Eergisteren was het nog prachtig weer en toen had ik al gezien dat het niet echt druk meer was op het strand. Vandaag waaide het behoorlijk uit het noorden, dus weinig stuifzand en zodoende besloot ik om er nog eens een kijkje te gaan nemen.
Natuurlijk liepen er nog wel mensen, maar de grote meute is weg. Het zullen vooral de weekenden nog zijn. zeker als het mooi weer blijft. Ik vind het weer heerlijk zo!
Vorig jaar was me al opgevallen dat er soms toch veel verzameld afval bij de overgangen lag, waarvan men dan hoopte dat gemeentewerklui of vuilophalers dat op zouden ruimen, er zijn meer mensen die zich ergeren aan alle troep.
De mand van de foto zag ik al staan op het strand van Westenschouwen.
Als Truus mais ziet moet ze plassen, zegt ze. Hoe dat dan de rest van het jaar gaat ben ik eigenlijk vergeten te vragen, maar nu het er staat is het wel handig wegkruipen natuurlijk.
We waren vanmorgen alweer bijtijds op stap, deze keer voor mijn rondje door de polder, over het fietspad. Halfverwege begon het al te betrekken, maar gelukkig hielden we het al die tijd droog, pas toen we thuis waren barstte de bui los.
We zijn weer helemaal bijgekletst en hebben ideetjes opgedaan van elkaar.
Ze is naar de enige echte kapster geweest voor een knipbeurt en minstens tien jaar jonger geworden.
Ik kreeg weer een beest van haar, dit keer geen vogel of kip, maar een schaap, vermomd als boodschappenbriefje. Erg handig en hij zij doet het goed voor het keukenraam.
Vanavond aten we kip, met bloemkool, boontjes, komkommer en aardappels. Eenvoudig doch voedzaam. Kees schilde de aardappels en streepte de boontjes. De aardappels heb ik niet gebakken want die kregen ze gisteren al bij de bbq. Je moet die mannen ook niet teveel verwennen natuurlijk.
Na het eten zijn ze weer vertrokken.
Op naar het volgende.
Dat zal de reis van Joop naar Nepal zijn, over een paar weken.
Nadat ik gisteravond Marlies naar de bus had gebracht kwamen al snel daarna Kees en Truus aanwaaien. Daarmee maakten we vandaag een door Joop gekozen wandelroute door de Boswachterij en over het Meeuwenpad, we hebben gezweten o o o o... wat waren we nat
Dat vochtgehalte moest weer op peil gebracht worden natuurlijk, met alweer zo'n lekker pilsje.
Vanavond at ik alweer mossels, nu met Truus en Joop en Kees legden een lapje op de bbq.
En nu zitten we nog even uit te buiken, bij het kacheltje.
Kwart over zes je bed uit, om om half elf in Zeeland bij de kapper te zijn, dat deed Marlies vandaag.
Daarna dropte Joop ons in Zonnemaire en wandelden we op ons gemakje weer terug, via Brouwershaven. waar we haring aten een biertje dronken en mossels voor de avondmaaltijd kochten. Of het het biertje was weten we niet, maar Marlies kreeg het toch wat zwaar op de terugweg. Gelukkig waren we een paar minuten voor aankomst van de bus in Looperskapelle en zijn daar lekker ingestapt voor de laatste anderhalve kilometer.
We kookten de mossels, dronken een wijntje en toen was het alweer tijd voor de terugweg. Ik bracht haar in Zierikzee op het station en nu maar hopen dat ze niet in slaap valt, ik heb zo mijn twijfels.... gelukkig zit haar haar goed.
Druk bezig geweest vandaag, vooral de tuin even een beetje onderhanden genomen. In de vakantie bleef het meest alleen bij grasmaaien en alles groeit maar gewoon door natuurlijk. De pomp van de vijver ging ook nog stuk, maar die is inmiddels weer gerepareerd, er is ook altijd wat aan de hand hier. Gelukkig is Joop reuze handig.
