De beste wensen
Met als afsluiter het mapje 'Nepal'.
Met als afsluiter het mapje 'Nepal'.
Lekker getekend vandaag en gisteren en eergisteren met dit als resultaat. Het is een beetje verward geval.
Verward misschien omdat ik er nog niet uit ben of het nu een leuk jaar was of niet. Ups en downs, zeker veel downs, maar natuurlijk ook veel fijns. Vooral het nog intensievere wandelen doet me goed, dat merk ik ook aan mijn lijf, lekker doorstappen draagt ook zijn vruchten af, al verval ik ook nog weleens in een slenterpasje, zeker als er veel 'plaatjes' zijn, maar mijn streven is toch om lekker door te stappen samen met Joop. Hij levert iets in en ik doe een tandje bij.
Over die downs ga ik het niet hebben, die gaan wel een keer over en bij ziekte hoop ik vooral op beterschap komend jaar, want ook daar waren we nauw bij betrokken.
En dan de kleuters van hiernaast, morgen hebben ze weer een feestje als ik de voorbereidingen zo aanschouw. Eens kijken of ze het fatsoen hebben rekening te houden met andermans huisdieren. Vorig jaar was dat zeker niet het geval, maar hopelijk gaat dat dit jaar beter.
Een feestje is tot daar aan toe, maar je vuurwerk af komen schieten en een hoop ander kabaal maken temidden van ZES honden getuigt van weinig fatsoen, of eigenlijk moet ik misschien verstand zeggen...
Ik doe het mapje tekeningen erbij, dat zijn er niet veel. Ze zijn vooral van de laatste tijd.
Verder wens ik iedereen een fijne jaarwisseling en een goede start.
Joop moest even naar de tandarts vanmiddag, dus ik besloot om mee te rijden naar Brouwershaven en hij zette me af bij de Schenkelsdijk, die ik voor het gemak ook altijd maar Schouwsedijk noem omdat het grootste stuk zo heet.
Mijn plan was om naar Zierikzee te lopen, de Kerstman had een boekenbon bezorgd en omdat het rare dagen zijn is een boek ook weer eens wat anders, je doet toch verder niets... (hahaha)
Halfverwege veranderde ik mijn plan en sloeg af richting Noordgouwe, dat boek komt een andere keer wel weer.
"Jie bin ôk vaare van uus...", dat hoor ik nogal eens als dorpsgenoten me passeren. Ik heb dan vaak niet de tijd om uit te leggen dat ik niet alles loop, maar dat begrijpen ze vast wel.
Het werd steeds zonniger ook en vanaf Noordgouwe had ik weer windje mee. Jas open en genieten.
Veel bomen zien er alweer glanzend uit, klaar om uit te lopen. Hopelijk gaat het niet al te hard meer vriezen.
Ik hoop wel op een bak regen en een zak storm met oud en nieuw, vooral veel van allebei, dat voorkomt een hoop ellende.
Via Schraphage liep ik weer terug naar Brouwershaven. Ik was wat te vroeg voor de bus dus tijd zat om een visje te scoren. Al met al nog net geen 10km.
Hier bij de laatste foto rook het ontzettend lekker, daar werden selderijknollen geoogst, vlug nog binnen voor regen, wind en vorst losbarst.
Toen we thuiskwamen van het wandelen zag ik ze ineens, sneeuwklokjes! Vast niet alleen bij mij, maar in december dat is toch wel vroeg. Ik vin leuk!
De Helleboris doet ook nog steeds zijn best.
Het was weer heerlijk vandaag, de verjaardag van Silvia en omdat het op Facebook mocht zet ik het ook maar hier een greep uit 46 jaar.
We deden vandaag weer hetzelfde als gisteren, alleen gingen we niet naar het strand, maar bleven lekker in de polder, dat strand komt wel weer als iedereen naar huis is.
Die polder is grijs, vooral vandaag weer, dus weinig foto's gemaakt.
Daarom vandaag het mapje Tuin, groot en kleurrijk!
Hoogtepunt van afgelopen jaar was toch wel een heuse bijenorchis in eigen tuin. Ik ben erg benieuwd of hij komend jaar terugkomt.
Het was bijna filelopen op het strand, wat een drukte!
Niet zo gek natuurlijk, want het was heerlijk wandelweer.
