Joop en zijn goeroe zaten op de duiven te wachten, gisteren waren de vluchten uitgesteld en zodoende werden ze vanmorgen pas gelost. De goeroe is zelf pas gestopt met melken en komt nu bij ons kijken als de duiven aankomen.. Ik ging lekker wandelen.
Ik liep op Brouwershaven aan, wind in de rug, dus ik besloot om maar lekker door te lopen en niet om te draaien.
Na Brouwershaven richting Zonnemaire.
En af en toe keek ik even achterom.
Genieten van de knotjes.
en al het andere moois.
Aangekomen bij de bushalte moest ik nog een halfuurtje wachten, maar dat is op Zionnemaire op zondagmiddag alleen maar leuk. Life muziek in de Ouwe Smisse, het was gezellig en de pianist zat te pingelen. Ik hou niet van Jazz maar dit klonk aangenaam.
Eenmaal weer thuis kreeg ik het op mijn heupen. Ik had in de kelderkast al een paar keer schuin omhoog gekeken, waar al de Ariadnes van vroeger lagen en mijn breiboeken van jaren geleden en die heb ik toen allemaal naar beneden gehaald, plaats gemaakt in de boekenkast, de kelderkast opgeruimd en man, man, wat is het in de rest van het huis ook een zootje eigenlijk....
Ongemerkt heb ik toch een ontdekking gedaan!
Ik had bij mijn blauwe trui een 'R' op de rug geborduurd, zomaar voor de aardigheid, maar ik kwam er nadien achter dat hij ook een functie heeft.
"Die rode wil ook wel eens aan mam..mooi", riep Sil op Facebook en de schrik sloeg me om het hart. Iedere moeder zal het weleens hebben en ik ga ook niet lopen zeuren want het is natuurlijk ook wel een beetje mijn eigen schuld, maar het is wel een idee, zeker met truien, maas er je beginletter op en hij hoort alleen bij jou!
Vanmiddag dacht ik dat al mijn handdoeken in de was zaten, maar bij het opvouwen kwam ik er toch twee tekort en in dit geval ging mijn eerste gedachte naar Mir, ik dacht ze heeft vast even gewassen en gedroogd toen wij er niet waren vorig weekend en zodoende een paar van mijn handdoeken per ongeluk meegenomen. Ik bellen, zij begreep het niet, zaten ze gewoon nog in een andere wasmand.
Ach ja, zo is er overal wel wat en als er niets is, is het ook niks.
De Pauwlonia Tomentosa zit inmiddels alweer vol met knoppen waar, tot ze komend voorjaar gaan bloeien niets aan zal veranderen. Het zijn er wel erg veel dit jaar, hopelijk waaien of vriezen ze niet kapot. We zullen het maar rustig afwachten.
De duivelswandelstok is dit jaar ook erg mooi, die wordt eigenlijk elk jaar mooier.
Hij zit nu vol bloemen en besjes en begint ook al te verkleuren, ik vind ze prachtig.
Verder snoeide ik wat bij het duivenhok en kreeg zo weer mooie rechte takken voor het verstevigen van de wilgentenen schutting die op instorten stond. Het gaat niet hard, maar zo langzamerhand wordt het toch weer een wat steviger geheel.
Het ornament dreigde ook in elkaar te zakken, was afgebroken, dus daar was ik ook even zoet mee. Het is in elk geval weer stevig, maar er kan nog wel iets bij. Wordt vervolgd, denk ik. Ik geloof dat ik de gekleurde Nepalese armbandjes weg moet halen, ik krijg ineens een heel raar beeld.
Onze zagen zijn nagekeken en opgeknapt tenminste die van mij, die van Joop was niet meer te repareren, hij had vanmiddag een nieuwe en om even te proberen zaagde hij de paaltjes bij de fruitbomen en bij de Paulownia Tomentosa weg....'als een mes door een pakje boter' zeggen ze dan....
....want ja, de kachelhoutproductie moet wel door blijven gaan natuurlijk, binnenkort weer stoken!
En natuurlijk wandelden we een rondje. Het was een heerlijke dag.
We moesten even in Zierikzee zijn en ik besloot om terug te gaan lopen, voor de afwisseling. Het was droog en ik liep met windje mee terug naar huis.
Langs de Oosterschelde, als je goed kijkt zie je in de verte de Zeelandbrug open staan.
Aan de binnenkant van de dijk de inlagen met het prachtig rood kleurende zeekraal.
En aan de buitenkant deze mooie soort vetplant
vlezig in elk geval.
