Het wordt behoorlijk kouder ineens en toen ik eergister de jas van Joop uit de auto pakte vond ik dat dat niet meer kon dat oude versleten geval. Straks in een nieuwe auto stappen in zo'n versleten ding en ik bestelde eens een jas of vier bij de thuiswinkel. Ook een met een bontje, maar dat kon eraf zag ik.
En vanmiddag kwamen ze al, zo gaat dat tegenwoordig en omdat hij al zat te springen in zijn stoel gelijk maar aan het passen geslagen. Eerst proefpassen beneden of er werkelijk goede kandidaten bijzaten want ik had ook nog wat verschillende maten besteld en ja hoor, met twee togen we naar boven, naar de spiegel. Laat het nu net die met het bontje worden en hij laat het er nog aan ook. Lekker warm, oranje dingetjes eraan, mooi bij de auto!
En nu ben ik jaloers, want mijn softshell jas is best dun, als het koud is doe ik mijn bodywarmer eroverheen aan en dan is het warm zat, dus ik twijfel nog. Ik heb hem gisteren gewassen en waar mijn tasje hangt wordt hij al wat kaal, het wordt nu de derde winter, dus ja, doe ik het er nog mee of kijk ik ook eens rond.
Ik denk zomaar dat we een strenge winter krijgen! Elfstentocht waarschijnlijk, vanmorgen was het gras in de berm al wit, het wordt tijd dat de rayonhoofden eens bij elkaar komen!
Na de jassen kwam de nieuwe bureaustoel, dat was ook nodig, want goed zitten vindt hij zelf blijkbaar belangrijker dan een warme jas.
De pompoen is al afgevoerd door de reinigingsdienst en zodoende was het tijd voor cyclaampjes vond ik. Gisteren al geinformeerd bij Bolle of ze ze hadden en ze hadden ze. Vanmorgen maar gelijk gehaald en het bleek ook nog een aanbieding te zijn, drie mooie plantjes voor vijf euro wat ik mooi met mijn op dierendag gekregen tegoedbon kon betalen. Zomaar voor niks, cadeautje, leuk!
Gelijk geplant en op de stoep gezet, waar deze ook nog mooi staan te bloeien, ze hebben zichzelf halfverwege de bak ook een weg naar buiten gebaand, moet kunnen hoor.
Achter bloeit de Tibouchina nog prachtig, daar geniet ik elke dag van, van het hele tuintje trouwens wel, er bloeien nog wat geraniums gekleurde blaadjes, alles bij elkaar en ik kan er af en toe lekker even in rommelen, of de was te drogen hangen.
Ik heb inmiddels diverse manieren om mijn waslijn even op te hangen, met de parasol als tussensteun. De parasol heeft zijn jas aan en blijft lekker buiten komende winter. Vorig jaar sjouwden we hem de garage nog in en dan moet hij een paar maanden later weer naar buiten, dat hebben we maar afgeschaft. Hij kan nu ook niet gemist worden bij het omhoog houden van de waslijn tenslotte.
En kijk de plantjes bij de paaltjes komen ook alweer tevoorschijn, mooier dan ooit zullen ze bloeien komend voorjaar.
Vroeg op weer vanmorgen, het was licht ook al was het nog maar half acht en ik lag al een tijdje wakker.
Ook vroeg aan de wandel zodoende , heerlijk met dit weer al is het best al fris zo vroeg!
Na de koffie aan de slag met de bollen, alles zit in de grond, blaren geveegd, bed in de was, ik wist weer van geen ophouden. Vanmiddag een rondje Veerhoek, we kwamen vlinders tegen op de dijk. Knalgeel waren ze, prachtig!
Toen ik eindelijk mijn fototoestel tevoorschijn had getoverd klikte ik maar een eind raak, maar ze staan erop!
Nog niet klaar met mijn tuinwerkzaamheden, maar morgen wordt nog een mooie dag zegt de weerman. Ik ben er alweer versleten van. Bloemkool met aardappels en een slavink schafte de pot, heerlijk!
Joop was op controle bij de oogarts zicht is verbeterd van 58% naar 85% leuker kunnen ze het niet maken zeiden ze. Maandag het andere oog. Voet gaat ook alweer wat beter en over twee weken (half november) komt (waarschijnlijk) de auto. Dat zijn toch goede berichten.