Verder luisterden we naar de Top 2000, aten de pasteitjes met de ragout op die in de doos zaten die Joop een tijdje geleden kreeg en het Zeeuws stoofvlees dat alle klanten van de vlesboerderij kregen. Daar maakte ik wat aardappelpuree bij, het was lekker! Ik had het eergisteren per ongeluk opengemaakt toen ik dacht dat het vruchtjes waren, dus het moest wel op. Zodoende was ik snel klaar met koken :)
Het was een dag als zovelen dit jaar. We wandelden, alleen hadden we weinig woorden, het was toch anders....
Vanavond aten we gezellig bij Salud, met alle Saludjes. Mir ging ook mee en we aten heerlijk op z'n Kerst.
Ik zit nu lekker uit te buiken, want dat is wel even nodig. Morgen maar weer een wandelingetje.
Het mapje strand vandaag, dat zijn er lekker veel.
Levi was superblij met zijn tekening, hij had hem nog niet langs zien komen op het www.
Hij is me inmiddels ook ruimschoots over het hoofd gegroeid. Morgen misschien eens een meetfoto.
We hebben gezellig gegourmet, niemand lacht op de foto, maar zo serieus was het niet hoor, we hebben best wel gelachen en er waren cadeautjes zat. Ik ben een blij mens.
De meeste boodschappen zijn wel binnen geloof ik, morgen nog een bak vlees en vers stokbrood, want we gaan gourmetten! Nooit van zijn leven zou ik het nog doen na de laatste keer, dat had ik me voorgenomen, maar Yara deed me zwichten. Ik probeerde nog mossels, maar nee, daar had ze geen zin in, het moest 'iets anders' zijn. ...
Vanmiddag liep ik weer eens naar Zierikzee, gewoon de kortste route langs de Provinciale weg, maar dat is niet goed bevallen hoor, met al dat voorbij razende verkeer. Voor een sanitaire stop klom ik even naar de andere kant van de dijk, maar daar was het ook al niet prettig. Hoog water en spetterende golven, dus voor de rest van de wandeling weer terug naar de vrachtwagens.
Ik deed mijn boodschap, we aten een broodje en gingen weer met de bus terug. Al met al toch wel een fijne middag, lekker buiten.
Joop moest vandaag voor de uitslag van het kastje naar de cardioloog in Goes en omdat mijn bril op instorten stond reed ik even mee tot Zierikzee om die te laten maken. Joop zou me dan op de terugweg weer ergens oppikken..
De uitslag was niet verontrustend, ze konden er ook niet veel van maken. Hij krijgt nu Beta blockers en moet die twee maanden slikken, daarna twee dagen met het kastje lopen en zien wat er dan van komt. Als hij flauwvalt moet hij het zeggen.... zei Joop.
Mijn bril werd keurig gemaakt en ondertussen paste ik er eens een paar, want volgend jaar is het weer tijd voor een nieuwe. Ik neem me altijd voor er voorzichtig mee te doen en de eerste tijd als ik een nieuwe heb lukt dat ook wel, maar die ik nu heb zit inmiddels alweer vol met krassen, want hij verdwijnt tijdens het wandelen nogal eens in mijn tasje.
Onderweg richting huis kwam ik hier voorbij. De site is nog niet optimaal, want de schuur was gewoon open vandaag en toen ik zei dat terug zou komen was ik welkom zei hij.
Zodoende een paar Zierikzeese foto's waar ze het Havenpark aan het verbouwen zijn, de rest van de foto's zit in het mapje Zierikzee natuurlijk, dat ik voor de gelegenheid hieronder plaats.
Hoe somber het er soms ook uitziet er zijn altijd wel lichtpuntjes te ontdekken.
Morgen de kortste dag! Daarna gaan we weer de goede kant op, tenminste dat vind ik. Langer licht is beter voor een mens, niet dat ik nu zo super somber ben maar ik ben er wel gevoelig voor. Daarom is het vele wandelen zeker in de wintermaanden goed voor mij. Lekker een paar uur in de buitenlucht veel licht 'vangen".
Als dat er is tenminste, want vandaag was de zon ver te zoeken.
Vandaag het mapje Schouwen Duiveland.
We maakten een heerlijke strandwandeling, het was best druk op het strand maar dat heeft ook met de aangebroken kerstvakantie te maken natuurlijk.
Er was een zeehondje dat vriendelijk voor iedereen poseerde, die was duidelijk mensen gewend.
