We waren vanmorgen al vroeg op stap. Ik moest om 8.20u in Scharendijke zijn en Joop om 8.30 in Zierikzee. Dat hield in dat ik te vroeg was anders zou Joop het niet redden en zodoende wandelde ik een stukje door ons oude dorp en was mooi op tijd bij de dokter. Ik kon zo doorlopen.
Het was een vreemde nieuwe dokter. Ik had dus een vlekje, die heb ik wel vaker, maar deze is er zomaar ineens in een paar maanden tijd, ik weet niet precies en het is een hobbeltje op een rotplek, ik zit er steeds aan. Die moet weg, zoals altijd alle andere vervelende vlekjes.
Ze keek er eens naar 'het lijkt een ouderdomsvlek' zei ze, ja dacht ik, dat zal best, 'die kunnen we aanstippen, maar ik weet niet of dat lukt, hij is nogal groot en oh we hebben hier geen stikstof daarvoor moet u in Brouwershaven zijn'. Ze maakte een afspraak met de assistente daar, volgende week kan ik terecht.
'Maar eigenlijk zijn wij niet voor zulke dingen' vervolgde ze. Ik stond paf! Als ze zich een klein beetje in mijn voorgeschiedenis verdiept had, had ze kunnen zien dat ik jaarlijks met vlekjes kom, dat ik eigenlijk daarvoor elk jaar terug moet/mag/kan en dat dr. Glerum er voor gaat zitten en zelf meevoelt of er nog een ongerechtigheidje is. Het is dus mijn eigen stomme schuld dat ik er niet aan gedacht heb een afspraak met haar te maken. Dom dom dom, maar dat komt ook omdat het me normaal gesproken niet zoveel uitmaakt wie ik heb, het zijn allemaal leuke doktoren die we hebben, dan verwacht je toch niet opeens zo'n vreemde muts.
Zij had misschien liever een oordeel gegeven over mijn pijnlijke schouders en een pilletje voorgeschreven, maar jammer genoeg wist ze niet dat miezerige vervelende kleine vlekjes voor mij belangrijker zijn wegens meerdere kwaadaardige familievlekjes.
En ik zeg het er maar even bij, dit ben ik, of eigenlijk een tekening van mezelf op de manier zoals ik gewend ben om te tekenen. Toch maar bewaren.
De kleinkinderen heb ik ook ooit eens zo gedaan, die waren beter gelukt geloof ik. Hier Levi. ach trouwe lezers weten het nog wel, het is nu vijf jaar geleden.
En het is zooo'n genot dat de foto's er weer zijn, blader maar eens, allemaal foto's in het archief! Geweldig!
Goed, ontzuren is één, daar merk ik niets van en ik hou het voorlopig alleen bij de thee, eigenwijs als ik ben. Wel heb ik vanmorgen toch wat supplementen aangeschaft.
Ik ging naar de DA in Zierikzee waar je altijd fijn geholpen wordt door mensen die (tenminste de indruk geven dat ze) weten waar ze het over hebben. Baat het niet, het schaadt ook niet denk ik dan altijd maar en het is een Nederlands product.
Na een ochtendrondje met Paule reed ik naar de stad voor bovenstaande pillen en daarna slenterde ik weer eens even langs wat winkels, het was niet druk zo rond de middag, wel zaten de terassen behoorlijk vol, het was heerlijk weer!
Even bij Mien langs voor een praatje en een paar sjieke kopjes met gouden oren. Ik had ze al voor de thee maar ze zijn er nu ook voor de koffie!
Even bij Xenos (waxinelichtjes) binnen gekeken en bij de Hema (beleg). Daarna nog even naar Bolle, daar kom ik nu ook niet meer nu Didi niet meer meeeet. Daar kocht ik een groter potje voor de koffieplant, die doet het goed en hij moet vooral niet in een te klein potje staan staat er.
Bij de Lidl stonden ook maar een paar auto's dus daar stopte ik toen ook nog maar even voor pizza's en nog wat extra pakjes stroopwafels (en pepernootjes).
Nou en dan ben je zomaar een paar uur onderweg hoor, best leuk weer eens even en Zeeland doet het nog goed in de Corona updates, weinig besmettingen. De bruggen moeten maar weer open en de slagbomen dicht, wij redden ons hier wel.
Daarna liep ik nog maar eens een rondje, met zulk mooi weer kan je beter buiten zijn en ik zag dat dit jaar de kleur van de liefde blauw is.
We schoven weer even aan aan de aanschuiftafel vanavond, al was vanwege corona de tafel in mootjes gehakt en de stukken netjes een stukje uit elkaar geschoven.
We hebben weer heerlijk gegeten en toch gezellig even met wat andere schuivers kunnen kletsen, dat gaat best als er verder geen muziek aan staat.
Al met al best een leuke dag ondanks het gemiezer.
Eerst even Paule uitgelaten we waren laat want het is al best lang donker, zeker met donker weer...
Daarna gezellig Mir op de koffie en vanmiddag lekker zitten kleuren. Alleen deze ga ik echt in de prullebak gooien zie ik nu. Een zelfportret dat niet lijkt daar heeft niemand iets aan.
Afgelopen nacht ging het weer tekeer, er stonden roostertjes open dus daar had ik het weer even druk mee midden in de nacht en voordat je dan weer een beetje weggesukkeld bent, als dat al lukt...