Didi had gisteravond een teek, die zijn er ook nog gewoon, morgen nog maar eens druppels doen.
Vroeg op vanmorgen. Hoe andere mensen dat doen, die zeggen geen last van dat uur te hebben begrijp ik niets van, mijn maandag duurt gewoon twee keer zo lang. Niet dat ik dat erg vind hoor want het was een beste maandag!
Joop was even naar Goes met zijn schoenen. Het komt goed zegt de voetenman, de schoenen worden opnieuw aangepast. Ik ben benieuwd!
Een heerlijk ochtendrondje met een mooie regenboog en heel belangrijk... geen wind!
Het was stil!
Daarna maakte ik mijn tekening af en maakte een foto ervan, altijd weer een gedoe om dat zonder schaduw en recht voor elkaar te krijgen, maar hij staat er weer op en nee, niet een van mijn favorieten, maar wel gewoon een leuk kleurig ding.
Daarna kwam Mir gezellig op de koffie.
Vanmiddag nog steeds zo heerlijk om te wandelen!
Zo stil in de Bosweg... nog steeds geen wind!
Lekker gegeten ook nog, zelf gekookt ja! Met kip en kool en knoflook enzo.
Sinds vorige week tobt Joop weer met zijn voet en altijd denkt hij dan het eerst aan jicht en begint aan de ontstekingsremmers, dat helpt meestal direct, maar dit keer niet en dan ben je zo een paar dagen verder.
Vrijdag terug naar de dokter, Joop had al een vermoeden en de dokter bevestigde dat, zijn nieuwe schoenen zijn niet goed. De zool loopt iets rond, dat zagen wij in de winkel al de verkoper wees er ook op, goeie schoenen voor de plaat die erin moest wat toen ook gebeurde daar bij Donkersloot. nog geen maand geleden.
Die ronde zool blijkt ondanks de plaat toch teveel de gewrichten te belasten. Ik ben benieuwd, morgen weer naar Goes en ik denk toch voor weer nieuwe schoenen. Dat wordt dan een lastig verhaal want veel keus hebben ze daar niet en zeker niets leuks.
Lekker weer vandaag, fijne rondjes gedaan. In de auto toen ik een paar boodschappen deed, raakte ik in de war, ik wist niet of die klok al gelijk stond en begon te twijfelen. Didi haar maag zei om vier uur dat het vijf uur was en ik was aan een wijntje toe, wat een toestand toch altijd en ik was al langer blijven liggen vanmorgen.
Appeltaart op, Ina weer naar huis, Joop naar een duivenfeestje, ik heb het rijk weer even alleen.
Alles is alweer gewassen, droog en ligt waar het liggen moet. Ik had woensdag spullen voor pompoensoep gekocht, dus die heb ik daarnet eerst eens gemaakt. Ik heb fijn met mijn mes staan hakken en snijden, lekker met pannen, deksels en vergieten gegooid en nu is de soep klaar. Ze is heerlijk! Straks kleine porties in de diepvries, altijd handig.
De pompoen buiten heb ik daarnet weer aangestoken, hij is al behoorlijk aan het rotten en er zitten allemaal vliegjes in, die gaat morgen al fijn in de kliko. Gaat dat altijd zo snel? Ik dacht dat je zo'n ding weken kon laten staan.
Heerlijk gewandeld vanmiddag, wat een weertje hè! Bodywarmertje is genoeg. Toen ik thuiskwam was de Oprit (zo heet dat daar) autoloos. Fotomomentje dacht ik. Zonder borden gaat het tegenwoordig bijna niet meer lukken.
De bomen zijn nog volop in het blad, maar deze zijn geloof ik altijd laat.
Didi en ik hadden vanmiddag net een rondje gedaan toen ze weer aan kwam rijden, inclusief breiwerkje dat maar niet wil vlotten. Ik heb vandaag ontdekt dat ik totaal ongeschikt ben voor het onderwijs. De mindering van het armsgat met dubbele en enkelvoudige minderingen en dat dan vier keer en daarna nog twee enkelvoudige, man man, het kwartje wilde maar niet vallen evenmin als de minderingen, die kinders van tegenwoordig snappen echt niks!