Of Didi zich nog iets van haar eerdere ontmoeting herinnert heb ik geen idee.
Voor Joop was het rokjesdag.
Toch maar een pan erwtensoep gemaakt vanavond ook al is het er niet echt weer voor, het smaakt best!
Anders dan de foto doet vermoeden was het een grijze dag vandaag, de foto is van gisteravond.
Het was wel lekker om wat te doen buiten en dat deed ik dus ook, een beetje harken en vegen en de ramen gezeemd. Alles moet een beetje netjes zijn want volgende week komt er bezoek en ik wil erg graag dat dat goed verloopt. Aan mijn goede wil en inzet zal het niet liggen, zodat we het jaar hopelijk in goede harmonie af kunnen sluiten.
Vanmiddag een wandelingetje, een cake gebakken en lekker vroeg gegeten (dan hebben we dat ook maar weer gehad). Nu even een blogje met een glaasje wijn en dan vanavond maar eens even stevig doorbreien, nog één mouw dat moet lukken voor de kerst.
Vandaag het mapje 'Scharendijke'. Ik vind het eigenlijk een beetje rommelig mapje, volgend jaar beter opletten wat ik daarin zet.
De warmste decemberdag ooit vandaag. Het was dan ook heerlijk toeven op het strand en zo dachten veel baasjes met hondjes erover.
Onderweg naar het strand gingen de vogels als een gek tekeer, die hebben ook al behoorlijk het voorjaar in hun bol. Ik vind het ook wel best hoor, maar het is nog lang geen maart natuurlijk, het zou fijn zijn, zulk weer met Straô.
Op het strand wat (zilver?) pleviertjes.
Iemand rookte hier een sigaartje en deed er wat leuks mee. Of opa maakte het bouwwerk van zijn kleindochter af met een heuse schoorsteen. Of het was een stiekum sigaartje, of een laatste van iemand die wil stoppen. Het blijft gissen natuurlijk.
Een grijze dag. Ik poetste wat, was even in Zierikzee en deed daarna nog een rondje.
Ik maakte geen enkele foto, dus plaats er eentje uit het mapje natuur van afgelopen jaar, dat ik hieronder zet.
Omdat de bloemen, de bijtjes en andere beestjes volgend jaar allemaal in deze map komen zal die dan wel iets groter worden, dat zien we dan eind volgend jaar wel weer... bij leven en welzijn.
Daar, rechtvooruit in het midden, daar zou het moeten komen, dat Brouwerseiland.
Je moet er toch niet aan denken, weer een heel park dat de helft van de tijd leeg zal staan, want permanent wil daar toch niemand wonen, zo tussen de zoute Noordzee en de ook weer steeds zouter wordende Grevelingen, dat is tenminste ook de bedoeling.
Zoute klamme lucht want dat droogt niet, vochtige huizen, nattigheid, schimmel, nee dat wordt niets! Ik hoop zo dat het niet doorgaat en de surfers met mij.
Het strand aan de andere kant van de dam is pas opgespoten, het ziet er weer bijna net zo uit als in de jaren zeventig toen wij hier vaak naar het strand gingen met de kinderen, er was toen nog geen surfer te bekennen. Heerlijke zomers hebben we daar beleefd.
Vandaag trouwens ook geen surfers, maar wel een ander clubje die iets anders gingen oefenen zo te zien.
Hier is mijn Golf nog weleens over de keien naar beneden gehobbeld. Er stond een stevige bries en ik was vergeten hem op de handrem te zetten. Opkomend water was het ook nog eens maar gelukkig kwam er snel hulp en kon mijn Golfje van de golven gered worden.
Bruine bonen stonden er op het menu vanavond dus ik nam een pot mee vanmorgen in de winkel, met nog een paar andere potten eetbaars voor noodgevallen, ik heb er altijd wel een paar te staan.
"Eet jij dat? Dat komt er bij mij niet in hoor, bleeeh, bah, getver! Als ik bruine bonen eet koop ik ze los om te weken, veel lekkerder en allemaal verschillende soorten vleesjes erin, heerlijk! Maar ik heb ook een stoomoven hè! Zo gaar! Heerlijk!"
Ik voelde me bijna een misdadigster, slecht, mislukt, dat ik dat kon eten... zo'n pot... maar het was toch altijd lekker... en het staat bij het mensenvoer...
