Warm hè...

te warm als je het mij vraagt
voor mij hoeft het niet
gelukkig voel ik al een beetje wind...
er komt verandering
van mij mag het
laat de herfst maar komen!

Mis poes

Ik sta daar best vaak eigenlijk, voor dat raam. Leunend op het aanrecht, even mijn handen wassen, of aan het koken en vaak als ik met het eten bezig ben komt Mark thuis en ziet mij daar dan staan. Vorig weekend was hij het bordje ergens tegen gekomen en kon dat natuurlijk niet laten liggen... hihihi, of het helpt is een tweede natuurlijk.

Vanmorgen eerst de auto eens lekker binnenstebuiten gekeerd, gesopt, gezogen en geklopt en daarna de buitenkant van het huis geragebold, het was tenslotte prachtig weer en nog steeds. Daarna een rondje met Simba en daarbij mezelf getrakteerd op een kopje koffie met een broodje op het terras bij Salud,. Ik had even behoefte aan wat aanspraak en wat mensen te zien. Dat mensen zien lukte wel, maar dat praatje wilde niet erg lukken.

Rustig aan

Even pas op de plaats vandaag.
Lekker een beetje boodschappen gedaan en van het heerlijke weer genoten.
In Zierikzee was er een gezellige drukte.

Joop is nu op de helft van de achttien dagen durende tocht.
Ik hoop dat alles goed gaat en zal blij zijn als ik zijn stem weer eens hoor.
Achttien dagen geen contact is lang....

Verder klussen

De flesjes bovenop het kastje in de gang zijn ook weer blauw, ze glanzen weer, ik denk dat zelfs Joop dat wel ziet als hij terug is.
Ik ga het allemaal maar niet opnoemen maar ik ben dus heel de dag nog druk in huis in de weer geweest. Behalve de keukenkastjes en laden en de bank, heb ik nu alles wel gehad, zelfs de wasmachine is van zijn plaats geweest.
Wat een heerlijk gevoel, ik doe het puur voor mezelf, want Joop ziet dat allemaal echt niet en als ik ga zitten krijg ik toch alleen maar rugpijn, zolang ik in de weer ben is er niets aan de hand. Het is bovendien lekker weer om binnen bezig te zijn.
Gisteravond heb ik nog een collage gemaakt van oude foto's die ik in een doosje vond dat ik was vergeten, die hangt nu in de gang. De aquarellen die daar hingen heb ik opgeruimd, tijd voor wat anders.

Joop is vandaag, als het goed is in Dhule
John (van de link) Schrijft er het volgende over:

Donderdag, 7 oktober
Dhule is een verlaten dorpje. In dit deel van ‘t jaar zijn de bewoners elders. Alles zit stevig op slot, op een paar hutjes na. Er is amper plek om de tenten op te zetten. We koken en eten binnen, in een van de verlaten hutjes. We hebben ‘s avonds wel mooi uitzicht op de bergen. De nacht is koud en nat. op 3300 meter, en ik slaap slecht.

Vrijdag, 8 oktober, een lange dag, de dag van John?
Vandaag een lange dag voor de boeg, van Dhule, over een pass op 4370m. Het eerste stuk gaat langs de Seng Khola en daarna dus de hoge pass. Het was zwaar, en ik kruip maar langzaam de berg op. Duidelijk te merken dat ik de afgelopen nacht niet zo goed geslapen heb. Ondanks dat we vanmorgen om 05:30 al vertrokken komen we laat, met donker, pas op de kampplek aan. Ik voel me vanavond absoluut niet lekker. In de koude nacht vriest het 8 graden binnen in de tent, en 15 graden onder nul buiten. We slapen op 3940 meter.

Ik denk niet dat het er nu al zo koud is, John was daar anderhalve maand later, maar warm zal het op die hoogte zeker niet zijn....