Het riet wuifde mooi in het zonlicht, het was nog heerlijk vanmiddag!
Vanmorgen kwam ze weer, gezellig inclusief appeltaart wat zo langzamerhand gewoonte lijkt te worden. We wandelden en ze ging eens naar de kapper... waar ze een telefoontje kreeg dat er voor morgenochtend een onderzoek op stapel stond, dus ja, dat moet dan even, wat moet moet, gezondheid gaat voor en om half acht in Amsterdam zijn gaat van hieruit niet lukken als je niet halfverwege de nacht je bed uit wilt.
Spulletjes bleven hier en morgen gaan we gewoon verder waar we gebleven waren. Foto's had ik nog niet gemaakt, dus het blijft bij een selfie van ons tijdens het koken, want dat deed ik wel vandaag, de pasta van gisteren was aan de beurt. Goed gelukt vind ik zelf, bordjes gingen leeg.
Vanmorgen eerst het hele huis eens onderhanden genomen, gestoft, gevogen, gezogen en het sanitair gepoetst, wat heb ik toch een heerlijk huis(je) je maakt je even kwaad en het is weer zo goed als schoon.
Vanmiddag deed ik boodschappen. Vreemde boodschappen waar je dan echt even achteraan moet, zoals tuinaarde, de bollen moeten weer in de grond, maar ik wil eerst de bakken weer wat bijvullen, dat moet toch regelmatig, waar zou het blijven? En ik kocht een vogelvoederdinges, niet echt een vogelvoederdinges, maar zo'n ding wat je als ondersteuning kunt gebruiken en daar hang ik dan de vetbolletjes aan. Ik zie zelden vogels aan de voorkant, maar misschien komen ze erop af, het is het proberen waard en dit kan ik vanaf de bank zien. Als ik aan de achterkant iets hang zie ik het niet, dat doe ik toch nog wel hoor, maar er is nog eten genoeg voorlopig. Ik ben tegen geverwen.
De boompjes die ik afgelopen zomer in plaats van de kerstboom plantte, beginnen mooi te verkleuren, al is het nog niet het felle rood dat ik verwachtte. Misschien komt het nog.
Nou en voordat dan al die rare boodschappen weer een plekje hebben... ik was versleten en besloot om de geplande pasta, waar veel snij- en bakwerk aan te pas komt, te vervangen door een pizza. Tomaatjes had ik al meegebracht, want ik verwachtte eigenlijk al zoiets, beetje extra kaas en italiaanse kruiden erop en klaar was Ria, de oven deed de rest.
Het was, tot nu toe tenminste, een gewone dinsdag met gewone dingen.
Ook wel een beetje lui. Wel gewoon gewandeld natuurijk.
Vanmorgen was het mooi, zacht en windstil.
Vanmiddag gingen we de verkeerde kant op, dat kwam omdat Didi dat wilde en die bui zag ik toen nog maar heel in de verte. Al met al werden we behoorlijk nat, voordeel was wel dat we in de regen windje mee hadden.
En om nog even in de vooral luie herfstvakantiestemming te blijven aten we restjes. Joop had nog een restje zuurkool en ik van gisteren de lekkere preistampot, ik deed er een beetje extra kaas op dit keer.
Herfst in de Bermweg en nu staat mijn pompoen er nog niet eens op.
De week begon met regen, bah... we kwamen niet ver vanmorgen. Vanmiddag was het grotendeels droog, lekker gewandeld al werd het steeds natter.
'Wat kan ik voor je doen' vroeg de dokter, 'tsja die ene hechting moet eruit en misschien is de uitslag er al...' ik wist wel dat de assistente dat ook kan maar de dokter van anderhalve week geleden had gelijk een nieuwe afspraak gemaakt, eigenlijk vond ik het ook een beetje lullig, ik had graag een flinke puist tevoorschijn getoverd of iets anders bloederigs of jeukerigs, maar dat had ik niet en om nu te gaan lopen zeuren over dingen die me dwars zitten... daar heeft elk mens er wel een paar van.
