Afgelopen nacht is mijn telefoon na een kort ziekbed overleden. Ik weet niet hoe oud hij was, het was al een afdankertje van Joop, maar mij beviel hij tot nu toe best. Door hem belandde de oude Nokia in de opbergla.
Het was een Note6 geloof ik en nu heb ik dus een Samsung Galaxy A5 2016.
Dat kwam niet zo goed uit, want al maanden loop ik naar een nieuw fototoestel te kijken, niet gedaan omdat ik het idee had dat er een nieuwere versie uit zou komen en dat was ook zo. Lang gewikt en gewogen tot ik hem eindelijk een paar dagen geleden wilde bestellen.... was hij op!
Vanmorgen een mail dat hij weer beschikbaar was, gelukkig vond Joop ook dat ik het maar moest doen, dat is dan een leuk verjaarscadeautje voor mijn verjaardag over twee weken.
Dat wordt wel even wennen natuurlijk, ik ben er nu al moe van en nu hebben we alleen nog maar een telefoon gekocht. Het was nog spannend met het overzetten van alles want hij wilde al bijna niet meer opstarten, ging met de minuut achteruit, maar gelukkig heb ik alle appjes en contacten nog.
Men neme een paar avocadopitten, prikt die aan een coctailprikker en hangt ze in het water totdat er iets gebeurt.
En dat kan best een tijdje duren, deze heeft nu een paar flinke wortels en een takje, de anderen zit ook leven in maar nog niet zoveel.
Ik heb ze met z'n drieën in een potje gezet, deze fase was ik beu , nu maar kijken wat ervan komt.
Ook weer een tekening klaar een selffie deze keer, geen idee hoor, grapje. Eigenlijk had ik iemand anders in gedachten en toen later weer iemand anders en nu blijk ik het toch zelf te zijn, zeg maar...
De kolibrievlinder leerde ik vandaag weer opnieuw een mens kan nu eenmaal niet alles in één keer onthouden. Ik vind het wel een schatje.
En als ik dan wat foto's maak wacht Didi lekker in het gras, echt ze komt niks tekort wat gras betreft hoor.
Een rustig dagje, lekker gewandeld en gekleurd, het was geen weer om buiten bezig te zijn, misschien was het dat wel, maar ik had niets te doen wat nodig was en vanavond aten we een daghap bij Salud, het lijkt wel vakantie.
Lekker weer dus we stappen maar gelijk naar buiten met de thee. De zomerbloeiers beginnen eindelijk een beetje volume te krijgen.
Wandelen en dan daarna kijken of alles nog nat genoeg is. Ik ben van de slang afgestapt en doe alles lekker met het gietertje van 2l. Ik had een stuk of vijf van die grote maar die zijn geloof ik allemaal naar de stort gegaan. Twee liter is genoeg, dan is het niet zo zwaar en de kraan is toch vlakbij.
Dat viel trouwens ook wel op bij de bbq van afgelopen vrijdag met Ruud en Ulrike. Alles was zo dichtbij! Op Scharendijke moesten we eerst weer een halve kilometer lopen eer we weer in de keuken waren.
Ik geniet erg van het gemak, van alles dichtbij hebben. 'Overzichtelijk' zei Ruud en dat is het nou net. We zijn elkaar zelden meer kwijt, of het moet zijn dat Joop denkt dat ik boven zit, terwijl ik ergens in de polder loop, maar dat blijkt dan pas als ik weer thuiskom.
Ik maakte eens wat foto's van de 'tuin' vandaag, want hoe klein, vierkant, betegelt en uitzichtloos ook, ik geniet er wèl van, erg overzichtelijk ook.
En kijk eens de wingerd is al boven de schutting uit, ik heb hem al geknipt, want zijscheuten moeten er komen en ik moet toch wat te knippen hebben.
Didi mist wel een stukje gras, niet dat ze het zegt, of moppert maar ik zie soms wel hoe blij ze wordt van een een stukje gras. Maar op de tegels kan ze ook heerlijk liggen rollen en als ik een kussen buiten leg gaat ze daar misschien even op liggen, maar dan daarna weer ergens anders hoor.
