Beste wensen

Maak er wat van zou ik zeggen, dan proberen wij dat ook het komende jaar weer.

Een goed uiteinde en een goed begin, dat is het halve werk....

Tot volgend jaar!

Blik enzo

Achtenveertig op de teller vandaag voor onze jongste. We worden oud. En omdat de plannen veranderd waren bleven we thuis en komt ze zelf morgen proosten. 

Op mijn wandeling nam ik voor de verandering eens een plastic zak mee, ik neem het me vaker voor als ik rommel zie liggen maar vergeet dat dan later weer. Nu was het vandaag niet zo'n erg goed plan want het waaide nogal en die zakken zijn dun en de blikjes vaak roestig met scherpe randen, maar ik sprokkelde toch nog behoorlijk wat bij elkaar en dumpte het in de gemeentebak.

Bij het kijken naar de beelden van de Top 2000 heb ik vaak dat ik bekenden zie. "hee daar loopt Jantje, of Pietje, Kees zag ik ook al. Natuurlijk zijn ze dat dan niet maar misschien zoek je toch onbewust of je een bekende ziet.

Jeuk

Soms zie je van die leuke foto's van enthousiaste, speelse, slaperige of gewoon grappige honden en ik krijg het niet voor elkaar. Niet dat ze de hele dag enthousiast, slaperig speels of grappig is, maar zo gauw ik mijn camera pak draait ze haar kop weg. Alleen als ik over konijntjes of poesjes begin wil ze die camera nog weleens heel even vergeten. Verder is ze hartstiikke lief hoor.

Ik doe niks, ik vind dit echt de vreselijkste tijd van het jaar, al die gedwongen opgelegde toestanden. We staan wel gewoon op tijd op, want dat ochtendrondje is het allerheerlijkste wat me in Zonnemaire is overkomen. Daarna lekker koffie en brood.

De vloer veeg ik elke dag, stofzuigen doe ik nog zelden. Gewoon de dagelijkse dingen en ondertussen de Top2000, als de tv tenminminste doet wat Joop wil, dat is dan wel weer leuk. 's Middags weer een wandelingetje maar dan iets langer.

Joop heeft uitslag en jeuk, we hebben geen idee, nieuwe shirtjes geven toch na een week geen uitslag meer, maar nu heeft hij er nog een pilletje bij, misschien is het ook wel gewoon decemberstress...

Frisse neuzen

Het was weer eens licht vanmorgen, heerlijk!

Een frisse wind, dat wel, maar dat was alleen maar goed voor de frisse neus.

Vanmiddag nog een fijn rondje voor de neus van Joop.

Didi zag het nieuwe jaar al komen in de verte, of was het toch Heleen...

Kerstmaal

We hebben heerlijk gegeten vanavond met z'n drietjes bij Op dn Diek.

De fijnproevers van het eiland en omstreken en de rest van europa waren er ook en dat wil wat zeggen.....

We hebben gesmuld!

Bij Op den Diek

En toen het op was rolden we gewoon even van dn Diek af naar beneden.

Terug en vooruitblik

Tien jaar geleden zag de wereld er heel anders uit, het was prachtig wit en Joop kwam toen net terug uit Nepal, waar hij Rabin zijn eerste laptop een ouwetje van ons cadeau deed.

Rabin zit inmiddels op de universiteit in Kathmandu, maar we moeten/willen nog wel even zijn zus Rita verder helpen. Als dit schooljaar voorbij is gaat ze kiezen welke richting ze uit wil en dan is het nog drie jaar. Als dat allemaal lukt hebben we ook haar de kans op een betere toekomst gegeven, dat hopen we dan tenminste maar.

Wie weet staat er nog ergens een potje zonder bestemming, Rita zal jullie dankbaar zijn.

Vandaag was het vooral grijs, net als gisteren en eergisteren en vandaag ook nog een stevige bries erbij.