Beetje klussen

Wat een grijze bedoening vandaag. Gelukkig wel droog en omdat het gras alweer behoorlijk gegroeid was, heb ik weer gemaaid.
Het is maar goed dat de tuin rondom is afgezet met gaas, anders had ik toch mooi in de sloot gelegen...
De rem doet het niet en de grond loopt daar af richting sloot, toen de maaier tegen het gaas hing sloeg gelukkig de motor af en kon ik hem er weer vandaan trekken, pffff, dat was wel even schrikken hoor. Verder is het probleemloos verlopen en ziet de boel er weer gladjes uit.
Vanmiddag lekker een tijdje bij het tuincentrum rondgelopen, niets gekocht en daarna ook nog even Renesse in geweest.
De bovenkant van Joop zijn voetenbankje voorzien van nieuwe plankjes, zodoende ook nog gezaagd en gespijkerd.
En nu ga ik nog een beetje fröbelen, daarover later misschien meer.

Fijn

Toen ik vanmiddag bij het koepeltje liep dacht ik nog aan de belofte van mijn zus om snel eens af te spreken bij ons laatste telefoontje.
Een paar minuten later belde ze....
We kwamen tegelijkertijd aan, haar man ging ergens een stukje fietsen.
Cor en de kinderen waren er ook nog, dus die heeft ze ook nog even kunnen zien.
De meeste van haar kleinkinderen zijn al groot, ik heb ze nog nooit gezien, behalve eentje dan, pasgeboren, bij een begrafenis.
We hebben gezellig zitten kletsen, maar ook traantjes weggepinkt, want waarom moet het toch allemaal zo, terwijl wij het zo graag anders willen.....
Binnenkort gaan we samen winkelen en ergens een hapje eten.
Voorlopig is het goed zoals het is, al blijf ik hoop houden ...

Bitch

Kijk dat kopje, op zoek naar krabbetjes, want die hoef ik niet en de kinderen mogen ze zeker niet binnen krijgen.
Gelukkig weet ik het van mezelf, ik ben niet één van de makkelijksten.
Af en toe flap ik er dingen uit die eigenlijk helemaal niet kunnen, niet netjes tegenover anderen, maar wel gemeend.
Rekening houden met de gevoelens van anderen ligt me daarentegen weer wel na aan het hart, al lukt dat niet altijd, zeker niet als ik een paar wijntjes op heb, dan neemt het flapgehalte toe.
Vanavond heb ik pannekoeken gebakken voor de kids en Cor.
Dat is leuk en lekker, maar tegelijkertijd vind ik het niet leuk als ze met stroopvingers aan mijn schone spiegel en stoelen zitten. Ik had bij het maken van het beslag al het pak melk uit mijn handen laten vallen en bij het opruimen daarvan het keukenraam met melk ondergespetterd en dan vind ik mezelf zo'n ongelofelijke muts, dat moet ik dan toch allemaal leuk vinden!
Oma's horen daarvan te genieten!
Vanmmiddag deed ik nog even een paar boodschappen in het dorp. Er waren een paar Duitsers die met hun fietsen een hele parkeerplaats in beslag namen, ik duwen en tuuteren en gebaren, ze begrepen er niets van. Raampje open en roepen dat het toch niet normaal is om met twee fietsen .......
Ik heb gewoon doorgeduwd, ik dacht als ik die fietsen ga rammen zullen ze er wel wat van zeggen, het ging net! Toen ik uitstapte was de entschuldigung daar, ze hadden het niet gesehen........pfffff!!! Rot op!

Stop de groene leugen

Op de terugweg naar huis gisteravond zaten deze mannetjes lekker op het bankje onder het 'stop de groene leugen' spandoek. Ik heb geen idee of ze ooit met de mosselvisserij te maken hebben gehad, maar dat doet er verder ook niet toe.
Het wordt een beetje te gek met al die milieuactivisten.
We zijn het beu..
Het moet maar eens afgelopen zijn.
Ik ben best wel groen, maar groener dan groen bestaat niet.

Vandaag heb ik weer eens een ouwerwets rondje gedaan met Simba. We hebben allebei genoten.
Vanavond hebben we heerlijk in de Surf Inn gesmikkeld, want natuurlijk wilde Cor nog wel even spare ribs, tante Mir was ook mee en na het eten kwam Mark ook nog even. Hij heeft de kinderen een aardig mondje Chinees geleerd........ wang snee wang pang..... en daarna komt natuurlijk wang snee wang pang vang. De bus reed daarna gewoon van Bussum naar Naarden.
't Was gewoon gezellig.

