Vandaag als laatste mapje Zonnemaire. Natuurlijk zijn er nog meer, zoals de polder met al zijn uitgestrektheid, ik kan er nooit genoeg van krijgen. Heel de photobucket site is openbaar vanaf 2003 tot nu, iedereen is vrij daar doorheen te bladeren, alleen weet ik niet hoeveel reclame je daarvoor moet slikken. Vanaf 2013 maak ik pas jaarmapjes.
Heerlijk gewandeld vanmorgen toen het nog lekker zacht was, naarmate de dag vorderde werd het steeds waterkouderder tot het ging miezeren.
Joop en ik deden samen boodschappen bij de Plus vanmiddag, we namen gebak mee, het was tenslotte onze trouwdag.
Morgen oudjaar, nog even doorbijten, het is dan wel gewoon maandag eigenlijk. We hoeven alleen nog oliebollen te halen en misschien zeggen we ook wel "laat die oliebollen maar zitten" als het aan mij ligt wel, maar Joop kennende moeten er oliebollen bij en appelflappen, net als bij kerst dat uitgebreide eten dat hoeft voor mij ook niet.
Geven en nemen noemen ze dat, we doen maar wat, al tweeenvijftig jaar.
Familie en Huisentuin slaan we over, vandaag mapje Natuur.
Best een groot mapje, dus daar laat ik het even bij. Want het is ook wel leuk om te vertellen dat onze kerstvogel er spontaan een vriendje bij kreeg. Erg gezellig.
Vandaag de mapjes bomen en Didi. Ik zag gisteren dat ik er beter niet tussenin kan tiepen dan kan je ze allebei tegelijk bekijken, tenminste dat idee had ik, het zal er aan liggen waarop ze bekeken worden.
Didi is een beetje uit haar doen, het zijn ook rare dagen en we hebben nu constant muziek aan wat er anders ook nooit is, die beesten voelen gewoon dat het anders is als anders en zo voel ik me ook, ook al doen we verder niks buitengewoons.
Vandaag is Sil jarig. Ook voor haar zijn het rare tijden waarover later misschien eens wat meer, maar we reden dus niet naar Nijkerk. Zij ging lekker uit eten met haar kinderen vanavond, die daarna ook weer iets te doen hadden.
Morgen is het zaterdag, ik zet het hier maar steeds neer om mezelf er aan te herinneren. Het weekend begint nu weer voor de meeste mensen, al zijn er ook genoeg die gewoon aan het werk zijn, weekend of niet
Bijna weer een nieuw jaar, tijd voor nieuwe mapjes. Andere jaren plaatste ik weleens een slideshow van de hele mapjes, maar omdat dat toch niet werkt nu een greep eruit waarvan ik denk de mooiste, of leukste, een stuk of twintig.
Vandaag te beginnen bij de B van de beesten en bloemen een beetje tempo maar want het jaar is zo om.
Het was heerlijk, met bijbehorende wijntjes, dus vandaag doen we maar kalm aan met een lekker eigengemaakt kippensoepje met stokbrood.
Lekker gewandeld ook, het lijkt bijna een gewone dag.
Yara (onze kleindochter voor wie het nog niet weet) werkt bij de Mac Donalds in Barneveld een bijbaantje, ze werkt soms ook nog als garderobejuffrouw en loopt stage bij een dierenwinkel.
Het is een bezig bijtje. Daarom vind ik zo'n filmpje natuurlijk best leuk dan zie ik haar weer even en kan ik als trotse oma haar ook weer eens even hier laten zien. Die leukerd met moedervlek op haar wang, dat is ze! Achttien inmiddels!
Mir kwam een kop soep meeeten en we deden nog even onze 'blue suede shoes' aan.
Geen idee hoe dat werkt bij ganzen, waar ze hun nacht doorbrengen, of dat ze alleen maar op doorreis zijn, maar 's morgens is het verzamelen geblazen op dat stukje land dat pas leeg is.
Een drukte van jewelste en dat duurt de hele dag, tot ze 's avonds weer ergens een beschut eilandje in de Grevelingen op zoeken denk ik.
Zou zo'n boer daar nu ook nog blij mee zijn? Er staat niets meer dat geoogst moet worden, ze vreten een hoop ongeregeld goed weg en poepen de boel onder..... ik heb geen idee of dat ook nog voordelen heeft.
Na het gezellige avondje van gisteravond moest ik weer even bij mijn positieven komen vanmorgen. Er stond ook nog eens een frisse wind, dus we hielden het rondje kort.
Het was wel heerlijk weer en toen Joop aan de wandel was ruimde ik binnen wat op en besproeide de kamerplanten met fris regenwater, ze staan er weer glanzend bij, dat was best nodig.
