Joop zit nu in de 'volgende week om deze tijd' fase.
We hebben de omvormer verkocht. dat is weer eens een meevallertje. Vanmiddag zei iemand het nog tegen me, als je iets wilt kopen betaal je de volle prijs, maar als je zelf iets wilt verkopen lijkt het wel gestolen goed'.
Een middagwandelingetje met hindernissen. Er zat een schaap met zijn kop vast in het gaas. Op de heenweg zag ik het al en op de terugweg stond hij er nog steeds te roepen om hulp. Er was niemand op de boerderij, wel een kat die mijn wandelhondje aan wilde vallen, een echte waakkat, maar verder geen mens te bekennen, ik heb toen maar een schapenboer gebeld en die wist van wie ze waren, want schapen die bij de boererijen lopen zijn meestal niet van die boeren en in dit geval de camping zelf.
Een stukje verderop een losse hond op de dijk. Ze ging heel onderdanig liggen toen ik bij haar kwam en we zijn samen netjes naar huis gewandeld.
Daarna nog een praatje met Digna. Ik had op koningsdag haar zus ontmoet, niet dat ik haar kende maar ze lijken sprekend op elkaar, dus ik had het toen maar gevraagd. Digna gaf me ook de naam van een bloem die nu prachtig staat te bloeien en ik dacht 'die moet ik onthouden'. Toen ik thuiskwam wist ik hem nog steeds en ik dacht 'gelijk opschrijven, pen ligt nog op tafel'. Joop zei iets en ik was het kwijt. Ik denk ook niet dat het nog boven komt, daarvoor was het te kort.
Naar het er nu naar uitziet hebben we een laptop voor Rita. Ik hoop zo dat het allemaal goed gaat want op Schiphol zit het ook niet mee. Het duurt nog een week, maar dan zal er ook nog niet veel meer personeel zijn daar.
Enkel een ochtenrondje met het hondje gedaan en vanmiddag boodschappen, veel vakken zijn leeg en iedereen loopt als een kip zonder kop. De boodschappen op zich zijn de helft duurder.
We hebben alvast maar een elektrisch kacheltje besteld. Voor de zonnepanelen zijn er nu al geen omvormers meer te krijgen en ik denk dat tegen de winter de elektrische kacheltjes ook op zijn, of tenminste drie keer duurder.
De rest van de dag gekleurd en hij is klaar, tenminste dat denk ik. Hier kan ik nog wel een hoop bij verzinnen maar of hij daar ook mooier van wordt... ik laat het even zo.
My warm regards to you and Ria ma'am. Hope you're doing well. I have been admitted to Eastern Regional Campus for electronics and communication engineering just few days ago. Thanks to you and Ria ma'am that I am able to follow my dreams. I need some help from you. Is it possible for you to bring me a laptop when you'll be coming to Nepal. It's very necessary for me to have a good laptop for me to study for four years. Only if it's possible for you. Warm regards Rita
Ik heb het nog steeds niet hier verteld, ik dacht dat doe ik als ik eens niets heb maar er waren steeds andere dingen. Ze is dus door naar de volgende ronde! Geweldig toch!
Volgende week gaat Joop erheen en we hadden nog een laptop, maar die is bij het leegmaken overleden. Dat is een strop want er moet wel iets mee natuurlijk en een nieuwe is niet nodig, dus als iemand iets heeft. Wel een goed werkende natuurlijk en eventueel tegen vergoeding.
Mocht je van het hele gebeuren niet op de hoogte zijn dan staat hier alles vanaf het begin.
Voetnoot van Joop:
Ze is toegelaten tot de universiteit in Kathmandu. Ze heeft in maart een toelatingsexamen gedaan met ongeveer 3000 kandidaten voor ong. 600 plaatsen en alleen de besten worden toegelaten en daarvoor is ze dus nu dus geslaagd. Voor de richting die zij heeft gekozen zijn maar 48 plaatsen.
Er werd me gevraagd om foto's te maken van de muziek vereniging van het dorp, ze zouden een rondrit door het dorp maken met daarachter de versierde optocht. Ik begreep dat ik alleen wat foto's van de muziekanten zou maken als ze op de kar zaten, maar toen het eenmaal zover was, moest ik maar gaan zitten en meerijden dat was handiger, of zo, afijn ik ging maar zitten want het leek me ook best leuk.
En daar heb ik toch zo van genoten!