Vanmiddag een wandelingetje en nog even naar Zierikzee voor de broodnodige boodschappen en vanavond deden we een rondje met de Spit. Joop was vanmorgen in Sliedrecht om hem bij te laten stellen, maar dat heeft niets geholpen en ze hadden geen tijd nog verder te kijken, dus moet hij nog een keertje terug.
Het is allemaal gelukt. De boot is uit het water en heeft zowaar al een plekje om te overwinteren ook.
Daarna aten we wat met de hele familie bij Salud (toch maar eens een creatieve kookcursus volgen?)
En nu zijn ze weer naar huis.
Komende week weer andere visite, wat zullen we dan weer eens eten.
Helemaal geen foto's gemaakt vandaag, vandaar alleen de miniviooltjes die nu weer staan te bloeien in een bak met vetplantjes. De foto's nam ik gisteren, niets bijzonders maar ik ben moe.
Joop moest al vroeg richting Zierikzee vanmorgen en het weer zag er redelijk goed uit, vandaar dat ik een stukje meereed, voor de broodnodige variatie. Bij Kerkwerve stapte ik uit om zo terug naar huis te lopen.
Gelukkig had ik een regenjas meegenomen want we hielden het niet droog en Joop pikte me op de terugweg ook weer op, ik had wel een uurtje gewandeld inmiddels.
Daarna diende het volgende probleem zich aan. De boot van Sil moest uit het water, maar de kiel wilde niet meer omhoog. Passantengeld per week is best duur en dan ook nog eens pech aan je auto hebben, het schoot allemaal niet op. Dus wij laadden de gereedschapskist in plus onze vereende krachten en reden richting haven. Wij werden er niet vrolijk van, bijna geen beweging in te krijgen, maar zoals je op de foto ziet is het ons Joop toch gelukt en kan hij morgen op de trailer.
Wij aten voor de verandering eens een pizzaatje op het dorp en dronken daarna nog een afzakkertje bij Salud.
Het wordt alweer vroeg donker. Er staat weer een lange winter voor de deur.
Wat zal ik eens gaan doen, behalve breien en wandelen... eindelijk eens leren koken, of mandala's tekenen, masseren lijkt me ook wel wat, sieraden maken, leren mediteren, kan dat eigenlijk? Pottenbakken, kleisurfen, schoenweven, glasblazen er is zoveel, maar wat kies ik!
Ik heb het weer even te pakken en kan dan moeilijk stoppen. Joop roept steeds dat het geen voorjaar is, dat weet ik ook wel, maar in het najaar moet het ook even een beetje. Ik doe nu dingen die veel vrouwen elke week doen, zoals de keukenkastdeurtjes en het kruidenrekje en andere vettige dingen. En om nou te zeggen dat het opvalt... maar het geeft me wel een goed gevoel dat er geen stof meer ligt op de bovenkant van de kasten. Zulke dingen dus.
Ik ging ook wandelen, maar enmaal onderweg ben ik snel weer omgedraaid, het was bloedheet. We zijn toen even wezen zwemmen, met de auto. Ik had al een handdoek mee voor het geval dat en nu bleek het balletje lek, dus dat moest ik elke keer opvissen. Didi vond het wel spannend zo met mij in het water, dat deden we nog niet zo vaak en eigenlijk was het best lekker.
Daarna nog even naar dinges voor nog zo'n bloem als gisteren, er kon er nog best eentje bij en ik nam gelijk ook nog twee lampionplantjes mee, die woekeren best maar dat doen wilde aardbeitjes ook en die heb ik ook, ruumte zat! Daar moet ik morgen nog een plekje voor zoeken.
Storm (Ja het waait hier erg veel) de poes van gisteren nu wat beter in beeld. Hij is van Miriam, maar woont nog steeds bij Mark. Hij en Didi zullen wel nooit vriendjes worden, ook al probeert Mark het best vaak.
