Er komen nu allerlei beestjes op het Zeeuws knopje af dat blijkbaar veel te bieden heeft naarmate het ouder wordt.
Er schijnen heel veel beestjes niet meer te zijn, maar ik zie er toch nog genoeg, zelfs in mien tuuntje.
Vanmiddag trok ik alle onkruid uit het stukje straat voor de stoep, dat schiet wel op na zo'n bui, met wortel en al, dat komt niet meer terug, zonder gebruik van wat dan ook. Het milieu op zijn vriendelijkst.
Nu nog het stoepje zelf waar veel mos tevoorschijn komt, ik weet het nog niet goed. Waar mos groeit kan geen ander onkruid komen.
Vanmorgen niets dan regen uren lang, de boeren zijn er nu nog wel blij mee denk ik. Toen eenmaal de lucht opentrok ging ik de deur uit voor een wandeling, dat heb ik na een half uurtje opgegeven en ben omgedraaid, loeiheet ineens. Ik moet echt nog wel wennen aan dat nieuwe klimaat hoor.
We lopen niet ver en als we een rondje doen is het meer geslenter en vanavond maakten we weer eens een paar foto's. Eerst natuurlijk duidelijke instructies.
En dan de zelfontspanner aan, altijd weer spannend wat erop staat.
En dan hebben we weer eens een nieuw profielplaatje.
Het gras bloeit nu! Prachtig al die wollige bermen! Weinig foto's want ik doe nog rustig aan met mijn rug al gaat het wel al beter. Af en toe een paracetamolletje helpt ook wel en met die hitte kan je toch verder niet veel.
Ik 'voog de stoepe' en trok wat onkruid tussen de tegels vandaan, dat gaat dan weer wel, dus blijven bewegen anders wordt het alleen maar erger en oh ja ik verschoonde ook nog het bed ook dat ging gewoon, wat zeur ik toch over die rug...
Deze meneer (of mevrouw maar ik vind het meer een meneer) kroop gisteren op de tafel, ik kan hem niet vinden in het grote wantsenboek. maar misschien zegt iemand gewoon, 'oh maar dit is een bruine Egyptenaar', dat zou fijn zijn.
Verder informeerde ik eens bij Fizi wanneer de film van Digna weer vertoond zou worden, want een vriendin wilde graag omdat ze vorige week niet kon, ik dacht eraan samen met de meiden te gaan want ik wilde best nog een keer, maar 'de voorstelling gaat niet door vanwege te weinig belangstelling kreeg ik als antwoord'. Dat vind ik raar. Hoe kan je dat nu van tevoren weten. Soms hoor ik weleens van mensen dat ze met een paar man in de zaal zitten, dus waarom deze niet?
Na drie uur geen oog meer dichtgedaan, mijn voorgevoel was dus wel goed, alleen had het niets met Gerrit te maken, gewoon te druk, wijntjes extra en dan krijg je dat op mijn leeftijd.
Bovendien ging ik eenmaal uit bed door mijn rug.
Heleen kwam nog gezellig op de thee, ze breit graag sloffen van krimpwol, ik had daarvoor wol besteld en nu gaat zij ze voor ons, want Joop wil er ook, breien. Best wel een raar idee om iemand anders iets te laten breien voor mezelf, maar ik heb voorlopig nog genoeg te doen en ik wil ook wel weer eens kleuren. Bovendien kent zij zo langzamerhand het patroon uit haar hoofd.
Verder onder de parasol gezeten, gelegen, gehangen, al naar gelang mijn rug dat toeliet.
Straks nog even een rondje want lopen is natuurlijk best goed en het is nu niet meer zo warm.
De bloem op de foto is Beemdkruid, of Duifkruid, mooie bloemen, ze groeien aan de dijk.
Kijk toch eens hoe prachtig. Het heeft even tijd nodig, want eerst denk je ‘is dit nu alles‘ maar als het Zeeuwseknopje echt tot bloei komt zie je pas hoe mooi het is.
