Vanmorgen tekenden we het koopcontract bij de notaris in Middelharnis, het is nu officieel niet meer van ons.
Daarna brachten we nog maar eens een volle kar naar de milieustraat, de blokhut stond nog vol spullen.
Het ziet er niet meer uit allemaal, maar goed, ik hoef het niet meer te doen.
Niet meer maaien, knippen, snoeien, harken, vegen, schilderen, stoken, hout verslepen, noem het allemaal maar op. Ik zou blij moeten zijn, maar toch is het raar, ik moet er nog even aan wennen... we hebben er zesentwintig fijne jaren gehad.
En nu alweer bijna twee jaar op Zonnemaire, wat prima bevalt, dat niets doen ben ik allang gewend.
Echt zo'n dag dat je aan het wachten bent, niet echt natuurlijk want het is gewoon een dag en wel dinsdag en we deden gewone dingen zoals een wandeling en Joop ging nog maar eens naar Scharendijke voor wat dingen en eind van de middag nog een rondje met de koper door huis en tuin. Ik ging niet mee, geen zin om door een huis te lopen waar iemand anders een jaar woonde wat ook zijn sporen naliet, ik zou me alleen maar ergeren. Ik zie ze morgenochtend wel als we onze handtekening gaan zetten.
Wij wisten het al een tijdje, maar leuk om te vermelden is wel dat de koper van ons huis ook de loods er nog heeft bijgekocht zodat het nu weer één geheel wordt. De gemeente kan in haar handjes klappen, probleem Elkerzeeseweg ook weer opgelost.
Heerlijk wandelweer als je niet teveel tegenwind hebt, wel belangrijk om daar een beetje rekening mee te houden.
Het nieuwe papier bevalt prima, hij mocht het uitproberen.
De tekeningen die ik vorige week naar IenR verstuurde zijn inmiddels ook aangekomen, ze hangen zelfs al en natuurlijk is het altijd leuk om te horen dat iemand er blij mee is en ze gewoon ondersteboven hangt omdat ze vindt dat dat zo hoort. Super!
Hier ook nog maar een keer de Mont Blanc foto, het was in 1998 ben ik inmiddels achter. Twintig jaar geleden.
Het verhaal achter de foto is dat toen hij een foto wilde laten maken, zijn 'rolletje' vol bleek, hoe ouderwets klinkt dat! Een Duitser heeft toen een foto gemaakt en die later opgestuurd, gewoon met de post natuurlijk, afgedrukt en wel. Niks mail met een bestandje.
Lekker gewandeld met Janny en Freek. Later kwamen Joke en Wim ook gezellig nog even een borreltje doen.
Joop ging tussendoor ook nog even naar Scharendijke waar ons huis inmiddels weer leeg is, klaar voor de overdracht.
Het is wel koud maar lekker warm aangekleed is het heerlijk buiten, gezond ook! Kou is geen reden om binnen te blijven, nat en vochtig wel.
De zwamen landden met een klap op het ijs en hadden toen gelijk een gat om in te zwemmen, niets aan de vleugel.
Joop gaat elke dag trouw naar de sportschool, het gaat goed! Hij is er laatst achter gekomen dat hij de beta blokkers die hij nu ongeveer een jaar slikt 's morgens in moet nemen in plaats van 's avonds. Dat zullen ze best gezegd hebben maar hij heeft dat pilletje gewoon bij de grote hoop gegooid die hij 's avonds in één keer naar binnen gooit. Nu gaat elke morgen om negen uur de wekker.
Er stond een stevige noordooster vandaag, dat was vooral vanmorgen erg fris, maar we volbrachten het zonder problemen.
Vanmiddag was het een stuk beter te doen, wel warm aankleden natuurlijk. De boeren hebben de kriebels nadat ze weken misschien wel maanden niets konden doen vanwege de natiigheid en dat droogt nu lekker op met die vorst natuurlijk, ze ploegen vrolijk voort.
Vanmorgen kwamen mijn bestelde tekenblocs. Ik dacht eerst dat de tekeningen die ik verstuurd had terugkwamen, zelfde formaat pakje natuurlijk maar daar had ik toch echt geen afzender op achter gelaten.
Nu blijkt dat ik toch nog niet goed gekeken heb, ok de maat klopt, de grammen kloppen, maar de lbs....? Daar had ik niet op gelet, weet ik veel van lbs, nooit van gehoord! Als ik het zo voel en bekijk is 110.5lb iets gladder. Ik ben benieuwd, heb het nog niet geprobeerd, dat ga ik straks eens doen.
