Vanmorgen heb ik bloemen gezaaid bij de aftrastering bij de sloot. Ik heb dat al vaker geprobeerd, maar het is nog nooit gelukt daar een leuke bloemenrand te creeren. Nu heb ik goede hoop. Het waren een soort strips met de zaadjes erin en ik heb gewone tuinaarde gebruikt en goed nat gemaakt, er kan eigenlijk niets verkeerd gaan nu. Ook nog een beetje Oostindische kers erbij en stokrozen, dat zal me toch een bloemenweelde geven. Ik verheug me er nu al op.
Dus ik lummelde wat in de tuin al lag het tempo niet hoog hoor en ik maakte af en toe een fotootje al ging dat ook niet van harte, want ik was zo druk met de sprieten van het beest, dat ik niet eens in de gaten had dat hij behoorlijk gehavend was aan de vleugels.
Vanmiddag kwamen mijn zus en zwager gezellig op de koffie. We hebben heerlijk buiten gezeten en dat de zon niet al te fel was, was alleen maar goed.
Ik heb nu ook nog potten met zaaigoed dat al geplant kan worden, ook oostindische kers en duizendschoon en stokrozen... waar zal ik die weer eens een plekje geven..
De pruim bloeit! Dat belooft weer veel pruimpjes dit jaar, als de bijtjes tenminste hun best doen.
Wat was het lekker hè. Al was er hier af en toe wel wat bewolking.
Lekker in de sauna geweest en een lange wandeling gemaakt en als afsluiter een borreltje op 't Strand. Dat was even gezellig zo aan het eind van de middag.
Miriam en ik keken vanmiddag op de nieuwe lokatie van Mien Domus, zij opende vandaag haar deuren aan het Havenpark in Zierikzee. Een prachtig licht, ruim winkelpand met vanalles! Joop vroeg toen ik thuiskwam, wat verkopen ze eigenlijk allemaal, maar dat is niet zo in één woord samen te vatten, je moet er gewoon maar gaan kijken.
Een leuk koffie hoekje en dagelijks versgebakken cake uit de oven van Mien in de vorm van de Zeeuwse knop.
Want Mien is gastvrij, aardig, eigenlijk superleuk, bij Mien is iedereen welkom!
Mir en ik kochten een hemdje, waarin mijn kipfileetjes duidelijk zichtbaar zijn 'zak mâ zeage' , ik heb er schijt aan, maar als ik uit ga moet ik wel een vestje aan zegt ze. We zullen zien. Bruine kipfileetjes zien er toch best smakelijk uit?
Daarna gingen we brillen passen, eindelijk! Het was niet zo eenvoudig, maar toch zaten er een paar tussen waarvan ik dacht, tsja... en niet onbelangrijk was, dat er vandaag 50% korting was OP DE COMPLETE BRIL, omdaat ze precies een jaar in Zierikzee zaten.
Toen ben ik later nog maar even teruggereden met Joop en nu heb ik deze voor een belachelijk lage prijs, zo goedkoop heb ik nog nooit een bril gekocht, met de meest luxe glazen ook nog, dus superlicht.
Ogen zijn ook al gemeten, dus ik ben een gelukkig mens.
Zoals gepland mestte ik eerst de auto uit vanmorgen, daar was ik een behoorlijk tijdje zoet mee, maar hij was dus weer even schoon. Ik weet dat het nu alweer minder zal zijn, want Joop brengt vanavond voor de eerste keer de duiven weer weg. Dat betekent korven met duiven in de kofferbak en korven met duiven op de achterbank en daar valt dan vanalles uit... maar goed, we kunnen er weer even tegen en dat het vliegseizoen weer is begonnen is alleen maar leuk natuurlijk, daar doe je het tenslotte voor.
Daarna maakten Didi en ik een flinke wandeling, het was heerlijk!
En na de thee ging ik om nieuwe klompen, dat was nodig want de oude waren ongelijk en lek, dus als afscheid nog een fotootje.
'Goh, een harretje', dacht ik bij het autowassen en ik moest er wel om lachen, want wat een raar woord eigenlijk en wat was het al jaren geleden dat ik dat gebruikt had! Gelukkig hoorde het 'harretje' daar, want aan de andere kant zat het ook.