Ik droomde dat Joop me ergens liet staan, hij vergat me op te pikken zoals afgesproken en ik zag hem voorbij rijden, dus ik vlug mijn telefoon gepakt om hem te bellen, kon ik toch nergens dat groene telefoontje vinden!
Telkens een raar scherm zonder telefoon, ik veegde me suf maar het lukte me niet. Tot ik bedacht dat ik zijn nummer toch uit mijn hoofd wist, net of dat iets veranderde, want nog steeds geen telefoontje.
Even later bleek het telefoontje ineens rood te zijn en ik maar steeds dat nummer herhalen opdat ik het niet zou vergeten, maar ik kon het nog steeds niet intypen.
Inmiddels zou hij wel thuis zijn dacht ik, en daar zou hij het wel merken zodat hij terug zou komen, maar ik bleef het proberen. Weer zo'n panieksituatie.
Vanmorgen vertelde ik het tegen Joop en nu bleek hij gedroomd te hebben dat hij zijn telefoonnummer vergeten was en er maar niet op kon komen. Dat vond ik toch zo frappant een soort telepatie toch dat kan geen toeval zijn, haha.
Heerlijk een kilometer of 8 gewandeld vanmiddag.
Het monument in de zon, ik heb even gewacht tot hij achter de wolken vandaan kwam en de sokkels mooi roestbruin kleurde.
Alles stond nog overeind vanmorgen, maar wat had het tekeer gegaan afgelopen nacht en nog steeds vanmorgen. Met bakken tegelijk, onweer tussendoor, maar de wind was wel gaan liggen. Gelukkig hebben wij ons eigen afvoergootje en loopt alles gelijk weg, dat hebben we (Joop) goed bekeken.
Eind van de ochtend toen het nog steeds niet droog was, ging ik met de auto op pad voor wat verse dingen en waar ik op hoopte was waar. Niemand bij de vleesboerderij, maar eenmaal aan het afrekenen liep de winkel vol. Eentje bij Kwekerij Zuidbos, maar daar mag ook maar 1 persoon in de winkel, dus ook daar niet lang wachten. Bij de visboer drie wachtende mannen in de ruime winkel, ik was gelijk aan de beurt. zo fijn allemaal!
Een flinke voorraad weer. Diepvriesje zit weer vol!
Na de thee stapten we naar buiten, Joop op de fiets en ik op weg naar Paule, want daar was vanmorgen natuurlijk ook niet van gekomen. Hij was blij en we haalden de schade een beetje in, een lange afstandloper zal het nooit worden, maar 5,5km liep hij parmantig mee, we deden het op het gemak. Daar komen er dan voor mij nog ruim drie bij heen en weer naar huis. Ik knapte er lekker van op.
De tekening had ik gisteravond al klaar gemaakt. Ja klaar, hoe bestaat het en ik vind hem nog leuk ook. IK had hem weggelegd met het idee van 'dit wordt niks'. Daarna deed ik uit balorigheid mezelf en dat was het.
Twee dagen later toch nog eens gepakt, ik vind het dan alleen al zonde van het papier en het ging, betere kleuren erbij waardoor het wat rustiger werd, ik ben tevreden en de moeite van het laten zien waard. Wat ik trouwens alles wel vind hoor. Ik kan hem natuurlijk ook gelijk op de stapel leggen.
Zo was het vanmorgen nog even, we troffen het!
Daarna werd het al snel minder en nu hebben we storm en slagbuien. Het is herfst.
De Tibouchina heb ik aan de parasolvoet getuid en verder ben ik blij dat ik de klimop nog gesnoeid heb zo waaien er toch niet zo gauw hele stukken los, verder heb ik alles gewoon laten staan, waait het kapot dan waait het kapot.
Lekker zitten kleuren en pannekoeken gebakken, de kachel hoeft nog net niet aan, al voelen die 22 graden in huis toch heel anders aan dan van de zomer.
Nadat het afgelopen nacht nog behoorlijk tekeer ging was het vanmorgen gelukkig weer een stuk rustiger. Het was in elk geval droog maar nog wel een stevige bries.
Ik stapte weer op de fiets op weg naar de Dijkhuisjes. Net wakker na een kopje thee, tegen opritten op en de wind in je gezicht, heerlijk! 's Morgens is het buiten het lekkerst.
Vanmiddag weer eens een rondje de andere kant op, wat ik tussendoor deed weet ik niet meer, niets bijzonders, op zulke dagen zijn de wandelingen mijn belangrijkste bezigheden tussendoor is opvulling.
Oh ja ik breide een naald of twaalf, dat gaat niet goed, na een paar naalden heb ik het gevoel of mijn arm eraf gaat vallen, maar ik ben al bijna bij de armsgaten, het komt wel goed.
En kijk, we moesten er allebei hartelijk om lachen, ze kan het niet laten. Ach ja, Joop vindt ze ook lekker. Morgen ga ik weer twee keer, het is even niet anders en ze was al bang dat Joop het niet leuk zou vinden als ik zoveel wegging.
De Bermweg in de avondzon, ik keek nog even achterom toen ik nog een avondwandelingetje ging maken gisteravond.
Het was een prachtige avond, zo rustig en stil. Langzaam zakte de zon achter de dijk, terwijl alles oranje kleurde, zo gaat dat hier.