Havendag

We zijn vanmiddag gezellig met z'n allen naar de havendag geweest.
Natuurlijk hebben we mossels gegeten, waar jammer genoeg wel de nodige krabbetjes in zaten, maar daar heeft Levi zich de rest van de middag over ontfermd.
Er was muziek en ijs en wijn en van allerlei anders lekkers en er viel ook genoeg te zien.
Ik ga nog even nagenieten en op tijd naar bed.... sprak ze vrolijk, tot het plots toch weer erg laat was...

Anders

Wat worden ze groot hè.
Ze zijn hier samen met hun papa en ik merk dat ik dat eigenlijk best moeilijk vind, het is toch weer anders, ook al is het vertrouwd.

Ik ben vanmorgen eerst maar eens naar de kapper geweest, zodat er weer een beetje fatsoen in zit.
Verder niets gedaan, het weer nodigde ook niet echt uit om iets te ondernemen.
Hopelijk is het morgen wat beter, want er moet natuurlijk wel even een bezoekje aan Zierikzee gebracht worden, i.v.m. de havendagen.

Kus Love

Het meest blij ben ik nog wel met mijn luikjes, we hebben er zes, die van de foto is de kleinste van de wc.
Ik heb al de horretjes eruit gehad en schoongemaakt.
Dat stelt toch niets voor, hoor ik iedereen denken. Nou, best wel als het de eerste keer in achttien jaar is hoor, zo lang wonen we hier namelijk al en ik ging er af en toe weleens met het stofzuigerborsteltje overheen, maar ze hebben dus nog nooit een sopje gehad en ook niet alles wat er dan tevoorschijn komt.
Vanmorgen gelijk maar weer begonnen, en omdat ik met die horretjes bezig was ook het raam van Joop zijn kamertje gelijk maar, dat kamertje is nog niet klaar, net als de bijkeuken en de bank wil ik ook nog wassen.
Maar de keukenstoelen schuiven weer en hebben schone zitkussentjes en alle gordijnen hangen lekker schoon te zijn.
Als ik iets vervelend vind zijn het wel stoelen die niet schuiven, maar bij mij gebeurt het af en toe, dan is de vloer vettig geworden en zodoende ook de schuifplakkertjes onder de poten en dat stroopt bij het schuiven (als u begrijpt wat ik bedoel).
Mijn vingers zijn inmiddels stijf en dik, misschien morgen maar eens een dagje rust, of niet, ik zie wel.

Joop zegt:
Vandaag naar Pokhara gereden met de bus. Onderweg een staking van 1 uur en morgen een ander probleem er was een landverschuiving op de weg naar Beni. Maar ik ga morgen toch op pad en het zal wel luikken om aan de trekking te beginnen al zal dat met vertraging zijn.
Ik heb wel de mogelijkheid op de verloren tijd in te halen. Vanavond gegeten bij een goede kennis in Kus Love en met de eigenaar een heel gesprek gehad over heden en verleden.
Verder is het hier heel warm en veel muggen maar ik verheug me toch al op de dag van morgen wanneer de echte trekking begint. Doe iedereen de groeten en tot na de trekking. Zodra ik kan neem ik kontakt op Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

Ik was er niet toen hij online kwam.
Nu duurt het dus een dag of achttien eer we weer contact kunnen hebben.
Kus Love!

Avondwandeling

We hebben vanavond nog lekker een stukje over het strand gewandeld, bij de ondergaande zon.

Soms zit het mee ....

Joop zegt:
Vandaag een hele dag achter op een motor van Deepak rond gereden in KTM voor een permit en andere zaken. Heb weer eens kennis genaakt van dichbij met de burocratie van Nepal. Leuk om mee te maken. De permit koste echter niet $ 180 maar $ 60, dus een meevaller. Ga morgen vroeg naar Pkr met de bus van 07.30. Ik heb lekker geslapen na de vlucht hier naar toe. Ben net in Fire and Ice geweest, maar ik vind de pizza in Scharendijke toch lekkerder. Morgen in Pkr kom ik wel weer op MSN ik zie wel of je er bent. Slaap lekker. Heb ook vandaag een bezoek aan Prabin gebracht.


Prabin is de jongen waarvan de groep Belgen van vorig jaar de studie betalen, hij was toen drager bij de groep. Zij betalen ook nog steeds mee aan de studie voor Rabin, die Joop morgen gaat ontmoeten.