Joop en ik deden een middagje ziekenhuis in Goes. Er was een erfelijke factor ontdekt in de familie en er was geadviseerd preventief onderzoek te doen, dus dat deed Joop. Ik was mee als taxichauffeur en dat bleek ook best nodig, want we waren thuis eer hij er erg in had.
Didi was ook mee en daar deed ik ondertussen een rondje mee rond het ziekenhuis waar een mooi parkje aan grenst.
We liepen nog iets verder en daar ontdekte ik een prachtige oude boomgaard.
Ik heb geen idee wat het zijn, peren misschien, maar mooi waren ze zeker.
En al dolend, want ik had geen idee waar ik terecht zou komen, vlogen de twee uur voorbij. Joop belde toen ik net weer in de wachtkamer zat dat hij aan een boterhammetje zat. Er was niets verontrustends gevonden, binnenkort nog wel even voor de einduitslag.
En zo was deze dag ook weer voorbij.
Morgen ga ik de auto uitmesten daar wordt het weer voor heb ik gehoord en het is hard nodig! Ik schaamde mezelf toen ik vanmiddag even bij Didi op de achterbank ging zitten, wat een bende en wat een stof... en mijn tablet is ook aan een nieuwe jas toe, wat een armoe...
Het was een rotdag. Slecht geslapen, koud, nergens zin in, bah!
Op een kort wandelingetje na ook niets gedaan eigenlijk.
Na het avondeten gingen we nog even naar het strand en dat maakte veel goed. Er was niemand en de zon ging onder, zoals elke dag natuurlijk, alleen nu zag ik het.
Morgen nog zo'n dag, dat weet ik nu al.
Maaaaaaaarrrrrrr....
.
Ik hang toevallig wel bij Thérèse aan de muur nu, lekker puh!
'Het doet me aan vroeger denken', zei Margo toen ik vanmorgen deze tekening op fb plaatste en ze had gelijk.
Kleurtjes uit de zeventiger jaren en vanmiddag dwaalden, al wandelend, mijn gedachten even terug naar Zierikzee, waar we toen woonden, als pioniers van plan West.
Het behangetje bij de eethoek, rood, oranje en geel was het en Silvia had een blauw oog en speelde met een schaartje wat niet mocht, ze doet nu net of ze niets in haar hand heeft.
Groene Tretfort in de gang, de keuken en op de trap, het is er nog zie ik, prachtig vond ik de ribbeltjesvloerbedekking. Als je boven kwam was alles paars en oranje met een groen accent. In de kamer ook oranje effen gordijnen en gemeleerde beigebruine vloerbedekking.
Teakhouten tafel en stoelen, een bakje met water aan de radiator en toen ook al een sanseveria, net als mijn moeder, die ze ook altijd had. Ik heb er pas eentje gescheurd, die groeide een beetje raar.
En we hadden een schoolbord!
En buiten was het ook gezellig, niks geen vierkante schutting tuinen, maar gewoon 'goeiemorgen buurvrouw' om het muurtje heen.
Van dekbedden hadden we ook nog nooit gehoord. Mir ligt hier nog lekker onder een rode kruis deken, van de ramp, samen met Jeroentje die toen nog helemaal gaaf was en ik geloof Sandra, maar dat weet ik niet zeker meer.
En van oude pyama's van Joop, naaide ik nieuwe kleintjes
En kijk zo'n mooie natuurstenen tafel, ook met groen en oranje erin.
Wat een heerlijke tijd was het daar in de Zijpestraat, waar de tuintjes nu vast ook allang vierkante plantenbakken zijn... niets blijft... behalve de herinnering.
Een heerlijke maandag op alle fronten.
Het grasmaaiseizoen is ook weer aangebroken, dus ik ruimde poep en maaide een rondje en daarna wandelden we. Voor Didi zijn het spannende dagen, ze wil zelfs voor het ochtendeten al even naar buiten voor een inspectierondje, want we hebben een konijntje en die zit vaak onder het duivenhok, maar heeft ook wel een holletje en soms loopt het gewoon over het gras, ze heeft het er erg druk mee.
Ik noem het beestje Poppy, want zo heten konijntjes als ze hier wonen en ik hoop maar dat ze niet vandaag of morgen met een dood konijn in haar bek aan komt lopen. Ze weet hoe het moet, want ze deed het al eerder met een haas...