De 'wilde' afdeling. Hennep ook ja, ik begin een touwslagerij binnenkort.
Een mooie roze lap vanuit de verte. Ik ben er gelijk na de koffie maar naar toe gegaan voor wat foto's.
Erg tere bloemen, ze lijken bijna doorzichtig.
Geen rode te vinden.
Met een prachtige blauwe achtergrondlucht voor deze papavers. Ik heb eigenlijk geen idee wat ze ermee doen of het voor het maanzaad is of echt voor de opium om pijnstillers te maken.
Vanmiddag na de boodschappen reed ik even langs het vlas, dat gaat ook gewoon door met verkleuren, het wordt al mooier en mooier.
Plaatjesdag vandaag, ik heb verder niet veel te vertellen.
'Een beetje kip en rijst daar zit toch ook geen drol in' zei Joop gisteravond toen ik na een rondje met Didi zei dat er alweer niet gepoept was. Ik heb haar toen maar gelijk wat brokjes gegeven met nog een beetje kip en vanmorgen weer half om half en eindelijk zo rond een uur of drie een heerlijke gewone drol, erg smeuiig nog wel, maar gewone poep, ik was er zo blij mee en heb er nog net geen foto van gemaakt, maar ik denk dat jullie hem zo ook wel ruiken. Verder is ze gewoon weer vrolijk en bijdehand, dat hebben we dan ook weer gehad.
Op naar het volgende, want er gebeurt hier nogal het een en ander hoor, raadsels, ik weet het, maar ik ben boos, heel boos en het is natuurlijk niet zo dat mensen door dreigementen alles maar kunnen flikken.
Verder maak ik me zorgen. Een paar dagen geleden zat ik buiten en het rook erg lekker vond ik, er was vast iemand een heerlijk avondmaaltijd aan het bereiden. Toen ik naar binnen liep werd de geur alleen maar sterker en begreep ik dat het bij mezelf moest zijn. Ik had net kip voor Didi gekookt en toen die gaar was uit de pan gehaald en de bouiilon terug gezet, die was inmiddels helemaal verdampt en de pan bloedheet en het was al zo warm.
Een tijdje terug had ik ook al zoiets gehad en wat denk je ... ondanks dat ik mezelf ingeprent had er goed op te letten vanavond weer... spek gebakken en op de borden gelegd, pan in de gootsteen gelegd en even later zien dat het gas nog brandt. Ik vind het eng, zou ik dement worden?
Didi heeft me lekker laten slapen vanmorgen en nadat ze gisteren de eerste antibiotica pillen heeft gekregen heb ik nog geen drol gezien, de darmen zullen eerst weer wat gevuld moeten worden, maar dat het helpt is wel zeker.
Vanmiddag na de regen een klein rondje gedaan, de papavers beginnen nu ook te bloeien. Het is een vrolijke boel in de polder alles groeit en bloeit nu weelderig en staat er fris bij na de regen.
De logees zijn weer op huis aan, het was gezellig.
Verder een sombere dag met best veel regen ook vanmiddag nog, de boeren zullen blij zijn met de nattigheid.
Ruud en Ulrike bleven nog een nachtje en vanavond bbqueden we gezellig, dat gaat hier ook. Ik had zo'n wegwerpding gekocht maar daarvoor waaide het te hard vonden we en deden we het toch maar op de elektrische bakplaat.
Voor de zekerheid ging ik vanmiddag nog even met Didi naar de dierenarts ze kreeg weer een antibioticakuur en hopelijk laat ze me uitslapen morgenochtend. Inmiddels kan ze bijna geen kip meer zien, maar moet ze toch nog even doorbijten.
We hadden een familiebijeenkomst vanavond en we begonnen onder het afdak bij Ina met koffie. Het was inmiddels heerlijk aan het afkoelen met wat regen en bliksem en zo. En we deden eens een foto met de zelfontspanner want zo vaak zijn we niet samen.