Ik kookte vandaag volgens het recept van Irene om nog even in vakantiestemming te blijven.
IenR zijn vegetariers, maar preistampot vinden wij ook heel lekker alleen doe ik het altijd met gehakt en knoflook, maar de boursinversie leek mij ook erg lekker. Heerlijke prei gekocht vanmorgen, supervers en groot! In het vergiet zit één prei en het was heerlijk zacht, geen dikke stok in het midden zoals zo vaak.
Nu ja ik heb gekookt, ik vond het lekker Irene!, maar meneer mijn man vond het te flauw en ik had er al extra peper op gedaan. Hij ziet maar hoe hij het redt tot morgen met zijn maag, dat zullen wel extra stroopwafels worden, van mij krijgt hij niets meer, mijn buikje is rond!
Waarom die beesten altijd overdwars lopen weet ik ook niet. Ik wilde laten zien dat de rammen al ruimschoots hun werk gedaan hadden. Rode en groene konten dit keer. Uitvergroot kan je het wel een beetje zien, maar jullie geloven mij op mijn mooie bruine ogen natuurlijk.
Weeral zo'n fijne dag, met een erg rustig begin. Zo stil altijd op de zondagmorgen, hoe vroeger hoe stiller en er was geen wind, heerlijk!
Vanmiddag een rondje de andere kant uit, waar veel hekjes staan, dus mocht je nog inspiratie zoeken voor een tuinhekje...
Bij deze een paar voorbeelden. Boeren zijn best ceatief met hout.
Van dat hele stikstof en ammoniak gebeuren snap ik niets, iedereen praat naar zijn eigen straatje. Maar dan hou ik me toch maar aan het gelijk van de boeren.
Ze zijn vast ook slim en creatief genoeg voor het vinden van een oplossing voor dit probleem, in samenwerking met mensen die er voor doorgeleerd hebben.
De wind staat een beetje verkeerd, de blaren van de boom vallen aan onze kant van de schutting, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Die boom is niet van ons, maar van de buurvrouw... wij willen wel de lusten, maar niet de lasten...
Geintje natuurlijk, het meeste blad en zaad zit er trouwens nog aan, maar ik heb lekker geveegd vandaag en dat zal nog wel een paar keer moeten voordat hij helemaal leeg is. Vegen is fijn, goed voor lijf en leden, je wordt er warm van en het ruimt lekker op.
Geen idee meer waar ik het gekocht heb, maar moet je eens kijken, een vogeltje en een vlindertje op de verpakking, organic biologisch, van Hollandse bodem, anno 1890! , gefermenteeerde witte kool! Kramer weet wat goeie zuurkool nodig heeft.
“Zuurkool maken is ons vak en meer dan dat”, roepen ze op hun website en daar ben ik het in dit geval helemaal mee eens. Ik wil in het vervolg alleen nog maar zuurkool van Kramer.
Heerlijk zacht, niet van die stokkerige slierten, echt ik kan het iedereen aanraden. Nu nog uit zien te vinden waar ik het kocht, ik denk haast bij de PLUS want bij de Lidl zullen ze het wel niet hebben en in veel andere winkels kom ik niet.
Ik maak tegenwoordig pittige zuurkool met alleen spekjes, ook nog een worst erbij vind ik dan weer teveel van het goede. Spekjes uitbakken in wat olie, lepeltje sambal bij, paar draaitjes (stuk of tien) zwarte peper, als de spekjes goed zijn de uitgelekte uitgespoelde zuurkool erbij (beetje aanduwen in het vergiet) en daarna nog de gestampte aardappels, daar heb ik geen foto van.
Joop smult ervan. Vroeger haalde hij zijn neus op voor de flauwe versie, hè bah zuurkool en tegen heug en meug ging het naar binnen, de worst maakte veel goed. Maar deze variant vind ik zelf ook heerlijk en lekker snel klaar, in het kader van 'wat eten we in de herfstvakantie!'
Zo begonnen we vanmorgen, lekker in de zon maar voor het uithollen nam ik hem toch maar even mee naar binnen. Dat bleek nog een hele klus en een hoop geschraap met de lepel, maar natuurlijk is het wel gelukt.