En een stoomoven, daar kan ik me al helemaal niets bij voorstellen. Ik heb vier pitten met gas eronder en daar doe ik het al jaren mee. Wij eten op onze manier lekker en ook erg gezond hoor, daar zorg ik wel voor, behalve dan misschien drie keer op een jaar een pot en bruine bonen iets vaker.
Ik heb er de hele middag aan moeten denken, dat iemand je gewoon in een paar minuten zo'n rotgevoel kan bezorgen, terwijl ik dat helemaal niet van haar gewend ben hoor, want ik ken haar al jaaaaren. Daarom zei ze het ook zo recht voor z'n raap denk ik, niet wetend hoe het me raakte.
Koken is nu eenmaal niet mijn ding.
Gelukkig heb ik genoeg andere kwaliteiten... ;)
De sperwer was niet helemaal jofel, of hij zat op een prooi, maar hij veroerde geen vin.
Jaren geleden maakte ik ook al eens een foto van zo'n spoor, zonder beestje. Vandaag zag ik er eentje mèt beestje en daarna nog een heleboel zeesterretjes die zulke mooie sporen maakten.
Soms ook halfdood, zo leek het tenminste..
Of opgevreten en wel alleen een afdruk achterlatend.
Het was heerlijk vanmorgen, maar al snel kwam er zeemist en was het gedaan met de zon.
We wandelden zodoende ook niet al te ver want het leek erop dat het zou gaan regenen, maar gelukkig viel dat mee.
Vanmiddag nog even naar Zierikzee, iets terugbrengen, daar moet je niet te lang mee wachten vind ik altijd.
We aten bloemkool met een runderschnitzel en ik vroeg of Joop al gezien had dat we die zo gezellig bij kaarslicht zaten te eten, want anders zou het zomaar onopgemerkt kunnen blijven.
"Natuurlijk heb ik dat gezien" zei hij.
"Gezellig hè", zei ik weer.
"Ik vind eten met jou altijd gezellig, mèt en zonder kaarslicht..."
We waren het er wel over eens dat ook mijn kookkunsten daartoe bijdragen natuurlijk.
Natuurlijk had ik gisteren de binnenboel ook nog wat versierd, voornamelijk met lampjes dat vind ik het leukst, zeker als het donker weer is en dat is het. Je wandelt een kilometertje of wat en het wordt alweer donker.
In de polder wordt er ook hard gewerkt om de boel een beetje in de kerstsfeer te brengen.
En om maar even in de polder te blijven ook het mapje polder van afgelopen jaar.
De lichtjes branden.
Ik heb het nieuwe boompje voor het keukenraam met voor de sier wat strikjes en onbreekbare ballen.
Het boompje van vorig jaar heb ik ook een beetje opgetut met Hortensiabloemenballen, dat staat erg leuk en de Hortensia moet toch nog gesnoeid worden.
Achterin de tuin ook nog wat licht en klaar zijn we weer voor dit jaar.
We zijn bij het mapje luchten beland.
Het was een beetje rommelige dag, boodschapje hier, boodschapje daar, ik ben eigenlijk al aan het zorgen dat ik er klaar voor ben. Geen idee voor wat, maar mijn voorraad is op peil. Ik word altijd een beetje kriegelig rond deze tijd. Morgen de lampjes in de boom, dat wilde ik ook nog doen vanmiddag, maar toen begon het te regenen.
En omdat ik geen enkele foto gemaakt had vandaag dook ik eens in het archief, wat was er tien jaar geleden op deze dag aan de hand. Dit dus. Ook gezellig!
Ik ging vandaag naar de kapper en Yara tien jaar geleden dus ook, toen nog in de keuken. Tante Mir was haar nieuwe kapsalon al aan het voorbereiden en zou het jaar daarop in 2006 haar deuren openen.
Een tweede start, want natuurlijk was ze al eerder kleine zelfstandige in ons dorp, zo rond 1986.
Nog zo'n bijzonder geval, waar ik eigenlijk bijna de hele dag zoet mee was en gisteren ook al.
Ik vind ze wel grappig en natuurlijk zijn het de kleinkinderen.
Deze foto's gebruikte ik als voorbeeld.
Het hoeft ook niet zo te lijken, het is meer het idee, dacht ik dapper.
Dat deed ik dus en het was koud toen ik een stukje wandelde. Wel dat je denkt, 'we doen de kachel weer eens aan'.