Lekker gekneed door de fysiotherapeut net, dat doet een mens goed! De boel komt al aardig los.
Tussendoor haak en teken ik natuurlijk. Ik ben een giletje aan het haken dat ik alweer een keer uit heb getrokken, ik was niet tevreden, dus dan kan je het beter even overnieuw doen.
De perenboom staat op de dijk bij de haven, nog net niet in bloei.
Vanmorgen voor het eerst sinds jaren de sauna weer eens aangezet. Eerst lekker uitgesopt want hij was een beetje stoffig geworden. Het is goed bevallen, dus dat ga ik maar weer eens vaker doen.
Tussendoor af en toe even de tuin in, kijken of er nog iets te fotograferen viel en anders de zaaddozen van de Helleboris was ik van plan.
Maar daar zat steeds een bij bij. Ook leuk.
Na de sauna wandelden we een rondje... enz.
Lekker ontspannen dagje vandaag, niets moest (eigenlijk nooit, maar soms voelt dat anders) en zodoende deed ik toch nog best veel.
Dreigende luchten, ook toen ik een rondje deed, maar al met al viel het allemaal erg mee.
Een tijdje geleden dacht ik dat de helleboris wel op zijn hoogtepunt was, dat was misschien ook wel zo, maar nog steeds vind ik hem erg mooi, ook nu de zaaddozen zichtbaar zijn.
Gisteren zei ik dat ik de Taxus nu wel met andere ogen bekeek en er waren er misschien die dachten dat ik bedoelde dat je door ernaar te kijken al dood kon vallen en dat hij daardoor eng was. Neeee dat bedoelde ik niet, zo dom ben ik nu ook weer niet...
Ik bedoelde, dat als ik of iemand anders, gewoon in het algemeen, levensmoe zou zijn, dat je dan gewoon een broodje taxus kunt nemen.... of iets anders erg giftigs, of gewoon een mix, er groeit genoeg als ik het goed begrijp en waarom zou je dan moeilijk doen met touwen, of een ander ermee belasten, dat ging er door me heen. Of zou het een vreselijke dood zijn, eentje met krampen en onverdraaglijke pijnen, ik moet me daar nog eens in verdiepen.
Mijn vader zei altijd dat er niets mooiers was dan de verdinkingsdood, dan gingen er orgels spelen, geen idee hoe hij daarbij kwam. Misschien had het iets met de ramp te maken...
Verder was het een heerlijke dag, we hadden een taartje bij de thee, dat doe ik anders eigenlijk nooit.
Vanmorgen gingen we wandelen met Martine in het bos van Mon PLaisier op Schuddebeurs.
Een heel bos vol met speenkruid. Zo jammer dat het zo donker en nat was, want met de open gele bloemetjes zijn ze natuurlijk veel leuker nog. Ik heb er weer best veel van opgestoken. Zo kan je de blaadjes van het jonge speenkruid vroeg in het voorjaar wel eten, maar als het eenmaal bloeit is het giftig.
Een klein groepje maar, erg gezellig en Martine vertelt enthousiast over van alles en nog wat, maar vooral wat je ermee kunt doen, theetjes, koken, zalfjes noem het maar op en dus ook welke giftig zijn, zoals de Aronskelk op de foto, die moet je niet door de sla doen en van een hapje Taxus ga je gewoon dood. Ik heb een jonge zaailing in de tuin, daar kijk ik nu toch met andere ogen naar.
Ze heeft ook een boek geschreven, dat je hier kunt bestellen.
Deze stonden er ook veel, maar dat was een twijfelgeval, ik heb even niet goed opgelet want nu weet ik niet meer waartussen ze twijfelde. Akelei is het zeer zeker niet.
Buienradar voorspelde dat het snel droog zou worden, maar het heeft de volle twee uur geregend en door het vele stilstaan word je dan toch wel koud op den duur. Het heeft wel even geduurd eer ik weer een beetje op temperatuur was.
Volgende week in het GADRA bos
Gelukkig scheen vanmiddag de zon gewoon weer en deden Didi en ik nog een stevig rondje door de polder.