Toen Joop weer terug was waren wij aan de beurt, we moesten wat rekening houden met een eventueel pakje maar dat kwam niet, jammer.
Wel een fles wijn van het NPO, ook lekker! Jammer dat Joop niet meer drinkt, af en toe een glaasje mag nog wel, want ik had nog niet verteld dat de slokdarmhapjes niets verontrustends bevatten. Voorzichtig aan met wijn en over drie jaar weer eens hapjes.
Een torenvalk, hongerig als hij was had hij lak aan mij. Ik schoot behoorlijk wat foto's waarvan dit dan de meest toonbare zijn.
Te beginnen met gluhwijn in de molen met z'n allen. Daar vond de splitsing in groepen plaats en liepen wij met ons groepje eerst richting de Smisse voor het voorgerecht.
Natuurlijk was het heerlijk, tartaar met rucola, gepocheerd eitje, kleine paddenstoeltjes.
Na de Smisse was de tweede halte Viletta waar vroeger juffrouw Hocke Hoogenboom woonde, erg leuk om daar weer eens binnen te kijken waar niets nog op vroeger leek. We aten er lekkere groentensoep.
Het hondje dat altijd bijna door het raam springt als Didi en ik langslopen was er ook, ze vond me best aardig.
Daarna naar het Dorpshuis voor het hoofdgerecht, echt honger had ik niet meer maar we kletsen er gezellig op los en ook bij elk gerecht een wijntje natuurlijk.
In het cafe stond het toetje te wachten, eigenlijk houdt Joop daar helemaal niet van maar hij offerde zich op.
De andere groepen hadden vanzelfsprekend een andere volgorde.
Joop is gisteravond voorzitter van de Dorpsraad geworden, de website is nog niet bijgewerkt zie ik, maar het bestuur is samengesteld, of hoe zeg je zoiets, gevormd misschien, of gebakken, je weet het niet met deze dagen...
Vanavond alweer ergens anders aan het vergaderen, meer een feestelijke bijeenkomst geloof ik, maar hij heeft het er maar druk mee.
Ik lig nu 's nachts met twee voorzitters in bed, het is maar hoe je het bekijkt.
Gewandeld en gebreid een dag is zo voorbij, morgen de kortste!
Ik begon bij Blogger en kon daar best veel mee, op mijn manier dan hè, met de kleuren en indeling daar leerde ik best veel van. Af en toe ging het ook weleens mis, maar het kwam altijd weer goed.
Daarna wilde ik eigenlijk een echt blog op mijn eigen naam en niet meer met Blogger erbij, een mens is eigenlijk nooit tevreden, maar ook dat kreeg ik weer voor elkaar samen met Downer. Uren hebben we gechat (op toen nog MSN). Helemaal gelukkig was ik (en nog steeds) en alle oude posten uit Blogger zette ik over per week, daar heb ik dan weer wel spijt van, want waarom niet gewoon meer op het gemak per dag en dan gelijk een foto erbij als die er was. Soms denk ik erover het nog eens te doen, maar tegelijkertijd zie ik ook de onzin er wel van in.
Nu ja jubileums zijn er om te vieren, kroonjaar of niet.
Ben lekker op de bank aan mijn vestje aan het breien. Het is ook zonder kerstspullen gewoon knus in huis net als anders, het enige verschil is dat de vier schuimrubberen engeltjes toekijken.
Na de koffie een paar boodschappen op Scharendijke, er is voorraad, de kerststol is binnen, maar ik realiseer me nu dat ik een zeeppompje vergeten ben, terwijl hij wel op het briefje stond, waarmee ik in mijn hand door de winkel liep... eind van de week nog een kans. Volgende week probeer ik alle winkels te vermijden.
Ik was ook even bij het tuincentrum en kocht een leuke vogelvoerkrans dan hebben de vogeltjes ook een lekker kerstmaal. Nog geen vetbol of pindakaaspot opgehangen verder, er is eten zat te vinden denk ik maar zo, dat gevoer is eigenlijk nergens voor nodig, daar worden ze maar lui van. Maar goed de vogeltjes ook een leuke kerst.
Heleen kreeg er ook eentje, omdat ze soms van die lekkere taarten voor me bakt enzo ;)
Hier moet het ongeveer gebeurd zijn, of nog net een stukje eerder. Het was zulk heerlijk weer en ik probeerde nog eens een selffie met Didi te maken op het fietspad, maar dat wilde niet erg lukken.