Vandaag het mapje familie, de duiven slaan we maar even over dat zijn er maar vijf en een duif is nu eenmaal maar een duif.
Er zitten ook mensen in die helemaal geen familie zijn, maar die er zo langzamerhand wel een beetje bij horen, of alweer uit het zicht verdwenen zijn, zoals dat overal gebeurt.
Ons 'kastje' was plots hopeloos verouderd. Je snapt niet hoe dat kan want volgens mij staat dat er toch nog niet zo erg lang, maar opnemen ging niet meer, laat staan afspelen, dus nu hebben we een nieuwe.
De twee bovenste dingen zijn weg en daar is nu het onderste grote ding voor in de plaats. Inclusief 'dommeltje' , daar moest Joop nog even voor terug. Bij BCC hadden ze ook nog nooit van dommeltjes gehoord, maar bij van der Krieke was hij op voorraad.
Alles werkt weer, alleen zitten we nu nog met de cd's... nergens meer een gleufje, dat wordt een probleem. Nu deden we dat toch al niet zo vaak meer, gewoon om het gedoe elke keer, maar ik zie het er nu helemaal niet meer van komen. Joop gaat zich er morgen nog eens in verdiepen, voor vandaag was het genoeg gehannes.
Het was een heerlijke zonnige dag!
Lekker gewandeld in een o zo heldere polder.
En vandaag hebben we het mapje Didi... en Storm natuurlijk, want die was er ook.
Wat erg hè van die bosnegers, eskimo's en indianen, die worden nu ook zomaar geschrapt. Belachelijk gewoon!
Weer eens iets anders dan driehoekjes dacht ik zo. Verder zeg ik er niets over.
Ik zag een ijsvogeltje vandaag, dus de dag was sowieso bijzonder. Verder regende ik behoorlijk nat. Het was niet koud en daardoor was het ook niet zo vervelend, ik kreeg er zelfs iets voorjaarsachtigs door, een soort meigevoel, maar zover zijn we nog lang niet...
Vandaag het mapje bomen. Dat zijn er maar vijftien. Daar klopt ook niets van natuurlijk, maar de andere bomen zullen ergens anders terecht zijn gekomen. Mapje bomen verdwijnt zodoende ook en gaat op in de polder of natuur.
Joop is beplakt en bezakt vandaag, het is nog een hele toestand met zo'n kastje dat wel in je broekzak past, maar daarmee heb je dan ook alles gezegd.
Het was heerlijk weer dus we wandelden een flink rondje. Jagers waren aan het drijven en schieten, je ziet ze niet zo heel goed op bovenstaande foto, maar ze zijn er wel, een stuk of zestien. Een haas rende de verkeerde kant op, maar toen er een schot gelost werd draaide hij zich snel om, die beestjes zijn ook niet gek.
De lavendel begint te bloeien. Drie gekregen polletjes van de duivenclub die ik bij de blokhut plantte staan vol in de knop.
Mijn weekendtekeningtje. Vandaag ook alweer aan een nieuwe begonnen.
Slecht geslapen afgelopen nacht, de mot was weer aan het wapperen, al denkt Joop dat het muizen zijn die tikkertje doen boven het plafond. Ik heb nog maar eens een schaaltje snoep neergezet.
Vandaag het mapje 'bloemen', dat waarschijnlijk ook naar de map natuur verhuist
Nog een paar weekjes en het is weer gedaan met het jaar.
Ik kan eerlijk gezegd niet wachten, een nieuw begin, ik hou van maagdelijk.
Het nieuwe fotojaar staat klaar met nu nog lege mapjes, nog geen enkel fotootje dus ook niet in een verkeerd mapje, want fouten zal ik zeker weer maken ook met minder mapjes, maar de kans is wel kleiner.
Ik zal de laatste weken van het jaar eens wat foto's van het afgelopen jaar voorbij laten komen. Veel ervan hebben wel op mijn weblog gestaan natuurlijk, maar toch lang niet allemaal.
Kijk maar of je kijkt, het hoeft niet maar het mag.
Ik begin gewoon bij het begin, het mapje 'beesten' waarvan ik denk dat het ondergebracht gaat worden in het mapje 'natuur'.
Je kijkt even een paar dagen niet en dan staat hij er opeens.
Een flinke strandtent.
alles ligt voorgeschroefd klaar, dat schiet lekker op natuurlijk.