Hij is zelfs al verlicht, dat moest even voor de foto natuurlijk.
Het was een heerlijke dag vandaag, het leek wel voorja... een zonnige herfstdag was het gewoon.
Na het schrapen en douchen een wandeling met Heleen.
Didi is altijd heel blij als ze haar aan ziet komen, dat duurt altijd wel even, pas als ik zeg 'wie komt daar...' strekt ze haar nek en als ik zeg 'gea mâ kieke' speert ze er vandoor.
Vanmorgen scheen de zon nog even, maar daarna begon het gemiezer alweer. Ik bedacht dat ik weleens een pompoen uit kon gaan hollen, dat heb ik nog nooit gedaan, dus dat wordt een keer tijd.
Vroeger deden we hier nog niets aan Holloween, net als Valentijn, dat kwam allemaal later pas. Ik vind het ook onzin, commercieel gedoe, maar goed één keer een pompoentje uithollen moet kunnen.
Bij de pompoenkar zocht ik er eentje uit, ik wilde een mooie ronde maar het waren veel van die platte dingen, gelukkig was er ééntje die aan mijn wensen voldeed.
De betaling was zelfbediening, gelukkig had ik gerekend op contanten want een pin was in geen velden of wegen te bekennen natuurlijk.
Als je wilt mag je ook de kippen voeren. Zo te zien komen ze niets tekort maar voor de kinderen is het leuk natuurlijk. Voer staat in het betaalhokje. Je mag ook zelf je eieren rapen.
Daarna reed ik even langs de vleesboererij, ik was nu toch onderweg.
Spek voor een spekpannenkoek, een stukje van die mooie goed verzorgde koeien.Wie weet eet ik van deze ook nog eens wat. Ik heb daar geen enkele moeite mee.
Veel verschil zie ik niet, behalve dat deze in de regen staan.
We wandelden nog een rondje en ik denk dat er van die pompoen uithollen nog weinig komt vandaag, maar daarover morgen vast meer.
Deze beesten hebben een goed leven gehad, daar lust ik best een stukje van. Vandaag een paar plajes bacon in mijn pannenkoek.
Gisteravond de tekening afgemaakt. Daarna ruim ik dan mijn tafel op, kleurtjes in de doos en aan de kant, even met een sopdoekje eroverheen en dan is het weer netjes, maar daar vind ik eigenlijk niets aan.
Ze zouden een pakje op komen halen vandaag, Joop moest weg, dus ik had pakjesdienst. Heel mijn tedoenlijstje afgewerkt, maar nog was de pakjesman niet geweest. Kopje koffie, nog een kopje koffie... appeltje en in plaats dat ik dan gewoon aan een nieuwe tekening begin ga ik zitten wachten, want dat ben ik aan het doen.
Om half drie was ik er wel klaar mee, plakte een briefje op de deur dat het pakje ergens lag en ging lekker aan de wandel. Een kort rondje maar hoor en toen ik thuiskwam was het pakje weg. Natuurlijk!
Wat was het stil vanmorgen toen ik nog even lag te doezelen. Ik vroeg me af wat voor dag het was, het was toch maandag? Of was het nu zondag? Op zondag kan het ook zo stil zijn, geen auto of wat dan ook te horen en dat was nu ook zo.
Maar nee, het was herfstvakantie schoot me te binnen. Anders rijden de moeders of vaders al af en aan om de kinderen op tijd in Zierikzee, of waar dan ook nog een school te vinden is, te brengen. Er rijden wel schoolbussen, maar niet iedereen doet daar aan mee, of het kan niet, dat weet ik niet.
Toen we hier pas woonden hoorde ik kinderen op weg naar school, maar die staat inmiddels leeg.
Lekker zitten kleuren vandaag en gewandeld natuurlijk. Vanwege de herfstvakantie aten we een kindermenuutje. Gebakken aardappeltjes van zelf geschilde, voorgekookte, vers bij de boer gekochte aardappels. Zelfgemaakte appelmoes en een heerlijk gekruid kipfileetje. Jummie!
De foto's zijn echt, even voor de duidelijkheid, de kleuren zijn echt zo.
Droog en minstens tien graden warmer, vanmorgen al.
