Nog een beetje gesnoeid en gezaagd vanmorgen, ik ben nu wel bijna rond, de rest mag Joop doen al ziet die er ook tegenop geloof ik, misschien moeten we het maar gewoon laten doen dan is het maar gebeurd en hebben we weer licht en hoeft er de eerstkomende jaren weinig te gebeuren.
De schilder/kunstenaar van de tunneltjes heeft zijn spullen opgeruimd, dus ik denk dat ze vandaag of morgen wel weer open gaan, dat is fijn!
Ik liep nu steeds door de autotunneltjes maar daar word je ook niet vrolijk van, daar mag ook weleens iets aan gebeuren, nu ze toch bezig zijn de hele boel op te knappen.
Morgen geen snoeiwerk maar gezellig koffie met Sil.
Weeral druk gesnoeid vandaag. De zon komt weer op plaatsen waar dat niet meer mogelijk was door het gebladerte. Mooi. Een klein beetje fruistrerend is het wel want ik durf niet alles. Als de stammen te dik worden en de boom te hoog durf ik het niet meer aan, mijn zaag is daar ook te klein voor, dus ik zal toch nog een keer hulp nodig hebben.
Hier kan je goed zien dat het bovenin nog veel te zwaar is, veel te donker, lange stammen waar je aan de onderkant niets aan hebt en die aan de bovenkant de boel alleen maar dichter maken.
En nu de boel nog wegwerken. Misschien moeten we toch eens aan een eigen hakselaar denken, eentje die het wèl goed doet, in plaats van dat ding van de Lidl. Want als je iemand moet laten komen met zo'n ding kost ook een hoop. En voorlopig blijft het nog wel even groeien...
De cyclaam krijgt ook weer bolletjes.Het is inmiddels een andere hoor, die van vorig jaar hebben de strenge vorst niet overleefd. Deze staat er nog gezond en wel bij, wat wil je ook, het was weer een heerlijke dag vandaag.
Vanmiddag was ik nog even in Zierikzee. Mijn nieuwe harde schijf van 1 terabite is inmiddels de foto's tot zich aan het nemen, hij is alweer een heel stuk kleiner dan de andere die ik heb. Deze past gewoon in mijn tasje :)
Ik ben volop aan het zagen/snoeien vooral de vlieren en de hazelaars moeten eraan geloven. Lekker uitdunnen zodat de boel weer wat luchtiger wordt.
Vanmiddag liep ik zo lekker met windje mee richting Brouwershaven dat ik besloot om maar door te lopen voor een paar haringen. Eentje at ik gelijk in de viswinkel op, de rest ging mee de bus in naar huis, ik hoefde maar even te wachten. Ik ben toch wel erg blij met mijn OV kaart, zodat ik niet afhankelijk ben of iemand genegen is me weer ergens op te halen en hij laadt tegenwoordig automatisch op, zodat ik niet meer voor joker sta omdat hij leeg is.
Mijn D-schijf is vol, af en toe moet ik een jaar foto's van mijn pc afgooien zodat ik weer nieuwe kan uploaden, ze staan nu nog wel op een aparte schijf maar ik ga er toch nog maar eentje bijhalen denk ik, voor de veiligheid. Ik vind eentje maar niets...
Op dit bord en een enkele boom na heb ik weinig schade kunnen ontdekken, dat valt dus nogal mee.
Deze staan nog netjes overeind.
En deze ook.
Ik heb me niet op het strand begeven, geen pretje daar met dit weer.
Joop begon de dag met het in veiligheid brengen van de tuinstoelen. Ik heb eerst mijn wenkbrauwen eens getemd, lange wilde krulharen en een tijd niet epileren gaven mijn uiterlijk toch iets agressiefs wilds misschien. Ze liggen nu weer netjes in het gareel.
De klok op mijn nachtkastje staat ook weer goed, want wakker worden om 18.34 ziet er toch raar uit hoor.
Verder viel het allemaal wel mee hoor, het waaide hard, maar niet echt angstig, misschien zaten we net in de goeie hoek.
Hier viel het nog mee vandaag, ik heb met regenpak aan een rondje gewandeld omdat de buien nogal hevig waren, maar dat was veel te warm, de zon scheen volop en er viel geen druppel.