Vanmorgen deed ik alweer vroeg een rondje met Paule en dat was maar goed ook, want hoewel ik vanmiddag nog een rondje met hem zou doen ging dat vanwege de regen niet door. Paule houdt ook niet van regen, gelukkig maar.
Rond de middag deed ik boodschappen bij de PLUS, het was lekker rustig maar ik word kriegelig van mensen met mondkapjes. Die denken een soort doorlooprecht te hebben, iets in de trant van 'ik draag een mondkapje dus ik mag jou van heel dichtbij voorbijlopen, want je ziet toch dat ik een mondkapje draag, daarom doe ik dat'.
Ik vind mondkapjes stom, het ziet er ook niet uit. Het zijn ook voornamelijk Duitsers die ze dragen en die zien er van nature toch al niet uit. Ik blijf gewoon uit de buurt van iedereen, met of zonder, dat gaat echt makkelijk als het niet al te druk is. Als een pad druk is doe je gewoon eerst het volgende pad, of je wacht even.
Ik heb ontsmettingsspul in de auto want die in de winkels plakt vaak, vreselijke plakhanden krijg je daar van, dus als ik naar binnen ga gebruik ik mijn eigen spul en eenmaal klaar weer.
We kunnen weer even vooruit.
Joop fietst en puzzelt. Ik heb vanmiddag lekker boven zitten kleuren. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe blij ik met mijn kamertje ben, zodat we fijn ons eigen ding kunnen doen, dat hebben we allebei best nodig. Ik snap niet dat ik in het begin nog heb geprobeerd onze bureaus op één kamertje te proppen.
Bijtijds op vanmorgen. Joop moest een kies laten trekken en ik zou even mee gaan. Omdat we zo lekker vroeg waren kon ik eerst nog een rondje doen.
Het was mistig dus dan ziet de wereld er toch ineens heel anders uit.
Erg veel webben overal.
Zwaar van de druppels.
Joop zijn kies is eruit, het was zo gebeurd en geen napijn.
Ik snoeide en knipte de klimmers tussen de achterbuurvrouw en ons, behalve de wingerd natuurlijk, die moet nog even doen waarvoor ik hem heb, vuurrood worden!
De uitgebloeide fuchsia gestekt. Eén klein bloeiend stekje heb ik al, maar fuchsia's heb je nooit genoeg natuurlijk. Nee hoor, gewoon voor de zekerheid en stekjes zijn makkelijk even te beschermen tegen vorst en winterweer.
De boel aangeveegd en alles een beetje opgeruimd, want dit was de laatste mooie dag wordt er maar geroepen, terwijl het in oktober nog zulk prachtig weer kan zijn.
Afgelopen nacht had ik er weer een, je slaapt op de een of andere manier al onrustig en dan opeens is er een enge droom, er gebeurt iets, soms weet je het nog vaag maar nu helemaal niets meer. Het is erg angstig en je wilt om hulp roepen maar dat gaat niet, je keel zit dicht het komt er niet uit......... tot je opeens wakker wordt van je eigen geluid......'help'...
En toen versliep ik het ook nog eens, dat zul je altijd zien, maar het was een mooie morgen en Paule stond al te wachten. Ik ontdek zodoende dat alle rondjes daar allemaal even rond zijn, of ik nu links, rechts of rechtdoor ga, 3km is de limit.
Vanmiddag een appje van Heleen voor een wandelingetje met thee bij de Smisse, ook weer erg gezellig.
Al met al toch nog een prachtige dag.
Op de tekening roep ik niet om hulp hoor, daar eet ik gewoon een engels dropje. (de foto zit onder de link)
'Is de hond al helemaal aan je gewend' vroeg Sjoerd gisteren.
Nou dat gaat prima hoor, wederzijds. Het zijn wel echt uitlaat rondjes, het is een reutje dus je staat om de paar meter stil voor een plas en ik kan merken dat hij gewend is om na de poep om te draaien, maar dat doen wij dus mooi niet natuurlijk, als we net onderweg zijn. Af en toe trek ik hem mee als ik merk dat hiij weer wil gaan plassen, dat lukt dan ook wel.
Als ik kom krijgt hij wat lekkers en daarna niet meer, maar nadat hij zo netjes geposeerd had vanmorgen wel natuurlijk, hij weet donders goed dat het in mijn tasje zit.
Vanmiddag nog een klein eindje alleen gewandeld. Ook een stukje gebreid, maar dat wil niet zo lukken, mijn arm is snel moe, of eigenlijk mijn schouder.
'Elke dag een steek is een hemdsmouw in een jaar', luidt een oud Zeeuws gezede, kwestie van volhouden dus, dan heb ik over een jaar of vier wel een trui.
Het bazinnetje van Paule heeft haar hand gekneusd toen hij uitviel naar een andere hond, dat is niet leuk natuurlijk en erg onhandig met rolator en hondje samen. Dus nu ga ik 's morgens op de fiets daarheen en loop dan daar een rondje, dat maakt voor mij zowat niets uit en zij is er weer mee geholpen. Dan heeft hij aan het begin van de dag al fijn een rondje te pakken. De mensen die anders 's morgens helpen zijn met vakantie, zodoende.
