We zijn er de hele dag zoet mee geweest. Sil en de mannen het meest, Ina en ik keken of alles wel goed ging. Maar hij ligt eindelijk in het water. Eerst thuis de mast omhoog om te proberen of alles goed ging en zat , toen weer naar beneden en op de haven weer omhoog en het spul te water gelaten.
Nog een paar weken ervan genieten en daarna in de verkoop, het is teveel gedoe, ze gaan op zoek naar wat makkelijkers, een opblaasboot ofzo, hihi.
De vlaggenmast hebben we vandaag ook verplaatst zodat de wimpel die ik van Ina en Martin voor mijn verjaardag kreeg ook kan wapperen.
Het BPPV speelde me weer parten vandaag, ik was er nu zelfs misselijk bij. Erg vervelend en ik hoop ook niet dat het te lang duurt. Oefeningen doen maar, ook al is dat erg vervelend, want je wekt daarbij steeds de duizeligheid op. Ik heb me er nog niet aan gewaagd, vooral omdat ik dan weer misselijk word, dat moet eerst maar eens over zijn.
Dit gebeurt er dan zo ongeveer.
Nog wel lekker een stukje gewandeld met Silvia vanmiddag. Als ik maar overeind blijf en niet teveel met mijn hoofd draai is er niets aan de hand.
De vlinder en de hommel kwamen we onderweg tegen, ik heb er een flinke bewerking tegenaan gegooid, hij was veels te donker.
Gisteren was het weer raak en verdween Storm weer in de suikerbieten. Op aanraden van Silvia liepen we gewoon verder, hij zou wel komen... maar toen er niets kwam ging ze toch maar even kijken. Hij was in de sloot gesprongen en kon daar niet meer uitkomen. Pas gemaaid, dus glad. Gelukkig hoefde ze er niet in te springen net als vorig jaar.
Vanmorgen dook hij een korenveld in, wat natuurlijk erg grappig om te zien is, maar alweer bleef hij maar huppelen en uiteindelijk zagen we hem er helemaal niet meer bovenuit komen.
Dit keer gingen Didi en ik erop uit en vonden hem bij het kadaver van een reiger, erg lekker.
Hij kreeg natuurlijk flink van Didi op zijn donder.
Courgettes volgens Sil en eetbaar. We moeten misschien ook eens kijken of we een keer bij Dieneke Klompe terecht kunnen. Ik zie dat haar website is aangepast! Erg leuk.
Na een rumoerig begin van de nacht toch nog heerlijk geslapen. 'Mensen kinders' (oude Zeeuwse uitroep, wat zoveel wil zeggen als 'tjonge jonge'), wat ging het tekeer en de felle lichtflitsen gingen helemaal door merg en been, ik ben er bang van. Ik had mijn foto- opslagding al losgekoppeld, fototoestel ernaast, bril op het nachtkastje, ik neem zo mijn voorzorgsmaatregelen in zulke gevallen.
Gelukkig viel het mee en konden we weer heerlijk wandelen vandaag. Niet al te warm met een lekker windje erbij. Joop had stevig de pas erin, want hij moet trainen voor zijn fietstest over een tijdje zegt hij.
Eenmaal weer thuis hadden de vlinders, bijen, hommels en weet ik niet wat voor spul nog meer een feestje op de bloeiende tijm, het was een drukte van jewelste.
Ze zaten alleen niet erg stil.
op een paar na, heel af en toe.
Een heerlijke verfrissende onweersbui vanmorgen, ook al heb ik het niet zo op onweer, het frist er toch altijd wel van op.
Lekker gewandeld vanmiddag. In Looperskapelle ging ik op het geluid van gezang af, dat uit de Pluk- en theethuin bleek te komen, het was er erg gezellig en mooi.
Dat vond Didi ook.
Na een verfrissend onweersbuitje vanmorgen deden Joop, Silvia en ik een rondje met de hondjes, het was nog net niet al te warm al waren de honden wel blij toen ze bij het Koepeltje even het water in konden.
Dat was een lekker opfrissertje.
Vanmorgen voor de bui plukte ik de uitgebloeide vrouwenmantel, gelukkig maar want anders ligt dat allemaal weer op de grond te rotten. De zonnebloemen beginnen nu bijna te bloeien en de hortensia's zijn prachtig fel rose. Het is mooi in de tuun. Morgen weer maaien ook al groeit het niet hard, maar er komt ook een andere tent geloof ik, die kan dan weer op een andere plek.