De wilgen in de Oostweg zijn al geknot, de knotters zijn vroeg dit jaar, maar er moeten er denk ik ook niet zoveel gebeuren, geen idee om de hoeveel jaar ze dat doen eigenlijk.

Voor morgen en overmorgen alvast smakelijk eten, ik ga zo een pannetje pasta maken en morgen hoef ik niet te koken, wat er overmorgen op tafel staat zien we dan wel weer.

Lekker en fris

Gisteravond maakten we een cullinaire wandeling door Zonnemaire.

We verzamelden bij molen de Korenbloem en werden verwelkomd met gluhwein. We werden verdeeld in vier groepen. Onze groep ging voor het voorgerecht naar Op dn Diek iets met vlees erg lekker, ik heb niet veel foto's gemaakt. Daarna voor een tussengerecht naar de Smisse, iets met rivierkreeftjes en pompoen, ook al lekker. Alles op het gemakje met een glaasje wijn erbij of iets anders.

Ons derde station was Cafetaria Bommenede voor het hoofdgerecht, een flinke spies met verschillende vleesjes, ik kon het nog net op maar er stond natuurlijk ook nog een toet op het programma. Daarvoor gingen we naar de kerk , het werd verzorgd door Dorpshuis de Maire. Toetjes met advocaat en bitterkoekjes en rum, welja een beetje ging er nog wel in.

En zo maakte elke groep een ander rondje, met weer een ander gerecht op een andere plek.

Ik de kerk was een kunstwerk te zien, 'glow in the dark' het was er donker en de engeltjes gaven licht, dat is op mijn foto niet te zien omdat mijn flits aanstond.. We hebben erg gelachen daar want we hadden inmiddels kerstmutsen die licht gaven en bij sommigen ook de tanden, heel grappig.

Erg gezellig allemaal, volgend jaar weer.

Vanmorgen alweer lekker op tijd een frisse neus gehaald in de polder en vanmiddag weer natuurlijk.

Binnen kijken

Dat hier een schuur gestaan heeft weten we nu wel. 

Het leuke is dat ik nu ook foto's van de binnenkant heb, gekregen van en gemaakt door Digna Sinke.

Ze is verre familie (tweedegraads nicht zegt Joop) ook vanuit die Prince schuur en een paar weken geleden legden we ons stuk van de stamboom eens naast elkaar, zodat we hier en daar elk nog wat aanvullingen hadden en wat foto's waarbij een naam kon.

Eén van die oude foto's sprong eruit, die foto kende niemand maar het was wel bekend wie het was, wonend in Amerika, inmiddels hoog bejaard en nog in leven, hij kende de foto ook niet. Leuk!

Vooruit met de geit

Omdat ik niet zo gauw wist waar ik ermee moest blijven met de verhuizing zette ik de drie schalen maar op de schutting, ze pasten precies de schutting is breed en ze zijn daar niet meer weggeweest. Er wordt wat in afgebadderd en gedronken door de buurtvogels, heel leuk om te zien.

De laatste tijd zijn er veel lijsters, die zag ik nog niet zo vaak hier.

Vandaag weer een nieuwe voorraad verbolletjes en pinda's gehaald. Echt nodig is het niet natuurlijk, want koud is het niet, maar vooruit eventjes dan een extraatje voor de kerst. Ik deed de laatste boodschappen, heerlijk!

Vijftien jaar aan het bloggen deze dagen.

Dat is toch 5475 logjes minstens, want in het begin plaatste ik er soms wel twee of drie per dag. Ik vind het nog steeds erg leuk. Er zijn periodes dat het me wat zwaarder valt, maar dan vind ik toch dat ik er iets van moet maken, zo ben ik nu eenmaal en dat heeft denk ik meer met gedrevenheid dan met verslaving te maken.

Door schade en schande..

Voorlopig worden we er nog niets wijzer van, alleen maar armer....