Morgen pas de echte storm, ik begin de weersverwachtingen toch wel een beetje met een korrel zout te nemen, er wordt vaak erg overdreven en de codes oranje slaan soms ook nergens op, we wachten het maar weer af.
Verder niet veel gedaan, een spelletje, paar naaldjes breien, lange dag hoor, al had ik de klokken gisteravond al terug gezet.
Even een stukje Brouwersdam vanmiddag. Het is nog druk, veel Duitsers, het laatste weekend dat de campings open zijn, het mooie weer... een laatste zomerse stuiptrekking.
Ik keek eens bij de tunneltjes, er wordt nog druk gewerkt aan de nieuwe beschildering, dat is vast volgende week nog niet klaar zoals op de borden staat.
En omdat velen zich met mij afvroegen of dat wel zo mooi zou blijven nam ik ook eens een kijkje bij het volgende tunneltje op de Brouwersdam, waar ik al eerder een logje over schreef.
En het ziet er nog prachtig uit!
Ik weet natuurlijk niet hoeveel moeite en geld dat kost, maar het kan dus wel.
Hier de link naar de site op de foto.
Omdat ik dichtbij de winkel wilde parkeren waar ik zijn moest in Zierikzee, kwam ik in de knoei met de palen, je weet wel van die dingen die de grond in en uit kunnen. Ik zag er eentje in de verte, dus daar kon ik niet verder en ging achteruit terug en weer verder tot ik de volgende alweer zag staan. Een voorbijganger zag me zuchten en toen ik mijn raampje open deed zei hij "als je tot vlakbij die paal rijdt, gaat hij vanzelf de grond in en wordt het lampje groen". Dat wist ik niet! En het werkte!
Vanmiddag was de broer van Joop er eventjes, verhuisd en wel en geen hondje meer te bekennen. Vreemd hoor. Dus we hebben tegenwoordig ook familie in Oostende.
En daarna wandelde ik nog een rondje Ellemeet, het ging al schemeren.
Na nog wat snoeiwerk vanmorgen besloot ik naar Zierikzee te wandelen, het was prachtig weer.
Ik had een ketting voor een nieuw slot weggebracht en dat zou vandaag klaar zijn. Gisteren ging ik er ook al langs maar toen waren ze net, per ongeluk, die dag, gesloten. Eenmaal thuis vanmiddag bleek er toch nog iets niet goed, dus ik kan hem nog niet aan nu... hij moet weer terug.
Het was heerlijk wandelen langs de zeedijk en af en toe keek ik eens naar 'die Dikke' in de verte, of hij al wat dichterbij kwam. Samen wandelen schiet beter op en ik had nu ook tegenwind, terwijl het alsmaar frisser werd.
Eenmaal in Zierikzee was de zon helemaal verdwenen.
Ik had zin in een kop capuccino en bestelde die bij Concordia, ik had nog ruim een half uur eer de bus zou komen. De bestelling was blijkbaar niet doorgekomen, want na tien minuten ben ik maar weggelopen en met een zak peperbollen even bij Joke en Wim langs gegaan in de Soepkokerij. Ik kwam precies op tijd want ze hadden honger.
Naar aanleiding van haar mailtje over de tegoedbon kreeg Miriam het volgende mailtje terug:
Conform de nederlandse wetgeving heb ik prima service verleend aangezien u weloverwogen zonder dwang en uit vrije wil deze producten hebt gekocht.
Ruilen of een tegoedbon is dan goodwill mijnerzijds. U hebt dan geen recht op geld terug.
Het is jammer dat u niet zelf bent teruggekomen. Gelukkig heb ik getuigen dat u moeder direct bij binnenkomst een agressieve en dreigende houding had en de winkel en onze inzet naar beneden haalde en bespotte. (?)
Door deze houding, medewerker erg geschrokken, heeft uw moeder een tegoedbon van 13,50 gehad terwijl u recht had op 8,30.
Wij betreuren een en ander ook. Wellicht loopt u binnenkort nog eens binnen en vind u een product wat u voor de bon zou willen kopen.