Veel herinneringen kwamen boven en ik heb best af en toe even op mijn lip moeten bijten, het was ook gek. Vroeger vond ik het al geweldig als de muziek speelde op zomeravonden, ik vond het een feest! En dan nu in hetzelfde dorp waar ik zo van hou, rondrijden met dezelfde muziekvereniging.
Nou dat hebben we dan weer gehad, het was wel erg koud en ik hoop dat de muziek tevreden is met wat ik geproduceerd heb, zo'n topfototgraaf ben ik niet en ik heb meer verstand van bloemetjes.
Een paar filmpjes aan elkaar geplakt, filmpje duurt ongeveer 6 min.
Zo. de boel is weer versierd. Elk huishouden krijgt elk jaar een sliert vlaggetjes van vijf meter in de bus van de Oranjevereniging. Ik probeer ze te bewaren, er gaat er weleens eentje stuk, maar met de nieuwe erbij heb ik er inmiddels vijf.
Er zijn mensen die hier al veel langer wonen dan ik en toch alleen maar het nieuwe sliertje ophangen, dat snap ik niet.... maar daar zal ik wel te dom voor zijn.
Het feest kan beginnen, de tent staat en er wordt al geoefend, het klinkt alweer heel gezellig.
Er werd mij vanmorgen gevraagd of ik foto's wilde maken van de muziek morgenochtend. Nut en Uitspanning gaat op een platte kar en begeleid zo de optocht. Maar allereerst het Wilhelmus natuurlijk en het hijsen van de vlag.
Nog steeds een ochtendloopje met Paule, geen idee wanneer zijn vaste uitlaatster weer terugkomt, maar we zijn er al aan gewend en Paule bepaalt ongeveer de route.
Vanmiddag niet gelopen want ik moest om 15.45u op de afspraak voor de rijbewijskeuring zijn en deed en passant (ampersant zeggen we hier) een paar boodschappen. De keuring was een fluitje van een cent, ik stond zo weer buiten na betaling van € 52,25 ... waarvoor eigenlijk? Nu nog pasfoto's laten maken en een nieuw rijbewijs, kosten €41,60. Alles bij elkaar ben je zo'n €150 kwijt ik vind het nergens op slaan en de arts die ik sprak ook niet. Maar goed ik ben goedgekeurd. Bloeddruk was wat aan de hoge kant, dat was vast van de spanning.
Nieuwe papier geprobeerd vandaag, dat is niets, veel te grof, dus dat mag iemand anders hebben, wel zonde. Ik had beter eerst één probeerblok kunnen bestellen.
Vanmorgen eerst het hondje uitgelaten, veel wind en dat werd ook niet minder de rest van de dag.
Vanmiddag nog een rondje en gek genoeg had ik bijna alles wind mee, of toch zijwind, of er stonden bomen, een beetje kun je het wel uitkienen zodat je er het minst last van hebt.
Wat dit is weet ik (nog) niet maar hij staat er goed op.
Voor Joop begint het zo langzamerhand te spannen, nog tien dagen. Koningsdagfeest komt er ook aan, ga ik wel of niet naar de tent. Ik wil absoluut geen corona oplopen zodat het door mij niet door kan gaan, dus ik denk van niet... misschien ook maar beter, alhoewel...
Voor de afleiding zit ik nu even in de kleine tekeningetjes 15x15 ongeveer en dat is dan in een paar uur klaar. Ik heb ook een klein A5 blok besteld en A4 en A3, die laatsen zijn ook nog dikker papier. Nog niet geprobeerd, het lijkt ook grover, ik weet niet of ik dat fijn vind.
Antwan Hoedenmakers bracht me op het idee. Volg de bewegingen van je hand, vertrouw op je handschrift zegt hij, dan gaat het vanzelf. Wat hij in zijn voorwoord zegt, zo gaat het bij mij ook, heel herkenbaar.
Nu ja deze vind ik tot nu toe het leukst. Het moet bij mij nog steeds teveel 'iets lijken'. Het is wel voor het eerst dat iemand me werkelijk inspireert, dat gebeurt niet zo snel.
Vanmorgen nog wel een beetje zon, maar hoe verder de dag vorderde hoe minder en veel wind.
De bestelde kleren kwamen gisteren al, van de vier mogen er twee blijven, eentje had ik gisteren op de foto aan. Heb ik toch weer wat nieuws, al zijn (eigengebreide) truien nu met dit weer nog het lekkerst.
