Didi moest gelijk naar buiten toen we opstonden en dat betekent meestal niet veel goeds, geen tijd voor brokjes en thee, nee, gelijk jas en schoenen aan en met hoge spoed naar buiten. Diarree. Ik zag het gisteren al een beetje, zo aan het eind van een poep wordt het dan een beetje dun en dan komt er nog eens een beetje nattigs, dat is niet goed. Nou en dat bleek!
Vanmiddag wel heerlijk gewandeld hoor, niets aan de hand. Ik heb nog een paar pilletjes te liggen, dus als het nu straks nog dun is krijgt ze er daar eentje van, als het over is is het over.
We wandelden een rondje Schraphage, het was heerlijk weer! Strakblauwe hemel weer, met een koude noorden wind.
Meestal als ik een haas zie schiet dat ene zinnetje door mijn hoofd, dat zit er een beetje ingebakken.
Vanmiddag dus weer en ik besloot om het nu toch maar eens te plaatsen.
Corona heeft ook goede dingen, dat hoop ik tenminste. Mensen die net even rust nodig hadden en dat nu op deze manier onverwacht krijgen.
'Haasje haasje, kom toch naar me, je bent tog zo lief'
Het was november 1976, pas acht want in oktober jarig.
Vanmorgen begonnen de mannen van Deltadak met het vernieuwen van ik weet niet precies wat allemaal maar wel dat het dak mooier en beter wordt neem ik aan van een pand op de dijk hier tegenover.
Grijze pannen aan de voorkant en ik besloot om onderweg eens te kijken hoe de achterkant was, als ik het niet zou vergeten, want van zulke voornemens komt vaak niets terecht.
Deze keer wel en kijk, de achterdakpannen zijn rood. Ik vind dat toch wel erg leuk en ook raar, want rode pannen zijn toch veel leuker! Dat vind ik dan tenminste.
Maar goed, vroeger was rood dus goedkoper en grijs duurder. Ik moet nu toch eens opletten of ik hele grijze daken zie, die mensen had pas echt veel geld.
Voorlopig zitten we nog zoveel mogelijk aan huis gekluisterd met z'n allen en horen we elk uur hoeveel bedden er beschikbaar zijn en hoeveel patienten er verwacht worden en er worden plaatsen gecreeerd waar mensen rustig dood kunnen gaan.
Al die zieke mensen, ik moet er niet teveel aan denken, terwijl er anders ook 'gewoon' heel veel zieke mensen zijn. Joop had puzzels verkocht en ik wilde ze op de stoep leggen, hij werd boos en zei 'je gaat toch ook gewoon om boodschappen', ja dat is zo, maar dan doe ik wel handschoenen aan. Ik heb me er verder niet mee bemoeid.
Mijn lieve schoonzus begon vandaag (na een eerdere chemokuur en twee zware buikoperaties, dat alles in een tijdsbestek van een jaar of vijf) vandaag weer aan een nieuwe chemokuur, eigenlijk niet degene die ze zou krijgen maar met het oog op het corona virus krijgt ze dus een iets lichtere, want ja als ze het eventueel zou krijgen, dan overleeft ze het met een zware zeker niet.
Ze heeft mijn vorige week toegestuurde sloffen aan, ze droeg ze bij mij al eens eerder en ze waren zo lekker warm en door die chemo krijg je heel erg koude voeten blijkbaar.
Ik wens haar heel veel sterkte, want het is niet mis en ook zij kan best een ruggesteuntje gebruiken ook al heeft ze geen corona.
Het lijkt wel grote schoonmaak in de lucht. Geen vliegtuigstrepen meer, de afgelopen dagen een knalblauwe lucht met heel af en toe iets wazigs, dat was dan als de bezem er even doorheen ging.
Vandaag een harde koude noorden wind met af en toe wat wolken dat oogt wat vriendelijker maar het is echt vreselijk koud!
Wie weet wat voor goeds deze crisis ons uiteindelijk nog zal brengen, daar ga ik dan maar van uit, dat het even ergens voor nodig was.
Geen pretje om te wandelen vandaag, je zou er een loopneus van krijgen. Straks nog een klein ommetje en dan hopelijk morgen wat warmer.
Ik kijk naar buiten en wat vliegt er...... richting België gelukkig.
Vest is klaar. Eindelijk! Mouwen zijn goed gelukkig, dat is altijd even spannend. Nu ben ik voorlopig weer even uitgebreid, de trui van Joop moet nog maar even wachten tot augustus of zo wanneer de breikriebel weer begint.
Het is zo langzamerhand weer gortdroog buiten, de buiten planten beginnen ook al te roepen, ik hoop op een paar buitjes de komende dagen.