Hebben jullie beeld?
Vanmorgen begon ik met wat snoeiwerk. Hier en daar groeien de takken door het gaas dat de boel omheind, dode takken en ligusters die naar de hemel willen, of juist de grond in, daar moet even orde in geschept worden. Het ging lekker een paar uurtjes, morgen verder.
Daarna ging ik even naar Zierikzee, ik had een onderbroek besteld en die was binnengekomen. Soms heb ik ineens een vreemde onderbroek in mijn mandje, dat gebeurt ook weleens met handdoeken, die hebben dan nog wel dezelfde kleur, maar een ander merk en net iets kleiner, maar die onderbroek had ik geprobeerd en die zat lekker!. Daar wilde ik er nog wel eentje van.
Verder ging ik iets gekochts terugbrengen, binnen een paar uur eigenlijk, bonnetje er nog bij.... en wat denk je.... daar krijgt u dan een tegoedbon voor mevrouw. Voor dertien euro! Als ik na een maand drie bolletjes wol terug breng bij Ans krijg ik nog gewoon mijn geld terug, Praxis, tuincentra, noem ze maar op, niemand werkt toch nog met tegoedbonnen!!! Ik werd een beetje boos en zei dat ik liever geld terug had, maar daar ging het niet om zei ze, het ging om het principe!! "Als u boodschappen in de supermarkt gaat doen brengt u die ook niet een paar uur later terug", nee meestal niet, tjonge jonge. (Even voor de duidelijkheid het betrof hier twee paar valse wimpers, die ik niet eens zelf gekocht had)
Afijn, ze vond me bedreigend en ik had alweer ruzie, wat is dat toch! Ik heb uiteindelijk om een tegoedbon gesmeekt, ben kwaad weggelopen en hoop dat ze stikt in haar wimpers.
De feestwinkel in de Meelstraat in Zierikzee, daar kom je niet verder mee.
Nou en toen ben ik maar naar het Gadra bos gereden voor wat verse paddenstoelenfoto's en echt ik heb goed gekeken hoor, maar ik zag er geeneen, nergens een paddeNstoel meer te bekennen, opperdepop!
Behalve deze dan.
Ik heb wat gepoetst vandaag en vanmiddag gewandeld in de polder, daar viel niets spannends te fotograferen. Joop was met de auto weg dus ik kon ook niet naar het bos om mooie paddenstoelen te zoeken.
Gisteravond mijn trui nog in elkaar genaaid, met als resultaat een heerlijke lichte trui. En nu weet ik het even niet.... dus ik heb de bollen die ik over had teruggebacht en kijk het even aan.
Het was heerlijk vandaag! En morgen nog zo'n dag geloof ik, misschien dat ik dan weer eens wat verder kom dan alleen de polder, al is die nu voor mij ook mooi genoeg hoor, maar ja de foto's zijn vaak wel hetzelfde.
Vanmiddag chatte ik eens wat met mijn kleindochter, ze heeft vakantie.
Het lijkt alweer lang geleden dat ze samen kwamen logeren, de foto is van 2007 net als het filmpje.
We belden nog even vanmorgen, of we het goed afgesproken hadden, ik zou naar Zierikzee komen in plaats van zij naar Scharendijke. "Dan kom ik naar het Sas", zei ik en zodoende stond Janny bij het busstation en ik op het Sas. Gelukkig was Joop er langs gereden om te kijken of ze daar was en bracht haar weer even mijn kant op.
Verder verliep alles wel goed hoor, al waren we eigenlijk net te laat voor de start van de Bietentocht. We zagen nog net de boten het Havenkanaal uitvaren.
Wij gingen daarna de dijk op richting Serooskerke, het was heerlijk, de zon kwam steeds vaker tevoorschijn en we hadden windje mee. Bij de Heerenkeet dronken we koffie, want dat was in Zierikzee nog niet te krijgen, alles was daar nog dicht.
Vanaf de Heerenkeet richting huis, we hadden er toen toch een flinke tippel opzitten. Wij vonden het in elk geval ver genoeg.