Daarna gingen we naar Salud voor een hapje eten en een drankje natuurlijk.
Ulrike druk in gesprek met Ina
Tot slot de broertjes en nee Mir de nichtjes kwamen niet ter sprake...
Wij gingen iets eerder naar huis vanwege Didi. Vanmorgen om vijf uur was het weer raak, hopelijk werkt de afkoeling een beetje mee.
Alweer vroeg in de polder, alleen deed ik het nu zelf, het is best fijn zo vroeg en koud was het ook nog...
Veel gedaan vandaag ondanks de hitte, of misschien juist dank zij al vind ik het wel erg warm hoor.
Vanavond een rondje voor het Rode Kruis gelopen, ik vond het leuk. Een aantal ook niet thuis maar dat houd je toch. ik ga niet nog een keer want dat heb ik allemaal niet onthouden en voor de tweede keer ergens aanbellen is ook een beetje raar. Verrassend ook soms.
Vanavond keken we nog even bij het vlas en de heeste en nu ben ik op.
Als Didi zich 's nachts laat horen is er iets aan de hand, we horen haar anders nooit. Ze moest duidelijk hoognodig naar buiten dus daar loop je dan om drie uur 's nachts onder aan de dijk
Om half zes weer hetzelfde verhaal, we deden ons ochtendrondje, ze had er zin in en het was heerlijk, maar ik had toch graag nog even iets langer op bed gelegen.
Ik denk toch dat het met het zwemwater te maken heeft. Ze drinkt er ook steeds van en de Grevelingen is best zout denkt Joop. Wat er voor water in de sloot op de camping zit weet ik ook niet, daar ging ze gisteren weer in, dat ga ik eens navragen.
Voorlopig maar even niet zwemmen dus.
Vanmiddag maar even een middagdutje gedaan, al kan ik overdag niet slapen.
Lekker vroeg naar het haventje vanmorgen, Didi had er zin in even te zwemmen. Dat deed ze en we liepen door naar het bankje, waar pas een plaquette met de toren van 'Bommenee' staat.
Verspreid op Schouwen-Duiveland liggen/lagen verschillende gehuchten. Vroeger waren ze echter groter en in het bezit van een kerk, zoals Looperskapelle en Nieuwerkerke of Bommenee en Borrendamme. We noemen ze gekrompen en/of verdronken dorpen.
In archeologisch, cultuurhistorisch en landschappelijk opzicht zijn ze van groot belang en kunnen ze gezien worden als kleine pareltjes die een rol zouden kunnen spelen bij de toeristische en recreatieve ontsluiting van het buitengebied.
Er liggen nog een heleboel kansen om de gekrompen en verdronken dorpen weer onder de aandacht te brengen, leesbaar en beleefbaar te maken. De organisaties willen vooral de herkenbaarheid en beleefbaarheid verhogen en de opgebouwde kennis over deze belangrijke cultuurhistorische objecten onder de aandacht brengen van de bewoners en bezoekers van Schouwen-Duiveland. Het project omvat vooral het overbrengen van informatie.
Leuk toch dat het verleden zo zichtbaar gemaakt wordt, zo hebben de mensen ook wat te doen als ze daar zitten.
Zin om terug te lopen had ik niet meer, het was inmiddels al behoorlijk warm geworden, dus ik belde taxi Joop, vanmiddag een rondje rond het dorp mèt paraplu en vanavond nog even gezwommen.
Hard gewerkt vandaag, dat kan ik rustig stellen, ik heb nauwelijks gezeten.
Na het ochtendrondje met Didi gelijk met de ramen begonnen, binnen en buiten gezeemd en ook gelijk de lamellen afgestoft zodat er niet een dikke laag vieze stof op komt die je er bijna niet meer afkrijgt, dit op advies van mijn zus, die geen lamellen meer wil, net als ik geen gordijnen meer wil, af en toe wil je gewoon iets anders maar het moet wel een beetje fris blijven natuurlijk.