Het was druk in de polder, veel mensen (wel een stuk of zes) deden een rondje in de frisse wind, iedereen blijft netjes aan zijn kant van de weg en ik zag zelfs iemand die zijn hoofd van me af keerde. Ik kreeg het idee dat dat toch was omdat dan mijn virussen niet in haar gezicht konden waaien. Ik zorg altijd dat ik zoveel mogelijk uit de luchtstroom loop.
Zo doen we allemaal ons best om uit de slagen te blijven.
Sil wilde a.s maandag komen, 'jij komt helemaal niet' was mijn antwoord, dat was wel een beetje bot misschien, maar wel mijn eerste gedachte. Ik hoef geen bezoek, zelfs niet van mijn kinderen nu.
Ik had nog wel een hele oude die ik bijna niet meer aan durfde te doen, dus ik dook afgelopen dagen eens in diverse thuiswinkels een mens moet toch wat te doen hebben. Niet dat ik me verveel, de dagen zijn eigenlijk te kort maar dit was echt nodig en ik vond hem, precies wat ik zocht!
Vandaag een leuke eigengemaakte kaart in de bus. Woorden als bezigheidstherapie, gevoel van onmacht en denken aan... en hoewel het dagelijkse leven eigenlijk bijna normaal is, is het gevoel erbij toch heel anders.
Dit hoeft hopelijk toch niet al te lang gaan duren er is al zoveel mis nu.
Aan het begin van de middag deed ik boodschappen bij de Lidl, ik dacht dat het rond die tijd niet zo druk zou zijn. Dat was het ook niet echt, maar toch nog een halfvol parkeerterrein.
Er stond iemand bij de karretjes, een rij gebruikte en een rij schone, ik had toch voor de zekerheid mijn handschoenen maar weer aangedaan. Ik vond het perfect zo, alle ruimte, lekker relaxed, van mij mogen ze die erin houden.
Op de terugweg reed ik weer eens door Schuddebeurs en wat ik al vermoedde bleek waar, geen enkele auto bij de Hostellerie. Dat was even leuk fotograferen voor de opdracht van de cursus, gebouwen dit keer. Al moeten we even wachten tot Cor met Ona de deur uit is.
Daarna een klein stukje Oostweg, ik vond het koud, straks nog maar een extra rondje.
Joop bracht vanmorgen zijn schoenen in Goes om de metalen plaat eruit te laten halen, dat is nu na de operatie van zijn achillespees niet meer nodig. Het erin brengen krijg je vergoed maar het eruit halen moet je dan maar weer zelf betalen.
Daarna fietste hij een rondje, zoals elke dag. Hij kijkt dan even op Brouwershaven bij de vorderingen van de renovatie van de haven. Het gaat wel goed al zou het fijn zijn als het eens wat warmer werd. Een mens is nu eenmaal nooit tevreden hè.
Eerst vanmorgen maar eens een foto van de bloembakken gemaakt, ze zien er al heel gezellig uit en alleen 's morgensvroeg staat de zon erop.
Verder druk met mijn breiwerkje dat op zijn eind loopt, nog een halve mouw die iets langer moet dan de eerste want die blijkt te kort, dus daar moet ook nog een stukje aan. Allicht blijkt dan tijdens het dragen dat ze toch eigenlijk een stukje te lang zijn....
Didi nam vanmiddag sinds lang weer eens een heerlijk stofbad, dat kan nu weer de klei begint aardig te drogen.
De wind is gelukkig gaan liggen zodat het weer wat aangenamer wandelen is, dat vond Didi ook.
Begin van de middag deed ik wat boodschappen in de PLUS, dat is een fijne ruime winkel en je loopt elkaar niet gauw in de weg. Ik had mijn vorige keer gekochte huishoudhandschoenen aangedaan, dat gaf best een goed gevoel. Ik had steeds het hele pad voor mezelf, volgens mij hield iedereen daar wel een beetje rekening mee, het was gelukkig niet druk.
En omdat alles er ruim voldoende was nam ik ook maar eens wat extra rijst, pasta en bruine bonen mee, gewoon wat lang houdbaar spul.
Daarna ook nog even langs de vleesboerderij... we kunnen er weer even tegen.
Vanmiddag toen Didi en ik op pad gingen voor een rondje liepen we Heleen tegen het lijf. We hebben heel gezellig even bij kunnen praten terwijl we ieder aan een kant van de weg liepen.
Krootjes vanavond, met heerlijke verse speklapjes, feestmaal.
Weer een staalblauwe lucht vandaag, maar daarbij ook een vooral 's morgens snijdende oostenwind. Dan zijn we weer snel thuis na de poep.