We aten een lekker hapje bij Molen de Lelie. Molenbrood met verse witte worst, heerlijk! Het was jaren geleden dat we dat gegeten hadden. Onze moeder bakte het zondagsmorgens nog weleens en dan zo lekker warm op je boterham. Van het vet maakte ze daarna stroopvet.
De worst is nog steeds verkrijgbaar bij de vleesboerderij.
Janny stapte daarna weer op de bus naar huis. Het was weer een erg gezellige dag zo samen.
Heerlijk weer vandaag! We wandelden met zijn drietjes een flink rondje en daarbij ook over de stilliggende recreatieverdeelweg, er is blijkbaar nog steeds geen andere aannemer gevonden, maar er is goed over te wandelen hoor, lekker rustig!
Zodoende kwamen we ook langs de eerste Schouwse koningslinde, afgelopen maart geplant. Hoe ze er nu bij komen dat die halfverwege het ommetje van Ellemeet staat is natuurlijk onzin, want de enige weg die er langslooopt is die verdeelweg, die nog lang en breed niet klaar is.
We hadden er dorst van gekregen en liepen even door het dorp om bij Salud een heerlijke Herfstbok te drinken. Het was nog lekker op het terras al betrok het wel een beetje.
Heerlijk geslapen afgelopen nacht na de trammelant van gisteren, ik ben het kwijt!
En morgen is het Bietentocht! Ik denk dat ik daar eens ga kijken, want het wordt een leuke dag, als het weer een beetje meezit tenminste. Het programma staat hier.
the Original!
Het kwam misschien als een raadsel over, mijn verhaal van eergisteren, en omdat het vandaag een staartje kreeg leg ik het in het kort even uit.
Ik heb sinds kort een nieuwe part time buurvrouw en door een voorval twee weken geleden, waar ik eigenlijk totaal niets mee te maken had viel ik tegen haar uit, wat dacht ze wel niet hier (bij de buurman) de regels te komen bepalen, zoiets, ik ging behoorlijk tekeer dat kan ik best.
Daar had ik spijt van, de sfeer was er niet leuker op geworden, vijandig zelfs, tenminste zo voelde ik dat en ik heb liever een goede verstandhouding met mijn buren.
Daarom raapte ik vandaag al mijn moed bij elkaar, stapte naar haar toe en maakte mijn excuus.
Nou dat werd me niet in dank afgenomen hoor, of ik maar weg wilde zijn en ze wilde niets met MIJ EN MIJN FAMILIE te maken hebben, ik had op haar hart getrapt en dat hoef je bij haar maar één keer te doen! KLAAR!
Nu ben ik zelf van nature erg vergevingsgezind, vergeven en vergeten, dat kan ik goed. Ieder mens maakt tenslotte weleens een fout of doet of zegt iets verkeerd en ik ben dan vaak de eerste om er zand over te strooien en volgens mij kunnen veel mensen dat, ik vind dat namelijk een goede eigenschap.
Nu blijkt dat er ook mensen zijn die dat niet kunnen. Tot welk soort behoren deze mensen eigenlijk? Ik denk zelf het a-sociale type, dat heb ik ook tegen haar gezegd.
Gelukkig heb ik een buurman (ex schoonzoon) van het goede soort, die staat hier helemaal buiten, kiest geen partij en wij kunnen het nog steeds goed vinden en hij ook met de rest van de familie.
En waarom vertel ik dat nu hier zul je denken, want ik ben al een tijdje gestopt met het uitgebreid vertellen van privé zaken. Dat doe ik om te voorkomen dat er verkeerde verhalen de ronde gaan doen, vanwege roddel en achterklap.
We hadden allebei best een drukke dag vandaag. Joop ging ergens een schuur opruimen en ik zeemde ramen van binnen en van buiten en deed nog van alles anders wat zich dan vanzelf voordoet tijdens het zemen, of daarna.
Daarna wandelde ik een rondje en eenmaal bijna thuis zag ik een paar overvolle perenbomen en ik proefde er eentje, heerlijke peertjes, die peertjes van Piet! Nu nog vragen of ik daar ook een mandje van mag, er lagen er al zoveel op de grond.
Eenmaal thuis maaide ik nog het gras en breide een halve mouw.