We waren toch nog even in de kroeg vanavond waar Rebound speelde, het was gezellig maar niet echt heel druk. Een tijdje zitten kletsen met een lagereschoolvriendinnetje, we waren nooit echte vriendinnetjes maar we kennen elkaar wel al ons hele leven en dat is leuk! Weinig gedanst zodoende toch nog even op het laatst met Gerrit, ik weet niet of ik nu wel kan slapen vannacht.
Eindelijk begint de campanula te bloeien, het paadje naast de garage staat er vol mee, een beetje te vol vond Joop vandaar dat ik al een boel heb weggehaald wat ik nu weer zonde vind, want het staat echt heel leuk. Morgen nog eens wat meer foto's maken want er stonden teveel auto's vandaag.
Het was rommelmarkt vandaag op het dorp, Joop was er al vroeg bij om even rond te kijken, Sil en ik gingen iets later en we scoorden elk een 'grijpertje' voor rommel waar je net niet bij kunt.
Morgen is er dan weer live muziek in het dorpscafe met Rebound, dus dan kunnen we weer gaan dansen, al denk ik dat ik een keertje oversla. Alles behalve saai hier in Zonnemaire.
Boodschappendag. Een beetje rare dag ook, ik kocht zelfs een jurk bij de Hema. Gewoon zo'n lang hemd, maar met de op komst zijnde hitte lijkt me dat wel lekker.
Het was klam. Een dampende polder vanmorgen na de regen van afgelopen nacht, heel af en toe kwam de zon er even door.
Verder rommelt het een beetje, van dat onderhuids gebibber, het lijkt zo gladjes maar zo voelt het niet.
Het ziet er naar uit dat de wijnvoorraad de verhuizing uiteindelijk niet heeft overleefd. Veel te lang gewacht ook natuurlijk om eens een speciaal flesje open te trekken en ik dacht toch dat we dat hier al een paar keer gedaan hadden. Nu ja, we hebben nog geen goeie gevonden en omdat ze toch leeg moeten voordat ze de glasbak in gaan proef ik eerst nog maar even, je weet maar nooit.
Ze stonden eerst veel te warm in de kamer waar de cv ketel staat en daarna verhuisden we ze naar de garage, het temperatuurverschil zal wel te groot zijn geweest en dan ook nog al dat gesjouw.
Nog even over de documentaire van Digna Sinke gisteren. Volgende week woensdag is hij in Zierikzee nog een keer te zien in de uitgebreide versie en in het najaar ergens een ingekorte versie op de televisie.
Vanmorgen kwamen we niet ver want het regende behoorlijk. De boeren waren er blij mee denk ik zo en het zal nog wel te weinig zijn, hopelijk valt er nog een beetje want alles was wel aan een opfrissertje toe.
Vanmiddag kwamen we langs 'Zeelanderij', waar het elk jaar barst van de knalrode wantsen en nu was er al weken geen wants te bekennen... tot ik er vanmiddag weer een stuk of wat zag. Het is toch maar raar gesteld met de natuur, we zouden er eens wat zuiniger mee om moeten springen.
Digna Sinkes nieuwe documentaire is een fraaie, vaak ontroerende zoektocht naar de essentie van materialisme. Ster van de documentaire is Sinkes Zeeuwse moeder, die laat zien dat rijkdom ’m niet zit in bezit. (de Volkskrant)
We deden vanmorgen en vanavond een rondje door de polder hier en vanmiddag een stuk op het oude vertrouwde schelpenpad bij Scharendijke, ook wel weer eens leuk en zo kon ze ook even lekker zwemmen.
Verder plantte ik de gezaaide plantjes uit in grotere potten, nu maar één soort per pot en waarschijnlijk toch nog overvol, ik heb nog niet zo'n idee, maar dat zien we vanzelf als het spul gaat groeien en bloeien. Nog niet alles gedaan, morgen of overmorgen de rest.
De foto's maakte ik vanavond. De margrieten bloeien nu ook, ze keken alleen de andere kant uit... naar daar waar de zon morgenochtend weer opkomt.
