkt Olympische spelen en fietst tussendoor. We blijven zodoende goed op de hoogte van de gewonnen plakken.
Toppunt van vandaag was natuurlijk Sifan Hassan. Geweldig! Vallen toch nog winnen en daarna goud.
Na een wandelingetje door de polder schoof ik even aan bij een miniconcert in een boerenschuur. Natuurlijk had ik mijn route zo uitgestippeld dat ik er voorbij kwam. Gelukkig was de buurvrouw er ook zodat ik gelijk wat aanspraak had, het is altijd even wennen als je ergens 'vreemd' binnenloopt.
Een "Tuin van Buitengewoon concert" in de tuin van buitengewoon. Een relaxte zondagmiddag met optredens van Spons & Draad en de nieuwe band De Loepers.
De Loepers In de lockdown van 2020 sloegen de muzikanten Jaap Verseput, Stefan Fokker en Swen Blikman de handen in één. Ze hingen een beetje rond en wilden niets liever dan muziek maken. Dat resulteerde in een onnavolgbaar instrumentaal groove-jazz trio waar zijdelings andere genre’s je plots om de oren vliegen. —— Straffe loops, hypnotiserend en voor om op te dansen.
GeluidsFilmpje de Loepers:
Ik heb erg genoten, zomaar even op de zondagmiddag in de polder vooral ook van Spons en Draad. Zo leuk!