Vandaag zat ik voor de verandering eens tegen het puntje aan. Ik had net aardappelen en uien gehaald bij de buurmanboer en bedacht dat ik die eerst wel even in de garage kon lossen voordat ik nog meer boodschappen ging doen. Ik nam de bocht niet net als anders om de auto voor de garage te zetten maar reed wat rechtdoor en stuurde naar rechts zodat ik naast de weg zou komen te staan, iets te vroeg dus, kgggrrrrgggrrrr klonk het alarmerend ik schrok me kapot.

Eerst zag ik niets, 'het valt mee' dacht ik nog, maar toen ik beter keek toch een flinke ja hoe zeg je dat, een beetje gedeukt en gekrast onder het portier, dus ja dan heb je toch zo een paar honderd euri schade wat dan weer te weinig is om via de verzekering te doen vanwege de no claim.

Nu ja, we leven nog, de boodschappen zijn in huis, daarna nog een wandelingetje in het gemiezer, er zijn erger dingen.

Onderweg wel een telefoontje dat de bank niet op de afgesproken termijn geleverd kan worden, dat wordt wel week zes in het nieuwe jaar zei de mevrouw. 'Gelukkig hebben we nog een bank' zei ik, ze vond het fijn dat ik het zo makkelijk opvatte, tsja wat moet je anders...

Ik zie ik zie wat jij niet ziet...

Bij deze dan de kleur van de nieuwe handdoeken, blauw en bruin volgens mij, maar Miriam dacht daar anders over. We zijn blijkbaar niet de enige, dus barst maar los.

Het rekje ook erbij, mooi hè, dat is wel erg handig, we hingen ze maar zo hier en daar aan een hoekje van iets.

En dan wil ik ook nog even weten wat voor kleur deze boom heeft.

Gekleurd

Alweer zo'n heerlijke dag, nu helemaal, heel de dag zon!

De nieuwe handdoeken gewassen, want nieuwe handdoeken nemen nog niets op. Het was een 'vrolijke' was, want ik koos voor donkerbruin en donkerblauw dit keer, al zei Miriam dat het bruin grijs was. Zelf had ze een bruine jas aan, waarvan ze zei dat die groen was. Ik blijf erbij dat ik bruine en blauwe handdoeken heb. De oude handdoeken hadden alle kleuren van de regenboog, het is wel rustgevend nu tijdens het douchen.

De ezel van Zonnemaire liep ook lekker in de zon, hij knabbelde van een suikerbiet. De bruine handdoeken hebben ongeveer de kleur van de ezel zie ik nu, maar misschien zien jullie de kleuren ook wel heel anders. Tegenwoordig is niets meer wat het lijkt, of lijkt niets meer op wat het in werkelijkheid is, of is dat hetzelfde...

Nog even..

Een prachtige ochtend vanmorgen maar na de middag was de zon alweer snel verdwenen, jammer want die kunnen we best gebruiken in deze sombere tijden. Half vier begint het zo ongeveer alweer donker te worden.  Nog vier nachtjes dan gaan we weer de goede kant op wat het licht betreft ook al is het nog maar het begin van de winter.

Laat het in elk geval snel januari zijn, lekker saai, al riep ik gisteren dat dat eigenlijk niet goed is, ik vind het wel het fijnst en elke dag wat langer licht, ik kan niet wachten.

Ik kom nog steeds mensen tegen die roepen, 'zo, jij bent ver van huis', vandaag weer een paar fietsers. Grappig is dat, ik kende ze niet eens, maar na even een praatje wist ik het wel ongeveer.

Afwisseling

De één ziet wat minder, de ander hoort wat minder, of allebei. We krijgen allemaal zo onze mankementen, al valt dat bij mij nog wel mee, maar ik ben natuurlijk ook de jongste. 

We maakten een fijne wandeling, keken op de kerstmarkt in het dorpshuis en vanavond aten we een hapje in Zierikzee, om nog maar eens iets te vieren, daar moet je op onze leeftijd niet te lang mee wachten, want voor je het weet ben je te laat en valt er niets meer te vieren.