Het was weer een warme dag, een mens komt dan niet tot veel meer dan alleen het nodige.
Joop had nog een aangevlogen duifje dat ergens ver weg gelost moest worden om de weg naar huis weer te kunnen vinden. Hij deed dat samen met Levi in de Spitfire. Levi had de duif de vrijheid gegeven, hij glunderde erbij toen hij het vertelde.
Sil en ik deden een rondje rond de haven en daarbij zagen we ineens Miriam boven op de dijk lopen met haar oppashond Sjaak, ze vindt het geloof ik erg gezellig en een wandelingetje zo tussen de middag is natuurlijk ook niet verkeerd.
Daarna deden we nog even boodschappen bij de Lidl en ondertussen was mijn zus gekomen. Met haar heb ik de rest van de middag lekker in de schaduw doorgebracht en lekker zitten kletsen. Ze vertoeven de komende weken op de Grevelingen dus we zien elkaar binnenkort vast nog eens.
'Je zet hem niet op je weblog hoor' riep ze nog nadat we gedag hadden gezegd, ik zou niet weten waarom niet, ze staat er toch goed op!
Sil en ik deden een rondje met de honden zo rond de middag, het was nog lekker koel en we hadden zelfs een paar druppels regen. De kinderen wilden niet mee, Yara heeft pas een mobieltje en Levi kijkt tv. Ik had ze liever bij hun lurven gepakt, maar daar heb je uiteindelijk ook geen plezier van werd me verteld.
Contact met degenen die op dat moment ergens anders zijn, de mobiele wereld heeft ons in zijn macht. Spelletjes, muziek of waar je ook maar lol in hebt, we zijn allemaal verslaafd.
Nee, dan de honden, die gaan gewoon nog op hun geur af, vooral Storm heeft daar een neusjee van en Didi wil dan wel mee de peeën in.
Terwijl ze dat anders nooit doet eigenlijk, behalve dan als ze een haas of konijn ziet.
Nu ja we waren er even zoet mee, Didi had ik gelukkig weer gauw te pakken, maar Storm wilde niet komen en Sil was bang dat hij naar de koeien op het stuk land ernaast zou gaan, dan waren de rapen nog niet gaar zei ze, daar zouden we niet blij mee zijn, dus wij kozen het hazenpad en liepen terug in de hoop dat hij in elk geval achter ons aan zou komen... en dat deed hij.
Vanmiddag even naar de 'Zoete Kers' op Noordwelle, ja er is er eentje op Walcheren, maar sinds kort ook hier. Heerlijke kersen en ander fruit en groente en ook kaasjes. Ik nam voor vandaag zeekraal mee en heerlijke cranberries in chocolade, smullen hoor. Altijd als ik naar de tandarts in Vlissingen moest reed ik er langs voor een zakje en voordat ik thuis was, was het op!
Deze twee bleven niet lang genoeg zitten voor een betere foto, ik kon er net eentje maken en weg waren ze weer, met z'n drieën. Misschien moest er nog uitgevochten worden wie de ware was.
Het was nog goed te doen om vanmorgen vroeg een stukje te wandelen, alleen moet je dan niet achter een konijntje aan gaan rennen natuurlijk. Gelukkig had Didi dat ook snel door.
Vanmiddag repareerden we de bel, die al een tijdje stuk was, tenminste Joop repareerde en ik riep af en toe of hij het deed, drukte op knopjes ter controle en we probeerden de intercom, dit alles zo'n keer of tien omdat hij niet precies wist waar de storing zat en tussendoor liep hij heen en weer. We waren er een tijdje zoet mee.
De moeite was niet voor niets, het werkt allemaal weer!
Applaus voor Joop! Hij is toch zo knap.
Voor toekomstige belknopdrukkers dit:
Eén normaal drukje is genoeg, dat veroorzaakt een boel kabaal binnen en als wij het niet horen hoort Didi het wel. Als er niemand reageert zijn we er niet! Harder en vaker drukken heeft geen nut.
Poppy is ook behoorlijk groter gegroeid, het is een braaf konijn.
Didi vindt haar ook erg lief en zou het liefst even met haar spelen.