Er was was en die was was zo droog, want wind en zon en geen schaduw, het is heerlijk zonder boom! Zelfs de tuin lijkt groter.
Ook kwamen er nog tekenblokken van andere formaten en ik kocht een roodborstje dat ik afgelopen week al ergens voor het raam had zien zitten. Schattig hè!
Voorlopig mag hij/zij hier even voor het raam blijven staan en daarna bij de andere vogeltjes op de wc.
Alweer een dag voorbij. Nu het nieuwe papier nog even proberen.
Freek had na de laatste storm een schrijven van de gemeente gekeregen dat ome Han en tante Nel waren omgewaaid en of hij maar wilde zorgen dat ze weer netjes overeind kwamen. Eigenlijk willen/hebben wij niets meer te maken met ome Han en tante Nel. Ome Han was een leuke, lollige, lieve oom, totdat tante Nel in zijn leven kwam, maar goed we gingen eens kijken .
Zo'n steen weegt niet niks, die waait ook niet zomaar om, het kostte ons heel wat inspanning. Joop spoot wat kit, geen idee of dat helpt, maar ze staan weer.
Daarna liepen we een stukje bij de Schelphoek, het was heerlijk weer.
En hongerig geworden van dat alles trakteerde Janny nog op een etentje. Op Bru bij Storm hebben wij daar lekker zitten genieten.
Zolang als ik blog doet Levi eigenlijk al mee en vandaag werd onze kleinzoon twintig, dat is toch wel een mijlpaal. Afgelopen weekend was er feest, wij waren daar niet bij want we waren er pas twee weken geleden ook al en oma's en opa's op feestjes als je twintig wordt zijn niet echt een must.
Ik weet nog wel van feestjes dat er ouders waren en je zat te wachten tot ze eindelijk eens naar huis gingen, dan kon de muziek tenminste hard en ik weet ook wel dat ouders en oma's en opa's van tegenwoordig veel 'jeugdiger' zijn dan die van ons, maar dan nog.
Ik heb een beetje zitten winkelen vandaag. Elk voorjaar lijkt het weer alsof je niets meer hebt. Nu heb ik wel niet veel en na een paar seizoenen ziet het er soms ook ineens niet meer uit, of het zag er al niet meer uit maar je vond dat het nog wel kon. Afijn ik heb wat besteld alvast, een heel gezoek altijd.
Lekker gewandeld vanmiddag en kwam de torenvalk tegen.
Het is elk jaar weer vertederend om te zien. En ook al het werk dat eraan vooraf gaat mooi om te volgen. Eerst dat grote nest bouwen, eieren leggen, weken broeden en dan eindelijk zijn ze er!
Maar dan zijn er al die gevaren. Deze waren nog maar net uit het ei denk ik en dan alweer op de vlucht, moeder kan niet weg want daar zit er nog eentje of misschien wel meer onder te schuilen, wat een spanning.
Mij hebben ze wel overleefd, maar er zullen er best nog een paar sneuvelen, of allemaal..
Ik was onderweg naar Brouw. Heerlijk gewandeld vandaag en een ijsje gegeten.
Soms twijfel je aan alles (ik tenminste). Gaat het wel goed, doe ik het wel goed, komt het wel goed, wanneer zal het fout gaan en wat kunnen we (kan ik) daaraan doen. Heel ingewikkeld soms hoor in dat hoofd van mij. Ik heb dat geloof ik nog nooit zo erg gehad en misschien heeft het ook met het ouder worden te maken en de reis van Joop, dat ook en ook vooral wat anderen er dan van vinden.
Eigenlijk hebben we ons daar nog nooit druk over gemaakt, hoe zwaar de tocht ook was, je bent jong en je doet wat, of niet. Nu is hij wat ouder en maakt een reis, niet eens een tocht. Hij is geopereerd, mankeert niets, tenminste niet op het eerste oog en we kunnen allemaal struikelen of van de trap af vallen, maar om je daar van tevoren zorgen over te maken is erg overdreven.
Er is ook corona (Joop heeft 4 prikken gehad) en oorlog (Nepal ligt vlakbij China?) ja en? En omdat dat allemaal gezegd werd, werd Joop steeds stiller omdat hij dat niet leuk vond op zijn minst en daardoor dacht ik weer dat er van alles anders was. We zijn nu eenmaal allebei niet van die praters.