Ik had mijn bril op gezet om de foto's te bekijken en eenmaal bij de rotonde een stukje verderop dacht ik 'die bril kan wel weer af', ik vind het inmiddels vervelend om hem op te hebben met wandelen. Toen ik hem in mijn tasje wilde doen, in hetzelfde vakje als waar mijn portemonnee altijd zit, zag ik dat mijn leuke, lieve, kleine, bruine, handige portemonneetje verdwenen was, uit de tas gevallen!
Ik wist dat het ging gebeuren, had hem de laatste weken al een paar keer teruggeduwd en gedacht 'die moet ik in een ander vakje doen'. Maar niet gedaan natuurlijk. Nu inmiddels wel.
Ik besloot om maar om te draaien en het rondje in omgekeerde richting nog een keer te doen, het was lekker weer, maar al wat ik tegenkwam geen portemonnee. Joop had ik ook al ingelicht en toen ik voor de tweede keer bijna thuis was belde hij, twee dames met hondjes hadden het verloren voorwerp inmiddels netjes thuis afgeleverd.
En nu weet ik natuurlijk niet wie dat zijn. Joop ook niet, die (her)kent nog niet veel mensen dat duurt nog wel een tijdje. Nadat ze een keer of tien aan de deur geweest zijn en dan met uitleg van mij, 'weet je nog' blijft het met een beetje geluk soms wel hangen. Het is niet anders. Hij wandelt er inmiddels ook wel weer lustig op los!
Bij deze bedankt lieve dames, jullie maakten mijn dag helemaal goed!
Vroeg op vanmorgen want we zouden Zonnemaire schoonmaken en omdat ik Didi daarbij niet kon gebruiken deden we eerst maar een rondje door de polder zonder zak.
Een man of twintig waren er toch wel en gewapend met opraper, handschoenen, zakken met houders en groene hesjes die voor geen meter zaten dus die deed ik niet aan ging ieder zijns weegs.
De gebruikelijke blikjes en flesjes, maar ook een wieldop of vier en zelfs illegaal gedumpt asbest. Alles bij elkaar zo'n kilo of zestig. Dat asbest niet meegerekend natuurlijk dat ruimt de gemeente op.
Eenmaal klaar werden we in de Smisse getrakteerd op heerlijke glühwein en soep, wat wil een mens nog meer.
Al met al een heerlijke en erg gezellige buitenochtend samen met Heleen!
Mocht je ook zin hebben eens zoiets in jouw dorp te organiseren dan kan dat hier.
De foto's heb ik deze keer niet zelf gemaakt, behalve die van de soep :)
Zo lang het zo mooi blijft 's morgens blijf ik er maar foto's van maken, het is toch maar een korte periode dat mijn wandeling en de zonsopkomst samenvallen.
Vrachtwagens met suikerbieten rijden af en aan op de glibberige landweggetjes, we gaan maar goed opzij zodat ze niet uit hoeven te wijken.
Er was niets spannends vandaag, weinig te vertellen, dat kan gewoon gebeuren op vrijdag de veertiende in december.
Als ik 's morgens mijn rondje ga doen is het al een tijdje licht en de zon misschien net een half uurtje boven water. Zo rond kwart voor negen komt hij op deze dagen en iets later wandel ik meestal.
Vanmorgen was het behoorlijk glad, er wordt hier lang niet overal gestrooid en dat is natuurlijk voor Didi heel fijn niet dat vieze zout aan je poten. Ik loop dan meestal ook maar in de berm, gewoon af en toe even voelen of het kan op de weg. Toen ik de foto nam was het goed te doen op het middenstuk.
Gisteravond waren we in het Dorpshuis 'de Maire'. Daar waren de verkiezingen voor de nieuwe dorpsraad, er hadden zich veertien nieuwe kandidaten aangemeld want het scheelde niet veel of we hadden geen dorpsraad meer en dat kan natuurlijk niet. Veertien nieuwe kandidaten en maar zeven nodig voor het nieuwe bestuur, er werd gestemd door ongeveer vijfentachtig mensen uit het dorp een klein deel, maar het zaaltje was behoorlijk gevuld. Nu ja kort vehaal lang, of andersom, Joop had zich ook aangemeld en werd als zevende gekozen. Leuk toch! Nu maar afwachten wat het verder met zich mee gaat brengen.
Didi heeft gelukkig geen diarree of wat dan ook overgehouden aan haar rare gedoe van gisteren.
Het was prachtig vanmorgen! Zulk weer is wel aanleiding voor grote drukte in de Korteweg 's morgens, we liepen er wel met z'n vieren.