Lekker wandelweer. Vanmiddag liep ik naar Brouwershaven voor een paar boodschappen, eigenlijk alleen bananen maar ja dan belandt er toch altijd weer meer in je tas.
De ijsboer was gesloten zag ik dus ik kocht lekker dropjes voor onderweg, daar heb ik dan na een dropje of tien alweer spijt van, maar ja die zak blijft wel in je tas zitten op een speciaal gecreeerd plekje zodat je er al lopend goed bij kunt....
Het restant heeft Joop gelukkig opgegeten.
Als avondmaal kabeljauw met peetjes. Ik heb me voorgenomen weer eens wat meer vis te gaan eten, dat kwam er de laatste maanden weinig van.
'Het is zeker peetjes tijd' zei Joop. Dat ook.
De lampionnetjes kleuren prachtig oranje. Ik heb ze omhoog opgebonden en dat is een vrolijke pot nu.
De duif was duidelijk de weg kwijt in Brouwershaven.
Het is altijd nog een hele kunst om ze goed op de foto te krijgen. Ik leg ze dan plat op de grond, zonder dat er iets krult, daar heb ik dan al voor gezorgd en dan zoveel mogelijk in het licht. Dan ga ik er recht boven hangen, alles zoveel mogelijk vol in het beeldscherm, vooral recht en zonder schaduw, zodat ik alleen de randjes eraf hoef te knippen. En de kleuren moeten kloppen, dat lukt soms niet en dat krijg ik dan ook niet goed. Deze is goed, de kleuren kloppen, maar in het echt zijn ze nog steeds zoveel mooier.
Ik hoor van meer mensen dat ze kleuren en dan denk ik, laat eens wat zien! Het is echt heel leuk om te laten zien wat je doet en hoe het eruit ziet. Ik kleur maar een beetje raak, maar zelf vind ik het er meestal erg leuk uitzien, zoals deze ook weer. En soms als ik eens een tijdje niets gedaan heb, dan kijk ik wat er hangt hier en dan denk ik, wat mooi, dat heb ik gemaakt, maar dat kan ik nu niet meer hoor.
Todat het na een tijdje gewoon weer gaat, soms zelfs nog beter.
Ze staan er nog steeds hoor, de koninginnen van de dijk, al worden het er wel steeds minder, want af en toe valt er weleens eentje om. Ik heb ook zo'n flauw vermoeden dat het weleens geprobeerd wordt, of ze nog niet willen vallen.
Er zitten duidelijk sterkere en zwakkere stammen tussen en sommigen worden ook steeds mooier vind ik, die vermolmen juist van buitenaf, terwijl anderen van binnenuit wegrotten.
Net mensen, sommigen zien er vanaf hun jeugd tot hun tachtgste hetzelfde uit en anderen beginnen met hun veertigste al te rimpelen, maar dat kan soms net zo, of juist nog veel mooier zijn. Mooi zijn heeft ook met uitstraling en karakter te maken.
Het is natuurlijk nooit leuk als iemand tegen je zegt, ja ja de ouderdom hè terwijl je je al rot voelt en je van jezelf heus wel weet dat je er niet zo florisant uit ziet, dan kunnen ze beter hun mond maar houden.
Het is natuurlijk wel ieders eigen verantwoordelijkheid lichaam en geest zoveel mogelijk gezond te houden. Daar zijn wij in elk geval dagelijks druk mee, of het lukt is een tweede.
Het was weer een mooie dag.
Ik wandelde en fietste weer eens, er stond wel erg veel wind en je hebt toch altijd een keertje tegenwind, maar ik heb het gered, het was maar een paar kilometer. Daarna vond ik het echt niet nodig ook nog eens te gaan wandelen. Ik kleurde weer een tekening klaar maar die moet nog op de foto.
De foto's zijn van een paar dagen geleden, er kwam niet van vandaag.
Vanmorgen kwam ik al iemand tegen die zaadjes aan het verzamelen was uit de berm, daar is het nu wel de tijd voor, of misschien eigenlijk al te laat want het meeste is al gemaaid.
Het was heerlijk opgefrist na al die hitte van gisteren. Eigenlijk best lekker geslapen op een uurtje of wat na, dus lekker uitgerust op stap.
Vanmiddag stond er weer een wandeling met Paule op het programma, in principe op woensdag en vrijdag en eventueel nog eens extra als het zo uitkomt. Ik had me voorgenomen om nu maar eens te zeggen dat het afgelopen moest zijn met die chocolaatjes of wat ze anders nog verzint om te geven, omdat dat helemaal niet nodig is en ik wil het ook eigenlijk niet.
Kom ik daar aan en dan vraagt ze (het bazinnetje van Paule) of ik kamerplanten heb, ja die heb ik natuurlijk. En dan met een glimlach erachteraan zegt ze, 'ik heb een klein plantje voor je gekocht'. Toen heb ik ook gelijk maar aangekaart dat dit het laatste was, geen chocolaatjes geen plantjes, niks.
Toen ik het plantje na de wandeling zag vond ik het wel heel leuk. Een koffieplantje. Ik heb er nog nooit van gehoord en natuurlijk krijgt het een speciaal plaatsje en ga ik er erg goed voor zorgen, maar dit was echt het laatste hebben we afgesproken...