Als je gewoon de dagelijkse dingen doet, gaan de dagen snel voorbij, maar juist bij wat afwisseling gaat de tijd wat langzamer, daar waren we het wel over eens.

Restaurantje gesloten, restaurantje vol, we weken uit naar Zierikzee en aten bij de Proeverij, dat was lang geleden maar nog steeds gezellig daar, lekker ook en weer eens wat anders, dat moeten we vaker doen.

Oeps

De vogels hebben ondertussen de vetbolletjes ontdekt, eergisten waren het vooral lijsters, zij maakten een beginnetje, vandaag barstte het van mussen, de bolletjes zijn op, plus nog wat boterhammen, ze weten er weg mee.

Hard gewerkt vandaag, het huis en ik zijn klaar voor de kerst, laat het nu maar gebeuren dan zijn we er maar vanaf, maar zo werkt het niet natuurlijk... het zal nog wel een keer moeten eer het zover is...

Joop bestelde een handdoekenrekje voor de badkamer, dat hadden we nog niet, het was altijd een beetje getob met die handdoek, maar nu hebben we dus een keurig rekje en van de weersomstuit haalde ik toen ook nieuwe handdoeken, ook geen overbodige luxe. Zo langzamerhand wordt het wel wat.

Ik trok de deur achter me dicht en dacht 'oeps'. Joop was naar de sportschool en mijn sleutels lagen op de keukentafel. Eerst maar gewandeld en toen ik bijna thuis was Joop gebeld, hij was ook net klaar, dat was netjes geregeld, ik hoefde maar even te wachten.

En weer zag ik het ijsvogeltje, ik had mijn fototoestel in de aanslag en weer was ik te laat, zie je hem?

Zo gauw het eens een mooie dag is ga ik daar posten want nu wil ik er weleens een fatsoenlijke foto van.

Oud en nieuw

Mijn kersttrui is klaar. De breimand gaat nu maar weer even naar boven, denk ik... of ik moet een leuk patroon tegenkomen en dat vestje zit ook nog steeds in mijn achterhoofd, maar voorlopig even niets.

Dat hier een schuur gestaan heeft wisten we al, maar nu kwamen we afgelopen week deze foto tegen en dachten dat het een andere schuur was, maar dat blijkt het eerste stuk te zijn. In mijn herinnering zit alleen de grote achterste schuur, die kleinere zijn me blijkbaar nooit opgevallen, vreemd.

De betonnen afzetting langs de oprit begint bij ons tussen de voorramen, ons huis staat dus op de plek van de middelste schuur en de huizen van de buren op de plek van de grote schuur en de parkeerplaatsen op de plek van de kleine schuur, zo ongeveer dus.

De foto komt uit het Zeeuws archief

Hier nog iets langer geleden. Geen jaartal, begin 1900 misschien?

Familie Doorsnee

Zelf zullen ze niet zo snel contact zoeken en als ik het probeer is het ook vaak heel kort alleen een antwoord, maar Sil stuurt tegenwoordig af en toe eens iets.

Iedereen is druk met school paarden, hobby's, werk, dan weer hier en dan weer daar zijn, dat gaat nu eenmaal zo.

Een etentje samen met Silvia en vriendjes en met stokjes eten, Yara lukt het wel en Levi is natuurlijk alleen maar heel cool, dat snapt iedereen.

Yara verzorgt twee falabella paardjes en heeft zelf sinds kort een hengstje, dan is er nog een groot paard waar ze ook op rijdt en ze fotografeert! En als het sneeuwt hangt ze gewoon haar slee achter zo'n paardje!

Het hengstje van haarzelf heet Bommetje en ze gaat er wedstrijden en keuringen mee doen, hij wordt maar 90-96cm hoog.

Levi voetbalt en maakt in zijn vrije tijd nog gewoon een sneeuwpop, ik hoor wel al een beetje zwaardere stem. Hij traint de beginnende voetballertjes.