De zon was nog bezig boven water te komen, dat lukte wel af en toe, maar toch vaak ook niet vandaag.
Ik weet niet meer waar dit is, want een zebrapad is er echt niet op de dijk, morgenochtend eens op letten.
En nu regent het alweer.
Gekleurd, gebreid, gewandeld, appelcake gebakken en appelmoes gemaakt van de Brabantse Bellefleurs. Joop keek nog eens bij de bijtjes, die het goed maken.
Bloemkool met een slavink. Ja hoor elke dag een stukje vlees, of kip, af en toe vis, of een roerbaksel met gehakt en heel af en toe iets met eieren. Wij vinden dat lekker.
Ik word een beetje opstandig van dat boerengedoe en gun de boeren ook hun brood dus ik eet vlees!
Het is herfst in de tuin, inclusief miezerregentje wat wel maakt dat alles er lekker fris bij staat.
Af en toe ruim ik eens wat op en binnenkort zal er wel een paar keer geveegd moeten worden omdat de boom van de buurvrouw zijn blad en zaad laat vallen. Dan ga ik ook de potten een beetje bij elkaar in groepjes zetten zodat er makkelijk een hoes overheen kan als het gaat vriezen.
De rotan stoeltjes blijven gewoon staan. Voig jaar zette ik ze nog onder het afdakje, maar daar staan nu de fietsen. Rotan roest niet, dat kan wel wat hebben. Ze zijn best al wat jaartjes oud. Bovendien zijn ze nog gewoon te koop.
Herlijk gewandeld vanmiddag! Ik had alleen een regenjas aangedaan, het miezerde een beetje maar om daar nu een regenbroek voor aan te doen... en omdat het zo lekker was buiten, windstil, overal stil want geen jakkerende tractoren, liepen we er lekker op los en deden een groot (6km) rondje. Ik vergat mijn capuchon op te zetten, mijn benen en hoofd waren nat, de rest bleef droog. Ik heb een heerlijke regenjas!
Verder ben ik moe, heb hoofdpijn, net niet erg genoeg dat je zegt, ik ga aan de pillen, beetje neerslachtig ook.
Dat komt vast door de volle maan, iedereen heeft daar last van dan en het blad valt ook nog, dat werkt het ook in de hand, najaar, kortere dagen... noem maar op, een mens heeft wat te verduren...
Een vijftigjarige bruiloft vandaag in de Veerhoek. Ik dacht er een beetje laat aan want om elf uur moest ik bij de dokter zijn, maar ik had nog een uur dus dat moest lukken, want daar hoort toch een bloemetje bij.
En dat lukte! Daarna snel naar de dokter voor de operatie, ook dat verliep voorspoedig. Het priegeltje wordt op kweek gezet maar dat duurt nog even alles bij elkaar want dat wordt maar 1 keer per week opgehaald.
Vanmiddag na de wandeling thee met taart bij het gouden bruidspaar samen met Joop en Didi.
Dat was even gezellig herinneringen ophalen, foto's van de bruiloft bekeken in net zo'n boekje als wij hebben met ongeveer dezelfde foto's. Geen foto's van het bruidspaar nu en verder ook geen foto's gemaakt, maar bij thuiskomst was er dit verliefde tortelstel op de schutting, dat kan toch geen toeval zijn.
Het zou een hele dag regenen, maar dat viel reuze mee, zelfs de was was zo goed als droog toen er eind van de middag een (hoos)buitje kwam.
We verbraken vanmiddag het 'rondjekorteweg record' omdat er best veel buien aankwamen en ik om half twee bij de kapper zou zijn. Iets meer dan een half uur terwijl ik er anders met gemak drie kwartier over doe.
Mijn haar is weer een paar centimeter korter, ik twijfelde even over een pony maar dat vond Joop geen goed idee en de kapster ook niet. Dat is fijn! Iedereen is blijkbaar zo langzamerhand aan mijn zo goed als blote voorhoofd met wapperende losse slierten gewend.
Na de kapper even om banaantjes, maar dat werd toch nog een tas vol, plus PLUS peperbollen, de lekkerste. Het proefschoteltje was leeg dus ik moest wel een zak meenemen. Dat worden weer stinkende winden vanavond.