Gezogen, gestoft en gedweild, en daarna was het tijd voor een middagrondje, vanmorgen maar een kort stukje dus vanmiddag iets verder. Het was heerlijk wandelweer.
En daarna deed ik de stoep aan de voorkant er stond veel vuulte en het was van de azijn wel wat gelig geworden maar ja je kunt wel spuiten maar het staat er dan toch nog steeds, dus nu met het handje uitgetrokken, dat gaat ook best snel op het kweekgras na, of hoe het heten mag, dat is echt 'vuule vuulte'.
En nu nog even een rondje rond het dorp en dan misschien nog even kleuren...
Ik ken deze mensen niet anders dan dat ze vis staan te verkopen eerst aan de Mol en nu aan de hoge Molenstraat.
Toch altijd een beetje speciaal omdat het de laatste winkel was waar ik met mijn moeder kwam, 'even nog een visje voor pa halen' zei ze en deed een beetje onhandig met haar portemonnee, de lol was eraf, ze had er geen zin meer in en dat was te zien ergens in 1990
En dan denk je daar weer aan natuurlijk als je haring haalt, op een andere plek, maar wel bij dezelfde mensen.
Ze waren heerlijk!
Ik was bij de kapper vanmorgen, nou dat is te zien hoor, ik heb nu weer prachtig haar en het kan weer los, tenminste vandaag omdat het leuk gefohnt was.
Er zat iemand in de verf en die vond mijn kleur mooi, 'dat is ook een mooie kleur zei ze', ja van mezelf zei ik trots. Altijd leuk natuurlijk als je iets leuks van jezelf hebt, iets om trots op te zijn, dat heeft iedereen wel je moet het alleen onder ogen durven te zien.
Vroeg op vanmorgen want er was een bezoekje aan de dokter gepland. Ik loop al een paar jaar met pijn aan mijn bovenbeen, dan weer wel en dan weer niet, geen steken, geen bobbels, maar wel altijd in meer of mindere mate aanwezig op één plek en omdat er nog iets was deed ik maar een twee in één bezoekje.
Nooit geweten dat je in je bovenbeen ook slijmbeurzen hebt die ontstoken kunnen raken, want dat is waarschijnlijk de oorzaak en dat het zo lang duurt komt omdat ik geen rust neem, maar nu ik weet wat het is gaat het misschien vanzelf wel over, dat kan hoor, zeker bij mij.
Dat andere was ook niets, dus we leven gewoon vrolijk verder. Eigenlijk zou je verplicht per maand een keertje naar de dokter moeten, of er nog iets is en gewoon even een praatje, ik kom er tenminste altijd wel opgelucht vandaan.
Daarna een rondje door de polder. Alles begint te bloeien en het is mooi!
Vooral de aardappels en de papavers beginnen ook, het was een fijne wandeling, net ver genoeg want het werd best al warm.
Gisteravond kwam mijn leraar van de lagere school vragen of ik zin had met de collectebus van het Rode Kruis te lopen volgende week, iemand anders kon niet en toen moest hij aan mij denken, dat vind ik leuk en natuurlijk doe ik dat. Ook leuk om te zien waar iedereen woont, het zijn maar een paar straatjes.
Vanmiddag zaten we onder de parasol en hoewel er wel wat wind was hing hij er rustig bij.
Vanmorgen gelijk met Didi naar buiten na het opstaan. Op Scharendijke deed ik dan de deur open en dan zocht ze het maar uit, maar dat kan hier niet. Ze gaat dan gelijk gras eten dus je komt ook niet vooruit, af en toe heeft ze dat, al vanaf dat ze klein was dus het is niet zo heel raar. Ik weet ook niet wat het is, het gaat wel weer over.
Vanmiddag niet ver, maar best lang langzaam gewandeld omdat het warm was.
Het was heerlijk weer, lekker buiten gezeten en een paar wasjes gedaan.