Update:
Ik denk dat het de vingerhelmbloem is.
Ik pakte de bus maar weer eens vanmorgen en ik stapte uit op Zonnemaire om daarvandaan richting Zierikzee te lopen. Achteraf had ik toch beter terug naar huis kunnen lopen want ik had een straffe wind tegen.
Deze weg wandelde ik vroeger ook vaak met mijn moeder, als we 's avonds na het eten of zondags een eindje gingen lopen. Ongeveer tot hier en dan weer terug, het zag er toen alleen heel anders uit. Aan weerskanten een lange rij bomen, ik weet nog goed toen ze gerooid werden. Geen idee waarvoor, zoveel breder is die weg niet geworden.
Er zijn laatst, na de aanleg van het fietspad, wel weer nieuwe geplant.
Bij Kuuroord de Schouw stapte iemand uit een auto met een papier van een website voor het raam en ik herkende haar gelijk als degene waar ik het eegister nog over had en waarvan ik de betreffende pagina nog uitgebreid bekeek.
Ik sprak haar aan en vertelde dat en ook dat ik van plan was morgenochtend mee te wandelen en natuurlijk vond ze dat erg leuk. We gaan wandelen bij buitenplaats Mon PLaisier, daar kwam ik even later ook langs, zie foto.
Daarna over de Schouwse dijk naar Zierikzee, hier is het bord leesbaar.
Op het eind moesten we nog hard lopen voor de bus die we gelukkig nog net haalden, anders had ik toch weer een uur moeten wachten, want zo vaak rijden de bussen hier. Half drie weer thuis, nadat ik om half twaalf op de bus was gestapt.
Het waaide nogal hard vanmiddag, dus tegen de wind deden we fijn met de bus.
Om met windje mee terug naar huis te waaien.
Meestal kom ik dan als ik bijna thuis ben de bus met dezelfde chauffeur weer tegen.
Verder wat binnen gerommeld, met zo'n wind is het nog niet fijn voor de tuin.
Joop helpt iemand met het opruimen van zijn schuur, met als gevolg dat de onze steeds voller wordt, of dat nu eigenlijk wel de bedoeling is...
Ik liep even de tuin in om wat foto's te maken, het was er nog niet van gekomen vandaag, toen mijn oog op de vergeetmenietjes viel. Ze komen daar elk jaar terug want die zaaien zich wel uit.
De kinderen logeerden bij me, negen jaar geleden alweer en we maakten de vuurkorf er mooi mee.
Ik liep daarna richting duivenhok want er was iets raadselchtigs. Didi had er gegraven en Joop had een klein zwart bolletje weg zien lopen, geen rat, want het was wollig en zwart... en toen ik voorzichtig de hoek om ging zag ik het zitten, een konijntje, ineengedoken in een hoekje en al gauw dook het weer weg onder het duivenhok.
Het was de enige foto die ik kon maken. Binnenkort vast meer.
Dan nog even over mijn opmerking over de bierdrinkers van gisteren. Het betreft alleen de nestenmakende boerende blikleggers natuurlijk, niets kwaads verder over de lallende levendbarende soort ;)
Bij de buren is sinds een paar weken een "Kringloods". De loods was er al natuurlijk, maar nu staat hij vol spullen. Ik heb er vorige week eens gekeken en hoef niet meer ver te lopen voor een nieuw bed of bankstel hoor, er staat genoeg. Kleding ook. Erg leuk! Af en toe eens even neuzen.
En in de krant van vorige weerk kwam ik een artikel tegen over een dorpsgenote. Het artikel kan ik niet meer vinden en ik ken haar ook niet, maar ze heeft een website en als het weer een beetje meezit ga ik vrijdag eens een wandelingetje met haar maken, denk ik. Iemand zin om mee te gaan?
Verder kwam ik vanmiddag het nest van de boerende bierdrinker tegen, gelukkig zat hij er niet op, ik denk eerder dat hij het onverrichterzake verlaten heeft, a-sociaal soort, die bierdrinkers.