Joop ging naar de speelgoedwinkel voor nieuwe puzzels, maar die waren op. Daarna ging hij naar de fysiotherapeut, die ook nog steeds gewoon doorwerkt. Hij kreeg handschoenen aan zodat ze niet telkens het hele apparaat schoon hoeven te maken. Er waren wel anderen maar dan in een andere zaal begreep ik.
Vanmiddag een heerlijk rondje Schraphage, de boeren hadden het druk. Hier gaan de plantuitjes de grond in.
Nog steeds wel een koude wind maar de zon is al lekker warm en dat is fijn, zeker met windje mee.
Ik kwam één wandelende tegenligger met hond tegen en in het dorp nog een loslopende vrouw.
We hielden netjes afstand.
Joop ging daarna nog even naar de postbalie voor een dringende zaak, het was er niet stiller dan anders zei hij maar er waren strepen geplakt...
Zijn medicijnen werden vanavond netjes thuisbezorgd.
Als je nu, zoals ik vaak hetzelfde rondje wandelt maak je ook vaak dezelfde foto's, dat vinden anderen misschien raar, maar ik maak ze toch.
Elk jaargetijde, elke weersomstandigheid, het is telkens weer anders en ik geniet er meestal elke dag van, bij regen en storm iets minder.
Vanmorgen kwamen we niet ver, het was koud en iedereen laat om die tijd zijn hond uit, of jogt, fietst, noem het maar op, je komt er zomaar twee of drie tegen op de zondagochtend, die tegenwoordig ook zomaar maandag of dinsdag kan zijn.
Vanmiddag liep Joop een rondje Korteweg en ging ik de andere kant op. Ik maakte eindelijk eens de foto die ik al een tijdje wilde maken, kom ik thuis is hij niet scherp, dat krijg je met dat gerommel met de instellingen als je op een cursus zit.
En omdat ik zodoende geen enkele leuke foto had en naar mijn zin niet genoeg gelopen, deed ik vanavond nog een rondje Korteweg. Het was heerlijk en zeven uur zou de zon onder gaan.
En kijk eens, de bomen van gisteren nu van de andere kant met zonsondergang, hoe anders wil je het hebben.
Ik ben één auto tegengekomen en verder heb ik niemand gezien. Dat gebeurt normaal gesproken ook wel hoor, maar nu let je erop denk ik.
Koud, fris, lekker, zon, wind, alles was er.
Het grootste deel van de dag toch wel binnen, met mijn breiwerkje en Joop met nog steeds dezelfde puzzel, hij is erg moeilijk dit keer.
Die zon maakt toch zo heel veel verschil in alles. Niet alleen in wat je ziet, maar ook je gemoedstoestand, alles toont veel vriendelijker ook al is het dat misschien niet.
In de polder kom je af en toe iemand tegen en al loop je ieder aan een kant van de weg dan kun je elkaar gewoon nog groeten.
Wat ik niet snap is dat mensen maar in die auto blijven stappen, waarnaar toe? Het is gewoon heel de dag druk op de dijk. 'Gea near uus' roep ik dan.
Twee rondjes Korteweg vanwege de koude wind, ik zit er weer van te gloeien.
En kijk eens, ook in de Korteweg staat een prachtige Pauwlonia Tomentosa, vol in de knop nu.
Joop heeft weer gefietst, die moet ook even de buitenlucht in. Meestal kijkt hij even op Brouwershaven bij de renovatie van de haven dan kan hij daar even rusten.
Breiwerkje opgepakt en lekker zitten breien, af en toe.
Korte wandelingetjes want het was erg koud!
Geen zon te bekennen.
De boeren schudden het land weer wakker, het begint eindelijk een beetje op te drogen en op de tractor zit je virusveilig zullen we maar denken en er moet toch ook weer iets gezaaid worden
De lammetjes lopen er al een paar dagen, dat wist ik al van Joop maar omdat ik andere rondjes deed kwam ik er niet langs. Altijd weer zo schattig en zeker op deze eerste grijze voorjaarsdag, want dat was het vooral, grijs!
Joop sliep uit, ik had al Didi uitgelaten en op Scharendijke boodschappen gedaan toen ik hem weer eens zag. Van buitenlucht en fietsen slaap je goed blijkbaar.
De schappen waren gevuld, het ontbrak naar mijn weten aan niets, alles wat ik nogdig had was er, zelfs Paracetamol, dat had ik niet echt nodig maar ik nam toch maar een doosje mee, naar wc papier heb ik niet gekeken dat had ik nog genoeg.