Ik heb net weer iemand mijn weblog adres gegeven en ik weet eigenlijk niet meer goed wie het nu al hebben. Ben best wel selectief wat dat betreft, geef het niet zomaar aan iedereen. Ik ga eens opschrijven wie het hebben, mocht je nu ook mijn adres hebben en je staat hier niet bij wil ik dat wel even weten natuurlijk. Mailen kan, reageren niet, dat wil ik toch ook nog eens hebben.
Gisteren van het GAK de mededeling gekregen dat Joop nu officieel afgekeurd is voor 80 tot 100% Hij mag dus nooit meer werken. Kan hij eindelijk uit gaan rusten van al die jaren dat hij zich helemaal uit de naad gewerkt heeft en eindelijk ook eens van het leven gaan genieten. Alleen maar dingen doen die hij leuk vindt. Hij heeft dus alleen maar zitten zuchten gisteren. Een last minder. Langzamerhand begint het een beetje door te dringen.
We willen natuurlijk niets liever dan hier blijven wonen en dat gaat ook zeker lukken
Nou nu hebben we toch weer iets leuks. Een kachel in het houthok, we kunnen nu dus echt voor de vogeltjes stoken.
Als ik niets zinnigs te vertellen heb kijk ik altijd eens even wat er zo'n tien jaar geleden aan de hand was, tegenwoordig kan ik zelfs al vijftien jaar terug en dat is soms best leuk. Het was niet makkelijk vijftien jaar terug. Afgekeurd worden en niet weten hoe de toekomst verder zal lopen, of je nog wel kunt blijven wonen daar waar je graag wilt. Het vervolg heb je kunnen lezen, als dat tenminste mocht van mij....
De gang zit er goed in met het kleuren, het is er ook weer voor natuurlijk en ik vind het heerlijk om te doen, afgewisseld met een wandeling.
De grote tekeningen van de laatste tijd is allemaal A2 formaat 42 x 59.4 een lijst van 50x70 is wel overal verkrijgbaar en een passe partout moet je dan even ergens laten maken en alles is ook on line te koop.
De oudere tekeningen zijn allemaal kleiner A3 29,7 x 42,0 centimeter, of A4 21 x 29,7 cm
Ik ging naar meneer Zwart omdat ik het een aardige man vind en een leuk winkeltje. Mijn blok, wat ik ook bij hem kocht is bijna op, dus ging ik vanmiddag voor een nieuwe. Hij had ze niet meer, kon er niet meer aankomen via de leverancier waar hij altijd bestelt. Een goeie vervanger lag er nog niet, dus ja dan ga ik toch op het www bestellen...
Er kan dan misschien nog wel een elfstedentocht aankomen, maar bij mij bloeit toch mooi de Forsythia!
Lekker gewandeld natuurlijk want vanmiddag was het een feestje om buiten te zijn. Ik kroop een paar keer onder het prikkeldraad dood, dat was lang geleden. Het is toch wel handig als er dan iemand bij je is om het omhoog te houden, maar het is goed afgelopen.
De bomen op de dijk hebben er zin in en ik heb ook al speenkruid zien bloeien!
Als dat niet op voorjaar lijkt!
En als ze nu ook nog eens die rare scheve dingen op de dijk weghalen, of er iets bijzetten dat ze gewoon recht omhoog groeien want dit lijkt nergens naar.
Overal bij de garage en het paadje naar achteren staat Campanula. Ik had met de verhuizing een pot waar wat in stond, die hebben zich mooi uitgezaaid en beginnen nu al te bloeien met af en toe een bloemetje. Leuk!
Drie jaar heeft ze veel plezier van haar Ka gehad, ze kocht hem maart 2015, maar nu is hij op en is het tijd voor wat anders, dus gaat ze samen met pa op stap om eens rond te kijken. Wat is verstandig en wat is leuk, leuk is misschien meestal vaak niet zo verstandig, het fijnst zou het zijn als verstandig en leuk samen gingen. We wachten het af.
Lekker wandelweer vandaag, al hoeft het van mij niet meer te gaan vriezen hoor, ik ben die muts behoorlijk zat.
Deze komt weer uit mijzelf. Ik ga nu bekennen dat ik bij de vorige iets raars heb gedaan, voor mijn doen dan tenminste.