Yara ging vandaag voor een nieuwe look, het staat haar prachtig vind ik!
En nu maar weer naar buiten, de bloemen roepen... water... water...water
Familiefoto's maken is niet mijn sterkste kant, maar ze zijn er wel allemaal hoor.
Kinderen, hond en konijn, man is nog even afwezig, die komt later en het konijn kreeg ik nog even niet in beeld.
Dit is toch ook veel leuker dan een konijn. Yara is inmiddels iedereen over de kop gegroeid.
Nog een beetje de boel gedaan vandaag, daar was er al een tijdje niet van gekomen en dat zal de komende weken ook wel niet het geval zijn.
Vanmiddag lekker gewandeld daar was het heerlijk weer voor. Er waren erg veel kleine vindertjes, verschillenbde soorten en ze hadden geen zin om te poseren, behalve deze dan. Wat een wimpers hè een mens zou er jaloers op worden.
Geen idee hoe het heet.
En ook geen zin om te gaan zoeken.
Morgen komen de vakantiegangers, dan is het voor een paar weken gedaan met de rust.
Zolang we op Scharendijke wonen, liep ik nog nooit het Klippewekken af, terwijl het toch maar een kilometer van ons huis vandaan is. Daarom vond ik dat dat vandaag maar eens moest gebeuren.
De reden was dit 'ding'. Ik wist wel dat het er stond en dat het een baken is voor het vliegverkeer, maar had het nog nooit eens van dichtbij bekeken.
Zo ziet dat er dus uit, niks bijzonders eigenlijk, je loopt er zo voorbij.
Afgezet met een hekwerk, waar je dan misschien wel weer overheen kunt klimmen, maar dat vond ik niet nodig.
Her Klippewekken wordt deze zomer begrensd door twee percelen vlas, erg gezellig wandelen en zodoende nog maar een filmpje.
Did had het warm.
We waren vanmiddag bij een brillenwinkel in Zierikzee, één van de vier op honderd meter. Joop is gewend bij die ene, dus gaan we dan niet ineens naar een andere. Korting of een actie is er overal wel.
Hij was al een tijdje toe aan een nieuwe en nu door zijn klachten leek het toch dat hij meer last had bij fel zonlicht, vandaar dat hij nu gekozen heeft voor meekleurende glazen. Zijn ogen zijn gemeten en niet echt veel achteruit, een half puntje elk. Het is een leuk brilletje met ronde glazen en het kleurt mooi bij zijn ogen. Over twee weken klaaar.
Nu nog ophouden.
Ik vond nog iets om te knippen en ging daarna zelf naar de kapper.
Wat is het heerlijk hè, eindelijk zomer zoals het bedoeld is en niets te warm want er waait een heerlijk briesje
We doen tegenwoordig 's avonds een rondje, vandaar dat ik wat later ben. Didi kan dan nog lekker even zwemmen.
De klavers zijn gemaaid. We vroegen ons af waar ze voor waren, groenbemesting of veevoer, maar nu lijkt het toch aan de koeien gevoerd te worden...
Het schilderwerk is klaar en daarna deed ik een rondje door het tuincentrum in Renesse voor een pot met iets erin voor bij de oprit. Ik heb de pot wat ingegraven en nu maar hopen dat ze er af kunnen blijven. Het staat in elk geval wel vrolijk met de meisjesogen erin, al zien die van mij er heel anders uit dan op het plaatje.
Daarna kleurde ik nog wat.
Om te zwemmen had Didi niet veel zin vanavond, maar toen we thuiskwamen en Storm haar uitdaagde wilde ze eigenlijk wel spelen. Het is altijd maar goed dat er gaas tussen zit, geen idee hoe dat anders af zou lopen.
Ik schilderde de blokhut klaar vandaag, nu morgen alleen de deuren nog een keer, nog niet klaar dus eigenlijk. De matrassen en de kussens voor de tent gelucht en gezogen, alles is fris en schoon voor de vakantiegangers.
Een dreigende lucht vanavond, maar voorlopig blijft het goed als we het weerbericht mogen geloven.
Een heel veld met klavers en lekker ruiken dat dat doet!
We gingen even voor een duik naar het fietspad nadat Ruud en Ulrike vertrokken waren. Tenminste Didi dook natuurlijk, ik hield het droog. De rest van de middag kleurde ik een beetje.