Toen ik thuiskwam heb ik het stuur van de auto en alles waar ik aangezeten had schoongemaakt, gewoon met een schone sopdoek en mijn handen gewassen. Is sop niet meer schoon genoeg vraag ik me dan af, daar was je toch ook je handen mee af. Moet het ineens allemaal ONTSMETTEND zijn? Ik heb dat niet in huis en eigenlijk wil ik dat ook niet, schoon is schoon, maar misschien komen daar ook nog regels voor.
Lekker gewandeld vanmiddag, ondanks de grauwigheid en soms zelfs gemiezer, van mij mag er nu zelfs weer een frisse bries opsteken, dat blaast de beestjes weg.
Zelfs de schapen leken blij te zijn weer eens een levend wezen te zien vandaag, zo leek het tenminste wel.
Ik doe eigenlijk niets als een beetje lummelen, dan weer eens fotomapjes dan weer eens op het wereldwijdeweb, niet dat ik me verveel, of misschien toch wel, maar ik kom nergens toe. Kleuren gaat niet, breien ging even een beetje maar nu weer even niet.
Ik ben gewoon mezelf niet, ongedurig, of eigenlijk meer verlamd, door een soort rampgevoel overmeesterd.
Wandelen is heerlijk en dat doe ik dan ook natuurlijk, maar buiten is het ook raar.
Alles is raar en het gaat nog maar over één ding en hoelang gaat dit allemaal nog wel niet duren?
Ik ben voorzichtig en ga niet nu alleen voor bananen naar de winkel, misschien morgen samen met nog een paar andere boodschappen.
Ik snap best dat veel mensen bang zijn, maar snap niet dat anderen er weer roekeloos mee omgaan, zodat ze anderen in gevaar brengen, er is al leed genoeg.
En van al dat gepieker krijg ik dan weer hoofdpijn en lig 's nachts een paar uur wakker.
Joop is nuchter, hij puzzelt en fietst af en toe een rondje.
Geen fotocursus vanavond, dat snap je wel.
Wat zou er toch met dat ene schaap aan de hand zijn?
Alweer zo'n heerlijke dag. Zonde om binnen te zitten dus ik deed eens de buitenboel vandaag, want dat was best nodig.
Met een sopje en de ragebol ging ik groen en webben te lijf, om het daarna weg te spuiten met de slang en af te werken met zeem en trekker, zo gebeurd. Daarna veegde ik de stoep aan en trok wat groen tussen de stenen weg, ook zo gebeurd eigenlijk.
Vanmiddag een fijn rondje door de polder, alles bot uit zomaar ineens overal bloemen, knoppen, het is toch elk jaar weer een feest om te zien.
Het was best druk ik de polder, veel fietsers, een paar wandelaars en we groeten elkaar gewoon. Voor mij is er aan de buitenkant niet zoveel anders, maar in mijn hoofd best wel.
Joop keek eens bij de bijen die we nog hebben. Hij rommelde een beetje teveel naar hun zijn en heeft nu een dikke lip
De scootmobiel staat te koop, wat moet je ermee als je hem niet nodig hebt, dan staat hij toch maar in de weg. Mocht je belangstelling hebben dan horen we dat graag.
Geen bananen vanmorgen die waren nog niet aangevuld. Het was ook niet druk in de winkel en iedereen hield netjes afstand. Ik scoorde vooral steradent, krentenbollen en appels. Toen ik thuiskwam waste ik mijn handen en stuurde Joop naar buiten om te gaan fietsen, het was heerlijk windstil weer en ik had mijn rondje al te pakken.
En warempel hij deed het, mijn plannetje werkte en ik drukte op mijn startknop en tegelijkertijd op die van de stofzuiger. Een week geleden deed ik het ook en nu weer op maandagmorgen. Heerlijk! Eventjes het hele huis door met stofzuiger en dweil, want regen en hond is nu eenmaal een slechte combinatie, ook boven ook al komt ze daar nooit.
En het lukte want toen hij weer thuis kwam was ik binnen net klaar en al in mijn tuintje begonnen, want de zon scheen en het was zo lekker!
Vanmiddag ook weer een rondje ook al verdween de zon een beetje, maar eenmaal weer thuis kon ik weer verder in mijn tuintje, onderweg kwam ik langs het tuintje van Digna (erg de moeite waard haar site eens te bekijken) waar de narcissen uitbundig bloeien.
De rest van de middag ook lekker buiten in de zon, 'tuintje' is weer netjes op de tegels na, maar misschien doet de zon de rest ook wel, dat weet ik eigenlijk niet meer, de was werd in elk geval wel droog.
Ik heb vijf nieuwe stekken van de Tibouchina geplant.