Eerst maar dit. Ik had ze gisteren al zien liggen vlakbij de Zoete Kers tussen de bosjes, heel veel flessen, maar ik kon er niet bij en het zou toch te zwaar zijn om mee te slepen. Dus ging ik vanmorgen met mijn hark op stap, met de auto hoor. Zestien kleine flesjes, vijf halve en nog een paar hele, veel dezelfde. Het is gewoon 1 persoon die daar zijn drankprobleem neergooit, ofzo... Afijn ik heb ze opgeraapt en netjes in de glasbak gebracht.
En omdat ik toch met mijn hark op stap was heb ik gelijk op de terugweg deze zak maar uit de sloot gevist, daar ergerde ik me ook al maanden aan. Die ligt nu bovenop de zak van gisteren bij de bushalte.
Ik hou het nu weer even voor gezien hoor.
Verder de eerste bloeiende dotters vandaag!
Vorig jaar moesten we wachten tot 8 april.
En als laatste.... tatadadaaa!!!
Dit is het dus geworden en het staat ook zo mooi bij die van van Feliussen.
De lengtenaden heb ik niet dichtgehaakt zodat het niet zo'n plank is, maar toch lekker soepel valt. In de breedte zitten ze wel aan elkaar vast.
En zo ziet het er dan van buiten uit, ik vind het erg leuk!
Ten teken dat nu eindelijk het voorjaar echt is aangebroken streken 'onze' eenden vanmorgen ook weer neer in de vijver, maar toen ik eenmaal op pad ging om te wandelen viel het me toch een beetje tegen, het was een koude wind.
Toch bleef ik bij mijn plan, ik had tenslotte mijn rugzak aan en liep naar de Zoete Kers op Noordwelle. Ik had me al lopen verheugen op de heerlijke cranberry's in witte chocola die ze daar hebben, dus ik moest wel.
Al te veel kopen ging niet want ik moest het wel weer dragen natuurlijk en ik was van plan om ook nog wat rommel te verzamelen op de terugweg.
Het verleidelijke hoekje.
Natuurlijk kocht ik een zakje en deed het in mijn jaszak...
Halfverwege was het leeg en kon het plastic zakje in mijn andere plastic zak die alweer bijna vol was.
Bij de bushalte dumpte ik mijn volle zak weer in de gemeentebak.
Vanaf ons huis tot aan het begin van het 'nieuwe fietspad' is 2.15 km en op dat stuk(je) verzamelde ik twee volle zakken vanmiddag. En dan nog maar alleen het stuk waar het Elkerzeeseweg fietspad langsloopt, aan de andere kant ligt er vast ook nog een hoop. Ik sleepte mijn zakken nog mee tot bij Immerzeel en daar stonden ze een paar uur later nog toen ik ze op ging halen om in een afvalbak van de gemeente te dumpen. Langs het fietspad lag niets, iemand was me blijkbaar voor, want daar liggen ook regelmatig flesjes. Er zijn toch ook veel mensen die zich eraan ergeren en af en toe eens wat opruimen.
Dat was een klein stukje van de dagelijkse kilometers. Ik ben van plan komende dagen toch elke keer een zak mee te nemen, twee is me teveel, want het gaat toch doorwegen op den duur en pas halfverwege of tegen het eind van mijn wandeling beginnen lijkt me ook beter.
"Wat wordt het nou eigenlijk" vroeg Joop vanmorgen, angstig naar de steeds groter wordende stapel vierkantjes kijkend.
"Een verrassing!" zei ik en dat blijft het! Nog drie vierkantjes te gaan en dan denk ik dat ik er ben, als het tegenvalt moeten er nog vier bij, maar goedkomen doet het! Joop is daar nog niet zo zeker van.
Zelfs het stickertje van een appel, of een papiertje van een zuurtje gooi ik niet zomaar ergens neer, dat gaat netjes in mijn zak om thuis in de afvalemmer te gooien en zo hoort het ook vind ik.
Andere mensen denken daar blijkbaar anders over, het is toch verschrikkelijk wat er allemaal ligt en het wordt ook niet minder. Je zou denken dat meer mensen op den duur misschien toch ook eens een keer na gaan denken, die moeten die rommel toch ook zien liggen...
Of ze gooien het in de sloot waar het dan na een paar jaar weer zo uit komt als er gedregt wordt.