Mijn caran 'd Ache kleurtjes begonnen aardig op te raken en van de Fabel Castell had ik nog genoeg dus pakte ik die weer eens, want daar zijn ook veel meer kleuren van en die heb ik ook allemaal, maar dat viel behoorlijk tegen nu ik eenmaal gewend ben aan de Luminance, dus ik heb vandaag maar de knoop doorgehakt en een cadeautje voor mezelf besteld... moet kunnen!
Het is wat vlekkerig en is op de manier waarop ik er mee bezig ben minder geschikt, al heb ik er ook al genoeg tekeningen mee gemaakt. En nee ik hoef geen aquarelpotloden!
En toch laat ik hem maar weer zien ook al ben ik minder tevreden, waarom niet. Mijn blog, mijn ding.
Lekker gewandeld ook en bij Heleen op de thee! Feest!
Staaroperaties gebeuren nog gewoon in het oude Zweedse Rode Kruis ziekenhuis in Zierikzee, zoals nog wel een paar dingen. Het heet tegenwoordig Zorgboulevard Victoria, ach ja, zo ouderwets kan natuurlijk niet meer.
Didi en ik wandelden ondertussen een rondje. Ik dacht een rondje Kaasjeswater te doen maar ik nam blijkbaar de verkeerde ingang waardoor ik er bijna gelijk weer uit was. Nu ja zo mooi was het daar ook weer niet en ik bekeek daarna eens wat nieuwbouw in de buurt.
Op tijd weer terug want anderhalf uur zou het vast niet duren als ik de verhalen moest geloven en na nog net geen uur kwam hij alweer aangelopen.
Op de terugweg zei hij nog niet veel, er zat nog zalf in hij zag nog weinig, maar eenmaal thuis in zijn stoel ging er een wereld voor hem open... 'Het is ongelooflijk! Ze hebben het licht aangedaan', zei hij. Nou dat klonk in elk geval goed. Op het ogenblik is het nog wel vervelend, het traant en is ook best een beetje pijnlijk. Hoe kan het ook anders, ze zitten toch in je oog te peuteren. Over drie weken het andere oog. Vannacht nog even dat kapje ophouden voor het geval ik hem per ongeluk een klap op zijn oog geef...
Sil en ik deden nog een droog ochtendrondje door de Kortweg en dat was mooi meegenomen want daarna brak de hemel open. Zij vertrok na de koffie weer richting huis, inclusief lampen die nu een mooi plekje hebben gekregen.
Vanmiddag werd het droog, mijn fototoestel maakt wat vrolijks van de natte boel op standje kleurrijk. Verder dan de Oostweg kwamen we niet.
Morgen is een spannende dag en hoewel iedereen zegt dat het niets voorstelt, vinden wij die staaroperatie best spannend en Joop nog het meest natuurlijk. We zullen zien, om half twee is hij aan de beurt.
Vandaag werd Mir 51. Het is niks dat je kind ouder wordt, maar zelf voel ik me ook nog ongeveer zo, dus eigenlijk kan ik haar wel geruststellen en zeggen dat je na je eenenvijftigste niet meer ouder wordt. Wel ouder natuurlijk maar het voelt niet als ouder, zoiets.
Ze deed er niets aan zei ze, dus daar legden we ons bij neer. Joop moest op pad voor de duiven, gisteren ook al dus die was uithuizig.
Sil kwam en zodoende gebeurde het dat ik samen met mijn dochters spruitjes at met een cordon bleu van kip en we deden daar een wijntje bij en champagne vooraf want Sil had ook iets te vieren. Nou en toen was het uiteindelijk toch nog een beetje feestelijk.
Als afsluiting van de avond speelden Sil en ik ouderwets een potje yahtzee.
Ik vond het een prima dagje, lekker gewandeld ook nog!
Op de kop af tien jaar woont ze nu bij ons. Een oog minder, maar verder nog steeds gezond en wel, tenminste dat hopen we dan maar. Niets is zeker.