Gekleurd ook, want Marlies nam wel twee tekeningen mee! De voorraad moet worden aangevuld.
Morgen staat mijn zus op de paardenmarkt in Numansdorp met haar schilderiijen samen met een paar schildervriendinnen, als je in de buurt bent zeker gaan kijken! Ze maakt prachtige schilderijen.
Nieuwe week, nieuwe kansen voor iedereen die dat maar wil, er waait in elk geval een frisse wind.
Lekker wandelweer, dat wel en hoewel we elkaar zo uit de verte niet zo snel herkenden liepen we toch gezellig een stukje samen op, tot groot genoegen van Didi en ook van mij natuurlijk, want na elkaar na de middelbare school nog nauwelijks te hebben gezien hebben we best wat bij te praten.
We liepen naar Bommenede waar de orchideeën nu wel zowat uitgebloeid zijn en Didi lekker even kon zwemmen.
We hadden het ook nog over onze mooie 'Zeewse Taele', dat steeds minder mensen het spreken wat ik ook erg jammer vind. Zelf heb ik mijn steentje niet bij kunnen dragen want mijn kinderen hebben het nooit overgenomen wat ik altijd best jammer heb gevonden.
Dat komt denk ik ook door Joop die wel in Middelburg woonde maar waar bij hem thuis geen Zeeuws werd gesproken, mijn schoonvader verstond mij zogenaamd niet als ik iets plats zei en ook op de lagere school werd het niet meer gesproken.
Vanmorgen vroeg op stap want het zou warm worden en dat werd het ook al snel. Gelukkig staat het gezellige bankje weer bij de Dijkhuisjes met het boekje om wat in te schrijven, zodat we even in de schaduw konden en de hondjes ook.
Om te zien wat we schreven moet je zelf maar even langs gaan want zoals Albert Einstein zegt:
'Het leven is als fietsen, om de balans te houden moet je blijven bewegen'.
We liepen verder en even later zochten de honden al snel verkoeling in een moddersloot. Je word er niet alleen koel van maar ook behoorlijk zwart.
Gelukkig kwamen we even later bij het haventje van Bommenede, waar ze ook weer even konden zwemmen en zodoende de blubber van zich afspoelen.
Joop en Dirk gingen hun eigen gang. Joop wandelde ook een rondje in zijn eigen tempo en Dirk las wat in de schaduw.
Vanmiddag pakten Marlies en ik een terrasje en dronken een biertje en vanavond aten we gezellig bij Op dn Diek een visje of wat. Het was weer heerlijk!
En na het eten vertrokken ze weer naar huis.
Het was erg gezellig elkaar weer eens te zien en uitgebreid bij te kletsen.
Kijk, ze is er weer eens, nu voor het eerst in Zonnemaire.
Mèt hond en Dirk is er ook bij en omdat onze dames niet echt vriendinnetjes zijn huurden zij het huisje achter ons. Dat ze geen vriendinnen zijn daar zie je zo niets van maar eenmaal onder de parasol hoeft er maar iets te gebeuren en Rasta vliegt Didi aan, dus die hielden we maar wat uit elkaar.
We aten mosseltjes en deden een avondrondje, het was heerlijk.
Marlies vindt altijd wel iets eetbaars onderweg, spekkersen, een boom vol, nog net niet rijp, daar komt ze volgende week voor terug.
De ochtendrondjes worden de laatste dagen onverwacht langer.
Honden kunnen niet praten maar ze kunnen wel degelijk duidelijk maken wat ze willen. Zo wil Didi de laatste dagen bij de Dijkhuisjes rechtdoor, dat houdt wel in dat het rondje toch wel een stukje langer wordt. En als ik dan wat later de Schapenweg in wil, gaat ze nog net niet staan stamppoten, 'ik wil rechtdoor! ik wil nu rechtdoor!'
Maar dan ben ik een keer baas natuurlijk, nog een paar kilometer erbij is me net iets teveel op de vroege morgen. Eens kijken wat er morgenochtend gebeurt, dan zorg ik wel dat ik eerst koffie en een boterham heb gehad, dan doen we dat stukje er ook nog bij.