Het ene moment krijg je appjes en denk je dat het nooit meer goed komt en een paar uur later ziet de hele wereld er ineens weer heel anders uit en ondertussen loop jij zwaar in de zorgen, om het maar eens lichtelijk te overdrijven.
Dan is er inmiddels een paar uur gefietst, een dansje gedaan en vallen de hormonen weer op zijn plaats, horrorhormonen zijn het.
De vakantiefoto's van Joop. De meesten spreken voor zich, gewoon de omgeving of het hotel,de olifant was wel 90 jaar en de huisjes op twee foto's zijn gebouwd in de originele stijl, bamboe met pleisterwerk.
De boom waar ze tegenaan zitten boeit mij wel, maar Joop weet niet wat voor boom het is, hij had hem nog niet eens gezien.... Er was ook een boom vol met nesten van een soort reigerachtige vogels, daar stonk het geweldig van de rottende etensresten. Een lekke busband op de terugreis naar Kathmandu, die zit er ook bij.
Vraag maar als je iets ziet, dat doe ik ook
We gingen om een ijsje bij de ijsmuts en keken eens op de Brouwersdam waar het koud was en druk, verder zaten we lekker in de tuin, waar het heerlijk zonnig was en Mir gezellig even langs kwam.
Ieder jaar opnieuw is het weer een feestje en ieder jaar opnieuw kan ik het niet laten om overal maar weer een foto van te maken.
Hoe sommige heten ben ik dan alweer vergeten. Ik heb wel een boekje natuurlijk, maar dat gedoe met dat geblader dat is toch wel een beetje iets van de vorige eeuw aan het worden.
Ik vond net een leuke site! Er zijn er natuurlijk vele, maar deze is wel erg handig.
Twee jaar geleden verhuisden we op deze dag ons bed, dus we wonen hier nu op de kop af twee jaar en hebben nog geen moment spijt gehad.
Alle klimmers beginnen nu behoorlijk uit te lopen, ook de wingerd doet het prima. Recht vooruit geen klimmers daar kruipt de wingerd vanzelf wel naar toe.
Didi mist af en toe wel een stukje gras waar je zo lekker in kunt rollen, maar ach je kunt niet alles hebben en we wandelen nu fijn wat meer.
De klimhortensia doet het nu ook mooi en staat op het punt te gaan bloeien net als de Japanse sterjasmijn waar ik er twee van heb. Wat zal het lekker ruiken binnenkort.
Op de paar geraniums en het Zeeuws knopje na bloeit er nog niet veel. De boom groeit ook weer behoorlijk, ik mopper niet hoor, want schaduw met hitte is heerlijk, dit is een goede maat...
Genoeg tuin voor mij om een beetje te scharrelen, al moeten de potten ook niet te zwaar worden, vandaar dat ik overgeschakeld ben op plastic. De zaadjes moeten uitgeplant en dat gaat dan wel weer bloeien.
Vanmiddag samen gewandeld en we zagen iemand graven, 'ik ben zo blij dat ik dat niet meer hoef' zei Joop, 'ik ga nooit meer graven'. We staken de dijk over om bij het haventje te komen, 'ik zei nog zo ik ga nooit meer klimmen' kreunde hij. We zullen het wel beleven wat hij dan nog wel gaat doen, vanavond in elk geval de duiven weer inkorven.
Vorige week deed ik mijn (smaragd) groene oorknopjes weer eens in en plots ontdekte ik dat ik geen bijpassend horloge had, niet eentje met een beetje groen erin, dus ik besloot daar wat aan te doen en vandaag kwam hij binnen, mooi hè!
Nu wil het geval dat ik ook nog (robijn) rode knopjes heb...
Vervelend is wel dat de Hema ook niet al die kleurtjes heeft dus eigenlijk zoek ik nog een winkel of site die barst van de eenvoudige shirts in alle kleuren, zonder opdruk of bloemen of teksten, gewoon kaal, maar dan wel net zo lekker dragend als die van de Hema...