En daarom knapte er gisteren wat, zorgen, bemoeienissen, we zien ervan af. Het komt zoals het komt, zoals we dat eigenlijk altijd gedaan hebben. Dat ik een beetje klaar met Nepal ben (het is tenslotte niet mijn ding) wil nog niet zeggen dat Joop dat is. Ik heb het hem altijd gegund, al die vakanties, cursussen en alles ging altijd vanzelf. We maakten ons geen zorgen en dat gaan we nu ook niet doen.
Hij gaat er gewoon nog een keer lekker van genieten! Zes mei is het zover, het is ook al te vaak uitgesteld, maar ja daardoor heeft hij ook wel die operatie gehad, waardoor er (nog) minder zorgen zijn. Nog even geduld.
De dag begon behoorlijk nevelig vandaag, ik hoefde niet met het hondje maar deed toch een rondje. Dat rijmt.
Verder maakte ik een tekening af, daar was ik nog een behoorlijk tijdje zoet mee, maar ja als het eind in zicht is weet ik waar het licht is....of zoiets.
Vandaag was het de verjaardag van mijn zus Ze werd 81!
Ik zie wel dat het er allemaal niet eenvoudiger op wordt en Janny ook tegen dingen op gaat zien. Freek probeert dan nog zijn steentje bij te dragen, maar dat wordt hem niet in dank af genomen hoor. Hahaha, hij krabbelde maar eens op zijn hoofd.
Het waren een paar erg gezellige uurtjes in Numansdorp. Buurvrouw en neefjes gezien en nog een paar vrienden en zaterdag is er een uitgebreid feestje met de kinderen. Volgende week weer eens met z'n viertjes op stap.
Ik kwam vanmorgen zowaar de Paashaas tegen wat een geluk, in de polder moet je toch maar wezen.
Het gras was nog nat toen ik een rondje met het hondje deed en ik kwam erachter dat mijn oude laarzen die ik 's morgens altijd aantrek nu echt niet meer waterdicht zijn. Dat is mooi! Tijd voor nieuwe!
Verder veel drukte, we zijn ook niks meer gewend natuurlijk. Een volle winkel en een volle weg, hopelijk heb ik alles in huis en anders doen we het er maar mee.
De bollenvelden van Zonnemaire maar eens op de foto gezet vandaag, deze zag ik deze week pas voor het eerst. Een stuk verderop staat nog een lapje maar die doen het niet zo goed, het land was ook veel te nat vorig najaar.
Het staat altijd wel vrolijk, maar de echte hollandse bollenvelden opzoeken zou ik niet zo gauw doen, ik ben toch geloof ik niet zo van het opzoeken... en we hebben ze ook hier.
Dit boompje staat naast die bollenvelden. Ik kijk er altijd naar want het heeft zo'n mooie vorm en al jaren neem ik me voor er een foto van te maken als het bloeit. Niet echt weer voor een superfoto en de bewoner zat achter het raam, hij zag me niet geloof ik, maar dat remt toch een beetje. Wie weet komt er nog een kans voor een betere.
Eerst weer een rondje met het hondje vanmorgen, ik doe zodoende wel een kilometer extra. Verder zitten kleuren en vanmiddag een bollen rondje.
Vandaag kwamen de bestelde lijsten voor opa en omoe. Ik was het al lang eens van plan, ze hingen nog steeds in een posterhanger en daardoor niet netjes recht naast elkaar. Zo komen ze beter tot hun recht. Ik koos niet voor glas maar een kunststof dat niet reflecteert, polystyreen en bestelde ze bij de Lijstenfabriek. Ik bestelde daar al vaker en het zijn mooi afgewerkte lijsten.
Did hangt ook in zo'n lijst boven mijn bed. Ze kijkt me elke morgen als eerste aan. Vandaag is het twee jaar geleden dat ze doodging.
Het was warm vandaag, vooral vanmiddag, maar heerlijk wandelweer natuurlijk.
Mijn week lag weer een beetje door de war vandaag. Vanmorgen had ik het nog goed maar vanmiddag dacht ik ineens dat het al woensdag was, het scheelt maar een dag maar de weken gaan toch al zo snel, bijna niet bij te benen. Gelukkig hebben we de woensdag nu nog tegoed.