Joop ging ook nog naar de fysiotherapeut, die ook gewoon zijn werk doet. Wel handen wassen bij het binnenkomen. Zo doet iedereen zoveel mogelijk zijn best, overdrijven is zeker niet nodig als iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid kent... heb je klachten dan blijf je thuis, zoniet dan hou je je aan de regels van het RIVM.
UPDATE:
Wij hadden twee mannen op bezoek vanavond, eerst had ik daar niet zo'n zin in want waarom zou je buiten binnenhalen, maar er moest een gesprek gevoerd worden. Toen de heren kwamen stapte ik naar buiten met Didi voor het avondrondje, voor de koffie had ik alles klaargezet zodat Joop alleen maar op het knopje hoefde te drukken.
De mannen konden 'wijd' zitten, we hebben geen handen gegeven en toen ze weggingen heb ik de deurkrukken schoongemaakt. Zo hoort het denk ik, niet alleen voor ons maar ook voor hun, ik heb alleen de roker horen hoesten, want ja die doen dat nu eenmaal.
Altijd gezellig als Jackson 's morgens in zijn weitje loopt, ze vinden elkaar erg leuk blijkbaar. Ze snuffelen door het gaas en vliegen van hot naar her.
Gisteren liep hij zelfs buiten zijn weitje wat niet helemaal de bedoeling was, het baasje kon fluiten wat hij wou maar met zo'n stuk in de buurt luister ik toch lekker niet...
Gewoon gewandeld vandaag, straks nog een rondje. Wij gaan wel gewoon naar buiten natuurlijk er loopt verder toch niemand. Het is een rare wereld aan het worden, al merken wij er weinig van.
Nog één banaantje voor morgenochtend en dan zijn ze alweer op, is daar nu niets op te vinden? Bruine bananen vind ik vies, dus ik zal toch weer even naar de winkel moeten, ze liggen vooraan dus ik kan zo omdraaien, maar ik kan ook doorlopen en nog wat lekkers voor bij de koffie meenemen, oh nee dat hoeft niet ik heb gisteren nog een lekkere kruidcake gebakken, dat zat in het PLUS pakket. Wc papier ook nog genoeg...
Onze volgende opdracht voor de cursus is het fotograferen van gebouwen, architectuur, of iets wat erop lijkt, het komt denk ik niet zo nauw als er maar een huis op staat of een gebouw... ik vind het moeilijk, dus ik keek eens op Schuddebeurs daar staan nog wel wat leuke optrekjes zoals dit.
Veel leuker is het eigenlijk om de andere kant op te kijken, maar ja daar loop je ook niet zomaar naar toe, ik niet tenminste. Geen idee wat het is.
Weer een stukje verdop staat dit. Ook leuk, maar dat wordt verbouwd, zakken zand naast de deur een hek, tuin verwilderd. Ik zoek nog even verder.
En als je dan misschien iets leuks gevonden hebt staat er een auto voor de deur, of een lantaarnpaal, een verkeersbord, noem het maar op! Het is echt niet eenvouding en dit is ook niet iets wat ik leuk vind, laat mij maar met lampjes wapperen, of aan bloemetjes ruiken, veel leuker
Vanmorgen vroeg waren we even in Zierikzee, voordat de paaltjes naar boven gingen. Mijn nieuwe bril knelde wat en Joop had ook een boodschap, dat deden we maar eerst.
Vanmiddag werd de bijenkast met inhoud opgehaald, ze waren snel verkocht en krijgen een goede plek. Voor je het weet geef je iemand toch een hand, dat merk je dan pas als je het doet. Het is nog even wennen.
De mensen lijken wel gek geworden. Terwijl er gewaarschuwd wordt de drukte te vermijden, festiviteiten af worden gelast, gaat iedereen wel in de supermarkt lopen graaien, lekker druk, spannend ook, misschien krijg ik het wel.... toch? Beetje dom vind ik.
Wel zag ik vanmiddag ineens Duitse auto's en campers rijden, wat komen die hier doen? Daar ben ik het niet mee eens, waarom mag dat wel? De grenzen moet wel dicht natuurlijk, vooral de Zeeuwse. Bruggen open en waar dat niet kan, slagbomen!
Er was iets vanmogen, de dag begon een beetje in de war, maar de zon scheen al was het nog steeds erg koud en Didi en ik wandelden twee rondes en kwamen zowat niemand tegen, maar dat is eigenlijk altijd al zo.
Erg vroeg wakker vanmorgen want ik had me halverwege de nacht gerealiseerd dat ik Didi niet meer had laten plassen nadat ik thuis was gekomen, zo was het wel een erg lange nacht voor haar. Je zal maar nodig moeten plassen.... maar zo zag ze er niet uit hoor toen ik bij haar kwam zo rond een uur of zeven.