Joop heeft weer heerlijk geslapen in zijn eigen bed, ik lag tot half vijf wakker, maar dat gebeurt wel meer hoor, dat heeft niets met hem te maken.
Een dag duurt toch lang, ook als je weet dat het pas eind van de middag wordt, maar hij is weer heelhuids thuis, we kunnen weer in de gewone modus.
Het gaat er ook voorlopig niet meer van komen heeft hij gezegd, want het is toch anders dan wanneer je een trektocht maakt. Het is moeilijker de dagen te vullen, het weer werkte ook niet mee, ook daar hebben ze met klimaatveranderingen te maken en hij wordt toch ook ouder, dus de reis ook vermoeiender.
In een periode van twintig jaar is hij er nu dertien keer geweest.
Misschien ooit nog eens als Rabin geslaagd is, we zien het wel.
De weinige bagage die hij meenam is alweer opgeruimd ik heb ook al foto's, daar maak ik binnenkort wel een mapje van. Bijzonder vond ik deze wel, hij heeft wel een paar van zulke veldjes bijenkasten gezien.
Ik weet niet of het misschien hier iets mee te maken heeft.
Vandaag de eerste klaprozen gesignaleerd, altijd weer feestelijk dat knalrood.
De ramen gezeemd en de gebedsvlaggetjes opgehangen. Ik was ze kwijt maar Sil vond ze weer afgelopen weekend, dus ja...
Vanmiddag even naar het tuincentrum voor een paar potten. De gezaaide zaadjes doen het goed en die moet ik toch weer ergens in kwijt. Ik koop geen eenjarig spul meer dit jaar en hou het bij de gezaaide dingen, blauwe bassilicum, een paar stokrozen, tabaksplant en de wonderbloemen van Margo.
Sommige dingen worden best groot dus daar heb je dan weer wat flinkere potten voor nodig. Terra cotta of ander aardewerk koop ik ook niet meer dat wordt me te zwaar, ik hou het blij plastic in het vervolg.
Ik had onderweg nog wel een vetplantje meegepakt, leuk fel kleurtje, maar wat een vreemde namen krijgen de plantjes toch tegenwoordig, de kassajuffrouw las het voor haar collega voor omdat er geen prijsje op de pot zat.
Grijs en koud vanmorgen de verwarming was zelfs aangegaan, dat is nu ook weer niet nodig natuurlijk, dan maar een paar sokken en een trui.
Joop is sinds gisteren weer terug in Kathmandu en maakt zich klaar voor de terugreis, hij heeft al ingecheckt al duurt het nog tot eind van de middag eer hij vertrekt. Woensdagmiddag is hij dan weer hier.
Ik zal blij zijn als we weer compleet zijn, ik kom ook nergens toe, geen tekening, niet breien, ik heb geen rust. Mogen hopelijk weer wat lekkerder weer.
De meiden en ik aten gisteravond samen bij Op dn Diek. Dat komt niet zo vaak voor, het was erg gezellig. Silvia ging daarna weer naar huis en met Miriam keek ik nog even in het café waar een bandje Ierse muziek speelde, ook al leuk. Joke en Wim waren er ook.
Joop at in Nepal bij Humraj thuis waar Rita een traditionele Dal Bhat maaltijd had klaargemaakt, samen met haar vader. Altijd erg lekker zegt Joop.
Ze was erg blij met de gekregen ketting en oorbellen, ze heeft er vast meer plezier van dan ik.
Doordat Humraj samen met Rita in de keuken was kon Joop ook eens even met haar moeder praten, dat was nog niet vaak gebeurt, ik denk ook niet dat ze goed Engels kan en Joop zijn Nepalees is ook niet om over naar huis te schrijven.
Van Rabin die in Kathmandu is en even een praatje met me maakte kreeg ik deze foto toegestuurd.
Broer en zus met moeder en oma, alweer een wat oudere foto maar toch de moeite waard vind ik.