Een greep uit de afbreektijd van een aantal producten:
- sigarettenpeuk 1-5 jaar,
- bananenschil 3 jaar,
- metalen blikje 1,5-50 jaar,
- plastic frisdrankfles 5-10 jaar,
- plastic zak 10-20 jaar,
- kauwgum 20-25 jaar,
- aluminium blikje 80 jaar tot 1 miljoen jaar,
- polystyreen frietbakje 90 jaar,
- plastic sixpack-houder 100 jaar,
- glazen fles 1 miljoen jaar.
Ik heb ook wel eens zakken vol vuil verzameld en ik denk dat ik het nog maar eens ga doen, eens kijken hoe lang het duurt eer het weer vol rommel ligt en dan doe ik het nog maar eens, misschien moeten meer mensen die rondjes wandelen af en toe eens een zak meenemen...
Landelijke opschoondag, zag ik bij mijn link, dat is nou ook toevallig, komende 29 maart is het weer zover!
Zo langzamerhand lijkt het een beetje op te gaan drogen en een enkele boer waagt zich al op het land, maar droog is het nog lang niet.
Op zulke stukken moet je best nog uitkijken, je kunt er nog makkelijk op uitglijden, ook al lijkt het droog.
We liepen, na een paar uurtjes in de tuin rommelen, lekker door de polder vanmiddag, met opgestroopte broek en blote armen! Wel een bodywarmer, want de wind was frisss, maar genieten hoor!!!
Ik zag een prachtige ontluikende paardenbloem, in geen enkel tuincentrum te koop!
En tussen de bedrijven door kleur en haak ik nog steeds een beetje.
Vroeger kon ik uren stil zitten of liggen, zeker bij zo'n heerlijk voorjaarszonnetje, dan lag ik plat in de zon om de eerste stralen op te vangen, om maar zo snel mogelijk bruin te zijn.Elk mens verandert in de loop der jaren, door wat voor omstandigheden of oorzaken dan ook.
Oh ja en ik was ook nog even bij de kapper! Ik heb weer een lichte drang naar korter, zeker geen krullen, dat is zooooooo 1900!
Kijk er zijn meer mensen die af en toe eens flink de zaag erin zetten, dat geeft een beetje lucht.
Hij ziet er nu een beetje eigenaardig uit, maar het komt vast weer helemaal goed met deze wilg. Tot het zover is kijken we nog maar even naar de bovenste foto.
In de loop van de dag kwam de zon er weer door, vanmorgen was het mistig en koud.
Lekker gewandeld vanmiddag, het was een frisse noordenwind.
De dokter waar ik vanmorgen een afspraak mee had was weggeroepen voor een spoedgeval en omdat ik dacht dat het ook wel telefonisch kon, belde hij even later terug voor de uitslag van de foto. 'Behoorlijk' artrose/slijtage van de onderste nekwervels was de boodschap. Soms wil fysiotherapie wel helpen, daar heb ik al een afspraak mee, maar die is deze week met vakantie en verder is er behalve pijnstillers slikken niets aan te doen, zei hij. Nu valt het met de pijn gelukkig wel mee, alleen die schouder af en toe. We zullen het ermee moeten doen.
Ze weet donders goed dat het niet mag en doet het ook eigenlijk nooit, maar de stoep is 's morgens zeker nog een beetje koud en dan is zo'n kussen wel lekker warm natuurlijk. Ik denk dat ze het piepje van mijn fototoestel al hoorde. 't Is niet veel bijzonders maar meer heb ik niet vandaag.
Eindelijk heb ik het gras eens kunnen maaien, de pruimenbomen gesnoeid en de rozen, het was heerlijk om wat in de tuin te doen. Daarna wandelden we een rondje. Ik deed dat met zonder jas en een halve broek, maar het was een frisse noordenwind. Mijn kuiten kunnen dat wel hebben, maar een bodywarmertje erbij was beter geweest. Eenmaal weer thuis betrok het snel en was het ook gelijk een stuk frisser.
De gesnoeide pruimentakken heb ik binnen gezet, want narcissen stinken best eigenlijk, die horen buiten en mochten vervroegd de kliko in.
Dat zit er weer op. Redelijk fit vanmorgen en zonder kleerscheuren doorgekomen. Dat is weleens anders geweest.
De foto's staan hier voor wie het nog niet gezien heeft en de film hier.