En omdat de motor weg is hebben we vanmiddag de garage opgeruimd en gesopt.
Ik heb binnen vooral veel stof en webben wegehaald, morgen weer verder of niet....
Vandaag kwam ook de bestelde verf binnen, want ik moet aan de buitenkant ook nog een wand onderhanden nemen. Het is niet veel gelukkig, maar het moet wel gebeuren voor de winter.
Toen ik vanmiddag een paar harinkjes ging halen op Renesse reed ik ook even bij Life an Garden langs. De zonnehoeden staan nu overal mooi te bloeien en die had ik nog niet. Nu wel! Nu nog een goed plekje zoeken.
Nu het niet meer zo heet is is het ook weer eens tijd om wat te poetsen en te klussen, op het gemak, zo hier en daar. Vandaag de ramen maar eens gezeemd, ze waren stoffig en vol poep van allerlei beesten, het zag er niet meer uit.
Gisteren had Joop het hek al gerepareerd, de bel deed het niet meer en dat is niet handig, ook het knopje voor de bediening in de keuken werkte niet meer. Hoe het kwam weet hij niet, maar uit elkaar halen af en toe eens ergens op drukken en de boel werkt weer. Vandaag werd de wijnkelder onderhanden genomen en alle buitenlampjes branden ook weer.
Vanmorgen is zijn motor verkocht en opgehaald, dat betekent het eind van ons motortijdperk. Gelukkig hebben we de Spitfire nog, dat rijdt wat relaxter en je hoeft geen helm op.
Gisteren aten we gebakken aardappeltjes natuurlijk, zo gebeurd. Alleen schil ik er altijd wat extra als ik ze wil bakken, dus er was niet zoveel.
Het Mijn vlas is er eindelijk af. Het bosje van de foto lag in de greppel, dat jullie niet denken dat ik zomaar vlas loop te jatten natuurlijk. De bolletjes zijn grotendeels leeg, dus weinig lijnzaad, maar de stengels kunnen nog wel gebruikt worden denk ik, die zien er mooi sterk uit, al heb ik er verder totaal geen verstand van.
Het is weer wat beter te doen om een wandelingetje te maken en dan liefst een beetje vroeg, al wil dat bij mij nooit zo lukken. Ik ben niet echt een ochtendmens en heb wel even nodig. Op het gemak koffie, beetje heen en weer dreutelen, douchen en dan ben je zomaar alweer een tijdje verder.
Vandaag lukte het aardig, De boeren zijn druk met maai en pakwerk, al staat 'mijn' lapje vlas nog steeds overeind. Hierboven wordt de Luzerne gemaaid, dat wordt gebruikt als veevoer. Een haas en een fazant ontglipten nog net de messen, maar wie weet welke familiedrama's zich daar verder afspeelden.
Toen we nog bijen hielden waren we altijd blij met een lapje van dat spul in de buurt, daar haalden ze veel honing vandaan.
Joop heeft vandaag zijn motor op Marktplaats gezet, dat deed hij al eens eerder, maar toen is het niet gelukt. Nu is hij al zo goed als verkocht, er zijn meerdere liefhebbers, dus als de ene niet doorgaat stappen we over op de volgende, er is al een deel betaald dus het zou raar zijn als het nu niet doorgaat.
Aan alles komt een eind.
Ook aan de vakantie van Sil en Martin. Vanmorgen keerden ze huiswaarts en komend weekend wordt alles opgeruimd, ingepakt, boot uit het water, dan gaan we weer gewoon doen. Het was erg leuk (meestal) om ze zo dicht in de buurt te hebben. Zes weken is best lang, maar omdat ze zo lekker hun eigen huisje hadden was het goed uit te houden.