Lekker relaxed.
Kijk, het schilderij dat ik van Ulrike kreeg. Het was een beetje moeilijk fotograferen met het glas ervoor, maar zo is het wel te zien.
Na het ontbijt wandelden we een rondje door de polder. OP het gemak want de benen van Ulrike zijn niet gemaakt voor zulke grote stappen, net als die van mij, maar ik ben het gewend.
Ruud spotte nog een jonge buizerd, midden op het land. Het was een heerlijke wandeling.
Daarna gingen zij nog even naar het strand, want in Zeeland komen en niet naar het strand zijn geweest kan natuurlijk niet.
We aten een pizza in de Pizzeria met z'n allen en dronken nog een afzakkertje bij Salud. Op de terugweg naar huis kwamen er geluiden uit ons oude huis en probeerde ik te ontcijferen wat voor taal, ik kon er geen chocola van maken...
Allemaal bedankt voor de felicitaties hier en daar, het was een fijne dag.
Zesenzestig.
Een vuurwerk van vlas dan maar.
Een lieve kaart van Janny bij de post vanmiddag en nu zijn Ruud en Ulrike er. We hebben lekker gebarbequed vanavond en ik heb net een prachtig cadeau van Ulrike gekregen, ik zal het morgen laten zien, ben er hartstikke blij mee.
We waren vroeg uit de veren vanmorgen. Joop moest half tien in Goes zijn voor een oogscan en omdat hij de laatste keer zo'n last had gehad van de druppels en bijna niets zag, ging ik mee on te rijden. Achteraf was dat helemaal niet nodig want bij een scan krijg je geen druppels, wisten wij veel.
Het was ook zo gebeurd, al ging de tijd ook wel snel met voor mij een zeer spraakzame meneer in de wachtkamer. Hij kwam voor een 'second opinion' want zijn gezondheid ging boven alles, voor zijn rug was hij ook al 70 keer in Gent geweest, nee hem hoefde je niets te vertellen. En om nu te zeggen dat hij er gezond uit zag, welnee, meneer had een afschuwelijke bobbel boven zijn broekriem, de knoopjes van zijn bloesje sprongen nog net niet open, erg gezond hoor.
Nu ja, Joop was dus zo klaar en de uitslag wordt naar de huisarts gezonden al vertelde de dokter wel gelijk dat hij waarschijnlijk slijtage aan zijn netvlies heeft, de droge vorm. Bij de natte vorm schijn je verder van huis te zijn. Hij heeft het ook maar aan één oog.
Er valt mee te leven en voorlopig ziet hij zonder bril beter dan ik mèt, ontdekten we onderweg toen hij een nummerbord las, ik zag totaal niet wat er stond.
Vanmiddag bracht hij een kar takken weg, maaide ik het gras en fröbelde wat aan een gebreid hemd van Miriam dat korter moest. Je denkt 'dat doe ik even', maar dat viel vies tegen, vooral toen ik ook nog een gaatje knipte op de verkeerde plek, maar gelukkig kwam ook dat weer goed.
De blokhut wat opgeruimd voor logees morgen, hopelijk wordt het lekker buitenzitweer.
De tekening is van vorige week, ik vond hem wel toepasselijk met dat ene oog, al is het lijstje niet zo netjes, het blijft handwerk.
Vanmorgen even over de markt gelopen in Zierikzee en hoewel ik nog erg aan het nieuwe Havenplein moet wennen als het 'leeg' is, vind ik de markt er toch wel een stuk gezelliger op geworden.
Daarna deden we met z'n drietjes een lekker rondje door de polder.
Ik ben er eigenlijk een beetje versleten van.
Yara neemt vanavond samen met haar klas afscheid van de lagere school. Op naar een nieuwe levensfase waarin ik haar veel geluk en plezier wens. Ze gaat naar het Groenhorst College in Nijkerk, vlakbij huis.
Ze is mijn toetje van vandaag.
Vanmorgen eerst nog even geschilderd aan de blokhut, het grijs is ook klaar, nu alleen het wit nog, dat is niet zoveel meer, maar wel meer gepruts bij de raampjes.