Deze zat vanmorgen op de stoep. Ik kijk elke ochtend wel even of mijn tuin er nog een beetje goed uitziet en vanmorgen iets beter. Het was al te warm en ik voelde me niet lekker, dus ik ging niet lopen.
Eigenlijk heb ik de hele dag lekker op mijn kamertje gezeten met het raam op een kier. Ik knutselde een nieuwe kalender van oude tekeningen die ik over de oude kalender heen plakte. Zo maakte ik van iets ouds weer iets nieuws en was daar best een tijd mee bezig, want niet alles wat je in gedachten hebt lukt ook in de praktijk.
Daarna kwam de bruiloft van de kleinzoon van mijn zus in beeld. Ze trouwden al eerder voor de wet maar deden het nu uitgebreid met alles erop en eraan nog eens overnieuw.
Vanwege corona werd het live uitgezonden. Eerst vanuit een park op een stream via Zoom en de kerkdienst daarna via You Tube. In allebei de gevallen was het geluid erg slecht, op you tube kwam dat waarschijnlijk omdat iemand een stekkertje ergens uit had getrokken.
Maar goed, het stond aan en ik keek af en toe eens een stukje en deed eens wat anders, al weet ik niet meer wat. Veel te warm, ik ben er niet goed van.
Het was een prachtig bruidspaar en gelukkig had het bruidje een prachtige lekker luchtige jurk, alhoewel.... al die lagen. Pas in de kerk dacht ik eraan om eens een printscreen te maken, hier deden ze de ringen aan.
Ik heb (nog) geen toestemming gevraagd, maar ik denk wel dat het mag, deze foto ;)
Heerlijk geslapen afgelopen nacht, ik at een appeltje voordat ik ging, het viel me al meer op dat dat helpt. Je weet het niet hè, waardoor het komt of waaraan het ligt, maar goed... vanavond maar weer een appeltje.
Ik denk trouwens dat het toch wel zal lukken want ik had het weer behoorlijk druk. Eerst een rondje natuurlijk, maar na de bolus barstte ik los. Eerst moest de badkamer er aan geloven en alles wat daarbij hoort.
Daarna de buitenboel, ik weet het, het was nog maar even geleden maar daarna stormde en regende het, dus ik deed het nog eens nu met mooi weer in het vooruitzicht. Verder veegde ik en knipte de klimop van de buurvrouw die in de overkapping groeit.
De andere buurvrouw en ik ruilden potjes, ik kreeg lege en zij volle. De stekken van de geldboom die ik geplant had, deze heb ik nog over, dus als je interesse hebt.... en er liggen er nog een paar gewoon los en die krijgen ook gewoon nog wortels zag ik.
Het stekje dat ik laatst meenam uit Dreischor zou nu niet meer in mijn tasje passen, prachitge geraniumbladeren. Daarachter staat een reserve tibouchina stek, die doet het ook. In de rode pot zit er ook nog een maar dat is een beetje raar geval.
En omdat ik nu toch bezig was, het is er tenslotte de tijd voor, haalde ik het plantje weg bij de varen die binnen staat. Het staat daar al een paar jaar te groeien, geen idee wat het is dus die mag buiten lekker verder groeien.
Rechts staat een plantje dat ook al sinds vorig jaar bij de Tibouchina staat, nu dus niet meer, het lijkt een boom, we zullen het zien.
Na dat allemaal gedaan te hebben deed ik ook nog even een rondje voor de afwisseling en plukte een okkernoot van de boom van Kees. Ja zo gaan dingen toch een eigen leven leiden bij mij en dat vind ik leuk. De bast was al open en de noot ga ik ( alweer) planten. Er kunnen niet genoeg okkernotenbomen zijn tenslotte.
Op de bovenste foto een meidoornboompje zoals de meeste meidoornboompjes er nu uit zien, barstens vol bessen en geen blaadje meer te bekennen
Zalm gegeten vanavond, dat was al een tijd geleden, lekker!
Vanmorgen maar niet gewandeld, mijn darmen voelden zich niet erg in orde met alle gevolgen van dien, dus het risico van eventuele ongelukjes wilde ik maar even uitsluiten.
Geen idee wat de oorzaak was, de tros biologische druiven die ik voor het naar bed gaan nog op at, zonder ze te wassen... of de ongebrande ongezouten walnoten van de PLUS die ik even daarvoor nog at, Of alles bij elkaar gewoon een zootje, wie zal het zeggen.
Vanmiddag wel gewandeld, maar het was warm en druk, ik kon er niet echt van genieten.
Kortom, de zondag haalde het niet bij de zaterdag, maar het kan nu eenmaal niet alle dagen feest zijn
Het bestelde bankje kwam vandaag al, ik bestelde het pas rond een uur of zes gisteren dus ik dacht dat zal wel volgende week worden, maar nee hoor, ze zijn snel bij Xenos! En omdat ik er al eentje had wist ik precies wat ik kocht en het staat daar oop precies op zijn plek.
Een lekker leeg bureau is het gevolg, ik hou van opgeruimd. Enkel de kleurtjes die ik nodig heb mogen op tafel..
Na de koffie deed ik nog wat boodschappen bij de Plus en de vleesboerderij en op de terugweg zag ik ze al staan bovenop de dijk. Ik was met de auto en besloot vanmiddag eens beter te gaan kijken. Toen ik daar kwam bleek over een half uurtje de officiele opening te zijn, de weg werd even afgesloten voor auto's maar ik mocht er nog wel door hoor.