Ik was nog even bij de dierenarts eind van de morgen, want alle ochtenbrokjes kwamen eruit bij Didi plus een plas bloederig vocht. Ik schrik niet zo snel als de brokjes er een keer uitkomen maar dat vocht daar schrok ik van. Nu had ik haar een keer iets zien eten gistermiddag, ik was te laat om het af te pakken, geen idee of het daardoor kwam natuurlijk. Ik had een monstertje meegenomen er zat ook haar bij, maar de dierenarts vond verder ook niets verontrustends.
Verder was ze gewoon opgewekt en eenmaal weer thuis ging een verse bak brokjes er alweer snel in. Nu maar hopen dat ze niet aan de diarree raakt.
Gisteren was er blijkbaar weer iets met de link in de feeds aan de hand. Ik heb geen idee hoe dat komt, zelf heb ik die dingen al lang en breed afgeschaft en ga dagelijks mijn lijstje af. Niet op gezette tijden, maar als het mij uitkomt en als ik eens oversla haal ik in.
En wanneer ik dat doe erger ik me dagelijks aan de overal verstopte commentaar bakjes, meerdere klikken voordat je er bent en geen controle of het er ook werkelijk staat, nee daarvoor moet je eerst weer opnieuw in de bak bij sommigen dan.
Is het mode? Moet het perse zo? Waarom kan het gewoon niet zo blijven zoals het altijd was?
Je gaat naar een weblog, leest een verhaaltje, opent het bakje, geeft commentaar en ziet ook gelijk of het er werkelijk staat, net als hier. Zo hoort het!
Gisteren, onderweg naar het mos merkte ik het al, Didi had geen zin en liep wat mank. Ik kwam met moeite bij de weegbrug wat toch maar een kilometer of anderhalf is, dus vandaag deden we rustig aan. Vanmorgen tenminste. Vanmiddag liep ze weer als een jonge blom (lichtelijk overdreven).
Vandaag moest het toch wel gebeuren vond ik en dus deed ik het.
Lichtjes in de gang die ik laat knipperen deze keer, daar zie je binnen niets van.
Het boompje kreeg naast de lampjes ook nog een paar sterrenslingers, we zien wel hoe lang de sterren blijven schijnen, ze zijn niet echt voor buiten geloof ik.
Op de paal een oud wijndoosje dat ik bewaard had met de gedachte dat ik dat misschien nog weleens zou kunnen gebruiken... en jawel. Ik haalde een beetje mos daar waar ik wist dat het stond en zo maken de Ikea kerststerren toch weer goeie sier.
In de kamer helpen onze trouwe engeltjes ons door de donkere dagen heen.
Geen idee meer waar ik ze ooit eens kocht, maar ik ben er intussen erg aan gehecht. Ze zijn van schuimrubber en er zit een stokje in zodat je ze ergens in kunt prikken, behalve de grootste die heeft een lusje aan haar hoofd maar ze mag van mij ook gewoon met beide benen op de grond.
Boven nog een snoertje voor het raam en dat was het dan.
Al met al ben je dan toch een tijdje zoet natuurlijk. Ook nog blaren geschept (dat doe ik altijd met twee blikken zonder veger, erg handig) en wat onkruid getrokken.
De wintertarwe staat alweer boven de grond en in een zonnig moment op een beschut stukje kan ik ook best al knoppen aan de vlieren fantaseren, dat duurt helemaal niet lang meer eer ze er echt zijn.
Veel land ligt er kaal bij, dat moet nog even rusten, misschien eerst een beetje vorst eroverheen, tot de aardappels en de uien er weer in kunnen, of het vlas... witlof, selderijknollen, suikerbieten, winterwortels, mais... dat is het wel zo'n beetje geloof ik.
Lekker gebreid, ik heb alweer een mouw. Joop puzzelt. Op de achtergrond wordt er door de blubber en over kasseien gefietst ergens in België. De soep smaakt goed na het wandelen. Joop hoeft geen soep, die heeft liever koffie met speculaaskoek. We komen de dag wel door.
Ik was ook al met een nieuwe tekening begonnen gisteren maar die mislukte. Het overkomt me eigenlijk nooit, maar ik pakte een verkeerde kleur en had het te laat in de gaten. Morgen weer vrolijk opnieuw beginnen.
Vanmiddag pompoensoep gemaakt en een rondje gewandeld.
Er was teveel wind en ik vond het te koud om met lampjes aan de slag te gaan, dus dat hou ik nog tegoed.
Joop wandelde ook een rondje, het gaat steeds beter met zijn voet. Volgende week zijn de nieuwe zooltjes klaar.
We verdiepten ons nog eens in de klerenkasten vandaag, want dat moet toch ook nog gebeuren, maar zin om naar Ikea te rijden hadden we niet, dat wordt misschien wel januari, we redden ons aardig zonder.