Vanmorgen verder gegaan waar ik gisteren gebleven was en van het één komt het ander, het wordt bijna een complete grote schoonmaak. Ik neem ook veel van het houtwerk onderhanden, even met een sopdoek eroverheen. De helft van de gordijnen hangt alweer schoon op, de rest volgt vanavond nog wel denk ik. Ik laat ze lekker even in de wind wapperen. Nog een stel openslaande deuren soppen en het drankkastje, dan is de kamer klaar en het was echt nodig hoor. Morgen de keuken en de bijkeuken, ik hoop dat dat lukt in één dag en dat mijn rug niet al teveel opspeelt, want ik heb wel weer erg veel omhoog gekeken vandaag. Zelfs alle randjes om de spotjes, die wit horen te zijn, maar dat niet meer waren vanwege de rookaanslag, zijn dat nu weer wel, zelfs de hoogste! Bovenop de keukentrap met de stofzuigerstok met aan het eind een soppige autopoetshandschoen ging het net.
En nu ga ik nog even verder anders kan ik straks de schone gordijnen niet ophangen.
Oh ja, ik heb de stekker van de video, of heet dat tegenwoordig dvd, er even uitgetrokken ... per ongeluk ... zouden de door Joop geprogrammeerde programma's nu nog wel opgenomen worden?

Lekker bezig

Gisteren al de slaapkamer onderhanden genomen en gewoon gestoft en gezogen. Simba verhaart, je weet dan niet wat je ziet.
Vandaag verder gegaan met mijn kamertje, gewoon alles eens van zijn plek en soppen en zuigen en via de badkamer naar de gang, waar ik het gordijn heb gewassen en de binnenkant van de deur heb geschilderd. Bij de voorbereidingen daarvoor zag ik hoe vies het beslag van de deur eigenlijk was en toen ik eens naar de andere deuren keek zag ik dat dat ook allemaal behoorlijk smerig was. Waarom heeft niemand dat eens tegen mij gezegd? Want het was niet zomaar een beetje vuil hoor, nee .... gewoon dat je denkt bah! Net als de schakelaars.
En nu moet ik oppassen dat ik niet vanavond om elf uur nog bezig ben.
Even lekker zitten met een roseetje, dacht ik om vijf uur en met dat ik op mijn stoel plof komt Joop on-line.
Hij heeft een goede reis gehad en had al een hapje bij Kathmandu Kitchen gegeten, natuurlijk kennen ze hem daar al.

Onderweg

De tocht zoals hij gepland is en een reisverslag van iemand die hem in 1999 maakte.
Het Dolpa gebied dus deze keer.
Omdat het moesson is zal hij vooral het eerste stuk last hebben van bloedzuigers, hij heeft daarvoor een blikje Vaseline vermengd met zout om zijn schoenen mee in te wrijven. Nu maar afwachten of het helpt. Het zijn vervelende wondjes die ze veroorzaken, vooral met zijn medicijnen.

"Starten maar." zei hij.
"De rem doet het niet hoor, dat kreeg ik niet voor elkaar om die te maken................."
Ik zag mezelf al tegen bomen, in de bosjes en wellicht in de vijver belanden, maar dat viel mee...
"Als je de koppeling indrukt stopt hij ook..."
Hij is duidelijk op mannen gebouwd, want mijn benen zijn wat aan de korte kant, maar het is gelukt.
Ik heb gemaaid!

Het laatste stukje

Het was even aanpoten het laatste stukje vanmiddag om voor de bui binnen te zijn. Toen ik bijna thuis was kwam er een auto langzaam op me af gereden. Die wil zeker de weg weten, dacht ik nog, tot ik zijn gezicht zag. Hij zat met een laptopje op schoot en zei: "Kunt u me vertellen waar deze weblogster woont?" terwijl hij me mijn weblog liet zien.
Het was Bart.
Leuk hoor, dat kon ik wel vertellen natuurlijk
We hebben gezellig even koffie gedronken, maar jammer genoeg geen foto gemaakt.

Joop zijn rugzakken staan gepakt en wel klaar.
Morgenochtend samen nog even gras maaien. De grasmaaier heeft een nieuwe accu, zodat ik hem nu ook makkelijk kan starten zonder startkabels, even oefenen dus, want vier weken geen gras maaien om deze tijd is niet te doen, dan kunnen we hooien als hij terug komt.