Ze staan daar mooi bovenop de dijk!
Een erg leuke dag tot nu toe, heerlijk weer, dat helpt zeker mee.
Er was gisteravond ineens iets raars met mijn telefoon. Ik kijk in bed nog weleens even wat filmpjes of muziek en dit keer was dat op You Tube en dan lig ik met de telefoon in mijn hand en dan wil er blijkbaar weleens wat verschieten.
Nadat ik er een nachtje over had geslapen en ik eens googelde bleek dat ik de verteller aan had gezet, nog nooit van een verteller gehoord, ook niet gezien, maar hij was er blijkbaar wel en nu wist ik dus ook hoe ik hem weer uit moest zetten. Gedoe op de vroege ochtend.
Daarna een lekkere wandeling, heerlijke ochtenden zijn het nu.
Ik wandelde en fietste en wandelde nog eens met Paule, eigenlijk best een vermoeiende dag alles bij elkaar.
Soms doe je niets meer dan anders maar ben je toch vermoeid.
De thuiswinkel bezorgde en er gaat ook weer wat retour en vandaag bestelde ik ook nog wat ergens anders, iets handigs met het oog op het kleuren, soms heb je van die buien. Ik heb ook echt het gevoel dat ik klaar moet zijn voor de winter, het wordt een strenge denk ik zomaar. De rayonhoofden kunnen zich zo langzamerhand wel voor gaan bereiden!
Wat een heerlijke rustige nazomerdagen, ik hou dr van!
Wel af en toe wat bewolking en dan was het achter in de tuin al snel wat frisser, dus ik twijfelde alweer toen ik vanmiddag op stap ging maar ik deed toch fijn mijn trui maar weer aan. Veel te warm natuurlijk en ik heb hem onderweg ook maar weer uitgedaan. Gelukkig zat er nog wel een shirt onder.
Eerst was ik van plan naar Zierikzee te lopen, dat leek me ook wel weer eens leuk, maar ik bedacht nog net op tijd dat het alweer donderdag was en dan is het markt, dat weet ik sinds vorige week weer.
Ik stel de Zierikzeese boodschappen nog maar wat uit en winkelde wat online, want de drukte zoek ik echt nog niet op. Wel maak ik onderweg gezellige praatjes met iedereen, want zolang je maar een beetje afstand houdt is er niets aan de hand lijkt mij.
Schapen trekken zich gewoon nergens wat van aan en kruipen gezellig, hutje aan mutje onder de kar.
Hutje aan mutje bestaat dus niet, ik zocht het eens op want ik twijfelde of mutje met een d of en t moest. Het is hutje bij mutje, als iedereen bijdraagt in de kosten, of hutjemutje aan zee zitten. Weer wat geleerd.
Dat was me het nachtje weer wel, veel draaien en keren en er was ook nog een mug, maar het werd gewoon weer morgen gelukkig.
Ik liep en zoog stof, beneden en boven, veegde de tuin aan en pleegde onderhoud aan de geraniums, volgende week krijgen we nog zomer, de tuin is er klaar voor. Dan kan het overdag wel zomers worden, maar dat is dan toch maar een paar uurtjes, 's morgens en 's avonds wordt het dan toch frisser.
Vanmiddag een rondje met Paule. Je weet op den duur ook niet meer wat je aan moet doen, nu had ik alleen een t-shirt aan en dat was eigenlijk best fris, behalve voor de wind dan loop je weer te zweten.
De huisgenoten van Paule zitten daar niet mee die hebben hun veren zomer en winter, handig hoor, dat zou ik ook wel willen. IK denk dat ik maar als kip terugkom in mijn volgend leven als dat er tenminste is. Beetje scharrelen overdag, wormpje hier zaadje daar, af en toe een eitje leggen en als het donker wordt op stok, het lijkt me wel wat.
Oh en Photobucket is weer helemaal vernieuwd terug!
Alle foto's doen het weer (de meeste, ik heb er ook verwijderd).
Best blij daarmee, want er staan ruim 20.000 foto's daar van mij, best veel.
Gisterochtend heb ik eerst eens alle laadjes, of toch de meeste, eens opgeruimd. Dat was de eerste keer na de verhuizing die inmiddels toch ook alweer ruim vier jaar geleden is. Ik was alweer iets kwijt, een kleine boodschap die ik zaterdag deed al lopend met mijn rugzak naar Brouwershaven en nu nergens meer te vinden.
Het ruimde weer lekker op, een prullenbak vol met dingen waarvan ik dacht waarom bewaar ik het toch steeds. Weg ermee! Het tubetje is nog steeds niet terecht, net zo min als het oplaadsnoertje en de kleine boodschap.
Maar..... vanmorgen schoot me iets te binnen, ik gebruikte zaterdag een rugzak die ik niet vaak gebruik en die altijd in de garage ligt, ik keek er eens in en ja hoor.... de kleine, vergeten uit te pakken, boodschap.
Het was een beetje grijs vandaag, maar best lekker wandelweer. Ik wandelde weer eens naar de Veerhoek en na de thee wandelden we samen nog een stukje op.