Dezelfde bloemen als gisteren, maar dan van de andere kant in het ochtendlicht. Het was een heerlijke morgen en ik was onderweg naar het hondje, de vaste uitlaatster van 's morgens is al weken met vakantie en dat wist ik niet. Nu wel en het is voor mij een kleine moeite, ik loop 's morgens toch, alleen nu iets anders.
Het bankje bij de Dijkhuisjes staat er altijd wel, maar nu weer aangekleed en wel, met kussentjes en een boekje voor het achterlaten van een boodschap. Een bankje met een mooit uitzicht voor wandelaars en fietsers. Ooit zat ik er met Marlies, ze vond het geweldig en we schreven samen iets in het boekje. Ik hoor niets meer van haar. Ze is jaren mantelzorgster geweest voor verschillende personen achter elkaar en heeft nu, denk ik, eindelijk weer tijd voor zichzelf en haar kinderen en kleinkinderen. Het was leuk en goed en soms houdt het op. Wie weet zien we elkaar ooit nog eens.
Vanmiddag wilde ik eigenlijk naar Scharendijke fietsen voor een paar boodschappen, maar de wind was me niet goed gezind merkte ik en dus deed ik de boodschappen op Brouwershaven bij de Spar. ze hebben daar ook alles, inclusief medelevende kaarten, ik doe het niet zo vaak, maar nu toch wel. Iemand, wel iets ouder, maar toch van dezelfde generatie uit het dorp, die je dan best goed kent en zijn vrouw ook. Iedereen gaat maar dood, want er was er nog eentje, maar die deed ik dan weer geen kaart.
Na er iets op geschreven te hebben deed ik de kaart in de bus waar hij moest zijn en plakte er nog maar een overdenkingsrondje aan vast. Zulke dingen houden me best bezig en we komen op een leeftijd dat het steeds vaker voor komt.
Ons rijtje huizen waar we woonden wordt op het ogenblik flink verbouwd. Er stonden geen auto's, een fotomomentje. Wij woonden op de hoek achter de bomen, daar zijn ook de kinderen nog geboren.
Als frontman van Boombox was Khlyvnyuk in februari bezig aan een tour door Amerika toen Oekraïne werd binnengevallen. De zanger is toen teruggekeerd naar zijn thuisland om tegen de Russen te vechten.
Een video waarin Khlyvnyuk op een plein in Kyiv het Oekraïense patriottische lied The Red Viburnum zong ging onlangs viral.
Alle opbrengsten van de single gaan naar Oekraïne. "Ik hoop dat het veel steun en publiciteit voortbrengt", laat David Gilmour in een statement weten. "We hopen veel geld in te zamelen voor goede doelen, en morele steun te bieden. Op deze manier willen we onze steun aan Oekraïne betuigen en laten zien dat het grootste deel van de wereld niet accepteert dat een grootmacht een democratisch land binnen kan vallen."
Joop deed vandaag een dagje Amsterdam met de bus en de trein, hij moest bij de Nelpalese ambassade zijn voor een visum. Vanmorgen om half negen vertrok hij en vanavond rond etenstijd was hij er weer, alles was goed gegaan.
Hij dronk een kopje koffie en liep een stukje dat was het. Het ging hem voornamelijk om het reizen, hoe dat allemaal ging. Een visum kan je ook op het vliegveld krijgen, maar daar moet je dan vaak wachten, hij doet het liever zo en toen Ina nog leefde maakten ze daar een uitje van. Ik ging ook ooit eens mee.
Nu bleef ik thuis en verdiepte me in het verlengen van mijn rijbewijs, een paar weken geleden kreeg ik de brief van het CBR. Dat is nogal niet niks. Eerst aanvragen bij het CBR dat kost al ruim veertig euro, dan krijg je de formulieren en daarmee moet je dan niet naar je eigen huisarts maar in mijn geval naar een fysiotherapeut in Zierikzee. Afspraak gemaakt, nu moet er nog een pasfoto komen en die verklaring kost dan ook nog eens ruim vijftig euro en dan zal je misschien ook nog wel iets aan de gemeente moeten betalen ... belachelijk! Maar ja, als ik wil blijven rijden moet het toch even gebeuren.
Vanmorgen zag ik het ineens... de boshyacinten bloeien! En niet zomaar eentje maar gewoon een hele dijk vol.
Vanmiddag liep ik naar Brouwershaven om vis. Het meerkoetje wordt niet warm of koud van me en blijft lekker op haar eieren zitten, ik denk dat ze me inmiddels wel kent... daar heb je haar weer met die zwarte jas, die maakt alleen maar even een foto....