Alles was zodoende vroeg en wennen we alvast wat aan de zomertijd die er ook weer aan komt.
Gelijk na de plas, want voor een rondje vond ik het ook nog te vroeg, om boodschappen. De winkel was nog lekker leeg. Ik hoorde een kwalijk hoestje bij iemand, dat valt nu wel gelijk op. Na de koffie ook nog even naar Zierikzee voor nog een paar boodschappen en Joop voor pasfoto's voor zijn rijbewijs. Nu hebben we voor de komende week wel genoeg in huis. Ik ontzie de drukte toch maar een beetje, maar hamsteren begin ik niet aan.
Oh ja en de fotoles was weer erg leerzaam, we togen donker Zierikzee in met voorzover aanwezig een statief. Ik heb een kleintje, dat vond Joop nog ergens in een laadje. Ik ga er zeker geen kopen, gepland gefotografeer is niets voor mij en dan ook nog met een statief sjouwen... met een groepje. Het verwondert me nog steeds dat ik niet gestruikeld ben daar op de nieuwe en/of oude haven met alle obstakels en mijn nieuwe bril.
Op de foto hierboven het pas gerenoveerde Mondragon en hieronder zoals het er in 2009 uit zag.
en het straatje met de zij ingang, nu ook erg sfeervol verlicht. Toch binnenkort nog eens een overdagfoto van nu maken.
Nu zo aan het eind van de middag breekt de zon eindelijk door en ziet het er gelijk heel anders uit buiten. Vanmiddag was het nog grijs en koud.
Ik breide wat, Mir kwam een touwtje voor mijn fototoestel brengen en dronk gezellig even thee mee. Joop puzzelde en fietste een rondje, jaja, dat mag, al valt het nog niet mee. Morgen weer fysiotherapie, het gaat goed!
Ook kreeg hij eindelijk bericht dat zijn rijbewijs wordt verlengd een half jaar geleden al aangevraagd geloof ik en nu nog moest hij er haast achter zetten want anders mag je niet in België rijden.
Verder heeft hij besloten in elk geval al 1 kast met bijen te verkopen, het is toch teveel gedoe en honing gaan we toch ook niet meer slingeren, hij heeft er een beetje spijt van overhaast daar weer mee begonnen te zijn. Het is allemaal wat, het komt ook wel door die tegenslag met het lopen en als dat weer goed gaat gaat hij liever een stukje wandelen dan achter die bijen aan te lopen.
We zien wel hoe het verder loopt, zolang we blijven lopen.
Vanuit de verte dacht ik al, ik mis wat, er is iets weg en ja hoor eenmaal dichterbij vielen de afgezaagde takken wel op. Het is netjes gedaan vind ik, volgend jaar zie je er niets meer van en hij staat wel een stuk steviger.
Wat een rotweer vandaag, regen en nog eens regen, virus en nog eens virus, ziek word je ervan.
Gelukkig was mijn bril klaar, nee geen foto natuurlijk, ik zou niet durven, maar hij kijkt goed en omdat ik zodoende toch even naar Zierikzee moest nam ik twee horloges mee voor nieuwe batterijtjes. Ik stapte de eerste de beste juwelierszaak binnen, de juffrouw was ramen aan het zemen. Ze kwam naar me toe en vroeg wat ik bliefde, twee nieuwe batterijtjes graag, zei ik. Ze liep weg en kwam terug met zo'n reparatiezakje... 'Oh kan ik er niet op wachten', vroeg ik. 'Als u een kleine boodschap heeft over een kwartiertje, twintig minuten...' 'nou nee hoor dan neem ik ze gelijk maar weer mee' en weg was ik.
Ik liep even door naar mijn vertrouwde winkeltje, spijt dat ik dat ook niet gelijk gedaan had natuurlijk. Ik legde mijn horloges op de toonbank en vroeg, heb je misschien twee nieuwe batterijtjes, 'dat za toch wè', grapte ze en liep naar achteren met mijn Swatches, vijf minuten later deden ze het weer. Jech is the best!
Breiwerkje opgepakt en eindelijk een pandje klaar van mijn trui, die moet eerst af voordat ik aan die van Joop begin.
Bij de buurvrouw bloeien de anemonen, dat vind ik altijd pas echt voorjaarsachtig!
Nou ik had vandaag echt het voorjaar in mijn lijf hoor, bovendien was het maandag, echt dat je denkt 'ik moet iets doen' en dat deed ik. Ik nam het hele huis onderhanden, inclusief bed, was, vloeren, wc's en dat alles in een paar uurtjes tijd, want zo groot is het niet gelukkig.