Vanmorgen eerst maar eens een poosje de tuin in gedoken voor wat opruim- knip- en snoei- werkzaamheden. Eindelijk weer eens zon en fijn om buiten te zijn, tussen de paddenstoelen. Er zijn er een boel!
En daarna natuurlijk een lekkere extra lange wandeling
Ik kwam een paar bekenden tegen met een boekje, ze deden een stukje Watersnoodpad en vroegen of ik het kende.... niet echt, nu wel dus. Ze hadden al prachtige stukjes gewandeld, zeiden ze, die ze nog nooit gezien hadden, hier vlakbij! Het bleek het schelpenpad te zijn, waar ik bijna elke dag wel een stukje van loop.
En vandaag ook weer.
En bijna thuis ging ik even bij de kapper langs, ik kon gelijk terecht! Het moet wel groeien, maar niet voor mijn ogen gaan hangen natuurlijk.
Zo, wat zal ik nu weer eens gaan breien.
Dat sommige mensen dat kunnen, een hele avond op de bank zitten met hun armen over elkaar...
Gisteren hebben we natuurlijk de schade van afgelopen weekend een beetje ingehaald wat het wandelen betreft, het was er heerlijk weer voor. We gingen bijtijds want 's middags zou het gaan regenen en dat deed het ook...
We kwamen deze vrolijke bloeiers tegen, het lijkt een beetje op valeriaan, maar de stengels en blaren niet. Ik heb al in mijn boekje gekeken maar daar vond ik het ook niet zo gauw, wie weet kent iemand het wel. Het zal best iets doodgewoons zijn.
De blauwe was al klaar en de rode klaargebreid voordat we weggingen, die moest nog in elkaar en onderweg begon ik aan een col, omdat ik nog best veel wol over had.
Dit zijn echte Ria-truien. Lekker simpel, zodat ze gewoon in je jas passen, niet van je schouder afglijden of andere rariteiten. Een raglanmouw of kopmouw, weet ik hoe het allemaal heet, daarin mag wel wat variatie en de mouwen moeten lang genoeg zijn. Rond halsje. Ik ben er blij mee, deze zal ik veel aanhebben komende winter.
Voor de aardigheid een mooie 'R' op mijn rug bij de blauwe en een losse geblokte col bij de rode. Niet zo'n gigantisch dubbel ding dat ook niet in je jas past, maar gewoon een passende, lekker warme col.
De tablet als Tom Tom gebruiken gaat uitstekend!
we vonden in één keer onze bestemming, waarvan ik eerst wel wat schrok, want dit wat vervallen gebouw staat aan de weg en dient nu als kantoor, daarachter ligt het nieuwere verhuurgedeelte. Netjes en verzorgd, we hadden een eigen douche, wat ook heel fijn was en heerlijk ontbijtjes.
Na aankomst eerst een glaasje wijn, waarvan er nog vele zouden volgen.
Daarna deden we een rondje in de omgeving, eerst de stookplaats, waar we 's avonds een kampvuur zouden maken.
Routes in de omgeving, wij deden de groene dennenboompjes, het was al laat.
een mooi natuurpark blijkbaar, waarvan we een klein stukje zagen
Er waren al volop paddenstoelen
heel herfstig
ook al willen we dat nog niet.
Na de door Michael zelfgemaakte tomatensoep en Hausmacher en andere heerlijkheden werd het kampvuur aangemaakt.
Lekker warm, want het werd best fris
Erg laat werd het voor ons niet, we waren er moe van en zochten de rust op.
Volgende dag het mooie feest, waarover ik gisteren vertelde.
Zondag bijtijds weer op en snel op huis aan, breien in de Spit gaat, dan schiet de tijd lekker op.
Al met al een onvergetelijke ervaring, fijn dat we erbij mochten zijn en bedankt voor de goede zorgen Michael en Daniela.
Het was een mooi feest en wij wensen jullie een lang en gelukkig huwelijk toe.
Wij waren een paar daagjes weg. Vrijdag vertrokken wij richting Duitsland, met de Spitfire en hoewel ik er als een berg tegenop zag, is het me toch wel meegevallen achteraf, maar nu ben ik weer erg blij om thuis bij mijn hondje te zijn. Die kon niet mee, dus ze moest alleen thuisblijven, met de nodige oppassen en afleiding, maar ze had ons toch blijkbaar erg gemist.