De nieuwe breiboeken zijn er al volop hoor en ik heb er ook al eentje in huis. De trui die ik nu ongeveer al tien keer opgezet heb, heb ik vanmorgen tot op het boord weer maar eens uitgetrokken... voor de laatste keer, want dit gaat hem echt worden. Patentsteek is hot dames, ik kom hem overal tegen. Het duurt even voordat je er een trui van hebt, want het schiet niet echt op, maar dan heb je ook wat.
Vandaar dat ik vroeg ben, want het blijft natuurlijk niet altijd zo warm, gelukkig niet zeg, ik moet er niet aan denken. We hingen stoel, in de schaduw en zijn daar de hele dag ook niet uitgekomen eigenlijk. Wel wat wolkjes halfverwege de middag maar die brachten ook weinig verkoeling.
Snel naar buiten maar weer, zonder pruik. Ik denk dat Sil hem ook al afgezet heeft. Dresscode was wit, met een tikkeltje rood, daar zijn ze goed in geslaagd.
Martin was weer met zijn auto onderweg voor reparatie. Het valt niet mee als je denkt wat bij te kunnen verdienen in de vakantie en het komt er op neer dat je alleen maar kosten hebt. Nu was er weer iets anders stuk. Maar ze houden de moed erin natuurlijk.
Sil en ik hadden zodoende een gezellige moeder- dochterdag. Eerst wandelden we een rondje met de hondjes en aten wat bramen voor de dorst. Groot en lekker zijn ze daar, al staan er wel veel brandnetels.
Vanmiddag kregen de honden een douchebeurt. Sil is er erg bedreven in, Didi vond het prima. Bij mij wil ze altijd vluchten.
Eind van de middag haalden we haring op Brouwershaven en deden een terrasje aan, erg lekker hoor.
Joop heeft de smaak te pakken en wandelt bijna dagelijks mee, er zijn zelfs plannen om weer hard te gaan lopen. Niet al te hard natuurlijk, maar zo nu een dan een stukje om de conditie wat te verbeteren. Daar is niets mis mee.
Het doorgeefboekje is vandaag op weg gegaan naar het hoge noorden, dat heb je zo met doorgeefboekjes, daarbij speelt afstand geen rol. Ik hoop dat Hanscke het met plezier zal lezen.
Verder valt er weinig te melden.... behalve dan dat de pruimen beginnen te rijpen, er hangen er genoeg aan, dus dat wordt weer smullen de komende weken!
Vandaag werd Yara twaalf. Ik had haar net even aan de telefoon, juist terug uit Frankrijk met haar papa. Niet echt een verjaardag om over naar huis te schrijven natuurlijk de hele dag in de auto, maar komend weekend feest en nog eens een keertje lichtjes over bij mama.
Het was vooral heet vandaag. Er was wel wat wind en dat maakte een wandeling nog wel mogelijk, zodat Didi ook nog lekker even kon zwemmen. Maar om daarna in of om het huis nog wat te ondernemen, daarvoor was het te warm. We hingen vooral stoel.
Sil en Martin kwamen weer terug, de auto is weer heel dus er kan weer getaxied worden en de rest van het werk dat nog gedaan moest worden is ook klaar. Nu alleen nog maar genieten van het mooie weer en daarna weer serieuze dagelijkse regelmaat. Ik vond het altijd heerlijk als die lange schoolvakanties weer achter de rug waren. En ook nu kijk ik alweer uit naar de herfstige kleuren, wel met zon natuurlijk, maar ook weer rust in het dorp en de polder.
Ik had nog nooit van hem gehoord, laat staan iets gelezen, maar daar komt nu dus verandering in en na mij bij nog vele anderen is de bedoeling.
Leuk idee, vandaar dat ik meedee en wil je het ook dan moet je dat mij even laten weten en ik stuur het je toe. Een paar verhaaltjes columns las ik al. Morgen de rest, want dik is het niet.