De foto is al van een week geleden, maar het had net zo goed vandaag kunnen zijn. Het is er nog niet veel beter op geworden. Guur, winderig en koud.
Ik heb hard gewerkt vandaag, dat was nodig. Als er een tekening klaar is ruim ik meestal toch even op, maar nu grondig de hele bovenverdieping weer eens en beneden iets minder grondig, maar het kan er weer even mee door.
Twee korte wandelrondjes. Ze zeggen dan wel dat het tien graden is, maar ik voel er niets van.
Nadat we thuis zijn gekomen zondag en ik zorgvuldig ons aankomende achterkleinkind bekend had gemaakt, heb ik, op een paar korte wandelingetjes na en af en toe een maaltijd op tafel toveren, alleen nog maar zitten kleuren. Voor een lekkere lange wandeling is het ook helemaal geen weer en om te fietsen ook niet. Joop puzzelt.
Het is lekker rustig in huis. Ik zit boven, Joop beneden en af en toe zien we elkaar bij een kopje koffie.
Vanmiddag was mijn tekening klaar. Ik ben er wel weer blij mee.
Net als Jaap en Betsy met die van hun. 'Nogmaals veel dank voor onze portretten, we kijken er met veel plezier naar!
We konden eindelijk weer even naar buiten vandaag, het was in elk geval af en toe even droog en vanmiddag wandelde ik weer met het hondje.
De witte judaspenning bloeit al even, het worden er elk jaar meer daar aan die dijk waar zorgvuldig met bloemen en zaad om wordt gegaan.
Daar in het midden van het land.. zag ik weinig bloeiends, eigenlijk geen enkele bloem in de berm is me opgevallen, nergens. Wel veel groene weides, maar nog geen koe te bekennen, het was vooral leeg.
Op ons zondagochtendrondje ben ik vooral geschrokken van een warmtepomp die stond te draaien. Wat een lawaai, dat had ik me nog helemaal niet gerealiseerd dat die dingen ook vooral veel lawaai maken. Joop hoorde het gelukkig ook. Misschien was het ook wel een airco zei hij, maar dan nog... en thuisgekomen googelde ik eens... er komen zelfs burenruzies van.
De aangevraagde offertes hadden lang geduurd, we hadden er al twee en de derde was maandagmorgen klaar. We zouden deze week besluiten wie, maar we hadden het er eerst nog eens over. Veel lang gespaarde centen zijn ermee gemoeid, de prijzen vielen best tegen en we waren geschrokken.
Het heeft gewoon zo moeten zijn. We zien ervan af. We hebben nu al veel voordeel van de nieuwe zonnecollectoren. Als de zon schijnt is ons huis zo warm en we weten nu wat we hebben. Even de ketel aan en de boel is lekker warm. Ik ben blij! (en Joop ook)
Wij waren dus een nachtje weg, dat gebeurt (gelukkig) niet zo vaak en zodoende was er geen blog op zaterdag. Dat is niet vanzelfsprekend want soms doe ik dat dan ook gewoon, maar de aankondiging van ons achterkleinkind wilde ik toch wel op het gemak thuis doen.
Natuurlijk heb ik wel aan jullie gedacht. We waren in Veessen daar begint het al. Mack woont in Vaassen een stukje verderop, dus ja Mack was erbij en ik zag de schoonheid van zijn omgeving, want mooi is het er zeker! Waar wij logeerden de prachtigste boerderijen de een nog groter dan de ander, rieten daken, luxe nieuwbouw, bij elk huis/boerderij een 'bijhuis' logeerhuis, geen idee maar er was er zowat geeneen zonder.
Bij aankomst op ons logeeradres trof ik dit aan, daar was Sjoerd. Een trafohuisje ben ik niet tegengekomen.
Op onze zondagochtendwandeling kwamen we dit tegen en daar was JanK. ofwel Afanja. Alles over het riet vind je bij hem en nog heel veel meer.
Renesmurf was op het nieuws vanwege een aardbeving in Groningen. Iets typisch Johns heb ik niet gezien of het moet de gekandelaberde boom zijn, want ons Zeeuwen bin zuunig op onze boamen.
Vandaag regende het heel de dag, ik ben niet meer buiten geweest dan drie keer heen en weer naar de garage. We namen een beslissing en verder lekker zitten kleuren.