Storm wordt een beetje een oude man, die heeft niet altijd meer zin in al dat gewandel en als de plas en de poep gedaan zijn draait hij het liefst maar weer om richting huis. Als je dat ook niet gewend bent snap ik ook wel dat je daar op je oude dag geen zin meer in hebt.
Vanmiddag bleef hij na de plas dus lekker thuis en wandelden Sil, Didi en ik een rondje, het was lekker weer.
We zagen een paard met een hartje en bijna thuis keek Sil eens in haar geboortehuis. De bewoners zaten buiten en ze vroeg of ze eens binnen mocht kijken en dat mocht. Ze was een maand of negen toen we verhuisden dus veel herinneringen van haar liggen daar niet, maar toch wel leuk om eens te zien waar voor het eerst je ogen open gingen.
We aten asperges vanavond, ze waren erg lekker en ja ik snijd ze altijd door de helft anders passen ze niet in mijn pannetje.
Morgen eten we buiten de deur, we weten alleen nog niet waar geloof ik...
Lekker rustig dagje vandaag, beetje gewandeld en relaxed net als Joop, weinig te melden zodoende.
We gaan zo samen eens naar het songfestival kijken, ook wel weer eens leuk! Vroeger ging je daar met de hele familie voor zitten. Nu zijn het nog maar de voorrondes, die waren er vroeger niet.
Lekker vroeg aan de wandel vanmorgen, een heel stuk frisser dan gisteren ineens wat prima beviel.
Daarna boodschappen gedaan want Janny en Freek zouden komen en Silvia en voor mij alleen heb ik nooit zoveel in huis. Gezellig gewandeld en gekletst met z'n allen.
Joop deed een dagtocht met Hari en nog wat anderen, behoorlijk zwaar als ik het zo las. Gelukkig kon hij een stukje achterop een brommer en voor de terugtocht regelde Hari een auto voor een aantal die de terugtocht niet meer zagen zitten, waaronder Joop.
Maar goed de banner is onthuld, daarvoor was hij blijkbaar gestrikt. Gelijk een beetje reclame in Nederland voor Taan.
Een stralende dag alweer en vanmorgen nog niet te warm om een rondje te lopen.
De rest van de dag zaten we lekker buiten onder de parasol en deden nog eens een rondje rond het dorp en ik breide eens wat, jaja er zit schot in.
Heet was het en heet bleef het en na het avondeten reden we even naar het water om te zwemmen.
Er was iemand zijn balletje verloren, dat vond Didi erg leuk ze gaat dan toch wat makkelijker een stukje verder het water in zodat ze wel moet zwemmen. Volgende keer weer een balletje mee.
Want kijk eens hoe leuk:
Geen spectaculair nieuws uit Nepal, daar is het ook warm en Joop wandelde een stukje.
Joop ging vandaag met de bus van Chitwan naar Pokhara een reis waar normaal gesproken een uur of vijf over wordt gedaan, maar vandaag een uur of tien. Een hele zit. Je krijgt dan een fles water en er wordt regelmatig gestopt nauurlijk want dat water moet er ook weer uit. Joop kennende had hij niets te eten geen idee of er onderweg iets was, dat komt nog.
Nu weer in Pokhara. Eerst twee nachten bij Hari in Raniban Arcade waarvan hij de eigenaar is en daarna nog twee nachten bij Humraj in Pokhara lodge. Humraj de vader van Rabin en Rita is daar in dienst.
De bloem die daar staat is echt, ik vroeg om een stekje. Blijkt het een gewone, wel wat uit de kluiten gewassen Kerstroos te zijn. 'We call it (Lalupate ) flower , that means red leaf flower' zei Hari, die hoeft Joop niet mee te brengen natuurlijk.
Ik was druk in huis en tuun. Zo klein, maar daar kan je toch nog aardig zoet mee zijn hoor. Even naar de Praxis voor spijkers kwam ik dit mooie gele veld tegen. Niet gewandeld, veel te warm en Didi is ook niet lekker, het is ook weer grasvretenendaarnakotsentijd. Misschien zo nog even zwemmen al is dat misschien ook niet zo goed nu...