Rituele verbranding

De rituele verbranding van het honingkraam zoals Em voorstelde, heeft vanavond bij volle maan plaats gevonden. Beter kan niet natuurlijk, we hebben ervan genoten. Zowel als het in elkaar slaan van het hok als het verstoken van de houtjes.

Even langs

Wat een drukte op de weg vandaag, je zou niet zeggen dat de benzine zo duur is.
Om twaalf uur vertrokken we van huis en om half vier waren we in Nijkerk, wel even met een omweggetje voor een paar onderdeeltjes voor de Spit, maar normaal gesproken zou dat niet meer dan een half uur zijn geweest. Gelukkig ging de terugweg wat sneller en hebben we nog lekker een pizzaatje kunnen eten. Ik ben er gaar van.

Toevallig kwamen vandaag ook de pashmina's ter sprake, die heb ik altijd om in de Spit, lekker warm in mijn nek. Ik zei tegen Joop dat hij voor mij maar een rode of een paarse mee moest brengen. Hij vroeg zich toen af of er nog meer bestellingen waren, ik wist het niet meer.
Dus bij deze..
Nog pashmina's, saffraan, of iets anders Nepalees?

Kleine meisjes ....

Yara wordt vandaag, 15 augustus, alweer acht.
Het gaat veel te hard.
Haar fiets op de foto is duidelijk te klein, dus ze krijgt morgen een nieuwe, een opoe model geloof ik, en ik weet niet of hij ook weer roze is.
Meisjes houden nu eenmaal van roze.
Hopelijk wordt hij niet gestolen, net als die van het buurmeisje van Bolus.
Je snapt toch niet dat er zulke mensen zijn.
Van mij en tante Miriam krijgt ze een pakketje uit het winkeltje in Zierikzee waar ik zelf ooit eens kleurpotloden in de uitverkoop kocht, ook voor Aargh.
Het winkeltje stopt ermee.
Er was opheffingsuitverkoop en daar wordt een mens hebberig van.
Voorlopig heeft ze dus voldoende tekenpapier, mooie potloden, een kartelschaartje, glitterspul, knipvellen... ik weet het allemaal niet eens goed meer.
Ze doet het graag, dus het is welbesteed denk ik dan maar zo.

Linkshandig

Ik las het bij Henri.
Vandaag 13 augustus was de dag van de linkshandigen.
En omdat ik zelf overtuigd linkshandig ben, wil ik daar natuurlijk wel even bij stilstaan.
Mijn moeder werd met een lineaaltje op haar vingers getikt, dus zij schreef rechts, maar de rest deed ze links.
Ik had een zeer moderne meester op de lagere school en werd niet meer op mijn vingers getikt, dus ik schrijf links, maar ik kan ook heel veel rechts.
Ooit kocht ik eens een linkse schaar, omdat ik dacht dat ik die nodig had, ik was tenslotte links. Toen ik hem had, bleek dat ik rechts knipte.
Zoals zoveel dingen eigenlijk. Als ik in de tuin bezig ben en mijn ene hand wordt moe, ga ik verder met de andere.
Strijken doe ik rechts.
Snijden met een mes weer links.
Eten met mes en vork weer andersom.
Afijn, ga zo maar door.
Ik ben gewoon handig met allebei.
Yara is ook links, het is erfelijk zeggen ze, maar mijn dochters zijn het weer niet.
Zijn er verder nog linkshandigen in de zaal?
Het schijnt dat toch maar 10 tot 15 procent van de mensheid linkshandig is.
Ik dacht eigenlijk dat dat er veel meer waren.