Lekker gewandeld ook nadien, Didi lijkt ook weer wat op te knappen. Volgens mij is al dat vocht ook niet goed voor zo'n beest op leeftijd, net zoals het voor mensen ook niet goed is. Het wordt tijd dat de boel weer eens een beetje opdroogt.
En toen dacht ik vanmiddag, dat ik lekker voor de rest van de week klaar was, niets meer hoefde te doen. Tot ik eens naar buiten keek, oh ja de stoep is nog groen en de buitenboel heeft ook wel even een opfrissertje nodig, wie weet als het morgen nog zo lekker is en ik nog een beetje energie over heb.. een paar potten heb ik in elk geval al uit hun stormhoek gehaald... soms is die ophouder gewoon zoek.
Terwijl we aan de wandel waren werden eindelijk mijn nieuwe schoenen bezorgd, mijn derde paar inmiddels, ik heb ook nog rode. Echt zulke heerlijke 'even niet wandelen schoenen'. Met knobbels hebben ze ook geen enkele moeite.
We moeten hoe dan ook bang worden zo lijkt het. Angstaanjagende berichten vliegen je om de oren en natuurlijk is ziek zijn niet leuk, maar niet iedereen gaat eraan dood en zo lijkt het nu wel.
Ik was mijn handen als ik naar de winkel ben geweest, dat deed ik anders eigenlijk nooit. Verder weet ik niet of er net iemand boven de prei heeft staan hoesten en of ik daar op dat moment vatbaar voor was.
We wachten de ontwikkelingen maar rustig af.
Mijn wandelingetje verliep anders dan ik van plan was, er waren mooie luchten zag ik en ik had mijn fototoestel gebruiksklaar gemaakt, maar toen kwam er iemand met me oplopen en dan zeg je ook niet 'loop jij maar even door' en het was verder best gezellig.
De foto is van tien jaar geleden toen het schuim op het strand wel erg mooi gekleurd was, maar of dat nu werkelijk zo mooi was...
Zon vanmorgen! En ook al was het nog steeds erg koud, Didi had zin en ik ook, we deden het hele rondje Korteweg. Heerlijk! Want daarna gaat ze dan lekker op haar kussen, of tegenwoordig is ze ook weer graag buiten als het niet regent. Binnen is het vaak erg warm omdat Joop kouwelijk is.
Vanmiddag ook weer een heerlijk rondje alleen betrok het alweer en was het nog kouder, maar eenmaal thuis toch weer het gevoel van, 'na een gedane wandeling is het goed uitrusten'.
Gelukkig wilden de net boven de grond uitkomende druifjes graag voor me poseren.
Het Corona virus is nu ook in Scharendijke beland, wintersporters die naar Italië waren geweest. Onze fotocursus meester ging twee weken geleden ook op vakantie naar Italie, geen idee hoe lang die incubatietijd is...
Ik was mijn handen als ik ergens ben geweest, dat dan weer wel en verder zien we het wel.
Goed, ik hoop dat iedereen weer bekomen is van al mijn 'grappige' foto's. Ik beloof plechtig dat ik dit jaar geen foto's meer van mezelf zal plaatsen.
En vanwege het verschrikkelijke rotweer heb ik vandaag ook geen foto's gemaakt, tenminste niets toonbaars, niet iets waar jullie blij van worden zal ik maar zeggen.
En ja Margo, de lessen zijn erg leerzaam voor mij, ik leer mijn toestel kennen en vooral wat er allemaal nog meer mogelijk is dan ik al wist. Ik heb mij nog nooit in iso en al wat dies meer zij verdiept, natuurlijk wist ik wel dat het er was, maar ach, zo ging het ook en ik kan best leuk fotoshoppen al zeg ik het zelf.
Nooit gedacht dat ik het zo leuk zou vinden, want ik zag er best tegenop en natuurlijk is het ook leuk om samen met Heleen en nog een bekende te doen.
Met Heleen samen vanmiddag even geoefend in de donkere schuur, ik had dat gisteravond al gedaan en het inmiddels aardig onder de knie, we zijn natuurlijk toch dames op leeftijd die misschien iets meer tijd nodig hebben.
De opdracht was om een paar humoristische portret foto's te maken. Modellen had ik niet bij de hand dus ik ging maar met de zelfontspanner aan de gang. Zonder stokjes vond ik het niet grappig genoeg, dus vandaar.
Deze wordt dan over het algemeen wel leuk gevonden, die kop weer minder. Ik vind hem leuk omdat het lijkt of hij zweeft, hij staat op een glazen vaas.