Joop kwam uitgeput thuis en we besloten een hapje buiten de deur te eten, het wildmenu is er weer bij Salud en daar was hij echt aan toe na zo'n wilde dag. (ik zie dat het nog niet op de site staat, maar dat komt vast goed binnenkort) Het was in elk geval erg lekker zei Joop. Ik ging voor de mossels, ook lekker!
Ieder mens maakt er weleens eentje.
Ik ook, al ben ik me er soms totaal niet van bewust, dan is het ook moeilijk er iets aan te doen.
Aan de andere kant is het soms ook weer heel 'verrassend' hoe sommige mensen op jouw foutjes reageren.
Daar komt nog bij dat ik mezelf al gauw de schuld geef, terwijl die schuld wel degelijk ergens anders ligt.
Kortom: "laten we hopen dat het hoe dan ook wordt opgelost" (zegt Peter R net op tv) en dat hoop ik met hem mee.
Kijk, kralen.
Ruwe granaat om precies te zijn en ze waren van de tweelingzus van mijn opa, tante Koos (Meerse-Prince).
Niemand wilde ze hebben toen ze dood was, daarom nam mijn moeder ze maar mee, ik heb ze altijd erg mooi gevonden, ook al zijn ze zowat niets waard. Die van de link zijn wel erg ruw, die van mij zijn nog iets geslepen.
Mijn moeder heeft ze netjes op een ijzerdraadje laten rijgen.
Verder vertrouw ik natuurlijk op de helende werking ervan. En nee geen oorbellen erbij, ik vind het ook al snel teveel.
Vanavond aten we daghap bij Salud:
Een vispannetje met diverse soorten visfilets overgoten met dillesaus, geserveerd met aardappelgratin en verse warme groenten. Voor €7,95. Heerlijk en ook nog eens erg gezond.
Het was zo lekker dat Joop het op had voor ik er erg in had.
Heerlijke wandeling gemaakt vandaag, het was droog! Op het laatst was het nog even spannend, maar het liep goed af gelukkig.
Daarna had Didi nog even zin om te spelen met haar nieuwe tennisbot, die ook piept en stuitert, echt superleuk hoor, tennissen!
Vanmiddag spitte ik ook mijn juwelendozen eens uit, ja die heb ik, vol met sentiment. Ringen draag ik al een tijd niet meer. Dikke knobbelige gewrichten en de angst ze er na het aandoen er niet meer af te kunnen krijgen weerhouden me, plus dat ik het ook wel prettig vind zo zonder eeltranden die je er toch altijd van krijgt. Armbanden doe ik ook niet meer aan, onhandig in de tuin, ze worden nat, ik ben er klaar mee.
Ik denk dat nu mijn ketting-periode aanbreekt, echt! Een mens wil toch af en toe een beetje sier, zeker in de winter en ik heb best een paar leuke. Ik heb nog nooit kettingen gedragen, terwijl ik het bij anderen vaak wel heel mooi vind staan.
Dus niet raar opkijken hoor, het staat best een beetje dat je denkt 'kijk haar nou'...
De hele morgen was het droog, maar eenmaal onderweg voor een wandelingetje begon het alweer snel te regenen. Ik heb zodoende mijn geplande route maar een beetje ingekort.
In de tuin valt ook niets te scharrelen, veel te nat allemaal en ik zou ook eigenlijk niet weten wat.
Binnenkort misschien nog eens wat blaren harken en er ligt nog een opdracht van Joop voor wat snoeiwerk... ja zo gaat dat hier...
Andersom maak ik ook weleens briefjes met uit te voeren werkzaamheden hoor, de taken zijn verdeeld, al moeten we daar binnen het huishouden nog eens verandering in brengen, daar is het wat oneerlijk verdeeld, eigenlijk helemaal niet verdeeld.
Het is overal nat, heel veel foto's op het www van water, regen en volle sloten. Hier dus ook.
Zo vol hebben we de sloot in de 23 jaar dat we hier wonen nog nooit gezien.
En de vijver is ook gewoon weer vol, overvol eigenlijk, hoezo lek!?
Gelukkig staat het huis hoog en droog.