Spinsels

Een spinnend vrouwtje op de Burghsedag.
Dat heb ik nou nog nooit gedaan. Komt denk ik ook omdat ik een schapenwollen trui niet echt het einde vind, tenminste als het onbewerkt is, het blijft toch altijd een beetje vettig naar mijn idee en het prikt.
Toen ik haar zag met al haar truien kreeg ik natuurlijk ook weer zin om te breien.
Vanmiddag mijn mandje eens opgeruimd, het staat al een paar jaar ongebruikt met een paar bolletjes en een nooit afgekomen trui van Ina. Ze had hem zelf gebreid en ik zou hem verder in elkaar naaien, maar daarvoor moest hij eerst weer uit elkaar, want ze had het veel te stijf genaaid.
Dat lukte dus niet zonder er regelmatig in te knippen.
Ik heb hem in de Kliko gemikt.
"Ik ga maar weer eens breien", zei ik tegen Joop.
"Meen je dat echt... je bent toch niet gek, dan krijg je weer pijn in je schouder".
(Sinds ons dagje schilderen loop ik met rugpijn, tever achterover geleund steeds, denk ik, volgende keer mijn trapje iets verder van het huis zetten)
Hij heeft wel gelijk natuurlijk, maar een das... gewoon voor de lol... om weer eens te proberen... een paar restjes heb ik nog wel...

Wat of dat is.

klik

Af en toe gebeurt het eens, je loopt er dagelijks langs, maar dan opeens zie je iets dat (of is het nu wat) er anders nooit was.
Of het nu komt door het licht of net een moment dat je oog erop valt, maar vandaag had ik het dus weer eens.
Plots was daar een hoofd en er zat ook nog een lijf aan, een soort buitenaards wezen dat me aankeek.
De foto die ik maakte was mislukt, dus ging ik vanavond nog eens terug, en daarna nog eens, pffff, ik leer het nooit hoor dat fotograferen, maar dit kan ermee door. In het echt is hij/zij natuurlijk het mooist. De paal staat aan het begin van het paadje over de dijk langs de haven.
Toen ik vanavond voor de tweede keer terug ging werd ik geroepen, zij wilde ook op de foto.

Gisteren was het honingkraam weer eens in de sloot gewaaid.
Joop heeft het er vanmorgen uitgevist en vanavond hebben we het naar achteren gereden, het einde van een (honing)tijdperk.
Zo deed ik het eerst, later werd het deze, de laatste tijd stond het gewoon op de grond. En nu dus klaar voor de sloop, want na diverse keren in de sloot te zijn gewaaid zit het niet erg stevig meer in elkaar. Of heeft er nog iemand belangstelling? De ruif heb ik ook nog.

Weg

De stokken zijn weg!
De stokken die eigenlijk boompjes hadden moeten worden in het weggetje waar ik vaak wandel. Geplant in april 2005, ruim drie jaar staan verpieteren zodoende, want er heeft nooit veel blad aangezeten.
Ik ben benieuwd wat ze nu weer gaan ondernemen. Dit komt voor rekening van Rijkswaterstaat geloof ik, die zullen vast nog wel ergens een potje hebben voor wat leukers.
De gemeente maakt er echt een potje van dit jaar. Anders hadden we allemaal keurige druppels , dit jaar zijn er zelfs waar helemaal niets in geplant is, anderen hebben tweejarig spul, het werd allemaal te duur blijkbaar.
Jammer hoor, het stond altijd erg vrolijk en is toch een beetje het aanzicht van een dorp.

Nieuwsgierig

Zo begluurd als door deze koeien voel ik me soms.
Dat realiseerde ik me vanmiddag.
Ze kwamen op me af, nieuwsgierig als ze zijn, toen ik een foto wilde maken.
Iedereen weet zo langzamerhand dat ik het leuk vind om te loggen, foto's te plaatsen, nieuwtjes te vertellen.
Veel dorpsbewoners lezen mee.
Waarom, lieve dorpsgenoten, reageren jullie nooit?
Want zo leuk als jullie het vinden mijn weblog te lezen, zoveel plezier beleef ik weer aan de reacties.
Zelfs Papoe laat het tegenwoordig afweten, juist nu hij wat dichterbij kwam, of is dat het juist?
Jullie mogen wel dicht bij mij, maar ik niet bij jullie... en ik mag zéker niet weten wie jullie zijn.
En ik maar zwaaien, naar al die trouwe meelezers.
Al is het maar één keer, of zo af en toe als iets je aanspreekt, doe het dan voor mij, ik ben ook maar een koe...