Een familie Doorsnee zijn we niet, maar wie nog wel tegenwoordig, er is overal wel wat en zolang iedereen gezond en redelijk gelukkig is ben ik dat ook zeker, want dat is wat moeders en oma's willen en ze moeten hun plaats weten, daarin ben ik nog weleens tekort geschoten, het nergens mee bemoeien gaat me nu eenmaal moeilijk af, maar mijn goede voornemens liegen er niet om en de vooruitzichten ook niet.

2018 wordt een prachtig jaar.

Misschien ben ik iets vergeten, aanvullende informatie van welke kant dan ook is altijd welkom!

Ouwe koeien

Een bekend hoofd ineens voor het raam vanmorgen, een oud werknemer moest in de buurt zijn en zag ons naambordje. 'Jullie hier!' 'Ja, wij hier!' Dus na het karwei kwam hij even zijn brood bij ons opeten bij een kopje koffie en haalden we ouwe koeien uit de sloot en zo, erg gezellig.

Vanmiddag wandelden Didi en ik heerlijk in de zon. Foto's zijn van vanmorgen, toen was het ook al lekker

Joop ging naar de sportschool, het bevalt wel geloof ik, ik denk dat het een goed idee was.

Nog meer wit

Tot een uur of twee viel het allemaal nogal mee, vanmorgen was bijna alles verdwenen, maar toen het eenmaal weer begon kwam er toch flink wat uit de lucht vallen.

Nog even over Peter Noordermeer, de pottenbakker van eergisteren. Hij gaf vroeger Ongevraagd Advies op zijn Weblog het OAB, juist ja web-log van Sanoma dat zo droevig aan zijn eind kwam en ook de Flora van Dreischor overleefde dat niet.

Hij heeft daar nog steeds vreselijk de P. over in zal ik maar zeggen.

Tegenwoordig bakt hij potten om iets om handen te hebben en wekelijks verschijnen zijn stukjes in de Wereldregio. waar laatst ook een boekje van is uitgebracht.

Wat zou het leuk zijn hè, een nieuw Ongevraagd Advies Bureau! Volgens mij wil hij best.

Ondertussen is Zonnemaire weer wit geworden.

Wits

Toen ik vanmorgen voor het eerst naar buiten keek regende het nog gewoon, niks beloofde sneeuw. Maar na de thee op de dijk werden de druppels wit.

Gauw weer naar huis, want het waaide ook nog eens behoorlijk.

Een onbevlekte Bermweg met de prachtige nieuwe rolemmers, we worden er onder bedolven.

Vanmiddag nog even naar de camping en toen hadden het wel weer gehad. Het heeft vanmiddag ook alweer een tijdje geregend dus het is een bende van jewelste, nu voorlopig liever maar geen vorst.

Op naar januari! Of nog liever februari!

Onweerstaanbaar

Er was kerstmarkt in de kerk van Dreischor, mijn geboortedorp en ik zou bij bij de potten van de P. (tegenwoordig pottenbakker P.) gaan kijken. 

Hij bakt er lustig op los, mooie schalen en kruiken, vazen en raspjes en ook vogelhuisjes en daar had ik een oogje op.

Ik zocht een leuke uit en eenmaal thuis zat het stokje er niet meer in, dat was balen natuurlijk.

Eerst maar een wandeling en daarna nog even terug, ik was ook vergeten foto's te maken en dat kon dan gelijk.

Met het gaatje naar het noordoosten gericht moet het toch voor de mezen een onweerstaanbaar huisje zijn. Wordt vervolgt.

Blauw van de kou

De stukjes brood van gisteren zijn nog keurig opgeruimd vandaag. Toch wel makkelijk als je kostje zo voor het oprapen ligt vond deze merel. Voor de vetbolletjes zie ik nog weinig klandizie, ze zijn ook nog van vorig jaar misschien zijn ze wel over de datum en smaken ze nergens meer naar.