Yara won de eerste prijs met het ringsteken! Helemaal geweldig natuurlijk en de taart die daarbij hoorde kregen wij, nou dat vindt opa helemaal niet vervelend hoor en oma ook niet natuurlijk :)
foto: Conny Veenman
Verder kreeg ik nog twee superleuke complimenten van dorpsgenoten.
"Wat een mooie foto's maak je! Ik kijk elke dag!"
Ik verontschuldigde me voor het alledaagse lulpraatje, dat het weinig voorstelt eigenlijk.... maar nee, "...dat is het leven... " zei ze en ik weet ook wel dat dat zo is, maar lieve mensen, dat doet een mens wel goed hoor.
En even later nog eentje... "u bent toch die mevrouw met die hond...?"
Nou en dan krijg je weer te horen dat je de wandelende VVV van Scharendijke bent, ook geweldig!
Zo'n pluim kan je af en toe best eens gebruiken.
Het was een fijne dag. Familie kwam over, Ina en Ed waren er. We deden nog een dansje en lagen bijtijds in bed, we blijven tenslotte geen twintig.
Vandaag genoten we vooral van de zon in de tuin. Sil vertrok halfverwege de middag weer naar huis en vanavond at Mir gezellig een hapje mee.
Het was weer een enerverende dag.
Ik ben er eigenlijk versleten van en ik laat het even bij de film. Eigenlijk heb ik niet zo veel gefilmd en ook niet zo erg veel foto's, iedereen loopt toch tegenwoordig met een fototoestel.
Mijn kampioentjes. Yara werd zelfs eerste met het ringsteken!
Het paard van Sil had even een duwtje nodig.
Morgen de rest.
De wilgentenen schutting staat op instorten, daar probeer ik nu wat aan te doen, tenminste ik frommel er wat nieuwe takken tussen waar dan de klimop weer overheen kan.
Het oude vertrouwde elektriciteitsdraadje is hierbij weer onmisbaar.
De tenen zijn vermolmd en de uiteinden van de schutting zakken helemaal naar beneden, dus dat word komende zomer vlechten geblazen, daar kan ik dan mooi wat snoeihout kwijt.
Lekker weer een paar uurtjes gescharreld. De ribes bloeit ook al, net als dit geels...
Een wilde hulst of zo.
En deze schatjes..
Vanmiddag weer eens een paar zakjes zaad gekocht, eens kijken of het dit jaar wil lukken. Het lijkt wel of dat bij mij nooit wil, of de grond is niet geschikt.
Een heleboel lammetjes in de wei, maar ze wilden niets van me weten.
Net als deze eenden, die eerst zo gezellig saampjes in het riet zaten.
Het is ook allemaal nog een beetje onwennig.
Bloemen blijven tenminste waar ze zijn, de dovenetel bloeit al lang.
Het klein hoefblad nog maar net.
Vanmorgen eerst een tijdje in de tuin gesjouwd, alle stoelen uitgestald, geveegd en mos gestript, gewoon alles wat zo'n beetje voor mijn handen kwam, dan weer hier en dan weer daar en vanmiddag een flinke wandeling. Ik heb er een rood hoofd van.
Klik voor beter leesbaar.
Nog twee nachtjes slapen dan hebben we weer Straô, het belooft een prachtige dag te worden.
Morgenavond komen Sil, Yara en een vriendinnetje al zodat ze zaterdagochtend vroeg met het versieren kunnen beginnen.
We wandelden voor het eerst weer eens met zonder das en een open jas, genieten hoor, zoals elk levend wezen dat deed vandaag.
Didi checkte de watertemperatuur eens en zo te zien beviel dat goed.
Ze werd er helemlaa high van.
Verder zaten we lekker in de zon met een kopje thee en ik haakte en kleurde wat.
,
Alweer heerlijk vandaag, al was er wet wat zeemist.
Het is ook weer tijd om wat vroeger op te staan en dat is ook wel nodig, want ik barst van de ideeen. Ben al gestart met een nieuw haakproject en het volgende heb ik ook al bedacht, natuurlijk zeg ik nog niets, dat is niet leuk, dat komt vanzelf. Verder ook even kleuren elke dag en wandelen en vandaag eindelijk eens een beginnetje in de tuin gemaakt om het dode spul van vorig jaar te verzamelen. De perenboom snoeien ging nog niet, het trapje zakte zo de blubber in.