Eenmaal weer binnen keek ik eens op Facebook of er nog nieuws was en ja hoor, Margo had een foto geplaatst, ze was bij Kerkwerve in de buurt. Ik gauw douchen, want ze zou er zo zijn dacht ik nog, Kerkwerve is tenslotte vlakbij. Maar het duurde en duurde en ik maar wachten en berichtjes sturen met tel. nrs en adres.
Zodoende kwam er van wandelen niet veel en deed ik de was aan de kant en nog wat andere klusjes binnenshuis. Al met al is er niets van gekomen, ze was niet alleen en had ook niets gezegd dat ze zou komen, dat had ik zelf maar verzonnen.
En daarom deden we vanavond na het eten een rondje, ook leuk!
Het waaide nog hard, de bloemen zwiepten heen en weer dat was moeilijk plaatjes schieten, maar toch nog wat 'gevangen'.
Na eerst een paar uurtjes schilderwerk aan de blokhut, ging ik net als gisteren met Didi weer even naar het fietspad om te zwemmen (ja ja dat kan hier), het viel me eigenlijk tegen met de warmte, het was eerder fris.
Daarna togen we erop uit om wat foto's te maken en zoals altijd beland ik dan ergens in de buurt van Zonnemaire of Dreischor. Dit keer bleef ik hangen bij Zonnemaire, want daar vond ik al wat ik zocht.
Een mooi bloeiend aardappelveld.
Prachtige bloemen.
En papavers. In alle fases, want ik was eigenlijk een beetje laat.
Prachtig hoog deze, ik kon er met mijn 1.60m nog net overheen kijken.
En omdat ik het al zo vaak beloofd had en nu weer in de buurt was, ben ik eindelijk langs geweest bij Heleen en Johan. We kennen elkaar al jaren, van vroeger en school. Ik speelde vaak met de zus van Johan op de boerderij, vooral in de zomervakanties, dan brachten we koffie en brood op het land en reden mee op de aanhangers, of gingen zwemmen achter de dijk. Ik vond het er heerlijk en dat was het er nog. Met Heleen zat ik op de middelbare school.
We hebben gezellig zitten kletsen en voor mijn gevoel waren we nog lang niet klaar, dus of ze het nu leuk vinden of niet, we gaan gewoon nog eens langs, Didi vond het er nl. ook erg leuk.
Er waait hier heel de dag een frisse wind en daardoor is het best lekker om wat te doen en grasmaaien moet sowieso, dus dat deed ik eerst.
Daarna ging ik lekker met de auto met Didi naar het fietspad om te zwemmen en een stukje te lopen, voor een lange wandeling was het te warm en daar had ik ook geen zin in.
Prachtige veldboeketten, ik hou dr van, ook al is het nog zulke vuulte.
Daarna waste ik de auto en om me niet de rest van de zomer aan de overhangende hazelaar te ergeren dunde ik die behoorlijk uit, bah, vieze luizen er altijd in of ander plakkerig spul, waar je stoelen van gaan plakken (en jijzelf natuurlijk ook).
Tussendoor deden we af en toe een kopje thee, best relaxed hoor zo'n maandag.
En toen was toch zomaar Joe Cocker bij Perry's Beachclub afgelopen zaterdag. Ze vierden hun tienjarig bestaan en zijn verkozen als beste strandtent van 2013.
We deden een rondje met de Spit vanmiddag.
Na een haring en een ijsje in Veere gaf Joop me een beknopte rondleiding Middelburg. Het gebouw waar hij op Padvinderij zat en dat nog steeds Padvinderij gebouw is.
De ULO waar hij de eerste klas deed en daarna toch maar naar de ambachtschool ging, eigenlijk had hij helemaal geen tijd voor school, meisjes waren veel leuker.
Het huis waar zijn vriend Janis woonde op de benedenverdieping, ik ben daar ook nog weleens geweest. Zijn moeder kon heerlijk koken, ze deed dat ook voor anderen op bruiloften en partijen.
Het was warm in Middelburg en ik was blij toen we eindelijk weer een beetje verfrissing van de zeewind kregen. Over de Boulevard in Vlissingen mag je niet meer rijden op drukke zondagen blijkbaar, dat is jammer.
En nu heb ik er toch wel een beetje rooie neus van, ook al dronk ik nog een halve liter witbier onderweg.
Lekker kleuren in de zon.
En straks een stukje vlees van de bbq.