Didi werd vandaag alweer drie en die geven we aan niemand door ;)
Het huis waar mijn zus en ik geboren zijn. Afgelopen zaterdag reed ik er weer voorbij, ik dacht dat het Vlasmarkt was en omdat ik toch een rondje toerde voor wat foto's ging ik richting Dreischor. Ik vond het al zo vreemd dat ik zover door kon rijden, meestal is dan alles afgezet.
Ik parkeerde aan het begin van de Welleweg. Er kwam een mevrouw op de fiets aangereden en ik vroeg of het geen Vlasdag was. "Nee, dat is volgende week pas, vandeage môje nea Burgh" (Burghsedag)
We maakten een praatje, ze kwam me bekend voor en ik haar ook blijkbaar, want .. "jie bin toch van van Felius, van de pliesie?" Nou en toen wisten we het weer. Het was Riet Klippel en ik moest maar even wachten dan kon ik een parkeerkaart krijgen voor volgende week. Ze heeft een minicamping en dus veel teveel van die kaarten. Haar man, Piet? Kees? Wim? Remeeus herkende me niet, maar hij is ook een stuk ouder dan mij ;)
Daarna reed ik door naar de Bogerdweg. De buurvrouw was druk in de tuin en ik vroeg of ze dacht dat de buurman thuis was, ik had mijn stoute schoenen aan. 'Ja hoor, ik denk het wel, want zijn auto staat er'. Ik vertelde mijn plannen en ze dacht dat hij het wel leuk zou vinden.
Nou en toen drukte ik dus op de bel en er deed een meisje open, zijn dochter. Pa kwam er al snel bij en ik mocht binnenkomen... en toen stapte ik in het kleine vierkante halletje, met nog precies dezelfde granieten vloer, met rondom de donkere rand. Dat herkende ik gelijk. Er is wat indeling betreft niets veranderd.
Na het halletje stap je in de kamer waarin in de hoek nog steeds een houtkachel staat, in die kamer, vroeger woonkeuken denk ik is een 'dikke deur' naar een andere kamer. Die wand is dik omdat daar kasten in zitten, daar staat ook nog steeds een houtkachel. Volgens mij zat mijn moeder daar vaak te naaien, ik weet het niet meer, maar vertrouwd en herkenbaar was het zeker! De keuken is natuurlijk wel vernieuwd en staat op een andere plaats, maar ook die ruimte kwam me nog heel bekend voor.
Ik had van tevoren gezegd dat ik niet boven hoefde te kijken, omdat ik daar toch waarschijnlijk niets meer van wist. Daar heb ik spijt van, want juist op die zolder en bovenverdieping beleefde ik mijn laatste uren in dat huis, terwijl het water maar hoger en hoger kwam...
De huidige bewoner heeft het erg mooi opgeknapt. Het is opnieuw gevoegd en de tuin is netjes. Daarom plaats ik niet de foto die ik een paar jaar geleden nam, maar ga ik nog eens terug, misschien wel samen met Janny, om ook nog even boven te kijken.
Het batterijtje van mijn horloge was leeg, dus ik besloot vanmorgen 'even' naar Renesse te lopen voor een nieuwe. Dat erheen lopen ging nog wel, maar toen ik aankwam bleek de winkel pas om 1 uur open te gaan en het was nog maar kwart voor twaalf. Dus we liepen wat heen en weer, aten eens wat en er viel genoeg te zien zo op de zondagmorgen.
Het was warm en ik bedacht dat we 's middags best eens een rondje met de Spit konden doen, dus belde ik Joop, die vond het ook een goed idee en zou vragen of Ina en Martin ook zin hadden mee te rijden met de Alfa. Nou en toen hoefde ik ineens niet meer terug te lopen want ze zouden me over een uurtje oppikken in Renesse, met lopend horloge.
Dat lukte allemaal en we reden richting Kamperland en liepen een rondje met de hondjes. We kwamen langs een paar bakken met visjes en Ina leek het wel wat, zo aan je voeten laten peuzelen, dus ik deed mee, voor de gezelligheid...