Ze maakt op facebook bekend wanneer en waar ze open is. De Pipo wagen staat op Dreischor maar je kunt haar ook 'bestellen' op bv een camping, dan komt ze met de fiets met kar.
Ik had er een heel maal aan en de koek liet ik voor wat hij was.
Een bezoekje aan het tuincentrum gebracht vandaag, gewoon even rondgekeken en iets gekocht wat ik vanmiddag weer terugbracht omdat het niet pastte, ik zeg lekker niet wat, hahaha.
Daarna mezelf op dat heerlijke ijsje getrakteerd en geluierd.
Om een uur of half elf ben ik meestal wel klaar met de dag nu Joop er niet is, anders ook wel, maar dan probeer ik het nog weleens wat langer vol te houden voor de gezelligheid. Het gevolg is natuurlijk dat ik ook weer vroeg wakker ben, ook wel lekker hoor zeker met dit mooie weer. Het was heerlijk vanmorgen!
In Nepal was er een behoorlijk noodweer geweest, ik had nog zo tegen Joop gezegd dat hij zijn regenjas mee moest nemen, maar ja eigenwijs natuurlijk. Het water stroomde onder de deur door en er was een stroomstoring waardoor de olifanten nu vrij rondliepen omdat het schrikdraad niet werkte, zoiets. Joop heeft het zelf getest, want wat een olifant kan hebben.... juist.
Als het goed is staan ze nu weer achter hun touwtje en die andere wilde dieren doen we maar net of die er niet zijn. Joop is niet bang van de wilde dieren zegt hij en hij gaat ook niet in het bos, want daar zijn ze hè.
Nu ja alles werkt weer en hier gaat ook alles zijn gangetje, lekker gewandeld, gezwommen (Didi) en omdat haar onderkant toen toch nat was heb ik thuis de bovenkant ook nog maar uitgespoeld want ze was toch wel heel erg stoffig. Een bak sla met huzarensalade niet echt dat je zegt daar word ik blij van, maar het was allemaal nog in huis, morgen ga ik mezelf trakteren.
Joop ging vandaag met de bus naar Chitwan. Ik ben benieuwd wat voor dieren hij daar allemaal te zien krijgt, maar of er dan ook foto's komen.....
Het was nog bewolkt op de foto, beter vond Joop want daardoor was de reis niet al te warm, maar later trok het open. Dit is het uitzicht vanaf zijn balkon.
Ik wandelde vanmiddag een rondje Schraphage, het werd alweer bijna te warm voor Didi. Het fluitekruid bloeit en hier en daar is de meidoorn al te ruiken. Verder zat ik lekker buiten, vanmorgen nog wat in de zon, maar vanmiddag in de halve schaduw, een boom is soms toch wel prettig, want een parasol is gelijk zo radicaal en kil.
Breiwerkje erbij gepakt maar het wil niet vlotten. Gisteren wilde ik de nog niet gebruikte wol alweer terugbrengen, maar ik heb me bedacht, wel een paar bolletjes omdat ik veel te veel had, dat kon ik al wel zien en nog een paar bolletjes extra bij die ik nog over had van een andere trui, zodat dat weer een hele trui kan worden.
Joop maakte gisteravond een filmpje van de muziek tijdens het eten.
Ik weet zeker dat als ze dat hier bij Op d'n Diek of bij de Smisse zouden doen onder het eten dat hij zou zeggen 'daar ga ik niet meer eten hoor, veel teveel herrie, je kan niet eens normaal met elkaar praten'.
Maar ja, nu is hij alleen, dus dat is dan weer anders natuurlijk dan hoef je niet te praten. Hij at 'Kip Annemarie...' Dat zijn stukken in mootjes gehakte kip, met bot en al, wel lekker veel groente maar of hij dat ook op at...
Dat was gisteren.