Deze mensen hadden al de zomer in hun hoofd of ze oefenden alvast voor de nieuwjaarsduik, dat kan ook natuurlijk.
Voorlopig zitten we nog lekker binnen bij de kachel. Ik heb een grote pan erwtensoep gemaakt, breiwerkje, tekenblokje, lekker cocoonen, of is dat alweer heel erg 2013.
Zulk mooi weer vraagt om even een rondje door het tuincentrum, dus dat deed ik ook even. Er stonden mooie sparretjes met kluit, net zoiets als ik vorig jaar had en die doet het inmiddels prima in de tuin. Deze kan er dan binnenkort weer naast, als de lampjes er weer uit zijn.
Ik wilde er eigenlijk voorbij wandelen vanmiddag, maar ons rondje werd ingekort vanwege plotseling bezoek, dat was natuurlijk ook een goede reden om even naar het tuincentrum te gaan, want dan kom je er voorbij.
Er is niet veel meer over van het huisje onder aan de Rampweg. Foetsie! Maar dat was wel te voorzien natuurlijk. Ik ben benieuwd wat ze er voor in de plaats gaan zetten.
Zo zal het in elk geval nooit meer worden.
We gingen fijn weer even naar het strand vanmiddag. Laag water dus volop ruimte voor iedereen.
Bij het Watergat is een heel stuk duin weggeslagen met de storm van afgelopen weekend.
Ik klom er eens even naar boven
niks te zien aan de achterkant natuurlijk, maar zo ziet het er uit. Er loopt daar een pad, vaak ga ik heen over het strand en terug over het pad
De andere kant op. Het pad stopt bij het Watergat een stukje verderop, waar ze een nieuw strandpaviljoen aan het bouwen zijn en gaat daarna verder aan de bovenkant van de duinen.
Het zijn korte dagen, ze vliegen voorbij. We staan al iets later op dat gaat vanzelf want het is langer donker 's morgens en eer we dan alle ochtendrituelen gehad hebben en gedoucht is het alweer tijd om te wandelen.
Ik vind het wel fijn, zo is het weer snel januari en dan worden de dagen alweer langer.
De meeuw mag erbij omdat hij zo goed gelukt is.
En de zeehondjes, verder kan ik niet zoomen, maar ze staan er toch duidelijk herkenbaar op. Er liggen er best veel altijd daar en bij de duinovergang staat een speciale zeehonden kijker.
Joop voelt zich nog een beetje 'vreemd'. Verder wel een 'gewone' dag gehad, maar hij doet wat rustiger aan. De duiven zijn gekoppeld en zo rond de 12e december verwachten we de eerste eitjes en rond nieuwjaar de eerste jongen, dat wordt weer spannend!
'Nu word je toch echt oud hoor' zei mijn zus toen ik vertelde dat ik vanmorgen een afspraak had bij de pedicure, ze moest er nogal om lachen...
Maar het was best lekker en ze pulkte ook weer even aan mijn likdoorn, die alweer wat was aangegroeid. Nu kan ik het komende keren wel weer zelf natuurlijk, maar die likdoorn daar zal ik nog weleens voor terug moeten, die dingen groeien gewoon weer aan.
Toen ik thuis kwam en mijn bevindingen aan Joop verteld had en voor hem ook nog wat lekkers om te smeren en te raspen had meegekregen, kwam hij met zijn verhaal. Hij was flauw gevallen en had zichzelf terug gevonden op de grond naast de werkbank. Dat is niet leuk natuurlijk, maar gelukkig goed afgelopen.
De rest van de dag ben je daar dan toch mee bezig, dus we gingen samen een rondje doen, even de buitenlucht in. Joop voelde zich toch niet helemaal jofel, dus maakte hij nog even een afspraak bij de dokter. Eerder had hij al gebeld voor dat kastje voor de hartritmestoornis, waar hij eens een dag mee zou lopen, daar kwam ook maar niet van, dus dat moest nu ook maar eens gebeuren.
Eind van de middag konden we nog even terecht gelukkig, de bloeddruk was goed niks verontrustends, dus gewoon de zevende maar een dag met het kastje lopen. Afwachten of daar iets uit komt.
Dit staat in de ruit:
"Drie eygenschappen noodigh in de Chirurgie:
Een valcken oogh,
Een leeuwen hert,
Een juffers hant."
-- Jacob Cats