Wij gingen naar de bruiloft van ons neefje, de zoon van Ina en haar ex man, die een Duitse vriendin vrouw heeft. Ze waren eerder al in Nederland voor de wet getrouwd, maar de kerkelijke inzegening vond plaats in haar geboortedorp Feuerbach vor der Höhe een stadsdeel van Butzbach.
Wij sliepen in Jugendgästehaus Hubertus Freizeit-und Bildungsstätte des Wetteraukreises en werden daar heel luxe vrijdagavond al verwend met lekkers en stokkten we een kampvuur.
Zaterdag was het huwelijk we werden gehaald en gebracht, eten en drinken in overvloed en 's avonds nog een dansje, wat wil een mens nog meer.
Vandaag kwamen we weer terug, na weer een rit van zo'n zes uur, koffie en plaspauze meegerekend.
Het was erg gezellig en natuurlijk maakte ik foto's en filmpjes, niet zo heel veel maar toch alles bij elkaar ruim 8 minuten van de huwelijksdag alleen. Schrik niet als ineens het orgel begint te spelen.
Het meest kleurrijke seizoen van het jaar komt er weer aan.
dat is aan alles te zien
de bomen beginnen ook al...
maar vooral eerst de besjes natuurlijk.
Prachtig vind ik ze! En ik heb er nu zelfs twee, ook al bloeit die andere nog niet.
Hij hangt een beetje scheef en met maaien moet ik oppassen.
Dat doe ik dan ook natuurlijk.
Ik heb meer orchideeën dan deze.
Het was al een beetje laat geworden door andere bezigheden en veel regen, maar halfverwege de middag besloot ik toch nog maar een rondje te gaan doen.
En omdat het zo koud was geweest had ik lekker een trui aan en een lange broek, de wolken trokken inmiddels steeds verder weg.
En als de zon erdoor kwam, wat ook steeds vaker gebeurde, was het gewoon erg warm.
Ik liep dus al gauw behoorlijk te puffen in mijn warme trui en lange broek... het wordt weer een periode van wat zal ik eens aantrekken met overdag-, ochtend- en avondkleren.
Bij het Koepeltje maakte ik een praatje met een mevrouw in badpak, onze honden speelden even gezellig samen en ik was jaloers op haar fijne koele badpak, terwijl Didi lekker het water in dook.
Niks an, veel wind en af en toe regen. Mijn rode trui schiet zodoende ook goed op en zit ik voordat de winter begint alvast goed in de truien.
Lekker lang en droog gewandeld. dat wel, maar de vloer in huis wordt koud, je zou bijna de (vloer) verwarming iets hoger draaien, dat nog maar niet, eerst sokken!
Omdat we niet meer bijvullen en de vijver steeds leger wordt, ben ik vanmorgen maar eens begonnen met het neerzetten van drie minivijvers in de vorm van twee metselkuipen en een teil. Gevuld met water en planten en vanaf nu af en toe eens even vissen, we hebben geen haast want aan een lelijke vijver zijn we inmiddels wel gewend. Hopelijk kan hij zich volgend jaar weer in volle glorie herstellen.
Wisselvallig, maar tussen de buien door genoeg zon vandaag vanmorgen.
Want eenmaal op stap werd het steeds donkerder
Dat leverde natuurlijk wel mooie wolkenluchten op
en opvliegende meeuwen, maar het werd steeds natter.
Tot ik samen met Conny (het schapenvrouwtje) die toevallig langsfietste, onder de picknicktafel dook.
Daar hebben we gezellig even gezeten, maar het werd er niet droger op. Conny deed toch maar haar regenbroek aan en ik liep met windje mee verder.
naar huis, waar de droge handdoeken wachtten.
Onze ouders op de plek waar wij gisteren ook stonden, aan mij werd zelfs nog niet eens gedacht. Eerst de oorlog maar eens doorkomen het was 1941
Mijn moeder met Janny en haar schoonzusjes, Kee en Marie.
1948 inmiddels. Janny staat voor mijn vader, zij was daar een jaar of zeven en ik op de arm van mijn moeder, één jaar ongeveer. Wie die andere mensen zijn weet ik niet, het zal wel een nicht zijn van moeders kant, die waren er daar nogal.
Mijn vader was na de oorlog bij de politie gegaan, voordien was hij boerenknecht.
Het was erg leuk om samen met Janny eens door Dreischor te lopen, zij weet nog zoveel meer van die tijd dan ik, ook al moet ze wel diep graven soms.
In dit huis aan de Stoofweg woonden opa en omoe vertelde ze, ergens heel ver ging er iets dagen toen ze het zei, maar dat had ik dus nooit meer gezegd. Omoe van Felius heb ik nooit gekend en na haar dood bleef opa daar alleen wonen.