Een lekker rondje gewandeld vanmiddag, dan lig en zit je daarna weer extra lekker. Het was erg koud door de toch wel stevige bries en ik was vergeten een muts op te zetten, brrr, het water zag er ook al blauw van. Het laatste stuk met tegenwind mijn sjaal maar een beetje over mijn oren getrokken.

Af en toe vallen er een paar hagelstenen, serieuze wittigheid heb ik hier nog niet gezien.

Verder lekker zitten breien.

Huis en tuin

's Zomers staan er plantjes op of iets anders vrolijks, deze winter doet hij voor het eerst dienst als vogelhangplek, want zomaar nutteloos in een hoekje staan is natuurlijk ook niets. Erg handig vind ik zelf, al is het brood er inmiddels afgewaaid en ligt te soppen op de grond, maar eigenlijk geef ik ook nooit brood.

Vanmorgen werden de zakken aarde bezorgd, daar ben ik een tijdje zoet mee geweest. De bak zit vol, de kerstboom staat en brandt, als hij aanslaat laat ik hem staan. Er zitten ook wat bolletjes in met pot en al, dus komend voorjaal al iets bloeiends in elk geval.

Inmiddels regent het pijpestellen, ik heb nog net op tijd een rondje kunnen lopen.

Update:

Dank u Sinterklaasje

Er zaten vanmorgen chocolaatjes in de brievenbus, lekker! Sinterklaas had nog wat over zeker en heeft dat op de thuisreis maar zo hier en daar in de brievenbus gedaan.

Het paard van eergisteren was in de sloot gevallen en had zijn rug gebroken hoorde ik vanmorgen, het was wel het paard van de foto. Toevallig dat ik daar dan nog een foto van nam een dag of wat voordien. Ik zet eigenlijk nooit paarden op de foto, ik vind ze groot en onberekenbaar ik heb er niet zoveel mee, behalve die van Irene natuurlijk, maar dat zijn dan ook heel bijzondere.

Ook de dokter eens gebeld hoe het met mijn stukje hoofd afgelopen was. Goed. Het is/was zonneschade. Zulke plekjes moeten wel weggehaald worden want dat kan op den duur wel kwaadaardig worden, maar ja dat wist ik al. De boel een beetje in de gaten houden en niet in de felle zon, of anders beschermen.

Een mailtje van het bedrijf waar ik eergisteren mijn twintig zakken tuinaarde kocht voor de nieuwe bloembak. Ik vroeg of het bezorgd kon worden en dat kon, dat kostte dan wel €5 extra, nu ja ik hoefde dan niet met die zakken te sjouwen en het zou gisteren of vandaag bezorgd worden. Vanmiddag nog niets dus ik belde eens... nou dat kon diegene nooit gezegd hebben want... weet ik veel wat voor praatje, maar ze komen nu morgenochtend. 

Update:

Hoi Ria. Ik begrijp dat het verwarrend is dat er voor het een wel en het ander geen bezorgkosten moet worden betaald. De regel is dat onder de € 100  bezorgkosten gerekend worden. De kerstbomen echter vormen daar weer een uitzondering op die bezorgen we altijd gratis.Ik zal daarom de € 5 in een envelop stoppen en met de chauffeur meegeven.

Kreeg ik als antwoord op mijn mailtje. Daar kan ik dan weer wel mee leven. Ik heb de €5 als fooi aan de chauffeur gegeven.

Een warme douche voor de Groenevakwinkel zullen we dan maar zeggen

Geluk

Zoek het ijsvogeltje! Ik weet zeker dat het erop staat maar was te laat met de foto en omdat ik er verder geen foto nam is dit hem voor vandaag. Het was somber donker weer.

Joop ging sporten vanmiddag, vrijdag weer, wordt vervolgd dat zeker!