Er stak een muisje de weg over, hij dook weg in het gras maar we wilden wel even een foto maken natuurlijk en Heleen is echt niet bang van muizen, ik zou dat niet durven hoor zo'n engerd op m'n hand.
Over op reis gaan had ik het eergisteren, de laatste keer dat ik dat deed is precies vijftien jaar geleden. Met Joop en Simba de hort op langs de kust naar beneden richting Frankrijk.
Het was heet! Maar ja je rijdt Spitfire of niet dus zonder dak. Ik kijk nu nog weleens naar voorbijrijdende cabriorijders als het zo heet is. Tromfantelijk kijkend, kijk ons het eens fijn hebben in onze cabrio, nou mooi niet. Alles is warm en heet en de motor ook, het is gewoon afzien. Ik was blij als er ergens een stuk schaduw was. In het voorjaar is het leuk als het eigenlijk nog te koud is, dan kan de verwarming aan bij je voeten, je kunt jezelf lekker inpakken en krijgt toch een beetje voorjaarsgevoel.
Bij het vrouwtje op haar kasteeltje bleven we drie dagen, het was gewoon veel te warm om iets te ondernemen, ook voor Simba achterin niet te doen.
Ik vergeleek mezelf met dat kleine kasteelmevrouwtje. Ze was zo te zien gelukkig op haar kasteel en ik bedacht dat ik net zo'n kasteel heb, iets kleiner maar net zo riant en dat ik daar ook altijd gelukkig ben. Alleen, zij was lekker thuis en ik niet.
Nadien nog wel weekendjes weggeweest en naar een bruiloft in Duitsland, maar daar blijft het bij voor mij. Naar een andere plek gaan daar word ik niet gelukkiger van, ik krijg er geen inspiratie van, het voegt niets toe, ik voel me er alleen maar ongelukkig en niet op mijn gemak.
De laatste dagen werd ons televisiescherm paarser en paarser, er viel met goed fatsoen niet meer naar te kijken al hoorde ik Joop niet klagen, hij deed het ermee of het viel niet op, tot ik het gisteren maar eens aankaartte.
Dus ja, nu hebben we na nog maar net drie jaar alweer een nieuwe. Ik vind het niet erg want de oude had een vreselijk spiegelend scherm, ik heb nog weleens gezocht naar folie.
Nu een Samsung met een zacht beeldscherm, met de winter en lampenlicht voor de deur. Beter!
Of we extra wilden verzekeren, tsja dat hadden we de vorige keer beter wel kunnen doen, bij deze maar weer niet, ik vind het sowieso onzin dat extra geverzeker.
Alweer lekker buiten vandaag.
Vanmiddag weer eens de andere kant op, richting Noordgouwe, dat was alweer een tijdje geleden.
Prachtige wolkenluchten!
Ik had een trui aangedaan, ook nog een shirt eronder, maar dat was veel te warm. Eenmaal bezweet durfde ik hem ook niet meer uit te doen, dus ik kon gelijk mezelf verschonen toen ik thuiskwam.
Een begin met de trui van Joop gemaakt vandaag, dunne naaldjes, rustig aan.
Vandaag kwam eindelijk mijn bestelde potlodenrol al is dat eigenlijk nog vroeg, tussen 12 en 21 september stond er op de bevestigingsmail. Ik denk dat ze ze pas gaan naaien als ze besteld worden. Tweeenzeventig lusjes al is er wel een lusje dat eigenlijk geen lusje is ergens in het midden, maar die kan wel ergens anders.
De potloden die nog in de doos zitten zijn dubbel, waar een kort stompje in het elastiek zit die moet besteld worden, ze zitten nu netjes op nummervolgorde en ik ga de nummers op het elastiek schrijven zodat het overzichtelijk blijft. Als ik dit neerleg zie ik gelijk alle kleuren.
Handig he! Ook voor als ik op reis ga.
Het was een heerlijke dag. Vanmiddag wandelde ik naar Brouwershaven, we hadden zin in pannenkoeken en melk heb ik nooit in huis dus daar moest ik even om.
Mezelf op een ijsje getrakteerd en weer terug. Alles bij elkaar toch zo'n 13 km vandaag.
Er was ook een kaart van Truus, onze Limburgse vriendin bij de post. Ze schreef dat ze al jaren de thee drinkt die ik nu gekocht heb en ook de bijbehorende druppeltjes gebruikt en dat ze daar veel baat bij heeft.
Dat is toch wel een opsteker vind ik en fijn om te horen. Volgende week druppeltjes halen en calcium, dat ook, schreef ze.
En dat allemaal met de foldertjes erbiij en een echte Truus kaart want vanuit Limburg valt zoiets niet aan te schreeuwen natuurlijk.
Af en toe heb ik zo'n gezondheidsaanval zoals nu, vooral als ik ergens last van heb. Dan lees ik eens iets, want er is natuurllijk over alles wel iets te vinden, voors en tegens, dat ook, maar je pikt er dan uit wat jou eventueel past en bij mij is dat thee en groene blaadjes en gember, want dat spreekt me aan.
Een ander gaat aan de (dure) capsules, want mensen met pijntjes en kwalen daar kan je pas aan verdienen, die willen daarvan af, maar met die artrose gaat dat niet lukken natuurlijk, dat weet ik ook wel, maar toch... wat minder last... of moet ik dan gewoon mezelf wat meer rust geven misschien...