We bleven lekker binnen bij de kachel en deden een spelletje of iets anders ontspannends. Didi poepte gewoon in de tuin net als anders, wat poepen betreft maakt het haar niets uit hoor of we wandelen of niet. En we speelden af en toe even met haar nieuwe speeltje, daar heb ik nog geen foto van.
Joop ging een dagje naar het hoge noorden met zijn duivengoeroe. Ze gingen met onze auto dus als ik iets verder van huis wilde moest ik met de bus.
Het was prachtig weer en Didi en ik namen de bus richting Schuddebeurs de deftige buitenwijk van Zierikzee vroeger. We stapten uit bij de Haneweg en wandelden door het Schuddebeurse bos richting Zierikzee.
Hier waterfietsten we vroeger als we een uitje met school hadden, er was ook een speeltuintje, tegenwoordig is het een sjiek restaurant.
Vijftig jaar geleden fietsen we ook weleens over deze dijk naar huis, het lag eraan hoe de wind was. Auto's mogen er niet meer overheen en fietsen doe ik niet, maar wandelen mag en dat deed ik vandaag.
Een blik achterom richting Schuddebeurs.
In Zierikee dronk ik een Capuccino bij Concordia, die zijn daar heerlijk, deed nog een rondje door de stad en stapte weer in de bus richting Scharendijke.
Het leek wel voorjaar, maar om dan ook gelijk maar weer een nest te gaan bouwen...
Toen ik op buienradar keek zag het ernaar uit dat het de eerstkomende uren droog zou zijn, misschien niet gelijk, maar ik ging alvast. Hiet viel gelukkig niet met bakken, maar wel constant en dat is het ook blijven doen, gelukkig is mijn nieuwe jasje ook waterdicht.
Ik vond ook wilde tamme kastanjes, tenminste ik denk dat ze dat zijn, al mochten ze bijna de naam kastanje niet dragen hoor, zulke ieniemienie dingetjes waren het, de moeite van het pellen niet waard, dat heb ik dan ook niet gedaan.
Klein en plat met een pluizig puntje en stekels, precies zoals ik me voel, om allerlei redenen.
Alweer kindermenu, met sla deze keer, we hebben gesmuld.
De paddenstoel van vorige week is omgemaaid.
Vanmorgen ging het nog wel, maar toen was ik nog niet zover en vanmiddag was het wel heel erg wisselvallig, dus geen wandeling vandaag.
Ik deed wat boodschappen in Zierikzee en ging even bij Joke langs. Ik ga altijd graag even bij Joke langs, want zij begrijpt me, vindt mijn truien mooi, geeft me af en toe een duwtje en soms zelfs een complimentje.
Dat hield in dat ik met een rode trui de winkel binnen kwam en weer met een blauwe naar buiten ging, ik bedoel maar... en daarom ga ik misschien wel een trui voor Joke breien... maar dat weten we nog niet zeker, want dat is dan wel vooral een grote trui natuurlijk en ze moet wel een leuke kunnen vinden... en ik moet er vooral zin in hebben, anders wordt het niets.
Omdat het weer wat frisser wordt had ik mijn softshell jasje opgezocht, hetzelfde als van mijn profielfoto, dat ik nu al drie winters met veel plezier gedragen heb, maar dat er eigenlijk niet meer uitziet, de gaten vallen erin om over de kleur nog maar te zwijgen, dus ik heb een nieuwtje nu. Ze worden wel dunner merk ik, daarom wil ik er graag een bodywarmer bij, dat is heerlijk om te combineren samen vind ik, maar ik ben blijkbaar de enige.
Ik heb een heel oud bodywarmertje, dat ziet er ook niet meer uit, er zit zelfs een brandgaatje in van toen ik nog rookte. Vorig jaar heb ik ook al gezocht, maar bodywarmers zijn moeilijk te vinden. Ik hoef er geen frutsels en bontjes aan en soms zie ik dames lopen dat ik denk 'hoe komt ze dr aan' en ben dan bijna in staat om te vragen waar ze het kocht. Niet bij Sport 2000 en hoewel het meisje een paar weken geleden nog zei dat ze nog binnen moesten komen, zei de jongen vanmiddag dat er geen bodywarmers meer kwamen hoor, bijna alles was binnen.