Ik plakte zegeltjes die in mijn portemonnee zaten op de daarvoor bestemde zegelplakpapiertjes en vergat daarna mijn portemonnee weer in mijn tas te doen, waardoor ik even later bij de kassa op Scharendijke zonder pinpas stond, erg vervelend. Teneinde raad vroeg ik of er iemand zo vriendelijk wilde zijn het voor te schieten zodat ik niet nog een keer heen en weer hoefde te rijden en jawel hoor, gewoon de mevrouw die na mij stond. "Ik vertrouw u op uw blauwe ogen... " zei ze nog en betaalde mijn boodschappen. Na het noteren van haar rekening nummer naar huis en thuis gelijk het geld weer overgemaakt.

Zo kan het ook. Er bestaan nog zat aardige, vriendelijke, behulpzame mensen. Ik ben haar erg dankbaar dat vergat ik bij het overmaken te vermelden.

Eén plus één

Een paar dagen geleden maakte ik nog deze foto, er liepen daar altijd twee paardjes, maar een paar dagen geleden lag er een zeil met de vormen van een paard eronder en het andere paard was weg en vanmorgen werd het paard vanonder het zeil opgehaald zag ik. Er moet er dus nog eentje over zijn, maar of dat deze is, of de kleinere, die er nog maar sinds vorig jaar bij liep en als 'opvoedpaard' gediend had in een natuurgebied in de Westhoek geloof ik, het is me weleens verteld, dus zo jong zal die wel niet meer geweest zijn. Ik hoor het vast nog wel een keer.

De stenen voor nog een plantenbak kwamen vandaag binnen, leuk!

Ik hoopte al dat het één dezer dagen zou zijn, zodat de kerstboom erin kan, ook leuk!

Nog geen idee of ik die erin laat staan en wat ik er in ga planten, iemand suggesties? Morgen of overmorgen komt de aarde.

Heerlijk weer weer vandaag!

Read More

Gedruil

Dit kunnen we toch met goed fatsoen geen zondag meer noemen, ik heb hem tenminste niet gezien.

Eind van de middag werd het een beetje droog en deed ik snel een rondje met het hondje vlak voordat het donker werd.

 De dagen zijn kort, nog even doorbijten en dan keert het licht langzaamaan weer.

En zolang het een beetje zonnig weer is heb ik er ook eigenlijk helemaal niet zo'n last van, maar dat gedruil, daar kan ik niet goed tegen...

Doorgeschuif

Een grijze boel vandaag en daar kwam weinig verandering in. Jammer genoeg nog geen wittigheid in de vorm van rijp, misschien morgenochtend, want dat vind ik toch altijd wel erg mooi.

We gingen even naar Zierikzee voor een paar boodschappen. Joop heeft komende dinsdag een proefles bij Laco en omdat ik (bijna) alle sportbroekjes en ander versleten spul met de verhuizing had weggegooid, moest hij toch wel iets hebben om aan te doen. Hopelijk bevalt het en wordt het iets met dat sporten, hij gaat het in elk geval proberen.

Vanmiddag een rondje door de kou, ik heb mijn bonkertje maar eens opgezocht, een oude jas die ik al jaren niet gedragen heb, maar nu lekker warm is, hij is misschien al twintig jaar oud. Vorige week mijn groene jas aan Silvia gegeven, ze zat er al lang op te azen en had de hare aan Yara gegeven. Zo hebben we allemaal weer eens iets anders. Mir had ook al het e.e.a. doorgeschoven naar haar, toch makkelijk dat we zo'n beetje dezelfde maat hebben. Alleen bij Mir heb ik een foutje met de voeten gemaakt, gevalletje jammer...

Zonnig haantje

Wat een heerlijke dag was het weer vandaag. Het haantje van de kerk in Brouwershaven fonkelde in de zon en toen ik eens inzoomde leek het net een hartje.

Na mijn wandeling ging ik naar de dokter, de hechtingen konden eruit, de uitslag was nog niet binnen. Gelijk even wat boodschappen op Scharendijke.

Vanmiddag nog een fijn rondje in de zon, lekker op het gemakje.

Joop liep even de dijk op en reserveerde  voor eerste kerst, dan is dat alvast maar geregeld.