Lekker bezig geweest dus, goed voor mijn rug, want het gooien met de zonnepanelen was toch niet zo goed bevallen, ik kwam niet verder dan haaks gisteravond, gelukkig ging het vanmorgen weer wat beter. Stilzitten is dan niet goed.
Verder was het een spannende dag, want een hele goeie bekende kreeg ongeveer vier weken geleden de diagnose darmkanker. Inmiddels is ze geopereerd, zijn de stukken onderzocht en is het dossier vandaag weer gesloten! Ze hoeft nergens meer voor terug. Geweldig toch!
Daar drinken we er eentje op.
Oh en ik waste voor niets vandaag, zo leuk om naar een stilstaande meter te kijken...
Ze liggen en wat belangrijker is, het werkt!
Je ziet precies wat er aan watts binnenkomt en voor ons was dat genoeg want de meter stond stil en er stond toch genoeg aan. Alleen wordt het teveel nog niet opgeslagen, dat komt woensdag, dan wordt de meter aangepast. We kochten ze bij Saman. Netjes geregeld allemaal.
Ik was vanmorgen eerst even bij de dokter met mijn schouder, maar ja dan gaat ze je onderzoeken en alles gaat gewoon, niks geen pijntjes, ik schaam me dan alweer, want dan denk ik 'wat doe ik hier, het is niks'. Maar misschien komt het uit mijn nek vandaan, daar ben ik al eerder voor bij de fysiotherapeut geweest. Ze adviseerde daar weer eens langs te gaan en ook om eens een foto te laten maken van mijn nek, vandaar de bovenstaande foto, want het is toch wel erg handig dat je voor zulke zaken nog steeds in Zierikzee terecht kunt.
Op de heenweg bij Ans langs voor wat verse bolletjes en op de terugweg bij de vleesboerderij voor spek en ander lekkers. Daarna wandelden we een rondje door de polder, de lucht zag er feestelijk uit.
Voorzover luchten dat kunnen.
Het was een fijne dag.
Zonnepanelen dus! Dat zat er in de kar.
Prachtig weer vanmorgen, dus Joop begon alweer snel met klussen, want als hij eenmaal met iets bezig is en zeker zoiets leuks, moet het ook af.
En kijk eens wat hij aan heeft... mèt drukkers! Hij gaat het eerst proberen, het is ook meer een kwestie van even wennen. We dronken lekker thee in de zon, mèt een stroopwafel.
En inmiddels liggen de onderste zes erop. Morgen nog vier en dan krijgen we elke maand geld terug...
'... en als je ziet wat het is... het stelt niets voor, kost geen drol en daar betaal je dan zoveel voor...'
Ik kleurde en wandelde een beetje en gooide de panelen naar boven.
De linkse stond ook al op facebook en de rechtse maakte ik gisteren en vandaag. Ze zijn groter als die ik eerst maakte dus niet meer in één dag te doen, of ik moet echt heel de dag kleuren. Ze passen dus ook niet meer onder de scanner en moet nu foto's maken, waardoor het wit niet echt wit is. Als ik er teveel mee ga prutsen blijven de kleuren niet mooi.
Straô in Ellemeet dacht ik, maar er was nog geen paard te bekennen toen ik op het strand kwam en ik vond het te koud om te wachten. We liepen langs het Koepeltje terug, waar de wolken mooie weerspiegelden in het stille water.
Gauw weer naar huis om te kleuren, ik heb het weer even te pakken. Lekker achter glas in de zon, met mijn potloodjes. Afgelopen week bracht ik een nieuwe puntenslijper mee, waar een mens toch al niet blij mee kan zijn! Fijne puntjes weer.
Waterkoud! Snel de kachel aangemaakt en maar weer kleuren. Bezigheidstherapie!
Joop was naar de duivenbeurs en bracht een mooie nieuwe blauwe stofjas mee, alleen deze heeft drukkers... en dat vindt hij niet fijn... dus of misschien de knopen overgezet konden worden en knoopsgaten gemaakt. Ik weet wel leukere kwarweitjes te verzinnen eigenlijk...
|
|