Vandaag at hij samen met Rabin die ook in Kathmandu is natuurlijk:
'Net 1,5 uur bij New Orleans met Rabin gedineerd. Was heel gezellig en we hebben gezellig gekeuveld over van alles en nog wat Zijn studie duurt nog 1,5 tot 2 jaar. Tot nu toe gaat het uitstekend. Een maand geleden heeft hij weer een examen gedaan en het duurt nog een maand voor de uitslag maar hij ziet het met vertrouwen tegemoet'.
Morgen of overmorgen ziet hij Rita in Pokhara.
Ik heb nog geen foto gezien en ik heb het hem toch nog zo op het hart gedrukt, maar goed als er nog wat komt komt dat hier.
Hier gaat het zijn gewone gangetje. Tenminste gewoon kan je het niet noemen natuurlijk want ik ben toch uit mijn doen, doe dingen anders, of meer, dat kan nu ook omdat Joop niet moppert dat ik lawaai loop te maken.
Ik at een restje bruine bonen. Voor morgen haalde ik alvast asperges en ham.
Die ham haalde ik bij de vleesboerderij en onderweg daarnaar toe kwam ik langs de meerkoetjes, dus ik stapte even uit om te kijken of ze er waren en jawel. Lief hè en niet eentje maar wel drie, het was voedertijd maar dat is het misschien wel heel de dag.
Vandaag liep ik weer eens langs de meerkoeten waar het jonge spul nu rondzwom.
Bij het eerste nest zaten ze erg tussen het riet en ze hadden me ook gelijk al in de gaten.
Bovendien waaide behoorlijk en inzoomen en dan je toestel erg stil houden lukt met die wind niet zo.
Bij het tweede nest waren ze iets vrijer en leken ook al iets groter, ik zeg nu wel 'ze' maar ik zag er maar één.
Over een paar dagen nog eens kijken. Ik hoop toch niet dat ze allemaal al opgevreten zijn.
Schattig hè, niet echt heel scherp maar toch best de moeite om te plaatsen vind ik.
Joop is goed aangekomen in Nepal en ook daar was de taxi die hem naar het hotel zou brengen er niet, maar dat was minder spannend en ook snel weer opgelost.
Je gaat toch anders slapen als je weet dat je er om kwart voor vijf weer uit moet, het wilde ook niet erg lukken. En dan gaat er plots een piepje om kwart voor drie. Nooit zijn er piepjes 's nachts echt nooit! ... Maar dan ben je toch allebei klaar wakker.
Joop ging er even later maar uit, ik probeerde het nog eens, maar ja dat lukt dan toch niet meer. Ik ging de krant maar lezen en ook tegen vijven eruit. Half zes zou de taxi komen.
En dan is het vijf over half en twintig voor en krijg je het een beetje benauwd want krap gemeten. Alleen handbagage en al in gecheckt, vijf voor negen vliegen. Joop belde eens, de chauffeur had startproblemen met zijn eigen auto en moest van Oosterland komen.
Twintig over zes was hij er gebracht door een vriend oid en ze reden met onze auto anders had eerst de taxi nog opgehaald moeten worden op Renesse. Het was krap, meestal file rond Antwerpen en voor Brussel, maar wat bleek het was 1 mei vandaag, de dag van de arbeid en dan doen ze juist niets in België. Het leek wel zondag op de weg.
Dat was dan weer een meevaller en ze waren nog ruim op tijd.
Ik had al een rondje gedaan en gedoucht toen de chauffeur weer terug was, hij was blij, had hem ook wel een beetje geknepen natuurlijk. Bruno bracht hem weer thuis.
Daarna ging ik naar de kapper weer even voor de puntjes, mijn haar zat prachtig vandaag want Mir had het netjes gefohnt. Ik was van achteren een lyceum en van voren een museum. Zo voelde het ook na een nacht bijna geen slaap, ik had de hele dag het gevoel of ik een kater van jewelste had (ja ik weet hoe dat voelt) en een tukje in de zon vanmiddag wilde ook al niet lukken, dus dat wordt vroeg in mijn mandje vanavond.
De bloemen kwam ik tegen bij Bommenede waar ik met de auto naar toe gereden was...