Ik ben vanmorgen eerst eens langs het vlas gelopen om te zien hoe het erbij stond. Het stond nog keurig overeind, maar het was wel zo goed als uitgebloeid en de eerste zaadbolletjes waren zich al aan het vormen.
Op naar de volgende fase, waarbij het van groen via goudgeel langzaamaan naar roodbruin zal verkleuren, maar dan zijn we juli al gepasseerd.
Er waren nog wel een paar bloemetjes maar het mooie is eraf.
De rest van de dag vermaakte ik me in en rond het huis met vanalles en nog wat, de zon kwam er gelukkig ook nog bij.
Joop vermaakte zich op Scharendijke met de grasmaaier waar de aandrijfriem losgeschoten was kregen we het bericht. Gerepareerd en wel maaide hij maar gelijk het gras. Volgende week komt de tuinman een en ander opknappen.
Ik ben zo blij dat we er niet meer wonen, zo heerlijk relaxed als ik het hier nu heb, ik zou het echt allemaal niet meer kunnen en als ik het nog zou kunnen zou ik er zo geen zin meer in hebben.
Belangstelling is er nog steeds af en toe en ook daar hebben we geen stress meer van, het komt wel een keer, al is zo'n kapotte grasmaaier niet leuk natuurlijk.
Nog behoorlijk veel wind vanmorgen, maar wel een 'droog' rondje kunnen doen. De polder wordt groener en groener in allerlei tinten, of blauw natuurlijk als er vlas staat.
Vanmiddag deden we wat boodschappen in Zierikzee.
Joop had shirtjes besteld, die waren te klein dus die moesten weer terug, dat kan hij tegenwoordig allemaal zelf. Alleen ging het een tijdje geleden met wat sokken verkeerd. Hij vergat het retour bonnetje mee te nemen en toen de sokken kwijt bleken omdat de grotere maat niet werd bezorgd, waren ze ook nergens meer te vinden. Tot vorige week, ongeveer een maand later, ze ineens weer boven water kwamen en zodende ook de grotere werden bezorgd. Gelukkig had hij nog geen andere gekocht.
Nu dus de shirtjes terug en omdat ik pas in Brouw zo goed geslaagd was keken we daar vanmiddag nog eens, we moesten daar toch even zijn. En jawel ook voor hem iets gevonden en nog een ding voor om mijn hoofd als het waait, echt in Brouw moet je maar zijn hoor daar is van alles te koop.
Ook ijs!
Een stukje Zuidweg zonder auto's dat zie je maar zelden.
Vooraan fietsenmaker Caspers en daarnaast Jan Smit levensmiddelen.
Dopsgenoot Adriaan van den Berge (vroeger was het Adje) schreef een boek, ik ben erg benieuwd naar het resultaat.
Als Zeeuw word je geboren Je bent een beetje zout Waarheen je ook verslagen word Het Zeeuwse blijft vertrouwd Ook al zijn het vele jaren Duizenden kilometers ver Het kompas wijst steeds naar Zeeland Ook al ben je her en der
Gisteravond zat de verandering al in de lucht en was duidelijk te zien dat er ander weer aan kwam.
Vooral veel wind en regen vandaag, ik heb dan ook niet veel gewandeld maar voornamelijk gekleurd.
Geen foto's gemaakt, deze zijn van gisteravond.
Op een paar afgewaaide flinke takken na nog geen schade gezien, plantjes staan ook nog allemaal overeind.
Verder ben ik een beetje sprakeloos over alles wat er gebeurt in deze wereld en dit land. Natuurlijk gebeurt er altijd wel iets, moord en doodslag is niet van vandaag of gisteren, maar twee van die jonge meisjes vermoord door leeftijdgenoten... afschuwelijk, al die verwoeste gezinnen.
En Sandra Reemer is er ook al niet meer, het kroepoekje van Jos.