van Burgh en van der Vlugt

Toen Joop vanmorgen nog lag te slapen heb ik alleen met Simba even een rondje overBurgh gedaan, wat foto's gemaakt, een lekker biologisch broodje gegeten en pruimen gekocht, want die van ons gaan niet zo hard.
Vanmiddag zijn we samen nog even met de Spitfire geweest, alweer leuk.
Natuurlijk bij het, van al de andere festiviteiten, reeds bekende poffertjesvrouwtje poffertjes gekocht, een ijsje voor mij en toen ik dat net op had stond in ineens Willem achter me, Willem van Ada met twee zoons en toen zag ik ineens ook Bart en zijn vrouw en hij lag te slapen, dat vond ik wel jammer. Zij was er ook bij, heel herkenbaar allemaal. We hebben even gezellig staan kletsen en Bart komt nog een keertje langs heeft hij beloofd. Daar houd ik hem dan ook aan.
Zo, en nu gaan we nog even ons jubileum vieren...

Festiviteiten

Morgen weer Burghsedag
Zoals elk jaar zullen we daar ook wel weer een kijkje gaan nemen, het is altijd wel gezellig om er even rond te lopen, zeker als het mooi weer is. Hopelijk blijft het morgen een beetje droog.
De laatste twee dagen ben ik steeds behoorlijk nat geregend tijdens mijn wandelingetje.
Volgende week hebben we dan nog de Vlasdag en dan hebben we het weer wel een beetje gehad voor dit jaar en kan iedereen weer naar huis wat mij betreft.

Ik sprak vanmiddag nog de mannen van het sierfruit en pompoenenkraam, ze hebben het er maar druk mee en het loopt goed, vertelden ze. Daar zal KOOS blij mee zijn. Misschien eens voorstellen om volgend jaar Rabin op de lijst te zetten.
Joop is aan het aftellen, na vannacht volgende week nog twee nachtjes rijden en daarna zo langzamerhand de spullen gaan pakken, nog tien nachtjes...

45 jaar samen

klik

Een mooie gelegenheid om weer eens wat oude foto's te scannen.

Doedag

Vanmorgen eindelijk eens met het schilderwerk begonnen. Joop helpt ook mee, dus het schiet lekker op zo met z'n tweetjes. Gelukkig hoeft er niet zo heel veel, maar ook nog wel een paar kozijnen die veel in regen en wind staan.
Toen we een tijdje bezig waren zat ineens de meneer van de foto op mijn trapje, de sabel sprinkhaan ofwel de tettigonia vindissima, ja ja, dat heb ik ook niet van mezelf hoor, ik dacht eerst dat het een krekel was.

Vanavond ook het bosje vlas dat ik laatst van het land meegenomen had, gerepeld, en de vliesjes uit de zaadjes geblazen, zodoende heb ik ook een mooi schaaltje vlaszaad. 't Is bijna zonde om buiten te gooien.

Zaad enzo

Een tijdje geleden heb ik een paar zaaddozen van de papavers mee naar huis genomen en vanmiddag heb ik ze open gemaakt, prachtige blauwe zaadjes, nog meer uitvergroot zijn het net kleine pinda's.
Morgen maar eens wat in de tuin gooien hier en daar.
Ik heb er natuurlijk ook wat van geproefd, lekker!

De pruimen beginnen zo langzamerhand ook aardig te rijpen, er hangen er veel in de boom en af en toe kan ik er eentje plukken, dat is beter dan dat ik een pond koop want die eet ik achter elkaar op. Vanmiddag had ik er eentje met een rood wormpje erin, daar had ik natuurlijk een foto van moeten maken, maar ja, toen had ik hem al op ;)