Dat doe ik dus echt nooit meer, ik vond het niet lekker en een vreselijk gevoel, al heb ik wel de volle tien minuten uitgezeten. Je hebt daarna wel erg gladde voetjes hoor, helemaal schoongepeuzeld. Ze wilden ook veel liever bij haar zijn dan bij mij.
Daarna richting Veere, voor alweer een wandelingetje en natuurlijk een biertje ergens. Ik probeerde Didi ook nog even nat te laten worden (bovenste foto) maar de stenen waren glad en het was er druk, ik durfde haar niet los te laten..
En nu weer thuis. Het land hierachter is vandaag gemaaid, morgen de stro balen. Het ruikt ook zo lekker overal, dat is het voordeel ook van een open auto, geuren, geluiden, je beleeft alles veel intenser.
De achterbuurmanboer is al begonnen, dus maakte ik nog maar een laatste foto van het zomerse uitzicht. Ik ben er ook wel weer een beetje klaar mee. Natuurlijk hoop ik op een mooie lange nazomer, met bijbehorende kleuren en landschappen.
Ik wandelde al een beetje vroeg, zodat ik de rest van de dag geen kind meer had aan de hondjes. Vanmiddag lagen we in de zon of schaduw, net waar we behoefte aan hadden.
Joop ging naar Middelburg, de auto kreeg vier nieuwe bandjes, dat was erg nodig vanwege gebrek aan profiel.
Het valt me al een paar weken op dat de kikkers zo stil zijn, meestal kwaken ze rond deze tijd hele nachten. Er valt er ook niet eentje te bespeuren, op heel af en toe een enkeling na. In de sloot bij het land zie ik er wel af en toe eentje wegspringen.
Vanmiddag kwam ik een bekende uit de polder tegen, zij heeft ook altijd een heleboel kikkers en haar was ook al hetzelfde opgevallen. Geen gekwaak en weinig kikkers.
Op de foto staat een vlinder hè, die bedoel ik niet.
Negenenveertig jaar geleden op een mosselboot in Zierikzee begon het.
Ach ja, ik heb het al zo vaak verteld, maar elk jaar op de achtste van de achtste staan we er toch weer even bij stil, dus ook vandaag.
Het bloemetje van de foto is afkomstig uit een grote doos zaad, die ik afgelopen voorjaar kocht. Ik heb hem helemaal leeggestrooid langs de slootkant en dit is de eerste en misschien ook wel de laatste vrolijke bloeier uit die doos.
Ik scharrelde weer eens wat in de tuin vandaag. je blijft wel bezig zodoende, met al die regen. Tussendoor deed ik een rondje Ellemeet met Storm en Didi.
Dan loop ik ook een stukje over een fietspad. De meeste fietsers 'doen' even een belletje dat ze eraan komen en je opzij kunt gaan, dat gaat prima. Vanmiddag was er voor de afwisseling een hele familie met ouwe sjaggerijn op kop bij, die extra hard en extra veel belde, Storm vindt dat niet fijn en begint dan achter zich te kijken, dan kost het dus even wat extra tijd voordat je weer in het gareel bent.
"Ga eens opzij met je rothonden!" kwam er uit. Zo iemand kan ik dus ter plekke vermoorden. Het was dat hij zo hard reed...
Sil is er weer en Storm en die wandelden gezellig mee vandaag. Ik had speciaal mijn 'GekopZeeland' t-shirt aangetrokken zodat ze er een foto van kon maken. Het was niet moeilijk te raden waar natuurlijk. (foto staat er nu nog niet zie ik, dat komt vast goed)
Sil had snijbonen uit eigen tuin meegebracht en tomaten en bloemen, ze heeft daar een waar paradijs midden in Nijkerk. Ze mocht ze zelf klaarmaken en we hebben lekker gesmuld.