Het is goed uit te houden hier.
De uil zei vanmorgen dat ik een rustdag moest nemen vandaag.
Dat liet ik me geen twee keer zeggen en hield me kalm, net als deze mot.
Een beetje eng vind ik ze altijd wel.
Verder tekende ik weer eens wat en deden we natuurlijk wel een rondje.
Het Purmerendje bloeit uitbundig. Inmiddels heb ik ook twee stekjes, heel klein nog, maar ze doen het in elk geval. Prachtige witte bloemen.
Ik heb nog wat geknipt vandaag. "Heb je toch nog wat gevonden?" zei Joop, maar eenmaal klaar ziet hij tcoh wel dat het ervan opknapt natuurlijk. Hij bracht een kar met takken naar de milieustraat.
Vanmiddag samen even naar Zierikzee voor wat boodschappen en een ijsje. Op de terugweg deden we even de viswinkel aan, ik was er nog niet geweest. We namen een lekker stukje zalm mee en een harinkje. Het smaakte allemaal best. En nu ben ik er moe van, even in de relax modus.
UPDATE:
Volgens bericht van Wieneke is het de Bruidsbloem.
Ik ben een beetje aan het terugbladeren in de foto's, deze is ook van tien jaar geleden, net als die van gisteren
Vanmorgen ging ik naar Ans om de nieuwe breiboeken, want het was niet veel weer voor iets anders. Onderweg bedacht ik me hoe het toch zou zijn als mijn vingers dienst zouden weigeren, dan valt er niets meer te breien, snoeien, tekenen of garnalen te pellen. Een beetje zitten kijken en luisteren, als dat tenminste nog werkt.
Het is niet voor niets hoor, want af en toe doen ze ook niet precies wat ik wil, schieten op slot, of tintelen, sommigen worden ook steeds dikker en zijn pijnlijk. Maar voorlopig kan ik er nog alles mee.
Joop ziet af en toe alles dubbel, dat zou van een medicijn kunnen zijn en dat wordt nu nagekeken, volgende week een oog scan. Op den duur worden we de lamme en de blinde of zoiets.... en samen lukt dat ons vast, ik hoor het de meneer van de burgelijke stand nog zeggen.... in voor- en tegenspoed en dat maakte diepe indruk op mij, want wie denkt er op zijn bruiloft nu aan tegenspoed.
Tien jaar geleden deed Joop het nog, samen met Yara, op een andere maaier.
De leverancier van onze maaiers overleed vorige week plotseling, het was een oude klas- en dorpsgenoot van de lagere school van mij. Zo zie je maar het kan zomaar gebeurd zijn als je tikkertje het ineens niet meer doet.
Dag Jan. Ik heb je niet anders gekend als een aardig mens.
Inmiddels ziet het er zo uit, toch niet voor niets al dat werk gedaan denk ik dan, want aan de rechterkant is ook een hoop veranderd.
Mensen uit het dorp zagen het vast gisteren, dat het oude foto's waren, want de muziektent waar de kinderen op spelen is er al lang niet meer en de PLUS ziet er inmiddels ook heel anders uit, net als de kroeg ernaast en Joop.
De rozen bloeien en ze ruiken heerlijk.
Ik snoeide wat uitgebloeide struikjes, want 'na de bloei volgt de snoei', zoals mijn reeds lang overleden vader altijd zei. Hij snoeide ook graag.
Ja, ik weet niet hoor, maar als de winkels in de Dorpsstraat verdwijnen blijft er toch weinig levendigs over. Het is nu vaak een ontmoetingsplaats, je komt iemand tegen, maakt een praatje en natuurlijk is dat bij een nieuwe winkel ook wel weer zo, maar niet in Het Dorp, daar zijn dan alleen nog restaurants.
Er hangt een grote poster, ik dacht ik kijk eens, maar daar valt nog weinig te zien.
Wel zag ik in de Wereldregio de 'staat van Schouwen-Duiveland' ik vulde hem de vorige keer al in, best veel vragen maar ik denk wel dat het nut heeft, het kan hier.
Want het moet tenslotte wel een beetje gezellig blijven hier en niet alleen in de zomer.
Eigenlijk hou ik helemaal niet van dat geverander... want zeker niet alle veranderingen zijn verbeteringen.
|
|