Tot hij na de ramp hier ging wonen. We hebben ook geen idee voor hoe lang. Later woonde hij in huis bij zijn dochters, eerst bij Kee, later bij Marie.
"heeft jullie opa hier ook gewoond?" vroeg ik aan een paar mensen die ook een foto van het huis maakten met één van hun ervoor. Dat was niet het geval maar ze moesten wel lachen en later kwamen we ze steeds tegen, dat heb je dan.
Wij hebben na de ramp en na terugkeer van onze evacuatie in Rotterdam een tijdje hier op de Ring gewoond bij de familie Doeleman tot ons huis weer bewoonbaar was. In ons huis hebben we toen maar even meer gewoond, we weten dat geen van twee meer zo precies, maar ik heb op Dreischor niet meer op de lagere school gezeten, dus zal ik in september toch op Zonnemaire naar school zijn gegaan.
Hier woonden oom Joost en tante Kee na hun trouwen, dat wist ik ook niet meer, we hebben ook geen idee of hij toen al melkboer was, of dat hij dat later pas is geworden.
Je prakiseert wat af op zo'n dag.
En tussendoor aten en dronken we eens wat, liepen wat rondjes rond de kerk en kwamen bekenden tegen. Al viel dat bij Janny wat tegen, die keek vooral naar de wat oudere mannen, "kijk, weer zo'n ouwe Reisenaer, die zou ik toch moeten kennen!" zei ze dan.
Vanmorgen vroeg belde ze al, ze was er toch! Ook omdat het weer niet zo goed was en de bridgewedstrijden morgen pas begonnen, hadden ze hun vertrek een dag uitgesteld.
En wat een leuke dag hebben we zo samen gehad. Want we deden natuurlijk niet alleen vlas.
We liepen naar de Bogerdweg, want ook dat is heel anders dan met de fiets en we hadden geluk, want de bewoner van ons geboortehuis was thuis. We mochten overal kijken en nu zijn we ook boven geweest, waar we zaten met de ramp. Twee kamertjes die er toen ook al waren en de zolder was nu ook een kamertje en daar was vroeger een trap naar de vliering, waar we sliepen toen die nacht en door het raam boven ons liet onze pa ons in de sloep zakken.
Afijn, veel herinneringen zodoende. Morgen meer.
Muziek was er ook.
Vroege afspraak bij de dokter voor wat onderhoud. Een paar weken geleden waren er wat vlekjes op mijn decolleté (ja dat heb ik) weggebrand, omdat ze niet zo pluis zouden kunnen worden en nu zijn ze weg. Opgeruimd staat netjes. En nog wat ander onderhoud. Soms moet het even.
Daarna gingen we al snel wandelen want wat was het lekker buiten en zo rustig ook. Didi en ik liepen richting de Zoete Kers voor boontjes, want waar die boontjes van tegenwoordig vandaan komen weet ik niet, maar die smaken nergens meer naar en zijn vooral taai. Bij de Zoete Kers hebben ze heerlijke Zeeuwse boontjes en verse krootjes, die kocht ik ook.
Daarna naar de bushalte, dat is best nog een stuk dus ik liep flink door, want ik dacht dat ik maar een kwartier meer had, maar dat bleek ruim twintig minuten te zijn dus we haalden het en konden zelfs nog even uitblazen.
Daarna nog even om wat boodschappen en wat verf, die in de aanbieding is en wat kwasten bij de Praxis, dat scheelt zowat de helft voor mijn vrolijke borrelingen, maar daarover later meer (of niet als het niets wordt).
Morgen vlasdag. Daar zouden Janny en ik nu eindelijk eens samen naar toe gaan. Samen door ons geboortedorp lopen en misschien weleens in ons geboortehuis kijken, maar nee hoor, mevrouw moet weer zo nodig op reis. Van wie ze dat toch heeft.....
Namens Didi Bedankt voor de felicitaties.
We liepen weer langs de zonnebloemen vanmiddag, waar nu de zon op scheen.
We zijn wel drie uur onderweg geweest alles bij elkaar. Praatjes gemaakt onderweg, nog even langs de winkel, nog een praatje en nog een praatje. Potje koken, trui afmaken, al met al kom ik tijd tekort en dat vind ik niet leuk, want het borrelt van de ideeen en die moeten eruit en ik wil mijn restjes buitenverf ook nog opmaken...
Morgen wordt onze grote kleindochter alweer 14.