Vandaag wandelden we sinds lang weer eens samen. Het viel een paar dorpsgenoten op de fiets ook al op toen ze ons voorbij reden... "saampjes?" riep ze vrolijk.
Didi vond het ook wel leuk, want Joop wilde even zitten onderweg.... "goh, dat doen we anders nooit!"
Door dat rusten werden we net het laatste stukje nog behoorlijk nat, maar ja, kniesoor die daarop let natuurlijk, we hadden heerlijk gewandeld.
Eind van de middag deden we een borreltje op het terras bij Zee&Meer, tegenwoordig ook op Facebook.
Het was er gezellig. De Goudoevertjes schoven nog even aan met een paar vrienden en omdat het al wat later werd aten we nog een hapje en toen kwam Mir ook nog even langs.
Het is echt ongeloofelijk, ik moet het even kwijt.
Ik zit al een paar uur (ja echt) te wachten tot Joop de deur uit gaat en ik eindelijk even alleen ben, zodat ik kan springen door het huis en gek doen, zonder dat iemand het ziet of er last van heeft...
Joop zegt gedag, rijdt weg..........ik denk......... wat zal ik eerst doen?
In de vijver springen, muziek knoerhard aan, dansen, uhhh fles wijn achterover....gewoon niks en genieten (dat lijkt me nog het best), maar wat denk je........................ de telefoon gaat!
"Hai, met Ed, ik heb even zin in een praatje..."
Maarrrr, we hebben het niet te lang gemaakt, het kan nog......... uhhhhh, de vijver dan maar?
Vanmiddag waren we even op Kerkwerve bij het palingroken en de bijbehorende markt. Het is er altijd erg gezellig. Het Shantykoor Neptunus was vrolijk aan het zingen, alleen de paling was al op. Volgende keer toch maar iets vroeger. Ik scoorde nog wel een paar supermalse makreeltjes, maar daar ging ik niet voor natuurlijk.
De oren van Storm moesten wat opgevouwen worden, hij paste nog net in de afgeladen Ka die vanmiddag vertrok. De kinderen gingen naar hun vader/moeder inclusief de nodige bagage. Volgende week komen Sil en Martin samen nog terug, dus Poppy past weer op de hut. Didi vindt het wel gezellig, die gaat af en toe even bij haar kijken en ik ook natuurlijk.
De tent is afgebroken, gras weer gemaaid en de meeste was alweer gewassen.
Sil en ik maakten een strandwandeling, het was er weer voor, ook al regenden we nog even nat..... typte ik aan het begin van de avond. Inmiddels is het een paar uur later en heb ik geen zin meer in de dagelijkse beslommerdingen.
Ik maakte nog wel een foto van Yara, die op het punt staat een strandrit te gaan maken op Fonzie, net als vorig jaar, weer voor haar verjaardag. Hoe gelukkig kan je een kind maken.
Ik ben niet meegeweest, maar Sil heeft wel een filmpje en foto's gemaakt, dus daar komt nog wel iets van in beeld, hier of daar.
De kinderen gingen al vroeg op pad om te zeilen, het was er prachtig weer voor en ik sjouwde eerst wat in de tuin.
Die lange gele dingen vind ik alleen maar leuk als ze bloeien, daarna moeten ze er zo snel mogelijk uit met zoveel mogelijk wortel anders groeit volgens mij je hele tuin ermee vol.
Didi en ik deden een kort rondje want het was veel te heet, we hadden ook niet zo'n zin eigenlijk. Onderweg bedacht ik dat we wel mossels konden eten, het is gezond, snel klaar en de kinderen vinden ze heerlijk.
Ze waren ook heerlijk...
Maar ja, de irritatie loopt toch wel wat op af en toe, kinderen zijn soms ronduit vervelend en de auto van Martin is ook al stuk, het is niet allemaal rozenschijn en manengeur.
De maan is erg vol, ik word er wakker van zo rond een uur of drie, de nachten zijn dus ook al niet al te lang.