Ik wist niet goed waar ik nu weer eens mee moest beginnen en hoe het ongeveer moest worden, zo liep ik een beetje te verzinnen op de dijk... en toen ineens zag ik de paaltjes en daar stond en staat nog steeds vanalles op. Ik maakte een foto en kijk, zo is het gegroeid.
Toch bevalt het me als de laatste het meest.
Zo en nu ga ik weer eens met rood en geel enzo aan de gang
Nevelig dagje vandaag. Heerlijk gewandeld. Silvia logeerde bij Miriam en vanavond kwamen ze gezellig zuurkool eten, met een wijntje erbij natuurlijk. Gezellig!
Alweer een heerlijke dag vandaag, de mensen komen weer naar buiten, zitten lekker buiten op het terras of met een wijntje op de stoep. Veel fietsers, wandelaars met of zonder hond iedereen genoot!
Margo kocht vorig jaar al twee tekeningen van me maar ze hingen nog steeds niet... nu wel! En ik vind dat altijd erg leuk om te zien. Als je op de foto klikt zie je de tekening.
Ik ben toch best een beetje trots.
Wil je ook zo'n mooie tekening waarvan de opbrengst voor Rita in Nepal is, zet het in de reacties of mail me en het komt voor elkaar.
Ik krijg de foto niet goed het was al te donker, het beste om deze dingen te fotograferen gaat het als je ze in de zon kunt leggen. En nu ben ik benieuwd, want ik vind het eigenlijk best moeilijke klanten die IenR. (en dat bedoel ik met een knipoog natuurlijk)
'tamelijk abstract zodat je zelf kan verzinnen wat je erin ziet', zei ze. Ik vind dat ik daar wel redelijk in geslaagd ben, al is het misschien niet abstract genoeg. De kleuren waren goedgekeurd, al lijkt het rood op de foto nergens naar, dat is veel donkerder, in het echt zijn ze gewoon mooier natuurlijk.
Vandaag ook contact gehad met de verkoper van de stoeltjes, de 10e of de 17e feb. zou de levering zijn, maar die is nu uitgesteld tot 2 maart. Dat lijkt toch nergens naar. Er wordt maar wat beloofd, want of er die 2e iets geleverd wordt is natuurlijk ook nog maar afwachten. Drieentwintig november was de bestelling.
Ze zitten er maar een beetje kouwelijk bij wachtend op een voorbijzwemmend ontbijtje en ze staan ook niet goed op de foto omdat ik teveel moest inzoomen, maar het gaat me in dit geval meer om de kleuren en de witte dodden die met een beetje fantasie een hartje vormen, dat mag toch ook. Het zijn witte reigers.
Geen stille aanbidders blijkbaar, want daar is Valentijn uiteindelijk voor bedoeld. Niet voor mannen die uitgerekend vandaag hun vrouw een bloemetje moeten geven en dan elkaar een fijne Valentijn wensen. Ben je gek!
Buiten koud, binnen schaatsen, we doen het maar weer goed op de spelen, ons landje kan weer trots zijn.
Weinig ijs op de sloten, vriezen doet het nauwelijks, maar de wind maakt het extra koud.
Verder weinig nieuws onder de zon wat mij betreft, de rest staat morgen in de gewone krant.
We doen de lamellen half dicht tegenwoordig, niet dat er niemand meer naar binnen mag kijken, het is voor Didi, dat ze niet iedereen langs ziet lopen en ineens blaft zodat Joop zich een hartverzakking schrikt. Nu doet ze dat niet zo heel vaak gelukkig en ik zie het meestal wel aankomen, het helpt wel geloof ik. Nog even en we kunnen weer lekker buiten wonen.
'Wat wij allebei mooi vinden is tamelijk abstract, maar nog net wel iets herkenbaars zodat we ons eigen verhaal erbij kunnen bedenken. ' zei Irene toen ze vroeg of ik een tekening voor haar wilde maken.
Nou en toen wist ik het wel natuurlijk! Deze mag in de stal heb ik gezegd, dan maak ik voor in de kamer iets sjiekers, maar ik kon het even niet laten.
Wat een heerlijke dag alweer. Rondje Oostweg is 's morgens ook best favoriet tegenwoordig.
En dan 's middags Schraphage op het gemakje, we worden tenslotte allebei een dagje ouder en aan het eind van de dag hebben we dan toch 10km in de benen.
Mooie wolkenluchten waar de knotten prachtig tegen afsteken. Van mij mag het voorlopig zo blijven.