Nu ja, vandaag of morgen loop ik er misschien vanzelf eentje tegen het lijf.
De parkeerplaats bij de Wijde Wereld ligt helemaal op de schop, dat wordt ook een soort duinlandschap, ik ben benieuwd, het zal er best van opknappen.
De duinen groeien hoger en hoger.
Er wordt zodoende nogal wat zand verplaatst daar.
Van een afstandje ziet het er dan zo uit.
De weersverandering is in gang gezet, tenminste wat de bewolking betreft, de temperatuur was nog steeds goed.
Maar het is al wel truienweer om te wandelen hoor en de nieuwe schiet ook alweer op. Ik breide wat en Joop timmerde en we aten chili con carne.
Tot een paar weken geleden had ik er nog nooit van gehoord. . En vanmiddag zag ik er ineens weer eentje in de polder. Een rozengal.
Even later liep ik langs een paar kastanjebomen en raapte er wat. ik kon het niet laten en pelde er eentje om te proeven of het een zoete was, nee dus, zo bitter als wat maar ik had er goed op gekauwd, dus een beetje water zou wel lekker zijn en om nu ergens aan te bellen om te vertellen dat ik zo stom was geweest van een kastanje te eten had ik ook geen zin in. Op dat moment passeerde ik net de bushalte op Ellemeet, keek eens op mijn horloge ... en daar was de bus al, ik ben vlug ingestapt...
Een ingekort rondje zodoende. Snel mijn mond gespoeld en wat gegeten en gedronken.
Vanavond aten we bloemkool, aardappels en een braadworst, niks bitters aan.
Eerst de bezem eens door mijn klerenkast gehaald vanmorgen, de stapeltjes waren nog netjes dus dat hoefde niet, ik heb alleen maar gekeken wat ik de laatste tijd niet gedragen heb en dat ging in zakken, weg ermee!
Een volle kar rommel stond al weken klaar na het opruimen van de kast van de blokhut, die brachten we vanmiddag naar de milieustraat, weg ermee!
Op de terugweg stapte ik bij het schelpenpad uit de auto en wandelde verder naar huis voor de broodnodige beweging...... het was alweer een heerlijke dag, hoewel die nu bijna op zijn geloof ik.
En hoewel de bloemetjes ook bijna op zijn, kwam ik toch nog een mooi bosje Guigelheil tegen, prachtig rood.
Spinazie vanavond, met een eitje, aardappels en boterjus.
Nadat we samen een wandeling door de polder hadden gemaakt deden we een rondje met de Spit en keken eens bij de wandelaars van de Kustmarathon.
Ik voel totaal niet de behoefte daaraan mee te doen, maar een beetje meeleven kan geen kwaad natuurlijk, het is een hele prestatie..
En het was ook nog eens behoorlijk warm.
Deze had ik nog niet gezien, ze zijn er zeker al een jaar of zo...
We aten ergens een ijsje en keerden weer huiswaarts waar ik aan de avondmaaltijd begon, een kindermenuutje vandaag, zelfgemaakte appelmoes (van de appeltjes van Ina) met een kipfileetje en gebakken aardappeltjes. Echt een zondagsmaal.
Ik vond hem een paar dagen geleden al erg groot, maar hij is inmiddels nog wat groter gegroeid.
Hij staat erbij of hij elk moment op kan gaan stijgen.
Als hij eetbaar is heb je er in elk geval een flinke maaltijd aan, maar wij laten hem natuurlijk rustig staan. En even voor de maat met schoen erbij:
Ik wandelde naar Renesse en was van plan daar wat vis te kopen. Eenmaal aangekomen had ik nog een kwartier voor de bus kwam, dus ik sloot aan in de rij en hoewel het tempo hoog lag wat bakken en uitdelen betreft ging ik het niet redden, dus zonder vis richting bus.
Daar belde Joop dat hij me kwam halen met de Spit die pas een nieuwe accu heeft en nog wat op moet laden, dus reden we naar de Brouwse visboer waar het net zo druk was... maar ik hoefde nu niet met de bus. Stokbroodje erbij en klaar is Ria.