Ze is op het ogenblik met haar vader op vakantie in Frankrijk, waar ze natuurlijk ontzettend veel foto's maakt, met haar nieuwe camera.
Het lijkt allemaal nog zo kort geleden, maar morgen wordt ze dus alweer vijf.
Didi betekent zusje in het Nepalees, in een andere taal weer 'begrijp je?', ook nog een kledingmerk (ik heb er een korte broek van) en dat allemaal voor het allerliefste beest van de wereld.
Wij houden het samen nog wel een tijdje vol zo.
Ik begon hem toch wel een beetje te knijpen, want met nog een stuk mouw, de mouwkop en een halsbies voor de boeg werd mijn laatste bolletje toch wel heel erg klein.... en was het na een tijdje breien gewoon op, met nog wel iets minder te gaan, maar toch nog steeds niet klaar. Ik dook eens in mijn restjesmand en vond zowaar twee restjes. Ik denk dat het nu lukt, ook al blijft het spannend. En omdat de andere wol al een paar keer gewassen was, deed ik dat met deze ook eerst. Natmaken tenminste en intussen begon ik alvast aan de rode.
We wandelden, maar er was niets leuks of moois, of ik zag het gewoon niet, daarom nog maar een bloemetje uit de tuin. Gewoon voor mezelf, omdat het goed was.
Er was vandaag een mannetje met een gravertje die een geultje groef, waar Joop toen weer een pijpje in legde. Toen dat gebeurd was maakte het mannetje het geultje weer dicht en stampte en trilde nog eens dat het een lieve lust was.
We waren er al met al bijna de hele dag zoet mee, maar nu hebben we wel al onze strontzaken in eigen hand zal ik maar zeggen. Geen aap die er nog naar kraait.
Ik scharrelde zodoende eens hier en dan weer daar. Bleef thuis en viste een hoop zooi uit de vijver, die ook alsmaar leger raakt omdat we niet meer bijvullen. Het waterpeil is erg laag, dus misschien dat we toch binnenkort nog proberen te repareren, we zien wel hoe het loopt. Het weer moet ook een beetje meezitten natuurlijk.
Al met al een rare dag. Niet gewandeld en ik voel mezelf één grote dikke pruim omdat ik er maar van blijf eten...
We werden aan het begin en aan het eind van onze wandeling een beetje nat vandaag, maar daar hadden wij totaal geen moeite mee. De temperatuur was prima en we maakten eens een selfie. Didi heeft een beetje camera angst, ze vindt het niks, dat gedoe met dat ding.
Zonnebloemen met grijs weer, krijgen iets extra zonnigs vind ik.
Ze steken mooi af tegen de grijze lucht
en als je nog niet vrolijk was, dan word je dat nu vanzelf
zukke mooie blommen
op deze regenachtige dag.
Verder lekker aan het breien.
Het gaat nu hard met de 'pruumen'. Lekker hoor en als eieren zo groot.
We klusten wat en wachtten weer op de duiven, die het weer erg goed deden, al waren ze geen eerste.
Ik kreeg weer een mooie bolchrysant.
Bolchrysant?
Ja, bolchrysant, die zijn er al de hele zomer.
Het was heerlijk, mooi helder en veel wind, waardoor met windje mee de staart van Didi mooi uit elkaar waaierde.
Even de stilte opgezocht vanmiddag... tenminste dat wilde ik. Kijken of het sluisje, waar ik lang geleden heel vaak zwom er nog was, dat was er nog zag ik al gauw, maar tegelijkertijd hoorde ik een vreemd geluid achter me..
..dat komt er van als je je auto niet op de handrem zet, dan rijdt hij vanzelf tegen het hek, ik ben toen maar weer ingestapt en heb het sluisje maar gelaten voor wat het was.
Eerder in Zierikzee had ik ook al twee parkeerpogingen aan de haven gedaan, ik vind het eng daar, dus weer snel in zijn achteruit en weg, zo'n dag was het.
Joop was even heen en weer naar België om een duif op te halen met de Spit, veel regen en erg druk onderweg, zeker om deze tijd kan je de drukte maar beter vermijden, vind ik... ik bluuve lekker tuus!
Dreigende onweerswolken die gelukkig overdreven.
We hadden een fijne familiedag vandaag, die we afsloten met een heerlijk etentje bij Salud.
Met een toetje toe. Morgen maar weer een beetje minder.