Nou, ik mag het nu vertellen hoor, want waar tover ik anders over een tijdje ineens een baby vandaan, dat is toch lastig.
Joop en ik worden overgrootvader en overgrootmoeder, het woord alleen al! Dat ben je niet zomaar..
Voor Sil en Cor ook een stap verder, zij worden oma en opa en Yara trotse BAM moeder. Voor iedereen even wennen zodoende, ik wilde toen gewoon te snel.
Wij waren gisteren op de gender reveal party, daar hadden wij nog nooit van gehoord, in onze familie is het nu eenmaal niet zo druk met de baby's. Nu weten we daar alles van.
Jammer dat het zo koud was, er was een tent opgezet en er waren kachels, als je kleinbehuisd bent is dat een goede oplossing, alleen de lente wilde nog niet erg meewerken.
Toen het feestje ten einde liep togen wij naar Veessen waar we zouden overnachten bij een AirB&B. Het zag er mooi uit op de foto's, klein maar we hadden niet veel nodig en we hadden hapjes en wijn meegenomen zodat we niet meer de deur uit hoefden. De meneer heette ons welkom en er brandde een kacheltje, dus het zou wel meevallen. We waren nog wel steeds koud van het feestje en eenmaal binnen werd het ook niet veel warmer. Alles was natuurlijk door en door koud, de bedden en de vloer, alles gewoon.
Al met al werd het een koude nacht. Het was goed hoor, lekker bed en dekbed ook goed en er waren extra dekens, wij hadden zelf Nepalese dekentjes meegenomen. Maar toch werd het niet echt behaaglijk. Joop sliep snel, ik om half vier nog niet. Daarna nog even wel, ineens was het licht. Fijn!
Om elf uur zouden we bij Jaap en Betsy zijn, maar als je vroeg op bent is dat best laat, dus we wandelden een rondje om wat op te warmen en in Deventer dronken we koffie op een terras in de zon, dat was heerlijk!
Daarna bij Jaap en Betsy op de koffie. Erg gezellig en we zouden na het bezoek terugrijden naar Hattum, waar de tentoonstelling van Jaap is, maar eenmaal terug bij de auto zagen we het niet meer zitten, weer 32km de andere kant op en weer 32km terug richting huis, met een museumbezoek daar tussenin terwijl ik weet dat dat Joop niet zoveel zegt. Natuurlijk vindt hij ze mooi maar na een stuk of wat heeft hij het wel gezien met zijn slechte ogen. We besloten de 200km richting huis te rijden, we hadden genoeg kou gehad.
Jammer, maar wij hebben de kunstenaar zelf ontmoet! Veel leuker! En hij heeft zijn boek vol met zijn stillevens gesigneerd! Ik kan ze elke dag bekijken!
Ik had Betsy en Jaap getekend als dank voor hun steun en support, want als ik een tekening klaar heb mail ik die. Soms komt er een bewonderende reactie, jaloezie op mijn fantasie, vaak ook niets, maar dat hoeft ook niet. Ik weet dat ze ze allebei waarderen, dat is fijn, dat doet een mens goed.
En nu zijn we alweer een paar uur thuis, Mir is al langs geweest, straks lekker vroeg naar bed.
Er lag wel een klein velugje wit zo hier en daar vanmorgen, maar vergeleken met andere delen van het land stelde dat niets voor. Wel was het ijzig koud en ik bleef lekker binnen.
Lekker gekleurd en gefrobeld en vanmiddag een kort rondje, nog steeds was het ijzig koud, veel wind ook.
Gelukkig kwam ik deze leuke bloemetjes tegen.
Toevallig had ik eergisteren net zoiets uit het tuincentrum meegebracht maar die is toch iets anders. Dit is volgens mij Hondsdraf
Of:Door deze verandering van geestelijk klimaat werden namen van planten veranderd. Zo kreeg hondsdraf de naam Duivelskandelaar. Dit beschei-den plantje heeft echter nog veel meer (volks)namen, zoals: Aardveil, Blauwe Muur, Donderbloem, Eerdkranske, Eertveldlovere, Galbloem, Hoefijzertje, Kikkerbalsem, Paardevoetje, Weerkruipertje, Weeskindje en Zereogenbloem (Galenus beval het aan bij oogkwalen).
Het plantje dat ik meebracht is zwartbladig kruipend Zenegroen.