En nu wil ik het er maar niet meer over hebben, bah! Kwaaltjes!
Gelukkig was het droog vanmorgen en kon ik naar buiten, de was draaide ondertussen, die kon daarna weer naar buiten. Joop fietste naar Zierikzee om verf, de poortdeur moet ineens zwart geschilderd worden. Ik vind het best als hij het maar zelf doet, dat kunnen mijn armen echt niet meer.
Vanmiddag een rondje van vijf kilometer met Paule, hij loopt lekker mee als ik aangeef dat we niet elke meter stil gaan staan voor een plas en hem prijs als hij mooi meeloopt en natuurlijk mag er best af en toe eens even een plas. Het is een pienter hondje, met wel een eigen willetje.
Heen en terug naar huis is dan nog eens drie kilometer, dus ik heb lekker kilometers gevreten vandaag, voor mijn doen dan.
Op weg naar huis zag ik de buizerd (denk ik) op zoek naar voedsel.
Vanmorgen eerst naar Zierikzee voor ontzurende thee, want als dat dan eenmaal in mijn hoofd zit moet het ook gebeuren.
Het was druk!! Rond 'de stad' ook alles vol met auto's, duitsers vooral, ik dacht dat die naar huis waren. Nergens een parkeerplekje te vinden natuurljk, maar ik reed zo dicht mogelijk naar de winkel, daar is meestal wel een plekje voor even snel een boodschap en nu dus ook. Ik was zo klaar want ik werd netjes geholpen en nu heb ik voor de komende twee jaar thee, want grote verpakkingen zijn voordeliger hè.
Gelukkig is ze lekker en als ik het nog een poosje volhou komt die wel op.
Eigenlijk was ik van plan om gezellig even een rondje langs de winkels te maken, maar het was markt, dat was ik vergeten. Ik heb rechtsomkeert gemaakt naar huis en deed daarna boodschappen op Scharendijke, iedereen liep in Zierikzee, dus daar zou het nu wel niet druk zijn en dat was ook zo.
Het grote bruine paard begint al vrolijk te hinneken als ik aan kom lopen en ze liepen samen met me op naar het eind van de wei, om daar gezellig met z'n tweetjes even een beetje uitgelaten te gaan lopen doen.
Dit is een beetje vaag iets geworden, ik ga maar eens een beetje breien.
Een heerlijke morgenstond, hij had wel geen goud meer in de mond, maar daarom was het niet minder lekker en stil en mooi. Onderweg sta ik soms even stil en doe wat oefeningen, ik ga niet op straat liggen maar de armen omhoog en zijwaarts dat gaat, evenals het hoofd eens flink draaien.
Ik ben vastbesloten toch wat dingen aan te passen wat betreft de artrose.
Ontzuren staat bovenaan, daar lees ik veel positiefs over, morgen eens naar de natuurwinkel. Fruit en groente eet ik wel genoeg, dagelijks een citroen moet ook goed zijn en koningskruid/bassilicum ook. Gemberthee (met citroen) drink k al elke dag, eigenlijk doe ik best al veel goed, op kalk na dan. Ik lust geen melk, sommige kazen vind ik lekker maar krijg snel het zuur bij teveel. Ik ben tegen tabletten zolang het met normale voeding is aan te vullen. Tips zijn welkom hoor.
De overgebleven rijst van vanvond heb ik wel bewaard, nu nog melk kopen want rijstepap vind ik weer wel lekker en broodpap ook, ik denk dat ik aan de pap moet!
Zo stil als op de foto was het dus en je komt ook niemand tegen... behalve bij de Dijkhuisjes daar kwamen Paule met zijn bazinnetje me tegemoet, we liepen gezellig samen een stukje op. Het eenzame paardje werd gevoerd... tja een paard heb je voor jaren, er staat er hier in de buurt nog eentje alleen te zijn en hoewel zijn/haar eigenaar zegt dat hij/zij niet zielig is vind ik van wel.
Deze klrijgt veel aandacht van de Dijkhuisjesbewoners ook al staat zij/hij maar alleen.
Vamiddag wandelde ik een rondje met Paule, met zijn vrouwtje komt hij niet verder dan het eind van de Dijkhuisjes, maar zij zorgt ervoor dat hij toch meestal elke dag een fijn rondje wandelt, zoals met mij, vanmiddag met Heleen erbij zodat wij onderweg wat bij konden kletsen.
Nadien buiten in de tuin een kopje thee gedronken, maar het wordt herfst hoor, die hangt duidelijk in de lucht!
Heerlijk stil 's morgens en af en toe sta ik even stil om daarnaar te luisteren, of om de poezen op de foto te zetten.
De Tibouchina bloeit prachtig en schittert in het ochtendzonnetje.
Daarna even op de fiets naar Brouwershaven, er staat daar dinsdags een groentenboer en ik nam vis mee voor vanavond, die is inmiddels op, heerlijke kabeljauw bij de verse peetjes.
Vanmiddag gekleurd en nog een rondje gewandeld en van de stilte genoten, zo lekker!
Tussendoor gekleurd en een beetje gerommeld. Lampen weggegeven op de weggeefsite, er zijn er al twee weg, nu de andere drie nog, want weggeven betekent echt niet dat ze in de rij staan hoor.
|
|