Jeetje. Alles was klaar en ik had al gepost en hoppa weg was mijn dinges, onverklaarbaar maar soms gebeurt dat. Nu moet ik dus overnieuw beginnen en zodoende zal het heel anders worden al zal de strekking wel hetzelfde zijn natuurlijk.
Ik wandelde vanmorgen en bedacht dat het echt een dag voor binnen zou worden en besloot mijn joggingbroek niet uit te doen, behalve tijdens het douchen dan.
Vanmiddag weer de polder in er stond een straf windje en dan houdt een spijkerbroek dat toch net iets meer tegen. Daarna weer kleuren, ik ben er zoet mee.
Vanavond lekker gekookt en we deden er een wijntje uit de oude keldervoorraad bij. Bedankt meneer B.
Meneer B. was de eerste al snelle koper van ons huis, een wijnliefhebber. De koop was rond en we deden er onze wijnvoorraad bij. Vlak voordat er getekend zou worden haakte hij af, zijn kinderen waren het er niet mee eens. Zodoende kunnen we nog eens op hem proosten al hebben we dat vanavond niet gedaan hoor, ik dacht er toen nog niet eens aan.
Heerlijk wandelweer vandaag. Vanmorgen eerst al een rondje en vanmiddag samen met Joop nog een en tussendoor een beetje kleuren, dat zijn de leukste dagen.
De wilgen beginnen alweer kleur te krijgen, die zijn er altijd als eerste bij
En nu roept iedereen natuurlijk dat ze ook zo'n leuk voederding in de tuin hebben, nou ik niet en ik heb het ook nog nooit gezien, wel erg leuk zo met die houten schijven.
Vroeg op vanmorgen, Joop ging er eens als eerste uit!
Zodoende liep ik ook alweer vroeg door de polder want op is op en dan begint de dag.
In het begin van de middag begon het te sneeuwen, tenminste wat je sneeuw kunt noemen, het is meer witte regen, er blijft tot nu toe niets liggen, of het moet op koude schaduwplekjes zijn.
Ik heb getekend en met was gesjouwd, pakjes retour gebracht, want maat 32-34 is heel anders dan 34-32 en soepjurkjes staan op je zeventigste niet meer leuk, daar moet ik nog even aan wennen. Bestel je eens een jurkje is het niks. Gelukkig was de driekwart broek goed, ik verheug me er al op dat ik hem aan kan doen, dan moet het toch al een stuk warmer zijn.
Tussen zeven en tien uur zeiden ze en om vijf voor zeven ging mijn telefoon, we lagen nog op bed. En daar zit je dan om kwart over zeven op je nieuwe bank, best vroeg en best wennen. De blauwe kussentjes blijven, de gele gaat terug naar Mien, want er zit geen geel in de bank en ik wil nu ook even geen geel meer.
Zoals je ziet kan ik nu ook onder de bank vegen en zuigen...
Vanmiddag kwamen Janny en Freek en we maakten een heerlijke wandeling door de polder.
Daarna hebben we de nieuwe bank ingewijd ...
en de oude uitgezwaaid!
We brachten Janny en Freek weg tot Zierikzee, waar we eerst nog een pizzaatje aten. Het was weer erg gezellig, maar wat een lange dag.
Nu is het plotseling ineens zo ver en komt morgen de bank, tussen zeven en tien, we mogen de wekker wel zetten. En waar laten we dan ineens de oude? Ik deed nog eens een oproep en nu was er toch wel wat belangstelling. Ik hoop zo dat hij nog een fijne oude dag krijgt. De meeste tijd heb ik er alleen op gezeten, dus zwaar heeft hij het niet gehad. Morgen gaat hij voorlopig even in een schuur, want zelf hebben we niet zoveel ruimte meer.
Nu zitten er op de nieuwe bank geen losse kussens en een paar kussentjes vind ik toch wel gezellig, dus ik keek vanmiddag eens even bij Mien Domus. Mien verkoopt namelijk ook kussens. En nu heb ik twee tassen kussens zodat ik kan keuren.
Het was heerlijk vandaag! Rond het vriespunt dat wel, maar een heerlijk zonnetje. Alleen nu was Didi weer niet erg lekker dus we deden rustig aan, ook niet erg, we waren toch lekker buiten.
Wat dat allemaal voor ganzen zijn weet ik ook niet, maar ik dacht kom, ik gooi er eens wat ganzen tegenaan.