Leegstand en nog meer memories

De volkstuintjes een stukje verderop zijn onderbezet en als tuintjes niet onderhouden worden tiert het onkruid al snel welig.
Daar hadden een paar andere volkstuintjeshouders geen zin in en die hebben er zodoende pompoenen gezaaid, met als gevolg weer een straatkraam. De opbrengst komt ten goed aan Koos Kids Scharendijke. Dat is mooi!
Een foto en een beetje extra reclame kan dus geen kwaad, ik heb er vanmiddag ook een paar meegenomen, dat staat heel vrolijk op de tuintafel.
Ik heb er zelfs al eens aan gedacht ook zo'n volkstuintje te nemen, maar daar was Joop niet voor te porren en eigenlijk heeft hij ook wel gelijk, we zijn maar met z'n tweetjes en alles ligt in de winkel. Meestal heb je net geen zin in kroten als ze goed zijn, of de sla komt je neus uit, om nog maar niet over de luizen, aaltjes en andere rottigheden te praten, kortom het is altijd een heel gedoe en veel werk.
Mijn vader had vroeger ook een moestuin, daar ken ik de schorseneren van, die vonden mijn ouders lekker blijkbaar want we hadden ze elke winter en ook knolraap, witlof en prei natuurlijk.
De vader van mijn vriendinnetje had altijd ramenas, daar kreeg ik er soms wel eens een van, die wilde mijn vader nooit zaaien, geen idee waarom niet, want ik vond ze heerlijk. Radijs deed hij dan weer wel, maar die worden weer vlug zacht. Natuurlijk hadden we aardbeien en wat me verder nog bijstaat is snijsla, veldsla, peultjes, boontjes, doperwten, worteltjes (daar zaten meestal wormen in), kropsla (met luizen, van die groene), aardappels had hij ook altijd en snijbonen, die deed mijn moeder in het zout samen met witte bonen geloof ik. Kool deed ze in het zuur, dat stond dan in een emmer in de kelder met een theedoek, een plank en een steen erop.
Die emmers heb ik nog, toevallig heb ik ze pas weer tevoorschijn gehaald en er een paar Afrikaanse lelies in gezet, de ene is doorgeroest aan de onderkant, dat komt goed uit, de andere moet ik zelf eens een gat in maken, daar blijft het regenwater in staan.
Op de achtergrond liggen de pompoenen.

Roken enzo

klik

In Kerkwerve wordt elk jaar het Zeeuws kampioenschap palingroken gehouden en natuurlijk waren wij, met aanhang en Michael, de zoon van Ina, daar ook weer even van de partij. Er was rommel en oude ambachten, er reed een heel klein treintje en er werd muziek gemaakt. Kortom, best gezellig.
Martin vond in één van de kraampjes een jasje en vroeg of ik het even aan wilde trekken, het zat als gegoten en ik heb het dan ook gelijk maar aangehouden, een marine-arts officiersjasje met prachtige gouden biezen.
Ina en Michael hebben een helicoptervlucht gemaakt, ook een hele belevenis en natuurlijk hebben we paling gegeten en een wijntje gedronken.
's Avonds kwamen onze Limburgse vriendjes, Kees en Truus gezellig even langs. Jammer dat het vandaag niet zulk lekker weer was, we hebben wel een stukje gewandeld, maar het begon steeds harder te regenen. Na een hapje en een drankje bij Salud, zijn ze nu weer onderweg naar huis.
Een gezellig weekendje dus, waarbij van loggen weinig terecht kwam.

UPDEET UPDEET UPDEET:
Nou we hadden het er net nog eens over, maar ik ben dus OFFICIER IN DE RANG VAN KAPTEIN. POEHEE!
Ik moet er even van bijkomen, maar 't voelt goed!
Vanmiddag heb ik zelfs een bijjpassend tasje gekocht!

Knippen

De enige foto die ik geknipt heb afgelopen week, behalve die van gisteren dan, het kwam er gewoon niet van, of ik dacht er niet aan, want natuurlijk waren er genoeg leuke momenten en waren ze meestal niet vervelend.
Nagels knippen is een serieuze zaak zo te zien en of op de foto Levi zijn haar al wel of niet geknipt was weet ik eigenlijk niet, het is in elk geval wel gebeurd ;)
Ze zijn alweer naar huis, zo'n weekje vliegt voorbij en gelukkig hadden ze prachtig weer, beter kon eigenlijk niet.
De was ligt alweer schoon en droog te wachten op de volgende logeerpartij.

Keuring

We hadden net een paar klappen onweer en nu regent het.
Alles staat open en het waait zodoende lekker door, voorzover er wind is dan.
Vanavond hebben we voor het eerst mossels gegeten . Ik had de kleintjes eens genomen, supergevulde schelpjes, heerlijk!
Onze nieuwbakken schoonzoon, die hier voor het eerst is heeft er ook van gesmuld. Het is weer even wennen allemaal. Vanavond is de ballotagecommissie ook nog even langs geweest (Ina en Martin), maar het zal verder geen problemen geven denk ik. De kinderen kunnen het ook erg goed met hem vinden.
Het is nog vers en pril, we zullen zien of het van blijvende aard is.