Er wordt dan ook verwacht dat je er iets over vertelt, dat kan ik niet goed, dus type ik het hier maar.
En deze vind ik ook erg grappig en vooral goed gelukt, want je weet niet half hoe moeilijk het is zo'n lijstje waterpas te houden en dat je hoofd er dan ook nog een beetje fatsoenlijk in zit, inclusief muizebekje of wat het dan ook zijn mag in tien seconden tijd.
En dan komt er op de koop toe nog bij dat ik het ook erg leuk vind om ze te laten zien hier en daar, wat me niet door iedereen in dank wordt afgenomen geloof ik.
'Moet dat nou?'... tja, dat denk ik ook weleens.
Volgende week iets met een lange sluitertijd en licht, iemand tips?
We zaten voor het eerst lekker buiten in de zon! We hadden vroeg gelopen want Joop moest naar de kapper en ik liep alvast een stukje die kant op met Didi, zodat Joop ons op kon pikken. Terwijl Joop in de stoel zat deed ik boodschappen.
Erg ver waren we nog niet gekomen, de gang is eruit bij Didi. Hopelijk kmt dat nog een beetje terug.
Binnen zijn de ranonkels die ik vorige week kocht mooi open gegaan, een genot om naar te kijken.
Het betrekt alweer, maar dat fijne uurtje hebben we toch maar alvast te pakken.
Het lijken toch net twee jonge poeletjes die daar zwemmen... ik ben er nog niet uit en vanmiddag waren ze er niet. Lammetjes heb ik ook nog niet gezien, het was ook veel te koud vandaag voor jong spul.
Wel zon, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Het paard rechtsonder kreeg eergisteren mijn klokhuis, ik heb haar nog nooit iets gegeven sinds ik er meestal wel twee keer per dag voorbij kom. Ik zeg altijd wel gedag en maak zogenaamd een praatje, maar meestal kijkt ze dan nauwelijks op, maar nu ziet ze me en hee geen klokhuis vandaag?
Ik zit een beetje op dood spoor, net wel weer met een tekening begonnen, geen rondje dit keer dus het wordt vast iets heeel anders, maar ja om nu te zeggen dat ik overloop van inspiratie... nee. Briewerkje even vastgehad, ook niks. Morgen beter, misschien ook iets warmer.
Joop keek eens bij de bijen, lopend. Ze maken het goed.
Vandaag tien jaar geleden was een zware dag, ik geloof niet dat ik ooit zoveel gehuild heb als toen die dag.
En natuurlijk bleef het ook de volgende dagen wennen, maar wat was ik blij dat ik dat vrolijke speelse ding al had.
Ik snap het nooit als mensen zeggen dat ze nog niet aan een volgende hond toe zijn als de oude dood is gegaan, want dat is juist leuk! Afijn dat moet ieder voor zich maar weten. Didi hielp mij in elk geval door een moeilijke periode heen. Bij het noemen van de naam van Simba reageerde ze nauwelijks, 'mens wat zeur je, die is er toch niet meer', leek ze dan te zeggen.
En omdat de slideshow van Photobucket het niet meer deed heb ik er een 'filmpje' van gemaakt dan is dat ook weer hersteld, ook op haar eigen pagina.
Een mals regentje vandaag, de vogels floten, ik kreeg er energie van.
Alle planten hebben heerlijk een uurtje in die regen gestaan, terwijl ik ondertussen de kamerramen zeemde en verder nog een beetje scharrelde.
Geen wind, heerlijk! Lekker gewandeld in de regen, dat vind ik niet zo erg zonder wind.
Nog een foto opdracht gemaakt, nu heb ik er wel genoeg.
Druk dagje zodoende.
Joop ging voor het eerst naar de fysiotherapeut, het gaat steeds beter!
De judaspenning is er ook alweer, heel klein en voorzichtig nog, maar toch...
Koud vandaag! En wind, maar die is inmiddels gekalmeerd. De was zowat droog, nog even aan het rek en dan kan het weer in de kast. Twee wassen is best veel heen en weer geloop.
Vanmiddag een rondje Scharphage, Didi had er zin in en ook al hingen er wel buien we kwamen zo goed als droog thuis. Onderweg ook al bloeiende forsythia, ik word wel weer blij van al dat bloeiende spul.
Eindelijk weer eens wat foto's buiten gemaakt, als je binnen er al zo mee bezig bent zou je bijna buiten geen zin meer hebben, maar het weer zit ook niet mee natuurlijk. Aan breien en tekenen kom ik gewoon niet toe. De dagen zijn te kort!