Het klonk erg indrukwekkend moet ik zeggen en ik had geen idee waarom ze het deed eigenlijk. De boer was op het land bezig, maar dat doet hij wel meer. Tot ik de deur opendeed en ze heel voorzichtig naar de handdoek liep die over de leuning van de bank hing, dat was blijkbaar de oorzaak, die hangt daar anders nooit....
Beetje somber weer vandaag en vanmiddag een paar uur regen. Ik breide en deed boodschappen in de stad, dat was het. Joop speelde zolang het droog was in de tuin en zat daarna achter zijn pc.
Ik zag in Zierikzee hoe een meisje tegen een auto aanreed en viel, of de auto reed tegen haar aan, want het meisje had voorrang. Ze stond gelijk weer op en de Duitse automobilist stapte uit en sloeg een arm om haar heen, het meisje liet blijken dat het goed met haar ging en wilde weer opstappen, maar dat viel toch blijkbaar tegen. Het was vreselijk druk, overal, naar, vanaf en in Zierikzee en het verkeer stond gelijk vast. De Duitser zette zijn auto aan de kant zodat iedereen weer door kon, hij was blijkbaar ook erg geschrokken.
Ik vond dat hij netjes en goed handelde, voor hetzelfde geld was hij nadat het meisje gezegd had dat het goed was ingestapt en doorgereden en hij keek niets eens of hij zelf een krasje had. Hopelijk zijn ze allebei de klap weer te boven.
Kijk, zo zie je het niet vaak meer, pakken maken en gelijk opladen. Te ver weg voor een filmpje, maar de foto's vielen mee na flink inzoomen.
Tegenwoordig komt er eerst een rollen of pakkenpoeper die daarna dan worden opgehaald.
Dit gaat ook best snel, maar misschien mag het niet eens meer zo met die boer zo los bovenop de strobalen.
En kijk eens wat voor boer! In zijn mooie witte overhemdje!
Er zit dit jaar af en toe een rupsje in de pruimen en ik dacht kom, ik maak er even een foto van want ze zijn best mooi roze, maar dan tref je net weer twee rupsvrije pruimen natuurlijk. Ik wip het rupsje er gewoon uit, veeg de strontjes (of wat het dan ook ziijn mag) weg en eet de pruim lekker op, daar ben ik niet vies van hoor. Ze zijn weer erg lekker en vooral groot dit jaar.
Veel gedaan vandaag. Eerst wat breiwerk bij de koffie en daarna een rondje met Didi. Er was weer eens een haas die heel slim in de tarwe verdween, toen was ze gauw het spoor bijster natuurlijk en ook geen gezicht hoe ze telkens boven de tarwe uitsprong.
Daarna het gras gemaaid en de stoep gevogen, lekker bezig geweest dus, want best veel gras en stoep alles bij elkaar. Een fijne doe-dag.
De vakantiegangers zijn weer naar huis.
Joop en ik mestten daarna eerst de garage eens uit, dat was na een jaar of twee drie best eens nodig en toen dat klaar was deed ik samen met Didi weer eens een rondje, lekker weer en mooie wolkjes vandaag.
Vanmiddag relaxten we wat in de tuin toen we opeens een raar geluid hoorden.
Was dat nu een kraai?
Voor Margo even een update van de margrieten, ze groeien goed.
En vanavond aten we gezellig als afgesproken met Joop zijn duivengoeroe en onverwacht met de Goudoevertjes een hapje bij Zee en Meer. Lekker uitgebreid en op het gemakje, het was nog heerlijk op het terras.
En nu is het kwart over negen en begint het alweer te schemeren....
Sil en ik wandelden een rondje en Levi ging naar de kapper voor een nieuwe coupe.
Daarna winkelden we nog even bij de Kringloopwinkel van de buurvrouw. Sil vond wat boeken en ik een broek er is voor elk wat wils daar.
Daarna naar Kerkwerve, voor de palingrookwedstrijden, ook al hebben we daar niets meer van gezien, gezellig was het wel even, om alle kraampjes te bekijken. Tenminste Joop en ik deden dat in vogelvlucht, de kinderen deden er iets langer over en kwamen ook nog met aankopen aanzetten.
Daarna pasta di oma met z'n allen.
Het was een leuke dag tot nu toe.
Na een week met z'n drietjes op de camping even weer bijkomen.
Het weerzien met Storm heb ik niet mee mogen maken omdat ik er niet was, maar dat zal vast erg enthousiast zijn geweest. Wij hadden vanmorgen al een flinke wandeling gemaakt, het blijft maar zulk heerlijk weer!
Na een 'normaal' avondmaal weer even relaxen.
|
|