Een stukje verder aan de dijk staat een enorme bos distels van een meter of twee hoog, verder zie ik ze nergens, iemand een idee hoe ze heten?
Ik kom er niet bij om de 'bloemen' te fotograferen.
Gelukkig waren er ook een paar door hun knieën gezakt.
Verder had ik een 'Bad Hair Day' zo'n dag dat je denkt 'ik scheer mijn kop maar weer kaal'. Alles naar achteren en met spelden vast gezet, maar ja met die wind wappert alles weer los.
Ik mag van mijn zus geen gekke bekken meer trekken, dit is mijn gewone badhairgezicht. Zo ging ik ook om boodschappen en winkelde nog even op Brouw waar ik wonderwel een paar slippers en twee shirtjes scoorde, waar ik erg blij mee ben.
Je wil niet weten hoe mijn kapsel na het passen zat...
Soms heb je van die dingen die maar in je hoofd blijven hangen, dat je zelf iets moet doen, of iemand anders en bij mij kan dat soms best opstapelen, maar er zijn er nu weer een paar uit de wereld en dat lucht behoorlijk op moet ik zeggen.
De klimop zet stevig door, nog een paar maanden en de boel is een behoorlijk stuk groener. Er zijn ook mensen die zien liever dode planken.
Verder hadden we alweer een luierdag, voorzover dat kon want er stond een stevige bries.
en vanavond at Joop een visje en ik mossels bij Op d'n Diek een heerlijk Pinkstermaaltje.
We gingen even naar het tuincentrum vanmorgen om een pot voor de stokroos en een hoes voor de parasol, het was inmiddels droog geworden, maar vanmorgenvroeg regende het pijpestelen.
Het is druk op het (voormalig) eiland, erg druk, zeker richting Scharendijke, Renesse. Het eiland (want dat blijven we toch zeggen) is weer overvol, al valt dat aan deze kant nog reuze mee.
De laatste stokroos is geplant en voor de rest deed ik niets, lag lui in de zon en wandelde een rondje rond het dorp, want Didi had ook geen zin.
Gisteren maakten schoolkinderen op de Brouwersdam een gigantische Zeeuwse knop. Bij de link staat ook een filmpje.
Prachtig toch en het was er fantastisch weer voor.
Voornamelijk getuinierd vandaag. De kerstboom was niet van plan ons nog een vrolijke kerst te bezorgen dus die heb ik in de kliko gemikt, hij liep weer wel mooi uit maar voor de rest zat er geen naald meer aan.
Geraniums kunnen ook goed schaduw hebben zag ik, afijn ik verhuisde wat bloeiend spul van achter naar voren en omdat ik achter toch wel iets miste waar een beetje beestjes op afkwamen ging ik even naar Eveline.
Stokrozen, bassilicum, kattesnorren en zo'n hoge gele toorts, ik ben benieuwd. Ook weer niet teveel natuurlijk dat kan nu eenmaal niet, maar wel dat je zegt daar komt eens een vlinder op af. Die voorste stokroos moet nog geplant worden, ik kwam een pot tekort...
De hennep staat ook boven de grond, vier van de vijf zaadjes kwamen op dus ik heb er nog maar een paar bij geduwd. Ook leuk.
We waren ook even op Scharendijke om het onkruid te spuiten (met een goedgekeurd middel). Verder verwilderd het aardig. Binnenkort gaat de tuinman even tekeer. Klein onderhoud is voor de huurster. Dat de boom weg is valt eigenlijk helemaal niet op, heel raar, zo klein was hij toch ook weer niet.
Weer eentje klaar. Het lukt me steeds beter het op mijn gemak te doen, zodat hij niet gelijk klaar hoeft te zijn, dat hoeft ook voor niemand natuurlijk.
Het was heerlijk vandaag, niet te warm niet te koud, buiten tekenen ging ook lekker. Zo en dan tot eind oktober graag... nee hoor ik moet er niet aan denken een beetje afwisseling moet er zijn.