Natuurlijk vierden we wel een beetje dierendag en kreeg ze een extraatje maar verder geen overdreven gedoe, weet dat beest veel, die vindt het raar dat we ineens zo overdreven doen.
dus het blijft hier bij een extra koekje
Joop haalde zijn nieuwe schoenen op en omdat ik toch met mijn fototoestel liep maakte ik snel een filmpje. Hij was er moe van. Hè hè.
Het is geen weer om foto's te maken, tenminste dat vind ik, behalve af en toe een mooie bui, maar ja die zag ik vandaag ook al niet.
Gisteravond onder het koken begon mijn rug opeens te prikken, wat zeg ik, flinke steken waren het en vandaag ook nog. Ik informeerde eens bij mijn zus of zij dat ook ooit eens had, maar haar advies was om maar gewoon even bij de dokter langs te gaan.
Onze familie heeft best wel een vlekkengeschiedenis, het verhaal van mijn zus mag er zijn, haar zoon was als kleuter ook al aan de beurt, dus we zijn alert.
Mijn geprik betreft een heel klein vlekje, de dokter keek er eens naar nam de maat en zei dat ze me over een half jaar terug wilde zien. Ik vroeg of ze het er niet gelijk uit kon snijden, dan was het maar weg, en ja dat kon wel maar de kans op een minder mooi litteken op je rug is groot, zei ze. Nou dat zal me echt een zorg zijn hoor, op mijn leeftijd heb je daar echt geen boodschap meer aan, dus volgende week is het weg.
Hoe ouder je wordt hoe meer narigheid je tegen komt. Ziektes, nieuwe kanker, terugkerende kanker, nog meer kanker, beroertes, hartproblemen, alzheimer, dementie, het is echt verschrikkelijk! Daar is mijn pukkel niks bij. Ik ben tot nu toe een gezegend mens en dat realiseer ik me elke dag.
Joop zegt altijd 'ik heb nooit niks' als hij weer eens iets mankeert, maar 'nooit niks' is toevallig wel 'altijd wat'.
Zo onder het breien verzin ik alvast wat ik daarna eens zal gaan doen. Nu had ik al nieuwe bollen gekocht, maar ik herinnerde me ineens die veel te grote rode trui, die moest ook nog overnieuw, ik ging eens op zoek maar kon hem nergens vinden. Misschien had ik hem al uitgetrokken er stond me nog zoiets bij, ja dat moest het zijn. Ik op zoek naar bollen die ook al nergens te vinden waren. Steeds meer begon het te dagen. Achterin de kast vond ik hem en trok hem eens aan en ja hoor, hij pastte precies, op de mouwen na, nu wist ik het weer, te lange mouwen is zo onhandig!
Gisteren heb ik ze ingekort en nu is hij perfect, streepje loopt ook door tot onderaan nu. Ik ben tevreden.
Toch wel een kwalijke zaak dat ik dat dan niet meer weet vind ik...
Na al dat gebrei eerst het huis maar weer eens aan de kant gedaan, lekker gewandeld ook nog, al heeft Joop me wel opgehaald toen ik bijna thuis was vanmiddag, er kwam een bui aanzetten en met de was nog buiten wilde ik dat eerst liever binnenhalen.
En oja vanmorgen zag ik pas dat de Proppers die gisteren het 'onkruid' in het dorp onder handen namen al mijn pantjes hadden weggemaaid! Gewoon op onze eigen grond, niks van de gemeente bij! Ik ben boos!
Van die mooie goed onderhouden rondjes om de paaltjes, dat is echt onkruid hoor, daar wordt niet naar omgekeken. Proplul! En als je het niet zeker weet kom je het eerst even vragen!
Het komt wel weer terug, maar ja zonde is het wel.
Nog even een paar draadjes denk je dan nadat de mouwen er ingezet zijn, maar nee hoor dat duurt bijna net zo lang als die mouwen inzetten. Maar hIj is klaar, en past, tenminste nog wel voordat ik hem waste...
Vanmiddag een rondje Schraphage waar vorige week nog mais werd gemaaid en ik weet het nu.
Het wordt gemaaid en gelijk vermalen (?) en weer uitgespuugd.
Het lijken om en om hoopjes, blad en mais. En er was niemand die dat wist?
Eenmaal thuis weer aan het volgende karweitje begonnen, maar dat vertel ik morgen wel.