Het is de bedoeling dat links en rechts ter hoogte van de spiegel twee kleinere kasten komen. De kledingrekken verdwijnen dan maar gedeeltelijk achter de kast, maar dat vind ik niet storend, juist wel fijn want dan kan je er beter bij. De kamer is lang genoeg, onze garderobe klein.
Sint is vertrokken, dus ik keek vanmiddag eens in de kerstspullenzakjes die ik vorige week van de zolder haalde of ik de lichtjes zag. Niks! Nog eens op de zolder gekeken ook niks... er begon me iets te dagen.
Twee jaar geleden had ik toch dat ongelukje en vorig jaar bij het opruimen ging het verbandje weer los, ik besloot toen om het weg te gooien en in januari bij de opruiming nieuwe te kopen, dat is dus niet gebeurd en nu heb ik het vanmiddag gedaan, plus nog wat roods als versiering en nog wat andere lampjes die op batterijtjes werken.
Nu nog in het boompje.
En omdat ik toch onderweg was ook maar gelijk de rest van de boodschappen, want morgen regent het zeggen ze.
Al jaren verstuur ik geen kerstkaarten meer, maar er zijn toch altijd van die volhouders die maar blijven sturen. Afgelopen weekend met het etentje werd ook al mijn naam gebruikt en nu weer, ik vind het wel grappig.
Van Felius van Blog, het heeft iets sjieks, bijna adelijks vind ik...
woonachtig in Zonnemarie, mooier kan het toch bijna nie.
Ik kreeg hem van Sir Adriaan waarvoor mijn hartelijke dank.
De trui was gisteren al af, maar vandaag deed ik er nog iets leuks mee wat hem net dat beetje extra geeft en exclusief maakt. Op zoek naar een ander restje wol vond ik nog een klein bolletje paarse mohair, toen kreeg ik het idee van de streepjes.
Wat huishoudelijke klusjes gedaan vandaag, dat komt ervan als je alleen maar zit te breien.
Wat was het heerlijk vandaag! Prachtige luchten vanmorgen in allerlei tinten.
Hetzelfde rondje natuurlijk, maar zo'n verschil met gisteren weer.
Daarna begon ik met het in elkaar naaien van mijn trui, dat is nog niet af, er kwam teveel tussen.
Samen met Joop het koffieapparaat ontkalkt, hij weet nu ook hoe dat moet...
Ik wilde het onderhoudssetje erbij pakken, dat had ik niet zo lang geleden ook gebruikt en ik wist dat ik het binnenkort weer nodig zou hebben als Joop er bij was. Dat was hij nu, maar nergens dat setje meer te vinden natuurlijk. Ik weet nog dat ik dacht ik leg het hier... dan kan ik het zo pakken....
Daarna een rondje met Heleen we dachten onderweg dat de forsythia al bloeide (was het maar waar), maar het waren nog gele blaadjes.
Een kopje thee in de Veerhoek en onderweg naar huis begon het alweer te schemeren.
Lekker gebreid, de panden zijn klaar dus morgen kan de boel in elkaar en het boordje erop. Wol genoeg, ik hou zelfs nog over denk ik. Van de andere nieuwe wol ga ik een vestje breien en dat doe ik dan weer op het gemak, al is breiwerk dat je snel achter elkaar breit altijd wel regelmatiger.
Gewandeld en even op de uitkijk gelegen, ze zei toch dat ze zo kwam... wel een staafje gescoord gelukkig, de baas liep buiten.
Waterkoud was het en om vier uur begint de schemer, de ellendigste maand van het jaar is er weer. BaH!
Wij aten gisteravond een hapje bij 'd Ouwe Smisse en bespraken vast voor de eerste Kerst. Tweede Kerst buiken we uit en eten soep.
Na het eten gisteravond nog even naar het Cafe geweest, er speelde een band dus het eten kon nog lekker even zakken. Om half twaalf weer thuis en heerlijk geslapen.
Een beetje regenachtig vandaag, maar vanmiddag kwam ook nog even de zon erdoor.
"Daar komt het zonnetje!" roep ik dan. Reden voor Didi om overeind te springen want wie zegt ze dat er komt?? Draaiend met haar kop van het ene raam naar het andere, maar nee... niets...
Ik heb alweer een hoop trui, nog één pand. En al wordt hij kleiner, toch gaat er meer wol in. Gelukkig had ik bij de vorige versie een bol over die nu denk ik goed van pas komt.
Het is nergens anders weer voor, vanmorgen nog wel droog gewandeld maar vanmiddag was het regenjassenweer, ook leuk. Verder lekker binnen.