't Is alweer op.
We wandelden en kwamen een nette uitgave van de paddenstoelen van gisteren tegen.
De wingerd kleurt vuurrood, een prachtig gezicht altijd en je zou willen dat het weken duurt.
Natuurlijk deze dag geen foto zonder Didi die vandaag op de kop af vier jaar bij ons woont. Vanmiddag nog eens even de filmpjes bekeken uit die tijd, erg leuk!
Tijd is eigenlijk een raar iets. Toen Didi bij ons kwam was Simba er nog en dat lijkt eigenlijk heel erg lang geleden, terwijl Didi er eigenlijk nog niet eens zo lang is...
Deze dag was superlang, hij bleef maar duren, geen idee hoe dat nou weer kwam, maar soms gebeurt dat weleens, tenminste bij mij... dat je denkt 'is het al tijd om te gaan koken' terwijl het nog maar drie uur is.
Ik wilde vandaag eindelijk mijn trui eens afmaken, alleen nog een mouw aannaaien en de halsbies, fluitje van een vent zou je denken.
De mouw stond er al in en ik had net gedoucht toen Mir belde, ze had in haar vinger gesneden en moest naar de dokter... ik moest me toch eerst even aankleden dus ze was al alleen gereden, maar toch er even achteraan. Het was een flinke Jaap en moest gehecht worden. Een onverwachte vrije dag voor haar, maar morgen zal het wel weer lukken.
Ik reed daarna even door naar de wolboererij voor nieuwe bolletjes, want zonder breiwerk dat gaat niet natuurlijk en ze zijn tegenwoordig alleen 's morgens nog open. Goed geslaagd kwam ik weer thuis en ging verder met de halsbies, steekjes oprapen en een paar toeren breien, even passen en......... haastige spoed bleek ook nu weer niet goed.
Gelijk uitgetrokken en naar Zierikzee, want we moesten toch ook nog wel even naar buiten en ik had een paar boodschappen, dus we wandelden wat in 'de Stad', waar ik deze prachtige schilderachtige paddestoelen tegenkwam. De bewoonster van het pand was er niet blij mee, want ze groeiden binnen blijkbaar ook.
Thuisgekomen deed ik mijn biesje nog eens overnieuw, beter nu, maar nog niet om over naar huis te schrijven. Ik heb hem al wel aangehad toen we even een hapje aten bij Salud. Eerst de boel maar eens nat gemaakt en kijken hoe het opdroogt.
Dat viel wel even tegen vanmorgen.... geen zon! Maar eenmaal onderweg met Didi kwam er toch een stukje blauw tevoorschijn, dat werd steeds groter, kwam steeds dichterbij en eer ik thuis was scheen hij alweer.
De schapen keken ons nieuwschierig aan, ook de nieuwelingen, dus ik ging er eens even voor zitten.
Ze kwamen steeds dichterbij ook de nieuwe 'Moriaantjes' (zo worden ze door de schapenmeneer genoemd omdat ze in Moriaanshoofd geboren zijn), waren helemaal niet bang.
Didi was er bij gaan liggen en had oogcontact met één van de oudere dames, toch bleef ze lekker liggen, al vindt ze ze volgens mij wel erg groot. We bleven natuurlijk uit de buurt van het schrikdraad...
Vanmiddag wandelde ik op het gemak naar Renesse. Op het strand reden de vrachtwagens in rap tempo heen en weer voor het ophogen van de duinen, het schiet lekker op.
Er liepen nog zat mensen op blote voeten door het water, maar je ziet ook mensen met winterjassen aan. Ik hield het op een trui met bodywarmer, maar liep nog behoorlijk te zweten, veel te warm!
In Renesse kocht ik een harinkje voor Joop en at er zelf gelijk eentje op. Eenmaal op het Transferium hoefde ik maar tien minuutjes te wachten, goed gepland dus.
Toen ik op Scharendijke weer uit de bus stapte stond daar deze paddenstoel, hij ziet er niet alleen smakelijk uit maar is dat ook zo te zien, want aan de achterkant waren er al hapjes uit.
|
|