De logee is weer naar huis, het beddengoed weer schoon in de kast na lekker in de zon en de wind te hebben gewapperd. Het was een gezellig weekend samen met mijn dochters.
Zaterdagavond had Joop een duivenfeestje, dus die brachten we al met z'n drieen door en zondagavond na een gezamelijk maaltijd, met z'n drietjes naar het cafetaria, zodat Joop rustig voetbal kon kijken...
Gelukkig worden de dames ook al wat ouder zodat ik wel elke avond op tijd in mijn bed lag, maar vandaag moet ik er toch wel even van bijkomen hoor.
Vorig jaar gekocht maar waar ze gebleven zijn mag Joost weten, deze staat nu in zijn eentje bijna in bloei, het is een verrassing of er nog meer komen.
De vogels komen op het snoephuisje af dat ik vorige week kreeg op het duivenfeest en ook al is het best koud, het wordt toch al een beetje voorjaarsachtig als de zon in mijn tuintje schijnt, want die komt echt met de dag iets hoger te staan hoor.
Mijn tweede bos tulpen doet eindelijk wat ik zo leuk aan ze vind, ze gaan hangen.
Miriam had een paar foto's gemaakt en toen we ze bekeken zei Silvia, 'maak mijn hoofd maar een beetje kleiner, mijn tanden wat witter en mijn ogen wat groter'. Dan wil ik wel een wat groter hoofd dacht ik en bij Joop frobelde ik wat haar erbij. We hebben vreselijk gelachen.
Vanmorgen eerst maar een wandelingetje, lekker in de zon en nog weinig wind. Dat was vanmiddag wel anders toen we nog een wandelingetje maakten.
Vanavond heb ik chilli con carne gemaakt en hebben we gezellig gegeten, Mir was er ook en daarna hebben we nog een beetje gewiebeld op de muziek van Gruss in de kroeg. Erg gezellig!
Daarna nog een rondje met het hondje en het weekend is weer voorbij.
Ze hangen! Erg leuk! Joop heeft helpen uitzoeken, anders hadden er koppen gehangen, maar het zijn wissellijsten dus dat komt nog wel een keer ;) Het zijn mooie aluminium lijsten.
De nieuwe QSL kaart van Adriaan met foto's van mij. Op de achterkant het overleden paard, dat nu zodoende de hele wereld over gaat.
Het was goed te doen vandaag, op wat donkere wolken na vanmorgen en met de kou viel het ook reuze mee. Lekker gewandeld zodoende en met mijn neus in de zon gelopen. Het was heerlijk.
En nu is zij er weer. Gezellig een weekendje beetje bijkletsen.
Natuurlijk kijk ik naar de herdenking en natuurlijk ga ik zitten snotteren als iemand zijn vreselijke ervaringen deelt, dat raken we nooit meer kwijt.
Maar er is ook een andere kant.
Zonder ramp had ik waarschijnlijk nooit Joop ontmoet en was ik een veel leukere man tegengekomen. om maar eens iets te noemen. Afgelopen week hadden we het nog over mijn verstopte badtas bij het veer. Iedere keer als we voorbij die weegbrug lopen moeten we eraan denken. 'Ze' hadden mijn tas verstopt, Joop ging hem zoeken en vond hem. Zo begon het eigenlijk een beetje.
We weten nu hoe ons leven samen verder ging en of het leuk genoeg was, deze kant van het verhaal kennen we, maar je kunt er nog zoveel meer bij fantaseren natuurlijk, dat geldt voor iedereen.
Zonder Joop had ik nu zeker nooit een weblog gehad. Hij heeft me vanaf het begin meegesleept in het hele computergebeuren al was het in het begin alleen maar door de spelletjes, ik vond het geweldig en groeide zodoende mee. Om mijn weblog on line te krijgen daar had ik weer andere hulp bij, maar dat vertelde ik al eens.
Met de zaak waren we een van de eerste gebruikers van het Syntess programma. Alles werd nog wel uitgeprint en in mappen gedaan, maar het zat ook wel allemaal in dat doosje. We hebben veel samen ondernomen maar ook best ieder ons eigen leven geleid. Ik ga er verder maar geen verhaal van maken want dan is het einde zoek.
Misschien als ik af en toe eens iets vertel of het komt zo ter sprake dat ik de tag 'leven' in het leven moet roepen.
Ik heb al veel verteld, maar vindt het nog maar eens terug, tags waren er in het begin nog niet en toen ze er waren.... wat was het nut daar nou van.
